Mama schuldgevoel

Sinds 2 maanden ben ik mama van 2 kindjes, de oudste wordt in maart 2 jaar! Ik heb de aanpassing van 1 naar 2 echt moeilijk gevonden en voel me met de dag schuldiger tov mijn kinderen.
Ik geef borstvoeding en m’n jongste drinkt vaak dus m’n oudste moet veel wachten, alleen spelen, aandacht delen... ik zet vaak ‘s morgens speelactiviteiten klaar maar hij vraagt echt veel om mij. Dan wanneer ik klaar ben met voeden en haar verschoond heb voel ik me al schuldig als ik wat ‘extra’ tijd met haar spendeer want voel me dan alsof m’n zoontje ook wat alleen tijd verdiend. We doen echt veel met ons 3 zoals samen zingen, met de rammelaars spelen, poppenkast, wandelen, zoontje verschoont de pop wanneer ik m’n dochter ververs etc maar toch.
En het volgende probleem is slaaptijd. Mijn oudste is altijd een heel goede slaper geweest maar sinds kort wilt hij niet meer slapen. Ik heb hem nooit echt laten huilen maar aangezien mijn dochter mij ‘s avonds ook nodig heeft (clustert s avonds en schreeuwt echt om mij) laat ik hem af en toe wel eens huilen. Ik ga om de 5min kamer binnen voor hem gerust te stellen en een kusje maar uiteindelijk huilt ie zichzelf in slaap wat ik verschrikkelijk vind. Z’n papa mag hem niet in bed leggen want het enige wat hij dan doet is om mij roepen.

Ik ben het zo beu om mij constant als een gefaalde moeder te voelen en het kost mij zoveel energie. Iemand tips of herkenning? Ik hoor het zeer graag!