Kinderen
alle pijlers
INVRIEZEN EICELLEN?
woensdag 15 juli 2009 om 19:30
Op het journaal hoorde ik dit net: Vrouwen kunnen hun eitjes laten invriezen, voor het geval ze op latere leeftijd nog kinderen willen.
Ik weet het niet hoor, krijgen we hier dan ook die toestanden van die arts in Italie, waarbij een 64-jarige vrouw nog een baby kreeg??
Wat is voor jullie de maximale leeftijd om nog een kindje te krijgen?
Ik vind 40 toch wel het uiterste. Want wat doe je een kind aan, met een oudere moeder?
Toen ik 12 was, zat er een meisje in mijn klas en haar moeder was toen ook 53. Dat vonden we allemaal erg oud. Nu blijven de moeders van tegenwoordig jonger dan vroeger, maar toch.
Je lijf geeft op een gegeven moment toch vanzelf aan, dat de tijd van baren voorbij is....
Ik weet het niet hoor, krijgen we hier dan ook die toestanden van die arts in Italie, waarbij een 64-jarige vrouw nog een baby kreeg??
Wat is voor jullie de maximale leeftijd om nog een kindje te krijgen?
Ik vind 40 toch wel het uiterste. Want wat doe je een kind aan, met een oudere moeder?
Toen ik 12 was, zat er een meisje in mijn klas en haar moeder was toen ook 53. Dat vonden we allemaal erg oud. Nu blijven de moeders van tegenwoordig jonger dan vroeger, maar toch.
Je lijf geeft op een gegeven moment toch vanzelf aan, dat de tijd van baren voorbij is....
woensdag 15 juli 2009 om 20:21
quote:Thyra schreef op 15 juli 2009 @ 19:57:
En hoe jong je je gedraagt zegt helemaal niets. Je kunt als 40 jarige nog fris en fruitig zijn en hipper dan sommige twintigers, maar je bent ongeschikt om (voor het eerst) een kind te baren. Te oud is te oud. Op je 40e ben je statistisch onvruchtbaar, en de kans op afwijkingen is heel groot (1 op 40 met down geloof ik). Dus invriezen vind ik een hele slechte zaak. Maak het mogelijk dat vrouwen in de gelegenheid gesteld worden om kinderen te krijgen als hun lichaam eraan toe is.Met invriezen gaat dit niet op Thyra. Je bevriest de eitjes op een bepaalde leeftijd en die blijven dan in zekere zin zo oud als op dat moment van invriezen. De kans op Down gaat omhoog, omdat de eicellen verouderen.
En hoe jong je je gedraagt zegt helemaal niets. Je kunt als 40 jarige nog fris en fruitig zijn en hipper dan sommige twintigers, maar je bent ongeschikt om (voor het eerst) een kind te baren. Te oud is te oud. Op je 40e ben je statistisch onvruchtbaar, en de kans op afwijkingen is heel groot (1 op 40 met down geloof ik). Dus invriezen vind ik een hele slechte zaak. Maak het mogelijk dat vrouwen in de gelegenheid gesteld worden om kinderen te krijgen als hun lichaam eraan toe is.Met invriezen gaat dit niet op Thyra. Je bevriest de eitjes op een bepaalde leeftijd en die blijven dan in zekere zin zo oud als op dat moment van invriezen. De kans op Down gaat omhoog, omdat de eicellen verouderen.
woensdag 15 juli 2009 om 20:21
Kijk als iemand op haar 25e of 30 te horen krijgt dat ze vervroegd in de overgang komt en de enige mogelijkheid is eicellen invriezen, of iemand heeft een vorm van kanker waarbij ze daarna nooit meer spontaan zwanger kan worden, maar wél met het invriezen van eicellen, en dat gebeurt ónder de 40, dan kan ik daar nog wel inkomen. Maar uit gemak en na de 40... nee.
woensdag 15 juli 2009 om 20:25
quote:Thyra schreef op 15 juli 2009 @ 20:20:
Dat hoef ik Elle van Rijn niet te vertellen, want wat Elle van Rijn doet maakt me niets uit. Overigens zit er een levensgroot verschil tussen een spontane 3e of 4e zwangerschap op 40 jarige leeftijd en een geforceerde eerste zwangerschap op 44 jarige leeftijd. Eerste zwangerschappen zijn het meest risicovol, zwangerschappen met medisch ingrijpen zijn ook meer risicovol, en tussen 44 en 40 zit een wereld van verschil, vruchtbaarheidstechnisch gezien....Blijkbaar boeit het je wel, ze is bewust met een jongere man aan een tweede leg begonnen en dus bewust op haar 41ste weer zwanger (niet haar eerste kind). Meestal in zo'n situatie is het de man, die na een scheiding aan een tweede leg begint. Nu heeft zij dat als vrouw gedaan. Ik vind het prima, als je 40 plus nog zwanger wilt raken, doen! Je hebt er net zoveel recht op als op je 25ste en 30ste vind ik.
Dat hoef ik Elle van Rijn niet te vertellen, want wat Elle van Rijn doet maakt me niets uit. Overigens zit er een levensgroot verschil tussen een spontane 3e of 4e zwangerschap op 40 jarige leeftijd en een geforceerde eerste zwangerschap op 44 jarige leeftijd. Eerste zwangerschappen zijn het meest risicovol, zwangerschappen met medisch ingrijpen zijn ook meer risicovol, en tussen 44 en 40 zit een wereld van verschil, vruchtbaarheidstechnisch gezien....Blijkbaar boeit het je wel, ze is bewust met een jongere man aan een tweede leg begonnen en dus bewust op haar 41ste weer zwanger (niet haar eerste kind). Meestal in zo'n situatie is het de man, die na een scheiding aan een tweede leg begint. Nu heeft zij dat als vrouw gedaan. Ik vind het prima, als je 40 plus nog zwanger wilt raken, doen! Je hebt er net zoveel recht op als op je 25ste en 30ste vind ik.
woensdag 15 juli 2009 om 20:30
Nee Rollergirl, dat zie je verkeerd, wat Elle van Rijn doet maakt me niets uit. Welke kant we als maatschappij uitgaan als we vinden dat vrouwen van 50 nog best kinderen kunnen krijgen en zover ingrijpen in een natuurlijke grens maakt me wél uit. Persoonlijke gevallen boeien me niet zo, ik gun iedereen een kind, maar juist dit soort dingen moet je niet op persoonlijk niveau bekijken, maar er moet een objectieve grens worden gesteld die gezond is voor iedereen. En 50 jarigen die kinderen krijgen lijken mij geen vooruitgang.
woensdag 15 juli 2009 om 20:32
quote:Thyra schreef op 15 juli 2009 @ 20:21:
Kijk als iemand op haar 25e of 30 te horen krijgt dat ze vervroegd in de overgang komt en de enige mogelijkheid is eicellen invriezen, of iemand heeft een vorm van kanker waarbij ze daarna nooit meer spontaan zwanger kan worden, maar wél met het invriezen van eicellen, en dat gebeurt ónder de 40, dan kan ik daar nog wel inkomen. Maar uit gemak en na de 40... nee.
Daar ben ik het op zich wel mee eens. Maar ik heb er toch moeite mee om zo hard te stellen dat iemand niet zwanger "mag" worden. Bij mij is het heel gemakkelijk gegaan en vriend en ik zijn al sinds 20ste samen, maar ik realiseer me ook dat dat niet voor iedereen geldt.
Al denk ik nu ook dat de timing nooit goed is (of juist altijd, het is maar hoe je het bekijkt). Wij zijn 10 jaar bij elkaar, alles voor elkaar, huisje, boompje, beestje en ik bleef uitstellen, maar vlak voordat ik zwanger bleek raakte ik mijn baan kwijt. Als je weet dat je ooit kinderen wil en eicellen laat invriezen omdat je nog carrière wilt maken, reizen, o.i.d. dan denk ik dat je er net zo goed meteen aan kunt beginnen.
Kijk als iemand op haar 25e of 30 te horen krijgt dat ze vervroegd in de overgang komt en de enige mogelijkheid is eicellen invriezen, of iemand heeft een vorm van kanker waarbij ze daarna nooit meer spontaan zwanger kan worden, maar wél met het invriezen van eicellen, en dat gebeurt ónder de 40, dan kan ik daar nog wel inkomen. Maar uit gemak en na de 40... nee.
Daar ben ik het op zich wel mee eens. Maar ik heb er toch moeite mee om zo hard te stellen dat iemand niet zwanger "mag" worden. Bij mij is het heel gemakkelijk gegaan en vriend en ik zijn al sinds 20ste samen, maar ik realiseer me ook dat dat niet voor iedereen geldt.
Al denk ik nu ook dat de timing nooit goed is (of juist altijd, het is maar hoe je het bekijkt). Wij zijn 10 jaar bij elkaar, alles voor elkaar, huisje, boompje, beestje en ik bleef uitstellen, maar vlak voordat ik zwanger bleek raakte ik mijn baan kwijt. Als je weet dat je ooit kinderen wil en eicellen laat invriezen omdat je nog carrière wilt maken, reizen, o.i.d. dan denk ik dat je er net zo goed meteen aan kunt beginnen.
woensdag 15 juli 2009 om 20:40
woensdag 15 juli 2009 om 20:50
In den beginne was het natuurlijk ook heel gewoon om jong kinderen te krijgen. Ons lichaam is er niet op gemaakt om zolang te leven als we nu doen. En wees eerlijk zonder de huidige medische zorg zouden we ook nooit zo oud kunnen worden. Dan is het ook niet vreemd dat als mensen op oudere leeftijd kinderen krijgen er veel meer risico (weet even geen beter politiek correct woord) aan vast zit. Ook voor het kind.
We lijken er tegenwoordig maar vanuit te gaan dat kinderen gezond ter wereld komen. Maar de werkelijkheid is anders.
We lijken er tegenwoordig maar vanuit te gaan dat kinderen gezond ter wereld komen. Maar de werkelijkheid is anders.
woensdag 15 juli 2009 om 20:50
woensdag 15 juli 2009 om 21:03
quote:Maroetje schreef op 15 juli 2009 @ 20:52:
Ben je dan ook bewust van de mogelijke gevolgen voor de gezondheid van het kind? Of is het echt alleen maar ik wil en dus ik zal?
Voor mij bedoeld?
Ja ik weet echt 90% van alle gevaren (medische achtergrond) en toch, en toch....zou het zo maar eens kunnen dat het mijn kinderwens niet kan onderdrukken. Ik weet gewoon ook dat de kans op een gezond kind alsnog 'groot' is (stel je voor, bijvoorbeeld bij een 20-jarige 1 op 500, bij een 40-jarige 1 op 20 ---> alsnog 19 van de 20 gezond) en dan kom ik weer uit bij die alles overschaduwende kinderwens....ZEEER egoistisch ja
Ben je dan ook bewust van de mogelijke gevolgen voor de gezondheid van het kind? Of is het echt alleen maar ik wil en dus ik zal?
Voor mij bedoeld?
Ja ik weet echt 90% van alle gevaren (medische achtergrond) en toch, en toch....zou het zo maar eens kunnen dat het mijn kinderwens niet kan onderdrukken. Ik weet gewoon ook dat de kans op een gezond kind alsnog 'groot' is (stel je voor, bijvoorbeeld bij een 20-jarige 1 op 500, bij een 40-jarige 1 op 20 ---> alsnog 19 van de 20 gezond) en dan kom ik weer uit bij die alles overschaduwende kinderwens....ZEEER egoistisch ja
woensdag 15 juli 2009 om 21:08
Droppertje, dat vind ik een dubbel bezwaar. Kinderen van ouders die zo oud ouders worden zullen vaak enigst kind blijven. Dat is op zich niet erg, en gewoon prima. Máár een 'normaal' kind heeft nog opa's en oma's, ooms, tantes en anderen mensen om zich heen. Door pas op je 50e een kind te krijgen dun je de familie van zo'n kindje wel meteen enorm uit. De kans dat opa's en oma's nog in leven zijn is klein, de kans dat als ze nog leven er een band mee opgebouwd kan worden is klein. En dat geldt ook voor veel andere familieleden.
En niet dat opa's en oma's zaligmakend zijn, voordat iedereen met verhalen komt van 'mijn kind heeft ook geen oma's omdat ze jong gestorven zijn en die is heus niet zielig'... maar ik vind het wel heel iets anders om je kind bewust in zo'n positie te plaatsen. Als enig kind in een oude familie met waarschijnlijk zo rond de tijd dat hij uit huis gaat/zijn eigen leven opbouwt de zorg voor bejaarde ouders, zonder broers of zussen om hem bij te staan.
En niet dat opa's en oma's zaligmakend zijn, voordat iedereen met verhalen komt van 'mijn kind heeft ook geen oma's omdat ze jong gestorven zijn en die is heus niet zielig'... maar ik vind het wel heel iets anders om je kind bewust in zo'n positie te plaatsen. Als enig kind in een oude familie met waarschijnlijk zo rond de tijd dat hij uit huis gaat/zijn eigen leven opbouwt de zorg voor bejaarde ouders, zonder broers of zussen om hem bij te staan.
woensdag 15 juli 2009 om 21:16
Feit blijft dat je op elke leeftijd een kind kan krijgen die xtra zorg nodig heeft. Uit ervaring weet ik hoeveel je dat kost (tijd, energie, me-time) als ouder zijnde. En ik was dus zwanger op mijn 27ste.
En zoals Thyra aangeeft m.b.t. familie. Mijn kind zal alleen achter blijven. Triest dat hij dat niet eens zal begrijpen.
En zoals Thyra aangeeft m.b.t. familie. Mijn kind zal alleen achter blijven. Triest dat hij dat niet eens zal begrijpen.
woensdag 15 juli 2009 om 21:21
quote:Thyra schreef op 15 juli 2009 @ 21:08:
Droppertje, dat vind ik een dubbel bezwaar. Kinderen van ouders die zo oud ouders worden zullen vaak enigst kind blijven. Dat is op zich niet erg, en gewoon prima. Máár een 'normaal' kind heeft nog opa's en oma's, ooms, tantes en anderen mensen om zich heen. Door pas op je 50e een kind te krijgen dun je de familie van zo'n kindje wel meteen enorm uit. De kans dat opa's en oma's nog in leven zijn is klein, de kans dat als ze nog leven er een band mee opgebouwd kan worden is klein. En dat geldt ook voor veel andere familieleden.
En niet dat opa's en oma's zaligmakend zijn, voordat iedereen met verhalen komt van 'mijn kind heeft ook geen oma's omdat ze jong gestorven zijn en die is heus niet zielig'... maar ik vind het wel heel iets anders om je kind bewust in zo'n positie te plaatsen. Als enig kind in een oude familie met waarschijnlijk zo rond de tijd dat hij uit huis gaat/zijn eigen leven opbouwt de zorg voor bejaarde ouders, zonder broers of zussen om hem bij te staan.
Ook die dingen realiseer ik mij, maar ik vind wel dat daar juist ook weer goede dingen tegenover staan (OVER HET ALGEMEEN leven meer op orde, betere financiele situatie, meer innerlijke rust en meer weten wie je bent, meer tijd hebben voor je kind, er meer klaar voor bla bla bla).....maar zelfs al was dat niet zo of ben je het er niet mee eens of heb ik al die dingen niet.....Dit is zo'n ontzettend oergevoel van mij dat ik niet denk dat die dingen zoveel voor mij uit zullen maken. En ik denk ECHT niet dat een kind met oude ouders per definitie ongelukkiger/minder ontwikkeld wordt dan kinderen van jonge ouders.
Maar zelfs al kloppen al die dingen niet....zelfs dan zal dat gevoel er waarschijnlijk toch nog zijn....Ik ben echt niks aan het goedpraten, vind het egoistisch, maar dit is denk ik toch de keuze die ik zou maken. Ik post dit alleen maar vanuit het oogpunt van een oudere vrouw met een kinderwens, ongeacht de omstandigheden etc.
Droppertje, dat vind ik een dubbel bezwaar. Kinderen van ouders die zo oud ouders worden zullen vaak enigst kind blijven. Dat is op zich niet erg, en gewoon prima. Máár een 'normaal' kind heeft nog opa's en oma's, ooms, tantes en anderen mensen om zich heen. Door pas op je 50e een kind te krijgen dun je de familie van zo'n kindje wel meteen enorm uit. De kans dat opa's en oma's nog in leven zijn is klein, de kans dat als ze nog leven er een band mee opgebouwd kan worden is klein. En dat geldt ook voor veel andere familieleden.
En niet dat opa's en oma's zaligmakend zijn, voordat iedereen met verhalen komt van 'mijn kind heeft ook geen oma's omdat ze jong gestorven zijn en die is heus niet zielig'... maar ik vind het wel heel iets anders om je kind bewust in zo'n positie te plaatsen. Als enig kind in een oude familie met waarschijnlijk zo rond de tijd dat hij uit huis gaat/zijn eigen leven opbouwt de zorg voor bejaarde ouders, zonder broers of zussen om hem bij te staan.
Ook die dingen realiseer ik mij, maar ik vind wel dat daar juist ook weer goede dingen tegenover staan (OVER HET ALGEMEEN leven meer op orde, betere financiele situatie, meer innerlijke rust en meer weten wie je bent, meer tijd hebben voor je kind, er meer klaar voor bla bla bla).....maar zelfs al was dat niet zo of ben je het er niet mee eens of heb ik al die dingen niet.....Dit is zo'n ontzettend oergevoel van mij dat ik niet denk dat die dingen zoveel voor mij uit zullen maken. En ik denk ECHT niet dat een kind met oude ouders per definitie ongelukkiger/minder ontwikkeld wordt dan kinderen van jonge ouders.
Maar zelfs al kloppen al die dingen niet....zelfs dan zal dat gevoel er waarschijnlijk toch nog zijn....Ik ben echt niks aan het goedpraten, vind het egoistisch, maar dit is denk ik toch de keuze die ik zou maken. Ik post dit alleen maar vanuit het oogpunt van een oudere vrouw met een kinderwens, ongeacht de omstandigheden etc.
woensdag 15 juli 2009 om 21:23
Tuurlijk kun je op elke leeftijd een kind krijgen dat extra zorg nodig heeft, ik was op mijn 22e en 24e zwanger en had ernstige complicaties, dus een garantie heb je nooit. Maar de kans wordt wel veel groter als je ouder wordt, net als de kans op overlijden.
Maroetje Dat moet een hele zware wetenschap zijn.
Maroetje Dat moet een hele zware wetenschap zijn.
woensdag 15 juli 2009 om 21:28
Ik vind het nog wel een verschil als je op je 41ste een kindje krijgt (na eerdere zwangerschappen), dus spontaan óf op je 50ste je ingevroren eitjes laten terugplaatsen....
Ik moet er niet aan denken, mijn dochter is inmiddels 37 (ik was jong moeder), dat ik nu nog een hummeltje van een jaar of 6 of 7 hier rond zou hebben huppelen...
Ik moet er niet aan denken, mijn dochter is inmiddels 37 (ik was jong moeder), dat ik nu nog een hummeltje van een jaar of 6 of 7 hier rond zou hebben huppelen...
woensdag 15 juli 2009 om 21:33
