Kinderen
alle pijlers
Kind in Sinterklaas laten geloven, ja of nee?
donderdag 12 november 2020 om 00:08
Dit lijkt nogal in tegenspraak met je bewering dat je niet onnodig veel spanning wilt creeeren. Ook zonder dat ze in Sinterklaas gelooft, is ze er nu al weken van te voren vol van.Minik schreef: ↑11-11-2020 23:10Ik heb tot nu toe 1 cadeautje samen met haar gekocht en benoemd dat ze dat krijgt als we Sinterklaas gaan vieren. Ze wil het heel graag hebben dus heeft het nu al dagelijks over ‘als het Sinterklaas is, krijg ik de ...’
Beetje net als ‘als ik jarig ben, krijg ik ...’ De term Sinterklaas heeft voor haar verder nog geen lading.
Één van mijn kinderen is tien, gelooft al jaren niet meer en wilde toch vandaag eigenlijk niet gaan sporten omdat hij het Sinterklaasjournaal niet wilde missen. Die spanning staat voor een flink deel los van wel of niet geloven.
De oudste had het er van de week over dat hij Sinterklaas leuk vindt, maar niet meer zó leuk als toen hij nog geloofde. Geen spijt dus, dat ik hem wel in Sinterklaas heb laten geloven.
donderdag 12 november 2020 om 00:13
Hier hetzelfde. De oudste kwam in februari een keer met de mededeling ‘Zo oud als Sinterklaas, dat kan helemaal niet. Dat is niet echt.’ Toen was het ook gewoon klaar. Maar toen hij eerder een keer meldde dat Pietje op school zei dat Sinterklaas niet echt was, zei ik alleen maar ‘oh ja?’ en geloofde hij vrolijk verder.
donderdag 12 november 2020 om 00:19
Ik snap je punt, maar ze heeft echt geen idee wat het is. Het is puur dat ze het cadeautje zo interessant vindt (ze wil dat al een hele tijd graag hebben) en t is een pienter ding, dus ze noemt echt ‘als het Sinterklaas is, krijg ik ...’ omdat ze het liefst vandaag nog ermee zou spelen. De nadruk ligt voor haar op het cadeau, het hele woord Sinterklaas heeft nul lading.
donderdag 12 november 2020 om 00:26
Je begrijpt me verkeerd. Ik zeg juist dat er ook bij jouw aanpak, zonder Sinterklaas, al weken van te voren spanning is. Terwijl je dus expliciet zegt dat niet te willen.Minik schreef: ↑12-11-2020 00:19Ik snap je punt, maar ze heeft echt geen idee wat het is. Het is puur dat ze het cadeautje zo interessant vindt (ze wil dat al een hele tijd graag hebben) en t is een pienter ding, dus ze noemt echt ‘als het Sinterklaas is, krijg ik ...’ omdat ze het liefst vandaag nog ermee zou spelen. De nadruk ligt voor haar op het cadeau, het hele woord Sinterklaas heeft nul lading.
Met Sinterklaas hoef je de spanning ook helemaal niet hoog te laten oplopen als je dat niet wilt - net zo goed als je zonder Sinterklaas het toch spannend kunt maken, zoals je zelf overtuigend laat zien.
donderdag 12 november 2020 om 00:30
. Maar klopt helemaal dat het nu inderdaad ook al een soort spanning met zich meebrengt, lang van tevoren.
donderdag 12 november 2020 om 00:31
Dit dus. Ik heb een pientere dochter van 5,5jr waarvan ik hoop dat ze volgend jaar nog net zo enthousiast is als nu en we dan nog een keer een groter sinterklaasfeest kunnen vieren.Irish_Wasser_Woman schreef: ↑11-11-2020 23:14Dat Sinterklaas alleen bestaat tussen 15 november en 6 december
Want ik ga niet ontkennen dat iemand bestaat, die voor een kind staat. Als je zo'n pak aantrekt, bén je namelijk Sinterklaas, in mijn ogen.
Als Sinterklaas hier op school mij aanspreekt (met zo'n echte Sinterklaasstem) met "hallo Irish", dan stamel ik toch echt "hallo Sinterklaas"
Maar ik zal nooit dreigen met Sinterklaas, en er verder gewoon relaxed mee om gaan. (kind is heir pas 17 weken, haha, maar heb de nodige werkervaring)
Been there, done that, got the T-shirt.
donderdag 12 november 2020 om 00:35
Zeker een kind van 2 hoeft die spanning nog helemaal niet mee te krijgen. Gewoon schoen zetten, cadeautjes erin, klaar. Geen Sinterklaasjournaal of klasgenoten die in september al beginnen met de sinterklaasliedjes.Eze schreef: ↑12-11-2020 00:26Je begrijpt me verkeerd. Ik zeg juist dat er ook bij jouw aanpak, zonder Sinterklaas, al weken van te voren spanning is. Terwijl je dus expliciet zegt dat niet te willen.
Met Sinterklaas hoef je de spanning ook helemaal niet hoog te laten oplopen als je dat niet wilt - net zo goed als je zonder Sinterklaas het toch spannend kunt maken, zoals je zelf overtuigend laat zien.
donderdag 12 november 2020 om 00:37
Ik was als kind doodsbang voor sinterklaas en heb er vooral negatieve, of op zijn best neutrale, herinneringen aan. De verplichte nummertjes op school vond ik ook vreselijk.
Ik denk dat ik er dus gewoon eerlijk over ga zijn. Een beetje zoals Lux beschrijft. Als zoon het wel prachtig en leuk vindt prima, maar ik ga geen moeite doen om hem iets in zijn hoofd te planten. En als hij het ook maar een beetje eng vindt, vertel ik wel gewoon expliciet hoe het in elkaar zit.
We gaan het sowieso pas vieren zodra zoon dat graag wil. Ik denk vanaf de kleuterklas? Hij is nu 2 en hij kent het nog niet dus mist hij ook niets.
Ik denk dat ik er dus gewoon eerlijk over ga zijn. Een beetje zoals Lux beschrijft. Als zoon het wel prachtig en leuk vindt prima, maar ik ga geen moeite doen om hem iets in zijn hoofd te planten. En als hij het ook maar een beetje eng vindt, vertel ik wel gewoon expliciet hoe het in elkaar zit.
We gaan het sowieso pas vieren zodra zoon dat graag wil. Ik denk vanaf de kleuterklas? Hij is nu 2 en hij kent het nog niet dus mist hij ook niets.
positivevibes wijzigde dit bericht op 12-11-2020 00:43
8.81% gewijzigd
donderdag 12 november 2020 om 00:39
ik geloof niet dat ik me als kleuter druk gemaakt heb om die oven. De heks werd er in gestopt, maar verder wat er daardoor met die heks gebeurde, geloof niet dat ik daar over doordacht. Er heeft me volgens mij ook nooit iemand gevraagd wat ik er van dacht.Minik schreef: ↑11-11-2020 23:35Het verhalende heb ik niks tegen. Maar bij een sprookje met een heks die in de oven belandt zeg je toch ook niet dat dat echt waar is? Het is een verhaal en dat is voor kind als het goed is ook duidelijk. En de meeste mensen doen ook geen enkele moeite om hun kind in de mythe van de paashaas te laten geloven, waarom dan Sinterklaas per se wel? Het verhaal vertel ik sowieso, maar moet ik dan bij dit verhaal ineens gaan doen alsof het wel echt is in tegenstelling tot andere verhalen? Ik vraag het me gewoon echt af.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 12 november 2020 om 00:47
Ik was misschien erg gevoelig als kind, maar kreeg dus nachtmerries van dat soort sprookjes. Mijn ouders hebben daarom altijd heel erg de nadruk gelegd op wat echt is en wat niet, wat een verhaal is.
donderdag 12 november 2020 om 00:52
Ik heb vanaf het begin aangegeven dat we doen alsof, want fantaseren en doen alsof is leuk! Ik doe dit omdat ik in Canada woon, en hier Halloween echt heel groot is en heeeeel ver gaat.
De buurman heeft zn hele voortuin met lijken, afgehakte ledematen , geesten, mechanische rottende kinderdemonen met gloeiende ogen die de naarste dingen roepen ( nep huilen met handen voor het gezicht " help help, alsjeblieft!" , en als je dichterbij komt, ineens een demonen mond met tanden die roept " Want ik eet zo graag kleine kinderen!". De buurman zelf zit op een stoel als freddy Kruger, met een bak met snoep, en een hand van onderen die je grijpt als je dapper genoeg bent om een zakje chips te pakken.
Zo gaat dat hier, de ene straat is nog heftiger dan de ander, De straat achter mij rent er altijd iemand met een kettingzaag achter hordes kinderen aan ( wel zonder ketting maar dan alsnog). Kinderen doen vanaf jaar 1 mee.
Ik heb maar vanaf het begin aangegeven dat dit allemaal nep is, en de Sint en Kerstman en Paashaas horen daar ook bij, want ik ga geen uitzonderingen maken, dat zou verwarrend zijn.
Ze vindt het alsnog geweldig om een schoen te zetten en een brief aan de sint doet ze ook.
De buurman heeft zn hele voortuin met lijken, afgehakte ledematen , geesten, mechanische rottende kinderdemonen met gloeiende ogen die de naarste dingen roepen ( nep huilen met handen voor het gezicht " help help, alsjeblieft!" , en als je dichterbij komt, ineens een demonen mond met tanden die roept " Want ik eet zo graag kleine kinderen!". De buurman zelf zit op een stoel als freddy Kruger, met een bak met snoep, en een hand van onderen die je grijpt als je dapper genoeg bent om een zakje chips te pakken.
Zo gaat dat hier, de ene straat is nog heftiger dan de ander, De straat achter mij rent er altijd iemand met een kettingzaag achter hordes kinderen aan ( wel zonder ketting maar dan alsnog). Kinderen doen vanaf jaar 1 mee.
Ik heb maar vanaf het begin aangegeven dat dit allemaal nep is, en de Sint en Kerstman en Paashaas horen daar ook bij, want ik ga geen uitzonderingen maken, dat zou verwarrend zijn.
Ze vindt het alsnog geweldig om een schoen te zetten en een brief aan de sint doet ze ook.
donderdag 12 november 2020 om 01:06
Ja dat vind ik ook wel. Kijk naar je kind. Als die het leuk vindt, prima. Maar hier houden we het ook een beetje rustig. Geen Sinterklaasjournaal bijvoorbeeld. Niet uit principe, maar omdat die spanning ze teveel wordt en te lang duurt (paar dagen spanning prima, maar wekenlang gaat me te ver). We gaan wel de Sinterklaasfeestjes af (dit jaar niet natuurlijk), versieren het huis, ze zetten hun schoen en we kijken naar de intocht.MarvelousMrsMaisel schreef: ↑12-11-2020 00:56
Het zijn kinderen. Projecteer je eigen beschadigingen niet zo op ze, zou ik zeggen.
donderdag 12 november 2020 om 01:41
MarvelousMrsMaisel schreef: ↑12-11-2020 00:56Tja ik vind t sneu voor jullie kinderen dat je ze het geloven in Sinterklaas ontneemt. Vooral omdat het onder zo’n hoogdravend motto gaat van ‘ik lieg niet tegen mn kinderen’.
Het zijn kinderen. Projecteer je eigen beschadigingen niet zo op ze, zou ik zeggen.
"projecteer je eigen beschadigingen niet op ze" Ironisch genoeg heb je zelf ook aannames die nergens op gebaseerd zijn. Hoe weet jij nou hoe een kind een feest ervaart, waarvan ze weten dat het een verhaal is. Je onteemt niets, wat dramatisch. Vervolgens begin je over projecteren. Je eigen aanname is ook een projectie. Kinderen genieten van feestjes en partijen, ongeacht de achtergrond informatie. Het boeit mijn kind geen ene donder dat srookjes niet echt zijn. Voor haar voelt het evengoed echt en is het net zo spannend. Maar goed, nuchterheid is niet voor iedereen weg gelegd. Dat blijkt wel.
donderdag 12 november 2020 om 05:29
Laat Je als ze jarig Is de cadeautjes ook vooraf zien?Minik schreef: ↑11-11-2020 23:10Ik heb tot nu toe 1 cadeautje samen met haar gekocht en benoemd dat ze dat krijgt als we Sinterklaas gaan vieren. Ze wil het heel graag hebben dus heeft het nu al dagelijks over ‘als het Sinterklaas is, krijg ik de ...’
Beetje net als ‘als ik jarig ben, krijg ik ...’ De term Sinterklaas heeft voor haar verder nog geen lading.
Ik vertel overigens niet dat sinterklaas bestaat. Ook niet dat hij niet bestaat. Ik ga wel mee in het verhaal door de schoen te vullen en voor pakjes te zorgen. Als er vragen komen over hoe iets kan, geef ik de vraag terug en komt ze zelf met een verklaring.
Sinterklaas is lief voor alle kinderen dus angst is niet nodig.
donderdag 12 november 2020 om 05:34
Hier hebben niet gezegd dat Sint bestond maar hebben ook niet gezegd dat hij niet bestond. Wij hebben ze gewoon mee laten gaan in het verhaal. Vragen hebben niet echt gehad en als ze die hadden kwamen ze samen met antwoorden. Lang heeft het geloven trouwens niet geduurd. Mijn oudste toen 5 bijna 6 kwam afgelopen Sint naast mij op de bank zitten en zei die kadootjes in de schoen dat kan niet van de Sint of Piet zijn. Daarna kwam een hele redenatie vol met logische verklaringen met als laatste jullie zijn nog wakker als ik mijn schoen zet dus jullie stoppen de kado’s daarin. Daarmee was het duidelijk dat wij de kado’s gaven maar misschien was Sint en Piet toch wel echt. Alleen in de auto naar het pietenhuis met drie andere klasgenootjes(gelukkig achterin en hebben het niet gehoord) kwam hij tot de conclusie dat dit ook niet echt was. De jongste toen ook 5 kwam er deze zomer achter op vakantie toen het ze het er samen over hadden. De oudste houdt zijn mond wel en geniet van het feest nu al. Gaat helemaal op in het sinterklaasjournaal. Hij vind het namelijk wel sneu voor de kinderen die geloven dat ze Sint te weinig kolen heeft in naar Nederland te komen. Die kinderen krijgen geen kado’s hij wel want die van hem zijn al huis.
De jongste vind het super leuk dat hij het weet en zegt thuis regelmatig dat Sinterklaas bestaat niet. De tekeningen voor Sinterklaas nam hij wel mee naar huis dan kon hij het aan de echt de Sint(papa want heeft een baard) en Piet(mama) geven. Vertellen doet hij niet want daar is die te verlegen voor op school. De juf weet dat hij het weet en neemt hem mee in het geheel.
De jongste vind het super leuk dat hij het weet en zegt thuis regelmatig dat Sinterklaas bestaat niet. De tekeningen voor Sinterklaas nam hij wel mee naar huis dan kon hij het aan de echt de Sint(papa want heeft een baard) en Piet(mama) geven. Vertellen doet hij niet want daar is die te verlegen voor op school. De juf weet dat hij het weet en neemt hem mee in het geheel.
donderdag 12 november 2020 om 05:36
Mijn dochter was bijna 1 toen ze voor het eerst een Sinterklaas zag. Vlak achter haar. Ze werd hysterisch. Was in een overdekt winkelcentrum en het was alsof het alarm afging.
Met bijna 2 en 3 kwam hij op het kinderdagverblijf. En herhaalde de hysterie zich.
Bijna 4 en ik heb haar verteld hoe de vork in de steek zit.
Nu bijna zes en ze is nog steeds angstig verklede mensen.
Hoe wij sint vieren? Nou niet. Ze krijgt wel cadeautjes in deze periode (los van haar verjaardag). Maar die krijgt ze van mij en dat weet ze ook. Ze krijgt “gewoon” pepernoten enzo. En op 5 december eten we iets extra lekkers.
Maar dat is het dan ook. Was mijn dochter niet bang geweest, dan had ik het precies hetzelfde gedaan. Ik vind het een verschrikkelijk feest. En nee dan heb ik het niet over zwarte piet. En nee, ik vind ook niet dat ik mijn kind dan iets ontneem.
Met bijna 2 en 3 kwam hij op het kinderdagverblijf. En herhaalde de hysterie zich.
Bijna 4 en ik heb haar verteld hoe de vork in de steek zit.
Nu bijna zes en ze is nog steeds angstig verklede mensen.
Hoe wij sint vieren? Nou niet. Ze krijgt wel cadeautjes in deze periode (los van haar verjaardag). Maar die krijgt ze van mij en dat weet ze ook. Ze krijgt “gewoon” pepernoten enzo. En op 5 december eten we iets extra lekkers.
Maar dat is het dan ook. Was mijn dochter niet bang geweest, dan had ik het precies hetzelfde gedaan. Ik vind het een verschrikkelijk feest. En nee dan heb ik het niet over zwarte piet. En nee, ik vind ook niet dat ik mijn kind dan iets ontneem.
donderdag 12 november 2020 om 05:38
donderdag 12 november 2020 om 05:45
duizel schreef: ↑12-11-2020 05:38Ik ben trouwens benieuwd of jullie de kinderen die niet geloven instructies geven over vertellen tegen andere kinderen? Of moeten zij dit grote geheim voor zich houden? In de kleuterklas zullen zij een van de weinigen zijn die niet geloven. Hoe ga je daar mee om? Nieuwsgierigheid van mijn kant.
Ik heb mijn dochter (bijna 6) gezegd dat ze het er niet over moet hebben. Dat het ons geheim is. En daarin probeer ik andere ouders enigszins tegemoet te komen. Maar goed. Ze is 5. Dat vertellen doet ze dus toch. En dat hou je niet tegen. Kan je ook niet verwachten zo jong.
Maar dat boeit me eerlijk gezegd niet. Prima als andere ouders de leugen van Sinterklaas willen volhouden naar hun kinderen, ik doe dat niet - nog even los van de (hierboven door mij beschreven) hysterie.
Ik ga niet liegen om jouw (in het algemeen) leugen in stand te houden. Dikke doei. Liegen over het bestaan van Sinterklaas gaat je goed af. Je verzint er maar een leugen bij om te verklaren dat sommige andere kinderen zeggen dat hij niet bestaat.
donderdag 12 november 2020 om 06:00
Je kijkt gewoon naar je kind en gaat daarin mee lijkt mij. Een tweejarige krijgt sowieso nog weinig mee van sinterklaas, dus ik zou er nog helemaal niets mee doen.
Mijn zoon zei pas hetzelfde als die van Eze: "Wat was het gaaf, toen ik nog geloofde". Wij hebben het overigens nooit uitbundig gevierd, pakjesavond hebben we nooit gedaan (we doen cadeau's met kerst) bijvoorbeeld. Maar met 2-3 keer een schoen zetten was het toch al een leuk iets.
Mijn zoon zei pas hetzelfde als die van Eze: "Wat was het gaaf, toen ik nog geloofde". Wij hebben het overigens nooit uitbundig gevierd, pakjesavond hebben we nooit gedaan (we doen cadeau's met kerst) bijvoorbeeld. Maar met 2-3 keer een schoen zetten was het toch al een leuk iets.
donderdag 12 november 2020 om 06:23
Onze jongens zijn bijna vier en bijna twee en we vertellen niet dat Sinterklaas nep is. Maar we kijken ook geen sinterklaasjournaal enzo (dat komt wel als ze er om vragen). Peuter is een slimmerik en nieuwsgierig dus ik verwacht dat die binnen twee jaar wel kritische vragen gaat stellen. En ben van plan die te beantwoorden met de vraag wat hij zelf denkt? En ik wil ook niet meegaan in de sint ziet alles dreigementen.
Oudste van man weet het sinds een paar maanden, maar heeft instructie het niet tegen haar broertjes of neefjes en nichtjes te vertellen. Ze mag meegaan in de magie door te helpen met de cadeautjes voor de jongsten.
Oudste van man weet het sinds een paar maanden, maar heeft instructie het niet tegen haar broertjes of neefjes en nichtjes te vertellen. Ze mag meegaan in de magie door te helpen met de cadeautjes voor de jongsten.
donderdag 12 november 2020 om 06:23
Ik heb die vragen toen ze jong waren gewoon nooit beantwoord.Java schreef: ↑12-11-2020 06:16Met twee intelligente kinderen die vroeg praatten en waarvan ik al vanaf 1,5 jaar moeilijke vragen over allerlei onderwerpen zat te beantwoorden, kon ik het niet over m’n hart verkrijgen om ze rond 5 december opeens onwaarheden op de mouw te gaan spelden.
Ik kòn het gewoon niet, had heel sterk het gevoel dat mijn kinderen altijd volledig moeten kunnen vertrouwen op de informatie die ik als moeder geef. Dus ik heb vanaf het begin aangegeven dat het een verkleedpartij is, een toneelstuk. Dat andere kindjes wel denken dat het echt is, en dat we gewoon vrolijk het spelletje kunnen meespelen.
We zijn er ook altijd ten volle ingedoken: Naar de intocht, schoen zetten, briefjes namens Sint en Piet, sinterklaasjournaal, pakjesavond, Sint&Piet verkleedpakjes aan, snoepgoed, sinterklaasliedjes draaien.
Ze wisten vanaf het begin dat mama eigenlijk de cadeautjes kocht en dat papa eigenlijk de briefjes schreef, maar dat maakte geen verschil voor de fijne spanning en de huiselijke kneuterigheid.
Eigenlijk was het op deze manier juist voor ons allemaal een amusant, grappig gezins-onderonsje, in plaats van dat er een alwetende grote onbekende oude man bij betrokken was.
Omdat we er luchtig en gezellig over deden, hebben mijn kinderen ook nooit de behoefte gevoeld om klasgenootjes ‘uit de droom’ te helpen.
Ik kan het iedereen aanraden.
Maar dat is een duidelijk verschil in opvatting: ik vind niet dat ik als ouder alle vragen hoef te beantwoorden (dat zou ook een complete dagtaak zijn met jonge kinderen). Vooral de wat filosofische vragen beantwoord ik meestal met een wedervraag en vaak mogen ze ook zelf nadenken over bepaalde dingen. Het is verleidelijk om als ouder alle vragen te beantwoorden, maar dan word je eigenlijk een soort levende wikipedia en dat trok mij nooit zo.
Vragen over sinterklaas heb ik nooit zo beantwoord, er was bij mijn kinderen ook niet 1 moment waarop ze stopten met geloven. Dat ging eigenlijk heel geleidelijk. En soms, als ze niet meer geloofden, kwam het geloof in november weer spontaan terug, omdat het zo leuk was.
donderdag 12 november 2020 om 06:29
Hier ook toen de kinderen jong waren veel vragen over religie (we woonden toen in een katholieke omgeving) en of er een God bestond. Ik ga dan niet antwoorden dat God niet bestaat, net zozeer als ik nooit zo antwoorden dat hij/zij niet bestaat. Alleen dat ik zelf geloof van niet, maar dat opa en oma geloven van wel en dat mensen daar vaak steun aan hebben.
