Het wel en wee als alleenstaand ouder

Soumis donderdag 22 augustus 2019 16:27

Dag allen,

Zoals de titel al doet vermoeden ben ik alleenstaand moeder

Ik heb 2 zoontjes in de basisschoolleeftijd.
Geen co-ouderschap, vader wel in beeld en daar gaan ze om het weekend heen en af en toe een weekje in de vakanties.

Graag zou ik met andere alleenstaande ouders hier lekker wegkletsen over wat fijn is, wat goed gaat, wat juist moeilijk is, waar je tegenaan loopt en wat je maar kwijt wil.
Het staat dan wel op de kinderpijler, maar wat mij betreft praten we over alle onderwerpen, zoals werk, huishouden, eigen studies, eventuele nieuwe liefdes, hobby's, noem maar op.

Wat dat betreft had het op elke pijler kunnen staan, maar heb voor de kinderpijler gekozen omdat je toch veelal vanuit je rol en verantwoordelijkheid als ouder de keuzes maakt in je leven.

Dus kom maar op en laten we ons wel en wee delen!

granny71 donderdag 22 augustus 2019 22:19

martje55 schreef: ↑
22-08-2019 22:10
Hallo, bij mij een andere situatie, maar ik hoop hier toch herkenning te vinden.
Vanwege heftige psychische problemen wonen de kinderen bij hun vader. Ik zorg drie dagen in de week een aantal uren voor ze.
Sinds een paar maanden liggen wij in scheiding en ben ik aan het uitvogelen hoe ik de zorg en opvoeding alleen moet doen. Wat me tot nu toe meevalt, is dat het relaxter voelt om helemaal mijn eigen koers te varen. In de vakantie ben ik een week op de camping met ze geweest en dan 24/7 aanstaan vond ik behoorlijk pittig.

24/7 op een camping is natuurlijk ook heel pittig.
Veel pittiger dan in het normale leven waarin ze naar school gaan, de wc en douche niet op 500 meter afstand zijn en waar ze niet met zijn tweeën (of meer) in dezelfde ruimte slapen.

Mijn jongste heeft een tijdje een maatje gehad via humanitas.
Het gaf haar iemand om mee te praten (want dat doe je als 12 jarige niet met je moeder) en mij iedere week wat tijd voor mezelf.
Niet dat ik die tijd nodig had maar misschien is het een idee voor anderen hier.

delicious35 donderdag 22 augustus 2019 22:38

granny71 schreef: ↑
22-08-2019 22:08
In mijn geval heb ik het "voordeel" dat ik al een aantal jaar afgekeurd in de bijstand zit.
Toen ik net alleen kwam te staan zat ik in de ziektewet en later in de ww.
Wel wat uitzendbaantjes gehad in die tijd en dan ving mijn moeder ze op.
Het lijkt me echt heel lastig als je werkt en je netwerk klein is.

Dat is het ook, het geeft mij de nodige stress. Ik werk ook nog eens onregelmatig. Gelukkig lukt het met behulp van mijn collega's uiteindelijk allemaal wel. En de keren dat ik het echt niet geregeld krijg, kon hij opgevangen worden door vrienden.
Het rooster gaat binnenkort anders gemaakt worden, met meer inspraak. Ik hoop dat dat meer rust gaat geven.

Ik vind de verantwoordelijkheid pittig omdat ik mijzelf vaak afvraag of ik het goed doe. Er is geen overleg mogelijk maar mijn ex laat wel continu duidelijk weten dat ik het allemaal fout doe. Dat maakt extra onzeker en geeft nog meer twijfel.
Gelukkig gaat het prima met zoon en weet ik echt wel dat ik het helemaal niet slecht doe.

.

delicious35 donderdag 22 augustus 2019 22:43

Pozzebok schreef: ↑
22-08-2019 22:19

Dat werkt vaak wel, ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik er altijd voor hem ben in een noodgeval, maar dat ik af en toe even ruimte nodig heb zonder constant ge-MAAAMAAAAAAA. En hij zegt dit nu ook wel eens tegen mij

Zo herkenbaar: mama nu even niet Ik wil even rust

Soumis donderdag 22 augustus 2019 22:43

Ik werkte ook onregelmatig, maar dat geregel brak me echt op. En het veel vragen on hulp bij mijn ouders voelde niet prettig, ondanks dat ze het aanboden.
Ik ben daarom gaan rondkijken naar een andere baan en werk nu regelmatig en het is flexibel, kan ook thuis werken bijvoorbeeld.
Maar ik heb daarvoor wel een baan opgegeven waar ik echt gelukkig in was, en dat ben ik nu niet. Maar de rust levert ook wat op en die flexibiliteit heb ik nu heel hard nodig nu zoontje een moeilijke start op school heeft en in de vakantie ook geen hele dagen naar de bso kan.

Ben nog afhankelijk van mijn ouders en dat vind ik een heel vervelend gevoel, vind het ook moeilijk om hulp te accepteren, want zij hebben er ook niet om gevraagd.
Voordeel er van is dat ze nu wel een hele goede band met hun opa en oma hebben.

Soumis donderdag 22 augustus 2019 22:46

delicious35 schreef: ↑
22-08-2019 22:43
Zo herkenbaar: mama nu even niet Ik wil even rust

Ook herkenbaar

Oudste wil nog wel eens een nachtje bij mij slapen en tuurlijk mag dat wel eens. Maar ik voel ook steeds sterker dat ik snachts gewoon alleen in mijn eigen bed wil. Zijn de enige uren dat ik even geen kinderen om me heen heb

Anoniem_71313 donderdag 22 augustus 2019 22:48

Hallo! Ik kom ook meeschrijven. Sinds enkele maanden woon ik alleen met de kinderen (7 en 9). Ivm co-ouderschap heb ik de kinderen om de week (bewuste keuze van mij toen partner het huis uit ging). Contact met de vader is goed en ik hoop dat zo te houden.

Ik merk vooral dat ik het lastig vind ze op tijd het bed in te krijgen nu de scholen weer zijn begonnen. Daar moet ik nog aan werken. Iets meer routine erin gaan krijgen.

delicious35 donderdag 22 augustus 2019 22:50

Soumis schreef: ↑
22-08-2019 22:43
Ik werkte ook onregelmatig, maar dat geregel brak me echt op. En het veel vragen on hulp bij mijn ouders voelde niet prettig, ondanks dat ze het aanboden.
Ik ben daarom gaan rondkijken naar een andere baan en werk nu regelmatig en het is flexibel, kan ook thuis werken bijvoorbeeld.
Maar ik heb daarvoor wel een baan opgegeven waar ik echt gelukkig in was, en dat ben ik nu niet. Maar de rust levert ook wat op en die flexibiliteit heb ik nu heel hard nodig nu zoontje een moeilijke start op school heeft en in de vakantie ook geen hele dagen naar de bso kan.

Ben nog afhankelijk van mijn ouders en dat vind ik een heel vervelend gevoel, vind het ook moeilijk om hulp te accepteren, want zij hebben er ook niet om gevraagd.
Voordeel er van is dat ze nu wel een hele goede band met hun opa en oma hebben.

Ik begrijp heel goed dat je deze keuze heb gemaakt. En als er hier iets voorbijkomt, zal ik dat zeker ook doen.
Voor nu kan dit nog niet, ik moet nog een blijvend huis vinden/kopen en heb voor nu mijn vaste contract hard nodig.

Ik vind het ook moeilijk om hulp te vragen. Al denk ik dat je ouders het juist heel graag voor je doen. Mijn moeder zou dat zo graag willen, helaas laat de afstand en de gezondheid van mijn vader dat niet toe.

Anoniem_71313 donderdag 22 augustus 2019 22:53

Soumis schreef: ↑
22-08-2019 18:57
Maar ben nog doodmoe. Hoort enerzijds ook bij het hebben van jonge kinderen dat besef ik me, maar het continue zorgen, elke dag weer van sochtends tot savonds op 4 dagen na in de maand is echt vermoeiend.

Hier was ik ook bang voor. Ik heb om die reden (ondanks dat vader fulltime werkt en regelmatig reist) op co-ouderschap ingezet. Het was nu ook me-time. Bovendien vind en vond ik dit ook in het belang van de relatie van mijn kinderen met hun vader.

En ik realiseer me daarbij dat je bij problemen met de ex tot een andere keuze kunt komen.

granny71 donderdag 22 augustus 2019 22:54

Soumis schreef: ↑
22-08-2019 22:46
Ook herkenbaar
Oudste wil nog wel eens een nachtje bij mij slapen en tuurlijk mag dat wel eens. Maar ik voel ook steeds sterker dat ik snachts gewoon alleen in mijn eigen bed wil. Zijn de enige uren dat ik even geen kinderen om me heen heb

Misschien eens overleggen met je oudste (geen idee hoe oud) dat je eens per maand(of zo) een logeerpartij kan houden?
En er dan een soort feestje van maken maar het echt bij die eens per maand houden.

Soumis donderdag 22 augustus 2019 22:56

delicious35 schreef: ↑
22-08-2019 22:50
Ik begrijp heel goed dat je deze keuze heb gemaakt. En als er hier iets voorbijkomt, zal ik dat zeker ook doen.
Voor nu kan dit nog niet, ik moet nog een blijvend huis vinden/kopen en heb voor nu mijn vaste contract hard nodig.

Snap heel goed dat je dan nog wacht, ik heb ook mijn salaris als verpleegkundige nodig gehad om een huis te kopen, want ben wel achteruit gegaan in salaris. Zou nu en stuk lastiger zijn geweest.

Heb je wel iets voor jezelf en kindje nu?

Anoniem_385715 donderdag 22 augustus 2019 22:59

rosings schreef: ↑
22-08-2019 21:45
tuurlijk mis ik als BAM het overleggen in keuzes wat je met een ex of op reis partner wel hebt, maar de dagelijkse dingen zijn dan wel hetzelfde.

Of dat is er juist helemaal niet, wat het juist weer verzwaard

Anoniem_637fde5445245 donderdag 22 augustus 2019 23:01

Ik ben niet alleenstaand, maar heb veel alleenstaande moeders in mijn omgeving (vriendinnen, buurvrouwen, collega's, zussen). Het lijkt me echt pittig om alleen alles te moeten regelen voor jezelf en de kinderen. Alle afspraakjes bijhouden, tandartsen, beugels, school, speelafspraakjes, verjaardagen, maar ook een kleine reparaties in huis, zware boodschappen...pfff. Ik wil alleen maar even mijn bewondering uitspreken voor jullie! Vind het geweldig hoe al die alleenstaande ouders dat keer op keer doen. Ik hoor vaak gedoe over vakanties, alimentatie, het altijd de enige die er is om kind op te vangen. Kortom: mijn respect voor jullie allen! En nu ga ik weer uit dit draadje, want ik heb hier niets te zoeken. Ik hoop dat jullie elkaar kunnen steunen en veel herkenning vinden bij elkaar.

granny71 donderdag 22 augustus 2019 23:14

enthousiasteling schreef: ↑
22-08-2019 23:01
Alle afspraakjes bijhouden, tandartsen, beugels, school, speelafspraakjes, verjaardagen, maar ook een kleine reparaties in huis, zware boodschappen.

Vergis je niet.
Er zijn helaas ook heel veel niet alleenstaande moeders die dit soort dingen alleen moeten doen.
Omdat de vader werkt en het verder wel prima vindt.
Ik ben na mijn scheiding achter gekomen dat ik alles al alleen deed.
Na mijn scheiding had ik 1 persoon minder om rekening mee te houden en voor te zorgen.
Dat gaf me juist meer tijd om voor de kinderen en vooral mezelf te zorgen.

delicious35 donderdag 22 augustus 2019 23:19

Soumis schreef: ↑
22-08-2019 22:56
Snap heel goed dat je dan nog wacht, ik heb ook mijn salaris als verpleegkundige nodig gehad om een huis te kopen, want ben wel achteruit gegaan in salaris. Zou nu en stuk lastiger zijn geweest.

Heb je wel iets voor jezelf en kindje nu?

We wonen nu tijdelijk in een veel te duur vakantiehuisje. De druk van het vinden van woonruimte begint heel zwaar te worden.
Maar zal uiteindelijk wel goed komen, al moeten we misschien eerst nog wel naar een ander vakantiehuis.

Anoniem_71313 donderdag 22 augustus 2019 23:29

granny71 schreef: ↑
22-08-2019 23:14
Vergis je niet.
Er zijn helaas ook heel veel niet alleenstaande moeders die dit soort dingen alleen moeten doen.
Omdat de vader werkt en het verder wel prima vindt.
Ik ben na mijn scheiding achter gekomen dat ik alles al alleen deed.
Na mijn scheiding had ik 1 persoon minder om rekening mee te houden en voor te zorgen.
Dat gaf me juist meer tijd om voor de kinderen en vooral mezelf te zorgen.

Ik herken dit erg! Nu had ik wel een partner die voor het werk regelmatig op reis was, maar buiten dat kwam het geregel in en rondom huis en de kinderen ook vooral op mij aan.

Ik heb nu tijd over

Chica-1983 donderdag 22 augustus 2019 23:46

nausicaa schreef: ↑
22-08-2019 19:49
Grappig, ik voel mezelf eigenlijk nooit zo in de categorie ‘alleenstaande moeders’ horen, terwijl ik dat wel ben. In elke definitie, kindje van een donor, dus 24/7 bij mij, en volledige zorg in praktische en financiële zin.
Maar alleenstaande moeder wordt vaak meteen ook een beetje geassocieerd met gescheiden, in de steek gelaten en/of moeilijk rondkomen. Ja, ik weet als geen ander dat dat onzin is, maar dat is toch het beeld dat heerst, vandaar dat het gevoelsmatig niet bij me past.

Ik denk dat de bewuste keuze het vaak wel makkelijker maakt, ik ben zelf niet teleurgesteld in iemand, en kind heeft ook geen vader die haar laat zitten of zo. En ik weet nou eenmaal dat ik niet twee weekenden in de maand weer op kan laden, die optie is er nooit geweest.
Nou moet ik ook wel toegeven dat dochter vrij makkelijk is, en nog heel jong (9 maanden), dus dat scheelt. Maar ik denk echt wel dat het minder zwaar is als je niet stiekem baalt omdat een ander geen poot uitsteekt. En er ook geen ander zich tegen dingen aan bemoeit waar je helemaal niet op zit te wachten.

Hier sluit me helemaal bij aan! Zelf BAM van 2 kinderen, oudste is 3, jongste 9 maanden. Overigens vind ik het alleenstaand ouderschap helemaal niet meer zwaar of pittig, dus weet nog niet of ik hier echt actief zal gaan meeschrijven.

Mieky80 vrijdag 23 augustus 2019 07:10

the_Wicked_Witch schreef: ↑
22-08-2019 22:11
Ik denk dat het in mijn geval wel behoorlijk zelfstandige kinderen opgeleverd heeft. Ze hielpen al best vrij jong mee, denk aan opruimen, zelf hun bed afhalen, dat soort dingen. Naarmate de tijd vorderde werden we steeds meer een team en ook hier overlegde ik veel met ze, wel naar gelang hun leeftijd natuurlijk.

Dit herken ik heel erg. Mijn kinderen zijn door de hele situatie heel zelfstandig. Ook het samen een team zijn herken ik heel erg.

martje55 vrijdag 23 augustus 2019 08:30

Pozzebok schreef: ↑
22-08-2019 22:19
Dat klinkt inderdaad heftig! Hopelijk heb je de juiste hulp om jezelf weer overeind te krijgen en zo goed voor je kinderen te kunnen zorgen.

Iets minder heftig: ik heb zelf twee jaar geleden een burnout gehad. Dat was ook heel lastig, maar zoon ging toen vier dagen in de week naar opvang, en in die tijd kon ik aan mijn genezing werken. Sindsdien zeg ik ook wel eens tegen zoon dat ik even tijd voor mezelf nodig heb. Dat werkt vaak wel, ik heb hem duidelijk gemaakt dat ik er altijd voor hem ben in een noodgeval, maar dat ik af en toe even ruimte nodig heb zonder constant ge-MAAAMAAAAAAA. En hij zegt dit nu ook wel eens tegen mij

Dank je wel. Ik ben al een aantal jaar druk met therapie. Ik heb het gevoel dat het de goede kant op gaat.

Wat goed dat je tijd hebt genomen voor je genezing. En ook nu nog tijd voor jezelf neemt. Ik zeg dat ook regelmatig tegen mijn kids.

martje55 vrijdag 23 augustus 2019 08:37

granny71 schreef: ↑
22-08-2019 22:19

Mijn jongste heeft een tijdje een maatje gehad via humanitas.
Het gaf haar iemand om mee te praten (want dat doe je als 12 jarige niet met je moeder) en mij iedere week wat tijd voor mezelf.
Niet dat ik die tijd nodig had maar misschien is het een idee voor anderen hier.

Fijn om te weten dat dat bestaat. Ik hou het in mijn achterhoofd als mogelijkheid.

Sjaantje37 vrijdag 23 augustus 2019 09:30

Soumis schreef: ↑
22-08-2019 18:57
Dat heb ik gelukkig (nog) niet. Lijkt me heel moeilijk. Enerzijds natuurlijk voor je kind en anderzijds ook voor jezelf.
Die 2 weekenden per maand heb ik echt nodig om op te laden.

Nu ook, ik heb 2 weken vakantie met de kinderen gehad. Nu zijn ze bijna een week bij hun vader, ze komen morgen weer terug. Maar ben nog doodmoe. Hoort enerzijds ook bij het hebben van jonge kinderen dat besef ik me, maar het continue zorgen, elke dag weer van sochtends tot savonds op 4 dagen na in de maand is echt vermoeiend.

Ik begrijp jou helemaal, mijn zoon heeft autisme en dat wordt ook niet geaccepteerd door zijn vader, echt lastig allemaal.

Gatti vrijdag 23 augustus 2019 10:23

Ik ben bijna alleenstaand. Convenant wordt, hopelijk, eindelijk binnen korte tijd getekend.
Ik woon nu nog in het huis maar zal een andere woonruimte moeten zoeken.
Ex woont tijdelijk ergens anders.
We hebben een dochter van 11 en zoon van 8.
Ze gaan straks om het weekend naar vader en door de week 2 middagen.
Communicatie tussen ex en mij is al lange tijd op een dieptepunt.

Ik vond het afgelopen jaar, dat we al uit elkaar zijn, makkelijker dan daarvoor. Zoals iemand al eerder schreef, ook ik regelde alles. Zowel voor kinderen, huis, financieel.
Het afhandelen van 't convenant vreet energie.

Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar

LD199 vrijdag 23 augustus 2019 11:34

Hier een alleenstaande moeder met een baby van bijna 8 maanden. Zijn vader en ik zijn uitelkaar gegaan tijdens mijn zwangerschap en daardoor woon ik nu ook met de kleine bij mijn moeder, hopelijk hebben we snel een eigen plek maar de hulp van mijn moeder is soms ook wel erg fijn.

In de zwangerschap heeft hij mij er als ware uitgezet en wilden het liefst een abortus. Nu is hij ‘bijgedraait’ en vind het allemaal wel leuk en hij houdt van zijn zoon, vanavond ga ik samen met hem naar zijn vader tot Zondag. De vader en ik gaan als vrienden met elkaar om dus dat is fijn.

Mijn zoontje is niet erkent en draagt ook mijn achternaam.

Noor21 vrijdag 23 augustus 2019 11:42

Weduwe met kinderen, 1x BO, 1x VO en 3 studerend en uit huis. Telt dat ook als alleenstaand?

Ik heb het geluk gehad dat mijn man er nog wel was toen ze klein waren en deels toen ze puberden. Tijdens de “tropenjaren” zeg maar.

granny71 vrijdag 23 augustus 2019 11:56

Noor21 schreef: ↑
23-08-2019 11:42
Weduwe met kinderen, 1x BO, 1x VO en 3 studerend en uit huis. Telt dat ook als alleenstaand?

Ik heb het geluk gehad dat mijn man er nog wel was toen ze klein waren en deels toen ze puberden. Tijdens de “tropenjaren” zeg maar.

Natuurlijk telt dat mee.
Het lijkt me vreselijk zwaar om naast je eigen verdriet ook het verdriet van je kinderen te moeten handelen.
En dan het normale leven weer op te moeten pakken.

ViVa-000 vrijdag 23 augustus 2019 12:02

Hoi dames!
Ik lees en schrijf ook mee! Ben over het algemeen niet zo'n actieve schrijver maar zal mn best doen.

Ik ben eigenlijk niet echt alleenstaand, maar voel dat af en toe wel zo. Mijn man is vaak voor langere periodes e weg voor zijn werk, ongeveer 1 week per maand thuis. De rest van de tijd dus ik er in praktische zin dus alleen voor. We hebben een peuter van 2,5 en ik ben ook zwanger van de 2e.

Wat ik vooral pittig vindt is dat als ik niet werk, mijn kind ALTIJD bij mij is. Ik werk 3 dagen en dat vind ik heerlijk. Maar op alle andere momenten, vrije dagen en weekenden, is hij bij mij. Kan slecht zelf spelen, veel entertainment nodig. Ik vind dat het veel van me vraagt. Merk dat ik er veel beter tegen kan als ik ook eens alleen de deur uit kan als partner wel thuis is. In dat opzicht kan ik niet wachten tot de basisschool begint

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Het wel en wee als alleenstaand ouder

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten. Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Actieve topics

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.