Kinderen
alle pijlers
Ontzettend druk kind
dinsdag 16 juni 2020 om 14:18
Ik schaam me hiervoor maar ik word soms helemaal gek van mijn kind. Ze is 4 jaar oud ( in aug 5) en ontzettend druk! Praat non stop. Van het een naar het ander soms niet te volgen. Ze onderbreekt me constant als ik met andere in gesprek ben. Ook al zeg ik het duizend keer ze blijft het doen.
Ze is mijn enigste kind en weinig kinderen in mijn omgeving gwhaf dus geen vergelijkingsmateriaal. Dacht eerst alle kinderen zijn zo. Laatst 2 nichtjes van 5 en 6 te logeren gehad en zelfs die gaven aan dat dochter druk is. Zag zelf hoe groot het verschil was.
Zelfs bij het alleen spelen heeft ze hele gesprekken met haar playmobile poppen. Heel luid! Ik raak overprikkeld van haar.
Gek genoeg is ze op school anders. Verlegen, kat uit de boom kijkend. Juf noemde haar wel dromerig. Maar niks gehoord over druk gedrag. Lijkt wel alsof ze zich inhoudt op school en thuis extra ontploft.
Word dit beter als ze ouder is? Iemand tips hoe hiermee om te gaan. Ik ben introvert, raak erg snel overprikkeld en dat ben ik nu altijd! Daardoor snauw ik vaker en ben ik geen leuke moeder. Terwijl ze leuke kanten heeft, super creatief, erg grappig ze wil altijd andere aan het lachen krijgen en ze kan ontzettend lief zijn. Voel me hier schuldig over. Zij kan er niks aan doen dat ze zo is en dat ik minder kan hebben dan andere.
Ze is mijn enigste kind en weinig kinderen in mijn omgeving gwhaf dus geen vergelijkingsmateriaal. Dacht eerst alle kinderen zijn zo. Laatst 2 nichtjes van 5 en 6 te logeren gehad en zelfs die gaven aan dat dochter druk is. Zag zelf hoe groot het verschil was.
Zelfs bij het alleen spelen heeft ze hele gesprekken met haar playmobile poppen. Heel luid! Ik raak overprikkeld van haar.
Gek genoeg is ze op school anders. Verlegen, kat uit de boom kijkend. Juf noemde haar wel dromerig. Maar niks gehoord over druk gedrag. Lijkt wel alsof ze zich inhoudt op school en thuis extra ontploft.
Word dit beter als ze ouder is? Iemand tips hoe hiermee om te gaan. Ik ben introvert, raak erg snel overprikkeld en dat ben ik nu altijd! Daardoor snauw ik vaker en ben ik geen leuke moeder. Terwijl ze leuke kanten heeft, super creatief, erg grappig ze wil altijd andere aan het lachen krijgen en ze kan ontzettend lief zijn. Voel me hier schuldig over. Zij kan er niks aan doen dat ze zo is en dat ik minder kan hebben dan andere.
anoniem_233603 wijzigde dit bericht op 16-06-2020 14:22
Reden: Spelfouten
Reden: Spelfouten
0.42% gewijzigd
dinsdag 16 juni 2020 om 15:15
Alsof ik mijn eigen verhaal lees. Mijn zoontje van 4 is net zo’n duracell konijn en zelf ben ik altijd rustig en introvert geweest. Mijn ouders zeggen ook dat hij 3x zo druk is als ik destijds was. Ik wordt er soms helemaal knetter van en ben ook zo blij dat ik 3 dagen werk om bij te komen. Ik hoop dat het beter wordt als hij in september naar school gaat en meer daar zn ei kwijt kan.
Dus helaas geen oplossing maar je bent niet alleen! Ik vind mezelf ook niet zo’n leuke moeder als ik gehoopt had te zijn, zo vaak als ik roep: zit stil, wacht nou even, luister nou eens, rustig!
Dus helaas geen oplossing maar je bent niet alleen! Ik vind mezelf ook niet zo’n leuke moeder als ik gehoopt had te zijn, zo vaak als ik roep: zit stil, wacht nou even, luister nou eens, rustig!
dinsdag 16 juni 2020 om 15:22
Oh wow dit klinkt als mijn dochter! Thuis zoo druk (met praten) maar in een andere omgeving zo verlegen/kat uit de boom kijkend....
Herkenbaar dat overprikkeld worden..
Ze is net 4 en naar school. Van de juf krijg ik terug dat ze amper iets zegt, stil is etc. Hoe dan?! Ook anderen geloven amper dat ze zo druk is thuis (behalve grootouders die haar goed kennen). Ze houdt geen seconde haar mond. Als je samen gaat fietsen blijft ze ook gewoon naast je fietsen om te praten ipv lekker vooruit.
Ach ja.. heerlijk kind maar wel vermoeiend.
Mja de appel valt niet ver van de boom. Ik ben zelf ook afwachtend etc., maar ook introvert en juist niet druk met praten.
Dochter is niet druk qua doen. Is eerder lui. Vindt buitenspelen mwa, sporten op school niks (want wordt moe zegt ze) etc..
Herkenbaar dat overprikkeld worden..
Ze is net 4 en naar school. Van de juf krijg ik terug dat ze amper iets zegt, stil is etc. Hoe dan?! Ook anderen geloven amper dat ze zo druk is thuis (behalve grootouders die haar goed kennen). Ze houdt geen seconde haar mond. Als je samen gaat fietsen blijft ze ook gewoon naast je fietsen om te praten ipv lekker vooruit.
Ach ja.. heerlijk kind maar wel vermoeiend.
Mja de appel valt niet ver van de boom. Ik ben zelf ook afwachtend etc., maar ook introvert en juist niet druk met praten.
Dochter is niet druk qua doen. Is eerder lui. Vindt buitenspelen mwa, sporten op school niks (want wordt moe zegt ze) etc..
pavo07 wijzigde dit bericht op 16-06-2020 15:28
65.18% gewijzigd
dinsdag 16 juni 2020 om 15:27
Mijn zoon is bijna 9 en praat ook nog steeds non-stop. En mensen op straat maar opmerken dat het zo'n lekkere babbelaar is... En ja, ook tijdens het fietsen, trampoline springen, wandelen, mensen onderbreken...
Wij hebben allebei een diagnose autisme, dus het is op zich niet gek dat we soms gek van elkaar worden. Als het me echt te veel wordt dan zeg ik hem dat ik uitgeluisterd ben. Dat ik echt even niks meer op kan nemen. Dan gaat hij gelukkig even iets anders doen. Of ik stuur hem naar z'n kamer om daar even te gaan spelen, of hij mag idd aan de computer. Luisterboek opzetten werkt ook goed.
Hij zegt dat hij het vele praten van mij heeft, dus ik denk niet dat het over gaat, maar misschien wel beter te sturen wordt.
Misschien kunnen jullie een time-out half uurtje afspreken dat jullie allebei even iets rustigs kunnen doen? Anders koptelefoon op.
Wij hebben allebei een diagnose autisme, dus het is op zich niet gek dat we soms gek van elkaar worden. Als het me echt te veel wordt dan zeg ik hem dat ik uitgeluisterd ben. Dat ik echt even niks meer op kan nemen. Dan gaat hij gelukkig even iets anders doen. Of ik stuur hem naar z'n kamer om daar even te gaan spelen, of hij mag idd aan de computer. Luisterboek opzetten werkt ook goed.
Hij zegt dat hij het vele praten van mij heeft, dus ik denk niet dat het over gaat, maar misschien wel beter te sturen wordt.
Misschien kunnen jullie een time-out half uurtje afspreken dat jullie allebei even iets rustigs kunnen doen? Anders koptelefoon op.
dinsdag 16 juni 2020 om 15:35
Mijn eerste kind (zoon) was vanaf geboorte al rustig, kon zich prima alleen vermaken en sliep best veel.
Mijn 2e kind (dochter) is totaal anders. Kan zich niet zo snel alleen vermaken, wil alles 'zelluf' doen al sinds ze 1,5 jaar is geloof ik en is echt aanwezig. En nou praat ze ook nog met een erg hoog stemmetje
Ik moest erg lange tijd echt aan haar gedrag wennen. Regelmatig werd ik snel geïrriteerd en was ik constant ergens mee bezig ipv rust waardoor ik sneller moe werd. Ik zag opeens in dat ik haar los moest laten, niet steeds de controle willen en alles voor haar doen (wat ik gewend was) en niet steeds de strijd aangaan maar haar ook het gevoel geven dat ze inspraak heeft of keuze. Ik liet haar bijv kiezen tussen 2 dingen en dan daar moest ze het mee dien. Beetje meevaren in het gedrag. Maar ook daarin grenzen stellen. Toen ik thuis moest werken ivm corona heb ik duidelijke regels gesteld en haar vooraf gewezen op wat ik verwacht.
Dit ging best goed eigenlijk.
Bij het vele praten schenk ik eerst bewust aandacht (en wijs haar er soms op dat ze gerust mag ademhalen tussendoor...) en daarna zeg ik dat ik nu wat anders moet gaan doen. Soms helpt ze dan mee, maar dan is het erge drukke al wat gezakt.
En idd zoals iemand al eerder schreef geeft de ipad ook wat rust, dan in haar eigen wereldje. Daarentegen gaat dan vaak mijn zoon juist hardop praten tijdens gamen
Afijn, af en toe dus bewust aandacht geven en dan wat loslaten. Wel gevoel geven dat ze gehoord wordt, maar dat er daarna weer andere dingen zijn die gedaan moeten worden. Vooraf duidelijk maken wat je van haar verwacht mag ook nog weleens helpen en mocht dit even niet zo zijn dan haar hierop wijzen waar nodig (niet meteen boos worden, maar rustig uitleggen).
Net als jij zie ik ook goede/mooie kanten aan haar wat overigens confronterend kan zijn gezien ik het zelf wel zou willen maar niet durf, of als ik overprikkeld ben de confrontatie dat ik het niet aankan.
Ze is bijv zorgzaam, meer doorzettingsvermogen dan broer of mezelf soms, is lief en maakt tenminste wel duidelijk wat ze wil en dat ze er is. En ze mag er zijn..... Daar kan ik nog wat van leren
Net als dat zij mag leren dat jij niet altijd het geduld hebt om altijd 'aan' te staan(!) dus bewaak je grenzen en tussendoor opladen waar kan.
Succes, oja en verwachtingen bijstellen als je stiekem verwacht dat ze wordt zoals jij. En overigens ook hier op school wat op de achtergrond. Misschien voelt ze zich bij jou veilig genoeg om echt haarzelf te kunnen zijn.
En schaam je er niet voor, want volgens mij komt dit bij veel meer moeders voor.
Mijn 2e kind (dochter) is totaal anders. Kan zich niet zo snel alleen vermaken, wil alles 'zelluf' doen al sinds ze 1,5 jaar is geloof ik en is echt aanwezig. En nou praat ze ook nog met een erg hoog stemmetje
Ik moest erg lange tijd echt aan haar gedrag wennen. Regelmatig werd ik snel geïrriteerd en was ik constant ergens mee bezig ipv rust waardoor ik sneller moe werd. Ik zag opeens in dat ik haar los moest laten, niet steeds de controle willen en alles voor haar doen (wat ik gewend was) en niet steeds de strijd aangaan maar haar ook het gevoel geven dat ze inspraak heeft of keuze. Ik liet haar bijv kiezen tussen 2 dingen en dan daar moest ze het mee dien. Beetje meevaren in het gedrag. Maar ook daarin grenzen stellen. Toen ik thuis moest werken ivm corona heb ik duidelijke regels gesteld en haar vooraf gewezen op wat ik verwacht.
Dit ging best goed eigenlijk.
Bij het vele praten schenk ik eerst bewust aandacht (en wijs haar er soms op dat ze gerust mag ademhalen tussendoor...) en daarna zeg ik dat ik nu wat anders moet gaan doen. Soms helpt ze dan mee, maar dan is het erge drukke al wat gezakt.
En idd zoals iemand al eerder schreef geeft de ipad ook wat rust, dan in haar eigen wereldje. Daarentegen gaat dan vaak mijn zoon juist hardop praten tijdens gamen
Afijn, af en toe dus bewust aandacht geven en dan wat loslaten. Wel gevoel geven dat ze gehoord wordt, maar dat er daarna weer andere dingen zijn die gedaan moeten worden. Vooraf duidelijk maken wat je van haar verwacht mag ook nog weleens helpen en mocht dit even niet zo zijn dan haar hierop wijzen waar nodig (niet meteen boos worden, maar rustig uitleggen).
Net als jij zie ik ook goede/mooie kanten aan haar wat overigens confronterend kan zijn gezien ik het zelf wel zou willen maar niet durf, of als ik overprikkeld ben de confrontatie dat ik het niet aankan.
Ze is bijv zorgzaam, meer doorzettingsvermogen dan broer of mezelf soms, is lief en maakt tenminste wel duidelijk wat ze wil en dat ze er is. En ze mag er zijn..... Daar kan ik nog wat van leren
Net als dat zij mag leren dat jij niet altijd het geduld hebt om altijd 'aan' te staan(!) dus bewaak je grenzen en tussendoor opladen waar kan.
Succes, oja en verwachtingen bijstellen als je stiekem verwacht dat ze wordt zoals jij. En overigens ook hier op school wat op de achtergrond. Misschien voelt ze zich bij jou veilig genoeg om echt haarzelf te kunnen zijn.
En schaam je er niet voor, want volgens mij komt dit bij veel meer moeders voor.
minameut wijzigde dit bericht op 16-06-2020 15:42
5.88% gewijzigd
dinsdag 16 juni 2020 om 15:42
Alsof je het over mij en mijn dochter hebt.
Ik, introvert. Dochter, extravert. Een sociale vlinder van nu 8. Kletst de oren van je kop.
Van de leeftijd van 3 tot 7 jaar ontzettend druk, veel driftbuien. Ik vond het ontzettend zwaar. Nu, geen driftbuien meer, nog steeds ontzettend sociaal en een kletskous, maar beseft zelf ook dat ze soms gewoon teveel kletst. We zijn nu meer op elkaar afgestemd. Het ligt ook aan onze verschillende karakters, dat kan ontzettend botsen, vooral vroeger.
Ik denk zelf aan add, haar vader heeft de diagnose Adhd. Het echt drukke (niet stil kunnen zitten, veel lawaai maken) is er wel vanaf. Op school kan ze zich moeilijk concentreren en we testen haar nu op dyslexie. Ze is erg creatief en heeft een sterke eigen mening. Ik vind haar, ondanks dat het soms botst, helemaal geweldig. Super stoere meid en ik benijd haar echt. Ik ben ingetogen en zij neemt geen blad voor de mond. Ik wou dat ik dat had.
Mijn ervaring is, dat het makkelijker wordt. Zorg voor duidelijke grenzen en consequenties!
Ik, introvert. Dochter, extravert. Een sociale vlinder van nu 8. Kletst de oren van je kop.
Van de leeftijd van 3 tot 7 jaar ontzettend druk, veel driftbuien. Ik vond het ontzettend zwaar. Nu, geen driftbuien meer, nog steeds ontzettend sociaal en een kletskous, maar beseft zelf ook dat ze soms gewoon teveel kletst. We zijn nu meer op elkaar afgestemd. Het ligt ook aan onze verschillende karakters, dat kan ontzettend botsen, vooral vroeger.
Ik denk zelf aan add, haar vader heeft de diagnose Adhd. Het echt drukke (niet stil kunnen zitten, veel lawaai maken) is er wel vanaf. Op school kan ze zich moeilijk concentreren en we testen haar nu op dyslexie. Ze is erg creatief en heeft een sterke eigen mening. Ik vind haar, ondanks dat het soms botst, helemaal geweldig. Super stoere meid en ik benijd haar echt. Ik ben ingetogen en zij neemt geen blad voor de mond. Ik wou dat ik dat had.
Mijn ervaring is, dat het makkelijker wordt. Zorg voor duidelijke grenzen en consequenties!
dinsdag 16 juni 2020 om 15:45
Om positief te blijven: je dochter voelt zich helemaal op haar gemak thuis. Dus een slechte moeder ben je zeker niet.
Ik was als kind ook heel erg druk en nu wat rustiger. Dus blijven hopen
Ik las eens een tip van een moeder met net zo'n drukke zoon die, als zoon haar onderbrak, er niet op reageerde maar haar hand op zijn schouder legde of op zijn hand. Als teken van "ik zie dat je mijn aandacht probeert te trekken, ik ben zo bij je". Misschien kan je dat eens proberen?
Maar helaas, als jij introvert bent en dochter extravert zal je het even moeten uitzitten tot ze wat ouder is en jullie een middenweg kunnen zoeken.
ADHD niet aan denken. Zoals docent psychologie zei "elk kind tot 6 jaar heeft ADHD. dat heet kleuter zijn."
Kan ze niet eens per week een dagje (en misschien nachtje) naar opa of oma ofzo gaan? Dan kan je ontprikkelen die dag.
Ik was als kind ook heel erg druk en nu wat rustiger. Dus blijven hopen
Ik las eens een tip van een moeder met net zo'n drukke zoon die, als zoon haar onderbrak, er niet op reageerde maar haar hand op zijn schouder legde of op zijn hand. Als teken van "ik zie dat je mijn aandacht probeert te trekken, ik ben zo bij je". Misschien kan je dat eens proberen?
Maar helaas, als jij introvert bent en dochter extravert zal je het even moeten uitzitten tot ze wat ouder is en jullie een middenweg kunnen zoeken.
ADHD niet aan denken. Zoals docent psychologie zei "elk kind tot 6 jaar heeft ADHD. dat heet kleuter zijn."
Kan ze niet eens per week een dagje (en misschien nachtje) naar opa of oma ofzo gaan? Dan kan je ontprikkelen die dag.
dinsdag 16 juni 2020 om 15:53
Goede tip, proberen waardWijndruifje schreef: ↑16-06-2020 15:45Om positief te blijven: je dochter voelt zich helemaal op haar gemak thuis. Dus een slechte moeder ben je zeker niet.
Ik was als kind ook heel erg druk en nu wat rustiger. Dus blijven hopen
Ik las eens een tip van een moeder met net zo'n drukke zoon die, als zoon haar onderbrak, er niet op reageerde maar haar hand op zijn schouder legde of op zijn hand. Als teken van "ik zie dat je mijn aandacht probeert te trekken, ik ben zo bij je". Misschien kan je dat eens proberen?
Maar helaas, als jij introvert bent en dochter extravert zal je het even moeten uitzitten tot ze wat ouder is en jullie een middenweg kunnen zoeken.
ADHD niet aan denken. Zoals docent psychologie zei "elk kind tot 6 jaar heeft ADHD. dat heet kleuter zijn."
Kan ze niet eens per week een dagje (en misschien nachtje) naar opa of oma ofzo gaan? Dan kan je ontprikkelen die dag.
dinsdag 16 juni 2020 om 16:30
Herkenbaar. Mijn oudste is exact zo. Toen die drie was begon die ook met vragen stellen en dan zelf antwoorden. Hele gesprekken met zichzelf, net smeagol. Hij is overigens wel echt rustiger geworden toen Hij richting de 6 ging. Hier was het ook een kwestie van afmatten. Wij hadden geluk dat de buren een even druk kind in dezelfde leeftijd hadden en dat ze graag via de trampoline gesrekken voerden
Wat ook fijn kan zijn is gewoon een oaar keer tien minuutjes voor jezelf inplannen. Toen hij nog wat jonger was gaf ik regelmatig aan: nu zet ik dit wekkertje/als de wijzer daar staat of iets in die trant mag je me weer storen. Tot die tijd ben ik even lezen/thee drinken/wat dan ook. Dan hield ik heus wel in de gaten of er geen baby broertjes/honden werden gemarteld of aan lampen heen en weer werd geslingerd maar verder had ik dan toch even een soort me time. Desnoods even oordopjes in met rustige muziek ofzo.
Wat ook fijn kan zijn is gewoon een oaar keer tien minuutjes voor jezelf inplannen. Toen hij nog wat jonger was gaf ik regelmatig aan: nu zet ik dit wekkertje/als de wijzer daar staat of iets in die trant mag je me weer storen. Tot die tijd ben ik even lezen/thee drinken/wat dan ook. Dan hield ik heus wel in de gaten of er geen baby broertjes/honden werden gemarteld of aan lampen heen en weer werd geslingerd maar verder had ik dan toch even een soort me time. Desnoods even oordopjes in met rustige muziek ofzo.
dinsdag 16 juni 2020 om 16:43
Het klinkt alsof je dochter eenzaam is, je schrijft dat er weinig andere kinderen in haar omgeving zijn, en dat ze enigs kind is. Haar vader is niet in beeld, dus heeft ze vooral jou.
Ik ben zelf een kletskous en spaarde vaak alles op voor thuis, dan wilde ik alles delen met mijn ouders. Praten tegen speelgoed is ook heel normaal, ze doet een rollenspel na dat ze anders met een ander kind zou doen. Kan ze niet wat vaker met andere kinderen spelen? Realiseer je verder dat je kind niet perse op jou lijkt, ze lijkt misschien wel veel meer op haar vader.
Ik ben zelf een kletskous en spaarde vaak alles op voor thuis, dan wilde ik alles delen met mijn ouders. Praten tegen speelgoed is ook heel normaal, ze doet een rollenspel na dat ze anders met een ander kind zou doen. Kan ze niet wat vaker met andere kinderen spelen? Realiseer je verder dat je kind niet perse op jou lijkt, ze lijkt misschien wel veel meer op haar vader.
dinsdag 16 juni 2020 om 17:34
Ik weet nog enkele jaren geleden was het dochtertje van een vriendin ook zo. Zij had toen met haar afgesproken dat als zij in gesprek is met iemand en zij wil wat zeggen, legt zij haar hand op haar hand/schouder/been whatever onder het mom van : ik hoor je, maar mama moet eerst een gesprek afronden. Dus wachten.
Dat hielp. Misschien een idee?
Ah was al als tip gegeven lees ik nu!
Dat hielp. Misschien een idee?
Ah was al als tip gegeven lees ik nu!
dinsdag 16 juni 2020 om 17:40
Mijn jongste is heel druk. Heel leuk, heel enthousiast, maar ook heel vermoeiend. Dat geven anderen ook aan: ontzettend leuk kind, maar hij is wel vermoeiend. Ook vriendjes vinden hem soms wel heel erg druk, merk ik. Die sturen hem ook dan gewoon weg na een tijdje.
Hij slaapt ook erg weinig, dus bijtanken in de avond zit er ook niet in.
Ik merk dat het wel beter wordt (hij is nu 7 jaar) lezen was hier de oplossing en hij leest veel en graag (ik ben J.K.Rowling voor eeuwig dankbaar).
Bij mijn andere kinderen werd het ook vanzelf beter naarmate ze ouder werden: ze gaan steeds meer zelfstandig ondernemen.
Neemt niet weg dat het vermoeiend is, dus ik voel met je mee.
Hij slaapt ook erg weinig, dus bijtanken in de avond zit er ook niet in.
Ik merk dat het wel beter wordt (hij is nu 7 jaar) lezen was hier de oplossing en hij leest veel en graag (ik ben J.K.Rowling voor eeuwig dankbaar).
Bij mijn andere kinderen werd het ook vanzelf beter naarmate ze ouder werden: ze gaan steeds meer zelfstandig ondernemen.
Neemt niet weg dat het vermoeiend is, dus ik voel met je mee.
dinsdag 16 juni 2020 om 18:46
Hahah weet je wat mijn zoon deed als ik een hand op zijn schouder legde? Mijn hand aflikken.
Maar een druk kind vraagt veel energie van de ouder, misschien af en toe uit logeren? Laten uitrazen buiten. En dat kletsen? Hummen en ja zeggen. En je hoort wel of het belangrijk is en er echt een antwoord nodig is. En je mag toch best vragen of hij even stil wil zijn. Dan spaart hij zijn verhalen maar even op. Succes in ieder geval.
Maar een druk kind vraagt veel energie van de ouder, misschien af en toe uit logeren? Laten uitrazen buiten. En dat kletsen? Hummen en ja zeggen. En je hoort wel of het belangrijk is en er echt een antwoord nodig is. En je mag toch best vragen of hij even stil wil zijn. Dan spaart hij zijn verhalen maar even op. Succes in ieder geval.
dinsdag 16 juni 2020 om 19:02
Die van mij kletst ook de hele dag (de klusser noemde haar Radio-non-stop) en is op school timide. Ze wil het op school graag goed doen en trekt het gehaaibaai niet zo. Maar thuis gaat ze compleet los en wil áltijd samen spelen als enig kind.. Ik geef altijd aan dat ik eventjes met haar ga spelen, bij haar ga zitten en dan ergens anders ga zitten.
Naarmate ze ouder wordt gaat het aan mij hangen in ieder geval beter, speelt ze meer buiten de deur en heb ik meer rust.
Buiten spelen, ergens de hort op, samen fietsen een eind helpt goed.
Naarmate ze ouder wordt gaat het aan mij hangen in ieder geval beter, speelt ze meer buiten de deur en heb ik meer rust.
Buiten spelen, ergens de hort op, samen fietsen een eind helpt goed.
dinsdag 16 juni 2020 om 19:05
Of oma, of een tante, of vult de stilte in.PlayingTheAngel schreef: ↑16-06-2020 16:43Het klinkt alsof je dochter eenzaam is, je schrijft dat er weinig andere kinderen in haar omgeving zijn, en dat ze enigs kind is. Haar vader is niet in beeld, dus heeft ze vooral jou.
Ik ben zelf een kletskous en spaarde vaak alles op voor thuis, dan wilde ik alles delen met mijn ouders. Praten tegen speelgoed is ook heel normaal, ze doet een rollenspel na dat ze anders met een ander kind zou doen. Kan ze niet wat vaker met andere kinderen spelen? Realiseer je verder dat je kind niet perse op jou lijkt, ze lijkt misschien wel veel meer op haar vader.
vrijdag 19 juni 2020 om 00:07
zaterdag 20 juni 2020 om 01:39
Wel eens getest op autistisch spectrum? Zo klinkt het wel een beetje. Thuis erg luid en aanwezig. Niet het besef hebben dat haar gedrag niet wenselijk is bij volwassenen. Niet door hebben dat ze jou stoort.
Op school (=sociaal contact) terughoudend, verlegen, kat uit de boom.
Het lijkt alsof je dochter onderprikkelt is. Jij raakt overprikkelt maar zij kan onderprikkelt zijn. Soms helpt het bij kinderen om je eens in te lezen in sensorische integratie. Hoe je prikkels kunt toevoegen bij je kind. Van die schommelzakken die tegen de huid drukken zijn perfect. Verzwaarde dekens werken ook of zelfs inbakenen. Net als met babies.
Of kauw kettingen of aan tafel zitten op een yoga/skippybal. Zodat ze die vestibulaire prikkels kunnen ervaren.
Op school (=sociaal contact) terughoudend, verlegen, kat uit de boom.
Het lijkt alsof je dochter onderprikkelt is. Jij raakt overprikkelt maar zij kan onderprikkelt zijn. Soms helpt het bij kinderen om je eens in te lezen in sensorische integratie. Hoe je prikkels kunt toevoegen bij je kind. Van die schommelzakken die tegen de huid drukken zijn perfect. Verzwaarde dekens werken ook of zelfs inbakenen. Net als met babies.
Of kauw kettingen of aan tafel zitten op een yoga/skippybal. Zodat ze die vestibulaire prikkels kunnen ervaren.
zaterdag 20 juni 2020 om 05:31
HETISDEWAARHEID schreef: ↑20-06-2020 01:39Wel eens getest op autistisch spectrum? Zo klinkt het wel een beetje. Thuis erg luid en aanwezig. Niet het besef hebben dat haar gedrag niet wenselijk is bij volwassenen. Niet door hebben dat ze jou stoort.
Op school (=sociaal contact) terughoudend, verlegen, kat uit de boom.
Het lijkt alsof je dochter onderprikkelt is. Jij raakt overprikkelt maar zij kan onderprikkelt zijn. Soms helpt het bij kinderen om je eens in te lezen in sensorische integratie. Hoe je prikkels kunt toevoegen bij je kind. Van die schommelzakken die tegen de huid drukken zijn perfect. Verzwaarde dekens werken ook of zelfs inbakenen. Net als met babies.
Of kauw kettingen of aan tafel zitten op een yoga/skippybal. Zodat ze die vestibulaire prikkels kunnen ervaren.
En met welke reden zou dit kind van 4 getest moeten zijn op ASS? Omdat moeder overprikkeld raakt?
zaterdag 20 juni 2020 om 07:38
Is dat niet inherent aan de leeftijd? Ik heb mij laten vertellen dat het empatisch vermogen bij een kleuter nog niet ontwikkeld is.HETISDEWAARHEID schreef: ↑20-06-2020 01:39Niet het besef hebben dat haar gedrag niet wenselijk is bij volwassenen. Niet door hebben dat ze jou stoort.
zaterdag 20 juni 2020 om 07:57
Ook, maar ik ken ook een boel volwassenen die niet doorhebben dat ik hun aanwezigheid op een bepaald moment zeer vermoeiend vind en gewoon lekker doorrazen. En die volwassenen zijn allemaal niet autistisch.
zondag 21 juni 2020 om 12:13
Voor testen is ze nog te jong. Wat wel kan is je inlezen op het gebied van ADHD/autisme. Niet om zelf de diagnose te stellen maar wellicht kun je uit de tips hoe er mee om te gaan wel wat halen dat voor je werkt. Structuur (bijvoorbeeld een planbord met ritme kaarten), complimenten als ze het goed gedaan heeft (negatieve aandacht is ook aandacht, dus komt ze aandacht/aanspraak te kort probeer dan alleen op positieve dingen te reageren en negatieve kanten wat te negeren of kort af te doen), duidelijke afspraken en die zelf ook nakomen (dus tot de grote wijzerbeneden staat zelf spelen daarna voorlezen/spel met mama en dat dan ook doen), taakjes geven waarbij ze je jou kan helpen en dan ook complimenten) etc. Voldoet haar speelgoed nog? Heeft ze te veel speelgoed, past het bij haar interesse, is het uitdagend genoeg? Heeft ze naast school genoeg momenten om energie kwijt te raken en contacten op te doen? Dat soort dingen. En geef dat ook tijd om te laten werken.
mrsduck wijzigde dit bericht op 21-06-2020 12:25
Reden: Te snel op enter
Reden: Te snel op enter
97.76% gewijzigd
zondag 21 juni 2020 om 12:17
Mijn hemel, het gaat om een kleuter van 4HETISDEWAARHEID schreef: ↑20-06-2020 01:39Wel eens getest op autistisch spectrum? Zo klinkt het wel een beetje. Thuis erg luid en aanwezig. Niet het besef hebben dat haar gedrag niet wenselijk is bij volwassenen. Niet door hebben dat ze jou stoort.
Op school (=sociaal contact) terughoudend, verlegen, kat uit de boom.
Het lijkt alsof je dochter onderprikkelt is. Jij raakt overprikkelt maar zij kan onderprikkelt zijn. Soms helpt het bij kinderen om je eens in te lezen in sensorische integratie. Hoe je prikkels kunt toevoegen bij je kind. Van die schommelzakken die tegen de huid drukken zijn perfect. Verzwaarde dekens werken ook of zelfs inbakenen. Net als met babies.
Of kauw kettingen of aan tafel zitten op een yoga/skippybal. Zodat ze die vestibulaire prikkels kunnen ervaren.
