Kinderen
alle pijlers
Mijn bevalling begon met......
dinsdag 27 januari 2009 om 10:12
Op vrijdagochtend verlies ik mijn slijmprop. (33w1d).
Ik google beetje en lees dat het dan nog gerust 3 weken kan duren. Dus trek niet aan de bel. Na ochtendje werken heb ik wel de onstuitbare dwang om de laatste spulletjes te kopen en de inhoud voor ziekenhuistas. 's Avonds als een bezetene mijn eerste babywasje gedraaid. En ik had geen zin om concrete plannen te maken voor het weekend.
Zaterdagochtend om 6.30 draai ik me om en "plons" mijn vliezen breken. Op naar het ziekenhuis ivm 33 weken zwanger. Netjes aan de weeenremmers en ze zouden proberen het nog een week te rekken.
Overdag last van mijn rug. Maar ja lag al de hele dag in bed stil, en had bekkeninstabiliteit dus tja daar kwam door.
Om 22 u krijg ik eindelijk mijn leidinggevende te pakken, om door te geven dat ik op maandag niet kan komen werken. Daarna wordt de rugpijn erger en vaker. Ik bel de verpleegster, maar die wuift het weg. Kan niet, ben aan de remmers. Later roep ik toch nog maar eens een verpleegster erbij.
Tegen 00.30 lig ik op verloskamer. Toch nog kijken of het al te remmen is, maar dan blijkt toch dat de kleine meid haast heeft. Eindelijk mag ik dan mijn vriend bellen (want tja wat heeft hij eraan als het vals alarm is, redenatie van het ZH) Om 1 uur is hij er. Ik blijk rugweeen te hebben, maar is op zich "goed" te doen. Om 3 uur mag ik persen en iets voor half 4 is ze er. Ik heb een bewuste bevalling gehad van maar een paar uurtjes, omdat ik het in het begin niet herkende....
Ooh en nu 34 weken zwanger van nr 2 en vraag me af hoe het nu zal gaan beginnen.
Ik google beetje en lees dat het dan nog gerust 3 weken kan duren. Dus trek niet aan de bel. Na ochtendje werken heb ik wel de onstuitbare dwang om de laatste spulletjes te kopen en de inhoud voor ziekenhuistas. 's Avonds als een bezetene mijn eerste babywasje gedraaid. En ik had geen zin om concrete plannen te maken voor het weekend.
Zaterdagochtend om 6.30 draai ik me om en "plons" mijn vliezen breken. Op naar het ziekenhuis ivm 33 weken zwanger. Netjes aan de weeenremmers en ze zouden proberen het nog een week te rekken.
Overdag last van mijn rug. Maar ja lag al de hele dag in bed stil, en had bekkeninstabiliteit dus tja daar kwam door.
Om 22 u krijg ik eindelijk mijn leidinggevende te pakken, om door te geven dat ik op maandag niet kan komen werken. Daarna wordt de rugpijn erger en vaker. Ik bel de verpleegster, maar die wuift het weg. Kan niet, ben aan de remmers. Later roep ik toch nog maar eens een verpleegster erbij.
Tegen 00.30 lig ik op verloskamer. Toch nog kijken of het al te remmen is, maar dan blijkt toch dat de kleine meid haast heeft. Eindelijk mag ik dan mijn vriend bellen (want tja wat heeft hij eraan als het vals alarm is, redenatie van het ZH) Om 1 uur is hij er. Ik blijk rugweeen te hebben, maar is op zich "goed" te doen. Om 3 uur mag ik persen en iets voor half 4 is ze er. Ik heb een bewuste bevalling gehad van maar een paar uurtjes, omdat ik het in het begin niet herkende....
Ooh en nu 34 weken zwanger van nr 2 en vraag me af hoe het nu zal gaan beginnen.
anoniem_24501 wijzigde dit bericht op 27-01-2009 10:13
Reden: Kleine toevoeging
Reden: Kleine toevoeging
% gewijzigd
dinsdag 27 januari 2009 om 16:55
quote:Riekje82 schreef op 27 januari 2009 @ 00:07:
In 2 uur tijd het hele kerstdiner verteerd en er weer uit
Van onderen wel te verstaan...
Scheelde weer, geen restjes tijdens het persen...
.
Dat is ook niet helemaal verkeerd, ik hou er niet zo van om te poepen in de openbaarheid en ondanks dat mensen zeggen....joh daar denk je op dat moment helemaal niet aan............nou ik dacht er wel aan en probeerde in het begin 'anders' te persen tot de verloskundige zei dat ik het tegenhield.
Nouja, het is wel één van de minst erge dingen van een bevalling maar het blijft smerig.
In 2 uur tijd het hele kerstdiner verteerd en er weer uit
Van onderen wel te verstaan...
Scheelde weer, geen restjes tijdens het persen...
.
Dat is ook niet helemaal verkeerd, ik hou er niet zo van om te poepen in de openbaarheid en ondanks dat mensen zeggen....joh daar denk je op dat moment helemaal niet aan............nou ik dacht er wel aan en probeerde in het begin 'anders' te persen tot de verloskundige zei dat ik het tegenhield.
Nouja, het is wel één van de minst erge dingen van een bevalling maar het blijft smerig.
dinsdag 27 januari 2009 om 16:57
quote:liez75 schreef op 27 januari 2009 @ 09:54:
Volgens mijn verloskundige begint een bevalling in 10% van de gevallen met gebroken vliezen. In de poll staat dat nu op 44%. Ik vind het altijd leuk hoor, een poll, maar of het representatief is...Dat hoor ik idd wel vaker dat het breken van de vliezen niet 'standaard' is.
Volgens mijn verloskundige begint een bevalling in 10% van de gevallen met gebroken vliezen. In de poll staat dat nu op 44%. Ik vind het altijd leuk hoor, een poll, maar of het representatief is...Dat hoor ik idd wel vaker dat het breken van de vliezen niet 'standaard' is.
dinsdag 27 januari 2009 om 19:32
Eerste bevalling: Op dag 10 na uitgerekende datum werd mij plots door vk verteld dat ik *te laat* ben en dus naar de gynaecoloog moest. Dat vond ik zo'n tegenvaller dat ik spontaan héle lichte weeen kreeg. Dat duurde de hele middag en avond. En tegen 1.00 uur ' s nachts nog niet echt zeker of dit nou weeen zijn. Maar na een half uur zat er een duidelijke lijn in en toen ging het ook hard. En pijnlijk.
Eindelijk kwam de vk eens langs 'snachts want ik vond het al behoorlijk heftig. Na onderzoek: 3 cm ontsluiting.
Wat daarna allemaal gebeurde laat ik maar achterwege maar een klote-bevalling was het.
En niet alleen om de weeen.
Uiteindelijk werd dochter paar uurtjes later in de ochtend geboren in het ziekenhuis. Een dikke met dr 4500 gram,
Tweede bevalling: Ik word 's ochtends wakker rond uurtje of 8 doordat ik krampen heb. Ik denk..zou het? Ga gauw even douchen. En ja er zit regelmaat in. Ivm medische indicatie mag ik direct naar het ziekenhuis en regel vervoer en oppas voor oudste. In het ZH op bed gaan liggen en ruim 3 uur later is zoon geboren. Zálig rustige bevalling gehad. En toch....elke seconde heb ik heel bewust meegemaakt en vond ik de tijd zoooo langzaam gaan!
Nu 20 weken zwanger van nummertje drie. Ben nu al erg benieuwd naar de bevalling. Tis een bijzondere gebeurtenis!
Eindelijk kwam de vk eens langs 'snachts want ik vond het al behoorlijk heftig. Na onderzoek: 3 cm ontsluiting.
Wat daarna allemaal gebeurde laat ik maar achterwege maar een klote-bevalling was het.
En niet alleen om de weeen.
Uiteindelijk werd dochter paar uurtjes later in de ochtend geboren in het ziekenhuis. Een dikke met dr 4500 gram,
Tweede bevalling: Ik word 's ochtends wakker rond uurtje of 8 doordat ik krampen heb. Ik denk..zou het? Ga gauw even douchen. En ja er zit regelmaat in. Ivm medische indicatie mag ik direct naar het ziekenhuis en regel vervoer en oppas voor oudste. In het ZH op bed gaan liggen en ruim 3 uur later is zoon geboren. Zálig rustige bevalling gehad. En toch....elke seconde heb ik heel bewust meegemaakt en vond ik de tijd zoooo langzaam gaan!
Nu 20 weken zwanger van nummertje drie. Ben nu al erg benieuwd naar de bevalling. Tis een bijzondere gebeurtenis!
zaterdag 31 januari 2009 om 20:38
Leuk om te lezen hoe het bij iedereen anders gaat. Mijn eerste bevalling begon dus met wat slijmverlies en bloedverlies twee dagen van te voren en de verloskundige moest mijn vliezen doorbreken bij 9 cm. ontsluiting maar volgens haar zegt dat helemaal niets over mijn tweede bevallg. Toch zit ik echt wel elke keer te wachten op de slijmprop.
zaterdag 31 januari 2009 om 20:55
Die 44% is idd niet representatief, maar bij mij begon het idd ook met het breken van de vliezen. En ik was 1 van de 4 of 5 dat weekend die met gebroken vliezen lag te wachten op weeën aldus mijn verloskundige. Het was gewoon geen representatief weekend Stom genoeg had ik bij het laatste bezoekje aan de vlos gevraagd wat ik moest doen indien de vliezen zouden breken en verder niks. Toen kreeg ik iid ook die 10% te horen, daar behoorde ik kennelijk toe.
Overigens niet 'plons' maar meer 'drup drup', wat wel prettig is met 2 bijna pubers in huis, scheelt een boel commentaar
De weeën hadden er geen zin in, dus uiteindelijk in het ziekenhuis aan het infuus en toen ging het verder voorspoedig.
Overigens niet 'plons' maar meer 'drup drup', wat wel prettig is met 2 bijna pubers in huis, scheelt een boel commentaar
De weeën hadden er geen zin in, dus uiteindelijk in het ziekenhuis aan het infuus en toen ging het verder voorspoedig.
zaterdag 31 januari 2009 om 21:03
Bij mij begon het ook met het breken van de vliezen.
En daarna gebeurde er een hele tijd niets, behalve dan verloskundigen die aan mijn buik voelden, ctg's die op mijn buik werden aangesloten, en wat oefenweeën in de nacht.
Pas toen het oxytocine infuus werd aangesloten toen gebeurde er wat. En goed ook! Een weeënstorm en een ruggeprik en een knip later werd Minismollie 61 uur na het breken der vliezen geboren.
En daarna gebeurde er een hele tijd niets, behalve dan verloskundigen die aan mijn buik voelden, ctg's die op mijn buik werden aangesloten, en wat oefenweeën in de nacht.
Pas toen het oxytocine infuus werd aangesloten toen gebeurde er wat. En goed ook! Een weeënstorm en een ruggeprik en een knip later werd Minismollie 61 uur na het breken der vliezen geboren.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
zaterdag 31 januari 2009 om 22:50
Bij de eerste:
Verlies van slijmprop drie dagen van te voren en inderdaad grote schoonmaak van het lichaam. Ik bleeeeef naar de wc gaan...
Vrijdag hele dag harde buiken.
Vanaf 2100 uur regelmatig en pijnlijk.
Vk gebeld om 0100 uur en ik had wel 1 cm. De hele nacht liggen weeen en overgeven. Vk gebeld en om 0800 uur sochtends 3 cm.
Schoot dus niet op. Toen brak ze mijn vliezen en hij bleek in het vruchtwater gepoept te hebben, dus als een speer naar t ziekenhuis.
Toen in 2 uur tijd van 3 cm naar 10 en met 3 persweeen was hij daar.
4 hechtingen die ik niet voelde.
Baby 2:
Smiddags nog naar vk geweest om te strippen. Was niet nodig want ik had al 2 cm zei ze.
Ik kom thuis om 1600 uur en voel harde buiken beginnen. Om 1800 uur zijn ze pijnlijk te noemen en vraag man om vk te bellen. Ze constateerde 6 cm en als ik naar het ziekenhuis wilde, moesten we wel doorrijden (10 minuten rijden).
In het ziekenhuis aangekomen had ik 9 cm en een half uur later was hij daar. Hij was een 'sterrekijkertje'. Als hij goed normaal had gelegen, was hij volgens de vk in de auto geboren.
1 hechting die ik ook niet voelde, maar was wel aan het vloeken of ze nou eindelijk eens van mijn doos af konden blijven, al die vingers die continue iets aan het opzij duwen waren zodat zijn hoofie de goede draaiing kon maken...
Verlies van slijmprop drie dagen van te voren en inderdaad grote schoonmaak van het lichaam. Ik bleeeeef naar de wc gaan...
Vrijdag hele dag harde buiken.
Vanaf 2100 uur regelmatig en pijnlijk.
Vk gebeld om 0100 uur en ik had wel 1 cm. De hele nacht liggen weeen en overgeven. Vk gebeld en om 0800 uur sochtends 3 cm.
Schoot dus niet op. Toen brak ze mijn vliezen en hij bleek in het vruchtwater gepoept te hebben, dus als een speer naar t ziekenhuis.
Toen in 2 uur tijd van 3 cm naar 10 en met 3 persweeen was hij daar.
4 hechtingen die ik niet voelde.
Baby 2:
Smiddags nog naar vk geweest om te strippen. Was niet nodig want ik had al 2 cm zei ze.
Ik kom thuis om 1600 uur en voel harde buiken beginnen. Om 1800 uur zijn ze pijnlijk te noemen en vraag man om vk te bellen. Ze constateerde 6 cm en als ik naar het ziekenhuis wilde, moesten we wel doorrijden (10 minuten rijden).
In het ziekenhuis aangekomen had ik 9 cm en een half uur later was hij daar. Hij was een 'sterrekijkertje'. Als hij goed normaal had gelegen, was hij volgens de vk in de auto geboren.
1 hechting die ik ook niet voelde, maar was wel aan het vloeken of ze nou eindelijk eens van mijn doos af konden blijven, al die vingers die continue iets aan het opzij duwen waren zodat zijn hoofie de goede draaiing kon maken...
