Kinderen
alle pijlers
Hoe maak je dat je kind in één keer luistert??
zondag 5 juli 2009 om 11:26
Ok, ik geef toe, ik ben zwanger (6 mnd) en de hormonen spelen nogal op. Ben nog altijd misselijk en oververmoeid.
Nu heb ik een zoon van bijna vijf. Hij is heel leuk en lief enz. Maar waar ik -vooral de laatste tijd- erg slecht tegen kan, is dat ik soms (vaak) wel VIER OF VIJF keer iets moet zeggen voor hij het doet. De laatste twee keren kan ik dat echt niet meer aardig doen. Voorbeeld: "Kleed je even aan schatje." En dan gewoon niet luisteren, maar enthousiast nog even springen op de bank. "Liefje, kleed je even aan, NU."
- Ok mama, maar nog even heel erg snel dit (en dan pakt hij een speeltje ofzo)
Enz.
Het kost me heel veel energie dit.
Hoe doen andere moeders (vaders) dat? Luisteren jullie kleuters wel allemaal in één keer, want dat is namelijk mijn streven. Of is dat een Utopie? Eerlijk zeggen...
Nu heb ik een zoon van bijna vijf. Hij is heel leuk en lief enz. Maar waar ik -vooral de laatste tijd- erg slecht tegen kan, is dat ik soms (vaak) wel VIER OF VIJF keer iets moet zeggen voor hij het doet. De laatste twee keren kan ik dat echt niet meer aardig doen. Voorbeeld: "Kleed je even aan schatje." En dan gewoon niet luisteren, maar enthousiast nog even springen op de bank. "Liefje, kleed je even aan, NU."
- Ok mama, maar nog even heel erg snel dit (en dan pakt hij een speeltje ofzo)
Enz.
Het kost me heel veel energie dit.
Hoe doen andere moeders (vaders) dat? Luisteren jullie kleuters wel allemaal in één keer, want dat is namelijk mijn streven. Of is dat een Utopie? Eerlijk zeggen...
zondag 5 juli 2009 om 21:44
Hm, ik verlies sinds twee dagen m'n geduld helaas wél. Ben zowel gister als vandaag echt heel erg boos geworden, waar ik zelf meteen van baal. Zoon is eigenlijk al zeker twee weken behoorlijk lastig (ook: dreinen, zeuren, héél veel in discussie gaan, heel onredelijk boos, bijvoorbeeld omdat-ie geen tv mag kijken tussen de middag, wat-ie echt nooit mag). En deels zal 't aan de hormonen liggen. Maar dat mag natuurlijk geen excuus zijn, temeer daar ik nog drie maanden moet. Bovendien zal ik daarna ook nog wel flink moe e.d. zijn.
Pff baal er wel van. 't Is echt een stukje minder gezellig hier de laatste tijd.
Pff baal er wel van. 't Is echt een stukje minder gezellig hier de laatste tijd.
zondag 5 juli 2009 om 21:47
Ha, wij zijn ook absoluut niet van de hygienepolitie, maar van die zwarte pootjes in een babymondje zien verdwijnen maakt je toch wat kritischer op dat gebied!
Ik probeer er nu ook wat minder bovenop te zitten, maar vind dat wel moeilijk. Een beetje frustratie denk ik, in de trant van: hoe vaak hebben we dat nou nog niet gezegd? En nou doet hij het weer! Misschien toch maar bewust gaan afspreken samen wat we niet meer gaan corrigeren, om de sfeer in huis wat te verbeteren. (het is best gezellig hier hoor! )
En dat acteren aan tafel herken ik helemaal! Ik heb jarenlang stemmetjes gedaan voor alle gebakken aardappels en stukken groente die vooral NIET OPGEGETEN WILDEN WORDEN! Ik smeek je, bijt mijn hoofd er niet af, neeee.... aaahhh... reutel....
Ik probeer er nu ook wat minder bovenop te zitten, maar vind dat wel moeilijk. Een beetje frustratie denk ik, in de trant van: hoe vaak hebben we dat nou nog niet gezegd? En nou doet hij het weer! Misschien toch maar bewust gaan afspreken samen wat we niet meer gaan corrigeren, om de sfeer in huis wat te verbeteren. (het is best gezellig hier hoor! )
En dat acteren aan tafel herken ik helemaal! Ik heb jarenlang stemmetjes gedaan voor alle gebakken aardappels en stukken groente die vooral NIET OPGEGETEN WILDEN WORDEN! Ik smeek je, bijt mijn hoofd er niet af, neeee.... aaahhh... reutel....
zondag 5 juli 2009 om 21:56
Wij, of eigenlijk vooral ik, zit er wel redelijk bovenop, man wat minder. Het zou beter werken denk ik als ik er wat minder bovenop zou zitten, en dat probeer ik ook wel. Bord leeg eten hoeft ook al niet meer, bijvoorbeeld, maar spelen met de beker drinken, dat mag dan weer niet, aan tafel (want die gaat steeds om). Maar ik denk wel als ik het zo lees dat ze teveel "moet" van mij.
Regels hebben we op zich wel, maar ze kan zich er nog niet zo goed aan houden. Zo gaat ze er bijvoorbeeld iedere keer vandoor als we thuis komen met de fiets en ik til haar van de fiets af. Ze wil heel graag voor op straat nog even buiten spelen. Maar ze mag van mij nog niet alleen, en ze mag ook niet zomaar er vandoor gaan. Maar ze doet het iedere keer weer, en ik iedere keer maar weer uitleggen dat ik niet wil dat ze er zomaar vandoor gaat, dat ze best nog even buiten mag (met mij erbij) maar dat ze het eerst even moet vragen.
Regels hebben we op zich wel, maar ze kan zich er nog niet zo goed aan houden. Zo gaat ze er bijvoorbeeld iedere keer vandoor als we thuis komen met de fiets en ik til haar van de fiets af. Ze wil heel graag voor op straat nog even buiten spelen. Maar ze mag van mij nog niet alleen, en ze mag ook niet zomaar er vandoor gaan. Maar ze doet het iedere keer weer, en ik iedere keer maar weer uitleggen dat ik niet wil dat ze er zomaar vandoor gaat, dat ze best nog even buiten mag (met mij erbij) maar dat ze het eerst even moet vragen.
zondag 5 juli 2009 om 21:57
quote:MissMara schreef op 05 juli 2009 @ 21:47:
Een beetje frustratie denk ik, in de trant van: hoe vaak hebben we dat nou nog niet gezegd? En nou doet hij het weer!
Dit is heel herkenbaar. Hoe vaak heb ik niet al gezegd dat-ie niet z'n mond moet afvegen aan z'n mouw??! Voor hem is dat natuurlijk gewoon totaal niet belangrijk.
Ik ben ook wel erg van de correctie geloof ik. Maar ik vind ook echt dat-ie z'n spullen op moet ruimen, moet doortrekken en z'n handen moet wassen na wc-gang, aan tafel moet blijven zitten tijdens het eten, in bed moet blijven liggen enz. Ik weet niet zo goed wat ik van deze dingen zou kunnen laten 'vallen'.
Eigenlijk was hij tot voor kort helemaal geen moeilijk kind. Hij eet goed, luisterde ook heel behoorlijk. Hij had ook een vrij stabiel karakter, was niet gevoelig voor dingen als sinterklaas enzo. Alleen is hij een beetje ongeconcentreerd. En juist dat stoort me de laatste tijd enorm. Het is ook echt wel erger geworden geloof ik. Ineens kan-ie ook niet meer alleen spelen, altijd moet er een vriendje zijn of wil hij naar een vriendje toe. En hij is een stuk humeuriger zoals ik hierboven al aangaf.
En ja, waar komt dat door? Door mij, door de drukke weken op school, is het gewoon een fase?
Een beetje frustratie denk ik, in de trant van: hoe vaak hebben we dat nou nog niet gezegd? En nou doet hij het weer!
Dit is heel herkenbaar. Hoe vaak heb ik niet al gezegd dat-ie niet z'n mond moet afvegen aan z'n mouw??! Voor hem is dat natuurlijk gewoon totaal niet belangrijk.
Ik ben ook wel erg van de correctie geloof ik. Maar ik vind ook echt dat-ie z'n spullen op moet ruimen, moet doortrekken en z'n handen moet wassen na wc-gang, aan tafel moet blijven zitten tijdens het eten, in bed moet blijven liggen enz. Ik weet niet zo goed wat ik van deze dingen zou kunnen laten 'vallen'.
Eigenlijk was hij tot voor kort helemaal geen moeilijk kind. Hij eet goed, luisterde ook heel behoorlijk. Hij had ook een vrij stabiel karakter, was niet gevoelig voor dingen als sinterklaas enzo. Alleen is hij een beetje ongeconcentreerd. En juist dat stoort me de laatste tijd enorm. Het is ook echt wel erger geworden geloof ik. Ineens kan-ie ook niet meer alleen spelen, altijd moet er een vriendje zijn of wil hij naar een vriendje toe. En hij is een stuk humeuriger zoals ik hierboven al aangaf.
En ja, waar komt dat door? Door mij, door de drukke weken op school, is het gewoon een fase?
zondag 5 juli 2009 om 22:01
hahaha, die stemmetjes ja, of wedstrijdjes wie het eerst zijn boterham op heeft, maar dat doen we niet meer.
We (proberen) nu aan tafel te negeren of ze wel of niet eet. We herinneren haar eraan dat ze pas de volgende boterham krijgt als de eerste op is, en we herinneren haar er nog een keer aan dat wij bijna klaar zijn en dat er dan afgeruimd wordt (en dat bijna klaar zijn nemen we dan een beetje ruim, anders is ze nog niet halverwege) en verder proberen we aan het niet eten weinig aandacht meer te schenken want dat werd echt een punt waarmee ze negatieve aandacht vroeg..
We (proberen) nu aan tafel te negeren of ze wel of niet eet. We herinneren haar eraan dat ze pas de volgende boterham krijgt als de eerste op is, en we herinneren haar er nog een keer aan dat wij bijna klaar zijn en dat er dan afgeruimd wordt (en dat bijna klaar zijn nemen we dan een beetje ruim, anders is ze nog niet halverwege) en verder proberen we aan het niet eten weinig aandacht meer te schenken want dat werd echt een punt waarmee ze negatieve aandacht vroeg..
zondag 5 juli 2009 om 22:02
quote:Nelladella1 schreef op 05 juli 2009 @ 21:57:
[...]
En ja, waar komt dat door? Door mij, door de drukke weken op school, is het gewoon een fase?
Alle drie de opties zijn mogelijk, maar het goede nieuws is dat ze alledrie tijdelijk zijn!
Heb je al met hem gepraat over je irritaties? Ik was ook veel feller tijdens mijn zwangerschap en we hebben het daar regelmatig over gehad, dat ik zou proberen minder boos te doen en hij zou proberen beter te luisteren. Dat verbeterde de sfeer wel.
Sterkte ermee!
[...]
En ja, waar komt dat door? Door mij, door de drukke weken op school, is het gewoon een fase?
Alle drie de opties zijn mogelijk, maar het goede nieuws is dat ze alledrie tijdelijk zijn!
Heb je al met hem gepraat over je irritaties? Ik was ook veel feller tijdens mijn zwangerschap en we hebben het daar regelmatig over gehad, dat ik zou proberen minder boos te doen en hij zou proberen beter te luisteren. Dat verbeterde de sfeer wel.
Sterkte ermee!
zondag 5 juli 2009 om 22:13
quote:MissMara schreef op 05 juli 2009 @ 22:02:
Heb je al met hem gepraat over je irritaties? Ik was ook veel feller tijdens mijn zwangerschap en we hebben het daar regelmatig over gehad, dat ik zou proberen minder boos te doen en hij zou proberen beter te luisteren. Dat verbeterde de sfeer wel.
Sterkte ermee!
Ja, zowel gisteren als vandaag. Heb gezegd dat we elkaar een beetje moeten helpen, en ook dat ik 't erg vind dat ik zo boos ben geworden, en dat ik dat niet meer wil. De afspraak was gisteren dat hij beter luistert, en dat ik niet meer zo boos word. Allebei dus niet echt aan gehouden. Hoewel... gisteren ben ik vijf minuten uit m'n plaat gegaan, en vandaag maar één minuut
Overigens erger ik me ook veel meer en sneller aan m'n vriend en m'n ouders (ook allemaal hun schuld )
Heb je al met hem gepraat over je irritaties? Ik was ook veel feller tijdens mijn zwangerschap en we hebben het daar regelmatig over gehad, dat ik zou proberen minder boos te doen en hij zou proberen beter te luisteren. Dat verbeterde de sfeer wel.
Sterkte ermee!
Ja, zowel gisteren als vandaag. Heb gezegd dat we elkaar een beetje moeten helpen, en ook dat ik 't erg vind dat ik zo boos ben geworden, en dat ik dat niet meer wil. De afspraak was gisteren dat hij beter luistert, en dat ik niet meer zo boos word. Allebei dus niet echt aan gehouden. Hoewel... gisteren ben ik vijf minuten uit m'n plaat gegaan, en vandaag maar één minuut
Overigens erger ik me ook veel meer en sneller aan m'n vriend en m'n ouders (ook allemaal hun schuld )
zondag 5 juli 2009 om 22:21
quote:Liedjepiedje schreef op 05 juli 2009 @ 13:09:
Als hij nog niet wilt luisteren als je hem persoonlijk hebt aangesproken. Tellen helpt vaak ook. Dit gebruik ik op school regelmatig. Ik tel tot drie dan heeft iedereen zijn rekenboek op tafel. Zo kan je zeggen: Ik tel tot drie dan ben je bij mij en gaan we aankleden o.i.d.Zei mijn vader vroeger ook altijd:"Ik tel tot drie... en dan begin ik weer opnieuw..."
Als hij nog niet wilt luisteren als je hem persoonlijk hebt aangesproken. Tellen helpt vaak ook. Dit gebruik ik op school regelmatig. Ik tel tot drie dan heeft iedereen zijn rekenboek op tafel. Zo kan je zeggen: Ik tel tot drie dan ben je bij mij en gaan we aankleden o.i.d.Zei mijn vader vroeger ook altijd:"Ik tel tot drie... en dan begin ik weer opnieuw..."
zondag 5 juli 2009 om 22:23
D'r was laatst een topic waarin geconcludeerd werd dat alle ouders wel eens uit hun plaat gaan, dat ze dat alleen niet allemaal toegeven, maar dat ze dat wel doen, en dat het dus normaal is. Als je maar van ze houdt dan is het niet zo erg dat je wel eens tegen ze schreeuwt, of iets dergelijks . Ik was het er niet zo mee eens overigens.
zondag 5 juli 2009 om 22:24
quote:citronella schreef op 05 juli 2009 @ 20:52:
Het tot 3 tellen doe ik ook, maar dan gaat ze heel hard gillen: neee maama!! niet tellen!!Hahaha, herkenbaar zeg. Doet mijn zoon ook. Maar heeft wel als gevolg dat hij als de wiedeweerga gaat doen wat ik zeg om mij maar te laten stoppen met tellen. Of het pedagogisch verantwoord is weet ik niet, als het maar werkt.
Het tot 3 tellen doe ik ook, maar dan gaat ze heel hard gillen: neee maama!! niet tellen!!Hahaha, herkenbaar zeg. Doet mijn zoon ook. Maar heeft wel als gevolg dat hij als de wiedeweerga gaat doen wat ik zeg om mij maar te laten stoppen met tellen. Of het pedagogisch verantwoord is weet ik niet, als het maar werkt.
zondag 5 juli 2009 om 22:25
quote:Morrie schreef op 05 juli 2009 @ 22:16:
Misschien helpt het nog als je op zulke momenten aan je vriend of man aangeeft dat je het echt ff niet meer trekt? Dan kan hij het overnemen en hoef jij niet uit je dak te gaan. Is voor alle partijen fijner .Ik meen me te herinneren dat Nelladella bij hun thuis volledig over de opvoeding gaat. Klopt toch Nelladella?
Misschien helpt het nog als je op zulke momenten aan je vriend of man aangeeft dat je het echt ff niet meer trekt? Dan kan hij het overnemen en hoef jij niet uit je dak te gaan. Is voor alle partijen fijner .Ik meen me te herinneren dat Nelladella bij hun thuis volledig over de opvoeding gaat. Klopt toch Nelladella?
maandag 6 juli 2009 om 07:22
Hier nog een kleuter met ongelooflijk dwarse buien momenteel. Alleen is mijn exemplaar nog maar (net) 4. Ik ga eigenlijk gewoon met haar om zoals ik altijd doe. Vooral de tips die hier al genoemd zijn als van te voren aankondigen wat er gaat gebeuren, kind de tijd geven te reageren (anders creëer je enkel frustratie bij jezelf en je kind), acteren dat je rustig blijft. En af en toe als het al de hele dag drama is dan ga ik (helaas) ook uit m'n plaatje (en ik ben niet eens zwanger). Ik zie het overal om me heen. Vooral op het schoolplein merk ik dat de lontjes van alle kinderen en bijbehorende ouders korter zijn dan gebruikelijk, zelfs bij mijn altijd zeer rustige buurvrouw klinkt nu af en toe gebulder.
Ik denk dat het een combinatie is van echt einde schooljaar en iedereen die aan vakantie toe is en het veel te warme weer. De warmte maakt toch dat ze wat moeier zijn enz, dat maakt de lontjes ook niet langer.
Ik denk dat het een combinatie is van echt einde schooljaar en iedereen die aan vakantie toe is en het veel te warme weer. De warmte maakt toch dat ze wat moeier zijn enz, dat maakt de lontjes ook niet langer.
maandag 6 juli 2009 om 09:31
Hoe is het met je aandacht voor je kind? Ik merk nl. dat als ik kind vraag iets te doen, maar ik er niet echt met mijn aandacht bij ben (omdat ik met een half oog zit te forummen bijvoorbeeld ; ) dat mijn kind dat niet oppakt als zijnde belangrijk genoeg. Dan kan ik iets wel een aantal keer vragen.
Maar als ik er echt mijn aandacht op leg en dus opsta vanuit mijn stoel, vanachter mijn krant, van dat wat ik aan het doen ben en dus meeloop en meehelp de boel op gang te brengen, dat het dan een stuk beter werkt.
Wil overigens niet zeggen dat je daarmee geen opdrachtjes kunt geven die ze zelf kunnen uitvoeren. Maar je moet je wel even kortstondig even helemaal richten op dat wat je van ze wilt, vraagt bijvoorbeeld dit en dat te doen, wijst ernaar, en dan als je je schoenen hebt aangetrokken (wijst ernaar), dan gaan we de deur uit. KOm jij mij laten zien hoe goed jij dit allemaal gedaan hebt zo? <oogcontact maken> Kind zegt ja, heeft dus even de volledige aandacht bij zijn opdracht gekregen en pas dan loop ik weer weg.
Meestal werkt dit stukken beter dan dat ik moe of chagerijnig vanachter mijn ding waar ik mee bezig ben "commandeer" wat kind moet doen.
Maar als ik er echt mijn aandacht op leg en dus opsta vanuit mijn stoel, vanachter mijn krant, van dat wat ik aan het doen ben en dus meeloop en meehelp de boel op gang te brengen, dat het dan een stuk beter werkt.
Wil overigens niet zeggen dat je daarmee geen opdrachtjes kunt geven die ze zelf kunnen uitvoeren. Maar je moet je wel even kortstondig even helemaal richten op dat wat je van ze wilt, vraagt bijvoorbeeld dit en dat te doen, wijst ernaar, en dan als je je schoenen hebt aangetrokken (wijst ernaar), dan gaan we de deur uit. KOm jij mij laten zien hoe goed jij dit allemaal gedaan hebt zo? <oogcontact maken> Kind zegt ja, heeft dus even de volledige aandacht bij zijn opdracht gekregen en pas dan loop ik weer weg.
Meestal werkt dit stukken beter dan dat ik moe of chagerijnig vanachter mijn ding waar ik mee bezig ben "commandeer" wat kind moet doen.
