Kinderen
alle pijlers
Ik voel me zo'n slechte tante!
woensdag 1 januari 2020 om 23:09
Sinds een paar dagen zit ik met een enorme knoop in mijn maag, en ik wil toch de objectieve mening van buitenstaanders hierover horen.
Onlangs had ik, kinderloos en vrijgezel, mijn nichtjes van 14 en 9 te logeren. Ze zijn twee prachtige meiden, die super goed zijn opgevoed, slim en lief zijn. Ik zie ze niet vaak, maar we hebben een hele sterke band.
Toen zij hier logeerden was er één avond waarop de jongste wat drukker werd tijdens het eten. Op een gegeven moment gaf ik aan dat ze moest stoppen, maar ze bleef doorgaan. Zij heeft sowieso moeite met gelijk stoppen wanneer een grens wordt gesteld, zo ook toen. Haar oudere zus voelt zich gelijk verantwoordelijk voor haar gedrag, en gaat er dan ook helemaal op in.
Toen ze daarna rustiger werd heb ik met haar geknuffeld, maar ze deed iets wat ik nog niet eerder bij haar had meegemaakt. Ze ging zogenaamd switchen tussen andere versies van zichzelf (om wellicht afstand te nemen?), had moeite met mij aankijken, en wilde niet terugkomen op het moment tijdens het eten.
We hebben samen verder hele fijne momenten gehad en super leuke dingen gedaan. Na het thuisbrengen heb ik nog contact met ze gehad, en zeker bij de kleine gepolst hoe ze er op terugkijkt, en er lijkt niks van te zijn blijven hangen van het moment aan tafel. Maar ik voel me er zó rot door. En ik weet hoe hun ouders zouden reageren als ik hiermee zou komen, dus pen ik het hier neer. Ik ben benieuwd of iemand mij kan uitleggen wat hier is gebeurd, of misschien gerust kan stellen zodat ik dat rotgevoel kwijt kan raken.
Onlangs had ik, kinderloos en vrijgezel, mijn nichtjes van 14 en 9 te logeren. Ze zijn twee prachtige meiden, die super goed zijn opgevoed, slim en lief zijn. Ik zie ze niet vaak, maar we hebben een hele sterke band.
Toen zij hier logeerden was er één avond waarop de jongste wat drukker werd tijdens het eten. Op een gegeven moment gaf ik aan dat ze moest stoppen, maar ze bleef doorgaan. Zij heeft sowieso moeite met gelijk stoppen wanneer een grens wordt gesteld, zo ook toen. Haar oudere zus voelt zich gelijk verantwoordelijk voor haar gedrag, en gaat er dan ook helemaal op in.
Toen ze daarna rustiger werd heb ik met haar geknuffeld, maar ze deed iets wat ik nog niet eerder bij haar had meegemaakt. Ze ging zogenaamd switchen tussen andere versies van zichzelf (om wellicht afstand te nemen?), had moeite met mij aankijken, en wilde niet terugkomen op het moment tijdens het eten.
We hebben samen verder hele fijne momenten gehad en super leuke dingen gedaan. Na het thuisbrengen heb ik nog contact met ze gehad, en zeker bij de kleine gepolst hoe ze er op terugkijkt, en er lijkt niks van te zijn blijven hangen van het moment aan tafel. Maar ik voel me er zó rot door. En ik weet hoe hun ouders zouden reageren als ik hiermee zou komen, dus pen ik het hier neer. Ik ben benieuwd of iemand mij kan uitleggen wat hier is gebeurd, of misschien gerust kan stellen zodat ik dat rotgevoel kwijt kan raken.
donderdag 2 januari 2020 om 00:30
Ik snap niet helemaal wat jij nou verkeerd hebt gedaan. Het enige wat ik lees is dat je aangaf dat ze moet stoppen. Verder krijg ik het idee dat ze er erg veel moeite mee heeft om terechtgewezen te worden, dus kan het niet gewoon zo zijn dat ze nóg minder zin heeft om er achteraf nog eens op gewezen te worden en erover te moeten praten?
Verder, als je inderdaad niet meer gedaan hebt dan gezegd dat ze wat rustiger moest zijn dan zou ik het gewoon loslaten.
Verder, als je inderdaad niet meer gedaan hebt dan gezegd dat ze wat rustiger moest zijn dan zou ik het gewoon loslaten.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
donderdag 2 januari 2020 om 00:32
Het is niet erg om een kind aan te spreken op gedrag dat op dat moment niet passend is. Daar hoef je je echt niet schuldig om te voelen.
Sommige kinderen kunnen ook niet zo goed daarop terugkijken en dat is dus iets dat ze ook moeten leren van de ouders.
Zo te lezen hebben ze gewoon een leuk weekend gehad en jij ook. Laat het daarbij.
Sommige kinderen kunnen ook niet zo goed daarop terugkijken en dat is dus iets dat ze ook moeten leren van de ouders.
Zo te lezen hebben ze gewoon een leuk weekend gehad en jij ook. Laat het daarbij.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 2 januari 2020 om 00:34
Ze ging zogenaamd switchen tussen andere versies van zichzelf
En ik weet hoe hun ouders zouden reageren als ik hiermee zou komen
Wat bedoel je hiermee?
Wat is 'switchen tussen andere versies van zichzelf'? En hoe reageren hun ouders dan, en hoe weet jij dat?
En ik weet hoe hun ouders zouden reageren als ik hiermee zou komen
Wat bedoel je hiermee?
Wat is 'switchen tussen andere versies van zichzelf'? En hoe reageren hun ouders dan, en hoe weet jij dat?
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
donderdag 2 januari 2020 om 00:36
donderdag 2 januari 2020 om 00:43
Ik zie voor me dat ze een beetje gek deed met verschillende stemmetjes en maniertjes, soort toneelstukje zeg maar. Ik vind dat zelf niet heel vreemd of zorgwekkend maar krijg het idee dat TO dat wat zwaar opneemt.
donderdag 2 januari 2020 om 00:51
Oh, zo. Ik las het een beetje anders. Maar dit zou inderdaad goed kunnen. Dan vindt het meisje het waarschijnlijk gewoon een beetje moeilijk om met kritiek om te gaan en is dit haar manier om de aandacht ervan af te leiden. Mocht dat het geval zijn, dan hoef je je er inderdaad niet druk om te maken TO.SallySpectra* schreef: ↑02-01-2020 00:43Ik zie voor me dat ze een beetje gek deed met verschillende stemmetjes en maniertjes, soort toneelstukje zeg maar. Ik vind dat zelf niet heel vreemd of zorgwekkend maar krijg het idee dat TO dat wat zwaar opneemt.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
donderdag 2 januari 2020 om 01:08
Nee, en dus helemaal niet aan hun ouders vertellen, dan moeten ze thuis ook nog eens een keer gaan vertellen wat er aan de hand was. nergens meer over praten, en de volgende keer als ze komen, jouw huis jouw regels. Dus je mag best zeggen wat je van ze verwacht, dat maakt de logeerpartij echt niet ineens niet leuk meerMinkeDeWit schreef: ↑02-01-2020 00:51Dat gebeurt wel eens. Sommige kinderen schamen zich ervoor als ze gecorrigeerd (moeten) worden, en nadien evalueren is dan ook echt een brug te ver.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 2 januari 2020 om 03:43
Volgens mij blaas je het op, er is niks aan de hand en je hoeft het ook niet met de ouders te bespreken. Het meisje hield niet op en jij corrigeerde haar, dat gebeurt hier (kinderen van dezelfde leeftijd) zo vaak. Het is juist goed om dat te doen, anders blijft ze doorgaan. Prima aangepakt en je nichtje is het allang weer vergeten. Klaar.
donderdag 2 januari 2020 om 08:25
Toen ze daarna rustiger werd heb ik met haar geknuffeld, maar ze deed iets wat ik nog niet eerder bij haar had meegemaakt. Ze ging zogenaamd switchen tussen andere versies van zichzelf (om wellicht afstand te nemen?), had moeite met mij aankijken, en wilde niet terugkomen op het moment tijdens het eten.
Waarom het niet gewoon bij knuffelen gehouden? Waarom moest je er ook nog eens op terugkomen? Het was toch voorbij? Ik heb het idee dat jij niet tegen wat onenigheid/imperfectie kan en het allemaal compleet glad wil strijken, niet doen joh.
donderdag 2 januari 2020 om 09:07
En dat zou ik toch afgekapt hebben.Vivamember87 schreef: ↑01-01-2020 23:09
Haar oudere zus voelt zich gelijk verantwoordelijk voor haar gedrag, en gaat er dan ook helemaal op in.
Oudste zus is zelf nog een kind en moet niet gaan denken dat ze de baas kan gaan spelen over haar jongere zusje. Jij bent de volwassene. Als er wat te corrigeren valt doe jij dat en niet haar zus.
Nu werd het twee tegen 1 en moest jongste toen ze dacht dat het voorval werd afgesloten met een knuffel zich ook nogmaals verantwoorden tegenover jou.
Nu weet ik niet wat dat druk doen aan tafel precies inhield.
Ik krijg toch de indruk dat er door zowel jou als zus heftiger op gereageerd is dan noodzakelijk en dat je schuldgevoel dus wel terecht is.
Niet om je heel lang schuldig te voelen want ze hebben verder een leuke logeerpartij gehad. Maar wel goed om te beseffen dat je het de volgende keer toch beter wat minder heftig kan aanpakken. In ieder geval zorgen dat zus zich er niet mee bemoeit.
donderdag 2 januari 2020 om 09:26
Inderdaad, waarom kom je daarop terug? het is vrij normaal dat een kind wel eens gecorrigeerd moet wordenMinkeDeWit schreef: ↑02-01-2020 00:51Dat gebeurt wel eens. Sommige kinderen schamen zich ervoor als ze gecorrigeerd (moeten) worden, en nadien evalueren is dan ook echt een brug te ver.
Door er op terug te komen maak je er veel te veel een ding van, en lijkt het wel of jij je wilt verontschuldigen
donderdag 2 januari 2020 om 10:55
Heb het waarschijnlijk inderdaad te zwaar gemaakt, maar mijn schuldgevoel is nu wel gezakt.hannaa45 schreef: ↑02-01-2020 00:36Volgens mij is er niet zo veel aan de hand.
Het kind voelde zich misschien een beetje opgelaten en wilde je daarom niet aankijken.
En ze wilde er niet op terugkomen, omdat het gewoon niet zo belangrijk voor haar was.
Niet te zwaar maken allemaal hoor, nergens voor nodig.
Beetje gerust gesteld nu?
Mijn schuldgevoel kwam denk ik omdat het corrigeren misschien niet helemaal terecht was. Ik was zelf moe, en ben van mezelf erg gewend aan rust en zeker tijdens het eten. Zo druk was ze uiteindelijk niet om echt gecorrigeerd te worden.
Het lijkt inderdaad alsof zij het als kind veel sneller vergeten. Gelukkig maar!
donderdag 2 januari 2020 om 10:58
Klopt. Vond het niet persé zorgwekkend, maar voelde me zo schuldig omdat zij zich blijkbaar zo naar voelde dat ze er op die manier afstand van nam.SallySpectra* schreef: ↑02-01-2020 00:43Ik zie voor me dat ze een beetje gek deed met verschillende stemmetjes en maniertjes, soort toneelstukje zeg maar. Ik vind dat zelf niet heel vreemd of zorgwekkend maar krijg het idee dat TO dat wat zwaar opneemt.
donderdag 2 januari 2020 om 11:01
Ik gaf meteen aan dat ik tante ben en dus geen vreemde en dat het normaal is dat zij zich hier op haar gemak voelt, maar dat ik haar ook mag corrigeren. En dat zij zich hier niet verantwoordelijk voor moet voelen.sugarmiss schreef: ↑02-01-2020 09:07En dat zou ik toch afgekapt hebben.
Oudste zus is zelf nog een kind en moet niet gaan denken dat ze de baas kan gaan spelen over haar jongere zusje. Jij bent de volwassene. Als er wat te corrigeren valt doe jij dat en niet haar zus.
Nu werd het twee tegen 1 en moest jongste toen ze dacht dat het voorval werd afgesloten met een knuffel zich ook nogmaals verantwoorden tegenover jou.
Nu weet ik niet wat dat druk doen aan tafel precies inhield.
Ik krijg toch de indruk dat er door zowel jou als zus heftiger op gereageerd is dan noodzakelijk en dat je schuldgevoel dus wel terecht is.
Niet om je heel lang schuldig te voelen want ze hebben verder een leuke logeerpartij gehad. Maar wel goed om te beseffen dat je het de volgende keer toch beter wat minder heftig kan aanpakken. In ieder geval zorgen dat zus zich er niet mee bemoeit.
Bedankt voor alle reacties. Zal het de volgende keer zeker anders aanpakken.
donderdag 2 januari 2020 om 11:04
Wat een lieve kinderen zeg. Jij bent zelf misschien een beetje soft en dat weten die meiden maar al te goed. Dus als nichtje zijnde dan eens een keer wordt aangesproken wordt door tante, is het niet zo gek dat nichtje zich daarvoor schaamt. Ze weet donders goed dat ze een grens(je!) is overgegaan.
En dat van “rol” wisselen komt wel vaker voor bij schaamte. Zeker op die leeftijd.
En dat van “rol” wisselen komt wel vaker voor bij schaamte. Zeker op die leeftijd.
donderdag 2 januari 2020 om 11:13
donderdag 2 januari 2020 om 11:16
donderdag 2 januari 2020 om 11:18
Heb je haar geslagen? Dat zou een brug te ver zijn. Nu is er niks aan de hand.
Jij bent op dat moment de ouder en moet jij, op jouw manier, de zaak in toom houden. Je hebt het opgelost => klaar.
Het kind van 9 weet dat ze fout zat, is gecorrigeerd en weet zich daarna even geen houding te geven. Niet zo gek: ze was bij een tante en had niet verwacht dat ze zich ook daar aan de regels moet houden. Gewoon klaar nu.
Jij bent op dat moment de ouder en moet jij, op jouw manier, de zaak in toom houden. Je hebt het opgelost => klaar.
Het kind van 9 weet dat ze fout zat, is gecorrigeerd en weet zich daarna even geen houding te geven. Niet zo gek: ze was bij een tante en had niet verwacht dat ze zich ook daar aan de regels moet houden. Gewoon klaar nu.
