Kinderen
alle pijlers
INVRIEZEN EICELLEN?
woensdag 15 juli 2009 om 19:30
Op het journaal hoorde ik dit net: Vrouwen kunnen hun eitjes laten invriezen, voor het geval ze op latere leeftijd nog kinderen willen.
Ik weet het niet hoor, krijgen we hier dan ook die toestanden van die arts in Italie, waarbij een 64-jarige vrouw nog een baby kreeg??
Wat is voor jullie de maximale leeftijd om nog een kindje te krijgen?
Ik vind 40 toch wel het uiterste. Want wat doe je een kind aan, met een oudere moeder?
Toen ik 12 was, zat er een meisje in mijn klas en haar moeder was toen ook 53. Dat vonden we allemaal erg oud. Nu blijven de moeders van tegenwoordig jonger dan vroeger, maar toch.
Je lijf geeft op een gegeven moment toch vanzelf aan, dat de tijd van baren voorbij is....
Ik weet het niet hoor, krijgen we hier dan ook die toestanden van die arts in Italie, waarbij een 64-jarige vrouw nog een baby kreeg??
Wat is voor jullie de maximale leeftijd om nog een kindje te krijgen?
Ik vind 40 toch wel het uiterste. Want wat doe je een kind aan, met een oudere moeder?
Toen ik 12 was, zat er een meisje in mijn klas en haar moeder was toen ook 53. Dat vonden we allemaal erg oud. Nu blijven de moeders van tegenwoordig jonger dan vroeger, maar toch.
Je lijf geeft op een gegeven moment toch vanzelf aan, dat de tijd van baren voorbij is....
woensdag 15 juli 2009 om 23:24
quote:Annepanne1 schreef op 15 juli 2009 @ 23:17:
Soms wordt hier heftig op gereageerd, maar ik sta er nog steeds achter:
Als vrouwen op die leeftijd nog zo'n overweldigende wens hebben, hebben zij geen fysiek probleem, maar een psychisch probleem. Het niet kunnen accepteren dat sommige zaken niet meer mogelijk zijn, en daarin geen berusting kunnen vinden. Laat hen dan dus geen medische, maar psychische ondersteuning krijgen.quote:Natuur heeft eea niet voor niets geregeld. Gewoon een kwestie van jammer de bammer en zo willen we allemaal weleens wat.
Mensen die jonger zijn dan 40 en niet vruchtbaar blijken te zijn of problemen op dat gebied ondervinden, kunnen ook allerlei kunstgrepen (met lage slagingspercentages) ondergaan. Eigenlijk zouden die ook berusting moeten vinden en maar naar de pscych. De natuur heeft het niet zo bedoeld, dus jammer de bammer...!?
Zo werkt het niet. Er zijn wel medische kunstgrepen mogelijk, mensen hoeven niet te berusten in hun onvruchtbaarheid. Dit is 2009, we doen niet meer aan jammer de bammer.
Soms wordt hier heftig op gereageerd, maar ik sta er nog steeds achter:
Als vrouwen op die leeftijd nog zo'n overweldigende wens hebben, hebben zij geen fysiek probleem, maar een psychisch probleem. Het niet kunnen accepteren dat sommige zaken niet meer mogelijk zijn, en daarin geen berusting kunnen vinden. Laat hen dan dus geen medische, maar psychische ondersteuning krijgen.quote:Natuur heeft eea niet voor niets geregeld. Gewoon een kwestie van jammer de bammer en zo willen we allemaal weleens wat.
Mensen die jonger zijn dan 40 en niet vruchtbaar blijken te zijn of problemen op dat gebied ondervinden, kunnen ook allerlei kunstgrepen (met lage slagingspercentages) ondergaan. Eigenlijk zouden die ook berusting moeten vinden en maar naar de pscych. De natuur heeft het niet zo bedoeld, dus jammer de bammer...!?
Zo werkt het niet. Er zijn wel medische kunstgrepen mogelijk, mensen hoeven niet te berusten in hun onvruchtbaarheid. Dit is 2009, we doen niet meer aan jammer de bammer.
woensdag 15 juli 2009 om 23:26
quote:Annepanne1 schreef op 15 juli 2009 @ 23:22:
@Rollergirl, dat het ook voorkomt bij jongere ouders is een feit. Je kunt echter niet ontkennen dat de kans op een dergelijk scenario wel vele malen groter is (zo niet vast staat) bij oude ouders.Ik schreef al dat dit logisch lijkt om te zeggen, maar ik zie het in de praktijk dus heel anders voorkomen. Zo zie je maar, logica en cijfers heb je soms/vaak geen reet aan in het echte leven.
@Rollergirl, dat het ook voorkomt bij jongere ouders is een feit. Je kunt echter niet ontkennen dat de kans op een dergelijk scenario wel vele malen groter is (zo niet vast staat) bij oude ouders.Ik schreef al dat dit logisch lijkt om te zeggen, maar ik zie het in de praktijk dus heel anders voorkomen. Zo zie je maar, logica en cijfers heb je soms/vaak geen reet aan in het echte leven.
woensdag 15 juli 2009 om 23:28
quote:fleurtje schreef op 15 juli 2009 @ 23:25:
En is dat wenselijk?
En zie jij geen verschil tussen een dertigjarige die gebruik maakt van die kunstgrepen en een vijftigjarige?Heb nergens gezegd dat het briljant is om op je 50ste te beginnen (liever 10 jaar jonger). Ik vind misschien wel in beide gevallen het ingrijpen niet wenselijk (zowel op 30 als op 50 jarige leeftijd), maar het gebeurt wel, dus zie ik niet in waarom we moeten struikelen over de hogere leeftijden. Neemt overigens niet weg dat ik 50-60 behoorlijk aan de oude kant vind (60 al helemaal!).
En is dat wenselijk?
En zie jij geen verschil tussen een dertigjarige die gebruik maakt van die kunstgrepen en een vijftigjarige?Heb nergens gezegd dat het briljant is om op je 50ste te beginnen (liever 10 jaar jonger). Ik vind misschien wel in beide gevallen het ingrijpen niet wenselijk (zowel op 30 als op 50 jarige leeftijd), maar het gebeurt wel, dus zie ik niet in waarom we moeten struikelen over de hogere leeftijden. Neemt overigens niet weg dat ik 50-60 behoorlijk aan de oude kant vind (60 al helemaal!).
woensdag 15 juli 2009 om 23:38
@Rollergirl: gewoon uit nieuwsgierigheid, heb jij zelf kinderen?
Ik weet als geen ander dat het leven geen enkele garantie geeft. En ik weet ook dat in jonge gezinnen helaas ook ouders wegvallen. Bijna iedereen ziet dat om zich heen, maar daar gaat deze discussie niet over. Het punt dat hier gemaakt wordt is nu juist of je het lot niet heel erg tart door bewust "oud" moeder te worden. Alle opvang en alternatieve gezinsvormen (en psychische hulp) ten spijt.
Ik begrijp je niet helemaal als je zegt dat de praktijk anders uitwijst. Wat bedoel je daar mee?
@Joyce: dit stukje uit jouw post raakte mij erg "Ik zou dat kind toch echt niet willen zijn! Alleen een oudere moeder, geen vader, dus zodra moeder krakkemikkig begint te worden is het einde verhaal voor dat kind. Een oude moeder betekent dus ook: geen grootouders, oude ooms en tantes met inmiddels volwassen kinderen, dus gezellig met moeder op bezoek bij een leuke tante waar je kunt spelen met neefjes en nichtjes zit er ook niet in."
Dat gaat mss niet in alle gevallen op, maar ik heb het wel een beetje zo ervaren.
@Lys: heel herkenbaar is dat. Door al dat gezorg in mijn vroege jeugd, is mijn kinderwens een beetje blijven hangen in een eh... onderontwikkeld stadium. Ik denk wel eens dat ik gewoon ben uit-gezorgd en dat ik daarom geen kinderen wil. Maar dat is psychologie van de koude grond, misschien zit het er sowieso wel niet in. beetje off-topic
Ik weet als geen ander dat het leven geen enkele garantie geeft. En ik weet ook dat in jonge gezinnen helaas ook ouders wegvallen. Bijna iedereen ziet dat om zich heen, maar daar gaat deze discussie niet over. Het punt dat hier gemaakt wordt is nu juist of je het lot niet heel erg tart door bewust "oud" moeder te worden. Alle opvang en alternatieve gezinsvormen (en psychische hulp) ten spijt.
Ik begrijp je niet helemaal als je zegt dat de praktijk anders uitwijst. Wat bedoel je daar mee?
@Joyce: dit stukje uit jouw post raakte mij erg "Ik zou dat kind toch echt niet willen zijn! Alleen een oudere moeder, geen vader, dus zodra moeder krakkemikkig begint te worden is het einde verhaal voor dat kind. Een oude moeder betekent dus ook: geen grootouders, oude ooms en tantes met inmiddels volwassen kinderen, dus gezellig met moeder op bezoek bij een leuke tante waar je kunt spelen met neefjes en nichtjes zit er ook niet in."
Dat gaat mss niet in alle gevallen op, maar ik heb het wel een beetje zo ervaren.
@Lys: heel herkenbaar is dat. Door al dat gezorg in mijn vroege jeugd, is mijn kinderwens een beetje blijven hangen in een eh... onderontwikkeld stadium. Ik denk wel eens dat ik gewoon ben uit-gezorgd en dat ik daarom geen kinderen wil. Maar dat is psychologie van de koude grond, misschien zit het er sowieso wel niet in. beetje off-topic
woensdag 15 juli 2009 om 23:45
quote:Rollergirl schreef op 15 juli 2009 @ 23:20:Alle dingen die je hier over je leven omschrijft kan ik terug vinden in mijn leven en in de levens van mensen om mij heen (van close vrienden tot kennissen). Wat je hebt meegemaakt is niet leeftijdspecifiek, maar iets wat het leven in zich heeft. Mensen kunnen ziek worden en wegvallen, mensen kunnen weinig tot geen familie hebben. Dat is niet alleen voorbehouden aan de mensen met oudere ouders.Natuurlijk komt dit alles ook op jongere leeftijd voor en dan is het al erg genoeg, maar niet te voorzien. Maar is het dan daarom wenselijk een kind al bij voorbaat op te zadelen met één oude ouder? Het is zo heel erg 'Ik wil een kind ten koste van alles'. Aan dat kind kan helaas niet gevraagd worden of het wel die moeder wil .....
donderdag 16 juli 2009 om 09:49
quote:Rollergirl schreef op 15 juli 2009 @ 22:23:
[...]
Ik kan me voorstellen dat het geen pretje voor je is, maar jongere ouders zijn geen garantie voor zorgen-vrij zijn. Jongere ouders kunnen ook ziek worden, wegvallen etc. That's life, helaas.That's life? Waarom dan niet accepteren dat je rond je 40e vrijwel geen kansen meer hebt om zwanger te raken? Thát's life.
[...]
Ik kan me voorstellen dat het geen pretje voor je is, maar jongere ouders zijn geen garantie voor zorgen-vrij zijn. Jongere ouders kunnen ook ziek worden, wegvallen etc. That's life, helaas.That's life? Waarom dan niet accepteren dat je rond je 40e vrijwel geen kansen meer hebt om zwanger te raken? Thát's life.
donderdag 16 juli 2009 om 10:04
Ik merk het al met relatief jonge neefjes en nichtjes die ik heb. In de ene familie was er een lading kinderen, die kregen weer een lading kinderen, toen een hele tijd niets, en toen kreeg de jongste nog 2 kinderen, ook nog met een enorm leeftijdsverschil. (en die ouders waren niet echt écht oud, 30 bij de eerste, 38 bij de tweede)
Als ik kijk naar hoe ander díe kinderen opgroeien dan mijn neefjes en nichtjes en ik die wat ouder zijn..
Wij konden bij opa en oma logeren, hadden heel veel neefjes en nichtjes om mee te spelen, zagen elkaar vaak, opa en oma deden leuke dingen met ons. Nu zijn we helemaal niet zo gek veel verder (nichtje en ik schelen zo'n 16 jaar) en opa en oma kunnen vrijwel niets meer, ze hebben geen familieleden om mee te spelen vanwege het grote leeftijdsverschil, groeien gewoon heel anders op.
Stel dat deze ouders nóg 10 jaar ouder waren geweest dan hadden ze vrijwel helemaal geen contact met neefjes en nichtjes gehad en ik durf bijna wel te stellen dat ze opa en oma dan niet gekend hadden, want die zijn inmiddels ruim in de 80.
En nee, familie is niet zaligmakend, er zijn genoeg mensen die géén familie hebben die onder 'normale' omstandigheden geboren worden. Maar dat is dan een zeldzaamheid en erg te betreuren. Je kind doelbewust in een positie plaatsen waarin hij weinig tot geen familie om zich heen heeft, zo rond zijn 20e de volledige zorg voor zijn ouders, zonder broers of zussen, ik vind het niet wenselijk.
Ik gun iedereen een kind, en het lijkt me ronduit afschuwelijk om de jaren voorbij te zien tikken met de wetenschap dat de kans op een kind elk jaar kleiner wordt. Maar aan de andere kant, kinderen krijgen is tegenwoordig een kwestie van plannen (als je ze kunt krijgen, voordat ik weer gelyncht wordt) als je weet dat je ooit graag kinderen wilt, waarom dat dan niet wat meer prioriteit geven als dat mogelijk is?
Als ik in een ander topic kijk dat iemand graag kinderen wil, maar door veel mensen te jong wordt gevonden om er nu al serieus over te denken (26!!!) en dat er eerst een bepaald bedrag gespaard moet worden....
Niet dat daar iets mis mee is, maar waarom moet altijd alles vóór het krijgen van kinderen, als je weet dat er aan het krijgen van kinderen een einddatum zit? Waarom die einddatum verleggen in plaats van je prioriteiten wat anders stellen?
En nee, kinderen neem je niet zomaar, je moet volwassen en stabiel zijn en voor jezelf kunnen zorgen. En ik weet dat niet iedereen zijn prins of prinses op het witte paard vroeg tegenkomt. Maar misschien heeft dat in sommige gevallen ook wat met prioriteiten te maken? Ik wil niemand tegen het zere been schoppen, maar ik denk dat er een verschuiving moet plaatsvinden in de maatschappij.
Kinderen krijgen is tegenwoordig iets wat je doet als je klaar bent met de rest, en dan kán het gebeuren dat de tijd voor kinderen krijgen voorbij is. Ik denk dat er op een aantal vlakken wat moet veranderen: het moet makkelijker worden om voor kinderen te kiezen, in plaats van dat het een hobby is voor rijkere en mensen van 35+, carriere en kind moet makkelijker te combineren zijn, mannen moeten meer zorgen, vrouwen meer werken zodat ze even 'lastig' zijn op de werkvloer, Nederland mag in zijn geheel wel wat kindvriendelijker worden en het beeld dat je leven ophoudt als je kinderen krijgt mag er ook wel af.
Niet dat iedereen kinderen moet krijgen of dat het zaligmakend is, maar nu wordt je raar aangekeken als je op je 26e bewust een kind neemt omdat je dan zoveel mist en wordt je gezien als een jonge moeder. En dat 35-45 de normale leeftijd is voor een man om een kind te krijgen... Dat is toch bizar?
En in plaats van daar wat aan te doen willen we een volkomen natuurlijke en gezonde grens gaan aanpassen aan onze eigen wensen. Bizar.
Als ik kijk naar hoe ander díe kinderen opgroeien dan mijn neefjes en nichtjes en ik die wat ouder zijn..
Wij konden bij opa en oma logeren, hadden heel veel neefjes en nichtjes om mee te spelen, zagen elkaar vaak, opa en oma deden leuke dingen met ons. Nu zijn we helemaal niet zo gek veel verder (nichtje en ik schelen zo'n 16 jaar) en opa en oma kunnen vrijwel niets meer, ze hebben geen familieleden om mee te spelen vanwege het grote leeftijdsverschil, groeien gewoon heel anders op.
Stel dat deze ouders nóg 10 jaar ouder waren geweest dan hadden ze vrijwel helemaal geen contact met neefjes en nichtjes gehad en ik durf bijna wel te stellen dat ze opa en oma dan niet gekend hadden, want die zijn inmiddels ruim in de 80.
En nee, familie is niet zaligmakend, er zijn genoeg mensen die géén familie hebben die onder 'normale' omstandigheden geboren worden. Maar dat is dan een zeldzaamheid en erg te betreuren. Je kind doelbewust in een positie plaatsen waarin hij weinig tot geen familie om zich heen heeft, zo rond zijn 20e de volledige zorg voor zijn ouders, zonder broers of zussen, ik vind het niet wenselijk.
Ik gun iedereen een kind, en het lijkt me ronduit afschuwelijk om de jaren voorbij te zien tikken met de wetenschap dat de kans op een kind elk jaar kleiner wordt. Maar aan de andere kant, kinderen krijgen is tegenwoordig een kwestie van plannen (als je ze kunt krijgen, voordat ik weer gelyncht wordt) als je weet dat je ooit graag kinderen wilt, waarom dat dan niet wat meer prioriteit geven als dat mogelijk is?
Als ik in een ander topic kijk dat iemand graag kinderen wil, maar door veel mensen te jong wordt gevonden om er nu al serieus over te denken (26!!!) en dat er eerst een bepaald bedrag gespaard moet worden....
Niet dat daar iets mis mee is, maar waarom moet altijd alles vóór het krijgen van kinderen, als je weet dat er aan het krijgen van kinderen een einddatum zit? Waarom die einddatum verleggen in plaats van je prioriteiten wat anders stellen?
En nee, kinderen neem je niet zomaar, je moet volwassen en stabiel zijn en voor jezelf kunnen zorgen. En ik weet dat niet iedereen zijn prins of prinses op het witte paard vroeg tegenkomt. Maar misschien heeft dat in sommige gevallen ook wat met prioriteiten te maken? Ik wil niemand tegen het zere been schoppen, maar ik denk dat er een verschuiving moet plaatsvinden in de maatschappij.
Kinderen krijgen is tegenwoordig iets wat je doet als je klaar bent met de rest, en dan kán het gebeuren dat de tijd voor kinderen krijgen voorbij is. Ik denk dat er op een aantal vlakken wat moet veranderen: het moet makkelijker worden om voor kinderen te kiezen, in plaats van dat het een hobby is voor rijkere en mensen van 35+, carriere en kind moet makkelijker te combineren zijn, mannen moeten meer zorgen, vrouwen meer werken zodat ze even 'lastig' zijn op de werkvloer, Nederland mag in zijn geheel wel wat kindvriendelijker worden en het beeld dat je leven ophoudt als je kinderen krijgt mag er ook wel af.
Niet dat iedereen kinderen moet krijgen of dat het zaligmakend is, maar nu wordt je raar aangekeken als je op je 26e bewust een kind neemt omdat je dan zoveel mist en wordt je gezien als een jonge moeder. En dat 35-45 de normale leeftijd is voor een man om een kind te krijgen... Dat is toch bizar?
En in plaats van daar wat aan te doen willen we een volkomen natuurlijke en gezonde grens gaan aanpassen aan onze eigen wensen. Bizar.
donderdag 16 juli 2009 om 10:09
Tsja er valt natuurlijk voor alle kanten wat te zeggen..
Ik snap de redenering van de leeftijd 50 vind ik persoonlijk ook te ver gaan.
Maar aan de andere kant, je weet nooit wat er kan gebeuren als je jong ouder bent geworden toch? Mijn moeder kreeg kanker terwijl ze 37 was en ik 14. Zij is dus jong moeder geworden maar kwam heel dicht bij een vroege doood.
Dus ja............................ Kijk niet zo in een glazen bol zou ik zeggen.
Ik snap de redenering van de leeftijd 50 vind ik persoonlijk ook te ver gaan.
Maar aan de andere kant, je weet nooit wat er kan gebeuren als je jong ouder bent geworden toch? Mijn moeder kreeg kanker terwijl ze 37 was en ik 14. Zij is dus jong moeder geworden maar kwam heel dicht bij een vroege doood.
Dus ja............................ Kijk niet zo in een glazen bol zou ik zeggen.
donderdag 16 juli 2009 om 10:18
In een glazen bol kijken? Ik heb écht geen glazen bol nodig om te voorspellen dat de kans dat een ouder van 50 overlijdt voordat zijn kind volwassen is groter is dan dat een ouder van 20 overlijdt voordat zijn kind volwassen is.
Dat het gebeurt, dat ouders jong overlijden, is een feit, maar wél het gevolg van een ziekte of een ongeval, een uitzondering dus. Ouders overlijden op hun 30e meestal niet aan ouderdom. Dat een bejaard iemand uiteindelijk overlijdt kun je op je klompen aanvoelen.
Dat het gebeurt, dat ouders jong overlijden, is een feit, maar wél het gevolg van een ziekte of een ongeval, een uitzondering dus. Ouders overlijden op hun 30e meestal niet aan ouderdom. Dat een bejaard iemand uiteindelijk overlijdt kun je op je klompen aanvoelen.
donderdag 16 juli 2009 om 11:04
Aan de andere kant is het invriezen van eicellen voor mensen die nu 30 zijn en single misschien wel een mogelijkheid om op 39 jarige leeftijd nog een kind te krijgen als ze op de valreep misschien nog een partner vinden. De kwaliteit eicellen neemt natuurlijk wel af en misschien kun je dat hierdoor 'voor' zijn. Je kunt nog zo gezond zijn, het zegt niets over de kwaliteit van eitjes.
donderdag 16 juli 2009 om 11:28
Ik vind dit een idioot plan en ik begrijp niet dat het AMC dit serieus naar buiten brengt. Het gaat hier om gezonde vrouwen die geen vruchtbaarheidsproblemen hebben, maar om wat voor reden dan ook het moederschap uitstellen totdat het (bijna) te laat is. Dat is toch hun eigen verantwoordelijkheid? Natuurlijk is het lastig als je niet tegen de juiste partner aanloopt, maar ook dat is vaak een kwestie van prioriteiten stellen. Mensen willen tegenwoordig alles tegelijk, kunnen geen keuzes maken en kunnen het ook niet accepteren als dingen vervolgens niet lopen zoals ze willen, omdat ze de verkeerde prioriteiten hebben gesteld. Anderen moeten dat dan maar voor hun oplossen. We leven in een verwende samenleving en ik zie dat echt als een groot probleem. Er bestaat geen recht op het krijgen van kinderen. Als je ze wilt, moet je daar bewust voor kiezen en op tijd keuzes maken om je kansen te optimaliseren. En ook dan heb je geen garantie op succes! Dat hoort nu eenmaal bij het leven.
donderdag 16 juli 2009 om 11:34
quote:livetti schreef op 16 juli 2009 @ 10:09:
Tsja er valt natuurlijk voor alle kanten wat te zeggen..
Ik snap de redenering van de leeftijd 50 vind ik persoonlijk ook te ver gaan.
Maar aan de andere kant, je weet nooit wat er kan gebeuren als je jong ouder bent geworden toch? Mijn moeder kreeg kanker terwijl ze 37 was en ik 14. Zij is dus jong moeder geworden maar kwam heel dicht bij een vroege doood.
Dus ja............................ Kijk niet zo in een glazen bol zou ik zeggen.
Sjeee, heb je weer iemand die zoiets zegt. Ja, jong en kanker kan. Oud en kanker ook. Iedereen kan ziek worden. Als is de kans vrij klein dat je op je 37e overlijdt aan ouderdom.
Nee, ik vind echt: als je een bepaalde leeftijd hebt bereikt, is het gewoon klaar. You can't always get what you want.
Tsja er valt natuurlijk voor alle kanten wat te zeggen..
Ik snap de redenering van de leeftijd 50 vind ik persoonlijk ook te ver gaan.
Maar aan de andere kant, je weet nooit wat er kan gebeuren als je jong ouder bent geworden toch? Mijn moeder kreeg kanker terwijl ze 37 was en ik 14. Zij is dus jong moeder geworden maar kwam heel dicht bij een vroege doood.
Dus ja............................ Kijk niet zo in een glazen bol zou ik zeggen.
Sjeee, heb je weer iemand die zoiets zegt. Ja, jong en kanker kan. Oud en kanker ook. Iedereen kan ziek worden. Als is de kans vrij klein dat je op je 37e overlijdt aan ouderdom.
Nee, ik vind echt: als je een bepaalde leeftijd hebt bereikt, is het gewoon klaar. You can't always get what you want.
donderdag 16 juli 2009 om 11:45
quote:Milagro schreef op 16 juli 2009 @ 11:28:
Ik vind dit een idioot plan en ik begrijp niet dat het AMC dit serieus naar buiten brengt. Het gaat hier om gezonde vrouwen die geen vruchtbaarheidsproblemen hebben, maar om wat voor reden dan ook het moederschap uitstellen totdat het (bijna) te laat is. Dat is toch hun eigen verantwoordelijkheid? Natuurlijk is het lastig als je niet tegen de juiste partner aanloopt, maar ook dat is vaak een kwestie van prioriteiten stellen. Mensen willen tegenwoordig alles tegelijk, kunnen geen keuzes maken en kunnen het ook niet accepteren als dingen vervolgens niet lopen zoals ze willen, omdat ze de verkeerde prioriteiten hebben gesteld. Anderen moeten dat dan maar voor hun oplossen. We leven in een verwende samenleving en ik zie dat echt als een groot probleem. Er bestaat geen recht op het krijgen van kinderen. Als je ze wilt, moet je daar bewust voor kiezen en op tijd keuzes maken om je kansen te optimaliseren. En ook dan heb je geen garantie op succes! Dat hoort nu eenmaal bij het leven.Ik vind dat jij het goed verwoordt, Milagro. Ik vond het zelf moeilijk om zo'n "harde" lijn te trekken, maar ben het eigenlijk helemaal met je eens. Een slimme meid plant haar zwangerschap op tijd.
Ik vind dit een idioot plan en ik begrijp niet dat het AMC dit serieus naar buiten brengt. Het gaat hier om gezonde vrouwen die geen vruchtbaarheidsproblemen hebben, maar om wat voor reden dan ook het moederschap uitstellen totdat het (bijna) te laat is. Dat is toch hun eigen verantwoordelijkheid? Natuurlijk is het lastig als je niet tegen de juiste partner aanloopt, maar ook dat is vaak een kwestie van prioriteiten stellen. Mensen willen tegenwoordig alles tegelijk, kunnen geen keuzes maken en kunnen het ook niet accepteren als dingen vervolgens niet lopen zoals ze willen, omdat ze de verkeerde prioriteiten hebben gesteld. Anderen moeten dat dan maar voor hun oplossen. We leven in een verwende samenleving en ik zie dat echt als een groot probleem. Er bestaat geen recht op het krijgen van kinderen. Als je ze wilt, moet je daar bewust voor kiezen en op tijd keuzes maken om je kansen te optimaliseren. En ook dan heb je geen garantie op succes! Dat hoort nu eenmaal bij het leven.Ik vind dat jij het goed verwoordt, Milagro. Ik vond het zelf moeilijk om zo'n "harde" lijn te trekken, maar ben het eigenlijk helemaal met je eens. Een slimme meid plant haar zwangerschap op tijd.
donderdag 16 juli 2009 om 11:50
Ik denk oprecht dat we de keuzemogelijkheden aan de andere kant van de grens wat moeten verbeteren en níet de grens moeten oprekken.
In bijvoorbeeld Denemarken is het doodnormaal om jong kinderen te krijgen, studeren is daar prima te combineren met kinderen. Ik ben daar geweest en er waren gewoon hele gezinnen waarvan beide ouders studeerden, studeren is daar gratis, maar je wordt níet zomaar toegelaten, dus je moet er wat voor doen.
De wereld is daar ook meer ingericht op kinderen en baby's, mensen krijgen jonger kinderen, dat gaat níet ten koste van hun carriere, want vaders zijn net zo betrokken als moeders.
Zou het ook niet door de vaders komen dat we in Nederland zo lang wachten?
Volgens mij zouden de meeste vrouwen mét kinderwens liever zo tussen hun 25e en 33e hun eerste kind krijgen, en ligt die leefijd bij mannen véél hoger. Hoe komt dat toch?
Ik lees ook heel veel topics dat de vrouw wel wil, maar de man nog overgehaald moet worden.
In bijvoorbeeld Denemarken is het doodnormaal om jong kinderen te krijgen, studeren is daar prima te combineren met kinderen. Ik ben daar geweest en er waren gewoon hele gezinnen waarvan beide ouders studeerden, studeren is daar gratis, maar je wordt níet zomaar toegelaten, dus je moet er wat voor doen.
De wereld is daar ook meer ingericht op kinderen en baby's, mensen krijgen jonger kinderen, dat gaat níet ten koste van hun carriere, want vaders zijn net zo betrokken als moeders.
Zou het ook niet door de vaders komen dat we in Nederland zo lang wachten?
Volgens mij zouden de meeste vrouwen mét kinderwens liever zo tussen hun 25e en 33e hun eerste kind krijgen, en ligt die leefijd bij mannen véél hoger. Hoe komt dat toch?
Ik lees ook heel veel topics dat de vrouw wel wil, maar de man nog overgehaald moet worden.
donderdag 16 juli 2009 om 17:54
Ik vind het vrij ver gaan om de leeftijdsgrens tot 50 op te rekken, en zeker voor vrouwen die er nu even geen zin in hebben. Het eitjes invriezen an sich vind ik geen gek idee. Loop zelf al jaren in de mm (ben wel op tijd begonnen), maar ze laten je jaren lang aankloten. Zou er een stuk relaxter in staan als ik op dit moment die tijdsdruk niet zo had en even rust kon nemen.
donderdag 16 juli 2009 om 21:33
Even een reactie op de mening dat de grens voor ouderschap voor vrouwen bij zo'n 40-41 jaar ligt omdat de 'natuur' regelt dat je als vrouw tot pakweg je 40e een kind op de wereld kunt zetten en omdat je anders te oud bent, te snel aftakelt en je kind te snel verweesd en/of met zorgen voor aftakelende 'ouders' opzadelt.
Als je deze lijn doortrekt zou je kunnen stellen dat mannen maar tot pakweg 33 vader zou mogen worden want ze gaan gemiddeld zo'n 7 jaar eerder dood dan vrouwen.
Als je rookt, gaan er weer zo'n 5 jaar vanaf want je wordt gemiddeld minder oud dan een niet-roker en bovendien heb je gemiddeld gedurende meer jaren hulp nodig omdat je gezondheid het laat afweten. Dat brengt de maximumleeftijd voor het ouderschap van een rokende vrouw op 35 en voor een rokende man op 28. En dit trouwens nog even los van het feit dat je je kind gezondheidsschade toebrengt door te roken.
Ik snap de reacties van de mensen met oude ouders heel goed maar ik wil het 'zorg'plaatje wel even in perspectief plaatsen.
Zoals sommigen al zeiden, je kan ook jong zijn en doodgaan maar dat zijn de kleinere kansen. Wat ik hierboven noem, zijn net zulke statistische risico's als op oudere leeftijd moeder worden. De 'natuur' staat het bijvoorbeeld toe dat een rokende man bijvoorbeeld op zijn 40e vader kan worden, terwijl het maar de vraag is of dat wenselijk is voor een kind.
Als je deze lijn doortrekt zou je kunnen stellen dat mannen maar tot pakweg 33 vader zou mogen worden want ze gaan gemiddeld zo'n 7 jaar eerder dood dan vrouwen.
Als je rookt, gaan er weer zo'n 5 jaar vanaf want je wordt gemiddeld minder oud dan een niet-roker en bovendien heb je gemiddeld gedurende meer jaren hulp nodig omdat je gezondheid het laat afweten. Dat brengt de maximumleeftijd voor het ouderschap van een rokende vrouw op 35 en voor een rokende man op 28. En dit trouwens nog even los van het feit dat je je kind gezondheidsschade toebrengt door te roken.
Ik snap de reacties van de mensen met oude ouders heel goed maar ik wil het 'zorg'plaatje wel even in perspectief plaatsen.
Zoals sommigen al zeiden, je kan ook jong zijn en doodgaan maar dat zijn de kleinere kansen. Wat ik hierboven noem, zijn net zulke statistische risico's als op oudere leeftijd moeder worden. De 'natuur' staat het bijvoorbeeld toe dat een rokende man bijvoorbeeld op zijn 40e vader kan worden, terwijl het maar de vraag is of dat wenselijk is voor een kind.
donderdag 16 juli 2009 om 21:44
quote:J1976 schreef op 16 juli 2009 @ 21:33:
Even een reactie op de mening dat de grens voor ouderschap voor vrouwen bij zo'n 40-41 jaar ligt omdat de 'natuur' regelt dat je als vrouw tot pakweg je 40e een kind op de wereld kunt zetten en omdat je anders te oud bent, te snel aftakelt en je kind te snel verweesd en/of met zorgen voor aftakelende 'ouders' opzadelt.
Als je deze lijn doortrekt zou je kunnen stellen dat mannen maar tot pakweg 33 vader zou mogen worden want ze gaan gemiddeld zo'n 7 jaar eerder dood dan vrouwen.
Als je rookt, gaan er weer zo'n 5 jaar vanaf want je wordt gemiddeld minder oud dan een niet-roker en bovendien heb je gemiddeld gedurende meer jaren hulp nodig omdat je gezondheid het laat afweten. Dat brengt de maximumleeftijd voor het ouderschap van een rokende vrouw op 35 en voor een rokende man op 28. En dit trouwens nog even los van het feit dat je je kind gezondheidsschade toebrengt door te roken.
Ik snap de reacties van de mensen met oude ouders heel goed maar ik wil het 'zorg'plaatje wel even in perspectief plaatsen.
Zoals sommigen al zeiden, je kan ook jong zijn en doodgaan maar dat zijn de kleinere kansen. Wat ik hierboven noem, zijn net zulke statistische risico's als op oudere leeftijd moeder worden. De 'natuur' staat het bijvoorbeeld toe dat een rokende man bijvoorbeeld op zijn 40e vader kan worden, terwijl het maar de vraag is of dat wenselijk is voor een kind.Je snapt er duidelijk niks van. De natuur regelt het zo want hoe ouder hoe minder vruchtbaar en hoe groter kans op miskramen en aangeboren afwijkingen e.d.. Dat wordt er bedoeld met de natuur.
Even een reactie op de mening dat de grens voor ouderschap voor vrouwen bij zo'n 40-41 jaar ligt omdat de 'natuur' regelt dat je als vrouw tot pakweg je 40e een kind op de wereld kunt zetten en omdat je anders te oud bent, te snel aftakelt en je kind te snel verweesd en/of met zorgen voor aftakelende 'ouders' opzadelt.
Als je deze lijn doortrekt zou je kunnen stellen dat mannen maar tot pakweg 33 vader zou mogen worden want ze gaan gemiddeld zo'n 7 jaar eerder dood dan vrouwen.
Als je rookt, gaan er weer zo'n 5 jaar vanaf want je wordt gemiddeld minder oud dan een niet-roker en bovendien heb je gemiddeld gedurende meer jaren hulp nodig omdat je gezondheid het laat afweten. Dat brengt de maximumleeftijd voor het ouderschap van een rokende vrouw op 35 en voor een rokende man op 28. En dit trouwens nog even los van het feit dat je je kind gezondheidsschade toebrengt door te roken.
Ik snap de reacties van de mensen met oude ouders heel goed maar ik wil het 'zorg'plaatje wel even in perspectief plaatsen.
Zoals sommigen al zeiden, je kan ook jong zijn en doodgaan maar dat zijn de kleinere kansen. Wat ik hierboven noem, zijn net zulke statistische risico's als op oudere leeftijd moeder worden. De 'natuur' staat het bijvoorbeeld toe dat een rokende man bijvoorbeeld op zijn 40e vader kan worden, terwijl het maar de vraag is of dat wenselijk is voor een kind.Je snapt er duidelijk niks van. De natuur regelt het zo want hoe ouder hoe minder vruchtbaar en hoe groter kans op miskramen en aangeboren afwijkingen e.d.. Dat wordt er bedoeld met de natuur.
donderdag 16 juli 2009 om 21:58
Het idee van het AMC is dus juist om die natuur te gaan omzeilen. De meeste zwangerschapsproblemen van oudere vrouwen hebben te maken van de kwaliteit van de eitjes. Door ze in te vriezen verouderen ze niet en heb je dus minder kans op miskramen (is vaak het afstoten van het lichaam van 'ongezonde' eitjes) en ook het gros van de aangeboren afwijkingen worden beinvloed door de kwaliteit van de eitjes. En ja, in het algemeen werkt het zo dat hoe ouder de eitjes zijn, hoe slechter de kwaliteit is.
De hele discussie gaat er nu over of het wel wenselijk is om op die manier de natuur te omzeilen of dat we de natuur zijn/haar gang moeten laten gaan.
De hele discussie gaat er nu over of het wel wenselijk is om op die manier de natuur te omzeilen of dat we de natuur zijn/haar gang moeten laten gaan.
donderdag 16 juli 2009 om 22:30
quote:Thyra schreef op 16 juli 2009 @ 10:04:
Ik merk het al met relatief jonge neefjes en nichtjes die ik heb. In de ene familie was er een lading kinderen, die kregen weer een lading kinderen, toen een hele tijd niets, en toen kreeg de jongste nog 2 kinderen, ook nog met een enorm leeftijdsverschil. (en die ouders waren niet echt écht oud, 30 bij de eerste, 38 bij de tweede)
Als ik kijk naar hoe ander díe kinderen opgroeien dan mijn neefjes en nichtjes en ik die wat ouder zijn..
Wij konden bij opa en oma logeren, hadden heel veel neefjes en nichtjes om mee te spelen, zagen elkaar vaak, opa en oma deden leuke dingen met ons. Nu zijn we helemaal niet zo gek veel verder (nichtje en ik schelen zo'n 16 jaar) en opa en oma kunnen vrijwel niets meer, ze hebben geen familieleden om mee te spelen vanwege het grote leeftijdsverschil, groeien gewoon heel anders op. Ik heb nooit bij opa's oma's neefjes en nichtjes kunnen logeren, en mijn ouders zijn op gemiddelde leeftijd ouders geworden (niet piepjong, niet oud, eind 20 en begin 30).quote:Stel dat deze ouders nóg 10 jaar ouder waren geweest dan hadden ze vrijwel helemaal geen contact met neefjes en nichtjes gehad en ik durf bijna wel te stellen dat ze opa en oma dan niet gekend hadden, want die zijn inmiddels ruim in de 80.Ik heb mijn opa's en oma's niet gekend, en die zouden niet 80 geweest zijn als ze nog hadden geleefd toen ik jong was.quote:En nee, familie is niet zaligmakend, er zijn genoeg mensen die géén familie hebben die onder 'normale' omstandigheden geboren worden. Maar dat is dan een zeldzaamheid en erg te betreuren. Je kind doelbewust in een positie plaatsen waarin hij weinig tot geen familie om zich heen heeft, zo rond zijn 20e de volledige zorg voor zijn ouders, zonder broers of zussen, ik vind het niet wenselijk.Hoezo een zeldzaamheid? Zo zeldzaam is dat nou ook weer niet en ik vind er niets verkeerds aan als je een kind in een situatie ter wereld brengt, waarin er weinig familie is. Je kunt ook eeen ander netwerk om je heen hebben dan familie, ik vind het een niet wenselijker dan het ander.quote:Ik gun iedereen een kind, en het lijkt me ronduit afschuwelijk om de jaren voorbij te zien tikken met de wetenschap dat de kans op een kind elk jaar kleiner wordt. Maar aan de andere kant, kinderen krijgen is tegenwoordig een kwestie van plannen (als je ze kunt krijgen, voordat ik weer gelyncht wordt) als je weet dat je ooit graag kinderen wilt, waarom dat dan niet wat meer prioriteit geven als dat mogelijk is?Als het mogelijk is ja, maar zo eenvoudig ligt dat niet voor iedereen. Met name de juiste partner speelt een rol in het uitstellen. En ik geef mensen die het e.e.a. financieel op orde willen hebben ook geen ongelijk.quote:Als ik in een ander topic kijk dat iemand graag kinderen wil, maar door veel mensen te jong wordt gevonden om er nu al serieus over te denken (26!!!) en dat er eerst een bepaald bedrag gespaard moet worden....26 lijkt me niet te jong, de financiele zaken op orde hebben lijkt me wel een goede basis.quote:Niet dat daar iets mis mee is, maar waarom moet altijd alles vóór het krijgen van kinderen, als je weet dat er aan het krijgen van kinderen een einddatum zit? Waarom die einddatum verleggen in plaats van je prioriteiten wat anders stellen?Niet alles valt zo maar even te forceren. Het opbouwen van bepaalde dingen in je leven doe je niet zomaar even in een paar jaar.quote:En nee, kinderen neem je niet zomaar, je moet volwassen en stabiel zijn en voor jezelf kunnen zorgen. En ik weet dat niet iedereen zijn prins of prinses op het witte paard vroeg tegenkomt. Maar misschien heeft dat in sommige gevallen ook wat met prioriteiten te maken?Denk het niet, je kunt het niet van het leven afdwingen dat alles maar zo in je schoot valt inclusief de liefde van je leven. Je kunt eraan werken, maar het het komt niet allemaal met de knip met de vingers. Mensen leren nu eenmaal langer door, waardoor sommige dingen pas verderop kunnen beginnen (werk, fiancien etc.).quote:Ik wil niemand tegen het zere been schoppen, maar ik denk dat er een verschuiving moet plaatsvinden in de maatschappij.Er heeft al een verschuiving plaats gevonden, alleen niet in de richting die jij goed vindt.quote:Kinderen krijgen is tegenwoordig iets wat je doet als je klaar bent met de rest,Daar zit wel een bepaalde logica achter.quote:en dan kán het gebeuren dat de tijd voor kinderen krijgen voorbij is.Dat ligt er dus aan, mensen krijgen op die leeftijd kinderen dus het kan blijkbaar wel, al dan niet met medische hulp.quote:Ik denk dat er op een aantal vlakken wat moet veranderen: het moet makkelijker worden om voor kinderen te kiezen, in plaats van dat het een hobby is voor rijkere en mensen van 35+, carriere en kind moet makkelijker te combineren zijn, mannen moeten meer zorgen, vrouwen meer werken zodat ze even 'lastig' zijn op de werkvloer, Nederland mag in zijn geheel wel wat kindvriendelijker wordenPrima, alleen als kindvriendelijker betekent dat er meer vergoedingen moeten komen en nog ruimere verlofregelingen, dan: nee. Je zorgt zelf voor werk, combi werk-kind-opvang en de financieen. Niet naar de overheid en de werkgevers gaan staren, dat zij het allemaal maar makkelijker moeten gaan maken voor ouders. Zelf doen, zelf regelen, zelf oplossingen bedenken.quote:en het beeld dat je leven ophoudt als je kinderen krijgt mag er ook wel af.Daar moeten mensen zelf aan werken, ze denken maar wat ze willen.quote:Niet dat iedereen kinderen moet krijgen of dat het zaligmakend is, maar nu wordt je raar aangekeken als je op je 26e bewust een kind neemt omdat je dan zoveel mist en wordt je gezien als een jonge moeder. En dat 35-45 de normale leeftijd is voor een man om een kind te krijgen... Dat is toch bizar?Nogmaals 26 lijkt me niet te jong, 20 ook niet, zo lang je er maar zelf voor kunt zorgen en het zelf kan onderhouden. Mannen hebben het op bijna alle vlakken makkelijker. Die beginnen rustig in de 50 aan de tweede leg.quote:En in plaats van daar wat aan te doen willen we een volkomen natuurlijke en gezonde grens gaan aanpassen aan onze eigen wensen. Bizar.De levensloop van mensen is nou eenmaal voorgoed verandert, ook de levensduur. Dat vraagt blijkbaar om aanpassingen en blijkbaar kunnen die worden geboden.
Ik merk het al met relatief jonge neefjes en nichtjes die ik heb. In de ene familie was er een lading kinderen, die kregen weer een lading kinderen, toen een hele tijd niets, en toen kreeg de jongste nog 2 kinderen, ook nog met een enorm leeftijdsverschil. (en die ouders waren niet echt écht oud, 30 bij de eerste, 38 bij de tweede)
Als ik kijk naar hoe ander díe kinderen opgroeien dan mijn neefjes en nichtjes en ik die wat ouder zijn..
Wij konden bij opa en oma logeren, hadden heel veel neefjes en nichtjes om mee te spelen, zagen elkaar vaak, opa en oma deden leuke dingen met ons. Nu zijn we helemaal niet zo gek veel verder (nichtje en ik schelen zo'n 16 jaar) en opa en oma kunnen vrijwel niets meer, ze hebben geen familieleden om mee te spelen vanwege het grote leeftijdsverschil, groeien gewoon heel anders op. Ik heb nooit bij opa's oma's neefjes en nichtjes kunnen logeren, en mijn ouders zijn op gemiddelde leeftijd ouders geworden (niet piepjong, niet oud, eind 20 en begin 30).quote:Stel dat deze ouders nóg 10 jaar ouder waren geweest dan hadden ze vrijwel helemaal geen contact met neefjes en nichtjes gehad en ik durf bijna wel te stellen dat ze opa en oma dan niet gekend hadden, want die zijn inmiddels ruim in de 80.Ik heb mijn opa's en oma's niet gekend, en die zouden niet 80 geweest zijn als ze nog hadden geleefd toen ik jong was.quote:En nee, familie is niet zaligmakend, er zijn genoeg mensen die géén familie hebben die onder 'normale' omstandigheden geboren worden. Maar dat is dan een zeldzaamheid en erg te betreuren. Je kind doelbewust in een positie plaatsen waarin hij weinig tot geen familie om zich heen heeft, zo rond zijn 20e de volledige zorg voor zijn ouders, zonder broers of zussen, ik vind het niet wenselijk.Hoezo een zeldzaamheid? Zo zeldzaam is dat nou ook weer niet en ik vind er niets verkeerds aan als je een kind in een situatie ter wereld brengt, waarin er weinig familie is. Je kunt ook eeen ander netwerk om je heen hebben dan familie, ik vind het een niet wenselijker dan het ander.quote:Ik gun iedereen een kind, en het lijkt me ronduit afschuwelijk om de jaren voorbij te zien tikken met de wetenschap dat de kans op een kind elk jaar kleiner wordt. Maar aan de andere kant, kinderen krijgen is tegenwoordig een kwestie van plannen (als je ze kunt krijgen, voordat ik weer gelyncht wordt) als je weet dat je ooit graag kinderen wilt, waarom dat dan niet wat meer prioriteit geven als dat mogelijk is?Als het mogelijk is ja, maar zo eenvoudig ligt dat niet voor iedereen. Met name de juiste partner speelt een rol in het uitstellen. En ik geef mensen die het e.e.a. financieel op orde willen hebben ook geen ongelijk.quote:Als ik in een ander topic kijk dat iemand graag kinderen wil, maar door veel mensen te jong wordt gevonden om er nu al serieus over te denken (26!!!) en dat er eerst een bepaald bedrag gespaard moet worden....26 lijkt me niet te jong, de financiele zaken op orde hebben lijkt me wel een goede basis.quote:Niet dat daar iets mis mee is, maar waarom moet altijd alles vóór het krijgen van kinderen, als je weet dat er aan het krijgen van kinderen een einddatum zit? Waarom die einddatum verleggen in plaats van je prioriteiten wat anders stellen?Niet alles valt zo maar even te forceren. Het opbouwen van bepaalde dingen in je leven doe je niet zomaar even in een paar jaar.quote:En nee, kinderen neem je niet zomaar, je moet volwassen en stabiel zijn en voor jezelf kunnen zorgen. En ik weet dat niet iedereen zijn prins of prinses op het witte paard vroeg tegenkomt. Maar misschien heeft dat in sommige gevallen ook wat met prioriteiten te maken?Denk het niet, je kunt het niet van het leven afdwingen dat alles maar zo in je schoot valt inclusief de liefde van je leven. Je kunt eraan werken, maar het het komt niet allemaal met de knip met de vingers. Mensen leren nu eenmaal langer door, waardoor sommige dingen pas verderop kunnen beginnen (werk, fiancien etc.).quote:Ik wil niemand tegen het zere been schoppen, maar ik denk dat er een verschuiving moet plaatsvinden in de maatschappij.Er heeft al een verschuiving plaats gevonden, alleen niet in de richting die jij goed vindt.quote:Kinderen krijgen is tegenwoordig iets wat je doet als je klaar bent met de rest,Daar zit wel een bepaalde logica achter.quote:en dan kán het gebeuren dat de tijd voor kinderen krijgen voorbij is.Dat ligt er dus aan, mensen krijgen op die leeftijd kinderen dus het kan blijkbaar wel, al dan niet met medische hulp.quote:Ik denk dat er op een aantal vlakken wat moet veranderen: het moet makkelijker worden om voor kinderen te kiezen, in plaats van dat het een hobby is voor rijkere en mensen van 35+, carriere en kind moet makkelijker te combineren zijn, mannen moeten meer zorgen, vrouwen meer werken zodat ze even 'lastig' zijn op de werkvloer, Nederland mag in zijn geheel wel wat kindvriendelijker wordenPrima, alleen als kindvriendelijker betekent dat er meer vergoedingen moeten komen en nog ruimere verlofregelingen, dan: nee. Je zorgt zelf voor werk, combi werk-kind-opvang en de financieen. Niet naar de overheid en de werkgevers gaan staren, dat zij het allemaal maar makkelijker moeten gaan maken voor ouders. Zelf doen, zelf regelen, zelf oplossingen bedenken.quote:en het beeld dat je leven ophoudt als je kinderen krijgt mag er ook wel af.Daar moeten mensen zelf aan werken, ze denken maar wat ze willen.quote:Niet dat iedereen kinderen moet krijgen of dat het zaligmakend is, maar nu wordt je raar aangekeken als je op je 26e bewust een kind neemt omdat je dan zoveel mist en wordt je gezien als een jonge moeder. En dat 35-45 de normale leeftijd is voor een man om een kind te krijgen... Dat is toch bizar?Nogmaals 26 lijkt me niet te jong, 20 ook niet, zo lang je er maar zelf voor kunt zorgen en het zelf kan onderhouden. Mannen hebben het op bijna alle vlakken makkelijker. Die beginnen rustig in de 50 aan de tweede leg.quote:En in plaats van daar wat aan te doen willen we een volkomen natuurlijke en gezonde grens gaan aanpassen aan onze eigen wensen. Bizar.De levensloop van mensen is nou eenmaal voorgoed verandert, ook de levensduur. Dat vraagt blijkbaar om aanpassingen en blijkbaar kunnen die worden geboden.
