Kinderen
alle pijlers
Opgeven
woensdag 27 oktober 2021 14:01
vrijdag 13 mei 2022 11:57
Ik denk dat jouw ziekte de depressie tegen je zegt dat je geen Ad moet nemen, ik vind dat je weinig te willen hebt sorry, je hebt een grote kans dat het helpt zodat jij een betere moeder voor je kinderen wordt.
Ze hebben je nodig, doe wat nodig is, kan niet, wil niet, doe het niet? Hoezo?
Hun jeugd is zo voorbij het gaat zo snel, je moet er alles aan gedaan hebben om ze door dit stukje leven heen te helpen en ze een goede start te geven, daarna hoef je nooit meer wat te doen de rest van je leven.
Ze hebben je nodig, doe wat nodig is, kan niet, wil niet, doe het niet? Hoezo?
Hun jeugd is zo voorbij het gaat zo snel, je moet er alles aan gedaan hebben om ze door dit stukje leven heen te helpen en ze een goede start te geven, daarna hoef je nooit meer wat te doen de rest van je leven.
vrijdag 13 mei 2022 20:25
Wat dapper dat je weer voor antidepressiva hebt durven kiezen. Jaren geleden heb ik ook antidepressiva geslikt, waar ik me behoorlijk ziek van voelde. Ik weet niet of ik het ooit weer zou willen slikken.hagelslagjes schreef: ↑13-05-2022 10:25Ik was ook tegen AD, zeker nadat ik ruim 10 jaar geleden niet zo goed reageerde op de paar AD die ik toen probeerde. Maar als het ondanks therapie en proberen er doorheen te komen toch slecht bij gaan, wat heb je dan nog te verliezen? Dus ik ben bij mijn laatste depressie toch weer een AD gaan proberen. Nu is het een jaar later en mijn stemming is enorm vooruit gegaan. Die steun van de AD heeft me echt wel goed gedaan. Ik ben blij dat ik het nog een kans gegeven heb. Dus ook de vraag aan jou: wat heb je te verliezen als je voor AD kiest?
Overigens butterfly sluit ik me wel bij de rest aan. Wat heb je te verliezen om het 'gewoon' te proberen?
zondag 15 mei 2022 18:57
Tja, wat heb ik te verliezen? Vrij weinig, ik heb toch niks.
Waarom ik er dan toch zo tegen ben? Ik vermoed dat ik bang ben om de controle te verliezen, mezelf nog meer te verliezen in het piekeren, te twijfelen aan mezelf.
Daarnaast “geloof” ik niet in de werking van AD. De situatie voelt zo hopeloos. Alsof AD daar iets aan kan doen.
Waarom ik er dan toch zo tegen ben? Ik vermoed dat ik bang ben om de controle te verliezen, mezelf nog meer te verliezen in het piekeren, te twijfelen aan mezelf.
Daarnaast “geloof” ik niet in de werking van AD. De situatie voelt zo hopeloos. Alsof AD daar iets aan kan doen.
zondag 15 mei 2022 19:51
maandag 16 mei 2022 09:39
Van alles heeft invloed op je stemming. Wat de antidepressiva bij mij doet is me wat gelijkmatiger maken. De dalen zijn minder diep en, vooral, duren minder lang. Gelukkig voel ik me niet vlak of zo, ik kan nog steeds ergens blij mee zijn of hartelijk om lachen. Deze AD voelt echt als steuntje in de rug.Butterfly_fly schreef: ↑15-05-2022 19:51Het is niet dat ik me altijd zo voel. Het komt en gaat met vlagen. Afhankelijk van de dingen die mijn ex nu weer flikt en krijg het idee dat mijn cyclus er ook invloed op heeft. Het blijft lastig te beoordelen. Ook omdat ik met nieuwe therapie bezig ben die me zwaar valt.
De periode voor ik weer AD ging proberen, was het ook niet elk uur van de dag kommer en kwel. Ik had toen ook wel eens een goede dag. Ik ben zelfs wel verliefd geweest. Een depressie is niet per se dat je constant wil opgeven. Bij mij kwam het ook in vlagen. Maar dan wel heel sterke vlagen die me zo'n beetje omver bliezen.
Ik hoop dat je AD een kans geeft, want dat lijkt me toch echt een betere optie dan af en toe echt willen opgeven.
