Kinderen
alle pijlers
Omgangsregeling baby
dinsdag 31 oktober 2017 om 22:50
Alleen al het neerzetten van deze vraag maakt me zo verdrietig. Nooit gedacht in deze situatie terecht te komen.
4 maanden oud is onze zoon nu, maar mijn vriend en ik gaan uit elkaar. Zijn in therapie geweest maar dat heeft niet geholpen. Nu moeten we ons huis verkopen, opzoek naar nieuwe woon ruimte en natuurlijk een regeling vinden voor onze zoon. Wat is nu normaal bij een baby en dan in de komende jaren? Nu zorg ik eigenlijk de gehele week voor hem, papa doet door de week 1x hem in bad/bed als ik het vraag en in het weekeind heeft ie hem weleens op schoot. Helaas wil onze zoon alleen op dit moment weinig van hem weten, gaat elke x huilen als hij bij zijn vader zit of ziet, en dan raakt het geduld van vader op, dus dit is een lastig punt. Nu ga ik staks weer werken, 2 dagen door de weeks en zoon gaat dan naar mijn moeder, en om de week 2 ochtendjes in het weekeind. Dan zal papa thuis met hem zijn dus hoop dat de band dan hechter wordt. Maar ja, hoe gaan we het nu doen als we niet meer bij elkaar wonen? Zie het zelf niet zitten om hem bij papa te laten slapen direct, omdat hij nog nooit in de nacht of ochtend is opgestaan voor hem, naar eigen zeggen omdat hij hem niet hoort. Dit zou mij dan nu nog geen rust geven als hij daar zou slapen. Daarnaast zou ik graag nu hij zo klein is hem een vaste ' woning ' geven en dat straks dan opbouwen ( betreft hey logeren ). Ook hebben we al enkele weken gescheiden geleefd, toen kwam papa 2x in de week om hem in bad te doen .. maar hij zegt als we uit elkaar gaan dan is hij voor de helft ook van mij .. is ook zo, maar hij werkt fulltime, heeft geen eigen woning slaapt dus bij familie waar zoon ook nauwelijks geweest is de laatste maanden, en zodra hij te lang huilt dan wordt hij geïrriteerd en legt hem weg. Zou graag zien dat het opgebouwd wordt, zodat zoon vader leert kennen en vertrouwen en ik er ook een beter gevoel bij heb. Wat is een normale regeling waarbij er rust is voor onze zoon? Vind rust en vertrouwen voor de kleine namelijk wel heel belangrijk, hij is nog zo klein ..
heeft iemand ervaring??
4 maanden oud is onze zoon nu, maar mijn vriend en ik gaan uit elkaar. Zijn in therapie geweest maar dat heeft niet geholpen. Nu moeten we ons huis verkopen, opzoek naar nieuwe woon ruimte en natuurlijk een regeling vinden voor onze zoon. Wat is nu normaal bij een baby en dan in de komende jaren? Nu zorg ik eigenlijk de gehele week voor hem, papa doet door de week 1x hem in bad/bed als ik het vraag en in het weekeind heeft ie hem weleens op schoot. Helaas wil onze zoon alleen op dit moment weinig van hem weten, gaat elke x huilen als hij bij zijn vader zit of ziet, en dan raakt het geduld van vader op, dus dit is een lastig punt. Nu ga ik staks weer werken, 2 dagen door de weeks en zoon gaat dan naar mijn moeder, en om de week 2 ochtendjes in het weekeind. Dan zal papa thuis met hem zijn dus hoop dat de band dan hechter wordt. Maar ja, hoe gaan we het nu doen als we niet meer bij elkaar wonen? Zie het zelf niet zitten om hem bij papa te laten slapen direct, omdat hij nog nooit in de nacht of ochtend is opgestaan voor hem, naar eigen zeggen omdat hij hem niet hoort. Dit zou mij dan nu nog geen rust geven als hij daar zou slapen. Daarnaast zou ik graag nu hij zo klein is hem een vaste ' woning ' geven en dat straks dan opbouwen ( betreft hey logeren ). Ook hebben we al enkele weken gescheiden geleefd, toen kwam papa 2x in de week om hem in bad te doen .. maar hij zegt als we uit elkaar gaan dan is hij voor de helft ook van mij .. is ook zo, maar hij werkt fulltime, heeft geen eigen woning slaapt dus bij familie waar zoon ook nauwelijks geweest is de laatste maanden, en zodra hij te lang huilt dan wordt hij geïrriteerd en legt hem weg. Zou graag zien dat het opgebouwd wordt, zodat zoon vader leert kennen en vertrouwen en ik er ook een beter gevoel bij heb. Wat is een normale regeling waarbij er rust is voor onze zoon? Vind rust en vertrouwen voor de kleine namelijk wel heel belangrijk, hij is nog zo klein ..
heeft iemand ervaring??
donderdag 2 november 2017 om 23:23
Steven Pont kent meer kinderen niet dan wel denk ik, en blijkbaar in ieder geval niet de mijne want daar ging het juist rond 1 jaar (toeval, ik ben nog steeds niet kamp 1 jaar) erg goed met wennen. Ons tweede kind gaan we met 6 maand die kant op. Als dat niet werkt dan stellen we het langer uit. Voor ons lijkt het logischer dat hoe zelfstandiger een kind is (dus niet alleen in een wiegje kunnen liggen) hoe beter het voelt. En ja, dat is een gevoelskwestie, maar ons gevoel volgen pakt vooralsnog erg goed uit.nicole123 schreef: ↑02-11-2017 23:12Steven Pont zegt zoals ik al schreef precies het tegenovergestelde, dat je juist bij 4 maanden, als de verlatingsangst er nog niet is, je kind kunt laten hechten aan nieuwe personen en op het kdv kunt laten wennen. Beter dan na 6 maanden, dan wordt het veel moeilijker. Dus zaak voor TO en haar ex denk ik om op welke manier dan ook ervoor te zorgen dat de vader zo snel mogelijk een fijne hechting krijgt met het kind. Niet af en toe eens een badje en als het kind een half jaar / jaar is zien we wel verder, want dan wordt het alleen maar lastiger.
Maar helemaal eens dat het aan TO en ex is om te zorgen voor een snelle fijne hechting. Dat hoeft echt niet een jaar te duren. Als je wil heb je dat volgens mij in een paar week max. opgelost.
donderdag 2 november 2017 om 23:23
Dat zeg ik ook helemaal niet.Phineas schreef: ↑02-11-2017 23:18Goeie genade, je gaat wel van het ene naar het andere uiterste. Er is ook nog een middenweg hoor. De situatie zal sowieso anders worden na een scheiding. Full-time verzorgende moeder blijven zit er meestal niet in: je zult toch de kost moeten verdienen. En je kunt vaders niet zomaar aan de kant schuiven als ze full-time werken. Net alsof dat betekent dat zij doordeweeks nooit voor de kinderen zorgden. En de ochtenden en de avonden dan? (lees; naar school brengen, samen eten, naar bed brengen). Dat gaat na een scheiding niet meer als de kinderen naar moeder gaan omdat zij zogenaamd altijd voor de kinderen gezorgd heeft.
Ik red het prima op 2 dagen. Zijn vader werkte meer dan fulltime en had en heeft vaker niet dan wel tijd. Toen hij een vrouw kreeg kwam er een co-ouderschap.
Prima toch, zolang het voor het kind werkt.
Was wel bijzonder geweest hem meer dan 5 dagen naar de opvang te doen, terwijl ik maar 2 dagen werkte lijkt me. Of zouden jullie als ouders dat wel wenselijk vinden?
donderdag 2 november 2017 om 23:25
Die vaders bestaan er hoor. Net als die moeders.nicole123 schreef: ↑02-11-2017 23:22Hoeveel situaties ken jij van vaders die om zo'n reden co-ouderschap eisen? Ik ken eerlijk gezegd alleen gevallen waarbij de moeders om zo'n reden het kind (vrijwel) helemaal voor zichzelf opeisen en de vaders staan er met lege handen bij.
Op mijn beurt vind ik het naïef om te zeggen dat de vader maar gezellig in het huis van TO een goede band met het kind moet gaan opbouwen. Lekker op elkaars lip zitten samen met het kind. Die merkt er vast niks van dat de spanning om te snijden is. Dat is pas schadelijk.
donderdag 2 november 2017 om 23:28
Oh, je schreef over jezelf, ik dacht dat je het over een hypothetische situatie had. Ja, als jullie samen deze keuze maken en het werkt voor iedereen dan is het een ander verhaal. Maar dat is nu precies wat TO moet doen: in overleg met haar ex keuzes maken, in plaats van om een blauwdruk vragen voor een omgangsregeling. Die is er namelijk niet.MoirenPhae schreef: ↑02-11-2017 23:23Dat zeg ik ook helemaal niet.
Ik red het prima op 2 dagen. Zijn vader werkte meer dan fulltime en had en heeft vaker niet dan wel tijd. Toen hij een vrouw kreeg kwam er een co-ouderschap.
Prima toch, zolang het voor het kind werkt.
Was wel bijzonder geweest hem meer dan 5 dagen naar de opvang te doen, terwijl ik maar 2 dagen werkte lijkt me. Of zouden jullie als ouders dat wel wenselijk vinden?
donderdag 2 november 2017 om 23:31
Ik ken beide situaties niet persoonlijk. Wel 1 waarbij beide ouders zoon expres totaal anders opvoedden (zoon mocht in weekend bij de ene ouder niet naar de hobby/sport waar de andere ouder hem juist op had gedaan en vice versa), het arme joch. Wel beide situaties hier op het forum gelezen, maar dat zijn geen objectieve verhalen natuurlijk
En ik ken een verhaal waarbij vader expres de vakantie zo opeiste dat het moeder dwars zat, maar dat merkten de kinderen verder niet (nog niet in ieder geval). Maar eens dat het denk ik veel vaker voorkomt dat de moeder het kind opeist en net doet alsof het voor haar erger zou zijn om de kinderen te moeten missen dan de vader, wat onzin is.
donderdag 2 november 2017 om 23:32
Het gaat er niet om hoeveel kinderen Steven Pont precies kent. Het is zijn dagelijks werk als pedagoog en wetenschapper. En ja, er zijn kinderen bij wie het wennen met 1 jaar wel makkelijk gaat, fijn dat het bij jullie zo gesmeerd liep, maar gemiddeld gezien is het veel lastiger dan met 4 maanden.elein schreef: ↑02-11-2017 23:23Steven Pont kent meer kinderen niet dan wel denk ik, en blijkbaar in ieder geval niet de mijne want daar ging het juist rond 1 jaar (toeval, ik ben nog steeds niet kamp 1 jaar) erg goed met wennen. Ons tweede kind gaan we met 6 maand die kant op. Als dat niet werkt dan stellen we het langer uit. Voor ons lijkt het logischer dat hoe zelfstandiger een kind is (dus niet alleen in een wiegje kunnen liggen) hoe beter het voelt. En ja, dat is een gevoelskwestie, maar ons gevoel volgen pakt vooralsnog erg goed uit.
Maar helemaal eens dat het aan TO en ex is om te zorgen voor een snelle fijne hechting. Dat hoeft echt niet een jaar te duren. Als je wil heb je dat volgens mij in een paar week max. opgelost.
Laatste alinea ben ik met je eens, ik zou in de praktijk ook denken aan een paar weken om het op te bouwen, dan kunnen alle partijen wennen aan de nieuwe situatie. En daarbij goed kijken hoe het gaat en evt afspraken herzien als blijkt dat er dingen niet lekker lopen, onrust veroorzaken, etc.
donderdag 2 november 2017 om 23:33
Moeders weten dat vaak wel mooi te verkopen, want dat is 'in het belang van het kind' (de vader is immers onverantwoordelijk, niet geschikt, heeft nooit een hand uitgestoken enz. dus kind kan beter bij moeder blijven).
donderdag 2 november 2017 om 23:33
Dat is volgens mij wat ik ook steeds zeg. In overleg, samen kijken naar wat goed voor het kind is en wat haalbaar is.Phineas schreef: ↑02-11-2017 23:28Oh, je schreef over jezelf, ik dacht dat je het over een hypothetische situatie had. Ja, als jullie samen deze keuze maken en het werkt voor iedereen dan is het een ander verhaal. Maar dat is nu precies wat TO moet doen: in overleg met haar ex keuzes maken, in plaats van om een blauwdruk vragen voor een omgangsregeling. Die is er namelijk niet.
Ik neem aan dat TO ook meer zal moeten gaan werken? enz
Maar ik vind het wel hysterisch dat pa zijn kind niet eens over de drempel van ma’s huis mee mag nemen.
donderdag 2 november 2017 om 23:34
Ik ga er een opvanghuis voor openen. Die arme in het belang van het kindjes.
donderdag 2 november 2017 om 23:34
Vaders net zo. Van de hex mogen ze niet.... blablablabla.
donderdag 2 november 2017 om 23:34
Je komt toch met dat onderzoek? Dat valt meestal gunstig uit voor de moeder he.MoirenPhae schreef: ↑02-11-2017 23:12Ik heb toch van het begin af aan al aangegeven dat dat debiel is.
De verscheurde ander houdt zijn gemak maar ff want kind woont nu 3 jaar bij moeder.
In theorie zouden vrouwen dit natuurlijk ook allemaal doen, want het belang van het kind staat voorop.
Hebben zij ff mazzel dat het onderzoek in hun voordeel is.
donderdag 2 november 2017 om 23:36
Nee. Er staat bij de tot dan toen verzorgende ouder. Ik heb het werkelijk nergens over de moeder gehad.DEATH schreef: ↑02-11-2017 23:34Je komt toch met dat onderzoek? Dat valt meestal gunstig uit voor de moeder he.
De verscheurde ander houdt zijn gemak maar ff want kind woont nu 3 jaar bij moeder.
In theorie zouden vrouwen dit natuurlijk ook allemaal doen, want het belang van het kind staat voorop.
Hebben zij ff mazzel dat het onderzoek in hun voordeel is.
Wij moeders hebben zoveel macht joh. Altijd met een condoom willen dus.
donderdag 2 november 2017 om 23:38
Maar dat is meestal de moeder he als een kind nog zo klein is. Alleen dat zwangerschapsverlof al.MoirenPhae schreef: ↑02-11-2017 23:36Nee. Er staat bij de tot dan toen verzorgende ouder. Ik heb het werkelijk nergens over de moeder gehad.
Wij moeders hebben zoveel macht joh. Altijd met een condoom willen dus.
donderdag 2 november 2017 om 23:41
Ja superdom.MoirenPhae schreef: ↑02-11-2017 23:39Dan ben je als man toch dom dat jij niet parttime gaat werken?
donderdag 2 november 2017 om 23:42
Weer een aanname. Ik zal even een rijtje maken.
- co-ouderschap is voor hele jonge kinderen niet wenselijk
- hoofdverblijf bij zorgende ouder
- omgangsregeling afstemmen die prettig is voor het kind
- kind mag gewoon over de drempel van huis vader of moeder
Helder genoeg of heb je nog meer uitleg nodig?
anoniem_338027 wijzigde dit bericht op 02-11-2017 23:44
0.10% gewijzigd
donderdag 2 november 2017 om 23:44
Mijn punt is dat je moet kijken naar het individuele kind, en niet naar gemiddelden. Daarom kan je hier ook niet zeggen wanneer die zorgverdeling gelijk genoeg is dat het voor het kind niet uitmaakt of het door vader of moeder verzorgd wordt, en dat wisseling een minimale hoeveelheid stress/verwarring brengt. Dat kan een (paar) week zijn, of meer dan een jaar als beide partijen zich niet optimaal hiervoor inzetten.nicole123 schreef: ↑02-11-2017 23:32Het gaat er niet om hoeveel kinderen Steven Pont precies kent. Het is zijn dagelijks werk als pedagoog en wetenschapper. En ja, er zijn kinderen bij wie het wennen met 1 jaar wel makkelijk gaat, fijn dat het bij jullie zo gesmeerd liep, maar gemiddeld gezien is het veel lastiger dan met 4 maanden.
donderdag 2 november 2017 om 23:47
donderdag 2 november 2017 om 23:50
Het probleem ontstaat als het de moeder is die bepaalt wanneer een kind geen stress (meer) ervaart bij het wisselen. De perceptie daarvan kan nogal verschillen, zeker als de moeder allerlei reserves heeft richting de vader.elein schreef: ↑02-11-2017 23:44Mijn punt is dat je moet kijken naar het individuele kind, en niet naar gemiddelden. Daarom kan je hier ook niet zeggen wanneer die zorgverdeling gelijk genoeg is dat het voor het kind niet uitmaakt of het door vader of moeder verzorgd wordt, en dat wisseling een minimale hoeveelheid stress/verwarring brengt. Dat kan een (paar) week zijn, of meer dan een jaar als beide partijen zich niet optimaal hiervoor inzetten.
