Kinderen
alle pijlers
Mijn kind minder belangrijk dan andere kleinkinderen?
zaterdag 10 juni 2017 om 12:01
Misschien zijn het hormonen maar het zit mij niet lekker.
Mijn schoonouders hebben drie kleinkinderen: eentje van mijn man en mij (P) en een tweeling van haar andere zoon ( A en
. De tweeling is twee jaar ouder.
Een paar voorbeelden.
Nu is het zo dat als wij bij mijn schoonouders zijn het ALTIJD over de andere twee kleinkinderen gaat. Kan P iets, bijvoorbeeld lopen, konden A en B dit al veel eerder. Of er wordt vol trots alle foto's van A en B geshowd. Als dit nou soms, of zelfs de helft van de tijd, voorkwam ala. Maar dit is elke keer.
Ook worden er spullen aangeschaft voor A en B en wordt dit ook zo benoemd. Een voorbeeld: in een folder stond een bepaald stuk speelgoed. Ik vertelde dit aan mijn schoonmoeder, zij wilde er twee hebben: Voor als A en B kwamen.
Ik had iets voor P gekocht, mijn schoonmoeder wilde dit ook hebben: Voor als A en B kwamen.
Qua oppas is het ook niet veel beter. Er wordt om de haverklap opgepast op A en B. Hebben wij hulp nodig is dit lastig. Vaak krijgen we nee te horen of wordt er de dag van te voren afgebeld omdat ze op A en B moeten passen.
Ik heb de babyshower van mijn schoonzus helemaal georganiseerd samen met mijn schoonmoeder. Op mijn babyshower zijn mijn schoonzus en schoonmoeder niet gekomen, ze hadden wat anders te doen.
Man en ik hebben een miskraam gehad voordat P werd geboren. Wij vertelden dit aan de schoonouders en de reactie van schoonvader was dat A en B zulke leuke kinderen zijn.
Nu is er gisteren iets voorgevallen wat voor mij de druppel is. Mijn zwager had twee bedden bij mijn schoonouders neergezet. Voor A en B. Die hadden ze weer zelf nodig. Wij vroegen aan mijn schoonouders of wij zelf een bed daar moesten neerzetten, geen probleem! Dit werd vier maanden afgehouden want mijn zwager zal wel een keer de bedden terugbrengen. Al die tijd kon P dus niet blijven slapen. Ook niet als wij er waren, geen middagslaapje. Nu hebben we uiteindelijk gewoon een bed gekocht. Ik bel gisteren op of de lakentjes van de oude bedden die ik had gekocht voor hen er nog waren. Deze waren meegegaan naar zwager en schoonzus dus of wij zelf weer even nieuwe wilden halen.
Ik kom zelf van een oma die dit gedrag vertoonde naar mij: andere kleinkinderen waren veel belangrijker dan ik. Als wij op bezoek kwamen was er alleen water. Gingen wij weg, en kwamen we vijf minuten later terug omdat we iets waren vergeten, was er in eens limonade gevonden. Dit triggert waarschijnlijk ook waarom ik zo allergisch op het gedrag van mijn schoonouders reageer.
Ik merk alleen dat ik er steeds meer moeite mee krijg. ik wil niet dat mijn zoon het waterkleinkind is, ik wil dat geen enkel kind dit is maar ik kan het niet makkelijk los zien van elkaar.
Bespreekbaar maken is lastig. Schoonmoeder wordt dat enorm emotioneel en schoonvader heel boos... Ze staan niet open voor een dialoog.
Man vergoeilijkt het allemaal. Zegt dat ze het niet zo bedoelen maar ik voel het echt anders.
Moet ik voor manlief mijn mond houden?
Mijn schoonouders hebben drie kleinkinderen: eentje van mijn man en mij (P) en een tweeling van haar andere zoon ( A en
. De tweeling is twee jaar ouder.Een paar voorbeelden.
Nu is het zo dat als wij bij mijn schoonouders zijn het ALTIJD over de andere twee kleinkinderen gaat. Kan P iets, bijvoorbeeld lopen, konden A en B dit al veel eerder. Of er wordt vol trots alle foto's van A en B geshowd. Als dit nou soms, of zelfs de helft van de tijd, voorkwam ala. Maar dit is elke keer.
Ook worden er spullen aangeschaft voor A en B en wordt dit ook zo benoemd. Een voorbeeld: in een folder stond een bepaald stuk speelgoed. Ik vertelde dit aan mijn schoonmoeder, zij wilde er twee hebben: Voor als A en B kwamen.
Ik had iets voor P gekocht, mijn schoonmoeder wilde dit ook hebben: Voor als A en B kwamen.
Qua oppas is het ook niet veel beter. Er wordt om de haverklap opgepast op A en B. Hebben wij hulp nodig is dit lastig. Vaak krijgen we nee te horen of wordt er de dag van te voren afgebeld omdat ze op A en B moeten passen.
Ik heb de babyshower van mijn schoonzus helemaal georganiseerd samen met mijn schoonmoeder. Op mijn babyshower zijn mijn schoonzus en schoonmoeder niet gekomen, ze hadden wat anders te doen.
Man en ik hebben een miskraam gehad voordat P werd geboren. Wij vertelden dit aan de schoonouders en de reactie van schoonvader was dat A en B zulke leuke kinderen zijn.
Nu is er gisteren iets voorgevallen wat voor mij de druppel is. Mijn zwager had twee bedden bij mijn schoonouders neergezet. Voor A en B. Die hadden ze weer zelf nodig. Wij vroegen aan mijn schoonouders of wij zelf een bed daar moesten neerzetten, geen probleem! Dit werd vier maanden afgehouden want mijn zwager zal wel een keer de bedden terugbrengen. Al die tijd kon P dus niet blijven slapen. Ook niet als wij er waren, geen middagslaapje. Nu hebben we uiteindelijk gewoon een bed gekocht. Ik bel gisteren op of de lakentjes van de oude bedden die ik had gekocht voor hen er nog waren. Deze waren meegegaan naar zwager en schoonzus dus of wij zelf weer even nieuwe wilden halen.
Ik kom zelf van een oma die dit gedrag vertoonde naar mij: andere kleinkinderen waren veel belangrijker dan ik. Als wij op bezoek kwamen was er alleen water. Gingen wij weg, en kwamen we vijf minuten later terug omdat we iets waren vergeten, was er in eens limonade gevonden. Dit triggert waarschijnlijk ook waarom ik zo allergisch op het gedrag van mijn schoonouders reageer.
Ik merk alleen dat ik er steeds meer moeite mee krijg. ik wil niet dat mijn zoon het waterkleinkind is, ik wil dat geen enkel kind dit is maar ik kan het niet makkelijk los zien van elkaar.
Bespreekbaar maken is lastig. Schoonmoeder wordt dat enorm emotioneel en schoonvader heel boos... Ze staan niet open voor een dialoog.
Man vergoeilijkt het allemaal. Zegt dat ze het niet zo bedoelen maar ik voel het echt anders.
Moet ik voor manlief mijn mond houden?
zaterdag 10 juni 2017 om 18:12
Haha dan is het grappig. Bij ons vertelde een neef dat mijn schoonouders het altijd over die twee van zwager hebben een nooit over die van ons. Dat bevestigde ons gevoel helaas wel.Minimuiss schreef: ↑10-06-2017 17:35Mijn schoonouders hebben het altijd alleen maar over kinderen van broer en zus van man. Altijd dat ze er zo goed uitzien, slim zijn, beleefd etc. Als mijn kinderen iets presteren moet er altijd een prestatie van een nichtje tegenoverstaan. Totdat de vrouw van mijn zwager eens tegen me zei dat ze zich zo buitengesloten voelden. Omdat oma altijd alleen maar over onze kinderen en die van schoonzus had. Hahaha blijkbaar deed ze dat dus bij iedereen.
Mijn zoon heeft oma overigens wel eens "aangesproken". Ze was met de kinderen van mijn schoonzus naar de film geweest en met de kinderen van mijn zwager naar de efteling. Daar waas ze aan het vertellen. Mijn zoon zei. ..ik snap wel dat jij leuke dingen met hen doet want misschien ben je dan wel hun favoriete oma ( met de nadruk op hun) . Ik schaamde me nogal.
zaterdag 10 juni 2017 om 18:14
Magick88 schreef: ↑10-06-2017 13:25Heel herkenbaar, maar dan vanuit een ander perspectief. Ik ben zelf het "populaire" kleinkind. Alles wat ik doe is geweldig. Gelukkig niet zo extreem zoals jij omschrijft, de rest komt niks te kort. Maar ik ben altijd net wat leuker en bijzonderder als de andere kleinkinderen.
Toen ik me dat begon te beseffen vond ik het best wel ongemakkelijk en voelde ik mij ook best schuldig naar broer/neefje/nichtje. Maar ik kan er zelf weinig aan doen natuurlijk.
Ik denk persoonlijk dat het "eerste" kleinkind toch een soort bijzondere band geeft. In dit geval brengen ze dat wel erg tot uiting, wat naar joh. Ik ben bang dat je er niet zoveel aan kan doen. Accepteren dat zij dit zo doen. Helaas.
Zo ziet mijn vader dat inderdaad. En dat zegt hij ook doodleuk. Mafklapper is het.
zaterdag 10 juni 2017 om 18:40
ja, dat hebben we al eens besproken hoor! het geluk daarbij is dat zwager en schoonzus heel nuchter zijn en het zelf allemaal niet zoveel uitmaakt nu. Ze merken wel dat ze vaker haar ouders vragen voor iets dan zijn ouders, omdat er toch iets vaker een nee tegenover staat. (begrijp me goed; een nee kan natuurlijk. maar als ik 10 min later zou bellen of de oudste er kan komen, zou de visite desnoods worden afgezegd)chocolol schreef: ↑10-06-2017 17:14Even nieuwsgierig, heb je dit ook weleens besproken met je zwager? Ik vraag dit omdat in sommige verhalen over dit onderwerp het mij opvalt dat het ook wat doet met het gevoel voor de ouder van het voorgetrokken kind. (Ik denk namelijk dat als TO's zwager tegen TO zou zeggen dat hij het ook vervelend vindt dat zijn tweeling wordt voorgetrokken, dat al een deel van de ergernis wegneemt omdat er erkenning is.)
we houden het dus zelf in de gaten door zoon 2 en 3 soms wat overdreven op de voorgrond te zetten evenals mijn nichtje! maar meestal laten weten het maar gaan..
(overigens zijn ze wel heel lief hoor voor alle kleinkinderen, en doen ze ook veel, maar altijd net wat meer met de oudste.. het is bij ons dus niet zo dat ze de rest helemaal links laten liggen, dat scheelt ook natuurlijk)
zaterdag 10 juni 2017 om 20:39
er zitten wel een groot verschil tussen een andere of betere band en ongelijk behandelen. Ik ben het oudste kleinkind van mijn oma en heb een heel goeie band met haar. Ik kom er ook elke week. Mijn broers en neefjes en nichtjes komen er eerder om de maand.
Misschien ben ik ook wel op dit moment het favoriete kleinkind en waarschijnlijk praat ze meer over mij omdat ze mij ool vaker spreekt.
Maar ze laat aan de andere kleinkinderen net zo goed merken dat ze dol op hen is. We gingen allemaal op uitje tijdens logeren en nu we allemaal tieners en twintigers zijn haalt ze nog steeds voor iedereen het favoriete drinken in huis als er iemand langs komt.
Zoals in de op; dat is gewoon heel erg lullig en heeft niks meer te maken met een andere band.
zaterdag 10 juni 2017 om 20:47
Ik denk niet dat je schoonouders hierin gaan veranderen. Die hebben een plaat voor hun kop en zullen altijd ontkennen. Jammer dat je man het vergoeilijkt. Probeer echt je er niet teveel van aan te trekken. Je hebt je schoonouders niet nodig om te weten dat jouw kind de leukste en de liefste is of om te weten dat jij de moeite waard bent. Hun gedrag zegt meer over hencdan over jou of je kind. Ik snap dat het steekt maar laat het van je af glijden. Voorkom teleurstellingen en verwacht gewoon niks. Zoek andere mensen om je te helpen in geval van nood en hou het contact verder zakelijk. Geef zo weinig mogelijk en richt je op anderen of op jezelf. Zeker omdat je hetzelfde hebt mee gemaakt vroeger. Jij bepaalt hoe je over jezelf denkt een ander niet. Ik hoop dat je kinderen dat ook leren.
zondag 11 juni 2017 om 08:24
Zo herkenbaar, ook hier. Herken het van vroeger waarbij ik in oma's ogen nooit iets goed deed. Bij alles wat ik deed kreeg ik kritiek, werd er gezucht en vergeleken. Andere kleinkinderen werden geprezen. Ik snapte er echt helemaal niets van als kind. Zo wilde ze geen spelletjes met mij doen, want ik had een keer gehuild bij verlies. Ik droeg te weinig jurken (koos niet eens mijn eigen kleding), rapporten waren niet zo goed terwijl ik amper fouten maakte. Ik herinner mij de bezoekjes nog goed...
Mijn kids worden nu met pijn en moeite opgevangen wanneer het echt niet anders kan. Met de andere kleinkinderen hebben ze al vaak leuke uitjes gedaan met logeerpartijtjes, gewoon voor de lol. Die van mij mogen amper komen voor een uurtje oppas.
Het hoeft echt niet precies hetzelfde bij alle kleinkinderen hoor, dat gaat ook niet. Maar als ik het zo lees gebeurt het wel vaak dat er zeer grote verschillen zijn welke door de kinderen worden waargenomen. Lijkt dan toch alsof ze meer gek zijn op het ene kleinkind dan het andere en dat kan ik mij zo moeilijk voorstellen.
Mijn kids worden nu met pijn en moeite opgevangen wanneer het echt niet anders kan. Met de andere kleinkinderen hebben ze al vaak leuke uitjes gedaan met logeerpartijtjes, gewoon voor de lol. Die van mij mogen amper komen voor een uurtje oppas.
Het hoeft echt niet precies hetzelfde bij alle kleinkinderen hoor, dat gaat ook niet. Maar als ik het zo lees gebeurt het wel vaak dat er zeer grote verschillen zijn welke door de kinderen worden waargenomen. Lijkt dan toch alsof ze meer gek zijn op het ene kleinkind dan het andere en dat kan ik mij zo moeilijk voorstellen.
zondag 11 juni 2017 om 09:00
Ik begrijp je frustratie maar ik denk dat je de situatie niet kunt veranderen. Hun gedrag en gevoelens heb je geen invloed op.
Geforceerd wat meer aandacht afdwingen lijkt me ook niet iets wat je wilt.
Je hebt dan een keuze, er in blijven hangen en voorbeelden verzamelen, of loslaten en roeien met de riemen die je hebt.
Je eigen gezin voorop. Kan jou die schoonfamilie eigenlijk schelen, als ze er eens bij zijn, prima, als niet, ook prima.
Stop met vergelijken, dit is het.
Je hebt niet iedereen intensief nodig om je kinderen een leuke en stabiele jeugd te bieden.
Emotioneel lijkt het me vooral iets voor je man, en daar geldt hetzelfde voor, alleen moeilijker in de praktijk te brengen wellicht.
Geforceerd wat meer aandacht afdwingen lijkt me ook niet iets wat je wilt.
Je hebt dan een keuze, er in blijven hangen en voorbeelden verzamelen, of loslaten en roeien met de riemen die je hebt.
Je eigen gezin voorop. Kan jou die schoonfamilie eigenlijk schelen, als ze er eens bij zijn, prima, als niet, ook prima.
Stop met vergelijken, dit is het.
Je hebt niet iedereen intensief nodig om je kinderen een leuke en stabiele jeugd te bieden.
Emotioneel lijkt het me vooral iets voor je man, en daar geldt hetzelfde voor, alleen moeilijker in de praktijk te brengen wellicht.
zondag 11 juni 2017 om 09:10
Zahraha schreef: ↑10-06-2017 20:39er zitten wel een groot verschil tussen een andere of betere band en ongelijk behandelen. Ik ben het oudste kleinkind van mijn oma en heb een heel goeie band met haar. Ik kom er ook elke week. Mijn broers en neefjes en nichtjes komen er eerder om de maand.
Misschien ben ik ook wel op dit moment het favoriete kleinkind en waarschijnlijk praat ze meer over mij omdat ze mij ool vaker spreekt.
Maar ze laat aan de andere kleinkinderen net zo goed merken dat ze dol op hen is. We gingen allemaal op uitje tijdens logeren en nu we allemaal tieners en twintigers zijn haalt ze nog steeds voor iedereen het favoriete drinken in huis als er iemand langs komt.
Zoals in de op; dat is gewoon heel erg lullig en heeft niks meer te maken met een andere band.
Daar kan ik dan weer heel slecht tegen, iedereen helemaal hetzelfde behandelen. MIjn oma deed dat zo erg, werd er compleet dol van. Dan was mijn neefje naar de dierentuin geweest en dat had haar 25 gulden gekost, dan kregen de rest van de kleinkinderen ook allemaal 25 gulden. Zo onnodig vond ik dat.
Mijn moeder ziet mijn kinderen vaker dan die van mijn broer, dus als ze die van mijn broer dan ziet pakt ze uit met een kadootje, nieuwe kleren, iets lekkers, bijvoorbeeld. Ik kan er niet mee zitten eigenlijk.
zondag 11 juni 2017 om 09:21
Dat is ook wel overdreven inderdaad. Mijn ouders doen vaak iets met alle kleinkinderen tegelijk en proberen daarnaast met elk kleinkind ook nog iets te doen. Oudste is 19 jongste is 8. Met de jongsten zijn ze dit jaar naar een indoor-speeltuin geweest en met de oudsten lunchen op een terras.Star schreef: ↑11-06-2017 09:10Daar kan ik dan weer heel slecht tegen, iedereen helemaal hetzelfde behandelen. MIjn oma deed dat zo erg, werd er compleet dol van. Dan was mijn neefje naar de dierentuin geweest en dat had haar 25 gulden gekost, dan kregen de rest van de kleinkinderen ook allemaal 25 gulden. Zo onnodig vond ik dat.
Mijn moeder ziet mijn kinderen vaker dan die van mijn broer, dus als ze die van mijn broer dan ziet pakt ze uit met een kadootje, nieuwe kleren, iets lekkers, bijvoorbeeld. Ik kan er niet mee zitten eigenlijk.
Verjaardagen houden ze wel een min of meer vast bedrag aan. Het ene kind krijgt niet voor 100 euro en de andere maar voor 20.
zondag 11 juni 2017 om 09:52
Heel vervelend, TO, maar ik denk dat je er weinig mee kunt. Als ze zich zo op hun tenen getrapt voelen wordt bespreken moeilijk. Ik zou wat afstand nemen.
Mijn schoonouders doen heel erg hun best om onze zoon en hun andere kleinzoon gelijk te behandelen. Ze krijgen even vaak cadeau's, van dezelfde waarde; ze passen op beide kids een dag in de week op. Ze zijn op allebei hun kleinkinderen trots. Toch merk ik dat ze net iets meer naar hun oudste kleinzoon toe trekken, met name mijn schoonmoeder. Ergens kan ik het me ook wel voorstellen; hij is veel te vroeg geboren en het blijft hun eerste kleinkind. Toch voelt het zuur dat ze nooit eens tijd hebben om een keertje 'extra' op ons kind te passen terwijl ze dat bij de ander wel doen, of dat ze daar wel ooit 'zo maar' langsgaan of blijven eten en dat bij ons altijd vanuit ons moet komen en duidelijk afgesproken moet worden. Ze hebben geen hekel aan ons; in tegendeel, en omdat ze er zo hun best voor doen beide kinderen en kleinkinderen gelijk te behandelen zeg ik er ook niks van. Ik weet echter wel dat het mijn vriend erg dwars zit. Ik vind het moeilijk.
Aan de andere kant: ik was het lievelingetje van mijn eigen oma, met name toen ze echt bejaard was. Ik had een bijbaantje in het bejaardenhuis waar ze werkte en ik ging regelmatig met haar wandelen en vaak op bezoek, en zag haar dus ook meer dan mijn neven en nichten. Bovendien had ze tig kleinzoons en maar twee kleindochters, waarvan ik er eentje ben en de ander ver weg woont; en ik was de eerste die aan de universiteit kwam studeren. Ze was gewoon heel erg trots op me en dat was heel fijn, maar ook nogal tenenkrommend naar anderen toe. Gelukkig bleef dat wel bij opscheppen over mij en niet bij bepaalde monetaire voordelen.
Mijn schoonouders doen heel erg hun best om onze zoon en hun andere kleinzoon gelijk te behandelen. Ze krijgen even vaak cadeau's, van dezelfde waarde; ze passen op beide kids een dag in de week op. Ze zijn op allebei hun kleinkinderen trots. Toch merk ik dat ze net iets meer naar hun oudste kleinzoon toe trekken, met name mijn schoonmoeder. Ergens kan ik het me ook wel voorstellen; hij is veel te vroeg geboren en het blijft hun eerste kleinkind. Toch voelt het zuur dat ze nooit eens tijd hebben om een keertje 'extra' op ons kind te passen terwijl ze dat bij de ander wel doen, of dat ze daar wel ooit 'zo maar' langsgaan of blijven eten en dat bij ons altijd vanuit ons moet komen en duidelijk afgesproken moet worden. Ze hebben geen hekel aan ons; in tegendeel, en omdat ze er zo hun best voor doen beide kinderen en kleinkinderen gelijk te behandelen zeg ik er ook niks van. Ik weet echter wel dat het mijn vriend erg dwars zit. Ik vind het moeilijk.
Aan de andere kant: ik was het lievelingetje van mijn eigen oma, met name toen ze echt bejaard was. Ik had een bijbaantje in het bejaardenhuis waar ze werkte en ik ging regelmatig met haar wandelen en vaak op bezoek, en zag haar dus ook meer dan mijn neven en nichten. Bovendien had ze tig kleinzoons en maar twee kleindochters, waarvan ik er eentje ben en de ander ver weg woont; en ik was de eerste die aan de universiteit kwam studeren. Ze was gewoon heel erg trots op me en dat was heel fijn, maar ook nogal tenenkrommend naar anderen toe. Gelukkig bleef dat wel bij opscheppen over mij en niet bij bepaalde monetaire voordelen.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
zondag 11 juni 2017 om 10:07
Dat zeg ik toch niet dat het zo gaat/ging. Ik zeg alleen maar dat ze met alle kleinkinderen vroeger op stap ging en dat ze met alle kleinkinderen rekening houdt. Niet dat ze precies hetzelfde doet en voor het zelfde bedrag.Star schreef: ↑11-06-2017 09:10Daar kan ik dan weer heel slecht tegen, iedereen helemaal hetzelfde behandelen. MIjn oma deed dat zo erg, werd er compleet dol van. Dan was mijn neefje naar de dierentuin geweest en dat had haar 25 gulden gekost, dan kregen de rest van de kleinkinderen ook allemaal 25 gulden. Zo onnodig vond ik dat.
Mijn moeder ziet mijn kinderen vaker dan die van mijn broer, dus als ze die van mijn broer dan ziet pakt ze uit met een kadootje, nieuwe kleren, iets lekkers, bijvoorbeeld. Ik kan er niet mee zitten eigenlijk.
zondag 11 juni 2017 om 10:16
Overigens @star doen mijn schoonouders dat ook. Kleinkinderen zijn bijna even oud. Dus bij elk klein dingetje moet er een meisjes en jongetjesversie gekocht worden.
Van mij hoeft dat niet. En ik denk van zwager ook niet. Maar ik denk wel dat het goedbedoeld is en vind het nog altijd 10 keer beter dan de 1 heel duidelijk voortrekken wat erg onaardig is.
Van mij hoeft dat niet. En ik denk van zwager ook niet. Maar ik denk wel dat het goedbedoeld is en vind het nog altijd 10 keer beter dan de 1 heel duidelijk voortrekken wat erg onaardig is.
zondag 11 juni 2017 om 10:20
Maar is dit wel eens besproken? En gaat het wel exact zo? Hoe weet je zeker dat het daar niet afgesproken wordt?Maechtje schreef: ↑11-06-2017 09:52Heel vervelend, TO, maar ik denk dat je er weinig mee kunt. Als ze zich zo op hun tenen getrapt voelen wordt bespreken moeilijk. Ik zou wat afstand nemen.
Mijn schoonouders doen heel erg hun best om onze zoon en hun andere kleinzoon gelijk te behandelen. Ze krijgen even vaak cadeau's, van dezelfde waarde; ze passen op beide kids een dag in de week op. Ze zijn op allebei hun kleinkinderen trots. Toch merk ik dat ze net iets meer naar hun oudste kleinzoon toe trekken, met name mijn schoonmoeder. Ergens kan ik het me ook wel voorstellen; hij is veel te vroeg geboren en het blijft hun eerste kleinkind. Toch voelt het zuur dat ze nooit eens tijd hebben om een keertje 'extra' op ons kind te passen terwijl ze dat bij de ander wel doen, of dat ze daar wel ooit 'zo maar' langsgaan of blijven eten en dat bij ons altijd vanuit ons moet komen en duidelijk afgesproken moet worden. Ze hebben geen hekel aan ons; in tegendeel, en omdat ze er zo hun best voor doen beide kinderen en kleinkinderen gelijk te behandelen zeg ik er ook niks van. Ik weet echter wel dat het mijn vriend erg dwars zit. Ik vind het moeilijk.
Aan de andere kant: ik was het lievelingetje van mijn eigen oma, met name toen ze echt bejaard was. Ik had een bijbaantje in het bejaardenhuis waar ze werkte en ik ging regelmatig met haar wandelen en vaak op bezoek, en zag haar dus ook meer dan mijn neven en nichten. Bovendien had ze tig kleinzoons en maar twee kleindochters, waarvan ik er eentje ben en de ander ver weg woont; en ik was de eerste die aan de universiteit kwam studeren. Ze was gewoon heel erg trots op me en dat was heel fijn, maar ook nogal tenenkrommend naar anderen toe. Gelukkig bleef dat wel bij opscheppen over mij en niet bij bepaalde monetaire voordelen.
Was de band met de kinderen ook anders voor de kleintjes kwamen?
zondag 11 juni 2017 om 10:22
Juist dat pochen en anderen ophemelen vond ik stukken erger dan de cadeautjes en enveloppen. Geld kon me gestolen worden, maar het gevoel altijd maar minder geliefd te zijn dan een ander vond ik verschrikkelijk voelen.
zondag 11 juni 2017 om 10:27
Nou dat idd. Broertje van mijn man wordt ook opgehemeld want zit op de universiteit. Toen man een nieuwe baan kreeg was het oh hm, mbo-niveau zeker?Soleggiato schreef: ↑11-06-2017 10:22Juist dat pochen en anderen ophemelen vond ik stukken erger dan de cadeautjes en enveloppen. Geld kon me gestolen worden, maar het gevoel altijd maar minder geliefd te zijn dan een ander vond ik verschrikkelijk voelen.
Zelfs tot in het volwassen leven gaat dat door. Ik kan me gewoon écht niet voorstellen dat je zó'n verschil kunt maken tussen (klein)kinderen. En het dan ook nog raar vinden dat het contact minimaal is (verwijtend: jij laat ook niks horen).
zondag 11 juni 2017 om 10:37
Ik ook. Wat mijn kinderen ook te vertellen hebben, hun neef kan het beter. Zelf slechte cijfers halen of ziek zijn. Mijn kind ligt in het ziekenhuis met longontsteking een dan vertelt schoonmoeder hoe ziek neefje wel niet was, drie weken geleden.Soleggiato schreef: ↑11-06-2017 10:22Juist dat pochen en anderen ophemelen vond ik stukken erger dan de cadeautjes en enveloppen. Geld kon me gestolen worden, maar het gevoel altijd maar minder geliefd te zijn dan een ander vond ik verschrikkelijk voelen.
Als mijn zoon een acht heeft voor een toets, weet zij wel een verhaal te vertellen over neefje met een negen. Maar toen die van mij vieren en drieën haalde een bleef zitten haalde neefje ook ineens slechte cijfers die natuurlijk weer slechter waren dan cijfers van mijn zoon. Neef ging wel over dat was dan wel weer gek....
zondag 11 juni 2017 om 10:41
Bizar!sssssst schreef: ↑11-06-2017 10:37Ik ook. Wat mijn kinderen ook te vertellen hebben, hun neef kan het beter. Zelf slechte cijfers halen of ziek zijn. Mijn kind ligt in het ziekenhuis met longontsteking een dan vertelt schoonmoeder hoe ziek neefje wel niet was, drie weken geleden.
Als mijn zoon een acht heeft voor een toets, weet zij wel een verhaal te vertellen over neefje met een negen. Maar toen die van mij vieren en drieën haalde een bleef zitten haalde neefje ook ineens slechte cijfers die natuurlijk weer slechter waren dan cijfers van mijn zoon. Neef ging wel over dat was dan wel weer gek....
zondag 11 juni 2017 om 10:58
Jammer TO. Ik zou er vooral alles aan doen om te zorgen dat P er zo min mogelijk van merkt.
Verder is er weinig aan te doen. Mijn schoonmoeder is dol op mn zoontje, maar no veel meer op haar andere kleinzoon. Die is ook al een stuk ouder (8) en zorgt ze om de week een heel weekend voor en weken in de vakanties. Die ziet ze dus een stuk vaker. Kan het me dus op zih best voorstellen dat ze meer ingesteld is op hem.
Daarnaast heeft ze een schijthekel aan mij en lijkt zoon ook nog eens enorm op me. Dus ja.
Ik kan me daar niet zo druk meer om maken, maar kan me voorstellen dat het in jouw geval steekt omdat je het zelf ook meegemaakt hebt als kind.
Verder is er weinig aan te doen. Mijn schoonmoeder is dol op mn zoontje, maar no veel meer op haar andere kleinzoon. Die is ook al een stuk ouder (8) en zorgt ze om de week een heel weekend voor en weken in de vakanties. Die ziet ze dus een stuk vaker. Kan het me dus op zih best voorstellen dat ze meer ingesteld is op hem.
Daarnaast heeft ze een schijthekel aan mij en lijkt zoon ook nog eens enorm op me. Dus ja.
Ik kan me daar niet zo druk meer om maken, maar kan me voorstellen dat het in jouw geval steekt omdat je het zelf ook meegemaakt hebt als kind.
zondag 11 juni 2017 om 14:34
Ik ook
Frankly my dear, I don"t give a damn
zondag 11 juni 2017 om 14:53
Mijn schoonouders hebben ook altijd enthousiaste verhalen over de kleinkinderen van de kant van hun jongste zoon; wat ze al kunnen, gedaan hebben etc. Wij hebben met dat gezin een hele goede band en horen dat tegen hun juist alle trotse verhalen gaan over onze zoon.
Als we samen zijn met alle kleinkinderen erbij is er weinig onderscheid te merken, zeker niet sinds ons zoontje loopt en kletst, wel toen hij nog baby was en de oudste al kon spelen en lopen en stoeien.
Dus TO: kan het niet zijn dat je schoonouders over 'P' heel enthousiast zijn tegen je zwager/schoonzus?
En misschien is het ook een beetje dat A en B een tweeling zijn, en de eerste kleinkinderen?
Hoe denkt jou man erover?
Eventueel toch het gesprek aangaan als het je echt dwars zit, dat je een naar gevoel krijgt en het idee hebt dat er onderscheid wordt gemaakt, eventueel met je eigen ervaring van vroeger erbij, hoe je je toen voelde en dat je dat voor je kind graag wilt voorkomen.
Als we samen zijn met alle kleinkinderen erbij is er weinig onderscheid te merken, zeker niet sinds ons zoontje loopt en kletst, wel toen hij nog baby was en de oudste al kon spelen en lopen en stoeien.
Dus TO: kan het niet zijn dat je schoonouders over 'P' heel enthousiast zijn tegen je zwager/schoonzus?
En misschien is het ook een beetje dat A en B een tweeling zijn, en de eerste kleinkinderen?
Hoe denkt jou man erover?
Eventueel toch het gesprek aangaan als het je echt dwars zit, dat je een naar gevoel krijgt en het idee hebt dat er onderscheid wordt gemaakt, eventueel met je eigen ervaring van vroeger erbij, hoe je je toen voelde en dat je dat voor je kind graag wilt voorkomen.
anoniem_64d5315af01f8 wijzigde dit bericht op 11-06-2017 20:54
Reden: TO en andere poster door elkaar gehaald. Excuses!
Reden: TO en andere poster door elkaar gehaald. Excuses!
18.57% gewijzigd
