Kinderen
alle pijlers
help, mijn broertje wordt vader!
zondag 29 juni 2008 om 10:20
Hallo allemaal,
Ik heb lang getwijfeld of ik moest posten, maar ik heb echt advies nodig. Het volgende is het geval: mijn lieftallige "schoonzusje" (17, alleen basisschool afgemaakt, gaat sinds haar veertiende niet meer naar school, nog nooit langer dan 2 weken een baantje gehad, zit de hele dag op de bank tompouchen te eten en belspellen te kijken) was een paar maanden geleden verveeld en besloot enkel en alleen om zwanger te worden. Mijn broertje (20, alleen een MBO2-opleiding en vol plannen om door te studeren) werd hiervan pas laat op de hoogte gebracht, toen er al eigenlijk geen keuze meer gemaakt kon worden.
Ze hebben besloten om het kind te houden en ze is al bijna vier maanden zwanger dus eigenlijk is het misschien ook te laat voor een abortus. Maar het probleem is dat ik niet zie hoe ze samen een kind kunnen opvoeden. Ze hebben geen huis, ze hebben geen geld en ze hebben geen goeie relatie. Als ze boos op elkaar zijn gooien ze met servies en fotolijstjes naar elkaar, ik moet er gewoon niet aan denken dat daar een baby tussendoor kruipt.
Maar goed, ze gaan het houden en ze gaan het opvoeden.
Ik wil natuurlijk een goede tante zijn en betrokken zijn bij het kind, maar ik vind het zo verschrikkelijk moeilijk. Ten eerste omdat ik alleen maar moeilijkheden zie en gewoonweg niet oprecht "blij" kan zijn. Ten tweede ook omdat ik de vriendin van mijn broertje niet uit kan staan en nog steeds erg kwaad ben over hoe het is gegaan. Eerst zei ze dat ze zwanger was geworden doordat ze een antibiotica-kuur had geslikt en daardoor werkte de pil niet goed. Maar uit de eerste echo bleek dat ze daarvoor al te lang zwanger was. Nu beweert ze dat ze niet weet hoe het is gebeurd, maar zegt meteen erbij dat ze het er ook niet meer over wil hebben.
Het zijn allebei nog zulke kinderen, en lopen ook rond van: "Oh leuk, we nemen een baby!" Maar de gang naar de woningbouw voor een eigen huis lijkt al te veel (ze moeten overal zowat letterlijk door hun ouders naar binnen geduwd worden). En als ze een weekend op de honden van mijn ouders moeten passen zijn die al bijna uitgehongerd en hebben ze chronisch aandachtstekort. Verder maken ze ALTIJD ruzie, echt altijd. Ze hebben nog niet eens samengewoond en dat is in het begin al moeilijk genoeg, laat staan met baby.
Ik voel me machteloos en heb het idee dat ik niks aan de situatie kan doen. Heeft iemand een idee over hoe ik ze kan helpen, van advies kan voorzien en het allemaal een beetje in goede banen kan leiden...? (overigens heb ik mijn zorgen nog nooit aan mijn broertje geuit, dat hebben mijn ouders al gedaan en toen kwam het bijna tot een familie-breuk...)
Ik heb lang getwijfeld of ik moest posten, maar ik heb echt advies nodig. Het volgende is het geval: mijn lieftallige "schoonzusje" (17, alleen basisschool afgemaakt, gaat sinds haar veertiende niet meer naar school, nog nooit langer dan 2 weken een baantje gehad, zit de hele dag op de bank tompouchen te eten en belspellen te kijken) was een paar maanden geleden verveeld en besloot enkel en alleen om zwanger te worden. Mijn broertje (20, alleen een MBO2-opleiding en vol plannen om door te studeren) werd hiervan pas laat op de hoogte gebracht, toen er al eigenlijk geen keuze meer gemaakt kon worden.
Ze hebben besloten om het kind te houden en ze is al bijna vier maanden zwanger dus eigenlijk is het misschien ook te laat voor een abortus. Maar het probleem is dat ik niet zie hoe ze samen een kind kunnen opvoeden. Ze hebben geen huis, ze hebben geen geld en ze hebben geen goeie relatie. Als ze boos op elkaar zijn gooien ze met servies en fotolijstjes naar elkaar, ik moet er gewoon niet aan denken dat daar een baby tussendoor kruipt.
Maar goed, ze gaan het houden en ze gaan het opvoeden.
Ik wil natuurlijk een goede tante zijn en betrokken zijn bij het kind, maar ik vind het zo verschrikkelijk moeilijk. Ten eerste omdat ik alleen maar moeilijkheden zie en gewoonweg niet oprecht "blij" kan zijn. Ten tweede ook omdat ik de vriendin van mijn broertje niet uit kan staan en nog steeds erg kwaad ben over hoe het is gegaan. Eerst zei ze dat ze zwanger was geworden doordat ze een antibiotica-kuur had geslikt en daardoor werkte de pil niet goed. Maar uit de eerste echo bleek dat ze daarvoor al te lang zwanger was. Nu beweert ze dat ze niet weet hoe het is gebeurd, maar zegt meteen erbij dat ze het er ook niet meer over wil hebben.
Het zijn allebei nog zulke kinderen, en lopen ook rond van: "Oh leuk, we nemen een baby!" Maar de gang naar de woningbouw voor een eigen huis lijkt al te veel (ze moeten overal zowat letterlijk door hun ouders naar binnen geduwd worden). En als ze een weekend op de honden van mijn ouders moeten passen zijn die al bijna uitgehongerd en hebben ze chronisch aandachtstekort. Verder maken ze ALTIJD ruzie, echt altijd. Ze hebben nog niet eens samengewoond en dat is in het begin al moeilijk genoeg, laat staan met baby.
Ik voel me machteloos en heb het idee dat ik niks aan de situatie kan doen. Heeft iemand een idee over hoe ik ze kan helpen, van advies kan voorzien en het allemaal een beetje in goede banen kan leiden...? (overigens heb ik mijn zorgen nog nooit aan mijn broertje geuit, dat hebben mijn ouders al gedaan en toen kwam het bijna tot een familie-breuk...)
anoniem_49508 wijzigde dit bericht op 29-06-2008 10:22
Reden: t was niet helemaal duidelijk
Reden: t was niet helemaal duidelijk
% gewijzigd
zondag 29 juni 2008 om 13:22
quote:koetje1984 schreef op 29 juni 2008 @ 13:20:
@Zoyla: omdat dat geen vast inkomen is. 80% van de tijd verdient hij maar de helft omdat hij maar part-time wordt ingepland. Hij is niet verzekerd van zijn uren. Dus er zijn ook maanden dat hij maar 500 euro heeft. Als tijdelijk bijbaantje voor een thuiswonend iemand was dit niet zo erg, maar nu komt er een kindje...Dus zal hij nu uit moeten kijken naar een andere baan waarin hij een vast inkomen heeft en ik vind ook dat van zijn vriendin verwacht mag worden dat ze voor bijvoorbeeld de avonduren/weekenden een baan zoekt.
@Zoyla: omdat dat geen vast inkomen is. 80% van de tijd verdient hij maar de helft omdat hij maar part-time wordt ingepland. Hij is niet verzekerd van zijn uren. Dus er zijn ook maanden dat hij maar 500 euro heeft. Als tijdelijk bijbaantje voor een thuiswonend iemand was dit niet zo erg, maar nu komt er een kindje...Dus zal hij nu uit moeten kijken naar een andere baan waarin hij een vast inkomen heeft en ik vind ook dat van zijn vriendin verwacht mag worden dat ze voor bijvoorbeeld de avonduren/weekenden een baan zoekt.
zondag 29 juni 2008 om 13:23
quote:Eowynn_ schreef op 29 juni 2008 @ 13:19:
Stapt dan echt iedereen er zó makkelijk overheen dat er kennelijk wél iets scheef zit bij het meisje thuis, gezien het feit dat ze geen middelbare school heeft afgemaakt, niet werkt/gewerkt heeft, thuiszit en volgens Koetje veel ruzie maakt met haar moeder, tot schelden aan toe?nou nee hoor, als dit in mijn omgeving zou gebeuren zou ik ook mijn hart vast houden voor het kind wat er komen gaat. En ik hoop met alles wat ik in me heb, dat ik mijn eigen kinderen met meer verantwoordelijkheidsgevoel opvoed. (en dan heb ik het niet over het zwanger worden an sich, alhoewel ik daar in dit geval ook mijn twijfels over heb), maar over de houding daarvoor en daarna. Ipods kopen terwijl je benzine nodig hebt om naar je werk te gaan in een notabene gratis geleende auto op je twintigste, dat getuigt niet van al te veel verantwoordelijkheidsgevoel.
Stapt dan echt iedereen er zó makkelijk overheen dat er kennelijk wél iets scheef zit bij het meisje thuis, gezien het feit dat ze geen middelbare school heeft afgemaakt, niet werkt/gewerkt heeft, thuiszit en volgens Koetje veel ruzie maakt met haar moeder, tot schelden aan toe?nou nee hoor, als dit in mijn omgeving zou gebeuren zou ik ook mijn hart vast houden voor het kind wat er komen gaat. En ik hoop met alles wat ik in me heb, dat ik mijn eigen kinderen met meer verantwoordelijkheidsgevoel opvoed. (en dan heb ik het niet over het zwanger worden an sich, alhoewel ik daar in dit geval ook mijn twijfels over heb), maar over de houding daarvoor en daarna. Ipods kopen terwijl je benzine nodig hebt om naar je werk te gaan in een notabene gratis geleende auto op je twintigste, dat getuigt niet van al te veel verantwoordelijkheidsgevoel.
zondag 29 juni 2008 om 13:24
quote:meave schreef op 29 juni 2008 @ 13:21:
[...]
Nee. Maar dit mag je niet meewegen hoor. Dat is namelijk neerbuigend. Bedankt, ik begon al bijna te denken dat ik een naar, rancuneus rotpersoon was omdat ik mijn twijfels heb bij haar familiesituatie. Niet uit kwaadaardigheid, maar om zorg om het aanstaande kind...
[...]
Nee. Maar dit mag je niet meewegen hoor. Dat is namelijk neerbuigend. Bedankt, ik begon al bijna te denken dat ik een naar, rancuneus rotpersoon was omdat ik mijn twijfels heb bij haar familiesituatie. Niet uit kwaadaardigheid, maar om zorg om het aanstaande kind...
zondag 29 juni 2008 om 13:24
U bent 18, 19 of 20 jaar
Als u 18, 19 of 20 jaar oud bent, dan is de hoogte van de bijstandsuitkering:
U bent 18,19 of 20 jaar Bedrag per maand zonder vakantiegeld
En u heeft géén kinderen
U bent alleenstaande ¤ 207,52
U bent gehuwd en beide 18, 19 of 20 jaar ¤ 415,03
U bent gehuwd en één van u is 18, 19 of 20, de ander 21+ ¤ 808,04
En u heeft wel kinderen
U bent alleenstaande ouder ¤ 447,73
U bent gehuwd en beide 18, 19 of 20 jaar ¤ 655,24
U bent gehuwd en één van u is 18, 19 of 20, de ander is 21+ ¤ 1.048,25
Afhankelijk van uw omstandigheden, kan de gemeente uw bijstandsuitkering verhogen of verlagen . Van uw ouders wordt verwacht dat zij uw bijstandsuitkering aanvullen. In uitzonderlijke gevallen kunt u recht hebben op een aanvulling bijzondere bijstand.
U bent tussen de 21 en 65 jaar
Als u 21 jaar of ouder bent, maar jonger dan 65 jaar, dan is de hoogte van de bijstandsuitkering:
U bent tussen de 21 en 65 jaar
Bedrag per maand zonder vakantiegeld
U bent alleenstaande ¤ 600,52
U bent een alleenstaande ouder ¤ 840,74
U bent gehuwd ¤ 1.201,05
Toeslagen en verlagingen
Afhankelijk van uw persoonlijke situatie, kunt u recht hebben op een toeslag of kan de gemeente uw uitkering lager vaststellen. Zie verder "U bent 21 jaar of ouder".
Bron: www.rechtopalgemenebijstand.nl
Als u 18, 19 of 20 jaar oud bent, dan is de hoogte van de bijstandsuitkering:
U bent 18,19 of 20 jaar Bedrag per maand zonder vakantiegeld
En u heeft géén kinderen
U bent alleenstaande ¤ 207,52
U bent gehuwd en beide 18, 19 of 20 jaar ¤ 415,03
U bent gehuwd en één van u is 18, 19 of 20, de ander 21+ ¤ 808,04
En u heeft wel kinderen
U bent alleenstaande ouder ¤ 447,73
U bent gehuwd en beide 18, 19 of 20 jaar ¤ 655,24
U bent gehuwd en één van u is 18, 19 of 20, de ander is 21+ ¤ 1.048,25
Afhankelijk van uw omstandigheden, kan de gemeente uw bijstandsuitkering verhogen of verlagen . Van uw ouders wordt verwacht dat zij uw bijstandsuitkering aanvullen. In uitzonderlijke gevallen kunt u recht hebben op een aanvulling bijzondere bijstand.
U bent tussen de 21 en 65 jaar
Als u 21 jaar of ouder bent, maar jonger dan 65 jaar, dan is de hoogte van de bijstandsuitkering:
U bent tussen de 21 en 65 jaar
Bedrag per maand zonder vakantiegeld
U bent alleenstaande ¤ 600,52
U bent een alleenstaande ouder ¤ 840,74
U bent gehuwd ¤ 1.201,05
Toeslagen en verlagingen
Afhankelijk van uw persoonlijke situatie, kunt u recht hebben op een toeslag of kan de gemeente uw uitkering lager vaststellen. Zie verder "U bent 21 jaar of ouder".
Bron: www.rechtopalgemenebijstand.nl
zondag 29 juni 2008 om 13:25
quote:arwen173 schreef op 29 juni 2008 @ 13:20:
[...]
dat klopt helemaal, en het is allemaal wel leuk om over normen en waarden te praten, maar als je je kind niet meer naar school laat gaan vanaf 14 jaar en accepteert dat ze niet werkt en gewoon thuis zit, ben je al jaren verkeerd bezig in mijn ogen.Dat ook uiteraard, maar ik doel net zo goed op de broer van Koetje, die het zelf blijkbaar ook niet voor elkaar krijgt om zelf een huis te zoeken en/of een formulier in te vullen. En dan is hij zelfs de meerderjarige in dit hele verhaal! Er wordt blijkbaar van alles verwacht van de minderjarige aanstaande moeder, maar de meerderjarige aanstaande vader dan? Die blijft een beetje buiten schot qua verwijten is mijn gevoel.
[...]
dat klopt helemaal, en het is allemaal wel leuk om over normen en waarden te praten, maar als je je kind niet meer naar school laat gaan vanaf 14 jaar en accepteert dat ze niet werkt en gewoon thuis zit, ben je al jaren verkeerd bezig in mijn ogen.Dat ook uiteraard, maar ik doel net zo goed op de broer van Koetje, die het zelf blijkbaar ook niet voor elkaar krijgt om zelf een huis te zoeken en/of een formulier in te vullen. En dan is hij zelfs de meerderjarige in dit hele verhaal! Er wordt blijkbaar van alles verwacht van de minderjarige aanstaande moeder, maar de meerderjarige aanstaande vader dan? Die blijft een beetje buiten schot qua verwijten is mijn gevoel.
zondag 29 juni 2008 om 13:27
quote:koetje1984 schreef op 29 juni 2008 @ 13:24:
[...]
Bedankt, ik begon al bijna te denken dat ik een naar, rancuneus rotpersoon was omdat ik mijn twijfels heb bij haar familiesituatie. Niet uit kwaadaardigheid, maar om zorg om het aanstaande kind...Ik kan me er wel iets bij voorstellen hoor. Ik houd mijn hart vast voor de dag dat mijn schoonzusje mij vertelt zwanger te zijn. Ze is ontzettend lief, hartstikke leuk met onze kinderen, maar echt, ik vraag me serieus af of zij en haar vriend in staat zijn voor zichzelf en een kind te zorgen... neerbuigend? Soit. Ik noem het eerder realistisch trouwens.
[...]
Bedankt, ik begon al bijna te denken dat ik een naar, rancuneus rotpersoon was omdat ik mijn twijfels heb bij haar familiesituatie. Niet uit kwaadaardigheid, maar om zorg om het aanstaande kind...Ik kan me er wel iets bij voorstellen hoor. Ik houd mijn hart vast voor de dag dat mijn schoonzusje mij vertelt zwanger te zijn. Ze is ontzettend lief, hartstikke leuk met onze kinderen, maar echt, ik vraag me serieus af of zij en haar vriend in staat zijn voor zichzelf en een kind te zorgen... neerbuigend? Soit. Ik noem het eerder realistisch trouwens.
zondag 29 juni 2008 om 13:29
oh nee hoor minny, die zoon van 20, die moet helemaal een schop onder zijn kont krijgen en dat zou die van mij ook zeker krijgen, je zoekt maar een baan of 2 en je zorgt maar voor je eigen geld zou ik denken. Ik zou mijn zoon in dit geval niet structureel financieel helpen hoor. Maar wat je zegt, dit speelt al veel langer, ik zou mijn zoon van 20 ook niet helpen met geld als hij een telefoon rekening heeft van 700 euro.
zondag 29 juni 2008 om 13:29
quote:Eowynn_ schreef op 29 juni 2008 @ 13:17:
Maar er zit een verschil tussen hélpen en mensen klakkeloos dingen geven. .
Da's een beetje het verhaal van de vis en de hengel: geef je iemand keer op keer een vis zodat 'ie kan eten, of geef je hem een hengel zodat hij zelf zijn vis kan vangen?
M.i. ontbreekt het de a.s. ouders aan verantwoordelijkheidsgevoel en help je ze het meeste door ze dat heel snel bij te brengen. En dat lukt niet als je ze alles uit handen haalt. Het lukt evenmin als je hun alles zelf uit laat zoeken. Het zal schipperen zijn: de ene keer ze een duw in de goede richting geven c.q. een trap onder hun kont, de andere keer het voor hen regelen. Maar vooral voor ogen houden dat het hún leven, hún kind en hún primaire verantwoordelijkheid is. Niet die van hun zus, niet die van opa's en oma's.
Maar er zit een verschil tussen hélpen en mensen klakkeloos dingen geven. .
Da's een beetje het verhaal van de vis en de hengel: geef je iemand keer op keer een vis zodat 'ie kan eten, of geef je hem een hengel zodat hij zelf zijn vis kan vangen?
M.i. ontbreekt het de a.s. ouders aan verantwoordelijkheidsgevoel en help je ze het meeste door ze dat heel snel bij te brengen. En dat lukt niet als je ze alles uit handen haalt. Het lukt evenmin als je hun alles zelf uit laat zoeken. Het zal schipperen zijn: de ene keer ze een duw in de goede richting geven c.q. een trap onder hun kont, de andere keer het voor hen regelen. Maar vooral voor ogen houden dat het hún leven, hún kind en hún primaire verantwoordelijkheid is. Niet die van hun zus, niet die van opa's en oma's.
zondag 29 juni 2008 om 13:32
quote:arwen173 schreef op 29 juni 2008 @ 13:29:
Maar wat je zegt, dit speelt al veel langer, ik zou mijn zoon van 20 ook niet helpen met geld als hij een telefoon rekening heeft van 700 euro.
Dat kun je wel willen, maar als het telefoonbedrijf zijn geld niet bij zoonlief kan halen, komen ze het halen bij de ouders. Want die zijn wel degelijk financieel verantwoordelijk voor hun zoon tot deze 21 jaar is.
Als het misgaat, staan de instanties dus bij jou op de stoep en dan heb je niet eens de keuze.
Ik zou dan toch wat meer geinvesteerd hebben aan de voorkant en de knul wat financieel besef bijgebracht hebben. Maar kennelijk is dat nog niet zo geland bij deze jongen....
Maar wat je zegt, dit speelt al veel langer, ik zou mijn zoon van 20 ook niet helpen met geld als hij een telefoon rekening heeft van 700 euro.
Dat kun je wel willen, maar als het telefoonbedrijf zijn geld niet bij zoonlief kan halen, komen ze het halen bij de ouders. Want die zijn wel degelijk financieel verantwoordelijk voor hun zoon tot deze 21 jaar is.
Als het misgaat, staan de instanties dus bij jou op de stoep en dan heb je niet eens de keuze.
Ik zou dan toch wat meer geinvesteerd hebben aan de voorkant en de knul wat financieel besef bijgebracht hebben. Maar kennelijk is dat nog niet zo geland bij deze jongen....
anoniem_51098 wijzigde dit bericht op 29-06-2008 13:33
Reden: kleine aanvulling
Reden: kleine aanvulling
% gewijzigd
zondag 29 juni 2008 om 13:33
Ik ben dolblij dat ik nog heel lang op mijn ouders heb kunnen leunen. Nu wordt dat steeds minder, gezien hun leeftijd (allebei hoogbejaard, dus de rollen woren langzaam maar zeker omgedraaid) Maar meeeeen wat mis ik het dat ik nu niet meer zo makkelijk naar papa en mama loop voor steun. Wat een zalig en veilig gevoel was dat.
Bij mij ging het niet om materiele steun, wel om emotionele. Ook dat kon ik prima zelf hoor en anders heb ik Meneer Nilsson wel, maar toch. Leunen op je papa en mama zoals dat lekker denigrerend wordt beschreven door Zoyla is erg prettig en volgens mij ervaart iedereen dat zo.
Het idee dat wat je ook doet (en hoe stom dat ook is en hoe oud je ook bent als je dat doet en hoe een verdriet zij er misschien ook van hebben) dat er altijd nog 2 mensen zijn die je door dik en dun steunen. Die niet altijd maar oordelen en je gewoon opvangen, dat is toch heel fijn?
Ik doe het niet meer zo makkelijk omdat zij er steeds minder goed mee om kunnen gaan als het niet goed gaat met hun (achter) (klein) kinderen.
Bij mij ging het niet om materiele steun, wel om emotionele. Ook dat kon ik prima zelf hoor en anders heb ik Meneer Nilsson wel, maar toch. Leunen op je papa en mama zoals dat lekker denigrerend wordt beschreven door Zoyla is erg prettig en volgens mij ervaart iedereen dat zo.
Het idee dat wat je ook doet (en hoe stom dat ook is en hoe oud je ook bent als je dat doet en hoe een verdriet zij er misschien ook van hebben) dat er altijd nog 2 mensen zijn die je door dik en dun steunen. Die niet altijd maar oordelen en je gewoon opvangen, dat is toch heel fijn?
Ik doe het niet meer zo makkelijk omdat zij er steeds minder goed mee om kunnen gaan als het niet goed gaat met hun (achter) (klein) kinderen.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 29 juni 2008 om 13:33
Koetje, wat ik me eigenlijk afvraag he. Misschien lastig om en door alles heen te kijken. Maar is jouw schoonzusje ook niet ongelooflijk ongelukkig? Hele dagen eten, niks omhanden? Lijkt me dat dat ook een kern is van het probleem. Ze zit zo te horen totaal niet lekker in haar vel. Lijkt me heel belangrijk dat daar iets aan gedaan word. Voor haar en haar toekomst en daarmee de toekomst van het kindje. Is dit iets waar jij op aan kan sturen of zal dit dan ook familieissue's opleveren?
zondag 29 juni 2008 om 13:34
Overigens zou het heel veel uitmaken hoe mijn dochter in het leven zou staan. Zou zij er keihard aan werken de dingen op orde te krijgen. Of zou ze als een lamzak op de bank liggen te consumeren, ervanuit gaande dat ik het wel voor haar zou opknappen. In het laatste geval kan ze fluiten naar de wandelwagen. In het eerste geval zou ik een stuk toegeeflijker zijn denk ik.
zondag 29 juni 2008 om 13:35
Het zou mij eerlijk gezegd enorm verbazen als dit stel de schouders eronder gaat zetten en er alles aan zou doen om zichzelf te kunnen bedruipen .
Ik hoor wel steeds vaker dat meisjes zo jong moeder worden ; bewust en zonder overleg met hun vriendje ( die weet niet beter of ze is aan de pil ) , omdat ze dan kunnen stoppen met school of hun vervelende baantje , of omdat hun vriendinnen ook zwanger zijn , of omdat ze dan ineens mee denken te tellen in de grote mensen wereld .... en ja , de ( groot )ouders draaien er in zulke gevallen voor op .
Ik hoor wel steeds vaker dat meisjes zo jong moeder worden ; bewust en zonder overleg met hun vriendje ( die weet niet beter of ze is aan de pil ) , omdat ze dan kunnen stoppen met school of hun vervelende baantje , of omdat hun vriendinnen ook zwanger zijn , of omdat ze dan ineens mee denken te tellen in de grote mensen wereld .... en ja , de ( groot )ouders draaien er in zulke gevallen voor op .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 29 juni 2008 om 13:35
Ik zou het iemand zo geven als ik het had. Kind, broer, neef, als je echt aan de grond zit en ik kan je helpen dan doe ik dat.
Daarna zal ik je meteen helpen om te zorgen dat je niet meer in de shit komt, maar eerst die schuld weg.
Daarna zal ik je meteen helpen om te zorgen dat je niet meer in de shit komt, maar eerst die schuld weg.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 29 juni 2008 om 13:36
quote:arwen173 schreef op 29 juni 2008 @ 13:29:
oh nee hoor minny, die zoon van 20, die moet helemaal een schop onder zijn kont krijgen en dat zou die van mij ook zeker krijgen, je zoekt maar een baan of 2 en je zorgt maar voor je eigen geld zou ik denken. Ik zou mijn zoon in dit geval niet structureel financieel helpen hoor. Maar wat je zegt, dit speelt al veel langer, ik zou mijn zoon van 20 ook niet helpen met geld als hij een telefoon rekening heeft van 700 euro.Dat bedoel ik, en dan is hij zelfs 3 jaar ouder dan dit meisje, dus ik snap dat gewijs naar haar en haar opvoeding niet zo. Met zijn opvoeding is het blijkbaar ook niet helemaal lekker gegaan. Om het zo maar te zeggen.
oh nee hoor minny, die zoon van 20, die moet helemaal een schop onder zijn kont krijgen en dat zou die van mij ook zeker krijgen, je zoekt maar een baan of 2 en je zorgt maar voor je eigen geld zou ik denken. Ik zou mijn zoon in dit geval niet structureel financieel helpen hoor. Maar wat je zegt, dit speelt al veel langer, ik zou mijn zoon van 20 ook niet helpen met geld als hij een telefoon rekening heeft van 700 euro.Dat bedoel ik, en dan is hij zelfs 3 jaar ouder dan dit meisje, dus ik snap dat gewijs naar haar en haar opvoeding niet zo. Met zijn opvoeding is het blijkbaar ook niet helemaal lekker gegaan. Om het zo maar te zeggen.
zondag 29 juni 2008 om 13:37
quote:HoiPippiLangkous schreef op 29 juni 2008 @ 13:35:
Ik zou het iemand zo geven als ik het had. Kind, broer, neef, als je echt aan de grond zit en ik kan je helpen dan doe ik dat.
Daarna zal ik je meteen helpen om te zorgen dat je niet meer in de shit komt, maar eerst die schuld weg.En hoe leren ze dan de consequenties van hun eigen gedrag te dragen?
Ik zou het iemand zo geven als ik het had. Kind, broer, neef, als je echt aan de grond zit en ik kan je helpen dan doe ik dat.
Daarna zal ik je meteen helpen om te zorgen dat je niet meer in de shit komt, maar eerst die schuld weg.En hoe leren ze dan de consequenties van hun eigen gedrag te dragen?
zondag 29 juni 2008 om 13:38
@Aruba: ik heb het wel geprobeerd. zo heeft ze bijv. heel even op het avond-VMBO gezeten. Ik heb toen aangeboden haar een keer per week bijles te geven in Engels en Duits omdat ze daar zo mee worstelde. Maar ze is meteen weer gestopt onder het mom van: "ik kan het toch niet".
Ik heb ook een moeilijke relatie met haar. Ze kijkt namelijk enorm tegen me op en is ook meteen stil zodra ik de kamer binnenkom (volgens mijn moeder dan). Ik wil haar heel graag aanmoedigen en stimuleren, maar dat is moeilijk als ze zo makkelijk opgeeft. Ik ben ervan overtuigd dat ze niet gelukkig is, anders leef je niet zo. Maar ik kan er niet mijn vinger achter krijgen. Voordat ze zwanger werd liep ze trouwens wel bij een dietiste en was ze heel knap zeven kilo afgevallen, maar nu is ze dus zwanger en mag ze niet meer afvallen (dietiste heeft wel gezegd dat ze maar maximaal 12 kilo mag aankomen).
Ongeveer een jaar geleden heeft ze heel even in een kippenslachterij gewerkt, daar was ze toen zo van onder de indruk dat ze meteen weer naar school ging en ook probeerde af te vallen. Maar ze houdt dingen gewoon nooit vol...
Ik heb ook een moeilijke relatie met haar. Ze kijkt namelijk enorm tegen me op en is ook meteen stil zodra ik de kamer binnenkom (volgens mijn moeder dan). Ik wil haar heel graag aanmoedigen en stimuleren, maar dat is moeilijk als ze zo makkelijk opgeeft. Ik ben ervan overtuigd dat ze niet gelukkig is, anders leef je niet zo. Maar ik kan er niet mijn vinger achter krijgen. Voordat ze zwanger werd liep ze trouwens wel bij een dietiste en was ze heel knap zeven kilo afgevallen, maar nu is ze dus zwanger en mag ze niet meer afvallen (dietiste heeft wel gezegd dat ze maar maximaal 12 kilo mag aankomen).
Ongeveer een jaar geleden heeft ze heel even in een kippenslachterij gewerkt, daar was ze toen zo van onder de indruk dat ze meteen weer naar school ging en ook probeerde af te vallen. Maar ze houdt dingen gewoon nooit vol...
zondag 29 juni 2008 om 13:41
quote:minny schreef op 29 juni 2008 @ 13:36:
[...]
Dat bedoel ik, en dan is hij zelfs 3 jaar ouder dan dit meisje, dus ik snap dat gewijs naar haar en haar opvoeding niet zo. Met zijn opvoeding is het blijkbaar ook niet helemaal lekker gegaan. Om het zo maar te zeggen.Eens. Aan de andere kant heeft hij in elk geval wel de intentie een HBO-opleiding te gaan volgen en heeft hij al een opleiding afgerond. Goed hard raken die kont, en het zou nog wat moeten kunnen worden lijkt me.
[...]
Dat bedoel ik, en dan is hij zelfs 3 jaar ouder dan dit meisje, dus ik snap dat gewijs naar haar en haar opvoeding niet zo. Met zijn opvoeding is het blijkbaar ook niet helemaal lekker gegaan. Om het zo maar te zeggen.Eens. Aan de andere kant heeft hij in elk geval wel de intentie een HBO-opleiding te gaan volgen en heeft hij al een opleiding afgerond. Goed hard raken die kont, en het zou nog wat moeten kunnen worden lijkt me.
zondag 29 juni 2008 om 13:43
Ze heeft dus een behoorlijk gebrek aan zelfvertrouwen? Waarom niet uitzoeken wat ze leuk vindt en ook kan? Misschien dat VMBO helemaal geen optie is voor haar omdat ze daar ook vakken moet doen waar ze helemaal niet goed in is, om aan het verplichte aantal te komen. Er zijn ook vakopleidingen waar je zo in kan stromen. Ik noem bijvoorbeeld een kappersopleiding of bepaalde administratieve richtingen. Probeer eens uit te zoeken wat ze wel leuk zou vinden. Blijkbaar wordt ze onzeker van haar eigen gebrek aan kennis of mogelijkheden, wat erg verlammerd kan werken.
zondag 29 juni 2008 om 13:46
Ik heb het zeker niet alleen over dat meisje, die jongen heeft haar zelf zwanger gemaakt. Maar ik vind gewoon dat ze samen verantwoordelijk zijn voor dat kind en hun leven en dat ze dat dus samen moeten oplossen. En dat hulp mooi is, maar dat er wel blijk van gegeven moet worden dat ze zélf ook hun best doen en iets willen veranderen. Kijk, als 1 van tweeen weer naar school zou willen dan zou ik het heel goed vinden als die ouders bij zouden springen om het inkomen te compenseren zolang er niet gewerkt kan worden. Daar komen ze mee vooruit, vergroten ze hun kansen in de toekomst. Maar van thuiszitten en nietsdoen en tóch geld vangen wordt niemand beter.
zondag 29 juni 2008 om 13:46
Mijn moeder heeft ooit gewerkt voor een organisatie die meisjes zoals zij (laag opgeleid, weinig kansen op de arbeidsmarkt) hielp. Kijken waar kwaliteiten en mogelijkheden liggen, eventueel opleidingen zoeken, sollicitatie- en SOVA-trainingen enzo. Die organisatie hield vanwege het stoppen van subsidie op, maar zoiets bestaat misschien nog wel?
