Na een jaar niet zwanger... en dan? Wie kletst er mee?

23-04-2007 11:45 13139 berichten
Superstoere meisjes:

* Kaetje: 30 jaar. April 2006 begonnen, IUI 6 gestart op 25 februari, voor het eerst met Menopur (voorheen met Puregon)

* Sammy300: 4x IUI, miskraam in december, nu op naar 6e IUI

* Sophy: 2 jr bezig, welverdiende pauze tot maart 2009

* Merel29: 2e icsi 28-01-09 start met de pil (als het goed is) 18-02-09 start deca 04-03-09 start gonal-f. 13-03-09 1e echo punctie gepland op 18-03

* Fleur: 1e ICSI poging na punctie gestopt, cryo poging 1 teruggeplaats, 9-10 testen

*Wix: begonnen juli 2007. Uitslag onderzoeken 24-11

*Goof: begonnen in januari 2006, 2x IUI gehad, nu in afwachting van IUI, maar deze cyclus ei gemist

*Mariesophie: Februari 2007 mm, PCOS, 1xIUI en nu op naar IVF.

*Zitah: dochter 5 jaar, 5 jaar kinderwens voor nummer 2. 5 miskramen. Stopt hoogst waarschijnlijk als kinderwens na 6x iui nog niet vervuld is. Bezig met 3e IUI

*Watson: start april 2008, in afwachting van behandeltraject, binnenkort gesprek bij de gyn.

*Dolfijntje: begonnen in mei 2006, 3x IUI en nu in afwachting van endometriose weglaseren.

*Allis: Begonnen half 2007, miskraam eind 2007 na 9 weken, nu testen begonnen, binnenkort kijkoperatie en uitslag zaadtest

*linnielin: 25 jaar, vanaf oktober 2007 bezig. Bij gynecoloog geweest voor endometriose, hiervoor kijk operatie gehad.

*Haiti: 33 jaar en probeer sinds februari 2008 zwanger te worden. Februari 2009 begonnen met de eerste onderzoeken.

*Knappekloon: bezig sinds dec 2007, mmm rond juni

*Bengal: 31 jaar, sinds juli 2007 in het z'huis en gaan per eind maart het fertiliteitstraject in (ws. ICSI).



Superstoere Meisjes en Zwanger!!!!!!!

* Suzzel: ICSI, 22-8 terugplaatsing, 1 of 2-9 testen, zwanger!!!! 12-5 uitgerekend.

* Doggie75: 11-07 MMM, 4x IUI. Spontaan zwanger geraakt na de IUI's. 9 mei uitgerekend.

* Nicks: 4/8 positief getest!

* Nicky22: Zwanger! uitgerekend op 23 mei

* Fre: 1e IVF --> 07-10 positief getest!! Twee kloppende hartjes uitgerekende datum is 11 juni! (Maar de planning is 21 mei, 37 weken lijkt me genoeg én tof!?!)

* Debgirl1984: net in MMM diagnose PCO 15-10 positieve test!

* Rebels: Kind 2 jr, juli '07 begonnen voor 2e, 2 miskramen. 19-10 positieve test. 19 juni uitgerekend.

* Mousie: icsi eigen cyclus, 5e poging. Positieve test op 21-10, 27 juni uitgerekend.

* Blogbabe: begonnen in januari 2006, Na 4e IUI zwanger! positieve test op 21-10.

* Maria 52 (Pierel): begonnen in voorjaar 2006, spontaan zwanger geraakt na 3 IUI en hsg. Positieve test op 28-10 5 juli uitgerekend.

* Carpe Diem: begonnen in maart 2006, in oktober start met ICSI. Positieve test op 10 november. Uitgerekend 17 juli

* Tornapart: bbz '00 + '04, zoontje '06, miskraam '07, bbz '08, 1e IVF '08, op naar 2e cryo-poging. positieve test op

10-12

* Peggysue2:gestopt aug.2005, feb 2007 in mm. okt 2007 IUI > bbz, mei 2008 ivf, okt + nov 2008 cryo tp, jan 2009 start nieuwe ivf. 27 februari positieve bloedtest. Tweeling!

*Barbabella: 27 jaar, sinds maart 2007 proberen zwanger te worden, sinds juli 2008 in de medische molen. Spontaan zwanger, 16 maart positieve test



Superstoere meisjes en Bevallen!!!!!!!

* Krissie: Bevallen op 16-8 van een zoon

* Draaimolen: mama van een zoontje!

* Marielle: Dochtertje!

* Loekie: ICSI-baby, 9-12-'08 een zoontje!

*Sweety: Dochtertje.

* Yamuna: Zwanger via IUI, viel 06-01-'09 aan twee. Dochtertje!



In april 2006 zijn we van start gegaan... tot nu toe zonder resultaat. Ik ben 28 en mijn vriend ook. Samen hartstikke gelukkig, eigen huis (samen met de bank ;)), allebei leuke (vaste) baan, stabiele relatie en helemaal toe aan kids. We vrijen op de juiste dagen, ik ben al meer dan 15 kilo afgevallen (woog over de 100 kilo), vriend is gestopt met roken, ben al jaren niet meer aan de pil. Niets staat ons in de weg maar toch is het nog niet raak. Ik ben begonnen met temperaturen vorige maand en wil dat nog zeker 1 maand doen. Mn menstruatie is aardig regelmatig en ik voel mijn eisprong vrijwel altijd. Mensen om ons heen beginnen te vragen of er al kinderen komen (net bevallen vriendin, schoonzusje etc.) en wij liegen er op los dat we er nog niet aan toe zijn. Ik vind het steeds moeilijker om het voor me te houden en zou het graag met meer mensen willen delen, bijvoorbeeld met mn moeder. Maar het leek ons zo leuk om iedereen te "verrassen" met een onverwachte zwangerschap. We proberen het ook steeds met humor te benaderen en het wat te relativeren. Maar als ik net ongesteld ben geworden (zoals afgelopen donderdag) dan wordt ik steeds moedelozer en verdrietiger....



Aan de MMM zijn we nog niet toe, ik wil eerst nog bezig met temperaturen. Dan hebben we ook iets om de dokter te laten zien zeg maar. Mijn grootste angst is om van de dokter te horen dat wij samen geen kinderen kunnen krijgen. Dat is eigenlijk ook de reden dat ik nu nog niet naar de dokter wil. Maar de drang om te weten waarom het niet lukt wordt ook steeds groter....



Ik heb eerder meegeschreven met een topic met meiden die ook al wat langer bezig waren maar dat is eigenlijk langzaamaan uitgestorven. Daarom een nieuw topic om alle frustraties, verdriet en hopelijk ook geluk te kunnen delen.
Alle reacties Link kopieren
doggie: dankje, maar ik moet wel vooruit blijven kijken het is al zo moeilijk. eerst is er het verdriet en dan de verwerking en omdat we nog een poging in het vooruitzicht is moeten we verder. als we niet positief kunnen zijn is de poging bij voorbaat al mislukt. gelukkig kunnen manlief en ik er samen goed over praten en hij kan een hoop hebben.. gelukkig maar hoor want ik ben echt niet altijd makkelijk

wat kl*te dat je ongesteld bent geworden!! en je eigen vertellen, oh dat heb ik ook wel eens gedaan.. mijn hart ging steeds harder kloppen en ik heb gelijk een test gedaan toen. wat een domper was dat, niet veel later werd ik ongesteld!

nog zo'n dooddoener je moet er niet zo veel mee bezig zijn!!! hoe vaak ik dat al heb gehoord.. als of je aan het einde van de maand je gedachten uit kunt zetten en na je ongi weer aan!!



loekie: wij zeiden in het begin ook tegen de mensen die we het niet wilde vertellen "joh we zijn nog jong, nu nog even niet hoor" nu is bijna iedereen op de hoogte en hebben geen last meer van dit soort vragen en iedereen die het nog niet weet en we komen op het onderwerp uit krijgt het ook te horen.. ook op mijn werk zijn ze op de hoogte. wij vinden dat prettig maar dat hoeft niet voor iedereen zo te zijn..



nee ben nog niet gebeld..wordt nu wel heel nieuwsgierig dat wachten is vreselijk!

groetjes wendy
Alle reacties Link kopieren
Ja je moet er niet zoveel mee bezig zijn!! Ehe, lekker makkelijk. Inderdaad wendy, alsof je gedachtes uit kan zetten. As weekend hebben wij een reunie en iedereen heeft al kinderen of is zwanger. En de meesten zijn nog jonger ook!! Daar zie ik wel tegenop. Maar ja, gewoon blijven lachen dan maar weer.
Hoi meiden!

Ik kan wel zeggen: Ga trouwen. Dan ben je er lang zo veel niet meer mee bezig!, haha. Ik heb jullie gewoon verwaarloosd. Kan helemaal niet meer ophouden met praten over, fantaseren over, plannen van en dromen over DE bruiloft,hihi. We hebben al heel wat geregeld. We willen op een heeeeeel populaire datum trouwen maar tot nu toe is t allemaal nog gelukt. Stadhuis en feestlocatie zijn vrij, bruidssuite gereserveerd. Ik krijg mn trouwjurk van mn oma (joepie!!!!) en lief krijgt zijn pak van zn ouders (joepie!!!!!). Een collega van mij is fotografe en ik heb haar al gevraagd. We gaan binnenkort een keertje met ons drietjes om de tafel, dan kunnen we haar werk bekijken en wat afspraken maken. Ben ik ook zo blij mee!

Maar goed, ik zal er over ophouden, ik sla helemaal op hol!

Doggie, jammer dat je ongsteld bent geworden.

Els ook , jammer hoor! Maar gelukkig wel een fijne vakantie, dat is dan in ieder geval nog iets.



Over het schema: vorige week dacht ik dat ik er tijd voor had maar dat was niet zo. En nu heb ik er zeker geen tijd meer voor want ik ben vandaag weer begonnen met werken en het is meteen superdruk. Ik kan wel het openingsbericht veranderen dus als iemand het schema maakt en het online zet (dat kon Krissie geloof ik ook doen) dan kan ik het in het openigsbericht zetten en dan kan iemand het bijhouden.



MissW, zie je het nog een beetje zitten? Nog even wachten en dan zijn jullie weer aan de beurt he?



Wendy, al weer aan het opladen of niet? Goed dat je op zoek gaat naar ander werk. Je werk is zo belangrijk, je zit er toch het grootste deel van de dag eigenlijk...



Verder weinig te melden. Vruchtbare dagen net gehad en nog net 1 keer kunnen vrijen... Ben er echt minder mee bezig, minder gespannen.



Heb ik nog iemand gemist? Sorry dan!
Alle reacties Link kopieren
Even snel een korte reactie.

@Doggie, Wat enorm rot dat je toch ongesteld bent geworden *hug*, helemaal als je dan een paar dagen later ongesteld bent dan normaal, dan krijg je toch hoop. Wat betreft de vragen van mensen: ik ben altijd maar heel open en eerlijk; ik vertel iedereen alles. Sommige mensen schrikken daar ook wel van, maar dan hoop ik maar dat ze er bij een ander rekening mee houden dat zulke vragen heel kwetsend kunnen zijn.



@Wendy: je bent al echt ver dus in de MMM, hopelijk lukt het je binnenkort om zwanger te worden. Ik bewonder je doorzettingsvermogen.



Schema vind ik goed, volgende keer, oké?

Vandaag heb ik met mijn leidinggevende gesproken en hem verteld dat mijn man en ik op het punt staan om naar de huisarts te gaan en dus ook de MMM ingaan en ik vermoedelijk daarom vaker vrij moet nemen. Hij was heel begripvol. Hopelijk lukt het ons snel!



Tot de volgende keer dames
auw auw, ik heb mn eisprong....ineens best wel erge pijn, links.

dus gister was nog net op tijd. Toch wel weer spannend dan he. Over veertien dagen weet ik meer, haha.
Alle reacties Link kopieren
keatje: voor jouw toch weer een spannende tijd! goeie tip van je om te gaan trouwen, maar eh wat als je nou al getrouwd ben? geintje, maar je hebt wel gelijk hoor.. dat heeft ons ook wel geholpen al liepen wij nog niet geheel in de mm..



els : dankje, maar ik moet wel doorzetten wil ik mijn droom zien uitkomen.. en (nogmaals??) het is echt niet makkelijk hoor.. heb vaak nog even een dipje of dan zit ik weer te janken bij een goede film/serie of zlefs een stomme reclame.. maar als ik nu zou stoppen weet ik bijna zeker dat die droom niet uitkomt en daarom gaan we door..



heb net mijn medicijen op gehaald, ZÓveel en de doosjes zij zó groot. de bovenste plank van de koelkast ligt nu echt vol..

groetjes wendy
Alle reacties Link kopieren
***Even inbreken***



Ha Dames,



Ik ga helaas, helaas starten met het hele medische beuren "project baby" en helaas zijn jullie ervaringsdeskundigen.



Ik moet bloedprikken op dag 3, maar wat is dag 3?



Gister verloor ik vooral roze troep en één drup bloed bij het 'vegen' en vandaag is het echt doorgebroken. Dan is vandaag toch dag één? Of was dat gister al?



Ik hoop dat jullie kunnen helpen.



Lily



***and out***
hoi lily-lamb,

ik heb ook altijd begrepen dat de dag waarop je echt ongesteld wordt (rood bloed dus) de eerste dag is. Maar ik spreek niet uit ervaring en ik wilde eerlijk gezegd tegen die tijd (moet ook over een week of twee prikken) nog even naar het ziekenhuis bellen, dan weet ik het zeker. Maar als jij het eerder weet mag je t hier ook neerzetten, haha.
Alle reacties Link kopieren
hoi lily-lamb, bij mij hebben ze gezegd dat je 1e dag de dag is waarop je echt ongesteld wordt. maar dat is tijdens de ivf behandeling, en ik heb ook ooit bloed moeten prikken maar dat lijkt al weer een eeuw geleden, kan je dus ook niet echt helpen, maar bel het ziekenhuis even.. succes in ieder geval..

groetjes wendy
Alle reacties Link kopieren
*********breekt weer in voor Doggie**********



Meid wat weer ontzettend jammer, en k*t voor je!!!!

Van mij krijg je weer een hele dikke knuf en vergeet niet

wij blijven er voor je!



Liefs Mita



*********en is weer weg***********
Alle reacties Link kopieren
Thanx Mita, je bent zo'n schatje!!

(leuke foto's van je kleine by the way!!!!)]
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,



Ik tel ook altijd vanaf de eerste dag dat ik echt bloed verlies. Afgelopen weekend gebeurde dat op zondagavond, dus dat is dan dag 1. Maar vraag het ff na in het ziekenhuis.



Gister was ik jarig en zijn doggieman en ik lekker uit eten geweest. Dan is het toch wel fijn om ongi te zijn, lekker een wijntje gedronken. Leuke avond was het, weer even goed kunnen bijpraten. Echt tijd voor zijn tweeen. Heerlijk!!
Alle reacties Link kopieren


doggie deze zijn voor jouw.. gefeliciteerd met je verjaardag (nog)

groetjes wendy
Alle reacties Link kopieren
Ha Dames,



Super bedankt voor jullie info! Ik heb ook maar even in het ZK gechecked en inderdaad de eerste dag dat er echt (veel) bloed is is dag één. Al die rommel die daarvoor komt telt niet mee. Ik ga dus morgen bloedprikken en dan start voor ons het hele medische gebeuren....*zucht*
Alle reacties Link kopieren
lily heel veel succes..

groetjes wendy
Alle reacties Link kopieren
quote:lily_lamb schreef op 30 augustus 2007 @ 16:04:

Ha Dames,



Super bedankt voor jullie info! Ik heb ook maar even in het ZK gechecked en inderdaad de eerste dag dat er echt (veel) bloed is is dag één. Al die rommel die daarvoor komt telt niet mee. Ik ga dus morgen bloedprikken en dan start voor ons het hele medische gebeuren....*zucht*





Sterkte daarmee! En schrijf gerust hier mee als je dat wil.

Ga je met IUI beginnen? Of met iets anders??
Alle reacties Link kopieren
Dank je Doggie voor de gastvrijheid.



Ik heb nog geen idee wat en hoe. 11 september heb ik de eerste afspraak met de gyn. Ik heb een zeer onregelmatige cyclus en een kinderwens en dat blijkt niet de beste combinatie te zijn. Mijn cyclus zit tussen 32 dagen en nu mijn langste cyclus zo'n 83 dagen geloof ik.



Ik heb dus nog geen gyn gezien maar omdat je blijkbaar standaard een lab formulier mee krijgt met de boodschap 'op dag 3 bloedprikken' heb die maar alvast getackeld. Ik wil spijkers met koppen slaan. Begrijpelijk.



Verder wacht ik het maar af en hoor ik wel wat mijn probleem is en/of die van mijn man.



Erg spannend en erg balen, maar what do you do?
jeetje little lamb, heb je al eens gebeld dat je cyclus nu al zo lang duurt? Misschien niet zo handig om je nu op de derde dag te laten prikken... dat kan nog wel even duren als ik t zo begrijp... Ik hoop voor je dat het snel zover is, dan kunnen jullie verder. Is je man al onderzocht? Als je zin hebt mag je hier meeschrijven hoor!

Hier weinig nieuws. Ben druk bezig met afvallen en het gaat goed. Ben minder op het forum omdat we proberen om er meer op uit te gaan. Mn vakantie is voorbij en ipv 4 werk ik dit schooljaar 5 dagen. En dan doen we samen het huishouden als we thuis komen en gisteren en eergisteren zijn we daarna wezen fietsen. En vandaag wezen lopen dus we proberen wat in beweging te komen en meteen een frisse neus. We zijn heel druk bezig met de bruiloft en ik we hebben eigenlijk de meeste dingen al geregeld. Alleen nog kleding, kaarten, ringen, gastenlijst, huwelijksreis en wat andere kleine dingen. Heb zelfs de afspraak met de kapper al staan, haha Tja, we trouwen op een heeeeel populaire datum en ik wil zeker zijn dat we alles zo krijgen als we willen, anders kiezen we liever een andere datum.

Doggie, hoe is t nu?

En hoe is het met de meiden die een behandeling ondergaan hebben? Al nieuws? En met de rest? Kunnen jullie t wachten ook nog een beetje aan? Ik ben echt afgeleid, vooral nu mn werk weer begonnen is. Wel lekker, de regelmaat weer een beetje in mn leven. Alleen wel vroeg opstaan, bah. Ga nu dus ook maar naar bed, morgen om 6:15 gaat de wekker weer...

groetjes!
Alle reacties Link kopieren
Hey meiden,



Lily, welkom(kom je hier meeschrijven?). Jeetje een cyclus van 83 dagen, dat is drie maanden. Dan kan dag 3 erg lang duren zeg. Spannend allemaal hè? En wat wordt je geduld op de proef gesteld zeg in de mmm. Sterkte en schrijf hier lekker mee!



Gisteren is mijn zus bevallen van een zoontje. Vandaag gaan we kijken. Ik heb er zoveel zin en ben zo blij voor haar en haar partner. Maar tegelijkertijd zit ik alleen maar te huilen en heb ik het idee dat ik er helemaal alleen voor sta met mijn gevoelens en verdriet. Mijn man snapt me wel, maar ervaart zelf niet dat hevige verdriet dat ik voel. En ik heb lieve vrienden en collega's en familie maar toch heb ik het idee dat ik dit in mijn eentje doe. Dat is niet helemaal waar, mijn moeder is laatst meegeweest naar het ziekenhuis en is me heel erg tot steun. Jullie zijn daarom ook zo fijn om alles mee te kunnen delen.



En even iets ergs opbiechten: ik ben toch wel een beetje jaloers nu op mijn zus en dat wil ik niet. Maar het is verdorrie zo oneerlijk hoe ik er steeds mee geconfronteerd wordt. Vriendinnen die allemaal zwanger zijn geworden, collega's nu mijn zus. En ik probeer altijd oprecht blij te zijn voor mensen en voor mijn zus zeker want ik hou heel veel van haar maar het doet ook pijn.

En nu weer tot november wachten, ik vind het echt te lang.



En mijn beste vriendin die zelf in 1x zwanger was vond het raar(!!) dat wij nu al naar het ziekenhuis gingen. Nou ja raar, ze keek er van op. Want ik had toch niet heel veel miskramen gehad? Alsof je alleen dan wordt doorgestuurd. Dan ben ik echt even pissed, zij zou eens 1,5 jaar bezig moeten zijn!!



Sorrie voor dit ego-verhaal..ga even mijn neus snuiten...leifs
Alle reacties Link kopieren
Lieve MissW, ik snap je zo goed, ik heb vaak ook het gevoel dat ik er in mijn verdriet alleen voor sta. Mijn vriend is niet zo'n prater en vind ook dat je er niet te veel over moet praten, want dan wordt het zo'n beladen onderwerp, terwijl ik dat juist wel wil. Ik zit dit nu met tranen te schrijven omdat ik dat ook voel!! Hij ervaart dat hevige verdriet gewoon niet zo. Schrijf het hier maar lekker van je af, wij veroordelen nooit!

Mijn beste vriendin steunt me en vloekt net zo hard mee als ik weer eens ongesteld ben, maar is toch anders, hoe lief ook.



En onze vrienden, hun kleine is 10 weken, vonden het ook raar dat we naar het ziekenhuis gaan, dezelfde die ovulatietesten niets vonden, gek he zijn zulke goede vrienden maar ze snappen het niet, waren zelf zo zwanger dus je kan je dan misschien ook niet inleven. Ze dachten dat we meteen ivf gingen doen....???....????

Dus uitgelegd dat ze eerst alleen bloed prikken en zaad testen en dat indien ivf nodig zou zijn, je zo 2,5 jaar verder bent. Ze zeiden je moet het gewoon veel doen, ja haha, dat doen we ook!!!!



En je zus weet heus wel dat je het haar oprecht gunt en dat je heel blij voor haar bent, maar laat ook je tranen zien of in iedergeval je kwetsbare kant, anders kan ze je ook niet steunen. Toen mijn andere vriendin beviel, nu 16 weken geleden, heb ik in haar armen tranen met tuiten gehuild, enerzijde om dat ze zo'n mooi mannetje op de wereld had gezet en anderzijds omdat ik het ook zo graag wilde en ze snapte het volkomen. ( moet nu ook ff mijn neus snuiten)



Zo ff tranen gedroogd en neus gesnoten. Ik heb niet gehuild toen ik zondag ongesteld werd, maar nu kwam alles er uit. Zit toch allemaal wel hoog. Hoewel ik verder een positief ingesteld mens ben en heel erg kan genieten van kleine dingen, moet het er soms even uit. En dan het liefst als ik alleen ben. Iedereen zegt altijd dat je alles moet delen, maar soms wil je toch het liefste alleen huilen. Zo nu weer leuke dingen, ben vrij, ga zo naar mijn beste vriendinnetje, ze weet alles van me en kan me heerlijk opvrolijken door er gewoon te zijn. Kus Doggie
Miss W en doggie, ik herken het ook, wat jullie zeggen. Mijn vriend heeft niet zo'n sterke wens als ik. Hij zegt zelfs dat als hij een vriendin had gehad die geen kinderen wilde dat hij dat ook prima zou vinden. Hij heeft alleen verdriet omdat ik verdriet heb, niet omdat we nog niet zwanger zijn. En hij wil het graag omdat ik het zo graag wil. Hij vind het allemaal wel spannend en hij hoopt ook echt dat ik snel zwanger zal raken maar hij heeft gewoon niet zo'n heel sterke wens. Hoewel ik zeker weet dat hij een geweldige vader zou zijn hoor, daar niet van. Hij zou er helemaal voor gaan maar op dit moment doet hij alles voornamelijk voor mij. En verder praat ik er niet (veel) over, alleen hier.

En de jaloezie herken ik ook. Het was 1 van de eerste keren dat ik moest huilen, omdat mijn beste vriendin een kindje had. Niet bij haar, ik wil niet dat ze weten van ons probleem maar toen we thuis kwamen. En ik voelde me zo slecht dat ik jaloers op haar kon zijn terwijl ze zo'n mooi kindje hadden gemaakt van hun tweetjes en ze het zo goed had gedaan tijdens de zwangerschap en de bevalling. Vond mezelf echt een rotmens en een slechte vriendin. Ik voel de tranen ook al weer opkomen, het is ook een emotioneel onderwerp. En niet leuk om toe te geven dat je zo jaloers kan zijn op iemand die zo dicht bij je staat, vooral je zus. Maar de gevoelens zijn dus wel normaal MissW, ik denk dat bijna iedereen ze hier wel herkent.

Ik wil je heel veel sterkte wensen voor als je straks de eerste keer heen gaat maar vooral heel veel plezier! Ik weet zeker dat je naast de jaloezie vooral geluk en blijdschap voor je zus voelt!

Wij gaan een weekendje weg dus ik kom hier maandag/zondag pas weer.

groetjes!
Alle reacties Link kopieren
keatje, heb je de datum al bekend gemaakt? heb ik er dan zo overheen gelezen of weet ik het gewoon niet meer? , sorry hoor..



missw, allereerst gefeliciteerd met de kleine van je zus..



missw, doggie en keatje, ik sluit me helemaal bij jullie woorden aan.. gelukkig kan ik er wel goed met manlief over praten, hij wil het net zo graag als ik.. toen we stopte met de pil waren we er allebei helemaal klaar voor, voor mij hadden we wel eerder mogen stoppen maar manlief was er nog niet klaar voor.. we doen ook werkelijk elk ziekenhuis bezoek samen.. (zie genoeg vrouwen alleen zitten)

mensen die niet (ongeveer) hetzelfde mee maken als wij zullen nooit onze gevoelens begrijpen.. en ik ben blij dat we elkaar hier kunnen helpen..

ik heb moeite met die dikke buiken altijd.. dat doet me het meest denken aan het geen wat ik momenteel het liefste wil.

gelukkig kan ik wel enorm genieten van de kids van andere. mijn vriendin heeft een zoontje en een 2ling, onze buurjongen is een heerlijk jochie dat af en toe patat komt eten en laats heb ik de hele avond mogen genieten van de kleine van een andere vriendin..

en straks kan ik ook zo genieten van de kleine van mijn zus, ondanks dat ik ook wel eens jarloers ben op die dikke buik van haar.. en net als jullie gun ik het haar enorm, ze hebben er ook de nodige moeite voor moeten doen (1e keer zwanger na 6 weken een miskraam) we er zelf ook heel open over..

meiden sterkte met deze gevoelens..

groetjes wendy
Alle reacties Link kopieren
Even een knuffel voor Miss Meis, ik vind het heel verdrietig voor je. En ondanks dat ik nu mama ben, heb ik er ook wat langer op moeten wachten en ken dat gevoel wel. Niet zo lang als jij nu, maar ik kan me dat gevoel zo goed nog herinneren. Het is gewoon k.u.t. Het is echt niet dat je het anderen niet gunt, je gunt t jezelf alleen ook zo! Ik vind het gewoon erg verdrietig voor je en zou willen dat ik er wat aan kon doen meid. Het is gewoon oneerlijk dat sommigen zomaar zwanger worden en er misschien niet eens echt blij mee zijn of gewoon niet goed voor hun kind kunnen zorgen, terwijl jullie (allemaal hier) er zo klaar voor zijn en een kind zo enorm gewenst is. Waarom wil het dan niet??!! Het is enorm oneerlijk.
Alle reacties Link kopieren
*inbreker*



Lees altijd even met jullie mee (stiekem he) maar ik huil ook even mee hoor!!

Ook ik begrijp (helaas) wat jullie voelen en beschrijven.



Kreeg maandag bericht van 3 zwangeren in directe omgeving en "stortte" ook even in............was best jaloers even en schaamde me hiervoor.



Maar wat lekker dat je het hier kwijt kunt he!



Hopelijk voor jullie allen snel beter nieuws............



Knuffel van een mede-mmm-er
Alle reacties Link kopieren
Ha lieve jullie,



Ik ben waanzinnig blij met jullie warme welkom, het ziet er naar uit dat ik blijf hangen!

Ik kan me de frustratie zó goed voorstellen MissW, Doggie, Kaeaty, Wendy en alle anderen. Ik herken dat zelf ook wel maar niet zo sterk (vooralsnog). Je wíl helemaal en oprecht blij zijn voor andere zwangeren en tóch ben je dat niet helemaal. Die tegenstrijdigheid.



Ik zal mezelf dat maar even voorstellen. Ik ben Lily, 26 met tikkende eierstokken. We zijn nog niet zo lang bezig als de meeste van jullie (december '06) maar hebben beide zo'n lange medische geschiedenis dat toen ik bij de huisarts zat ze ons niet langer wilde laten wachten en dus doorverwijzen. Ik ben een hormonale hel ivm schildklier& auto immuun ziekte en man heeft een aantal genetische defectjes waar je niets van ziet of merkt maar wellicht wel invloed heeft op ons project baby.

En dus zat ik bij de huisarts om mezelf voor te stellen (we wonen net in regio 't Gooi) en om een cremepje te halen voor irritante huidschimmel (je bent een kneus of je bent het niet he ;)) en vertelde tussen neus en lippen door dat ik een debiele cyclus had en een kinderwens. Ze vertelde me dat als het in september nog niet was gelukt of cyclus had ik maar moest terug komen voor een doorverwijzing. Na de vakantie was ik mijn lijf zó zat dat ik weer ben langsgegaan (ook die K*t schimmel was nog niet weg) en de verwijsbrief kreeg. Zat ik daar te snikken terwijl ik me zó had voorgenomen om dat niet te doen. Ik huilde niet omdat ik nú nú nú een kind wil maar voornamelijk omdat ik zo teleurgesteld was/ben in mijn lichaam.

Dus ik bellen met de gyn omdat de HA had verteld dat er lange wachtlijsten zijn en hoera! ik kan 11 september bij hem op bezoek. En toen werd ik ongesteld en bloedprikken moet op dag 3 en die kans heb ik gelukkig kunnen benutten. En dat is dus vandaag:



Ik heb vanmorgen bloedgeprikt, dat was een klein drama want mevrouw kon geen goede ader vinden uiteindelijk ben ik 3x geprikt en heb ik twee blauwe armen. De ene arm kan ik niet eens zonder veel pijn omhoog doen (en dat blijk je vaak te doen, kom ik vandaag achter ;)) Het is voor een goed doel. Ik was daarvoor nog even op de gyn afdeling om het prik formulier en andere papier zooi op te halen. De assistentes zijn echt waanzinnig aardig en meegaand, zelfs nog een kopje thee met ze gedronken omdat ze papieren moesten zoeken.

Dus ik zat daar en keek rond en zag al die prachtige vrouwen met hun dikke buiken en werd een blij. Ook ons gaat het lukken en ook ik zal in die zelfde wachtkamer met een dikke buik zitten, ik weet het zeker! En dat voelt goed.

Volgend stap is uitslag van mijn vers geperste bloed en sperma onderzoek voor man en daarna...?! Maar het komt goed, ooit!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven