Nieuwe moeder vindt babytijd superzwaar!

24-08-2011 16:23 154 berichten
Hallo allemaal, Ik ben nieuw op de Viva site en hoop dus maar dat ik dit goed doe... ik ben wanhopig op zoek naar andere (nieuwe) moeders die de roze wolk niet kennen. Ik ben 34 en mijn dochtertje is 3 maanden. Een schatje hoor en we zijn gezond, maar ik moet eerlijk zeggen... ik vind deze tijd superzwaar en helemaal niet leuk!!! De hele tijd dat gokken wat ze nou wil! Die huiluurtjes en het slaapgebrek, pfffff. Ik dacht dat het makkelijker zou worden na een paar weken. Het wordt wel een klein beetje makkelijker en het is natuurlijk super dat ze nu lacht enzo, maar echt leuk vind ik het nog steeds niet... ik snap gewoon niet wat ze wil. Ik weet ook niet hoe ik haar moet entertainen als ze wakker is. Ik word gek van alle boeken en internetsites die ik lees en alle strategieen die ik bedenk om een betere moeder te worden... ik baal dat ik niet geniet, wat daar heb ik straks vast spijt van. Maar ik weet niet hoe ik dit om moet buigen! Wie herkent dit????

Hanna
Alle reacties Link kopieren
quote:VenneJo schreef op 24 augustus 2011 @ 21:21:

Het werd je niet verteld?? Heb je onder een steen geleefd TO? Mij werd het juist continue verteld en ik las het vaak genoeg op fora.



Maar ook zonder moeders die je de nadelen vertellen, bedenk je je zelf toch ook dat een baby hebben heel erg zwaar is? Of dacht je echt dat alles van het leien dakje zou gaan?



Tuurlijk word het je wel verteld, maar je hebt geen idee wat 3 maanden nauwelijks slapen met je doet. Als je dat niet zelf meemaakt kun je er geen voorstelling van maken. Hetzelfde als wat hormonen met je doen, en hoe je je bevalling beleeft, dat is voor iedereen persoonlijk.

Je weet niet wat je kunt verwachten, en de meeste mensen lopen vooral te vertellen dat je héél véél moet genieten en dat het het allermooiste is wat je ooit zult meemaken. Niet zo raar dat je je afvraagt waarom dat dan helemaal niet zo voelt, al is het maar bij vlagen
De eerste zes maanden ofzo hebben we Kootje niet in zijn eentje laten huilen. Maar ik ging wel naar de wc en ook douchen. Dat waren dan soms de enige momenten dat hij in zijn eentje huilde. Later zijn we begonnen met hem even laten huilen als hij 's avonds in bed lag en moe was. En dat doen we nu nog. Elke 5 of 10 minuutjes even kijken en dan valt hij eigenlijk zo in slaap.

Maar ik moet er wel bij zeggen dat Ko makkelijk was en dat hij écht alleen huilde als er wat was. Soms een vieze luier, soms honger en soms wilde hij gewoon graag vastgehouden worden. Als we het lijstje af werkte kregen we hem altijd stil. Als je je kindje echt niet stil krijgt kan ik me heel goed indenken dat je hem/haar eens laat huilen.



Ik vond de eerste maanden ook zwaar. Vond het heerlijk om weer aan het werk te gaan en geniet nu ontzettend van de combinatie van kind en werk.



Wat ik heel fijn vond om te doen was samen met Kootje in bad. Als hij sliep ging ik lekker met een tijdschrift of boek in bad zitten. Al hij wakker werd trok ik een badjas aan en nam hem lekker nog even mee in bad. Op een gegeven moment deed ik dat elke dag. Wel oppassen natuurlijk wat je in je bad gooit als de baby er ook bij in gaat.



Die mobiel hebben wij ook gekocht. Hij speelt zo'n 15 minuten en een niet heel irritant deuntje En vijf minuutjes voor een activiteit is nu nog heel normaal hoor. Maar dat wordt ook beter. Kootje is nu 9 maanden en kan soms wel een uurtje op de grond spelen. Als er maar genoeg speelgoed ligt en je hem in de gaten houdt want hij kan al bij de laden van de kast en bij de snoeren bij de tv.



Wat ook handig was toen hij nog klein was was een mobieltje dat je boven de maxicosi of kinderwagen kan hangen. Die wij hebben gaat op batterijen en stopt helemaal niet met spelen tot je hem uit zet. Onderweg was dat handig maar heel soms ook wel thuis. Ik legde Ko wel in de kinderwagen met dat ding er boven en dan sliep hij lekker in.



Of in de maxicosi eventje voor de tv. Zal wel geheel onverantwoord zijn maar ach... Voor vijf minuutjes was het soms wel heel handig.



Hele kleintjes vinden het ook leuk om vastgehouden (of in de draagdoek) te worden en dan door het huis lopen en alles aanwijzen en er over praten. Of in de tuin.



En ik las dat je een heel klein babytje ook kan leren de tong uit te steken. Daar ben ik ook een dagje zoet mee geweest en toen deed Kootje me inderdaad na
quote:VenneJo schreef op 24 augustus 2011 @ 21:21:

Het werd je niet verteld?? Heb je onder een steen geleefd TO? Mij werd het juist continue verteld en ik las het vaak genoeg op fora.



Maar ook zonder moeders die je de nadelen vertellen, bedenk je je zelf toch ook dat een baby hebben heel erg zwaar is? Of dacht je echt dat alles van het leien dakje zou gaan?Mij is dat ook niet verteld hoor. En iedereen ervaart het ook anders. Ik had lang verlof en keek er erg naar uit. Maar in de praktijk vond ik het best eenzaam. Tuurlijk zie en spreek je mensen maar ik leefde echt toe naar 12:00 als mijn man thuis kwam om te lunchen. Dan sprak ik weer even een volwassene. En een dagje winkelen met mijn moeder was echt het uitstapje van de eeuw hoor. Ik had vantevoren niet kunnen bedenken hoe écht dag in dag uit zorgen voor zo'n kleintje zou zijn.
Wat ik trouwens ook wel deed: lekker meenemen op pad en niet persé alleen thuis in bed slapen. Niet iedere baby kan er tegen maar ik nam Ko gewoon mee in de kinderwagenbak (en later in de wagen helemaal plat) en hij sliep als ik op visite was of ergens heen moest. Ik moest kolven en dat deed ik niet overal maar bijvoorbeeld wel bij mijn ouders thuis of bij mijn oma.
Ik vond er geen reet aan, die hele babytijd niet. Het poepte en het plaste en het moest gevoederd worden en daar had je het wel mee gehad. Niet dat ik niet van ze hield maar ik vond het gewoon niet zo inspirerend *bloost*.



Ik vond het pas echt leuk worden toen ze zelf wat initiatief begonnen te tonen, al was het alleen maar speelgoed kunnen pakken of de poes aan haar oren trekken (gelukkig was poes van de flegmatische soort) of vies eten uitspugen. Leven in de brouwerij. Ik was met zeer weinig tevreden .



Maar die vegetatieve toestand waarin een pasgeborene lijkt te verkeren... nee dat is niks voor mij. Gelukkig is mijn ervaring dat het heel snel beter wordt
ik herken het wel. Mijn baby huilde vooral veel en sliep ontzettend weinig waardoor ik het idee had dat ik alleen maar bezig was met rondhobbelen met baby om hem maar te laten slapen.

En dan sliep hij eindelijk en dan was hij met een kwartier weer wakker...

Nee heb soms echt lopen huilen en was er helemaal klaar mee.



Mijn tips; roep af en toe even hulp in en ga iets voor jezelf doen, al is het idd maar even boodschappen doen of naar de kapper.

Als je er al een uurtje uit bent, scheelt dat voor jezelf al heel veel.



Goed dat je elke dag even wandeld, vervelend dat ze daarna veel gaat huilen, das wel balen.



veel sterkte ermee, er komt zeker een tijd dat het makkelijker wordt, elke leeftijd heeft zn leuke en minder leuke dingen.
quote:kaetje schreef op 24 augustus 2011 @ 21:37:

Wat ik trouwens ook wel deed: lekker meenemen op pad en niet persé alleen thuis in bed slapen. Niet iedere baby kan er tegen maar ik nam Ko gewoon mee in de kinderwagenbak (en later in de wagen helemaal plat) en hij sliep als ik op visite was of ergens heen moest. Ik moest kolven en dat deed ik niet overal maar bijvoorbeeld wel bij mijn ouders thuis of bij mijn oma.Ik nam en neem mijn kind ook bijna overal mee naar toe hoor. Het kan gelukkig ook, ze is rustig en kan zich goed aanpassen. Het geeft relatief veel vrijheid.
De kleine van een vriendin van mij slaapt alleen in haar bedje. Of dat nou komt omdat ze haar nooit mee namen of nooit ergens anders lieten slapen of omdat ze als pasgeborene al nooit ergens anders kon slapen dan in haar bed weet ik niet. Ik heb me voor nummer 2 wel voorgenomen om hem weer op verschillende plekken te laten slapen, ook in de woonkamer en buiten in de wagen in de achtertuin.
Alle reacties Link kopieren
quote:kaetje schreef op 24 augustus 2011 @ 21:37:

Wat ik trouwens ook wel deed: lekker meenemen op pad en niet persé alleen thuis in bed slapen. Niet iedere baby kan er tegen maar ik nam Ko gewoon mee in de kinderwagenbak (en later in de wagen helemaal plat) en hij sliep als ik op visite was of ergens heen moest. Ik moest kolven en dat deed ik niet overal maar bijvoorbeeld wel bij mijn ouders thuis of bij mijn oma.Ik nam de baby ook overal mee naar toe. Gelukkig sliep hij redelijk goed in de kinderwagenbak. Ik ging ook weleens naar een brasserie of café om koffie te drinken met kennissen of vrienden. Doekje over de kap, speentje en soms voeden, dan sliep hij meestal wel een uurtje waardoor ik toch een broodje of gebakje kon eten met koffie.
Alle reacties Link kopieren
1x is genoeg
Alle reacties Link kopieren
Een baby is vooral heel hard werken en zeker bij je eerste moet je enorm wennen aan het feit dat je heel de dag verantwoordelijk bent voor het geluk en welbevinden van een ander wezen. Soms zo erg dat je jezelf even moet vergeten. Douchen? ehhh tja dan vanavond maar....



Met 5 maanden wist ik het zeker, met 6 maanden zou ik stoppen met de BV, maar met 6 maanden ging hij opeens naar maar 4 voedingen. Uiteindelijk hield ik het daardoor in combinatie met flesvoeding nog vol tot hij 10 maanden was. Van 12 tot 14 maanden vond ik een rottijd. Hij kon wel kruipen, maar was verder vooral gefrustreerd over alles wat hij niet kon.



Nu met 16 maanden loopt hij nog net niet en geniet ik nog even van de rust, die vast verdwenen zal zijn als hij eenmaal loopt :-)



Nu denk ik waar had ik het zo druk mee toen hij nog zo klein was...



Ik ging trouwens gewoon dagjes weg met hem. Ikea is bijvoorbeeld ideaal, hebben geweldige faciliteiten (voedingsruimte en verschoningsruimte) Hij was dan ook wel makkelijk en viel in de kinderwagen of maxi cosi gewoon in slaap. Een hele dag met hem thuis zitten was veel zwaarder dan een dagje uit. Nog steeds trouwens, als hij lastig is gaan we even boodschappen doen of naar de kinderboerderij,



De mobiel had ik ook in van Tiny Love, met 7 weken lag hij er al onder te lachen en hij heeft er tot 11 maanden meegedaan (toen ging hij hem als klimrek gebruiken en heb ik hem opgeborgen)



Een goede draagdoek of drager zoals een bondolino kan echt een uitkomst zijn. Helaas had ik een slechte drager gekregen en vond het een waardeloos ding. Pas toen mijn zoon 10 maanden was ontdekte ik dat er ook goede dragers bestonden.



In ieder geval bnij kind 1 dus genoeg ervaring opgedaan om het met kind 2 anders aan te pakken



Zoek inderdaad een topic met moeder met een kindje met dezelfde geboorte maand, zo heerlijk om andere moeders als klankboord te gebruiken.
Alle reacties Link kopieren
oh nog een tip: Mijn zoontje had moeite met in slaap vallen toen hij zo klein was. Ik tilde hem dan steeds op om te wiegen, tot dat ik de tip kreeg om hem juist te leren om in bed in slaap te vallen. Ik deed dit door zijn armen vast te houden met een hand en met de andere hand over zijn bolletje te aaien. Werkte echt heel goed. Na een week ofzo kon hij toen zelf in slaap vallen zonder mijn hulp.
quote:kaetje schreef op 24 augustus 2011 @ 21:55:

De kleine van een vriendin van mij slaapt alleen in haar bedje. Of dat nou komt omdat ze haar nooit mee namen of nooit ergens anders lieten slapen of omdat ze als pasgeborene al nooit ergens anders kon slapen dan in haar bed weet ik niet. Ik heb me voor nummer 2 wel voorgenomen om hem weer op verschillende plekken te laten slapen, ook in de woonkamer en buiten in de wagen in de achtertuin.



Mijn kraamverzorgster maakte al korte metten met het advies van het CB om kind alleen in het wiegje te leggen. Ze zei dat ze altijd adviseerde om het kind op zoveel mogelijk plekken (en niet steeds in het eigen bedje) te laten slapen, dan ging slapen buitenshuis ook meteen makkelijker.



CB vond dat heul gek, rust en regelmaat enzo. Heb ik me lekker niks van aangetrokken.
Alle reacties Link kopieren
Mijn kleintje van 11 maanden kan ook alleen in een bed slapen met volkomen rust om zich heen. Ze slaapt goed bij de opa's en oma's maar op het kDV totaal niet. Teveel kindjes in de slaapkamer. Ook in de box / wandelwagen heeft ze nooit geslapen, heb t wel geprobeerd maar zo zie je toch maar dat alle babies anders zijn...
Helene, mijn kraamverzorgster adviseerde juist slapen in bed en eventueel wandelwagen maar zeker niet in de box Maar heb mooi mijn eigen zin gedaan natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochtertje viel toen ze eenmaal de 2 mnd voorbij was niet meer in slaap in de box of in MC, ze wou het wel, maar het lukte haar niet. Dus na 3 gaapjes bracht ik haar naar bed en dan viel ze binnen een minuut in slaap... Ze is nu 21 maanden en valt nog steeds moeilijk in slaap in bijv. de kinderwagen/buggy. Als er wat te beleven valt dan wil ze het gewoon zien
Alle reacties Link kopieren
hannaeva; ik heb jou ook een uitnodiging gestuurd, lijkt me inderdaad leuk om mail adressen uit te wissellen.
quote:Miffy schreef op 24 augustus 2011 @ 21:04:

[...]



We hebben het over een kind van drie maanden he! Op die leeftijd hebben ze net door dat ze controle hebben over hun handen, en hun aandachtsspanne is nog minimaal. Zichzelf entertainen is dan nog wel erg veel gevraagd. Er is echt niks mis met je kind als het zich op die leeftijd nog niet zelf kan bezighouden, en je verwent je kind niet als je het op die leeftijd niet laat huilen.



Misschien bedoelen we hetzelfde, maar juist omdát de aandachtsspanne minimaal is, hoef je je kind dus niet zélf de hele dag te entertainen.

En zichzelf entertainen kan, is mijn ervaring, ook bijna iedere baby echt wel. Daarmee bedoel ik niet dat hij enthousiast ligt te spelen, maar wel dat hij tevreden om zich heen ligt te kijken, naar zijn mobiel of een boxspeeltje. Zowel onze zoon als de kinderen van mijn broer en zus (vier in totaal) hebben dit vanaf het begin 'geleerd' en ik denk dat de meeste kinderen dat dus prima kunnen. Ik ga iedere tien, vijftien minuten even boven de box hangen om naar het ventje te lachen, over zijn buikje te kriebelen, de mobiel opnieuw op te draaien en dan ligt hij weer een tijdje vrolijk te kraaien.

Overigens is dat dus iets heel anders dan je kind laten huilen, dat staat hier helemaal lops van.
Kastanjez, helemaal eens zijn we het niet, al vinden we geloof ik wel allebei dat je niet vanalles uit de kast hoeft te trekken om ze te entertainen. Die van mij gingen toen ze zo klein waren niet rustig tien minuten in de box om zich heen liggen kijken, en dat hoefden ze van mij op die leeftijd ook nog niet te leren. Mijn kinderen zaten toen ze zo klein waren dus dicht bij mij, en maar heel zelden in de box. Toen ze mobiel werden, konden ze het prima, zichzelf bezighouden zonder dat ik in de buurt was.

(Edit: iets eerder trouwens ook wel, bedenk ik me nu. Vanaf het moment dat ze met een babygym uit de voeten konden, eigenlijk.)



Wat ik me wel een beetje af vraag: hoe lang is jouw kind wakker? Veel van die kleintjes zijn net lang genoeg wakker om tussen twee slaapjes te drinken en nog een minuut of tien te "spelen". Heb jij net als ik een kind zonder uitknop, of ligt je kind als het wakker is en niet drinkt bijna permanent in de box?
Alle reacties Link kopieren
Toen die van mij 3maanden was lag die lekker in de box,of bij mama op schoot. maar het was wel een zware periode hij is zelfs een keer een weekend met opa en oma mee geweest dat papa en mama lekker tot rust konden komen. dat was wel heel erg fijn. nu gaat het gewoon allemaal vanzelf. hij heeft nu alleen periode als iets niet snel genoeg gaat of ik mag het niet ga ik maar heel hard lopen schreeuwen.en nu die wat ouder is wil die ook niet meer zo veel knuffelen:(
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 5 weken geleden bevallen dus ik zit er ook helemaal in Ik kan niet zeggen dat ik deze tijd zwaar vind, want ik kom prima aan mijn slaap. De eerste week niet, maar daarna kwam er een soort ritme en nu slaapt de baby 's nachts van 23 tot 6-7 uur. De eerste week vond ik schokkend. Mensen die mij sms'ten of belden met de woorden: geniet er maar van, rust lekker uit en laat je lekker verwennen kon ik wel schieten! Hoezo uitrusten? Ik moest na mijn ontslag in het zkh gelijk aan de bak. Terwijl ik nog zoveel pijn had en zo geschokt was van mijn zware bevalling. Instructies van kraamhulp in me opnemen, borstvoeding geven, kraamvisite ontvangen... ik kwam aan rusten niet echt toe. Verwend vond ik mezelf ook niet.



Maar het deel over 'een betere moeder' worden herken ik niet. Ik denk dat je teveel moet van jezelf. Waarom laat je die gedachte niet varen en steek je je tijd niet in het volgen van je baby? Kijk gewoon naar haar. Ervaar wat ze prettig en onprettig vindt, dat merk je gauw genoeg. Schiet niet zo in de stress als ze huilt, elke baby huilt weleens en je 'moet' er niet altijd meteen wat mee. Je hoeft haar ook niet te entertainen. Probeer gewoon je eigen dingen te doen en de baby daarin te integreren. Draagdoek is een goede tip (en dan ondertussen de was wegwerken bijvoorbeeld!). Ik zet mijn zoon weleens in de wipstoel en dan ga ik gewoon lekker lezen of laptoppen. Ik (en de baby) vind het leuk om tussendoor dan hele onzinverhalen te vertellen, ik maak af en toe oogcontact of knuffel hem)...
Alle reacties Link kopieren
Ik herken t ook wel....vanaf 4 maanden ging ik meer genieten.

Daarvoor vond ik hem ook lief hoor maar hij huilde bijna alleen en sliep bijna niet maar en ik moest echt er in komen...tel daar de weinig slaap bij op....

Die roze wolk ik zou t ook graag willen meemaken...misschien bij een 2de....maar ik zie nu al op tegen de eerste babymaanden
Alle reacties Link kopieren
Het helpt enorm als je kind gewoon slaapt, denk ik. Mijn dochter sliep overdag nauwelijks, af en toe 20 minuten, en dat was het wel. 's Nachts sliep ze beter, maar ze kwam tot 5 maanden iedere drie uur. Ik was een uur bezig met haar te voeden, en de borstvoeding verliep altijd nogal morsig, dus ik moest wel helemaal wakker worden, anders moest ik mijn bed verschonen en dochter andere kleren aandoen. Na iedere voeding was ik dus Wakker. En wel zo wakker dat ik niet meer sliep. Verschrikkelijk was dat. Overdag slapen zat er ook al niet in, dus helse maanden waren het. Niks genieten, niks rustig aandoen. Blij dat het voorbij is
quote:aventura_ schreef op 25 augustus 2011 @ 09:01:

Ik ben 5 weken geleden bevallen dus ik zit er ook helemaal in Ik kan niet zeggen dat ik deze tijd zwaar vind, want ik kom prima aan mijn slaap. De eerste week niet, maar daarna kwam er een soort ritme en nu slaapt de baby 's nachts van 23 tot 6-7 uur. De eerste week vond ik schokkend. Mensen die mij sms'ten of belden met de woorden: geniet er maar van, rust lekker uit en laat je lekker verwennen kon ik wel schieten! Hoezo uitrusten? Ik moest na mijn ontslag in het zkh gelijk aan de bak. Terwijl ik nog zoveel pijn had en zo geschokt was van mijn zware bevalling. Instructies van kraamhulp in me opnemen, borstvoeding geven, kraamvisite ontvangen... ik kwam aan rusten niet echt toe. Verwend vond ik mezelf ook niet.





Maar nu wel Een kind dat bij vijf weken slaapt van 23 tot 6-7 uur is heel, heel luxe. Geniet er maar van. Ritme na een week is ook niet iets wat veel kinderen hebben. De eerste maanden is het enige voorspelbare vaak dat net als je denkt iets van een ritme te zien, alles weer verandert.



Slaapgebrek maakt wel heel erg uit bij hoe zwaar het is. Uitvogelen hoe de gebruiksaanwijzing van je kind met krampjes en andere onduidelijke huiltjes in elkaar zit, wordt er gewoon niet makkelijker op als je je ogen met luciferhoutjes moet open houden.



*Is jaloers. Jongste is een jaar ouder dan die van jou en slaapt nu nog maar sporadisch zo lang.*
Sooffie; weet niet zo goed hoe het werkt, maar zie geen uitnodiging of bericht van jou... heb jou nog maar een keer een uitnodiging gestuurd.



De rest; tja, ik had inderdaad wel bedacht (en gehoord) dat het zwaar zou zijn. Ben ook niet gek natuurlijk. Maar ik denk dat je je er toch geen voorstelling van kunt maken, en je weet ook niet hoe jij zelf gaat reageren. Ben verbaasd dat ik hier dus schijnbaar niet zo goed mee om kan gaan, had verwacht relaxter te zijn. Maar ik kom er wel, mede dankzij al jullie tips en aanmoedigingen.



Heb dochterlief net 10 minuten alleen op speelkleed laten liggen, victory! En laat huishoudelijke klusjes liggen om straks te doen als zij in haar wipper zit te kijken.



Zij slaapt alleen in de wieg (rust en regelmaat), of in de wagen als we wandelen. Spannend; morgen gaan we voor het eerst met haar bij vrienden eten. Ik hoop dat ze in de kinderwagenbak, met haar vertrouwde lakentje en puckababy, gaat slapen...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven