Joeppie! We zijn bijna compleet.....

Manderley, goed dat je je vader gebeld hebt! Je man kan dan wel niet willen dat het bekend wordt bij familie, als hij vervolgens zo 'het roet in het eten gooit' mag hij het je niet kwalijk nemen dat jij het toch aan je vader wilt vertellen.



Ik had al uitgedoktert dat abortus geen optie was voor je man. Voor mij zou het ook nooit een optie zijn en het was ook geen optie die in me op was gekomen, maar... ik vroeg me gewoon af of hij had bedacht hoe hij het wel wilde gaan 'aanpakken'... Ik denk dat Labs wederom wijze woorden wel waar zijn. Mannen kunnen zich soms zo vreselijk doodschrikken van het gevoel dat ze verantwoordelijk zijn. En in jullie situatie is het natuurlijk wel zo dat hij de enige kostwinner is.



Ik kan me van jou voorstellen dat je toekomstbeeld nu een beetje op z'n kop staat, omdat je niet meer zo goed weet wat je aanmoet met een man die geen tweede wil maar er wel een verwekt.

Het gesprek met mijn vader is voor mij ook wel verhelderend. Ik zie het nu weer iets positiever in. Gisteravond ook nog weer een gesprek met man gehad en ook dat ging een stuk beter.



Hij moet er inderdaad aan wennen. De verantwoording als kostwinner speelt mee. De druk om het huis te verbouwen ook. De bevalling ziet hij ontzettend tegenop. Wat dat betreft had Lab heel erg gelijk.

Labje kun je mij anders niet even een kopie van jou gebruiksaanwijzing voor mannen sturen?

Manderley, ter aanvulling: ik had het er met Man over en die zei er het volgende over: "als er een wel een tweede/derde/vierde wil en de andere niet, dan 'wint' er altijd 1 van de twee. Als in dit geval degene die wel wilde heeft 'gewonnen' dan getuigt het ook wel van heel veel liefde van de ander, dat hij dat voor haar over heeft". Ik vond dat ook wel een mooie.

Eef: ik vind het ook een mooie en ik zal 'm zeker onthouden.

Manderley: Ik hoop echt heel erg dat jullie er uitkomen!

Ik ook. Ik ben vandaag de hele dag misselijk. Het is natuurlijk niets vergeleken bij jou, Nijn, maar ik vind dit toch ook wel vervelend.



Man begint langzaamaan een beetje bij te draaien. Vanochtend was hij met Rosa aan het keuvelen over haar broertje of zusje. Dat was wel weer heel lief.



Rosa wil sinds een paar dagen steeds naar buiten, dan komt ze heel parmantig met haar jas en schoenen aanzetten en dan gaan we een blokje lopen. Ik vind het wel leuk om te zien hoe ze haar eigen willetje ondekt.

Och Manderley tuurlijk is het vervelend als je misselijk bent en dan hoef je niet meteen te denken dat het niets voorstelt vergeleken met mij hoor, want ik ben nu allang niet meer zo misselijk en ziek als 12 weken geleden, maar kan nog steeds klagen over dat ik zo misselijk ben en me zo ziek voel..

Dus echt al is jouw misselijkheid nog minder dan die van mij NU, dan nog is het gewoon hardstikke naar en vervelend..Misselijk zijn is gewoon STOM, ook al is het voor een goed doel....



Fijn dat man een beetje lijkt bij te draaien.

Ik snap zijn argumenten wel en daarom zei ik ook ik kan nu zeggen wat een vreselijke man, maar ik ken hem niet goed genoeg, want hij heeft er vast wel zijn redenen voor.

NU moet ik er wel bij zeggen dat ik het een hele mooie vond van Eef man, maar ik vind dat dat dan VOOR de zwangerschap duidelijk had moeten zijn dat hij het echt voor jou deed en dan was het jouw keuze geweest wil ik het dan wel of wil ik het dan niet....Maar achteraf als het al 'te laat' is, is wel beetje te laat...

Maargoed ik hoop dat hij idd gewoon moest wennen en nu steeds meer door krijgt dat hij het toch wel heel leuk vindt, ook al heeft hij nog zijn kriebels mbt verantwoordelijkheden en bevalling...



Succes met alles!

Oef Manderly, wat een moeilijke situatie zeg. Aan de ene kant ben je super blij, maar aan de andere kant ben je erg verdrietig over je man zijn reactie.

Wat Eef haar man zijn is waar, bij ons was het helaas andersom en won de negatieve reactie altijd; kinderen, trouwen.

Ik ben erg blij dat man altijd eerlijk si geweest en toen hij ook positief was we er ook echt met z'n tweeen voor konden gaan.

In jou geval zou ik ook wel een beetje bang zijn voor de toekomst en dat je dan reacties krijgt van: Jij wilde toch een kind. Hopelijk komt het niet zo ver.



Nou hier zit ik even in een dipje; vind het best pittig allemaal.

Dan slaapt de 1 en huilt de ander, dan weer andersom, ze zitten ook in een verschillend ritme (Bart slaat langer door als Nanne), dan moet ik dt in de loop van de dag zien gelijk te trekken, anders heb ik helemaal geen moment voor mezelf.

Sinds vrijdag is Bart een beetje uit zijn doen, veel huilen. Ik heb geen idee wat hij heeft; schone luier, flesje gehad, getroost. Misschien wel darmkrampjes, ik heb geen idee hoe ik dat kan zien (al denk ik van niet) Hij heeft er 's nachts geen last van en slaapt van 23.00 - 7.00 (soms iets korter)

Gelukkig ontlast mannetje me dit weekend veel.



Nou morgen heb ik cursus en volgende week moet ik weer beginnen. Ik heb er helemaal geen zin in en ben er ook wat door uit mijn doen. (erg he, heb een half jaar bij huis gezeten)



Gr Joan

Joan: sterkte het lijkt mij ook ontzettend zwaar als je geen moment rust hebt.



Als Rosa darmkrampjes had lag ze vaak wat te kronkelen tijdens het huilen. En als we haar buikje dan masserden ging het wat beter. Ook hadden wij druppels van vsm cinababy hette het volgens mij. Dat leek ook te werken.

En kan het ook een sprongetje zijn? Dan zijn ze vaak ook wat uit hun doen.



Stom he toen je zo lang thuis zat en nog zwanger was baalde je daarvan. Nu zie je er tegen op om weer te moeten beginnen. Dat is heel normaal hoor. Volgens mij hebben bijna alle moeders dat. Je "moet" ineens je kroost ergens anders achterlaten en vraagt je af of alles wel goed gaat etc. Aan de andere kant is het misschien ook lekker om even niet de zorg te hebben en meer te zijn dan alleen moeder?

Joan, darmkrampjes hebben kleintjes over het algemeen de eerste twee, drie maanden. En dan vooral 's avonds en 's nachts. Het lijkt dus eerder een sprongetje te zijn.



Nijn, wanneer heb je de 20 weken echo?



( Heel opvoedkundig, ik achter de pc en Fiepje staat een dansje te doen voor de tv.....)

Haha hier ook heel opvoedkundig bezig, Zoon zit op zijn kinderstoel naast me mee te kijken



Joan, naar dat je het even lastig hebt. Ik kan wel zeggen dat je, als je geen tweeling hebt, maar twee eenlingen die niet veel schelen, precies hetzelfde hebt hoor. Hier ook continu ritmes die van elkaar verschillen. Het komt er een beetje op neer dat ze elkaar afwisselen qua slaapjes en ALS ze samen wakker zijn, ook continu zorg nodig hebben. Het is vanaf het moment dat ik opsta tot ik weer ga slapen bijna continu rennen, rennen, rennen. Soms heb ik even een rustig momentje zoals nu, Dochter ligt op bed en Zoon vermaakt zichzelf ineens een kwartier, dus dan kan ik even wat voor mezelf doen. Maar soms is dat ook niet zo, is Zoon niet zo lekker en dan wil hij de hele dag boekjes lezen.

Soms helpt het dan om hier even lekker te klagen, soms bel ik een vriendin en soms ga ik gewoon even lekker hard huilen en chocola eten.

En heel vaak vind het ik het allemaal wel heel leuk



Weer gaan werken is lastig, maar weet je... zometeen zijn je kindjes in goede handen en dan is het ook heerlijk om te gaan werken, want op je werk is er niet continu een die aandacht van je wil!

He Meiden



Thanks....ben weer wat opgeknapt hoor, ze hebben alletwee doorgeslapen tot half 7. Tien even lekker geknuffeld. Verder hele dag cursus gehad, ben er net weer, schoonzus heeft opgepast en was heel goed gegaan, ze liggen nu lekker te slapen. Het zal denk ik idd een sprongetje zijn (vind het zo'n dom woord haha) en zelf ben je ook wel eens een paar dagen uit je doen, dus het komt wel goed.

Sommige mensen zeggen idd: Wat druk met 2 kinderen, mar ik denk dat jij drukker bent hoor Eef. Het enige verschil is denk ik, dat je zoon wat kan vertellen en hij je een beetje snapt en dat heb ik met deze 2 niet.



O er is er 1 wakker, ik ga even troosten (en vind het heerlijk, na een dag geen kindje in mijn armen te hebben gehad haha)



Voor de rest ga ik deze week alleen maar leuek dingen doen heb ik besloten, lekker genietn van mijn laatste week verlof.



Sorry, beetje ego.



Tot gauw.

Hai!



Kom even binnenwaaien. Zit bij vriendin want laptop nu naar de schroothoop (lees: ligt bij kennis, maar vrees het ergste).



Heb vluchtig doorgelezen en vind het helemaal super dat je zwanger bent, Manderley! Onwijs leuk nieuws!



Verder is Dries voor het eerst naar de creche geweest en we hebben allebei niet gehuild Hij vond het helemaal leuk en volgens de leidster deed 'ie het heel goed voor zo'n eerste dag. Trek kreeg 'ie er ook van, hij heeft 3 boterhammen achter elkaar op...!



Verder ook alles goed tussen S en mij, weer op 't oude niveau, zeg maar. Ben blij dat we niet zomaar de handdoek in de ring hebben gegooid, maar er serieus weer voor zijn gegaan (we zijn zelfs naar maatsch. werk gegaan en de zon schijnt weer). Kreeg ook een leuk cadeautje van hem: een zwangerschapstest Ik (helemaal flabbergasted):'Denk je dat ik zwanger ben?!' 'Eh.., nee, maar gewoon.' Hahaha, leuk he, zo'n spraakzame man Dus we gaan er weer voor wil ik maar zeggen. Ben nu al een tijdje gestopt met m'n cholesterolmedicijnen, dus nog even en dat geht's loss



Uit het oog betekent niet uit het hart, dus mochten jullie af en toe jeuk hebben: dan denk ik waarschijnlijk aan jullie,hahaha



Liefs allemaal! C.

Hai,



Ben vanmorgen een beetje ingestort geloof ik... Had Zoon naar de psz gebracht en stond op het punt om met Dochter naar het CB te gaan (in hetzelfde gebouw, gelukkig). Word ik gebeld door de psz, of ik Zoon weer wilde komen ophalen want hij was helemaal overstuur. Het was toen ongeveer kwart over negen, en om half negen had ik hem gebracht. Oke, ik Zoon opgehaald, die was helemaal aan het na'schokken' van het huilen. In het halletje van de psz stond ik met tranen in mijn ogen. Zo sneu voor het mannetje en vervelend, want dit is dus al de derde keer dat ik hem na drie kwartier/een uur moet komen ophalen. Maargoed, ik me vermant en door naar het CB. Na een half uurtje wachten mochten we naar binnen. De verpleegkundige vroeg "en hoe gaat het?" waarop ik echt echt nog net uit kan brengen "nou met HAAR gaat het goed" waarna ik dus in huilen ben uitgebarsten... Er zat ook nog een stagiair bij. Ik kon nog net uitbrengen: "nou dat is wel mooi voor jouw verslag, zo'n huilende moeder". Maargoed. Ik ben dus gewoon Harstikke Moe. Man doet nu wel iets meer in het huishouden, zo heeft hij bijvoorbeeld afgelopen weekend zonder het te vragen de was en de strijk overgenomen. Maar eigenlijk moet ik toegeven dat ik vind dat, hoewel we 50-50 werken, ik het idee heb dat qua huishouden het meeste op mij neerkomt. Hij zuigt het hele huis, ruimt elke dag de afwasmachine in en uit, verzorgt de plantjes en zet de vuilnis buiten. Verder doet hij het nodige kluswerk en het meeste in de tuin. Ik doe elke week de grote boodschappen en de tussendoorboodschappen, haal het brood, zorg voor Pampers en luierdoekjes, zorg voor de kleding van de kinderen, doe de wc's, de badkamer, de was en strijk, maak de bedden op en haal ze af. Verder doe ik de financiele administratie en zorg ik dat de fotoboeken van de kinderen bijgehouden worden (oke, dat laatste is natuurlijk een keuze). En ik doe dus alle nachtvoedingen, omdat ik bv geef. Hij "slaapt daar doorheen", wat ook heus wel zo zal zijn, en natuurlijk hoeft hij niet wakker te zijn omdat ik dat ben. Maar echt leuk vind ik het ook niet als ik met Dochter de kamer binnenkom en hij is demontratief diep onder zijn deken weggekropen. De nacht van maandag of dinsdag en van dinsdag op woensdag zorg ik voor de kinderen, want de dagen er na werkt hij. Dinsdag op wo is van ons allebei en dan wo op do en do op vrij moet hij, want dan werk ik. Maar dan ben ik natuurlijk nog wel de klos voor de nachtvoedingen! Als ik eens incidenteel aan hem vraag om 'mijn' nachten Lize te brengen of te halen dan gaat dat met een geirriteerde blik gepaard (hij is zowieso niet te genieten 's nachts) 'want hij moet werken'. Ja en ik donderdag en vrijdag ook! En dan kan ik ook niet doorslapen!



Nouja. Het is nu net of het allemaal de schuld van Man is, en dat is natuurlijk helemaal niet zo. Ik ben alleen gewoon OP en ik zou wel wat meer mentale steun van hem kunnen gebruiken. Ik denk dat hij gewoon denkt "nou dan stop je toch met de bv" en dat hij zoiets heeft "als jij zo eigenwijs bent dat je perse wilt doorgaan, dan doe je het toch zelf". Wat ook wel weer waar is. Maargoed... hij heeft er ook voordeel van, dus een beetje support kan ik wel gebruiken.



Anyway. Vanmiddag komt de wijkverpleging hier langs om eens samen te kijken of er iets is wat ik anders/beter kan doen. Ik ben namelijk ook ontzettend moe door Zoon. Ik zal het niet snel toegeven, maar het is best een lastig mannetje wat veel structuur en vastigheid nodig heeft. En dan bedoel ik ook VEEL. Klein voorbeeldje: gisterenavond had Man suiker gepakt voor in de thee en daarbij de suikerpot 50 cm verschoven. Daar raakte Zoon dus vanmorgen lichtelijk in paniek van. Dan kan je dus denken "daar moet je dus niet aan toegeven", maar als we dat niet doen, dan is het drama de hele dag niet te overzien. Je bent dus (onbewust) DE HELE DAG bezig om te zorgen dat alles maar zoveel mogelijk hetzelfde als anders is. Verjaardagen, uitjes, feesten, op visite gaan, etc... alles moeten we van tevoren en uittentreure aankondigen en 'voorbewerken'. Als ik hem ineens spontaan in de auto zet om ergens heen te gaan en ik heb dat niet voorbereid, kan ik dat dus de rest van de week bezuren. Dit is al zo geweest vanaf dat hij heel klein was. Toen hij nog maar een paar maanden oud was, was ik al de hele dag aan het vertellen wat ik aan het doen was, waar ik heen ging, etc.

Het nadeel is ook dat ik hem dus ook niet zomaar even bij iemand kan onderbrengen om zelf wat lucht te hebben. De enige die hij voldoende vertrouwt zijn mijn ouders, mijn zus en schoonouders, maar mijn schoonouders willen dus niet oppassen, waardoor alleen mijn ouders en zus overblijven. Mijn zus werkt fulltime en mijn vader 4 dagen. Mijn moeder werkt 3 dagen en doet daarnaast nog een Masteropleiding. Ook een drukbezette vrouw dus.



Oh telefoon

Eef: Ik vind het moeilijk om je op te beuren. Ik wou dat ik iets van je over maar dat gaat lastig. Je schrijft dat het lastig is om zoon naar een oppas te brengen en ik begrijp je uitleg ook helemaal. Maar is het een idee om het om te draaien? Dus ipv dat je zoon weg brengt om het huishouden te doen, dat je iemand vraagt je te helpen met het huishouden? Dan kun je misschien ook iemand anders vragen dan je ouders of zus?



En praat er ook eens met je man over. Praten is hier ook het tovermiddel de afgelopen dagen. Misschien heeft hij nu niet goed door hoe zwaar het allemaal voor jou is?



Verder hoop ik dat de wiijkverpleegkundige nog mogelijkheden ziet om het voor jou/jullie wat makkelijker te maken.

Hoi,



wijkverpleegkundige is net geweest. Samengevat: Dochter zou nu met 7 maanden absoluut door kunnen slapen, zeker als ze overdag genoeg eet. We moeten (mogen) haar iets meer geven dan dat we tot nu toe deden, we gaven bijvoorbeeld 's avonds alleen nog maar groente en gisteren ook nog een beetje yoghurt, maar ze mag daar nu al een aardappel en vlees doorheen. Als ze gewoon normaal eet op een dag (brood - tussendoor - brood - fruithap - avondeten; aangevuld met twee keer bv of fv) zou ze naar 's nachts op moeten kunnen slapen. Hoogstwaarschijnlijk is het dus een gewoonte die we moeten gaan doorbreken. Ze hamerde er wel op dat dat iets is dat Man en ik samen moeten gaan doen. Het zal even niet leuk zijn, want ze gaat waarschijnlijk een aantal nachten krijsen en daardoor zijn we dan overdag allemaal een beetje sagcherijnig. Dus we moeten het wel even goed plannen. Toen ik zei dat ik met een vriendin had gesproken en dat zij had geadviseerd een BESLISSING te nemen over het stoppen of doorgaan met bv (volgens vriendin kost ook het voortdurend er over blijven twijfelen heel veel energie) en dat ik misschien wel ga stoppen, zei de verpleegkundige dat het stoppen met de bv ook mooi samen kan vallen met het afleren van de gewoonte, want als er geen melk is, dan is het er niet. Dat maakt het dan ook weer wat gemakkelijker.

Verder adviseerde ze om duidelijke afspraken te maken met de psz. Ze vond het feit dat ik na drie kwartier al gebeld word om hem te komen halen erg snel, daardoor krijgt hij ook niet echt tijd om te wennen. Ze zei dat ik best kan afspreken dat ik hem sowieso om tien uur ophaal, maar dat zij het dan ook tot tien uur moeten proberen. Als ik dan om tien uur kom, en het gaat (nog) goed, zou ik bijvoorbeeld een half uurtje kunnen blijven. Morgen heb ik een gesprek met de psz (zou ik toch al hebben, soort van intake) en dan kan ik de psz eens polsen hoe zij er over denken. Of misschien niet 's morgens, maar 'smiddags naar de psz. Mannetje slaapt namelijk normaal tot een uur of negen, en nu moet hij er dus kwart over zeven uit, en misschien is hij dus gewoon wel sagcherijnig.

Tenslotte moeten we binnenkort langskomen bij de CB-arts. Eigenlijk had ik een afspraak in maart, maar dit wordt dus iets eerder. Ze zei dat onze CB-arts de meest ervaren CB-arts in de regio is, en dat de CB-arts eventueel een VOT-team kan inschakelen (Vroegtijdig Ontwikkelingsonderkennings Team, zoiets). Daar werd ik wel een beetje obstinaat van, want mijn kind heeft niets, hij is alleen erg lastig... (daar moest ze om lachen)



Kind ligt nu luid schreeuwend een driftaanval te hebben, en ik negeer het. Ik negeer het. Ik negeer het. Ik negeer het.



(Ik ga toch maar even naar hem toe)

Eef! Wat lastig allemaal! Ik kan me zo voorstellen dat je er HELEMAAL doorheen zit!

Ik vind het idd vreemd van de psz dat ze je al zo snel bellen!

Lekker makkelijk voor ze... als het kind lastig is bellen we mama wel even.. zijn wij er van af!



Helaas moet ik nu weg maar ik ga nog even na denken of ik nog goede tips of ideeen heb..... (jaja soms heb ik die)



Ik hoop dat je een rustige nacht krijgt.



Belle

haai eef



Even een knuffel voor jou! Ik herken je gevoel naar je man ook wel, ik kan soms ook zo denken zeker als ik moe ben. Bespreek het, want als je moe bent heb je soms wel de neiging het ea uit te vergroten, of dat het maar blijft malen in je hoofd. No offence overigens want het klinkt ook niet echt evenredig.

Zlefs al zou het 50/50 zijn dan hebben mamas het toch zwaarder denk ik omdat die overal rekening mee proberen te houden en vooruit proberen te denken terwijl mannen meer doen wat op dat moment voorhanden is. (oh de luierdoekjes zijn volgende week op, zou er een aanbieding zijn vs. he er staat vaat op het aanrecht laat ik eens afwassen)



Over zoon; volgens mij is dat er een van de lange adem, en als hem 3 kwartier krijsen oplevert dat jij wordt opgeroepen, dan schat ik zo in dat hij dat er best voor over heeft.

Ik zou inderdaad prberen af te spreken dat hij wat langer moet blijven.



Over dochter; tsja toch proberen misschien! ik zou het in ieder geval proberen. in ieder geval een week of zo.

Hebben wij toen ook gedaan en dat leverde niets op. En ze is toen, zonder dat wij iets anders zijn gaan doen, zelf door gaan slapen met anderhalf. Ik merkte toen ook aan andere dingen dat haar spijsverterin anders werd. Dus dat kan ook. Maar dat zou je na een week wel moeten weten toch?



En misschien alleen de nachtvoeding afbouwen door er een flinke fles pap van bambix voor te geven. Daar doen ze het ook op vaak. En dan blijf je de rest doen. Als ze weer door zou slapen dan valt die zo ie zo af. eventueel om een uur of 10 of zo.



hier even een beetje spanning want gupje wil niet meer bij mij drinken. Ik gaf meis een grote mond terwijl gupje dronk en nu wil ze niet meer. Zelfs niet na 4 uur (en ze wilde na 2 uu al weer) Dus nu maar gekolfd in de hoop dat het zo in de nacht weer goed komt als ze niet bij haar positieven is

Anders zie ik het donker in want fulltime kolven trekken mijn tepels niet.



Lel; heerlijk dat het weer beter gaat!



liefs Joep

update; meisje heeft vannacht gewoon bij mij gedronken 2 keer, en vanmorgen halfslapend ook weer!

Nu hopen dat ze het de rest van vandaag ook al weer vergeten is.



Meisje is op het kdv. Ik ga strakjes naar de opendag van haar toekomstige school. Ik moet haar deze maand inschrijven. Vrij vroeg, maar ze valt net voor de grens van 1 oktober. (28 sept)

Hier schrijft iedereen zijn kind dus deze maand in voor het schooljaar 2009/2010. En je bent er dan ook zeker van dat je kind dan terecht kan. Dat is wel fijn.

Hij zit hier bijna aan het einde van de straat. Ze moet 1 keer oversteken. Een mooi jaren 30 gebouw, waar ze pas nieuwbouw aan hebben gemaakt. Overal digiborden, technieklokaal.



Ik ben blij dat meisje niet mee kan, want anders kan ik nooit meer langslopen zonder dat ze naar school wil vrees ik. Als we nu al als school lopen komt er al een heel verhaal; Aimee is nu 2 jarig, als aimee 4 jarig is, aimee naar school. blabla



Verder heel mutsig; zit ik op naailes Heb voor mijn laatste verjaardag een naaimachine gekregen. En heb al veel voor de babykamer gemaakt. Maar wil nu toch ook kleren gaan maken. Ook dat heb ik in het verleden veel gedaan, tot winterjassen aan toe, maar altijd onder begeleiding van mij ma die coupeuse is.

Dus nu is het alsof ik op rijles ga terwijl ik al van mijn grote broer heb leren rijden. Veel opfrissen en afleren denk ik.

Straks lekker stofjes uitzoeken.

Maandag avond was de eerste keer. Ook de eerste keer dat ik weg ging zonder kind. Gupje maakt vanaf 7/8 uur een ruk van 5/6 uur. Dat is onhandig met slapen, maar handig voor als je toch savonds weg wil.

Het is met 5 andere meiden van mijn leeftijd. Heel leuk.



Heb ik al verteld dat manlief in de week van 9 feb naar een symposium gaat. Duurt een week. En nu komt het; in portugal, in een luxe resort aan het strand, daar is ook ruimte en tijd voor. En ze gaan een dag naar Braga. Verder is het ook nuttig

Hij was door een universitair docent uitgenodigd ivm het onderwerp. En ik ben stikjaloers natuurlijk, maar het zou dom zijn als hij niet zou gaan. Heeeeeerlijk!

Dus voor mij wel een pittig weekje. Gupje krijgt dan ook haar eerste prikken op maandag. Ik ben heel benieuwd hoe dat gaat, want ze is zo gevoelig.

Bij meisje zat ik altijd met tranen in mijn ogen, maar die liet geen snik.



Echt bijzonder hoor het verschil in karakter. Meis is heel onverschrokken, enthousiast, vrolijk en vreiendelijk. Heel sociaal en altijd in voor iets nieuws. Maar ze was wel een moeilijke baby het eerste jaar met het slapen, en het teveel willen.

Gupje is ook vrolijk, maar wel alleen bij mama en thuis. Al het andere vind ze eng of naar. Ze is elders echt van streek. Maar zij is in de omgang verder erg makkelijk en erg duidelijk.



Zo dat zijn twee lange posts he?

Joep: fijn dat gupje weer bij je drinkt. Het is toch schrikken als ze ineens niet meer wil. Maar gelukkig gaat he nu dus weer.

Naailes klinkt misschien heel mutsig maar ik ben ook wel jaloers het zou mij ook leuk lijken zelf kleren te kunnen maken, maar daar ben ik toch te onhandig in denk ik.

Dat je opziet tegen je week alleen begrijp ik zeker ivm de prikken. Kun je niet het cb bellen en de afspraak een week later maken? Dan is je man weer thuis en kunnen jullie gupje samen opvangen.

Ik ben og maar heel pril wanger ik weet het, maar toch heb ik het idee dat ik al de eerste zwangerschpsverschijnselen heb. Ik heb het namelijk ontzettend koud. Tijdens mijn vorige zwangerschap had ik het steeds bloedjeheet en nu heb ik het echt steenkoud. Terwijl het hier echt niet koud binnen is.

He Lel! Ik had helemaal over je stukje heen gelezen!!!! Sorry!! Mooi dat alles weer goed is thuis!



Joep... ik zie enige overeenkomsten in onze levens hahahahaha

Ik ga namelijk deze week een naaimachine kopen! En ga les krijgen van mijn moeder... of het zelf uitproberen.

Ik heb op MP al een stapel knippies gekocht en heb de patroontjes al uitgeknipt!



En over Portugal....... ik ben ook de gelukkige!! Ik ga 24 en 25 naar lissabon!!!! Hiep hoi, effe lekker rellen op congres.. gna gna



Ik zit nu trouwens op mijn werkplek in het nieuwe ziekenhuis! Het is een fijne plek en het grote voordeel is dat de mensen op de gang niet op mijn beeldsherm kunnen kijken. Ik kan de de hele dag internetten hahahahahahahahaha





Nijn...... wanneer gaan we naar de Ikea?

op mijn hyves staan nieuwe fotos van de meiden.

Lieve meiden heb je Joep!!!!



Nijn hoe was de echo gegaan????? Alles goed??



Zusje/broertjes????

Nijn: Ben ook benieuwd.....hopelijk alles goed



Eef: Even een extra knuffeltje voro jou, hopelijk gaat het beter.



Joep: Wat een schatjes heb je zeg en zo mooi ook, echt daar kan je trots op zijn hoor.

Thanks voor je complimentje op mijn Hyves...bloos, bloos



Verder geen puf om te reageren, ben zooooo moe. Morgen HB weer laten prikken, ben benieuwd.

Gaan morgen voor de eerste keer met de les van het babyzwemmen meedoen, lijkt me erg leuk!!!!



Gr Joan