Nieuwe moeder vindt babytijd superzwaar!

24-08-2011 16:23 154 berichten
Hallo allemaal, Ik ben nieuw op de Viva site en hoop dus maar dat ik dit goed doe... ik ben wanhopig op zoek naar andere (nieuwe) moeders die de roze wolk niet kennen. Ik ben 34 en mijn dochtertje is 3 maanden. Een schatje hoor en we zijn gezond, maar ik moet eerlijk zeggen... ik vind deze tijd superzwaar en helemaal niet leuk!!! De hele tijd dat gokken wat ze nou wil! Die huiluurtjes en het slaapgebrek, pfffff. Ik dacht dat het makkelijker zou worden na een paar weken. Het wordt wel een klein beetje makkelijker en het is natuurlijk super dat ze nu lacht enzo, maar echt leuk vind ik het nog steeds niet... ik snap gewoon niet wat ze wil. Ik weet ook niet hoe ik haar moet entertainen als ze wakker is. Ik word gek van alle boeken en internetsites die ik lees en alle strategieen die ik bedenk om een betere moeder te worden... ik baal dat ik niet geniet, wat daar heb ik straks vast spijt van. Maar ik weet niet hoe ik dit om moet buigen! Wie herkent dit????

Hanna
De vriendenfunctie werkt niet. Vroeger wilde de moderator nog wel eens emailadressen doorgeven als je dat vroeg maar ik weet niet of ze dat nog steeds doen.
Leg je haar morgen in de kamer waar jij ook bent of ergens anders? Als ze bv. boven ligt kan je ook nog een gedragen t-shirt van jou dubbel vouwen en onder haar hoofdje leggen. Daar zit jouw geur aan en dan is het net iets vertrouwder voor haar. Slaap bijv. vanacht in een shirt en neem dat morgen mee. Of het shirt/hemdje/topje dat je vandaag aan hebt.
Kaetje, bedankt voor de tip!

Irritant dat die vriendenfunctie niet werkt, heb toch niet zo'n zin om hier mijn emailadres te vermelden. Je weet nooit hoe lang het blijft staan en of je het dan te zien krijgt als je bij voorbeeld mijn naam googled.

Sooffie, heb jij een 'anoniem' emailadres? Anders maak ik wel even iets aan, speciaal om contact te krijgen...
Je kunt je eigen berichten wijzigen, Hannaeva (klik op het middelste van de icoontjes bovenaan je bericht.), en je adres weghalen als Sooffie het heeft. Zelfs met een anoniem emailadres is dat wel aan te raden.
Goede tip! Sooffie, zit jij op Hyves? Ik heb een account voor 1 forum en verder geen vrienden, maar kan jou dan mijn Hyves account geven zodat we daar kunnen berichten? Laat even weten als dat kan...
quote:Miffy schreef op 25 augustus 2011 @ 08:48:

Kastanjez, helemaal eens zijn we het niet, al vinden we geloof ik wel allebei dat je niet vanalles uit de kast hoeft te trekken om ze te entertainen. Die van mij gingen toen ze zo klein waren niet rustig tien minuten in de box om zich heen liggen kijken, en dat hoefden ze van mij op die leeftijd ook nog niet te leren. Mijn kinderen zaten toen ze zo klein waren dus dicht bij mij, en maar heel zelden in de box. Toen ze mobiel werden, konden ze het prima, zichzelf bezighouden zonder dat ik in de buurt was.

(Edit: iets eerder trouwens ook wel, bedenk ik me nu. Vanaf het moment dat ze met een babygym uit de voeten konden, eigenlijk.)



Wat ik me wel een beetje af vraag: hoe lang is jouw kind wakker? Veel van die kleintjes zijn net lang genoeg wakker om tussen twee slaapjes te drinken en nog een minuut of tien te "spelen". Heb jij net als ik een kind zonder uitknop, of ligt je kind als het wakker is en niet drinkt bijna permanent in de box?



Kazbaby is bijna 4 maand oud en is meestal na een voeding een tot anderhalf uur wakker voor hij weer gaat slapen. Overigens is dat na een uur of 4 anders, dan is het altijd rommelig tot de eerste avondvoeding, wel/niet slapen, wel/niet tevreden of juist krijsen, iedere dag loopt anders. Maar de rest van de dag probeer ik na een voeding een minuutje of tien echt intensief met hem te spelen (op zijn buik laten liggen, kietelen, kijken of hij al een rammelaar wil pakken,etc) en daarna leg ik hem in de box. In de loop van de dag zit hij langer in de wipstoel om zich heen te kijken.



Overigens gaat het ook wel eens helemaal 'fout' hoor, dat ik een half uur met hem op schoot zit omdat hij graag geëntertained wil worden, of in ieder geval meer aandacht, of dat hij midden op de dag een uur aan het krijsen is.



Even een vraagje aan iedereen die zegt de draagdoek in huis te gebruiken: hoe hou je dat vol? Ik ben al blij dat ik nu een uurtje met hem kan wandelen in de draagdoek, maar dan zou ik niet óók nog thuis de was op kunnen vouwen of zoiets.
Hoe bedoel je, hoe houd je dat vol? Vind je het fysiek te zwaar, vind je het onplezierig of vindt je kind het niet prettig? In het eerste geval is het een kwestie van goed knopen en trainen, in het laatste is een draagdoek kennelijk gewoon niet ideaal voor je kind. Mijn zoon woonde een tijd bijna in de doek (soms dus ook als ik er geen zin in had, maar in een krijsend kind had ik nog minder zin). Mijn lijf wende gewoon geleidelijk aan het dragen van een steeds iets zwaarder kind.



Ieder kind is duidelijk anders, want die van mij had met vier maanden een uur in de box niet leuk gevonden (iedere moeder is denk ik ook anders, want eerlijk gezegd: ik ook niet )
Alle reacties Link kopieren
Bij mij werkten de doek en de drager ook niet zo joppie. Buiten ging niet vanwege de sneeuw (ik was als de dood dat ik zou vallen en haar zou pletten), binnen had ze er na een half uur schoon genoeg van. Qua dragen overigens wel prima hoor, ze woog nog niks toen. Nu is ze 13 kilo en draagt ze nog steeds prima. Maar nog steeds: korte stukjes. Ze wil niet zo lang opgesloten zitten.



Bij mij hielp het niet dat mijn dochter ontzettend lang dronk (een uur per keer) en zo'n 10-12 voedingen per dag had. Daar ging idioot veel tijd in zitten. Haar voedingen waren niet voorspelbaar, en buiten voeden in de sneeuw ging echt niet. Ik kwam dus nauwelijks buiten en ik zag zelden iemand. Dat entertainen vond ik nog niet eens zo erg, maar de rest in combinatie met dat gruwelijke slaapgebrek... Brrrr.



En nee, niemand heeft me van te voren gewaarschuwd. De enige die ik kende met een baby had een slaapbaby en heeft tijdens haar verlof haar proefschrift afgeschreven, want ze verveelde zich te pletter. Groot contrast met mijn eigen baby-tijd. Verder merk ik nu vriendinnen zwanger zijn dat moeders in spe helemaal niet willen horen hoe zwaar het kan zijn. Helemaal prima, anders zou geen hond er meer aan beginnen.
Alle reacties Link kopieren
quote:_nut_ schreef op 24 augustus 2011 @ 16:44:

Gooi vooral die boekjes uit het raam, lees niet teveel op internet en luister naar je eigen gevoel.

Zolang jij haar liefde, eten en een schone broek geef ben je een goede moeder, leg de lat niet zo hoog voor jezelf.



Ik vond de oudste juist saai, hij sliep, dronk en dat was het, nu hij hier rondstuiterd is het veel drukker.



Mee eens. Alleen het gedeelte `luister naar je gevoel`kan erg moeilijk zijn als je je zo kut voelt. Ik weet nog dat ik bij de eerste ook dacht, wat moet ik er in godsnaam mee doen qua entertainment enzo. Gewoon niets dus (als hij/zij natuurlijk niet de hele tijd huilt en dat deed die van ons niet eens).

Neem een teweede zou ik zeggen (grapje natuurlijk), dat maakt je zoveel relaxter. Mij iig, voor beide kinderen that is.
Kastanjez, misschien is op je rug knopen nu fijner? Wij hebben geen doek maar een Bondolino en hoewel ik hem niet vaak gebruik vindt man het nu fijner om Ko op zijn rug te dragen. En Kootje vindt het ook leuk! En anders misschien even op het draagtopic vragen?
Alle reacties Link kopieren
hannaeva, ik zat ook al overal te zoeken waar de uitnodiging stond, ik kan wel een nieuw mail adres aanmaken.

op hyves is gelijk mijn profiel in real life zeg maar.

geef het adres maar als dat kan hier. en anders is een prive bericht?
Mijn lijf is gewoon gaar na een uur. Kazbaby vindt het heerlijk hoor, hij wordt er echt heel rustig in en baalt ook als ik hem eruit haal, maar helaas. Op mijn rug vind ik hem eigenlijk nog te klein voor, ik wil hem liever nog even aan de voorkant dragen. Overigens door de tip herinner ik me wel dat ik van plan was vast te gaan kijken hoe ik op mijn rug moet dragen, om dat vast eens te oefenen ofzo.



Soms zou ik willen dat ik zo'n moeder was die het heerlijk vond haar kind de hele dag bij zich te hebben, maar ik moet er dus niet aan denken. Ik ben echt blij dat hij al alleen in de box tevreden kan zijn en kan daardoor op de momenten dát ik hem echt 'quality time' geef (vreselijk woord hoor, maar dan snappen jullie wel wat i kbedoel), veel meer er 100% bij zijn en er veel meer van genieten (oeps, het verboden woord! ).
Alle reacties Link kopieren
oja ik heb nog een draag doek voor je, het is wel maat s van bykay.

toch makkelijk die mail adressen.
Alle reacties Link kopieren
Hannaeva ik vond het pas na een jaar echt leuk worden...... vanaf toen riep ik ook dat als kinderen al een jaar waren bij de geboorte, ik er nog wel 10 wilde;-)



Grappig hoe het kan verschillen trouwens. Sommigen vinden juist die babytijd heerlijk omdat je dan niks hoeft, ik vond juist die babytijd vreselijk zwaar omdat ik voor mijn gevoel vanalles moest. En ik had nog niet eens een moeilijke baby....

Maar ik was/ben ook perfectionistisch, vooral naar mijzelf en mijn lichaam toe. Een baby verandert alles en daar kon ik maar moeilijk mee handelen.



Nu ze 1,5 is draait ze gewoon lekker mee. Ze eet met ons, ze slaapt geweldig, kan zelf al veel duidelijk maken en ik kan veel leuke dingen met haar doen. Het is echt een persoontje nu en dat vind ik zoveel leuker dan een baby.
Ik heb altijd geroepen 'was er maar een afhaalloket voor kinderen vanaf 12 maanden'. Ik zag vreselijk op tegen de babytijd en het getuttel, gepoets (iedere huidplooi...) en vooral de slapeloze nachten. Dat laatste, daar kun je echt weinig aan doen, anders dan geluk hebben.



Op de rest heb ik me voorbereid. Ik heb om te beginnen langer verlof genomen, waardoor ik ook écht de rust had om het over me heen te laten komen (was ook wel nodig na de keizersnee trouwens). Daarnaast ben ik serieus uitgegaan van het ergste, maar wel dat het tijdelijk zou zijn.



En nu valt alles me zó mee! Het wordt met de dag leuker, maar ook de eerste weken heb ik geen moment echt wanhopig aan de grond gezeten en het cliché is wel waar: bij je eigen baby is het leuker....
Voor Sooffie (en wie nog meer mailadressen uit wil wisselen); op Hyves ben ik EvaReza, dus evareza.hyves.nl

Stuur even een berichtje en dan komt het goed!



Kas; erg herkenbaar 'schema' en zeker dat het na 16 uur onregelmatiger wordt. Vaak voedt ik mijn dochter dan alweer na 2,5 uur, dus rond 18.30h. En vaak jammert ze dan veel (soms ook echt huilen). Maar er zijn ook genoeg avonden dat ze rond 19 uur netjes gaat slapen tot haar eerste nachtvoeding rond 1 uur. Dat is dus best luxe...
Alle reacties Link kopieren
[quote]aventura_ schreef op 25 augustus 2011 @ 09:01:

Ik ben 5 weken geleden bevallen dus ik zit er ook helemaal in Ik kan niet zeggen dat ik deze tijd zwaar vind, want ik kom prima aan mijn slaap. De eerste week niet, maar daarna kwam er een soort ritme en nu slaapt de baby 's nachts van 23 tot 6-7 uur. De eerste week vond ik schokkend. Mensen die mij sms'ten of belden met de woorden: geniet er maar van, rust lekker uit en laat je lekker verwennen kon ik wel schieten! Hoezo uitrusten? Ik moest na mijn ontslag in het zkh gelijk aan de bak. Terwijl ik nog zoveel pijn had en zo geschokt was van mijn zware bevalling. Instructies van kraamhulp in me opnemen, borstvoeding geven, kraamvisite ontvangen... ik kwam aan rusten niet echt toe. Verwend vond ik mezelf ook niet.



[quote]



Wow wat een fijn ritme, bij duurde het zeker 4 maanden voordat hij van 23:00-06 sliep. Maar ik snap wat je bedoeld hoor, de eerste weken wordt he geleefd door je omgeving en door de baby. Ik heb trouwens wel wat langer in het zkh gelegen, maar daar kwam ik helemaal niet tot rust, ondanks dat ze daar een heel vast ritme hebben (mijn baby mocht alleen om de 3 uur eten). Maar door al het bezoek en alles wat er verder moest gebeuren, sliep ik nauwelijks.
een baby van 5 weken die doorslaapt? heerlijk lijkt me dat



Mijn baby is nu 9 maanden en ik heb de eerste maanden wel als zwaar ervaren, maar ik zat enorm op mijn (in mijn geval dus wel bestaande) roze wolk, werd overspoeld met liefde voor mijn kleine mannetje.

Voor mij werd het makkelijker toen er een beetje ritme in de dagen kwam, en ik wist wanneer hij het beste sliep overdag.

En toen ik weer ging werken, dat was een verademing (wel spannend in het begin) maar heel fijn om eruit te zijn en het gevoel te hebben dat mijn wereld wat groter werd.



Ik sprak (en spreek) vaak overdag met een vriendin af, liefst ook een verse moeder. Erover praten lucht namelijk enorm op.



En weer wat geleerd, ik zal dus nooit meer 'geniet' op een geboortekaartje schrijven. Dat deed ik namelijk altijd met de beste bedoelingen, maar als ik nu lees dat mensen je wel kunnen schieten... hmm dat is nou niet de bedoeling van een kaartje..

Voortaan maar: Gefeliciteerd met jullie dochter/zoon.
Alle reacties Link kopieren
Ik geloof dat ik het net nog onnadenkend op een kaartje geschreven heb sorry verse moeder (die hier wellicht meeleest), het is goed bedoeld.

Kennelijk is het na 2,5 jaar bij mij weggesleten.



Kastanjez, je moet goed naar je lijf luisteren, maar meer dan een uur dragen op een dag zou in principe toch wel mogelijk moeten zijn zonder gesloopt te zijn. Ik denk dat je dan toch eens moet kijken of je goed knoopt?
Wen, bedankt voor je reacties. Ik heb een draagdoekconsulent over de vloer gehad die me twee uur lang instructie heeft gegeven, dus ik zou het toch echt goed moeten doen! Ik denk dat het voor een deel te maken heeft met het herstel van de keizersnee en met het feit dat ik gewoon érg moe ben, de hele tijd, dus nog eens 7,5kg extra meedragen op mijn buik is gewoon zwaar. Denk ik.



Daarbij vindt Kazbaby het niet leuk om in de draagdoek te zitten als ik stil sta, dus ik moet rond blijven lopen (hoewel hij soms na een half uur ofzo rustiger wordt en het wel prima vindt, maar in eerste instantie dus niet) en dat is ook vermoeiender dan op de bank zitten met een boekje.
Ik heb ook zo vaak 'geniet' geschreven hoor, Doe het nu nooit meer haha...
Alle reacties Link kopieren
in het begin (lees: de eerste 3 a 4 maanden) geen roze wolk gezien. Een heftige start (hellp, zwangerschapsvergiftiging, keizersnee, erg kleine baby die wekenlang in couveuse lag,na thuiskomst een niet slapende huilbaby en bijna een depressie door oververmoeiheid) is mijn kleine meid nu ruim 9 maanden en ons leven is fijn. Maar nog steeds af en toe pittig. Een pasgeboren baby, ik vond er niet veel aan, maar toen ze zo'n 6 maanden werd, werd het steeds leuker. Nog steeds wordt het met de dag leuker. Inderdaad, ik heb weleens 'spijt', dat ik in het begin niet van haar heb kunnen genieten, nu gaat ze alweer richting 1 jaar, maar ik heb altijd mijn best gedaan voor haar, en dat doet me accepteren hoe het gegaan is allemaal. Dat ik mijn best doe voor haar, elke dag (en nacht) weer, maakt me een goede moeder. Langzaamaan krijgt je leven ritme en ervaar je de dingen niet zo zwaar meer. Zelfs de gebroken nachten lijken te 'wennen'. De illusie dat ze ooit snachts 12 uur aan 1 stuk slaapt heb ik allang opgegeven, ik ben al blij als ze 7 uur aan 1 stuk slaapt. Maar ja, die nachten zijn na 9 maanden op 1 hand te tellen.
Alle reacties Link kopieren
Kastanjez, een uur lopen is inderdaad wel vermoeiend. Misschien proberen het te spreiden over een dag, en kijken of het met de tijd beter wordt. Het zal dan vooral een uithoudingsvermogen-kwestie zijn (en vraag anders je consulent nog eens om advies )
Alle reacties Link kopieren
Wat mij geholpen heeft:

- bykay draagdoek, dat was op een gegeven moment het enige waar hij in wilde slapen

- ipv het standaard ritme slapen-eten-spelen-slapen juist na het slapen spelen en na het eten slapen. Als je speelde kon hij nog zo moe zijn maar was het huilen bij het in bed leggen

- voeden op verzoek en niet volgens schema's. Scheelt een hoop gedoe met speentjes

- mobile van fisher price, draait zo'n 10 min, heeft subtiele muziekjes en een afstandsbediening

- vooruit een moment prikken om even alleen de deur uit te gaan. Ik ging bijv een keer per week in de bieb zitten met een kop koffie, boeken bladeren en even geen gehuil. Heerlijk. Ouders die een dag de zorg op zich namen en ons op pad stuurden was ook super.



En uiteindelijk...heel erg je gevoel volgen.
Hanna, hoe gaat het nu? Ben heel benieuwd!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven