Kinderen
alle pijlers
Omgangsregeling baby
dinsdag 31 oktober 2017 om 22:50
Alleen al het neerzetten van deze vraag maakt me zo verdrietig. Nooit gedacht in deze situatie terecht te komen.
4 maanden oud is onze zoon nu, maar mijn vriend en ik gaan uit elkaar. Zijn in therapie geweest maar dat heeft niet geholpen. Nu moeten we ons huis verkopen, opzoek naar nieuwe woon ruimte en natuurlijk een regeling vinden voor onze zoon. Wat is nu normaal bij een baby en dan in de komende jaren? Nu zorg ik eigenlijk de gehele week voor hem, papa doet door de week 1x hem in bad/bed als ik het vraag en in het weekeind heeft ie hem weleens op schoot. Helaas wil onze zoon alleen op dit moment weinig van hem weten, gaat elke x huilen als hij bij zijn vader zit of ziet, en dan raakt het geduld van vader op, dus dit is een lastig punt. Nu ga ik staks weer werken, 2 dagen door de weeks en zoon gaat dan naar mijn moeder, en om de week 2 ochtendjes in het weekeind. Dan zal papa thuis met hem zijn dus hoop dat de band dan hechter wordt. Maar ja, hoe gaan we het nu doen als we niet meer bij elkaar wonen? Zie het zelf niet zitten om hem bij papa te laten slapen direct, omdat hij nog nooit in de nacht of ochtend is opgestaan voor hem, naar eigen zeggen omdat hij hem niet hoort. Dit zou mij dan nu nog geen rust geven als hij daar zou slapen. Daarnaast zou ik graag nu hij zo klein is hem een vaste ' woning ' geven en dat straks dan opbouwen ( betreft hey logeren ). Ook hebben we al enkele weken gescheiden geleefd, toen kwam papa 2x in de week om hem in bad te doen .. maar hij zegt als we uit elkaar gaan dan is hij voor de helft ook van mij .. is ook zo, maar hij werkt fulltime, heeft geen eigen woning slaapt dus bij familie waar zoon ook nauwelijks geweest is de laatste maanden, en zodra hij te lang huilt dan wordt hij geïrriteerd en legt hem weg. Zou graag zien dat het opgebouwd wordt, zodat zoon vader leert kennen en vertrouwen en ik er ook een beter gevoel bij heb. Wat is een normale regeling waarbij er rust is voor onze zoon? Vind rust en vertrouwen voor de kleine namelijk wel heel belangrijk, hij is nog zo klein ..
heeft iemand ervaring??
4 maanden oud is onze zoon nu, maar mijn vriend en ik gaan uit elkaar. Zijn in therapie geweest maar dat heeft niet geholpen. Nu moeten we ons huis verkopen, opzoek naar nieuwe woon ruimte en natuurlijk een regeling vinden voor onze zoon. Wat is nu normaal bij een baby en dan in de komende jaren? Nu zorg ik eigenlijk de gehele week voor hem, papa doet door de week 1x hem in bad/bed als ik het vraag en in het weekeind heeft ie hem weleens op schoot. Helaas wil onze zoon alleen op dit moment weinig van hem weten, gaat elke x huilen als hij bij zijn vader zit of ziet, en dan raakt het geduld van vader op, dus dit is een lastig punt. Nu ga ik staks weer werken, 2 dagen door de weeks en zoon gaat dan naar mijn moeder, en om de week 2 ochtendjes in het weekeind. Dan zal papa thuis met hem zijn dus hoop dat de band dan hechter wordt. Maar ja, hoe gaan we het nu doen als we niet meer bij elkaar wonen? Zie het zelf niet zitten om hem bij papa te laten slapen direct, omdat hij nog nooit in de nacht of ochtend is opgestaan voor hem, naar eigen zeggen omdat hij hem niet hoort. Dit zou mij dan nu nog geen rust geven als hij daar zou slapen. Daarnaast zou ik graag nu hij zo klein is hem een vaste ' woning ' geven en dat straks dan opbouwen ( betreft hey logeren ). Ook hebben we al enkele weken gescheiden geleefd, toen kwam papa 2x in de week om hem in bad te doen .. maar hij zegt als we uit elkaar gaan dan is hij voor de helft ook van mij .. is ook zo, maar hij werkt fulltime, heeft geen eigen woning slaapt dus bij familie waar zoon ook nauwelijks geweest is de laatste maanden, en zodra hij te lang huilt dan wordt hij geïrriteerd en legt hem weg. Zou graag zien dat het opgebouwd wordt, zodat zoon vader leert kennen en vertrouwen en ik er ook een beter gevoel bij heb. Wat is een normale regeling waarbij er rust is voor onze zoon? Vind rust en vertrouwen voor de kleine namelijk wel heel belangrijk, hij is nog zo klein ..
heeft iemand ervaring??
donderdag 2 november 2017 om 22:53
De meest misbruikte term in scheidingsland. Er zou een opvanghuis moeten komen voor al die in het belang van het kindjes. Met een grote tuin, frisse lucht en afgezonderd van al die moeders die hormoon-gedreven denken de wijsheid in pacht te hebben omdat ze het kind gedragen en gebaard hebben.
donderdag 2 november 2017 om 22:53
Juist in het belang van het kind.
Als paps een niet met kind begaan, chagrijnig en 'laat maar huilen' type is, zal paps niet voor co-ouderschap kiezen. Ik zie te vaak hele gefrustreerde vaders die hun arm zouden geven voor meer tijd met kinderen, maar 'moeder heeft meer recht op kind'... Heel bijzonder
donderdag 2 november 2017 om 22:54
Ja hoor Amand. Zo is het._Amand schreef: ↑02-11-2017 22:53De meest misbruikte term in scheidingsland. Er zou een opvanghuis moeten komen voor al die in het belang van het kindjes. Met een grote tuin, frisse lucht en afgezonderd van al die moeders die hormoon-gedreven denken de wijsheid in pacht te hebben omdat ze het kind gedragen en gebaard hebben.
donderdag 2 november 2017 om 22:55
Ik heb het dan ook helemaal niet over 1 jaar. Maar goed, ik vind zelf 4 maand ook te jong voor een KDV, gewoon omdat ik geloof in de onderzoeken dat babies een verhoogd stressniveau hebben als ze langere tijd niet hun primaire verzorgers om zich heen hebben, en dat vind ik niet nodig/ prettig voor mijn baby. En nee dat is niet met één jaar opeens wel goed, en daarvoor niet. Dat lijkt me een heel groot grijs gebied wat ook per kind erg verschilt. Maar dat is wat ik denk, dat hoeft een ander niet voor zijn/haar kind te vinden. Jonge kinderen horen wat mij betreft gewoon bij hun primaire verzorger(s). En als vader dat in dit geval niet is, dan moeten ze daar samen aan werken.nicole123 schreef: ↑02-11-2017 22:44Ik denk dat de meeste mensen hier er niet voor zouden pleiten om morgen al het kind meerdere dagen en nachten op rij naar de vader te laten gaan. Maar het alleen mogen opbouwen van de band in het huis van de ex onder haar toeziend oog tot het kind 1 jaar is vind ik wel heel extreem de andere kant op en komt de band zeker niet ten goede. Dat lijkt me schadelijker dan niet altijd in hetzelfde bed slapen of niet continu de moeder om zich heen hebben. Veel kinderen gaan op de leeftijd van 4 maanden meerdere dagen per week naar een kdv. Dat wordt voorafgegaan door 1 of 2 wenmomentjes, maar dat is het dan ook wel. Het is niet met ook 's nachts daar slapen, maar wel vele uren per dag. En die kinderen doen het daar over het algemeen prima (het wennen is eigenlijk meer nodig voor de ouders dan de kinderen) en lopen er geen hechtingsproblemen van op. Dus als dat kan, waarom zou het bij de eigen vader, die hoewel niet zo vertrouwd als de moeder al wel bekend is bij de baby en waar het veel rustiger is dan op een kdv, dan niet kunnen?
donderdag 2 november 2017 om 22:55
Co-ouderschap is voor kinderen onder de 3 helemaal niet zo goed.dame30 schreef: ↑02-11-2017 22:53Juist in het belang van het kind.
Als paps een niet met kind begaan, chagrijnig en 'laat maar huilen' type is, zal paps niet voor co-ouderschap kiezen. Ik zie te vaak hele gefrustreerde vaders die hun arm zouden geven voor meer tijd met kinderen, maar 'moeder heeft meer recht op kind'... Heel bijzonder
donderdag 2 november 2017 om 22:56
Iemand schreef dat de vader dan maar continu in het huis van TO voor het kind moet zorgen. Denk je dat dat gaat in de praktijk? Natuurlijk parkeer je je gevoelens even op de momenten dat je je ex tegen het lijf loopt, op een keer een gezamenlijke verjaardag of activiteit of als je dingen moet bespreken. Als je samen een kind hebt dan komt dat hoe dan ook regelmatig voor. Maar continu bij elkaar gaan zitten met de baby, als dat harmonieus zou lukken dan zou die scheiding toch niet nodig zijn? Dat gaat een keer ontploffen en dat is zeer zeker niet in het belang van het kind.Sereia schreef: ↑02-11-2017 22:29Nou.. Je moet die zaken scheiden. Je hebt samen een kind en je blijft altijd samen ouders. Daar moet je je voor je kind echt wel overheen kunnen zetten en zorgen dat de vader van je kind welkom is in je huis. Al kost het mij al mijn energie. Ruzie maken waar kind bij is zal mij nooit gebeuren. Je moet met elkaar afspraken maken. En eerlijk zijn. En volwassen. Het draait namelijk niet om ons en onze gevoelens. En als je je best doet kun je echt wel in harmonie samen ouders zijn.
donderdag 2 november 2017 om 22:59
Daar kan ik best in meegaan, maar waarom zijn het altijd automatisch de moeders die 'het kind krijgt'. En waarom vinden de moeders dat ook terecht en twijfelen bij een scheiding ineens aan vader, terwijl een kind maken samen een goed idee leek. Dat vind ik apart.MoirenPhae schreef: ↑02-11-2017 22:55Co-ouderschap is voor kinderen onder de 3 helemaal niet zo goed.
donderdag 2 november 2017 om 23:00
Het is toch juist het belang van het kind dat hij een band met zijn vader opbouwt en niet eens in de 14 dagen verplicht bij die vreemde man op bezoek moet?
donderdag 2 november 2017 om 23:01
Ja, opeisen. In het ongunstige geval dat hij vindt dat jij niet zo geschikt bent.MoirenPhae schreef: ↑02-11-2017 22:45Opeisen?
Samen voor je kind zorgen. En dat hoeft helemaal niet te betekenen dat je het kind evenveel uur hebt.
En jij een paar keer per week mag langs komen om je kind in bad te doen.
Volgens mij is dat onderzoek dat co-ouderschap onder de drie jaar niet gewenst is, dan niet zo belangrijk meer.
donderdag 2 november 2017 om 23:02
Ja, maar dat hoeft niet dmv co-ouderschap.
Tis mij om het even bij wie het kind verblijft, als het maar bij de hoofdverzorger van voor de scheiding is.
donderdag 2 november 2017 om 23:03
Dit ja. Die types maken zich eerder uit de voeten en geven niet meer thuis. Dus ofwel TO hoeft er in de praktijk niet zo bang voor te zijn dat hij het kind de helft van de tijd bij zich wil hebben en dan verwaarloost, ofwel ze overdrijft of heeft hem nooit de kans gegeven om echt voor zijn kind te zorgen.
donderdag 2 november 2017 om 23:06
Wat wil je nu en dat ik zeg?
Als hij IS strijder is lijkt contact me sowieso onwenselijk.
Als ma om het uur een shot zet lijkt verblijf bij haar me ook onwenselijk.
Als ma om haar drugs te betalen haar kind verhuurt lijkt me verblijf daar ook onwenselijk.
Als pa elke avond de woonkamer verbouwd lijkt verblijf me daar ook onwenselijk.
Doe gewoon normaal en kijk wat er voor je kind wenselijk is en slik je eigen narcistische rechten en eisen in.
Zou een hoop kinderleed schelen.
donderdag 2 november 2017 om 23:07
Zeau. De aap uit de mouw.MoirenPhae schreef: ↑02-11-2017 23:02Ja, maar dat hoeft niet dmv co-ouderschap.
Tis mij om het even bij wie het kind verblijft, als het maar bij de hoofdverzorger van voor de scheiding is.
donderdag 2 november 2017 om 23:08
Omdat het vaak de moeders zijn die minder gaan weken en zorg dragen voor de kinderen.
Beetje raar als pa fulltime werkt en moeders 2 dagen, dit al 7 jaar zo gaat en de kinderen gaan dan ineens fulltime bin vader wonen en 5 dagen naar de bso.
donderdag 2 november 2017 om 23:10
Ik heb het niet over extreme gevallen, ik heb het over mensen die gewoon niet willen dat hun baby bij ze weggehouden wordt omdat ze niets verkeerd doen.MoirenPhae schreef: ↑02-11-2017 23:06Wat wil je nu en dat ik zeg?
Als hij IS strijder is lijkt contact me sowieso onwenselijk.
Als ma om het uur een shot zet lijkt verblijf bij haar me ook onwenselijk.
Als ma om haar drugs te betalen haar kind verhuurt lijkt me verblijf daar ook onwenselijk.
Als pa elke avond de woonkamer verbouwd lijkt verblijf me daar ook onwenselijk.
Doe gewoon normaal en kijk wat er voor je kind wenselijk is en slik je eigen narcistische rechten en eisen in.
Zou een hoop kinderleed schelen.
donderdag 2 november 2017 om 23:12
Dat is best naïef denk ik.nicole123 schreef: ↑02-11-2017 23:03Dit ja. Die types maken zich eerder uit de voeten en geven niet meer thuis. Dus ofwel TO hoeft er in de praktijk niet zo bang voor te zijn dat hij het kind de helft van de tijd bij zich wil hebben en dan verwaarloost, ofwel ze overdrijft of heeft hem nooit de kans gegeven om echt voor zijn kind te zorgen.
Er zijn exen die vinden dat ze recht hebben op zijn zoon, ongeacht de belangen van het kind
Er zijn exen die de kinderen gebruiken uit rancune naar de andere ouder toe
Er zijn mensen die oprecht denken dat ze een kind kunnen opvoeden maar dat helemaal niet kunnen
Er zit een groot gat tussen verwaarlozen en niet handig zijn omdat je je kind helemaal niet zo heel goed kent.
En al heeft TO er net zo goed schuld aan dat ze ex nooit de kans heeft gegeven om echt voor zijn kind te zorgen, dan nog is dat dan een feit wat eerst gerepareerd moet worden.
donderdag 2 november 2017 om 23:12
Steven Pont zegt zoals ik al schreef precies het tegenovergestelde, dat je juist bij 4 maanden, als de verlatingsangst er nog niet is, je kind kunt laten hechten aan nieuwe personen en op het kdv kunt laten wennen. Beter dan na 6 maanden, dan wordt het veel moeilijker. Dus zaak voor TO en haar ex denk ik om op welke manier dan ook ervoor te zorgen dat de vader zo snel mogelijk een fijne hechting krijgt met het kind. Niet af en toe eens een badje en als het kind een half jaar / jaar is zien we wel verder, want dan wordt het alleen maar lastiger.elein schreef: ↑02-11-2017 22:55Ik heb het dan ook helemaal niet over 1 jaar. Maar goed, ik vind zelf 4 maand ook te jong voor een KDV, gewoon omdat ik geloof in de onderzoeken dat babies een verhoogd stressniveau hebben als ze langere tijd niet hun primaire verzorgers om zich heen hebben, en dat vind ik niet nodig/ prettig voor mijn baby. En nee dat is niet met één jaar opeens wel goed, en daarvoor niet. Dat lijkt me een heel groot grijs gebied wat ook per kind erg verschilt. Maar dat is wat ik denk, dat hoeft een ander niet voor zijn/haar kind te vinden. Jonge kinderen horen wat mij betreft gewoon bij hun primaire verzorger(s). En als vader dat in dit geval niet is, dan moeten ze daar samen aan werken.
En dat stressverhaal ken ik ook. Stond in de Intermediair herinner ik me en het ging uit van baby's die veel huilden op de opvang. Ik vond het niet erg overtuigend. Maar als blijkt dat als de vader de baby een dag thuis heeft dat het kind dan de halve dag aan het huilen is, ja dan zou ik als ouders samen kijken wat daaraan te doen is en hoe dingen anders of geleidelijker geregeld kunnen worden, want dat wil niemand voor zijn kind. De vader zelf ook niet lijkt me zo.
donderdag 2 november 2017 om 23:13
Een hele rots vol. Ik weet niet eens waar ik moet beginnen.
Ohja, toch wel: na de scheiding is er een nieuwe situatie. Je bent namelijk niet meer samen met die ander.
donderdag 2 november 2017 om 23:15
Ah, zitten er feiten of aannames op die rots?
En ja klopt, maar een kind van 4 maanden heeft iets andere behoeften en veerkracht dan een kind van 4 jaar.
Als je als ouder alleen maar vanuit je eigen rechten en je eigen trots kan denken ben je gewoon waardeloos bezig.
donderdag 2 november 2017 om 23:18
Goeie genade, je gaat wel van het ene naar het andere uiterste. Er is ook nog een middenweg hoor. De situatie zal sowieso anders worden na een scheiding. Full-time verzorgende moeder blijven zit er meestal niet in: je zult toch de kost moeten verdienen. En je kunt vaders niet zomaar aan de kant schuiven als ze full-time werken. Net alsof dat betekent dat zij doordeweeks nooit voor de kinderen zorgden. En de ochtenden en de avonden dan? (lees; naar school brengen, samen eten, naar bed brengen). Dat gaat na een scheiding niet meer als de kinderen naar moeder gaan omdat zij zogenaamd altijd voor de kinderen gezorgd heeft.MoirenPhae schreef: ↑02-11-2017 23:08Omdat het vaak de moeders zijn die minder gaan weken en zorg dragen voor de kinderen.
Beetje raar als pa fulltime werkt en moeders 2 dagen, dit al 7 jaar zo gaat en de kinderen gaan dan ineens fulltime bin vader wonen en 5 dagen naar de bso.
donderdag 2 november 2017 om 23:19
Oh, we zijn toch eens.MoirenPhae schreef: ↑02-11-2017 23:15
Als je als ouder alleen maar vanuit je eigen rechten en je eigen trots kan denken ben je gewoon waardeloos bezig.
donderdag 2 november 2017 om 23:22
Hoeveel situaties ken jij van vaders die om zo'n reden co-ouderschap eisen? Ik ken eerlijk gezegd alleen gevallen waarbij de moeders om zo'n reden het kind (vrijwel) helemaal voor zichzelf opeisen en de vaders staan er met lege handen bij.elein schreef: ↑02-11-2017 23:12Dat is best naïef denk ik.
Er zijn exen die vinden dat ze recht hebben op zijn zoon, ongeacht de belangen van het kind
Er zijn exen die de kinderen gebruiken uit rancune naar de andere ouder toe
Er zijn mensen die oprecht denken dat ze een kind kunnen opvoeden maar dat helemaal niet kunnen
Er zit een groot gat tussen verwaarlozen en niet handig zijn omdat je je kind helemaal niet zo heel goed kent.
En al heeft TO er net zo goed schuld aan dat ze ex nooit de kans heeft gegeven om echt voor zijn kind te zorgen, dan nog is dat dan een feit wat eerst gerepareerd moet worden.
Op mijn beurt vind ik het naïef om te zeggen dat de vader maar gezellig in het huis van TO een goede band met het kind moet gaan opbouwen. Lekker op elkaars lip zitten samen met het kind. Die merkt er vast niks van dat de spanning om te snijden is. Dat is pas schadelijk.
