Kinderen
alle pijlers
Kind wil niet naar vader
dinsdag 15 oktober 2019 11:03
Ik heb even een nieuwe nick aangemaakt ivm herkenbaarheid. Ik schrijf hier al langer en het zou kunnen dat het verhaal herkenbaar is voor sommigen.
Ik zit nu in een situatie waarin ik er niet uit kom. In mijn hoofd blijft het rondjes draaien en ik weet niet hoe ik kind hierin het beste kan helpen.
Een aantal jaar geleden is mijn kind mishandeld door zijn vader. Aangifte gedaan, blauwe plekken vastgelegd, CJG ingeschakeld etc. Naar mijn weten heeft vader geen hulp gezocht (niet voor zijn alcoholmisbruik of zijn agressie). Hij heeft alle schuld bij kind gelegd (toen 9) en het viel allemaal wel mee. Op dat moment heb ik de omgang stopgezet. Vader heeft jarenlang geen interesse getoond, op geen enkele manier. Ik ben degene geweest die wilde dat kind vader iig 1x in de maand zou zien. Samen met het CJG daar afspraken in gemaakt. Vader kwam dat vaak niet eens na.
In februari is er een rechtszaak geweest. Vader beweerde daar dat hij veel interesse heeft in de kinderen. Hij kreeg een voorlopige omgang van 2x in de maand en een onderzoek van de Raad van de Kinderbescherming.
Kind wil absoluut niet 2x in de maand naar vader. Hij voelt zich niet veilig bij vader en vertrouwd hem niet. Dus kind gaat nu 1x per maand onder mijn begeleiding. Ik ben er bij, maar houd me afzijdig. Vader zegt nu dus dat ik me niet aan de voorlopige uitspraak houdt (doe ik idd niet) en dat ik de boel tegenhoudt.
Sinds vorige maand is het raadsonderzoek begonnen. De raadsonderzoeker heeft een gesprek met mij, vader en kind gehad. Bij kind zat er een vertrouwenspersoon bij. Die vertelde dat de hele vraagstelling er vooral op gericht was om te kijken of ik kind beïnvloedde. Kind heeft die vragen mooi gepareerd. Heeft verteld wat hij zelf wilde aan omgang en wat niet.
Maar mijn gevoel zegt dat het niet de goede kant op gaat voor kind. Ook de vertrouwenspersoon deelt mijn gevoel daarin. Er is mij gevraagd om te kijken naar een andere omgangsregeling. Deze was niet wenselijk. Ook mag ik er dan niet meer bij zijn volgens de raadsonderzoeker. Kind gaat dan steigeren. Hij wil niet gedwongen worden tot omgang met zijn vader. Hij vindt het juist fijn dat ik ergens in de buurt ben. Dan durft hij die omgang wel aan te gaan. Kind heeft al laten vallen dat als de Raad hetzelfde zegt als de rechter dat hij dan liever helemaal niet meer gaat. Ik heb al gezegd tegen kind dat ik het belangrijk vind dat hij vader ziet. Dat ik hem daarin wil stimuleren, aanmoedigen etc. Maar ik ben niet bereid om hem te gaan dwingen en zo mijn band met hem op het spel te zetten. Geen rekening houdend met zijn gevoel richting zijn vader. Ik snap zijn angst en zijn gevoel hierin. Vader blijft onvoorspelbaar en onbetrouwbaar voor hem.
Wat kan ik het beste hierin doen voor kind?
(Ik zal even wat details over kind in mijn eerste reactie plaatsen. Die gelieve niet te quoten)
Ik zit nu in een situatie waarin ik er niet uit kom. In mijn hoofd blijft het rondjes draaien en ik weet niet hoe ik kind hierin het beste kan helpen.
Een aantal jaar geleden is mijn kind mishandeld door zijn vader. Aangifte gedaan, blauwe plekken vastgelegd, CJG ingeschakeld etc. Naar mijn weten heeft vader geen hulp gezocht (niet voor zijn alcoholmisbruik of zijn agressie). Hij heeft alle schuld bij kind gelegd (toen 9) en het viel allemaal wel mee. Op dat moment heb ik de omgang stopgezet. Vader heeft jarenlang geen interesse getoond, op geen enkele manier. Ik ben degene geweest die wilde dat kind vader iig 1x in de maand zou zien. Samen met het CJG daar afspraken in gemaakt. Vader kwam dat vaak niet eens na.
In februari is er een rechtszaak geweest. Vader beweerde daar dat hij veel interesse heeft in de kinderen. Hij kreeg een voorlopige omgang van 2x in de maand en een onderzoek van de Raad van de Kinderbescherming.
Kind wil absoluut niet 2x in de maand naar vader. Hij voelt zich niet veilig bij vader en vertrouwd hem niet. Dus kind gaat nu 1x per maand onder mijn begeleiding. Ik ben er bij, maar houd me afzijdig. Vader zegt nu dus dat ik me niet aan de voorlopige uitspraak houdt (doe ik idd niet) en dat ik de boel tegenhoudt.
Sinds vorige maand is het raadsonderzoek begonnen. De raadsonderzoeker heeft een gesprek met mij, vader en kind gehad. Bij kind zat er een vertrouwenspersoon bij. Die vertelde dat de hele vraagstelling er vooral op gericht was om te kijken of ik kind beïnvloedde. Kind heeft die vragen mooi gepareerd. Heeft verteld wat hij zelf wilde aan omgang en wat niet.
Maar mijn gevoel zegt dat het niet de goede kant op gaat voor kind. Ook de vertrouwenspersoon deelt mijn gevoel daarin. Er is mij gevraagd om te kijken naar een andere omgangsregeling. Deze was niet wenselijk. Ook mag ik er dan niet meer bij zijn volgens de raadsonderzoeker. Kind gaat dan steigeren. Hij wil niet gedwongen worden tot omgang met zijn vader. Hij vindt het juist fijn dat ik ergens in de buurt ben. Dan durft hij die omgang wel aan te gaan. Kind heeft al laten vallen dat als de Raad hetzelfde zegt als de rechter dat hij dan liever helemaal niet meer gaat. Ik heb al gezegd tegen kind dat ik het belangrijk vind dat hij vader ziet. Dat ik hem daarin wil stimuleren, aanmoedigen etc. Maar ik ben niet bereid om hem te gaan dwingen en zo mijn band met hem op het spel te zetten. Geen rekening houdend met zijn gevoel richting zijn vader. Ik snap zijn angst en zijn gevoel hierin. Vader blijft onvoorspelbaar en onbetrouwbaar voor hem.
Wat kan ik het beste hierin doen voor kind?
(Ik zal even wat details over kind in mijn eerste reactie plaatsen. Die gelieve niet te quoten)
dinsdag 15 oktober 2019 12:13
huppeldefiets schreef: ↑15-10-2019 12:02Mijn advocaat heeft tot nu toe gezegd: laat het maar gebeuren. We houden ons nu ook al niet aan de voorlopige uitspraak natuurlijk. Hoger beroep kan nog na de definitieve uitspraak.
Maar het is vooral van belang dat ze weten dat het vanuit kind zelf komt. En dat heeft kind heel duidelijk laten weten aan de raadsonderzoeker tijdens het gesprek. Maar naar mijn idee wordt daar gewoon niet naar geluisterd. Net zoals er niet geluisterd wordt naar wat kind zou willen. Dan komt er dus dwang bij kijken. Hoe gezond is het om een kind te dwingen tot omgang met een persoon die hij niet vertrouwt?
Ik denk dat er wel wordt geluisterd naar wat je zoon wil, maar dat er niet per se navolging aan gegeven wordt, omdat de redenen waarom hij zijn vader niet wil zien 1) kunnen voortkomen uit loyaliteit naar jou (zonder dat jullie je daar allebei van bewust hoeven te zijn) of 2) nú weliswaar persoonlijk en oprecht zijn, maar kunnen veranderen als de situatie verandert. Als hij weer omgang zou krijgen met zijn vader, zou hij wellicht weer een band met zijn vader kunnen opbouwen, waardoor zijn wens wat betreft omgang ook zou veranderen. Daar zal de rechter een inschatting van maken en op basis daarvan zal hij een uitspraak doen.
Ik snap je zorgen echter heel goed; hij heeft zich altijd een onbetrouwbare en beschadigende factor getoond in het leven van je zoon. Ik zou dat risico ook niet willen nemen. Maar je invloed is nu sterk beperkt. Meer doen dan duidelijk maken wat je gedaan hebt en je zoon bijstaan waar je kan, kan je denk ik niet. Of botweg weigeren, maar ik weet niet of de gevolgen daarvan erger zijn dan je zoon toch naar zijn vader sturen.
dinsdag 15 oktober 2019 12:20
maar zoon wil niet geen contact met zijn vader, maar alleen onder bepaalde voorwaarden. Juist als je niet luistert naar die voorwaarden wordt alles verkloot wat eventueel mogelijk zou zijn tussen vader en zoonPandax schreef: ↑15-10-2019 12:13Ik denk dat er wel wordt geluisterd naar wat je zoon wil, maar dat er niet per se navolging aan gegeven wordt, omdat de redenen waarom hij zijn vader niet wil zien 1) kunnen voortkomen uit loyaliteit naar jou (zonder dat jullie je daar allebei van bewust hoeven te zijn) of 2) nú weliswaar persoonlijk en oprecht zijn, maar kunnen veranderen als de situatie verandert. Als hij weer omgang zou krijgen met zijn vader, zou hij wellicht weer een band met zijn vader kunnen opbouwen, waardoor zijn wens wat betreft omgang ook zou veranderen. Daar zal de rechter een inschatting van maken en op basis daarvan zal hij een uitspraak doen.
Ik snap je zorgen echter heel goed; hij heeft zich altijd een onbetrouwbare en beschadigende factor getoond in het leven van je zoon. Ik zou dat risico ook niet willen nemen. Maar je invloed is nu sterk beperkt. Meer doen dan duidelijk maken wat je gedaan hebt en je zoon bijstaan waar je kan, kan je denk ik niet. Of botweg weigeren, maar ik weet niet of de gevolgen daarvan erger zijn dan je zoon toch naar zijn vader sturen.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 15 oktober 2019 12:22
Ja, alleen heeft TO daar momenteel dus weinig invloed op.
dinsdag 15 oktober 2019 12:26
Dat is ook wat kind aangegeven heeft. Hij wil vader op zijn voorwaarden zien. En dat gebeurd nu ook. Maar als ik er niet meer bij mag zijn en bv een onbekend iemand dan gaat hij niet. Als de rechter zegt dat hij 2x per maand moet, dat doet hij toch niet. Misschien wil hij vader wel een keer extra zien. Maar dat is dan omdat hij het wil, niet omdat het moet.
dinsdag 15 oktober 2019 12:33
Jammer dat de wensen van de ouder toch steeds belangrijker lijken te zijn dan die van het kind. Een ouder die al heeft bewezen totaal onbetrouwbaar te zijn notabene.
Vader is duidelijk alle realiteit uit het oog verloren, hij zou al in zijn handjes moeten knijpen dat zoon hem überhaupt nog wil zien. Dit alleen zou al moeten aangeven dat vader niks veranderd is en zoon hem terecht niet vertrouwen. Feitelijk lijkt de minderjarige zoon degene met het meeste verstand in dit verhaal, verbazingwekkend.
Ik hoop op een rechter die dit ook inziet, maar of dat ook gebeurt is natuurlijk een tweede. Sterkte.
Vader is duidelijk alle realiteit uit het oog verloren, hij zou al in zijn handjes moeten knijpen dat zoon hem überhaupt nog wil zien. Dit alleen zou al moeten aangeven dat vader niks veranderd is en zoon hem terecht niet vertrouwen. Feitelijk lijkt de minderjarige zoon degene met het meeste verstand in dit verhaal, verbazingwekkend.
Ik hoop op een rechter die dit ook inziet, maar of dat ook gebeurt is natuurlijk een tweede. Sterkte.
dinsdag 15 oktober 2019 12:39
dinsdag 15 oktober 2019 12:52
De oudste is 16 en regelt het contact zelf. Afgestemd op school, sport, vrienden, bijbaan etc. Dat komt vaak niet overeen met het schema van kind.kes49240 schreef: ↑15-10-2019 12:39Sterkte ermee, lastige situatie, in je openingsbericht schrijf je vader heeft plotseling interesse in kinderen, hebben jullie meer kinderen samen dan en hoe is de omgang daarmee geregeld? Kan daar eventueel iets in gecombineerd worden zodat je kind niet alleen is maar eventueel wel zonder jou?
dinsdag 15 oktober 2019 12:56
Ja dat snap ik. Natuurlijk ben ik uiteindelijk verantwoordelijk. Maar dan vraag ik me af hoe de rechter/Raad/vader dat voor zich ziet. Is het echt de bedoeling dat ik kind, bij wijze van spreken, aan zijn haren meesleur naar zijn vader? Ook al heeft hij hele duidelijke redenen waarom hij dat niet wil. Heeft kind daar dan echt helemaal niks over te zeggen ondanks alles wat er is voorgevallen? Moet ik als moeder mijn kind gaan dwingen?
dinsdag 15 oktober 2019 13:01
Hoewel ik je oude nick niet weet herken ik wel het verhaal wat je onder je oude nick hebt geschreven.
Jeugdhulpverlening handelt tegenwoordig maar al te vaak in het belang van vaders in plaats van in het belang van kinderen.
Worst case scenario zou kunnen zijn dat de raad besluit dat kind bij vader moet wonen omdat ze denken dat jij er voor zorgt dat hij vader niet wil zien. Dat jij dan de ouder wordt met een weekendregeling.
Als zoon daardoor naar een andere school zou moeten wordt de kans daarop kleiner.
De meest reële optie is dat hij 2x per maand zonder begeleiding naar vader moet.
Weiger jij dat dan kan vader aangifte doen en een kort geding aanspannen dat er een dwangsom wordt opgelegd voor elke keer dat hij niet gaat.
Uiteindelijk kan je dan zelfs in gijzeling worden genomen.
Zoon wordt dan wel niet gehoord maar hij zou wel zelf een brief naar de kinderrechter kunnen sturen.
Ook kan hij contact opnemen met de kinderombudsman.
Je kan ook zelf een klacht indienen bij de raad.
Volgens mij maar dat weet ik niet helemaal zeker kan de vertrouwen persoon ook een advocaat inhuren die dan optreed namens het kind
Jeugdhulpverlening handelt tegenwoordig maar al te vaak in het belang van vaders in plaats van in het belang van kinderen.
Worst case scenario zou kunnen zijn dat de raad besluit dat kind bij vader moet wonen omdat ze denken dat jij er voor zorgt dat hij vader niet wil zien. Dat jij dan de ouder wordt met een weekendregeling.
Als zoon daardoor naar een andere school zou moeten wordt de kans daarop kleiner.
De meest reële optie is dat hij 2x per maand zonder begeleiding naar vader moet.
Weiger jij dat dan kan vader aangifte doen en een kort geding aanspannen dat er een dwangsom wordt opgelegd voor elke keer dat hij niet gaat.
Uiteindelijk kan je dan zelfs in gijzeling worden genomen.
Zoon wordt dan wel niet gehoord maar hij zou wel zelf een brief naar de kinderrechter kunnen sturen.
Ook kan hij contact opnemen met de kinderombudsman.
Je kan ook zelf een klacht indienen bij de raad.
Volgens mij maar dat weet ik niet helemaal zeker kan de vertrouwen persoon ook een advocaat inhuren die dan optreed namens het kind
dinsdag 15 oktober 2019 13:11
huppeldefiets schreef: ↑15-10-2019 12:56Ja dat snap ik. Natuurlijk ben ik uiteindelijk verantwoordelijk. Maar dan vraag ik me af hoe de rechter/Raad/vader dat voor zich ziet. Is het echt de bedoeling dat ik kind, bij wijze van spreken, aan zijn haren meesleur naar zijn vader? Ook al heeft hij hele duidelijke redenen waarom hij dat niet wil. Heeft kind daar dan echt helemaal niks over te zeggen ondanks alles wat er is voorgevallen? Moet ik als moeder mijn kind gaan dwingen?
Ik ben geen rechter en ik denk dat je dit het beste aan de rechtbank voor kunt leggen, maar ik denk dat het antwoord 'ja' is. Want als je kind niet gaat wanneer je het niet dwingt, dan werk je dus niet mee.
dinsdag 15 oktober 2019 13:15
Met als gevolg dat mijn goede band met kind er aan gaat? Dat hij dan niemand meer kan vertrouwen?
Ik snap je antwoord hoor. Zou zomaar kunnen dat de rechter zo denkt. Maar dit kan toch niet goed zijn voor een kind.
dinsdag 15 oktober 2019 13:15
Of in ieder geval voorleggen aan haar advocaat. En die heeft er al antwoord op gegeven volgens TO zelf.
dinsdag 15 oktober 2019 13:20
Ik denk niet dat hij bij vader zou moeten gaan wonen. Vader heeft zijn leven niet op orde. Heeft niet eens eigen woonruimte.sugarmiss schreef: ↑15-10-2019 13:01Hoewel ik je oude nick niet weet herken ik wel het verhaal wat je onder je oude nick hebt geschreven.
Jeugdhulpverlening handelt tegenwoordig maar al te vaak in het belang van vaders in plaats van in het belang van kinderen.
Worst case scenario zou kunnen zijn dat de raad besluit dat kind bij vader moet wonen omdat ze denken dat jij er voor zorgt dat hij vader niet wil zien. Dat jij dan de ouder wordt met een weekendregeling.
Als zoon daardoor naar een andere school zou moeten wordt de kans daarop kleiner.
De meest reële optie is dat hij 2x per maand zonder begeleiding naar vader moet.
Weiger jij dat dan kan vader aangifte doen en een kort geding aanspannen dat er een dwangsom wordt opgelegd voor elke keer dat hij niet gaat.
Uiteindelijk kan je dan zelfs in gijzeling worden genomen.
Zoon wordt dan wel niet gehoord maar hij zou wel zelf een brief naar de kinderrechter kunnen sturen.
Ook kan hij contact opnemen met de kinderombudsman.
Je kan ook zelf een klacht indienen bij de raad.
Volgens mij maar dat weet ik niet helemaal zeker kan de vertrouwen persoon ook een advocaat inhuren die dan optreed namens het kind
Maar ik ben inderdaad ook bang voor de reëele optie die je schetst. Dat gaat zoon niet doen en dan loopt alles nog verder uit de hand. En ik kan niks doen om hem daarin te ontlasten.
dinsdag 15 oktober 2019 13:21
Ja wel met je advocaat blijven praten over 'wat als' en zorgen dat jij alles doet wat hem kan helpen.huppeldefiets schreef: ↑15-10-2019 13:20Ik denk niet dat hij bij vader zou moeten gaan wonen. Vader heeft zijn leven niet op orde. Heeft niet eens eigen woonruimte.
Maar ik ben inderdaad ook bang voor de reëele optie die je schetst. Dat gaat zoon niet doen en dan loopt alles nog verder uit de hand. En ik kan niks doen om hem daarin te ontlasten.
dinsdag 15 oktober 2019 13:22
dinsdag 15 oktober 2019 13:22
Ik denk dat je moet afwachten wat er nu besloten wordt en dan aan de hand daarvan een strategie uitwerken samen met iemand die er verstand van heeft (je advocaat en die vertrouwenspersoon bijvoorbeeld).huppeldefiets schreef: ↑15-10-2019 13:15Met als gevolg dat mijn goede band met kind er aan gaat? Dat hij dan niemand meer kan vertrouwen?
Ik snap je antwoord hoor. Zou zomaar kunnen dat de rechter zo denkt. Maar dit kan toch niet goed zijn voor een kind.
Verder denk ik ook, en ik begrijp dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan, dat je er het beste van moet proberen te maken en positief moet blijven, ook tegenover zoon.
dinsdag 15 oktober 2019 13:26
Ik denk dat dat je zoon wel weet dat je aan zijn kant staat en het beste voor hem wil.huppeldefiets schreef: ↑15-10-2019 13:15Met als gevolg dat mijn goede band met kind er aan gaat? Dat hij dan niemand meer kan vertrouwen?
Ik snap je antwoord hoor. Zou zomaar kunnen dat de rechter zo denkt. Maar dit kan toch niet goed zijn voor een kind.
Ik was niet boos op mijn moeder dat ik gedwongen werd te gaan, ik was boos op rechters en hulpinstanties.
Denk niet dat zijn vertrouwen in jou minder zal worden. Maar de band met de vader zal er niet op vooruit gaan, niet onder dwang. Je kan geen band dwingen tussen mensen, dat heeft een averechts effect.
Ik vind het wel bizar dat met zo'n geschiedenis kind nog alleen gelaten wordt met vader. Onbegrijpelijk.
dinsdag 15 oktober 2019 13:27
dinsdag 15 oktober 2019 13:27
Dat doe ik inderdaad. Toen de voorlopige regeling werd afgegeven heb ik meteen de situatie zoals hij nu is voorgelegd. Advocaat gaf toen aan om het te laten gebeuren. Dus kind gaat nu 1x per maand.Lucifer2018 schreef: ↑15-10-2019 13:21Ja wel met je advocaat blijven praten over 'wat als' en zorgen dat jij alles doet wat hem kan helpen.
Nadat het onderzoek begon weer contact gehad met de vraag wat er zou gebeuren als het advies van de Raad tegenviel. Advocaat gaf toen aan dat we dan in hoger beroep konden gaan.
dinsdag 15 oktober 2019 13:39
huppeldefiets schreef: ↑15-10-2019 13:15Met als gevolg dat mijn goede band met kind er aan gaat? Dat hij dan niemand meer kan vertrouwen?
Ik snap je antwoord hoor. Zou zomaar kunnen dat de rechter zo denkt. Maar dit kan toch niet goed zijn voor een kind.
Ik ben het met je eens. Maar soms is de beste optie geen optie en moet je de minst schadelijke optie kiezen. Je kind dwingen naar zijn vader te gaan zou de minst schadelijk optie kunnen zijn, afhankelijk van wat de gevolgen zijn als je helemaal weigert. Maar het hangt af van de uitspraak van de rechter, die zou ik afwachten voor je een beslissing neemt.
dinsdag 15 oktober 2019 13:41
Maar wat stelt zo’n onderzoek nou voor? Vader is een keer gesproken, kind een keer en ik een keer. Wat moet je daar dan voor conclusies uit halen? Maar dat doet de raadsonderzoeker wel. Een maand geleden heb ik gesprek gehad. Daar heb ik een verslag van gekregen. Daar stonden echt verschillende dingen in die ik niet gezegd had of waren er conclusies getrokken die niet klopten. Dit heb ik ook laten weten, dat ik niet akkoord was met het verslag. Sindsdien niks meer van gehoord.sugarmiss schreef: ↑15-10-2019 13:27Ja de rechter verwacht dat je je kind desnoods aan zijn haren meesleept.
De rechter gaat er namelijk van uit dat de raad heeft onderzocht wat het beste is voor jouw kind.
En dat als in het raadsrapport staat dat hij 2 x per maand naar vader moet dat dit dan het beste is voor je kind.
Binnenkort is er een nieuw gesprek met de raad waar vader ook bij zal zijn. De raadsonderzoeker wist me al te melden dat de omgang zoals hij nu is voor niemand wenselijk is. Nee voor vader niet inderdaad, maar voor kind op dit moment wel. We moesten na gaan denken over andere mogelijkheden.
Maar ik vind het echt moeilijk. Hoe moet ik me opstellen in dat gesprek? Ik wil geen voorstel gaan doen waarvan ik al weet dat kind dat niet wil. Maar dan zal weer gezegd worden dat dat van mij uit komt. Ik kan daar zitten en zeggen dat we enorm ons best gaan doen om de regeling te laten lopen zoals de rechter wil. Maar ik vrees dat ik dat gewoon niet na kan komen.
dinsdag 15 oktober 2019 13:41
Hoe lang ben jij gedwongen naar je vader te gaan? Wanneer hield dat op?Sjulia schreef: ↑15-10-2019 13:26Ik denk dat dat je zoon wel weet dat je aan zijn kant staat en het beste voor hem wil.
Ik was niet boos op mijn moeder dat ik gedwongen werd te gaan, ik was boos op rechters en hulpinstanties.
Denk niet dat zijn vertrouwen in jou minder zal worden. Maar de band met de vader zal er niet op vooruit gaan, niet onder dwang. Je kan geen band dwingen tussen mensen, dat heeft een averechts effect.
Ik vind het wel bizar dat met zo'n geschiedenis kind nog alleen gelaten wordt met vader. Onbegrijpelijk.
