Kinderen
alle pijlers
Mijn kind minder belangrijk dan andere kleinkinderen?
zaterdag 10 juni 2017 12:01
Misschien zijn het hormonen maar het zit mij niet lekker.
Mijn schoonouders hebben drie kleinkinderen: eentje van mijn man en mij (P) en een tweeling van haar andere zoon ( A en
. De tweeling is twee jaar ouder.
Een paar voorbeelden.
Nu is het zo dat als wij bij mijn schoonouders zijn het ALTIJD over de andere twee kleinkinderen gaat. Kan P iets, bijvoorbeeld lopen, konden A en B dit al veel eerder. Of er wordt vol trots alle foto's van A en B geshowd. Als dit nou soms, of zelfs de helft van de tijd, voorkwam ala. Maar dit is elke keer.
Ook worden er spullen aangeschaft voor A en B en wordt dit ook zo benoemd. Een voorbeeld: in een folder stond een bepaald stuk speelgoed. Ik vertelde dit aan mijn schoonmoeder, zij wilde er twee hebben: Voor als A en B kwamen.
Ik had iets voor P gekocht, mijn schoonmoeder wilde dit ook hebben: Voor als A en B kwamen.
Qua oppas is het ook niet veel beter. Er wordt om de haverklap opgepast op A en B. Hebben wij hulp nodig is dit lastig. Vaak krijgen we nee te horen of wordt er de dag van te voren afgebeld omdat ze op A en B moeten passen.
Ik heb de babyshower van mijn schoonzus helemaal georganiseerd samen met mijn schoonmoeder. Op mijn babyshower zijn mijn schoonzus en schoonmoeder niet gekomen, ze hadden wat anders te doen.
Man en ik hebben een miskraam gehad voordat P werd geboren. Wij vertelden dit aan de schoonouders en de reactie van schoonvader was dat A en B zulke leuke kinderen zijn.
Nu is er gisteren iets voorgevallen wat voor mij de druppel is. Mijn zwager had twee bedden bij mijn schoonouders neergezet. Voor A en B. Die hadden ze weer zelf nodig. Wij vroegen aan mijn schoonouders of wij zelf een bed daar moesten neerzetten, geen probleem! Dit werd vier maanden afgehouden want mijn zwager zal wel een keer de bedden terugbrengen. Al die tijd kon P dus niet blijven slapen. Ook niet als wij er waren, geen middagslaapje. Nu hebben we uiteindelijk gewoon een bed gekocht. Ik bel gisteren op of de lakentjes van de oude bedden die ik had gekocht voor hen er nog waren. Deze waren meegegaan naar zwager en schoonzus dus of wij zelf weer even nieuwe wilden halen.
Ik kom zelf van een oma die dit gedrag vertoonde naar mij: andere kleinkinderen waren veel belangrijker dan ik. Als wij op bezoek kwamen was er alleen water. Gingen wij weg, en kwamen we vijf minuten later terug omdat we iets waren vergeten, was er in eens limonade gevonden. Dit triggert waarschijnlijk ook waarom ik zo allergisch op het gedrag van mijn schoonouders reageer.
Ik merk alleen dat ik er steeds meer moeite mee krijg. ik wil niet dat mijn zoon het waterkleinkind is, ik wil dat geen enkel kind dit is maar ik kan het niet makkelijk los zien van elkaar.
Bespreekbaar maken is lastig. Schoonmoeder wordt dat enorm emotioneel en schoonvader heel boos... Ze staan niet open voor een dialoog.
Man vergoeilijkt het allemaal. Zegt dat ze het niet zo bedoelen maar ik voel het echt anders.
Moet ik voor manlief mijn mond houden?
Mijn schoonouders hebben drie kleinkinderen: eentje van mijn man en mij (P) en een tweeling van haar andere zoon ( A en
. De tweeling is twee jaar ouder.Een paar voorbeelden.
Nu is het zo dat als wij bij mijn schoonouders zijn het ALTIJD over de andere twee kleinkinderen gaat. Kan P iets, bijvoorbeeld lopen, konden A en B dit al veel eerder. Of er wordt vol trots alle foto's van A en B geshowd. Als dit nou soms, of zelfs de helft van de tijd, voorkwam ala. Maar dit is elke keer.
Ook worden er spullen aangeschaft voor A en B en wordt dit ook zo benoemd. Een voorbeeld: in een folder stond een bepaald stuk speelgoed. Ik vertelde dit aan mijn schoonmoeder, zij wilde er twee hebben: Voor als A en B kwamen.
Ik had iets voor P gekocht, mijn schoonmoeder wilde dit ook hebben: Voor als A en B kwamen.
Qua oppas is het ook niet veel beter. Er wordt om de haverklap opgepast op A en B. Hebben wij hulp nodig is dit lastig. Vaak krijgen we nee te horen of wordt er de dag van te voren afgebeld omdat ze op A en B moeten passen.
Ik heb de babyshower van mijn schoonzus helemaal georganiseerd samen met mijn schoonmoeder. Op mijn babyshower zijn mijn schoonzus en schoonmoeder niet gekomen, ze hadden wat anders te doen.
Man en ik hebben een miskraam gehad voordat P werd geboren. Wij vertelden dit aan de schoonouders en de reactie van schoonvader was dat A en B zulke leuke kinderen zijn.
Nu is er gisteren iets voorgevallen wat voor mij de druppel is. Mijn zwager had twee bedden bij mijn schoonouders neergezet. Voor A en B. Die hadden ze weer zelf nodig. Wij vroegen aan mijn schoonouders of wij zelf een bed daar moesten neerzetten, geen probleem! Dit werd vier maanden afgehouden want mijn zwager zal wel een keer de bedden terugbrengen. Al die tijd kon P dus niet blijven slapen. Ook niet als wij er waren, geen middagslaapje. Nu hebben we uiteindelijk gewoon een bed gekocht. Ik bel gisteren op of de lakentjes van de oude bedden die ik had gekocht voor hen er nog waren. Deze waren meegegaan naar zwager en schoonzus dus of wij zelf weer even nieuwe wilden halen.
Ik kom zelf van een oma die dit gedrag vertoonde naar mij: andere kleinkinderen waren veel belangrijker dan ik. Als wij op bezoek kwamen was er alleen water. Gingen wij weg, en kwamen we vijf minuten later terug omdat we iets waren vergeten, was er in eens limonade gevonden. Dit triggert waarschijnlijk ook waarom ik zo allergisch op het gedrag van mijn schoonouders reageer.
Ik merk alleen dat ik er steeds meer moeite mee krijg. ik wil niet dat mijn zoon het waterkleinkind is, ik wil dat geen enkel kind dit is maar ik kan het niet makkelijk los zien van elkaar.
Bespreekbaar maken is lastig. Schoonmoeder wordt dat enorm emotioneel en schoonvader heel boos... Ze staan niet open voor een dialoog.
Man vergoeilijkt het allemaal. Zegt dat ze het niet zo bedoelen maar ik voel het echt anders.
Moet ik voor manlief mijn mond houden?
zaterdag 10 juni 2017 13:20
Tuurlijk heeft mijn ex man ze daarop aangesproken.
Het excuus was dat 'dat nou eenmaal zo hoorde, dat ze naar die verjaardag moesten, want dat deden ze al 50-60- vul maar in- jaar.
En of we dachten dat ze dat leuk vonden, dat dat moest.. En dat ze toch twee dagen later wel naar kleinzoon waren komen kijken.
zaterdag 10 juni 2017 13:25
Heel herkenbaar, maar dan vanuit een ander perspectief. Ik ben zelf het "populaire" kleinkind. Alles wat ik doe is geweldig. Gelukkig niet zo extreem zoals jij omschrijft, de rest komt niks te kort. Maar ik ben altijd net wat leuker en bijzonderder als de andere kleinkinderen.
Toen ik me dat begon te beseffen vond ik het best wel ongemakkelijk en voelde ik mij ook best schuldig naar broer/neefje/nichtje. Maar ik kan er zelf weinig aan doen natuurlijk.
Ik denk persoonlijk dat het "eerste" kleinkind toch een soort bijzondere band geeft. In dit geval brengen ze dat wel erg tot uiting, wat naar joh. Ik ben bang dat je er niet zoveel aan kan doen. Accepteren dat zij dit zo doen. Helaas.
Toen ik me dat begon te beseffen vond ik het best wel ongemakkelijk en voelde ik mij ook best schuldig naar broer/neefje/nichtje. Maar ik kan er zelf weinig aan doen natuurlijk.
Ik denk persoonlijk dat het "eerste" kleinkind toch een soort bijzondere band geeft. In dit geval brengen ze dat wel erg tot uiting, wat naar joh. Ik ben bang dat je er niet zoveel aan kan doen. Accepteren dat zij dit zo doen. Helaas.
zaterdag 10 juni 2017 13:33
Dit deden mijn schoonouders ook toen schoonzus haar kind kreeg.
Deels omdat ze schoonzus als kind al voortrokken, deels omdat schoonzus en man niet stabiel zijn op welk vlak dan ook.
Toen ze door hadden dat mijn kinderen dus ook minder enthousiast op hun reageerden, vanwege het snauwen en minder aandacht, schrokken ze.
Nu proberen ze het zoveel mogelijk recht te trekken.
Daar ben ik blij om. Qua spullen interesseert het me niks, nichtje krijgt het thuis zwaar genoeg. Qua oprecht interesse vind ik het wel
Fijn.
Deels omdat ze schoonzus als kind al voortrokken, deels omdat schoonzus en man niet stabiel zijn op welk vlak dan ook.
Toen ze door hadden dat mijn kinderen dus ook minder enthousiast op hun reageerden, vanwege het snauwen en minder aandacht, schrokken ze.
Nu proberen ze het zoveel mogelijk recht te trekken.
Daar ben ik blij om. Qua spullen interesseert het me niks, nichtje krijgt het thuis zwaar genoeg. Qua oprecht interesse vind ik het wel
Fijn.
zaterdag 10 juni 2017 13:40
In ons geval niet hoor. Eerste kleinkind moest gewoon plaats maken voor nummer twee van favoriete zoon. Onze tweede en derde kwamen daarna. Toen onze derde zes was kwam er nog een kleinkind, en hups daar schoven die van ons nog een treetje naar beneden op de populariteitsladder.Magick88 schreef: ↑10-06-2017 13:25Heel herkenbaar, maar dan vanuit een ander perspectief. Ik ben zelf het "populaire" kleinkind. Alles wat ik doe is geweldig. Gelukkig niet zo extreem zoals jij omschrijft, de rest komt niks te kort. Maar ik ben altijd net wat leuker en bijzonderder als de andere kleinkinderen.
Toen ik me dat begon te beseffen vond ik het best wel ongemakkelijk en voelde ik mij ook best schuldig naar broer/neefje/nichtje. Maar ik kan er zelf weinig aan doen natuurlijk.
Ik denk persoonlijk dat het "eerste" kleinkind toch een soort bijzondere band geeft. In dit geval brengen ze dat wel erg tot uiting, wat naar joh. Ik ben bang dat je er niet zoveel aan kan doen. Accepteren dat zij dit zo doen. Helaas.
Bij mijn ouders is het dringen met zijn zevenen op de bovenste trede. Er zijn namelijk niet meer treden.
zaterdag 10 juni 2017 13:42
Mijn moeder doet dat ook
Mijn dochter is oudste kleinkind en oudste van mijn zus net zo oud als mijn tweede
Het echt geen leuk kind maar kan niets verkeerd doen bij mijn moeder.
Mijn tweede slaat hij al vanaf moment dat hij het kan zeg maar, maar toch praten ze dat goed (moeder en zus)
Maar mijn zus kan ook niets verkeerd doen
Als die niet op verjaardag komt geen probleem moet ook ver rijden.
Moederdag idem dito ver rijden en heeft ook eigen gezin. Als ik niet kom ruzie....
Voor mijn zus betaald ze regelmatig boodschappen of stopt wat toe want hebben het zo slecht.... (vriend van zus werkt fulltime zus houdt geen enkel baantje) gaan wel 2x per jaar op vakantie
Ik als alleenstaande moeder daarentegen moet het alleen zien te redden (wat ook lukt hoor)
Zwemles voor neefje wordt betaald door mijn moeder en nog meer van dat soort dingen
Veranderen doe je dat niet
Afstand nemen en het proberen zoveel mogelijk naast je te leggen
Mijn dochter is oudste kleinkind en oudste van mijn zus net zo oud als mijn tweede
Het echt geen leuk kind maar kan niets verkeerd doen bij mijn moeder.
Mijn tweede slaat hij al vanaf moment dat hij het kan zeg maar, maar toch praten ze dat goed (moeder en zus)
Maar mijn zus kan ook niets verkeerd doen
Als die niet op verjaardag komt geen probleem moet ook ver rijden.
Moederdag idem dito ver rijden en heeft ook eigen gezin. Als ik niet kom ruzie....
Voor mijn zus betaald ze regelmatig boodschappen of stopt wat toe want hebben het zo slecht.... (vriend van zus werkt fulltime zus houdt geen enkel baantje) gaan wel 2x per jaar op vakantie
Ik als alleenstaande moeder daarentegen moet het alleen zien te redden (wat ook lukt hoor)
Zwemles voor neefje wordt betaald door mijn moeder en nog meer van dat soort dingen
Veranderen doe je dat niet
Afstand nemen en het proberen zoveel mogelijk naast je te leggen
zaterdag 10 juni 2017 13:46
Zo, dat vind ik heel extreem. Zelfs gewoon gemeen.pennetje80 schreef: ↑10-06-2017 13:42Mijn moeder doet dat ook
Mijn dochter is oudste kleinkind en oudste van mijn zus net zo oud als mijn tweede
Het echt geen leuk kind maar kan niets verkeerd doen bij mijn moeder.
Mijn tweede slaat hij al vanaf moment dat hij het kan zeg maar, maar toch praten ze dat goed (moeder en zus)
Maar mijn zus kan ook niets verkeerd doen
Als die niet op verjaardag komt geen probleem moet ook ver rijden.
Moederdag idem dito ver rijden en heeft ook eigen gezin. Als ik niet kom ruzie....
Voor mijn zus betaald ze regelmatig boodschappen of stopt wat toe want hebben het zo slecht.... (vriend van zus werkt fulltime zus houdt geen enkel baantje) gaan wel 2x per jaar op vakantie
Ik als alleenstaande moeder daarentegen moet het alleen zien te redden (wat ook lukt hoor)
Zwemles voor neefje wordt betaald door mijn moeder en nog meer van dat soort dingen
Veranderen doe je dat niet
Afstand nemen en het proberen zoveel mogelijk naast je te leggen
zaterdag 10 juni 2017 14:00
Heb je haar daar nooit op aangesproken.pennetje80 schreef: ↑10-06-2017 13:42Mijn moeder doet dat ook
Mijn dochter is oudste kleinkind en oudste van mijn zus net zo oud als mijn tweede
Het echt geen leuk kind maar kan niets verkeerd doen bij mijn moeder.
Mijn tweede slaat hij al vanaf moment dat hij het kan zeg maar, maar toch praten ze dat goed (moeder en zus)
Maar mijn zus kan ook niets verkeerd doen
Als die niet op verjaardag komt geen probleem moet ook ver rijden.
Moederdag idem dito ver rijden en heeft ook eigen gezin. Als ik niet kom ruzie....
Voor mijn zus betaald ze regelmatig boodschappen of stopt wat toe want hebben het zo slecht.... (vriend van zus werkt fulltime zus houdt geen enkel baantje) gaan wel 2x per jaar op vakantie
Ik als alleenstaande moeder daarentegen moet het alleen zien te redden (wat ook lukt hoor)
Zwemles voor neefje wordt betaald door mijn moeder en nog meer van dat soort dingen
Veranderen doe je dat niet
Afstand nemen en het proberen zoveel mogelijk naast je te leggen
Mijn oma kan er ook wat van onderscheid maken tussen de kleinkinderen.
zaterdag 10 juni 2017 14:05
Zeker op aangesproken
Maar ontkent ze![😏]()
Overigens doet mijn gevoel er bij haar niet echt toe
Toen mijn oudste geboren werd noemde ze haar man meteen opa
Ik heb toen aangegeven dat ik daar moeite mee had (mijn vader is overleden ) en daar wat tijd voor nodig had
Antw: wij voelen dat zo en dus noemen wij dat zo
En zo nog veel meer dingen
Maar ontkent ze
Overigens doet mijn gevoel er bij haar niet echt toe
Toen mijn oudste geboren werd noemde ze haar man meteen opa
Ik heb toen aangegeven dat ik daar moeite mee had (mijn vader is overleden ) en daar wat tijd voor nodig had
Antw: wij voelen dat zo en dus noemen wij dat zo
En zo nog veel meer dingen
zaterdag 10 juni 2017 14:05
ik herken het wel..
echter is onze oudste zoon het populaire kleinkind. zoon 2 en zoon 3 zijn lang niet zo populair. Kunnen nooit bij opa en oma logeren, want is zo druk. maar als de oudste het vraagt kan het desnoods de hele week..
nou heb ik natuurlijke 3 superknappe, slimme enz enz kinderen, maar soms weerhoudt het me ervan om wat te zeggen wat de oudste gedaan heeft.. gewoon omdat als ik zeg dat zoon 2 zomaar kan fietsen, ik de reactie krijg: ja leuk, maar zoon 1 was veel sneller hè.. oh dat was wel zo knap. ja hè, oudste.. jij kunt dat echt heel goed' ipv een complimentje/bemoedigend woordje/knap hoor aan zoon 2 dat hij kan fietsen.
zwager heeft een dochter gekregen, 1ste kleindochter dus. maar ook die legt het nog af tegen onze oudste..
ik vind het beschamend en hoop dat ik later zelf niet zo word!
je kan er dus niets aan doen:
gewoon laten zo. niets verwachten dan heb je ook geen teleurstellingen!
echter is onze oudste zoon het populaire kleinkind. zoon 2 en zoon 3 zijn lang niet zo populair. Kunnen nooit bij opa en oma logeren, want is zo druk. maar als de oudste het vraagt kan het desnoods de hele week..
nou heb ik natuurlijke 3 superknappe, slimme enz enz kinderen, maar soms weerhoudt het me ervan om wat te zeggen wat de oudste gedaan heeft.. gewoon omdat als ik zeg dat zoon 2 zomaar kan fietsen, ik de reactie krijg: ja leuk, maar zoon 1 was veel sneller hè.. oh dat was wel zo knap. ja hè, oudste.. jij kunt dat echt heel goed' ipv een complimentje/bemoedigend woordje/knap hoor aan zoon 2 dat hij kan fietsen.
zwager heeft een dochter gekregen, 1ste kleindochter dus. maar ook die legt het nog af tegen onze oudste..
ik vind het beschamend en hoop dat ik later zelf niet zo word!
je kan er dus niets aan doen:
gewoon laten zo. niets verwachten dan heb je ook geen teleurstellingen!
zaterdag 10 juni 2017 15:03
Hier ook. Inmiddels leeft oma niet meer maar ik vond het ook altijd ongemakkelijk.Magick88 schreef: ↑10-06-2017 13:25Heel herkenbaar, maar dan vanuit een ander perspectief. Ik ben zelf het "populaire" kleinkind. Alles wat ik doe is geweldig. Gelukkig niet zo extreem zoals jij omschrijft, de rest komt niks te kort. Maar ik ben altijd net wat leuker en bijzonderder als de andere kleinkinderen.
Toen ik me dat begon te beseffen vond ik het best wel ongemakkelijk en voelde ik mij ook best schuldig naar broer/neefje/nichtje. Maar ik kan er zelf weinig aan doen natuurlijk.
Ik denk persoonlijk dat het "eerste" kleinkind toch een soort bijzondere band geeft. In dit geval brengen ze dat wel erg tot uiting, wat naar joh. Ik ben bang dat je er niet zoveel aan kan doen. Accepteren dat zij dit zo doen. Helaas.
Als ons kindje geboren wordt zal het ook ongelijk worden voor mijn nichtjes, ze zijn de kleinkinderen van mijn vader en voor mijn moeder is mijn kind de eerste. Ik hoop dat ze hier zo min mogelijk van gaan merken!
Natte tosti..
zaterdag 10 juni 2017 16:51
Vreselijk zeg, onbegrijpelijk ook.
Ons kind is het enige kleinkind vsn beide kanten dus dat probleem is er gelukkig niet.
Mijn man heeft gescheiden ouders en vaders tweede leg gaat altijd voor. Daar wordt alles voor betaald, gedaan, geholpen. Als wij gaan verhuizen: nee geen tijd. Jarig? Niet eens een cadeau.
Man was 8 toen ze gingen scheiden en was 1 dag per maand welkom, anders was het te druk.
Sommige mensen zijn gewoon onsympathiek. Wij hebben met die opa dus ook weinig contact.
Ik zou idd afstand bewaren en geen verwachtingen meer hebbeb, dan word je niet steeds teleurgesteld. Sneu hoor
Ons kind is het enige kleinkind vsn beide kanten dus dat probleem is er gelukkig niet.
Mijn man heeft gescheiden ouders en vaders tweede leg gaat altijd voor. Daar wordt alles voor betaald, gedaan, geholpen. Als wij gaan verhuizen: nee geen tijd. Jarig? Niet eens een cadeau.
Man was 8 toen ze gingen scheiden en was 1 dag per maand welkom, anders was het te druk.
Sommige mensen zijn gewoon onsympathiek. Wij hebben met die opa dus ook weinig contact.
Ik zou idd afstand bewaren en geen verwachtingen meer hebbeb, dan word je niet steeds teleurgesteld. Sneu hoor
zaterdag 10 juni 2017 17:14
Even nieuwsgierig, heb je dit ook weleens besproken met je zwager? Ik vraag dit omdat in sommige verhalen over dit onderwerp het mij opvalt dat het ook wat doet met het gevoel voor de ouder van het voorgetrokken kind. (Ik denk namelijk dat als TO's zwager tegen TO zou zeggen dat hij het ook vervelend vindt dat zijn tweeling wordt voorgetrokken, dat al een deel van de ergernis wegneemt omdat er erkenning is.)Goal2016 schreef: ↑10-06-2017 14:05ik herken het wel..
echter is onze oudste zoon het populaire kleinkind. zoon 2 en zoon 3 zijn lang niet zo populair. Kunnen nooit bij opa en oma logeren, want is zo druk. maar als de oudste het vraagt kan het desnoods de hele week..
nou heb ik natuurlijke 3 superknappe, slimme enz enz kinderen, maar soms weerhoudt het me ervan om wat te zeggen wat de oudste gedaan heeft.. gewoon omdat als ik zeg dat zoon 2 zomaar kan fietsen, ik de reactie krijg: ja leuk, maar zoon 1 was veel sneller hè.. oh dat was wel zo knap. ja hè, oudste.. jij kunt dat echt heel goed' ipv een complimentje/bemoedigend woordje/knap hoor aan zoon 2 dat hij kan fietsen.
zwager heeft een dochter gekregen, 1ste kleindochter dus. maar ook die legt het nog af tegen onze oudste..
ik vind het beschamend en hoop dat ik later zelf niet zo word!
je kan er dus niets aan doen:
gewoon laten zo. niets verwachten dan heb je ook geen teleurstellingen!
chocolol wijzigde dit bericht op 10-06-2017 17:16
7.36% gewijzigd
zaterdag 10 juni 2017 17:14
Dit vind ik eerlijk gezegd gezeur van jouw kant. Zij waren op dat moment toch ook opa en oma.pennetje80 schreef: ↑10-06-2017 14:05
Toen mijn oudste geboren werd noemde ze haar man meteen opa
Ik heb toen aangegeven dat ik daar moeite mee had (mijn vader is overleden ) en daar wat tijd voor nodig had
Antw: wij voelen dat zo en dus noemen wij dat zo
Mijn moeder is overleden toen ik tiener was en toen dochter geboren was, heb ik tegen 2e vrouw van mijn vader gezegd dat ze oma was geworden.
zaterdag 10 juni 2017 17:35
Mijn schoonouders hebben het altijd alleen maar over kinderen van broer en zus van man. Altijd dat ze er zo goed uitzien, slim zijn, beleefd etc. Als mijn kinderen iets presteren moet er altijd een prestatie van een nichtje tegenoverstaan. Totdat de vrouw van mijn zwager eens tegen me zei dat ze zich zo buitengesloten voelden. Omdat oma altijd alleen maar over onze kinderen en die van schoonzus had. Hahaha blijkbaar deed ze dat dus bij iedereen.
Mijn zoon heeft oma overigens wel eens "aangesproken". Ze was met de kinderen van mijn schoonzus naar de film geweest en met de kinderen van mijn zwager naar de efteling. Daar waas ze aan het vertellen. Mijn zoon zei. ..ik snap wel dat jij leuke dingen met hen doet want misschien ben je dan wel hun favoriete oma ( met de nadruk op hun) . Ik schaamde me nogal.
Mijn zoon heeft oma overigens wel eens "aangesproken". Ze was met de kinderen van mijn schoonzus naar de film geweest en met de kinderen van mijn zwager naar de efteling. Daar waas ze aan het vertellen. Mijn zoon zei. ..ik snap wel dat jij leuke dingen met hen doet want misschien ben je dan wel hun favoriete oma ( met de nadruk op hun) . Ik schaamde me nogal.
zaterdag 10 juni 2017 17:40
Ik zou er niets van zeggen.
Bij mijn ene oma was ik altijd het favorietje, waarschijnlijk omdat ik toen ik heel jong was een ernstig ongeval heb meegemaakt. Pas een aantal jaar geleden is het me duidelijk geworden dat ik werd voorgetrokken. Dat wordt steeds duidelijker. Van mijn zussen krijg ik soms een snedige opmerking 'waarom jij wel en ik niet?', maar dan zeg ik dat ik het ook niet weet en het niet kan helpen.
Aan de andere kant zijn er ook enkele kleinkinderen die worden voorgetrokken, maar daar heeft iedereen vrede mee genomen. Inderdaad meestal de oudsten.
Bij mijn ene oma was ik altijd het favorietje, waarschijnlijk omdat ik toen ik heel jong was een ernstig ongeval heb meegemaakt. Pas een aantal jaar geleden is het me duidelijk geworden dat ik werd voorgetrokken. Dat wordt steeds duidelijker. Van mijn zussen krijg ik soms een snedige opmerking 'waarom jij wel en ik niet?', maar dan zeg ik dat ik het ook niet weet en het niet kan helpen.
Aan de andere kant zijn er ook enkele kleinkinderen die worden voorgetrokken, maar daar heeft iedereen vrede mee genomen. Inderdaad meestal de oudsten.
Veritas vos liberabit
zaterdag 10 juni 2017 17:42
Waarom? Als zoon dat zo voelde, mag dat toch best gezegd worden? Misschien dat oma dan inziet dat het ook eens tijd wordt voor een uitje met jouw spruit.Minimuiss schreef: ↑10-06-2017 17:35Mijn schoonouders hebben het altijd alleen maar over kinderen van broer en zus van man. Altijd dat ze er zo goed uitzien, slim zijn, beleefd etc. Als mijn kinderen iets presteren moet er altijd een prestatie van een nichtje tegenoverstaan. Totdat de vrouw van mijn zwager eens tegen me zei dat ze zich zo buitengesloten voelden. Omdat oma altijd alleen maar over onze kinderen en die van schoonzus had. Hahaha blijkbaar deed ze dat dus bij iedereen.
Mijn zoon heeft oma overigens wel eens "aangesproken". Ze was met de kinderen van mijn schoonzus naar de film geweest en met de kinderen van mijn zwager naar de efteling. Daar waas ze aan het vertellen. Mijn zoon zei. ..ik snap wel dat jij leuke dingen met hen doet want misschien ben je dan wel hun favoriete oma ( met de nadruk op hun) . Ik schaamde me nogal.
zaterdag 10 juni 2017 17:48
Dat mag je vinden
Ik voelde dat toen heel anders en vind dat er best met mijn gevoel rekening gehouden had mogen worden.
zaterdag 10 juni 2017 17:50
Misschien dat je daar ook wel wat afstand hebt gecreëerd? Hoewel ik wel snap dat een nieuwe partner van een van je ouders niet het zelfde is al je eigen ouder is tegen hun zeggen 'nee je bent geen opa geworden' ook erg pijnlijk. (Ook al heb je het misschien niet zo verwoord is dat wel het gevoel dat jer hun gaf).pennetje80 schreef: ↑10-06-2017 14:05Zeker op aangesproken
Maar ontkent ze
Overigens doet mijn gevoel er bij haar niet echt toe
Toen mijn oudste geboren werd noemde ze haar man meteen opa
Ik heb toen aangegeven dat ik daar moeite mee had (mijn vader is overleden ) en daar wat tijd voor nodig had
Antw: wij voelen dat zo en dus noemen wij dat zo
En zo nog veel meer dingen
Niet dat ik bedoel dat jou gevoel er niet toe doet (ik ken de situatie ook niet natuurlijk), maar ik bedoel dat dat misschien wel ook tot hun afstand heeft gecreëerd en dat je die nu voelt.
anoniem_228585 wijzigde dit bericht op 10-06-2017 17:53
11.47% gewijzigd
zaterdag 10 juni 2017 18:11
Kan zeker zo zijnmy-little-appletree schreef: ↑10-06-2017 17:50Misschien dat je daar ook wel wat afstand hebt gecreëerd? Hoewel ik wel snap dat een nieuwe partner van een van je ouders niet het zelfde is al je eigen ouder is tegen hun zeggen 'nee je bent geen opa geworden' ook erg pijnlijk. (Ook al heb je het misschien niet zo verwoord is dat wel het gevoel dat jer hun gaf).
Niet dat ik bedoel dat jou gevoel er niet toe doet (ik ken de situatie ook niet natuurlijk), maar ik bedoel dat dat misschien wel ook tot hun afstand heeft gecreëerd en dat je die nu voelt.
Maar dan nog vind ik dat je het gevoel van je kind(eren) moet respecteren.
Maar ze is in alles altijd wel zo geweest
Toen mijn vader vriendin kreeg geen goed woord over
Maar toen ze zelf een vriend kreeg was dat heel normaal en moest iedereen meteen leuk vinden
