Kinderen
alle pijlers
Kinderlozen.... help!
vrijdag 1 mei 2020 om 09:07
Ik nader de 40. Mijn beste vriendinnen hebben deze maand volledig put-of-the-blue hun zwangerschap aangekondigd. En ik was deze maand een week overtijd.
Het onderwerp kinderen was jaren gaan liggen maar borrelt in alle hevigheid op. Wil ik dit kinderloze leven wel?
Met mijn ex wilde ik kinderen. Althans, ik leidde een leven met hem waarin ik het voor me zag. Jaren proberen, 3 miskramen waarvan 1 in een ver stadium. Relatie liep stuk, mede hierdoor. Met mijn nieuwe vriend ben ik gelukkig en hij was over 1 ding heel zeker: geen kinderwens. Met hem leid ik een gelukkig leven waarin ik het niet voor me zie, een kind dat rondrent.
Ik vind kinderen aandoenlijk, maar niet meer dan dat. Ik hoef niet te spelen met ze, ik voel geen behoefte iemand op te voeden of zwanger te zijn en de verantwoordelijkheid lijkt mij nijpend. Ik zou overbezorgd zijn, ik weet niet hoe ik met ze moet praten. Wat ook meespeelt zijn de zorgen over de wereld, hoe een kind zich hier straks staande moet houden. Ik ben ook niet benieuwd naar een kleine versie van mezelf, lijkt me ook veel te confronterend
Ik moet er niet aan denken een kind rond te rijden naar sportclubs, partijtjes, ik ben gehecht aan een spontane koffie of vakantie.
Maar toch. Na de eerste 12 jaar? Geen puberfeesten bij mij thuis, geen dochter met wie ik na schooltijd thee drink, geen studentenkamer inrichten, geen diploma-uitreikingen. Geen gekke verhalen over een wiskundeleraar, geen introductie van een vriendinnetje. Geen aankondiging van een kleinkind.
En hoe zal de aansluiting met vriendinnen zijn als iedereen straks een kindje heeft? Is een goede vriendschap tussen iemand met kinderen en zonder echt nog mogelijk?
Als mijn vriend morgen zegt dat hij ervoor wil gaan, dan ga ik mee, denk ik. Maar ik weet ook dat ik niet bij hem weg ga, ondanks dat hij echt echt geen kinderen wil. En ik wil het niet graag genoeg om hem een ultimatum te stellen. Denk ik. Ga ik hier spijt van krijgen? Druk ik iets weg? Waar komen deze gedachtes anders vandaan?
Niemand kan me vertellen wat ik echt voel of wat ik moet doen, maar ik hoop zo dat ik herkenning vind.
(Toevoeging: waar ik niet op zit te wachten, zijn reacties als: ik heb kinderen en had ze nooit willen missen.)
Het onderwerp kinderen was jaren gaan liggen maar borrelt in alle hevigheid op. Wil ik dit kinderloze leven wel?
Met mijn ex wilde ik kinderen. Althans, ik leidde een leven met hem waarin ik het voor me zag. Jaren proberen, 3 miskramen waarvan 1 in een ver stadium. Relatie liep stuk, mede hierdoor. Met mijn nieuwe vriend ben ik gelukkig en hij was over 1 ding heel zeker: geen kinderwens. Met hem leid ik een gelukkig leven waarin ik het niet voor me zie, een kind dat rondrent.
Ik vind kinderen aandoenlijk, maar niet meer dan dat. Ik hoef niet te spelen met ze, ik voel geen behoefte iemand op te voeden of zwanger te zijn en de verantwoordelijkheid lijkt mij nijpend. Ik zou overbezorgd zijn, ik weet niet hoe ik met ze moet praten. Wat ook meespeelt zijn de zorgen over de wereld, hoe een kind zich hier straks staande moet houden. Ik ben ook niet benieuwd naar een kleine versie van mezelf, lijkt me ook veel te confronterend
Ik moet er niet aan denken een kind rond te rijden naar sportclubs, partijtjes, ik ben gehecht aan een spontane koffie of vakantie. Maar toch. Na de eerste 12 jaar? Geen puberfeesten bij mij thuis, geen dochter met wie ik na schooltijd thee drink, geen studentenkamer inrichten, geen diploma-uitreikingen. Geen gekke verhalen over een wiskundeleraar, geen introductie van een vriendinnetje. Geen aankondiging van een kleinkind.
En hoe zal de aansluiting met vriendinnen zijn als iedereen straks een kindje heeft? Is een goede vriendschap tussen iemand met kinderen en zonder echt nog mogelijk?
Als mijn vriend morgen zegt dat hij ervoor wil gaan, dan ga ik mee, denk ik. Maar ik weet ook dat ik niet bij hem weg ga, ondanks dat hij echt echt geen kinderen wil. En ik wil het niet graag genoeg om hem een ultimatum te stellen. Denk ik. Ga ik hier spijt van krijgen? Druk ik iets weg? Waar komen deze gedachtes anders vandaan?
Niemand kan me vertellen wat ik echt voel of wat ik moet doen, maar ik hoop zo dat ik herkenning vind.
(Toevoeging: waar ik niet op zit te wachten, zijn reacties als: ik heb kinderen en had ze nooit willen missen.
)
vrijdag 1 mei 2020 om 10:27
De reguliere zorg wordt de komende weken alweer opgestart. Dat ligt echt geen jaren stil.redbulletje schreef: ↑01-05-2020 10:26De kans dat je natuurlijk zwanger kan raken als veertiger is wel laag en ivf houdt toch ook boven de 40 op?
Buiten dat zijn al dat soort welvaartsbehandelingen op dit moment stil gelegd ivm corona.
Zou wel triest zijn dat je voor zo'n hormonale bevlieging een goede relatie en goed woning zou verliezen en alsnog met lege handen achterblijft.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:27
Meyaandra schreef: ↑01-05-2020 10:16@yette, dat is een goed advies. Ik ga dat ook wel opvolgen, dankje.
Maar met alle winden meewaaien komt denk ik ook doordat ik beide levens wel voor me zie. Ik denk dat ik met kinderen gelukkig kan zijn. En zonder kinderen ook. Ik denk dat ik als alleenstaande moeder ook geluk kan vinden.
Met alle winden meewaaien klinkt zo negatief. Maar ik zie het allemaal wel voor me.
Toch moet ik ook bedenken waar die neerslachtige gevoelens vandaan komen als een zwangerschap wordt aangekondigd of als ik na een week overtijd toch ongesteld word. Misschien inderdaad zoiets als een laatste stuiptrekking.
Mijn man is gesteriliseerd en wij zijn prima tevreden met onze keuze om het bij 1 kind te houden. Desondanks vind ik het ook nog steeds lastig als anderen een zwangerschap aankondigen of het leven met meerdere kinderen idealiseren.
Vergeet ook niet dat mensen die gewoon heel gelukkig met hun huidige leven dat niet van de daken schreeuwen als er geen grote veranderingen aankomen. Maar dat betekent niet dat ze niet onwijs gelukkig kunnen zijn
vrijdag 1 mei 2020 om 10:28
Nee precies.Meyaandra schreef: ↑01-05-2020 10:21Lux, gefeliciteerd
Maar... dit is geen kwestie van iets doorzetten.
Een supergoede relatie verbreken, huis verkopen, rouwen om m’n vriend, zijn vrienden en familie verliezen, afwachten of ik zwanger kan raken, iemand vinden, boven de 40 zijn. Dat is toch... levensveranderend.
En je moet ook je verstand gebruiken en niet als een dolle achter je hormonen aanrennen.
Deden maar meer moeders dat voordat ze aan kinderen begonnen.
Sommigen zijn er echt niet geschikt voor, gezien hun contacten met Jeugdzorg.
Een kind is een opoffering dat zie ik steeds meer om me heen.
kerst wijzigde dit bericht op 01-05-2020 10:28
4.91% gewijzigd
vrijdag 1 mei 2020 om 10:28
Maar dan moet je dus wel weten wat je wil, om je bewust te kunnen zijn van waar je spijt van hebt.starbright schreef: ↑01-05-2020 10:22Nou dat. Het helpt wel om te weten wat je wilt, dan kan je bewust stilstaan bij je gevoelens. Maar het betekent niet dat je alles altijd maar na moet streven wat je wilt, of dat je per se niet gelukkig wordt als je het niet doet. Spijt en rouw horen gewoon bij het leven. Het helpt alleen om je bewust te zijn waar je spijt van hebt.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:29
Absoluut eens. Al is het zo, bemerk ik bij mijzelf, dat het met het hebben van kinderen/kinderwens soms ook wel grillig is. Ik heb een kind en er komt geen gezinsuitbreiding. Over het algemeen ben ik echt heel tevreden en dankbaar en hoef ik geen tweede. En toch zijn er momenten dat de klapperende eierstokken even met mij aan de haal gaan. Zeker als mijn omgeving opeens ook voor tweede of derde kinderen gaat. Vind ik dan toch opeens confronterend. Stom is dat...SallySpectra* schreef: ↑01-05-2020 10:24Maar dat zeg ik ook helemaal niet.
Als je weet wat je zelf wil en waar dat vandaan komt, kan je altijd nog een afgewogen keuze maken.
baggal wijzigde dit bericht op 01-05-2020 10:30
1.62% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:30
Dat is dan ook mijn advies aan TO.
Maar ook dan helpt het om je te realiseren dat weten wat je wil niet altijd betekent dat je er achteraan moet rennen. Als je niet hardop durft uit te spreken dat je een kinderwens hebt omdat je bang bent daarmee je relatie om zeep te helpen, dan helpt het om je te realiseren dat je ondanks die kinderwens er nog steeds voor kunt kiezen deze relatie te behouden. Of het omgekeerde.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:30
SallySpectra* schreef: ↑01-05-2020 10:23Je hele leven overhoop gooien omdat je partner iets wel of niet wil, daar word je gelukkig van.
Een kinderwens kan toch in gradaties zitten. Bij jou zat die heel hoog. En bij een ander lager. Het wil dan niet zeggen dat je altijd maar met je partner meegaat. Als ik dat zou doen, zou ik mezelf deze vragen toch niet stellen?
vrijdag 1 mei 2020 om 10:30
Lees mijn post aan RB. Het ging me om dat je tot de kern moet komen van wel of niet willen. En dan van daaruit een keuze moet maken.Meyaandra schreef: ↑01-05-2020 10:21Lux, gefeliciteerd
Maar... dit is geen kwestie van iets doorzetten.
Een supergoede relatie verbreken, huis verkopen, rouwen om m’n vriend, zijn vrienden en familie verliezen, afwachten of ik zwanger kan raken, iemand vinden, boven de 40 zijn. Dat is toch... levensveranderend.
Niet vanuit die ruis van ‘oh dit is wel leuk aan kinderen en dat niet, en dit is onpraktisch en dat is moeilijk.’
Eerst weten wat je wil. Dan kun je - mocht je toch echt een kinderwens hebben - van daaruit besluiten of die wens zo groot is dat je al die dingen op het spel gaat zetten.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:32
Dan zijn we het eensstarbright schreef: ↑01-05-2020 10:30Dat is dan ook mijn advies aan TO.
Maar ook dan helpt het om je te realiseren dat weten wat je wil niet altijd betekent dat je er achteraan moet rennen. Als je niet hardop durft uit te spreken dat je een kinderwens hebt omdat je bang bent daarmee je relatie om zeep te helpen, dan helpt het om je te realiseren dat je ondanks die kinderwens er nog steeds voor kunt kiezen deze relatie te behouden. Of het omgekeerde.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:32
Ik merk in mijn omgeving dat "oermoeders" zich dat inderdaad heel moeilijk voor kunnen stellen. Ik vind het niet raar dat de mate van je kinderwens deels afhangt van de partner waarmee je ze hebt. Maar denk dat Sally op het andere uiterste doelt: dat je alles laat afhangen van de wens van je partner en daarin geen eigen wil lijkt te hebben.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:33
vrijdag 1 mei 2020 om 10:33
Dat weet ik niet. Misschien heb je nooit voor jezelf uitgezocht wat je wil. Het heeft echt niet alleen met de mate van je kinderwens te maken. Ik denk dat het dieper zit en veel fundamenteler is dan dat, namelijk hoe maak jij je keuzes in het leven. Zit daar bij jou een patroon in?
vrijdag 1 mei 2020 om 10:34
Vertiliteitsbehandelingen zijn toch geen reguliere zorg? Ik mag toch hopen dat de afrondingen van mijn borstkankerbehandelingen voorrang hebben boven dat!SallySpectra* schreef: ↑01-05-2020 10:27De reguliere zorg wordt de komende weken alweer opgestart. Dat ligt echt geen jaren stil.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:34
Ik ben geen oermoeder.starbright schreef: ↑01-05-2020 10:32Ik merk in mijn omgeving dat "oermoeders" zich dat inderdaad heel moeilijk voor kunnen stellen. Ik vind het niet raar dat de mate van je kinderwens deels afhangt van de partner waarmee je ze hebt. Maar denk dat Sally op het andere uiterste doelt: dat je alles laat afhangen van de wens van je partner en daarin geen eigen wil lijkt te hebben.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:35
Vast wel. Maak je maar geen zorgen, zal wel goedkomen.RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑01-05-2020 10:34Vertiliteitsbehandelingen zijn toch geen reguliere zorg? Ik mag toch hopen dat de afrondingen van mijn borstkankerbehandelingen voorrang hebben boven dat!
vrijdag 1 mei 2020 om 10:36
Waarom zouden jouw borstkankerbehandelingen in het gedrang komen als de fertiliteitsklinieken weer opengaan? Fertiliteitsartsen behandelen geen borstkanker en oncologen geen fertiliteitsproblemen.RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑01-05-2020 10:34Vertiliteitsbehandelingen zijn toch geen reguliere zorg? Ik mag toch hopen dat de afrondingen van mijn borstkankerbehandelingen voorrang hebben boven dat!
lux- wijzigde dit bericht op 01-05-2020 10:37
0.23% gewijzigd
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:36
Nou dit.Gatinmijnsok schreef: ↑01-05-2020 09:13Na de eerste 12 jaar lijkt het je leuk? Begin er alstublieft niet aan.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:36
Maar ik denk dat bijna iedereen dat wel heeft. Niemand is altijd evenveel met zijn kinderwens bezig. Lijkt me heel normaal dat je er meer bij stilstaat bij bepaalde gebeurtenissen.Meyaandra schreef: ↑01-05-2020 10:33Bovendien zit ie bij mij de ene keer hoger dan de andere keer. Grillig, inderdaad, zoals Baggal zegt.
Interessant trouwens dat je dat ook kan hebben met wel of geen tweede kind. Zo had ik er nog niet naar gekeken. Heb ik toch wat gemeen met m’n vriendinnen die twijfelen over een tweede
vrijdag 1 mei 2020 om 10:37
Maar lieve forummers..
Natuurlijk is het goed als je weet wat je wilt en daar naar handelt. Tot de kern komen. Inademen, ogen dicht, naar je gevoel luisteren. Partner achterwege laten hierin. Puur naar jezelf kijken, wat wil IK zelf? Daarnaar handelen. Ongeacht de maatschappij. Allemaal waar, allemaal goed.
En de ene keer denk ik, hemel, wat een ellende. En de andere keer denk ik, oh wat gezellig.
Er is niet 1 gevoel bij mij. Ik snap jullie adviezen en reacties. Maar er is echt niet 1 gevoel.
Natuurlijk is het goed als je weet wat je wilt en daar naar handelt. Tot de kern komen. Inademen, ogen dicht, naar je gevoel luisteren. Partner achterwege laten hierin. Puur naar jezelf kijken, wat wil IK zelf? Daarnaar handelen. Ongeacht de maatschappij. Allemaal waar, allemaal goed.
En de ene keer denk ik, hemel, wat een ellende. En de andere keer denk ik, oh wat gezellig.
Er is niet 1 gevoel bij mij. Ik snap jullie adviezen en reacties. Maar er is echt niet 1 gevoel.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:38
Omdat verpleegkundigen gefaseerd ingezet zullen worden op de noodzakelijke gebieden. En poli's die opengaan. 1,5 meter economie. daar waar fertiliteitspatienten aanwezig zijn kunnen dan niet ook tegelijk kankerpatienten zijn. daarom dus.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:39
Fertiliteitsbehandelingen zijn reguliere zorg (zit ook deels in het basis pakket) en is zeker geen luxe en zou ook niet als zodanig moeten worden beschouwd. Het is -uiteraard- niet levensbedreigend, maar wel heel essentieel voor heel veel vrouwen/koppels.RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑01-05-2020 10:34Vertiliteitsbehandelingen zijn toch geen reguliere zorg? Ik mag toch hopen dat de afrondingen van mijn borstkankerbehandelingen voorrang hebben boven dat!
Sterkte met je behandelingen. Zal ongetwijfeld moeilijk zijn.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:40
Terecht hoor, "het roer omgooien" gaat ook niet over rozen.
Dit gaat niet iedereen met me eens zijn, maar ik vind dus dat het omgekeerde net zo goed waar is. Als jij je realiseert dat nastreven van je eventuele kinderwens je voor een situatie stelt die je per se niet wilt, is het dan werkelijk zó belangrijk om te weten hoe diep je kinderwens precies zit?
Maar dan ben je een beetje terug bij wat Lux zegt: in je hart weet je echt wel wat je wilt.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:41
Vraag het even na bij je ziekenhuis. Wij kunnen daar weinig over zeggen. Ik heb alleen maar gezegd dat de reguliere zorg weer opgestart wordt en dat dat geen jaren stilligt. Over volgorde en voorrang en wat belangrijker is heb ik volgens mij niets gezegd. Ik begrijp jouw reactie niet helemaal. Heeft ook niets te maken met de vraag van TO.RodeRoosOpWitteZijde schreef: ↑01-05-2020 10:38Omdat verpleegkundigen gefaseerd ingezet zullen worden op de noodzakelijke gebieden. En poli's die opengaan. 1,5 meter economie. daar waar fertiliteitspatienten aanwezig zijn kunnen dan niet ook tegelijk kankerpatienten zijn. daarom dus.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:42
Dan kun je toch betrokken blijven met je vriendinnen met kinderen? Als suikertante, logeeradresje etc. Dan kun je er gezelligheid van hebben, maar ze ook weer terug naar huis bonjouren na afloop en genieten van de heerlijke rust.Meyaandra schreef: ↑01-05-2020 10:37Maar lieve forummers..
Natuurlijk is het goed als je weet wat je wilt en daar naar handelt. Tot de kern komen. Inademen, ogen dicht, naar je gevoel luisteren. Partner achterwege laten hierin. Puur naar jezelf kijken, wat wil IK zelf? Daarnaar handelen. Ongeacht de maatschappij. Allemaal waar, allemaal goed.
En de ene keer denk ik, hemel, wat een ellende. En de andere keer denk ik, oh wat gezellig.
Er is niet 1 gevoel bij mij. Ik snap jullie adviezen en reacties. Maar er is echt niet 1 gevoel.
vrijdag 1 mei 2020 om 10:43
Dat het DEELS in het basispakket zit, geeft al aan dat .....Baggal schreef: ↑01-05-2020 10:39Fertiliteitsbehandelingen zijn reguliere zorg (zit ook deels in het basis pakket) en is zeker geen luxe en zou ook niet als zodanig moeten worden beschouwd. Het is -uiteraard- niet levensbedreigend, maar wel heel essentieel voor heel veel vrouwen/koppels.
Sterkte met je behandelingen. Zal ongetwijfeld moeilijk zijn.
Any way TO, bij twijfel niet inhalen. Ben bewust kindvrij, en daar heb ik geen spijt van. Ook niet de minste spoor van twijfel gehad toen de rest van mijn omgeving broeds werd.
