Mijn zoon heeft borsten :(

Mijn zoon heeft borsten

Sinds ongeveer anderhalf jaar heeft mijn zoon last van (voor een jongen overmatige) borstgroei.
Het lijkt gelukkig nu zo'n half jaar gestagneerd te zijn, maar erg blij met het resultaat zijn we niet.

In tegenstelling tot wat vaak verteld wordt - en wellicht ook wel waar is - heeft het in het geval van mijn zoon niets te maken met overgewicht of met overmatig vet eten.
Na diverse bezoeken aan de huisarts en ziekenhuis lijkt de conclusie te zijn dat het wellicht een genetische afwijking is die dus van generatie op generatie overgedragen wordt. Of vreemd genoeg: telkens 1 generatie overslaat.
Dus: het was eigenlijk onvermijdelijk, en een verandering in levensstijl zou het niet hebben vermeden én helpt ook totaal niet om het op te lossen.
Komt voor bij minder dan 0,0001% van de mensen, blijkbaar. Dat zijn 17 Nederlanders en 11 Belgen, waarvan de helft vrouwen.

De enige manier om er vanaf te geraken is volgens de dokters een operatie. Sneetje maken, vet wegzuigen, dichtmaken en klaar. Mogelijk blijft er wel een lidteken achter. Technisch vergelijkbaar met een transgender meisje dat haar borsten wil laten weghalen om een jongen te kunnen worden.

Klinkt heel gemakkelijk, maar daar zit mijn zoon écht niet op te wachten. Hij is bang voor eender welke operatie dan ook. Hij heeft er in het verleden 2 ondergaan: eentje aan zijn appendix en eentje bij een vrij gecompliceerde beenbreuk. Telkens gebeurde er iets onverwachts en heeft hij meer pijn geleden dan wat er hem verteld was. Hij heeft het daar helemaal mee gehad en heeft totaal geen zin om nu vrijwillig een operatie te ondergaan.
Hij probeert nog liever om van zijn lichaam te houden zoals het is, hoe gek het er ook uitziet.

Ik vind dat een moedige gedachte, maar vraag me af wat het beste voor hem is. Ik denk dat hij geen besef heeft van de mogelijke miserie die hem nog te wachten staan.

Op dit moment heeft hij het geluk dat hij er op school niet mee gepest wordt. Een van de meer populaire jongens (de grappigste, coolste van de klas, en toevallig ook nog de beste voetballer) heeft het namelijk ook. Wel in iets mindere mate, maar genoeg om op te vallen. In die jongen zijn geval gaat het niet om een genetisch iets maar heeft het wel degelijk te maken met zijn levensstijl (weet ik van zijn mama, die een jeugdvriendin was). Ondanks zijn overgewicht is die jongen wel vrij snel, en technisch heel begaafd als voetballer.

Daar heeft mijn zoon dus eigenlijk veel geluk. Omdat die jongen zo populair is en er niet mee gepest wordt, heeft mijn zoon er eigenlijk ook nauwelijks last van.

Maar ik vraag me wel af hoe het later verder moet. Ooit gaat hij verder studeren, werk zoeken, ... en dan is het maar af te wacht hoe de wereld reageert.

Zoals ik al zei lijkt zijn borstgroei gestagneerd te zjn. Momenteel spreken we over een grote 75A (34A) tot kleine 75B (34B) wat toch al heel wat is.
Zijn tweelingzusje zegt altijd dat hij grotere borsten heeft dan zij, en eigenlijk is dat nog waar ook.

Vorig jaar heeft hij besloten om een sport-BH van zijn zusje te proberen omdat het echt vervelend werd bij het lopen en dergelijke. Dat was een lastig moment maar ik kan ook een meisje met een A- of B-cup toch niet echt aanraden om permanent zónder BH door het leven te gaan. Omdat hij dat toch comfortabler vond hebben we wat sport-BHs gekocht in zijn maat (hij is wat breder dan zijn zusje), gelukkig was er een aanbieding in de Action, en die zitten perfect voor hem.
Zelf vindt hij het comfortabeler mét vulling, maar helaas maakt dat alles alleen maar meer opvallen, dus probeert hij dat in het openbaar toch zoveel mogelijk te vermijden.

We hebben nu geluk dat het winter is. Onder dikkere kleding of loszittende truien valt alles nog redelijk te verbergen, maar dat is niet het geval als het straks weer zomer wordt.
We hebben bovendien straks (in de paasvakantie - de kinderen lopen school in België) een strandvakantie in Spanje gepland, met verblijf in een soort CenterParks/SunParks-achige omgeving met talrijke zwembaden in het park zelf. Hij wil liever niet mee, maar snapt ook wel dat dat geen optie is.
We moeten ook aan de andere kinderen (3 meisjes) denken en die vragen al heel lang om zo'n vakantie.

Ik begrijp dat dit heel erg moeilijk voor hem is: hij wil niet met blote borsten in het zwembad of op strand, net zoals zijn zussen dat niet zouden willen. Zijn oudste zus heeft onlangs een aantal badpakken met pijpjes gekocht. Bedoeld voor hem, niet voor zichzelf.
Hij is al een tijdje zijn haar aan het laten groeien, om zo weinig mogelijk als jongen op te vallen. Hij gaat op zulke momenten nog liever door als raar meisje dan als jongen-met-gebrek (zijn woorden, niet de mijne)


Ik vind dit ... zo ... moeilijk.
De aankomende vakantie confronteert je weer met deze situatie en met je zoon die niet lekker in zijn vel zit (letterlijk), maar toch moet het om ook de andere kinderen een normaal leven en normale vakanties te kunnen geven.
En dat is maar 1 moment. Niemand weet wat de toekomst gaat brengen.


Mijn voorkeur zou toch die operatie zijn, maar ik snap dat hij dat niet ziet zitten en moet dat ook respecteren. Als hij het niet wil gaat het niet gebeuren. Toch lijken mijn man en ik ons meer zorgen te maken over de toekomst dan mijn zoon zelf. Die maakt zich vooral zorgen over het nu en de korte termijn, tot aan de strandvakantie en niet verder.


Heeft er nog iemand suggesties? We zouden graag alle mogelijkheden afwegen, en niet later ontdekken dat we iets over het hoofd gezien hebben.
Dat gaat dan over meerdere aspecten:
* Operatie? Geen operatie?
* Zwembad: toch blote borsten of een badpak? Nee, thuis blijven is geen optie.
* Heeft iemand ervaringen uit de eigen omgeving of vriendenkring die ons kunen helpen?


Een mama-met-zorgen.

Belg007 schreef: ↑

09-02-2019 00:13

Die operatie ... dat zal hij toch écht zelf moeten willen.
Het is in zijn lijf dat ze gaan snijden en als hij dat op dit moment niet ziet zitten ... ook goed.
Ik zou de optie wel open laten naar de toekomst toe.

Op dit ogenblijk ziet hij dat niet zitten, nee. Of hij daar naar de toekomst wel voor openstaat kan ik op dit moment echt niet inschatten.

Maar het is inderdaad zo dat het niet nu moét. Er is geen medisch nadeel aan om het uit te stellen en later alsnog te doen.

Belg007 schreef: ↑

09-02-2019 00:13

Misschien kan hij via artsen of specialisten mensen vinden met 't zelfde probleem en eens in gesprek gaan met hen? Hoe zij het aanpakken of ervaren?

Dat is niet zo simpel. Het gaat gemiddeld gezien om erg weinig mensen die hetzelfde probleem hebben. Jongens die borstgroei hebben omwille van een ander reden tellen niet mee, omdat het voor henook op een totaal andere manier opgelost kan worden.

En van de mensen die wel een identieke diagnose hebben zijn ook nog een deel vrouwen (die daar dan weer geen last van hebben) en uiteraard mensen van verschillende leeftijden. Van die 17 Nederlanders en 11 Begen schieten op die manier niet veel leeftijdsgenoten over.


Bovendien lopen tegen het privacy-probleem aan: de ziekenhuizen mogen ons niet in contact brengen met andere patiënten. Wel kunnen ze onze gegevens doorgeven aan die anderen, die dan kunnen kiezen of ze al dan niet met ons in contact willen treden.

S-Meds schreef: ↑

09-02-2019 01:20

Ik vind borstvorming bij de jongens niet raar, zoals ik al eerder zei het is heel normaal. Je zoon ziet er dus niet anders uit dan een groot deel van de jongens. Wat daar de oorzaak van is doet er niet zoveel toe. Het ziet er hetzelfde uit dat heb je zelf al gezegd. Ik vind de manier waarop jij ermee omgaat raar. Bh’s met vulling aanraden, paniekerig doen alsof hij melaats is, zwemvakantie boeken, en hem niet met een prof laten praten over zijn wens op een meisje te willen lijken

Je schrijft me zaken toe die ik niet gezegd heb.
Ik heb geen bhs met vulling aangeraden. Die BH heeft hij zelf een keertje geprobeerd. Ik heb aangegeven dat ik daar begrip voor had. Die vulling vond hij zelf fijner zitten. Als je goed leest zie je dat we dat njet hebben afgeraden.

En hij wil niet op een meisje lijken. Hij heeft borsten zoals een meisje, en wil liefst zo weinig mogelijk opvallen. Als lang haar helpt bij gewoon genegeerd te worden dan lijkt me dat geen slechte oplossing.
Er is voor de rest absoluut geen wens om er als meisje uit te zien of om een geslachtsoperatie te ondergaan of iets dergelijks.

Ik denk dat er weinigen zich kunnen voorstellen hoe dit er uit ziet.
Probeer je eens een jongen voor te stellen van een jaar of 15, niet al te groot en niet al te breed. We hebben het tenslotte over een borstomtrek van nauwelijks 75. En probeer je daar dan eens een B-cup bij voor te stellen.

Misschien helpt het als je zelf een zoon van die leeftijd hebt of gehad hebt.

75B is echt heel wat op zin lijf hoor. De overige lichaamsbouw is ook die van een jongen, en niet die van een meisje. Dat maakt misschien dat het nog opvallender wordt.

Ik bedoel maar: zijn tweelingzusje is even groot, en ze heeft net iets kleinere borsten. Als je ze opmeet is het verschil miniem, maar als je de 2 kinderen naast mekaar bekijkt lijkt het verschil veel groter dan het in werkelijkheid is.

consuelabananahammok schreef: ↑

09-02-2019 01:46

Kom op zeg.
Lang haar zodat de borstvorming minder raar overkomt?
Als ik geen bh draag en een sweatshirt ofzo aantrek is er geen borst te zien in mijn kleding.
Dus kleding kiezen waarin het niet te zien is , is een stuk logischer dan zijn haar lang laten groeien.

Zie je nu zelf echt niet hoe raar je het verhaal maakt?

Aan de borstvorming gaat dat natuurlijk geen verschil maken.

Het blijft natuurlijk niet heel het jaar winter. Als hij straks in de zomer in een T-shirt door het dorp wil wandelen en denkt minder op te vallen doordat hij lang haar heeft, dan vind ik dat prima.

Of het helpt weet ik niet, maar het lijkt me nog niet zo'n gek idee.

Een vriendin van me had vroeger gemilimeterd haar, maar was voor het overige op en top vrouw. Toch werd ze regelmatig nqgestaard, alsof mensen toch weker wilden zijn dat het wel degelijk een meisje was. Nu heeft we weer ' normaal' haar en gebeurt dat eigenlijk nooit meer.

consuelabananahammok schreef: ↑

09-02-2019 01:48

Waarom zou hij een badpak moeten gaan dragen?
Hoezo koopt jouw dochter badpakken met pijpjes voor hem?
Heel vreemd.

Hij *moet* van mij geen badpak dragen. Hij vindt het alleen zelf geen optie om met bloot bovenlijf aan het zembad of op het strand te gaan liggen, net zoals zijn tweelingzusje dat niet zou doen, en de oudste (17) al helemaal niet. De oudste heeft inderdaad een badpak met pijpjes gekochtt, om hem te helpen. Geen meisjes-meisjes badpak maar zo'n sportief iets met pijpjes aan en donkerblauw zonder figuurtjes of motiefjes.

We hebben lang nagedacht over die vakantie, en beloten het toch te doen. Vorig jaar hebben we die geschrapt en hebben we wat andere leuke activiteiten gedaan zoals wandelen, bowlen, kajakken en dergelijke maar geen echte vakantie.
Dat wilden we dit jaar toch weer doen.
En een vakantie zonder zee of zwembad hoef ik voorlopig aan de meisjes niet voor te stellen.

consuelabananahammok schreef: ↑

09-02-2019 02:09

In plaats van je zoons borstomvang gaan meten en vergelijken met zijn zus, badpakken kopen, bh’s aan laten trekken met vulling,haren lang laten groeien etc.
Zou ik als moeder aan de slag gaan met de angst voor een operatie verminderen, als hij kennelijk echt met zijn borstgroei zit.

Ja, als ik wist hoe ik dat best aanpakte zou dat eigenlijk wel mijn voorkeur hebben. Een operatie is volgens de artsen ook de enige manier om het probleem op te lossen. Ze zijn er ook zo goed als van overtuigd dat na de operatie de borsten niet meer terugkomen. Dat laatste is uiteraard super belangrijk.