Kinderen
alle pijlers
Hoe maak je dat je kind in één keer luistert??
zondag 5 juli 2009 om 11:26
Ok, ik geef toe, ik ben zwanger (6 mnd) en de hormonen spelen nogal op. Ben nog altijd misselijk en oververmoeid.
Nu heb ik een zoon van bijna vijf. Hij is heel leuk en lief enz. Maar waar ik -vooral de laatste tijd- erg slecht tegen kan, is dat ik soms (vaak) wel VIER OF VIJF keer iets moet zeggen voor hij het doet. De laatste twee keren kan ik dat echt niet meer aardig doen. Voorbeeld: "Kleed je even aan schatje." En dan gewoon niet luisteren, maar enthousiast nog even springen op de bank. "Liefje, kleed je even aan, NU."
- Ok mama, maar nog even heel erg snel dit (en dan pakt hij een speeltje ofzo)
Enz.
Het kost me heel veel energie dit.
Hoe doen andere moeders (vaders) dat? Luisteren jullie kleuters wel allemaal in één keer, want dat is namelijk mijn streven. Of is dat een Utopie? Eerlijk zeggen...
Nu heb ik een zoon van bijna vijf. Hij is heel leuk en lief enz. Maar waar ik -vooral de laatste tijd- erg slecht tegen kan, is dat ik soms (vaak) wel VIER OF VIJF keer iets moet zeggen voor hij het doet. De laatste twee keren kan ik dat echt niet meer aardig doen. Voorbeeld: "Kleed je even aan schatje." En dan gewoon niet luisteren, maar enthousiast nog even springen op de bank. "Liefje, kleed je even aan, NU."
- Ok mama, maar nog even heel erg snel dit (en dan pakt hij een speeltje ofzo)
Enz.
Het kost me heel veel energie dit.
Hoe doen andere moeders (vaders) dat? Luisteren jullie kleuters wel allemaal in één keer, want dat is namelijk mijn streven. Of is dat een Utopie? Eerlijk zeggen...
zondag 5 juli 2009 om 11:31
Maak je echt kontakt met hem wanneer je het tegen hem zegt?
Kijk hem in z'n ogen, steek eventueel een wijsvinger naast je wang op en zeg: luister! wil je je nu even aankleden want.... en geef uitleg waarom het van belang is dat hij zich op dat moment aankleedt.
Kijk hem in z'n ogen, steek eventueel een wijsvinger naast je wang op en zeg: luister! wil je je nu even aankleden want.... en geef uitleg waarom het van belang is dat hij zich op dat moment aankleedt.
Those dresses and skirts make you look so gloriously girlie, my darlings.
zondag 5 juli 2009 om 11:34
Ik lees mee. Want het is heus geen utopie, tot voor kort luisterde mijn oudste prima. Echt niet altijd in één keer, maar twee keer zonder boos hoeven te worden was echt genoeg. Ineens is tien keer nog niet genoeg en hoor ik mezelf de hele tijd bulderen. Hij lijkt wel doof, ik word er gestoord van. Dus geen tips, wel dank voor het openen van het topic .
zondag 5 juli 2009 om 11:40
quote:Pilous schreef op 05 juli 2009 @ 11:36:
Waarom uitleg geven?
Korte uitleg omdat een kind dat prima snapt en dan beter gemotiveerd is om het te gaan doen.
Goed boek hierover:
Thomas Gordon - Luisteren naar kinderen
Het zal je omgang met je kind veranderen. Supergoed boek, echt een aanrader.
Waarom uitleg geven?
Korte uitleg omdat een kind dat prima snapt en dan beter gemotiveerd is om het te gaan doen.
Goed boek hierover:
Thomas Gordon - Luisteren naar kinderen
Het zal je omgang met je kind veranderen. Supergoed boek, echt een aanrader.
Those dresses and skirts make you look so gloriously girlie, my darlings.
zondag 5 juli 2009 om 11:41
Herkenning, herkenning... Volgens mij is 5 ook wel zo'n periode van nieuwe grenzen verkennen. De tactiek hier bij de stiefpiepjes is: OK, je mag nog 2 keer springen en dán doe je je kleren aan. En dan springen ze nog 3 keer... Maar dan gaan de kleren aan.
Dus even meeveren, meegaan in wat hij op dat moment doet.
Dus even meeveren, meegaan in wat hij op dat moment doet.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
zondag 5 juli 2009 om 11:43
zondag 5 juli 2009 om 11:45
Geen uitleg geven helpt vaak beter:
voorbeeld uit de praktijk:
buurvrouw roept dochter: Kom je binnen?
Dochter: waarom????????
moeder: omdat ik het zeg.
dochter :ja mama
dochter naar binnen.
Had moeder gezegd omdat we naar oma ,of weet ik wie gaan, was de kans op reactie: Heb geen zin om naar oma te gaan, of , wil dat niet. Dan had de (zinloze) discussie nog n tijd aangehouden, en had dochter tijd gerekt.
Enne geloof niet dat buuv verder erg autoritair is hoor.
voorbeeld uit de praktijk:
buurvrouw roept dochter: Kom je binnen?
Dochter: waarom????????
moeder: omdat ik het zeg.
dochter :ja mama
dochter naar binnen.
Had moeder gezegd omdat we naar oma ,of weet ik wie gaan, was de kans op reactie: Heb geen zin om naar oma te gaan, of , wil dat niet. Dan had de (zinloze) discussie nog n tijd aangehouden, en had dochter tijd gerekt.
Enne geloof niet dat buuv verder erg autoritair is hoor.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zondag 5 juli 2009 om 11:48
quote:lilalore schreef op 05 juli 2009 @ 11:34:
Ik lees mee. Want het is heus geen utopie, tot voor kort luisterde mijn oudste prima. Echt niet altijd in één keer, maar twee keer zonder boos hoeven te worden was echt genoeg. Ineens is tien keer nog niet genoeg en hoor ik mezelf de hele tijd bulderen. Hij lijkt wel doof, ik word er gestoord van. Dus geen tips, wel dank voor het openen van het topic .Van bulderen worden kinderen ook doof, ze sluiten zich dan namelijk af om zichzelf te beschermen tegen iets waar ze bang van worden.
Verder ben ik het eens met Jasmine.
Goed contact maken met het kind (dus niet al zuchtend, puffend vanachter je boek iets toemurmelen). Kijk hem aan, zeg zijn naam, zeg het als een vriendelijke mededeling en geen retorische vraag.
Uitleg geven hoeft helemaal geen heel betoog te zijn maar gewoon in de vorm van "Kleed je maar vast aan lieverd, we gaan zo naar school". Of "Niet de kat plagen want dat vindt hij niet leuk." Zo maak je de wereld begrijpelijk voor een kind. Een kind kan bij veel dingen niet inschatten of onthouden wáárom het ook al weer moest en je wilt tenslotte tot je kind het op den duur internaliseert (dat hij vanuit zichzelf er al aan denkt / het gaat doen / de reden kan bedenken).
Als het een chronisch strontvervelende fase is dan kun je er op een rustig moment ook eens met hem over praten waarom hij luisteren zo moeilijk vindt. Luister echt naar zijn antwoord. Wie weet zit hij ergens mee? Misschin kunnen jullie elkaar een beetje helpen dan? Gebruik dit gesprek om zonder op dat moment boos te worden (niet het vertrouwen beschamen) uit te leggen waarom jij wel heel graag hebt dat hij luistert.
Ik lees mee. Want het is heus geen utopie, tot voor kort luisterde mijn oudste prima. Echt niet altijd in één keer, maar twee keer zonder boos hoeven te worden was echt genoeg. Ineens is tien keer nog niet genoeg en hoor ik mezelf de hele tijd bulderen. Hij lijkt wel doof, ik word er gestoord van. Dus geen tips, wel dank voor het openen van het topic .Van bulderen worden kinderen ook doof, ze sluiten zich dan namelijk af om zichzelf te beschermen tegen iets waar ze bang van worden.
Verder ben ik het eens met Jasmine.
Goed contact maken met het kind (dus niet al zuchtend, puffend vanachter je boek iets toemurmelen). Kijk hem aan, zeg zijn naam, zeg het als een vriendelijke mededeling en geen retorische vraag.
Uitleg geven hoeft helemaal geen heel betoog te zijn maar gewoon in de vorm van "Kleed je maar vast aan lieverd, we gaan zo naar school". Of "Niet de kat plagen want dat vindt hij niet leuk." Zo maak je de wereld begrijpelijk voor een kind. Een kind kan bij veel dingen niet inschatten of onthouden wáárom het ook al weer moest en je wilt tenslotte tot je kind het op den duur internaliseert (dat hij vanuit zichzelf er al aan denkt / het gaat doen / de reden kan bedenken).
Als het een chronisch strontvervelende fase is dan kun je er op een rustig moment ook eens met hem over praten waarom hij luisteren zo moeilijk vindt. Luister echt naar zijn antwoord. Wie weet zit hij ergens mee? Misschin kunnen jullie elkaar een beetje helpen dan? Gebruik dit gesprek om zonder op dat moment boos te worden (niet het vertrouwen beschamen) uit te leggen waarom jij wel heel graag hebt dat hij luistert.
zondag 5 juli 2009 om 11:49
Als je je kind een 'heads up' geeft, een aankondiging van wat je gaat doen, wil het ook nog wel eens makkelijker gaan. "Over 3 minuten gaan we aankleden/ontbijten/weg/naar school. 1 minuut vantevoren (en minuten zijn heel flexibel in hun tijdsduur ) weer, en dan melden dat er iets gebeurt.
Verder niks vragen als je geen nee wilt horen "Ga je je aankleden?" 'nee!', maar "Het is nu tijd om je aan te kleden".
Hoe deed je het eerder? Hij is niet opeens 5, wat deed jij vroeger en hoe reageerde hij daarop? Bijvoorbeeld toen ie een peuter was? Ik denk dat daar de basis van het leren luisteren ligt, als je het ze dan niet leert wordt het later erg moeilijk, leer je het ze dan wel, dan kan je daar later veel makkelijker op teruggrijpen.
Verder niks vragen als je geen nee wilt horen "Ga je je aankleden?" 'nee!', maar "Het is nu tijd om je aan te kleden".
Hoe deed je het eerder? Hij is niet opeens 5, wat deed jij vroeger en hoe reageerde hij daarop? Bijvoorbeeld toen ie een peuter was? Ik denk dat daar de basis van het leren luisteren ligt, als je het ze dan niet leert wordt het later erg moeilijk, leer je het ze dan wel, dan kan je daar later veel makkelijker op teruggrijpen.
zondag 5 juli 2009 om 11:51
O ja, inderdaad... die discussie als ik zeg waarom iets moet. Ik grijp de laatste tijd ook steeds vaker naar 'omdat ik het zeg!'.
Overigens maak ik wel contact met hem op het moment dat ik iets zeg. Zorg dat hij ook echt even luistert en niet met iets anders bezig is. Ik kijk hem recht aan. En als ik een heel goede dag heb, laat ik 't hem nog even zelf herhalen.
Maar dan nog... andere dingen zijn interessanter voor hem. En inderdaad, tot een paar weken geleden luisterde hij eigenlijk wel goed.
Overigens maak ik wel contact met hem op het moment dat ik iets zeg. Zorg dat hij ook echt even luistert en niet met iets anders bezig is. Ik kijk hem recht aan. En als ik een heel goede dag heb, laat ik 't hem nog even zelf herhalen.
Maar dan nog... andere dingen zijn interessanter voor hem. En inderdaad, tot een paar weken geleden luisterde hij eigenlijk wel goed.
zondag 5 juli 2009 om 11:51
quote:Nelladella1 schreef op 05 juli 2009 @ 11:46:
[...]
Shit, echt niet? Valt dat er ook niet van te maken? Je kan er geen robots van maken, maar je kan er wel in de buurt komen. Mijn beide kinderen zijn behoorlijk gehoorzaam, en ik denk echt dat dat te maken heeft met de aanpak die Lief en ik daarvoor gebruikt hebben. En af en toe voelden we ons wel drillsergeants, maar we zijn nu erg blij met het resultaat. Lieve blije kindjes die goed luisteren
[...]
Shit, echt niet? Valt dat er ook niet van te maken? Je kan er geen robots van maken, maar je kan er wel in de buurt komen. Mijn beide kinderen zijn behoorlijk gehoorzaam, en ik denk echt dat dat te maken heeft met de aanpak die Lief en ik daarvoor gebruikt hebben. En af en toe voelden we ons wel drillsergeants, maar we zijn nu erg blij met het resultaat. Lieve blije kindjes die goed luisteren
zondag 5 juli 2009 om 11:52
quote:Nelladella1 schreef op 05 juli 2009 @ 11:51:
O ja, inderdaad... die discussie als ik zeg waarom iets moet. Ik grijp de laatste tijd ook steeds vaker naar 'omdat ik het zeg!'.
Overigens maak ik wel contact met hem op het moment dat ik iets zeg. Zorg dat hij ook echt even luistert en niet met iets anders bezig is. Ik kijk hem recht aan. En als ik een heel goede dag heb, laat ik 't hem nog even zelf herhalen.
Maar dan nog... andere dingen zijn interessanter voor hem. En inderdaad, tot een paar weken geleden luisterde hij eigenlijk wel goed.Dat zeg ik, het heeft met de vakantie te maken en is straks weer over.
O ja, inderdaad... die discussie als ik zeg waarom iets moet. Ik grijp de laatste tijd ook steeds vaker naar 'omdat ik het zeg!'.
Overigens maak ik wel contact met hem op het moment dat ik iets zeg. Zorg dat hij ook echt even luistert en niet met iets anders bezig is. Ik kijk hem recht aan. En als ik een heel goede dag heb, laat ik 't hem nog even zelf herhalen.
Maar dan nog... andere dingen zijn interessanter voor hem. En inderdaad, tot een paar weken geleden luisterde hij eigenlijk wel goed.Dat zeg ik, het heeft met de vakantie te maken en is straks weer over.
zondag 5 juli 2009 om 11:54
Ook een goede Tilalia, dat al van te voor uitleggen hoe de dag eruit gaat zien, zodat kind bij de daadwerkelijke aankondiging "We gaan nu...." de automatische gedachte "Oja" krijgt.
Ook goed: afwegen wat belangrijk genoeg is om op te reageren. Aangekleed raken is bijvoorbeeld belangrijk, of dat speeltje nu links of rechts ligt misschien wat minder. Laat het niet gaan omdat je er geen zin in hebt (blijf wel consequent) maar omdat je bewust besluit dat sommige dingen misschien ook te onbelangrijk zijn om continue van in die negatieve spiraal te raken.
Ook goed: afwegen wat belangrijk genoeg is om op te reageren. Aangekleed raken is bijvoorbeeld belangrijk, of dat speeltje nu links of rechts ligt misschien wat minder. Laat het niet gaan omdat je er geen zin in hebt (blijf wel consequent) maar omdat je bewust besluit dat sommige dingen misschien ook te onbelangrijk zijn om continue van in die negatieve spiraal te raken.
zondag 5 juli 2009 om 11:55
quote:Nelladella1 schreef op 05 juli 2009 @ 11:51:
O ja, inderdaad... die discussie als ik zeg waarom iets moet. Ik grijp de laatste tijd ook steeds vaker naar 'omdat ik het zeg!'.
Overigens maak ik wel contact met hem op het moment dat ik iets zeg. Zorg dat hij ook echt even luistert en niet met iets anders bezig is. Ik kijk hem recht aan. En als ik een heel goede dag heb, laat ik 't hem nog even zelf herhalen.
Maar dan nog... andere dingen zijn interessanter voor hem. En inderdaad, tot een paar weken geleden luisterde hij eigenlijk wel goed.Wat bij mijn dochter ook helpt als ze weer eens in de treuzel schiet, is uitleggen dat iets anders niet kan als ze nu niet luistert. "Als je nu niet komt, hebben we straks geen tijd meer voor de speeltuin". Dus niet als straf, maar gewoon als een gevolg.
O ja, inderdaad... die discussie als ik zeg waarom iets moet. Ik grijp de laatste tijd ook steeds vaker naar 'omdat ik het zeg!'.
Overigens maak ik wel contact met hem op het moment dat ik iets zeg. Zorg dat hij ook echt even luistert en niet met iets anders bezig is. Ik kijk hem recht aan. En als ik een heel goede dag heb, laat ik 't hem nog even zelf herhalen.
Maar dan nog... andere dingen zijn interessanter voor hem. En inderdaad, tot een paar weken geleden luisterde hij eigenlijk wel goed.Wat bij mijn dochter ook helpt als ze weer eens in de treuzel schiet, is uitleggen dat iets anders niet kan als ze nu niet luistert. "Als je nu niet komt, hebben we straks geen tijd meer voor de speeltuin". Dus niet als straf, maar gewoon als een gevolg.
zondag 5 juli 2009 om 11:58
quote:Nelladella1 schreef op 05 juli 2009 @ 11:55:
En vijf minuten van tevoren waarschuwen doe ik ook al. En ik giet de mededeling nooit in de vragende vorm.Misschien moet je het wat langer van te voor doen. Bijvoorbeeld 's avonds voor het slapen gaan als vertellen "Morgen als je waker wordt dan moeten we een beetje opschieten, want we moeten vroeg op school zijn, omdat het de laatste schooldag is" (ik zeg maar wat). Of als het een piekeraar is beter niet voor het slapengaan zeggen, maar 's ochtends vroeg. "Vandaag wordt een leuke dag, maar we moeten wel opschieten want we moeten vroeg op school zijn voor je laatste schooldag. Eet maar gauw je broodje op. Dan kunnen we daarna aankleden." Etc.
En vijf minuten van tevoren waarschuwen doe ik ook al. En ik giet de mededeling nooit in de vragende vorm.Misschien moet je het wat langer van te voor doen. Bijvoorbeeld 's avonds voor het slapen gaan als vertellen "Morgen als je waker wordt dan moeten we een beetje opschieten, want we moeten vroeg op school zijn, omdat het de laatste schooldag is" (ik zeg maar wat). Of als het een piekeraar is beter niet voor het slapengaan zeggen, maar 's ochtends vroeg. "Vandaag wordt een leuke dag, maar we moeten wel opschieten want we moeten vroeg op school zijn voor je laatste schooldag. Eet maar gauw je broodje op. Dan kunnen we daarna aankleden." Etc.
zondag 5 juli 2009 om 11:59
quote:Spinster schreef op 05 juli 2009 @ 11:58:
[...]
Misschien moet je het wat langer van te voor doen. Bijvoorbeeld 's avonds voor het slapen gaan als vertellen "Morgen als je waker wordt dan moeten we een beetje opschieten, want we moeten vroeg op school zijn, omdat het de laatste schooldag is" (ik zeg maar wat). Of als het een piekeraar is beter niet voor het slapengaan zeggen, maar 's ochtends vroeg. "Vandaag wordt een leuke dag, maar we moeten wel opschieten want we moeten vroeg op school zijn voor je laatste schooldag. Eet maar gauw je broodje op. Dan kunnen we daarna aankleden." Etc.Dat is idd een goeie
[...]
Misschien moet je het wat langer van te voor doen. Bijvoorbeeld 's avonds voor het slapen gaan als vertellen "Morgen als je waker wordt dan moeten we een beetje opschieten, want we moeten vroeg op school zijn, omdat het de laatste schooldag is" (ik zeg maar wat). Of als het een piekeraar is beter niet voor het slapengaan zeggen, maar 's ochtends vroeg. "Vandaag wordt een leuke dag, maar we moeten wel opschieten want we moeten vroeg op school zijn voor je laatste schooldag. Eet maar gauw je broodje op. Dan kunnen we daarna aankleden." Etc.Dat is idd een goeie
zondag 5 juli 2009 om 11:59
quote:tilalia2 schreef op 05 juli 2009 @ 11:55:
Wat bij mijn dochter ook helpt als ze weer eens in de treuzel schiet, is uitleggen dat iets anders niet kan als ze nu niet luistert. "Als je nu niet komt, hebben we straks geen tijd meer voor de speeltuin". Dus niet als straf, maar gewoon als een gevolg.
Heel veel herkenning in dit topic, want dit doe ik ook al regelmatig! Hier baal ik eigenlijk van, want ik verval hier best vaak in, en het voelt wel een beetje als dreigement.
Wij gaan nu de deur uit. Ik ga hem z'n schoenen aan laten doen. Ik heb hem voorbereid, kijk hem even diep in de ogen en vertel 't hem. Ik laat jullie weten hoe 't afgelopen is...
Wat bij mijn dochter ook helpt als ze weer eens in de treuzel schiet, is uitleggen dat iets anders niet kan als ze nu niet luistert. "Als je nu niet komt, hebben we straks geen tijd meer voor de speeltuin". Dus niet als straf, maar gewoon als een gevolg.
Heel veel herkenning in dit topic, want dit doe ik ook al regelmatig! Hier baal ik eigenlijk van, want ik verval hier best vaak in, en het voelt wel een beetje als dreigement.
Wij gaan nu de deur uit. Ik ga hem z'n schoenen aan laten doen. Ik heb hem voorbereid, kijk hem even diep in de ogen en vertel 't hem. Ik laat jullie weten hoe 't afgelopen is...
