Kinderen
alle pijlers
Mijn zoon heeft borsten :(
vrijdag 8 februari 2019 om 23:35
Mijn zoon heeft borsten 
Sinds ongeveer anderhalf jaar heeft mijn zoon last van (voor een jongen overmatige) borstgroei.
Het lijkt gelukkig nu zo'n half jaar gestagneerd te zijn, maar erg blij met het resultaat zijn we niet.
In tegenstelling tot wat vaak verteld wordt - en wellicht ook wel waar is - heeft het in het geval van mijn zoon niets te maken met overgewicht of met overmatig vet eten.
Na diverse bezoeken aan de huisarts en ziekenhuis lijkt de conclusie te zijn dat het wellicht een genetische afwijking is die dus van generatie op generatie overgedragen wordt. Of vreemd genoeg: telkens 1 generatie overslaat.
Dus: het was eigenlijk onvermijdelijk, en een verandering in levensstijl zou het niet hebben vermeden én helpt ook totaal niet om het op te lossen.
Komt voor bij minder dan 0,0001% van de mensen, blijkbaar. Dat zijn 17 Nederlanders en 11 Belgen, waarvan de helft vrouwen.
De enige manier om er vanaf te geraken is volgens de dokters een operatie. Sneetje maken, vet wegzuigen, dichtmaken en klaar. Mogelijk blijft er wel een lidteken achter. Technisch vergelijkbaar met een transgender meisje dat haar borsten wil laten weghalen om een jongen te kunnen worden.
Klinkt heel gemakkelijk, maar daar zit mijn zoon écht niet op te wachten. Hij is bang voor eender welke operatie dan ook. Hij heeft er in het verleden 2 ondergaan: eentje aan zijn appendix en eentje bij een vrij gecompliceerde beenbreuk. Telkens gebeurde er iets onverwachts en heeft hij meer pijn geleden dan wat er hem verteld was. Hij heeft het daar helemaal mee gehad en heeft totaal geen zin om nu vrijwillig een operatie te ondergaan.
Hij probeert nog liever om van zijn lichaam te houden zoals het is, hoe gek het er ook uitziet.
Ik vind dat een moedige gedachte, maar vraag me af wat het beste voor hem is. Ik denk dat hij geen besef heeft van de mogelijke miserie die hem nog te wachten staan.
Op dit moment heeft hij het geluk dat hij er op school niet mee gepest wordt. Een van de meer populaire jongens (de grappigste, coolste van de klas, en toevallig ook nog de beste voetballer) heeft het namelijk ook. Wel in iets mindere mate, maar genoeg om op te vallen. In die jongen zijn geval gaat het niet om een genetisch iets maar heeft het wel degelijk te maken met zijn levensstijl (weet ik van zijn mama, die een jeugdvriendin was). Ondanks zijn overgewicht is die jongen wel vrij snel, en technisch heel begaafd als voetballer.
Daar heeft mijn zoon dus eigenlijk veel geluk. Omdat die jongen zo populair is en er niet mee gepest wordt, heeft mijn zoon er eigenlijk ook nauwelijks last van.
Maar ik vraag me wel af hoe het later verder moet. Ooit gaat hij verder studeren, werk zoeken, ... en dan is het maar af te wacht hoe de wereld reageert.
Zoals ik al zei lijkt zijn borstgroei gestagneerd te zjn. Momenteel spreken we over een grote 75A (34A) tot kleine 75B (34B) wat toch al heel wat is.
Zijn tweelingzusje zegt altijd dat hij grotere borsten heeft dan zij, en eigenlijk is dat nog waar ook.
Vorig jaar heeft hij besloten om een sport-BH van zijn zusje te proberen omdat het echt vervelend werd bij het lopen en dergelijke. Dat was een lastig moment maar ik kan ook een meisje met een A- of B-cup toch niet echt aanraden om permanent zónder BH door het leven te gaan. Omdat hij dat toch comfortabler vond hebben we wat sport-BHs gekocht in zijn maat (hij is wat breder dan zijn zusje), gelukkig was er een aanbieding in de Action, en die zitten perfect voor hem.
Zelf vindt hij het comfortabeler mét vulling, maar helaas maakt dat alles alleen maar meer opvallen, dus probeert hij dat in het openbaar toch zoveel mogelijk te vermijden.
We hebben nu geluk dat het winter is. Onder dikkere kleding of loszittende truien valt alles nog redelijk te verbergen, maar dat is niet het geval als het straks weer zomer wordt.
We hebben bovendien straks (in de paasvakantie - de kinderen lopen school in België) een strandvakantie in Spanje gepland, met verblijf in een soort CenterParks/SunParks-achige omgeving met talrijke zwembaden in het park zelf. Hij wil liever niet mee, maar snapt ook wel dat dat geen optie is.
We moeten ook aan de andere kinderen (3 meisjes) denken en die vragen al heel lang om zo'n vakantie.
Ik begrijp dat dit heel erg moeilijk voor hem is: hij wil niet met blote borsten in het zwembad of op strand, net zoals zijn zussen dat niet zouden willen. Zijn oudste zus heeft onlangs een aantal badpakken met pijpjes gekocht. Bedoeld voor hem, niet voor zichzelf.
Hij is al een tijdje zijn haar aan het laten groeien, om zo weinig mogelijk als jongen op te vallen. Hij gaat op zulke momenten nog liever door als raar meisje dan als jongen-met-gebrek (zijn woorden, niet de mijne)
Ik vind dit ... zo ... moeilijk.
De aankomende vakantie confronteert je weer met deze situatie en met je zoon die niet lekker in zijn vel zit (letterlijk), maar toch moet het om ook de andere kinderen een normaal leven en normale vakanties te kunnen geven.
En dat is maar 1 moment. Niemand weet wat de toekomst gaat brengen.
Mijn voorkeur zou toch die operatie zijn, maar ik snap dat hij dat niet ziet zitten en moet dat ook respecteren. Als hij het niet wil gaat het niet gebeuren. Toch lijken mijn man en ik ons meer zorgen te maken over de toekomst dan mijn zoon zelf. Die maakt zich vooral zorgen over het nu en de korte termijn, tot aan de strandvakantie en niet verder.
Heeft er nog iemand suggesties? We zouden graag alle mogelijkheden afwegen, en niet later ontdekken dat we iets over het hoofd gezien hebben.
Dat gaat dan over meerdere aspecten:
* Operatie? Geen operatie?
* Zwembad: toch blote borsten of een badpak? Nee, thuis blijven is geen optie.
* Heeft iemand ervaringen uit de eigen omgeving of vriendenkring die ons kunen helpen?
Een mama-met-zorgen.
Sinds ongeveer anderhalf jaar heeft mijn zoon last van (voor een jongen overmatige) borstgroei.
Het lijkt gelukkig nu zo'n half jaar gestagneerd te zijn, maar erg blij met het resultaat zijn we niet.
In tegenstelling tot wat vaak verteld wordt - en wellicht ook wel waar is - heeft het in het geval van mijn zoon niets te maken met overgewicht of met overmatig vet eten.
Na diverse bezoeken aan de huisarts en ziekenhuis lijkt de conclusie te zijn dat het wellicht een genetische afwijking is die dus van generatie op generatie overgedragen wordt. Of vreemd genoeg: telkens 1 generatie overslaat.
Dus: het was eigenlijk onvermijdelijk, en een verandering in levensstijl zou het niet hebben vermeden én helpt ook totaal niet om het op te lossen.
Komt voor bij minder dan 0,0001% van de mensen, blijkbaar. Dat zijn 17 Nederlanders en 11 Belgen, waarvan de helft vrouwen.
De enige manier om er vanaf te geraken is volgens de dokters een operatie. Sneetje maken, vet wegzuigen, dichtmaken en klaar. Mogelijk blijft er wel een lidteken achter. Technisch vergelijkbaar met een transgender meisje dat haar borsten wil laten weghalen om een jongen te kunnen worden.
Klinkt heel gemakkelijk, maar daar zit mijn zoon écht niet op te wachten. Hij is bang voor eender welke operatie dan ook. Hij heeft er in het verleden 2 ondergaan: eentje aan zijn appendix en eentje bij een vrij gecompliceerde beenbreuk. Telkens gebeurde er iets onverwachts en heeft hij meer pijn geleden dan wat er hem verteld was. Hij heeft het daar helemaal mee gehad en heeft totaal geen zin om nu vrijwillig een operatie te ondergaan.
Hij probeert nog liever om van zijn lichaam te houden zoals het is, hoe gek het er ook uitziet.
Ik vind dat een moedige gedachte, maar vraag me af wat het beste voor hem is. Ik denk dat hij geen besef heeft van de mogelijke miserie die hem nog te wachten staan.
Op dit moment heeft hij het geluk dat hij er op school niet mee gepest wordt. Een van de meer populaire jongens (de grappigste, coolste van de klas, en toevallig ook nog de beste voetballer) heeft het namelijk ook. Wel in iets mindere mate, maar genoeg om op te vallen. In die jongen zijn geval gaat het niet om een genetisch iets maar heeft het wel degelijk te maken met zijn levensstijl (weet ik van zijn mama, die een jeugdvriendin was). Ondanks zijn overgewicht is die jongen wel vrij snel, en technisch heel begaafd als voetballer.
Daar heeft mijn zoon dus eigenlijk veel geluk. Omdat die jongen zo populair is en er niet mee gepest wordt, heeft mijn zoon er eigenlijk ook nauwelijks last van.
Maar ik vraag me wel af hoe het later verder moet. Ooit gaat hij verder studeren, werk zoeken, ... en dan is het maar af te wacht hoe de wereld reageert.
Zoals ik al zei lijkt zijn borstgroei gestagneerd te zjn. Momenteel spreken we over een grote 75A (34A) tot kleine 75B (34B) wat toch al heel wat is.
Zijn tweelingzusje zegt altijd dat hij grotere borsten heeft dan zij, en eigenlijk is dat nog waar ook.
Vorig jaar heeft hij besloten om een sport-BH van zijn zusje te proberen omdat het echt vervelend werd bij het lopen en dergelijke. Dat was een lastig moment maar ik kan ook een meisje met een A- of B-cup toch niet echt aanraden om permanent zónder BH door het leven te gaan. Omdat hij dat toch comfortabler vond hebben we wat sport-BHs gekocht in zijn maat (hij is wat breder dan zijn zusje), gelukkig was er een aanbieding in de Action, en die zitten perfect voor hem.
Zelf vindt hij het comfortabeler mét vulling, maar helaas maakt dat alles alleen maar meer opvallen, dus probeert hij dat in het openbaar toch zoveel mogelijk te vermijden.
We hebben nu geluk dat het winter is. Onder dikkere kleding of loszittende truien valt alles nog redelijk te verbergen, maar dat is niet het geval als het straks weer zomer wordt.
We hebben bovendien straks (in de paasvakantie - de kinderen lopen school in België) een strandvakantie in Spanje gepland, met verblijf in een soort CenterParks/SunParks-achige omgeving met talrijke zwembaden in het park zelf. Hij wil liever niet mee, maar snapt ook wel dat dat geen optie is.
We moeten ook aan de andere kinderen (3 meisjes) denken en die vragen al heel lang om zo'n vakantie.
Ik begrijp dat dit heel erg moeilijk voor hem is: hij wil niet met blote borsten in het zwembad of op strand, net zoals zijn zussen dat niet zouden willen. Zijn oudste zus heeft onlangs een aantal badpakken met pijpjes gekocht. Bedoeld voor hem, niet voor zichzelf.
Hij is al een tijdje zijn haar aan het laten groeien, om zo weinig mogelijk als jongen op te vallen. Hij gaat op zulke momenten nog liever door als raar meisje dan als jongen-met-gebrek (zijn woorden, niet de mijne)
Ik vind dit ... zo ... moeilijk.
De aankomende vakantie confronteert je weer met deze situatie en met je zoon die niet lekker in zijn vel zit (letterlijk), maar toch moet het om ook de andere kinderen een normaal leven en normale vakanties te kunnen geven.
En dat is maar 1 moment. Niemand weet wat de toekomst gaat brengen.
Mijn voorkeur zou toch die operatie zijn, maar ik snap dat hij dat niet ziet zitten en moet dat ook respecteren. Als hij het niet wil gaat het niet gebeuren. Toch lijken mijn man en ik ons meer zorgen te maken over de toekomst dan mijn zoon zelf. Die maakt zich vooral zorgen over het nu en de korte termijn, tot aan de strandvakantie en niet verder.
Heeft er nog iemand suggesties? We zouden graag alle mogelijkheden afwegen, en niet later ontdekken dat we iets over het hoofd gezien hebben.
Dat gaat dan over meerdere aspecten:
* Operatie? Geen operatie?
* Zwembad: toch blote borsten of een badpak? Nee, thuis blijven is geen optie.
* Heeft iemand ervaringen uit de eigen omgeving of vriendenkring die ons kunen helpen?
Een mama-met-zorgen.
zaterdag 9 februari 2019 om 00:07
Dit ben ik niet met je eens. Het schijnt zelfs veel beter te zijn voor je borstspieren om bh-loos door het leven te gaan. Zeker als het maar zo'n klein cupje betreft.maar ik kan ook een meisje met een A- of B-cup toch niet echt aanraden om permanent zónder BH door het leven te gaan
Wat je zoon betreft, die hoeft toch niet op stel en sprong te laten opereren? Het is niet een nu of nooit situatie. Als hij er over 'n paar jaar wel last van krijgt is de stap naar het ziekenhuis zo gezet.
zaterdag 9 februari 2019 om 00:09
zaterdag 9 februari 2019 om 00:13
Zwemmen in t-shirt of iets wetsuit-achtig is geen optie?
Die operatie ... dat zal hij toch écht zelf moeten willen.
Het is in zijn lijf dat ze gaan snijden en als hij dat op dit moment niet ziet zitten ... ook goed.
Ik zou de optie wel open laten naar de toekomst toe.
Misschien kan hij via artsen of specialisten mensen vinden met 't zelfde probleem en eens in gesprek gaan met hen? Hoe zij het aanpakken of ervaren?
Die operatie ... dat zal hij toch écht zelf moeten willen.
Het is in zijn lijf dat ze gaan snijden en als hij dat op dit moment niet ziet zitten ... ook goed.
Ik zou de optie wel open laten naar de toekomst toe.
Misschien kan hij via artsen of specialisten mensen vinden met 't zelfde probleem en eens in gesprek gaan met hen? Hoe zij het aanpakken of ervaren?
zaterdag 9 februari 2019 om 00:13
nee helemaal niet, het is vrij normaal voor jongens in de vroege pubertijdMinkeDeWit schreef: ↑09-02-2019 00:09Komt het zo weinig voor? Ik ken nl een jongen die het ook heeft. Niet persoonlijk maar hij woont hier in de buurt. Naar het zwembad gaat hij gewoon in zwembroek, in kleding valt het niet op.
Ik zou hem helpen voor die operatie te kiezen. Daar heeft hij zijn hele leven profijt van.
zaterdag 9 februari 2019 om 00:14
Eens. Laat hem het op zijn tempo doen (of helemaal niet).redbulletje schreef: ↑09-02-2019 00:07Wat je zoon betreft, die hoeft toch niet op stel en sprong te laten opereren? Het is niet een nu of nooit situatie. Als hij er over 'n paar jaar wel last van krijgt is de stap naar het ziekenhuis zo gezet.
zaterdag 9 februari 2019 om 00:15
vroeg ik me ook af, hoe oud hij is.
Wat betreft het bh probleem, ik zou even kijken naar van die sport hemdjes die steun geven zoals een bh. Het lost niks op, maar dan heeft hij misschien minder het gevoel dat hij een bh draagt. Zoals dit bijvoorbeeld: https://nelly.com/nl/kleding-voor-haar/ ... o_s=gplanl
kan hij misschien ook aan boven een zwembroek (ik weet niet of hij dat wil, maar probeer mee te denken)
Je zegt dat de medische conclusie 'lijkt', nu weet ik niet of je bedoelt dat het dat gewoon is, of dat je het eigenlijk niet weet, als het zo is dat je het niet weet zou ik inderdaad het toch verder laten uitzoeken zodat hij (en jij ook) tenminste weet waar hij aan toe is.
Vind de gender poli van S-meds ook wel slim, zij hebben waarschijnlijk vaker met dit bijltje gehakt, welliswaar misschien vanuit een andere problematiek, maar ze hebben misschien wel slimme oplossingen.
Wat betreft het bh probleem, ik zou even kijken naar van die sport hemdjes die steun geven zoals een bh. Het lost niks op, maar dan heeft hij misschien minder het gevoel dat hij een bh draagt. Zoals dit bijvoorbeeld: https://nelly.com/nl/kleding-voor-haar/ ... o_s=gplanl
kan hij misschien ook aan boven een zwembroek (ik weet niet of hij dat wil, maar probeer mee te denken)
Je zegt dat de medische conclusie 'lijkt', nu weet ik niet of je bedoelt dat het dat gewoon is, of dat je het eigenlijk niet weet, als het zo is dat je het niet weet zou ik inderdaad het toch verder laten uitzoeken zodat hij (en jij ook) tenminste weet waar hij aan toe is.
Vind de gender poli van S-meds ook wel slim, zij hebben waarschijnlijk vaker met dit bijltje gehakt, welliswaar misschien vanuit een andere problematiek, maar ze hebben misschien wel slimme oplossingen.
zaterdag 9 februari 2019 om 00:17
Ik heb een relatie gehad met een man/jongen (begin 20) die dit had. Hij schaamde zich er wel erg voor en heeft uiteindelijk voor een operatie gekozen.
Overigens niet aangemoedigd voor mij hoor, het maakte mij niet uit. Hij is er nooit mee gepest. Maar hij vertelde het mij voor we elkaar naakt zouden zien.
Je zoon gaat zijn plek vinden in de wereld. En hij zal ook zijn lichaam accepteren zoals het is. Misschien laat hij er ooit wat aan doen, misschien niet.
Dat korte termijn denken is logisch voor een kind/puber brein. Gevolgen nog niet kunnen overzien. Geef hem de tijd en laat hem zelf de beslissing maken. Het komt echt wel goed.
Overigens niet aangemoedigd voor mij hoor, het maakte mij niet uit. Hij is er nooit mee gepest. Maar hij vertelde het mij voor we elkaar naakt zouden zien.
Je zoon gaat zijn plek vinden in de wereld. En hij zal ook zijn lichaam accepteren zoals het is. Misschien laat hij er ooit wat aan doen, misschien niet.
Dat korte termijn denken is logisch voor een kind/puber brein. Gevolgen nog niet kunnen overzien. Geef hem de tijd en laat hem zelf de beslissing maken. Het komt echt wel goed.
zaterdag 9 februari 2019 om 00:19
15, dat had ik inderdaad niet vermeld.
Het percentage dat ik opgaf heeft betrekking op de genetische afwijking. Jongens met borstgroei komt vaker voor, maar meestal heeft dat andere oorzaken zoals een ontregelde hormonenspiegel (dus gewoon puberteit), of overgewicht of een overdaad aan vette voeding. In sommige gevallen gaat het ook weer vanzelf weg (de hormonenspiegel) of mits een aangepast dieet (overgewicht). In het percentage waar ik over spreek is het aangeboren en werkt het dus niet zo. Het effect is hetzelfde, de oorzaak heel anders.MinkeDeWit schreef: ↑09-02-2019 00:09Komt het zo weinig voor? Ik ken nl een jongen die het ook heeft. Niet persoonlijk maar hij woont hier in de buurt.
zaterdag 9 februari 2019 om 00:23
ja dus hij is niets anders dan al die andere jongens met borstjes (met andere oorzaak). als het blijft laat je het weghalen maar een beha dragen en een badpak is echt weer een ander uiterste.gina25929852 schreef: ↑09-02-2019 00:1915, dat had ik inderdaad niet vermeld.
Het percentage dat ik opgaf heeft betrekking op de genetische afwijking. Jongens met borstgroei komt vaker voor, maar meestal heeft dat andere oorzaken zoals een ontregelde hormonenspiegel (dus gewoon puberteit), of overgewicht of een overdaad aan vette voeding. In sommige gevallen gaat het ook weer vanzelf weg (de hormonenspiegel) of mits een aangepast dieet (overgewicht). In het percentage waar ik over spreek is het aangeboren en werkt het dus niet zo. Het effect is hetzelfde, de oorzaak heel anders.
zaterdag 9 februari 2019 om 00:28
zaterdag 9 februari 2019 om 00:30
Ik begrijp de reacties wel qls gewegd wordt dat het maar om een klein cupje gaat. Vanuit het standpunt van een meisje dat graag als volwassen en/of sexy gezien wil worden is dat uiteraard zo.
Maar als jongen die helemaal geen borsten wil en gewoon plat wil zijn is dat toch heel wat.
Ik kan er natuurlijk nooit meer onbevooroordeeld naar kijken, maar als ik eerlijk moet zijn zie je het wel degelijk. Zeker als hij enkel een t-shirt draagt.
En nee; uiteraard vindt het niet fijn of normaal om een bh te dragen. Maar hij vindt het evengoed niet fijn om zonder rond te lopen. Dit is een keuze voor het minste van 2 kwalen.
Ik kan me niet herinneren wanner ik als jong meisje mijn eerste bh ben gaan dragen, ik weet wel dat mijn dochters er alledrie vrij vroeg mee begonnen zijn. Die zijn toch niet meer bh-loos buitengegaan vanaf dat ze zichtbaar borsten hadden, laat staan zonder bovenstukje gaan zwemmen...
Maar als jongen die helemaal geen borsten wil en gewoon plat wil zijn is dat toch heel wat.
Ik kan er natuurlijk nooit meer onbevooroordeeld naar kijken, maar als ik eerlijk moet zijn zie je het wel degelijk. Zeker als hij enkel een t-shirt draagt.
En nee; uiteraard vindt het niet fijn of normaal om een bh te dragen. Maar hij vindt het evengoed niet fijn om zonder rond te lopen. Dit is een keuze voor het minste van 2 kwalen.
Ik kan me niet herinneren wanner ik als jong meisje mijn eerste bh ben gaan dragen, ik weet wel dat mijn dochters er alledrie vrij vroeg mee begonnen zijn. Die zijn toch niet meer bh-loos buitengegaan vanaf dat ze zichtbaar borsten hadden, laat staan zonder bovenstukje gaan zwemmen...
zaterdag 9 februari 2019 om 00:34
Ik vind het feit dat hij blijkbaar als een meisje op vakantie te willen wel 100 bruggen te ver....
