Kinderen
alle pijlers
is het raar?
dinsdag 24 december 2019 om 16:15
Lieve mensen, ik zit met het volgende. Ik en mijn partner hebben al 10 jaar relatie. geen eigen kinderen, daar is het niet van gekomen. mn partner heeft er wel 2. Eentje van 20 en een zoon van 18. Zoon van 18 woont bij moeders, dat hebben ze altijd al gedaan. Ik heb ze tijdens die 10 jaar opgevangen met normale verzorging, verder heb ik niet bijgedragen aan hun opvoeding. Zoon heeft nu een financiele issue met zijn moeder en wil dit op te lossen door hier te komen wonen. Ik ben daar op tegen en zit hier echt niet op te wachten om eerlijk te zijn. Mijn partner zeg "nou hij is zometeen 18 en mag bepalen waar hij gaat wonen". Maar houdt dit dan in dat ik mijn mond moet houden en maar toe moet laten wat er gaat gebeuren? Zoon en dochter komen hier regelmatig logeren voor week, 2 weken en dat is dan echt niet grappig. ik ben 48 en mijn partner bijna 50. ik zit echt niet te wachten op hele heisa om met nog iemand anders te gaan samen wonen. Mijn partner zegt dat ik negatief ben en ik vind dat ik ook grenzen heb. In het verleden heeft mijn partner diverse dingen doorgedramd en ik heb het toegelaten omwille van vrede, ik ben altijd conflict vermijdend. Heb ik een punt of vinden jullie dat ik niet moet tegenstribbelen?
woensdag 25 december 2019 om 23:33
Net als zoveel mannen (en soms vrouwen) het na een scheiding ineens heel onredelijk vinden dat ze (kinder) alimentatie moeten betalen.regina1971 schreef: ↑25-12-2019 21:43wat ik onredelijk vind is dat ik vanaf de dag dat zoon hier komt wonen opeens onderhoudsplichtig ben. das onredelijk.
Een huwelijk is een zakelijk contract en dat had je uit moeten zoeken voor je het tekende.
Ik neem aan dat je contracten voor je bedrijf ook eerst goed doorlas zodat je wist waar je voor tekende.
Dan had je dit ook kunnen weten.
woensdag 25 december 2019 om 23:42
Straks zakt hij door dit gedoe en moet hij nog een jaar langer thuis blijven wonen. Ik zou dus niet zo pushen met dat baantje, hij kan zijn energie beter in zijn schoolwerk steken.
Ik vind het allemaal een sneue discussie. Net of dat kind een of andere uitvreter is die blij moet zijn dat hij überhaupt bij zijn eigen vader mag gaan wonen.
Ik vind het allemaal een sneue discussie. Net of dat kind een of andere uitvreter is die blij moet zijn dat hij überhaupt bij zijn eigen vader mag gaan wonen.
donderdag 26 december 2019 om 00:08
ik ben het met je eens. ALS 1 van de ouder, in dit geval de moeder opeens baan kwijt raakt niet meer kan werken of zelfs overlijd ben ik de eerste die helpen wil. aan dit plaatje zijn veel meer lichte en donker puzzelstukjes. mama werkt full time, verdient 2,5x modaal kan in haar uppie huis betalen van 380k de kinderen hebben daar geen klagen. ze krijgen alles wat hun hartje beheert. daarom ageer ik tegen onderhoudsplicht. ik kom uit een arm gezin, mijn moeder leefde van bijstand. andere tijden en andere generatie. en zoals ik veel eerder in mijn post aangaf dat ik prima bereid ben om gulden middenweg te kiezen.redbulletje schreef: ↑25-12-2019 21:45Ouders zijn verplicht om tot 21 jaar hun kind te onderhouden. Als je dat niet wil, moet je geen kind nemen. Die hebben tenslotte niet gevraagd om op de wereld geschopt te worden.
Dat je niet op actief stiefmoederschap zit te wachten vind ik zeer begrijpelijk, maar dan moet je weer gaan latten.
Kan trouwens iedere vader overkomen dat hun ex (tijdelijk) niet meer in staat is voor de kinderen te zorgen zodat de vader hoofdverblijf wordt. Samen in één huis gaan wonen brengt dus altijd een risico met zich mee.
donderdag 26 december 2019 om 00:09
ik heb sinds 2 maanden geen baan. alle 10 jaren heb ik full time gewerkt. vader was meerdere keren werkloos en ik heb mijn volledige bijdrage geleverd aan het gezin, aan zijn gezin.granny71 schreef: ↑25-12-2019 23:28Onredelijk is het om van een middelbare scholier te verwachten dat hij doet wat jij zelf niet doet.
Namelijk financieel bijdragen in het gezin naast zijn school en huiswerk.
Jij mag gratis wonen, eten internetten, douchen etc. maar zijn zoon moet er wel voor betalen?
donderdag 26 december 2019 om 00:10
euhm, nou nee, niet dit. ik heb wel zover uitgezocht dat ik ben gaan trouwen onder huwelijkse voorwaarden. bewuste keuze.granny71 schreef: ↑25-12-2019 23:33Net als zoveel mannen (en soms vrouwen) het na een scheiding ineens heel onredelijk vinden dat ze (kinder) alimentatie moeten betalen.
Een huwelijk is een zakelijk contract en dat had je uit moeten zoeken voor je het tekende.
Ik neem aan dat je contracten voor je bedrijf ook eerst goed doorlas zodat je wist waar je voor tekende.
Dan had je dit ook kunnen weten.
donderdag 26 december 2019 om 00:12
jongen vind ik wel lief en aardig, al is hij enorme sloddervos en beetje losbandig gedrag, alles mag en alles kan. net als zijn vader. ik heb het zeker voor mijn partner over, hij heeft mij immers met het opstarten van mijn bedrijf ook geholpen. dus ik wil een gulden midden weg. ik zeg niet volmodig NEE en sta op mijn strepen maar ook niet JA met alle gevolgen van dien dat ik weer in situaties beland waar ik niet in wil zijn en voor diverse karren wordt gespannen.marielouisa schreef: ↑25-12-2019 23:38Ik zou het ook moeilijk vinden als ik ineens met een 18 jarige opgescheept zat. Vind je hem wel aardig?
De vraag is, heb je het over voor je partner of niet?
donderdag 26 december 2019 om 00:17
misschien niet, maar hij moet zeker hier in huis bijdrage leveren, al is het fysiek. alle keren dat hij hier meerdere weken achter elkaar verbleef was het echt niet grappig. en als ik al wat zei dan werd ik glazig aangekeken. hoe hij verder is weet ik niet, karakter en zijn persoonlijkheid, voor zover die nu al ontwikkeld is. ik kan dit prima kans geven, er is altijd hoop, maar wel met duidelijke afspraken van te voren, en niet "kommaar, we zien het wel"MinkeDeWit schreef: ↑25-12-2019 23:42Straks zakt hij door dit gedoe en moet hij nog een jaar langer thuis blijven wonen. Ik zou dus niet zo pushen met dat baantje, hij kan zijn energie beter in zijn schoolwerk steken.
Ik vind het allemaal een sneue discussie. Net of dat kind een of andere uitvreter is die blij moet zijn dat hij überhaupt bij zijn eigen vader mag gaan wonen.
donderdag 26 december 2019 om 00:49
Is het probleem niet gewoon dat vader te weinig alimentatie betaalt?
Alimentatie wordt berekent op basis van draagkracht en bij de berekening destijds is zeer waarschijnelijk meegenomen dat moeder allerlei Toeslagen en dergelijke ontvangt. Nu dat wegvalt is de draagkracht van moeder minder en zou vader dus naar rato meer moeten bijdragen.
Ik ben het eens met de meeste mensen dat zoon geen kost en inwoning zou moeten betalen van zijn inkomsten uit zijn bijbaan (en ook niet kosten met betrekking tot zijn school), maar ik vind wel dat zoon niet zijn bijbaan had moeten opzeggen vanwege een financieel issue met zijn moeder, want het is wel normaal om als 18jarige een bijbaan te hebben en daarvan bepaalde kosten te betalen, zoals telefoon, zorgverzekering (hij heeft als 18jarige nu ook recht op zorgtoeslag) en (een deel van) kleding en uiteraard de luxe dingen, zoals stappen en snacken buitenshuis.
Wat wel redelijk zou zijn, is dat zoon een deel van de alimentatie, die zoon nu (neem ik aan) rechtstreeks van vader ontvangt, aan zijn moeder betaalt voor kost en inwoning. Maar als het bedrag van alimentatie te weinig is, dan ligt daar het probleem.
De wens van zoon dat moeder de kinderbijslag zou moeten afdragen aan zoon, omdat hij in het kwartaal waarin hij 18 jaar is geworden, nog geen studiefinanciering ontvangt, vind ik onredelijk. Kinderbijslag is nooit kostendekkend en moeder zal altijd meer geld aan zoon hebben uitgegeven; bovendien kinderbijslag wordt altijd pas na het kwartaal betaald, dus een deel is ook van voor hij 18 werd.
Alimentatie wordt berekent op basis van draagkracht en bij de berekening destijds is zeer waarschijnelijk meegenomen dat moeder allerlei Toeslagen en dergelijke ontvangt. Nu dat wegvalt is de draagkracht van moeder minder en zou vader dus naar rato meer moeten bijdragen.
Ik ben het eens met de meeste mensen dat zoon geen kost en inwoning zou moeten betalen van zijn inkomsten uit zijn bijbaan (en ook niet kosten met betrekking tot zijn school), maar ik vind wel dat zoon niet zijn bijbaan had moeten opzeggen vanwege een financieel issue met zijn moeder, want het is wel normaal om als 18jarige een bijbaan te hebben en daarvan bepaalde kosten te betalen, zoals telefoon, zorgverzekering (hij heeft als 18jarige nu ook recht op zorgtoeslag) en (een deel van) kleding en uiteraard de luxe dingen, zoals stappen en snacken buitenshuis.
Wat wel redelijk zou zijn, is dat zoon een deel van de alimentatie, die zoon nu (neem ik aan) rechtstreeks van vader ontvangt, aan zijn moeder betaalt voor kost en inwoning. Maar als het bedrag van alimentatie te weinig is, dan ligt daar het probleem.
De wens van zoon dat moeder de kinderbijslag zou moeten afdragen aan zoon, omdat hij in het kwartaal waarin hij 18 jaar is geworden, nog geen studiefinanciering ontvangt, vind ik onredelijk. Kinderbijslag is nooit kostendekkend en moeder zal altijd meer geld aan zoon hebben uitgegeven; bovendien kinderbijslag wordt altijd pas na het kwartaal betaald, dus een deel is ook van voor hij 18 werd.
donderdag 26 december 2019 om 00:58
Wat deed hij dan wel of niet. Die kuikens van mij houden hun kamer op orde (of doen lafhartige pogingen daartoe), ruimen incidenteel de vaatwasser uit en geven de katten eten, en dan heb je het wel gehad. Financieel heb ik niets aan ze, afgezien van dat het een manier is om mijn kapitaal af te romen.regina1971 schreef: ↑26-12-2019 00:17misschien niet, maar hij moet zeker hier in huis bijdrage leveren, al is het fysiek. alle keren dat hij hier meerdere weken achter elkaar verbleef was het echt niet grappig. en als ik al wat zei dan werd ik glazig aangekeken. hoe hij verder is weet ik niet, karakter en zijn persoonlijkheid, voor zover die nu al ontwikkeld is. ik kan dit prima kans geven, er is altijd hoop, maar wel met duidelijke afspraken van te voren, en niet "kommaar, we zien het wel"
Je krijgt er een in huis die slechts op papier meerderjarig is. Volwassen misschien over 7 jaar. Het is een jongen hé.
donderdag 26 december 2019 om 01:21
Met een 18 jarige in huis heb je veel meer werk, ze laten alles slingeren, doen niks in huis ja alleen troep maken. Ik dankte er hartelijk voorregina1971 schreef: ↑26-12-2019 00:12jongen vind ik wel lief en aardig, al is hij enorme sloddervos en beetje losbandig gedrag, alles mag en alles kan. net als zijn vader. ik heb het zeker voor mijn partner over, hij heeft mij immers met het opstarten van mijn bedrijf ook geholpen. dus ik wil een gulden midden weg. ik zeg niet volmodig NEE en sta op mijn strepen maar ook niet JA met alle gevolgen van dien dat ik weer in situaties beland waar ik niet in wil zijn en voor diverse karren wordt gespannen.
donderdag 26 december 2019 om 07:28
Zij heeft dus genoeg geld om die jongen normaal te onderhouden. Maar het zal haar vast steken dat de vader geen kloot doet om haar te ontlasten. Want hoeveel draagt de vader bij? Zij zit met de varkensstal die de gemiddelde puber veroorzaakt en moet die ook nog opruimen. Kan me best voorstellen dat ze hem nu een paar jaar bij de vader wil kunnen stallen.regina1971 schreef: ↑26-12-2019 00:08ik ben het met je eens. ALS 1 van de ouder, in dit geval de moeder opeens baan kwijt raakt niet meer kan werken of zelfs overlijd ben ik de eerste die helpen wil. aan dit plaatje zijn veel meer lichte en donker puzzelstukjes. mama werkt full time, verdient 2,5x modaal kan in haar uppie huis betalen van 380k de kinderen hebben daar geen klagen. ze krijgen alles wat hun hartje beheert. daarom ageer ik tegen onderhoudsplicht. ik kom uit een arm gezin, mijn moeder leefde van bijstand. andere tijden en andere generatie. en zoals ik veel eerder in mijn post aangaf dat ik prima bereid ben om gulden middenweg te kiezen.
Je kunt ook overeen komen dat zij de zoon nog tot zijn eindexamen in huis houdt zonder daar kosten voor te berekenen en dat de vader daarna een studentenkamer voor hem regelt.
Als iemand die 2 keer modaal verdient nog steeds zoveel toeslagen ontvangt dat het een aderlating is als een kind 18 wordt, is het tijd om de toeslagen gewoon af te schaffen. Dan voelen mensen het gelijk als ze een kind nemen hoeveel het kost en hoeven ze een puber niet te gaan belasten met bijbaantjes om financieel rond te kunnen komen.
donderdag 26 december 2019 om 08:00
Ja zo ken ik er nog een paar.regina1971 schreef: ↑25-12-2019 21:42ik vind alle meningen echt prima. toen ik 18 werd en ook in laatste klas havo zat heb ik van mijn studiefinanciering mijn kostgeld betaald, en andere dingen. ik vind het niet meer dan logisch dat dit gebeurt, zo kunnen de jong volwassenen leren wat verantwoordelijkheid met zich meebrengt. helaas zijn er te veel curling-ouders die elke strohalm wegnemen voor hun kinderen. de redenatie van zijn moeder vind ik niet oke, en de reden dat hij hier komt wonen ook niet. door die vele berichten put ik meer vertrouwen en moed dat hele situatie echt niet oke is.
Toen ik 14 was ontving ik al geen cent meer van mijn ouders, toen ik 15 was was ik uit huis en kostte ik helemaal geen cent meer.
Maar toen jij die leeftijd had zag je ook heus wel dat de kinderen die wel gewoon geld en spullen kregen van hun ouders niet allemaal voor galg en rad opgroeiden. Integendeel, die hadden een fijne basis en het gevoel dat hun ouders voor ze klaar stonden en dat ze mooie dingen waard zijn, af en toe.
Ik denk zelf dat je moet gaan latten, je hebt totaal niet het beste voor met deze jongen en hanteert waarden en normen in je eigen straatje en niet in zijn belang.
Uiteraard heb je geen zin om zomaar een 18 jarige in huis te nemen, uiteraard heb je geen zin dat dit verhaal jou je geld kost. Is heel begrijpelijk maar doe niet net alsof daar een pedagogisch idee achter zit.
donderdag 26 december 2019 om 08:21
donderdag 26 december 2019 om 08:40
Na het lezen van al je reacties TO denk ik dat niet de jongen het probleem is, maar je man. Jullie praten niet met elkaar, hij verwacht dat je zijn huishoudster bent, etc. Je man is door de jaren heen behoorlijk over jouw grenzen heen gegaan. Dit gaat niet veranderen. Daar komt bij dat zoonlief dit gedrag van vader gaat overnemen.
Ik zou zeggen. “Manlief, laat je zoon maar bij je komen wonen, het is nu jouw tijd om voor hem te zorgen, maar ik trek mijn eigen plan en ga ergens anders wonen.”
Ik zou zeggen. “Manlief, laat je zoon maar bij je komen wonen, het is nu jouw tijd om voor hem te zorgen, maar ik trek mijn eigen plan en ga ergens anders wonen.”
Because when you stop and look around this life is pretty amazing.
donderdag 26 december 2019 om 08:48
Precies. Je schrijft dat je straks een kamer moet gaan inrichten. Laat je man lekker die kamer inrichten...mrs.lamaze schreef: ↑26-12-2019 08:40Na het lezen van al je reacties TO denk ik dat niet de jongen het probleem is, maar je man. Jullie praten niet met elkaar, hij verwacht dat je zijn huishoudster bent, etc. Je man is door de jaren heen behoorlijk over jouw grenzen heen gegaan. Dit gaat niet veranderen. Daar komt bij dat zoonlief dit gedrag van vader gaat overnemen.
Ik zou zeggen. “Manlief, laat je zoon maar bij je komen wonen, het is nu jouw tijd om voor hem te zorgen, maar ik trek mijn eigen plan en ga ergens anders wonen.”
Daarnaast vind ik het wel vreemd dat iemand in de laatste jaar van z’n middelbare school ineens kostgeld moet gaan betalen. Het is niet alsof hij een tussenjaar heeft en níks uitvoert. En bovendien ligt het minimumloon nog zo laag dat hij alleen zou werken voor kostgeld. Ik had in die tijd ook een bijbaantje, maar dat was meer om te werken voor dingen die ik leuk vond (zodat ik naar de bios kon) en kleding die ik wilde.
donderdag 26 december 2019 om 12:09
dankjewel voor de moeite die je genomen hebt uitgebreid te reageren. het is wel zo dat vader te weinig alimentatie betaalde. hij betaalde al 250 euro aan dochter die over 20 jaar is en ook daar woont. mijn partner heeft niet alleen die 2 kinderen, ook andere 3. voor 1 moet hij nog 1 jaar 500 euro per maand betalen. alles bij elkaar drukt hier echt. dank ook voor je duidelijke uitleg over die kinderbijslag. ik weet dat soort dingen niet. en zo als ik het vermoed zou ik alles nu moeten gaan regelen, en ik heb al moeite om hier thuis zonder die zoon draaiende te houden. ik kan en ga niet mijn eigen leven laten vallen om opeens 100% voor iemands anders zijn zoon te zorgen terwijl er 2 gezonde ouders aanweizig zijn. door al die berichten ben ik blij dat ik mijn mening aan het vormen ben en dit sterkt mij om de redelijke voors en tegens af te wegen.barbara_p schreef: ↑26-12-2019 00:49Is het probleem niet gewoon dat vader te weinig alimentatie betaalt?
Alimentatie wordt berekent op basis van draagkracht en bij de berekening destijds is zeer waarschijnelijk meegenomen dat moeder allerlei Toeslagen en dergelijke ontvangt. Nu dat wegvalt is de draagkracht van moeder minder en zou vader dus naar rato meer moeten bijdragen.
Ik ben het eens met de meeste mensen dat zoon geen kost en inwoning zou moeten betalen van zijn inkomsten uit zijn bijbaan (en ook niet kosten met betrekking tot zijn school), maar ik vind wel dat zoon niet zijn bijbaan had moeten opzeggen vanwege een financieel issue met zijn moeder, want het is wel normaal om als 18jarige een bijbaan te hebben en daarvan bepaalde kosten te betalen, zoals telefoon, zorgverzekering (hij heeft als 18jarige nu ook recht op zorgtoeslag) en (een deel van) kleding en uiteraard de luxe dingen, zoals stappen en snacken buitenshuis.
Wat wel redelijk zou zijn, is dat zoon een deel van de alimentatie, die zoon nu (neem ik aan) rechtstreeks van vader ontvangt, aan zijn moeder betaalt voor kost en inwoning. Maar als het bedrag van alimentatie te weinig is, dan ligt daar het probleem.
De wens van zoon dat moeder de kinderbijslag zou moeten afdragen aan zoon, omdat hij in het kwartaal waarin hij 18 jaar is geworden, nog geen studiefinanciering ontvangt, vind ik onredelijk. Kinderbijslag is nooit kostendekkend en moeder zal altijd meer geld aan zoon hebben uitgegeven; bovendien kinderbijslag wordt altijd pas na het kwartaal betaald, dus een deel is ook van voor hij 18 werd.
donderdag 26 december 2019 om 12:11
hmm... zelfs dat doet hij niet die jouw "kuikens" wel doen. maar hij wil zo graag volwassen zijn en ZEKER volwassen behandeld te worden. er zijn hier met vader soms gesprekken van 4 uur over diverse onderwerpen waar jongeman een heel erg uitgesproken mening heeft en vind dat hij op alle punten gelijk heeft. tevens is die jongen autistisch net als zijn vader.MinkeDeWit schreef: ↑26-12-2019 00:58Wat deed hij dan wel of niet. Die kuikens van mij houden hun kamer op orde (of doen lafhartige pogingen daartoe), ruimen incidenteel de vaatwasser uit en geven de katten eten, en dan heb je het wel gehad. Financieel heb ik niets aan ze, afgezien van dat het een manier is om mijn kapitaal af te romen.
Je krijgt er een in huis die slechts op papier meerderjarig is. Volwassen misschien over 7 jaar. Het is een jongen hé.
donderdag 26 december 2019 om 12:12
donderdag 26 december 2019 om 12:29
Daar is hij niet uniek in. Al die kinderen vinden zichzelf heel volwassen en willen serieus genomen worden. Het valt soms niet mee.regina1971 schreef: ↑26-12-2019 12:11hmm... zelfs dat doet hij niet die jouw "kuikens" wel doen. maar hij wil zo graag volwassen zijn en ZEKER volwassen behandeld te worden. er zijn hier met vader soms gesprekken van 4 uur over diverse onderwerpen waar jongeman een heel erg uitgesproken mening heeft en vind dat hij op alle punten gelijk heeft. tevens is die jongen autistisch net als zijn vader.
donderdag 26 december 2019 om 12:44
Vraag je zelf eens af of je nog gelukkig met hem kunt worden?
En bedenk wat je zelf wilt. Wat je standpunt is. En kondig dit bij je man aan.
Je kunt best zeggen dat je het een slecht idee vind omdat zoon er zelf met zijn moeder uit moet komen. Dat het van je man niet fair is om zo tussen die strijd te komen. Geef aan dat je zeker geen kamer gaat inrichten en opvoeding voor je rekening neemt als hij het er doordrukt.
En geef aan dat jullie relatie scheef is gegroeid, dat er gesprekken moeten komen om het weer in balans te krijgen. Of dat je overweegt om er een eind aan te breien.
Kijk dan eens hoe hij reageert. Wil hij niet praten, dan zeg je dat je dat wél wil. En ga door. Wil hij echt niet, denk dan nog eens na over wat jíj wilt. Of je verder met hem wilt.
Nu heb ik een en ander ingevuld voor je, maar ga niet op mij af, maar op jezelf. Als je jarenlang niet naar je zelf hebt geluisterd zijn je grenzen erg vervaagd en weet je niet zo goed meer wat je eigenlijk zelf wilt, maar ga daar achter komen. Evt met behulp van een derde.
En bedenk wat je zelf wilt. Wat je standpunt is. En kondig dit bij je man aan.
Je kunt best zeggen dat je het een slecht idee vind omdat zoon er zelf met zijn moeder uit moet komen. Dat het van je man niet fair is om zo tussen die strijd te komen. Geef aan dat je zeker geen kamer gaat inrichten en opvoeding voor je rekening neemt als hij het er doordrukt.
En geef aan dat jullie relatie scheef is gegroeid, dat er gesprekken moeten komen om het weer in balans te krijgen. Of dat je overweegt om er een eind aan te breien.
Kijk dan eens hoe hij reageert. Wil hij niet praten, dan zeg je dat je dat wél wil. En ga door. Wil hij echt niet, denk dan nog eens na over wat jíj wilt. Of je verder met hem wilt.
Nu heb ik een en ander ingevuld voor je, maar ga niet op mij af, maar op jezelf. Als je jarenlang niet naar je zelf hebt geluisterd zijn je grenzen erg vervaagd en weet je niet zo goed meer wat je eigenlijk zelf wilt, maar ga daar achter komen. Evt met behulp van een derde.
