Kinderen
alle pijlers
overdreven reacties of denk ik er te licht over?
zaterdag 28 februari 2009 om 21:44
Op het borstvoedings forum stond een moeder die haar kind naar het KDV brengt. Nou waren ze daar op een keer vergeten het kindje een flesje te geven. Het was blijkbaar heel hectisch geweest. De moeder was hier enorm boos en verdrietig over.
Op de eerste plaats: kan me echt wel voorstellen dat je dat niet tof vindt als moeder zijnde. En dat je daar best de ander op mag aanspreken.
Maar de reacties waren enorm fel, er zou een klacht moeten komen, het was belachelijk dat het kindje daar werd verhongerd etc.
Hierop reageerde ik dat ik de emoties wel snapte, maar dat het ook zo is: waar mensen werken worden fouten gemaakt. Ik heb zelf op een KDV gewerkt en daar was echt geen hoge werkdruk ofzo, maar daar gebeurden ook incidenten. Misschien maar 1 keer per jaar, maar ze gebeurden wel. Bijvoorbeeld een collega die al 15 jaar daar werkte en toen éénmaal een bedhekje vergat dicht te doen en het kindje viel uit bed. De ouders reageerden heel rustig, ze waren geschrokken maar gaven ook aan dat hen dat ook had kunnen overkomen (moeder gaf zelfs aan dat ze ook wel eens het traphekje vergeten was dicht te doen, kind had toen dus ook van de trap kunnen vallen)
Natuurlijk was het niet goed van die collega, maar helaas gebeuren dat soort dingen.
Maar goed, er werd vervolgens op mij gereageerd of ik ik-weet-niet-wat had gezegd.
dan denk ik; ben ik nou zo'n nuchtere kip of reageren anderen nou zo over-emotioneel?
ik heb ook een baby en natuurlijk wil ik ook dat er goed voor hem gezorgd wordt. Maar ik kan niet uitsluiten dat ik ook niet een keer een fout zal maken bij hem. En dat ik dus ook niet kan verwachten dat anderen die voor hem zorgen helemaal perfect die verzorging doen. En als ik dat niet trek, dan moet ik hem niet naar een oppas/kdv brengen.
Toch??
Op de eerste plaats: kan me echt wel voorstellen dat je dat niet tof vindt als moeder zijnde. En dat je daar best de ander op mag aanspreken.
Maar de reacties waren enorm fel, er zou een klacht moeten komen, het was belachelijk dat het kindje daar werd verhongerd etc.
Hierop reageerde ik dat ik de emoties wel snapte, maar dat het ook zo is: waar mensen werken worden fouten gemaakt. Ik heb zelf op een KDV gewerkt en daar was echt geen hoge werkdruk ofzo, maar daar gebeurden ook incidenten. Misschien maar 1 keer per jaar, maar ze gebeurden wel. Bijvoorbeeld een collega die al 15 jaar daar werkte en toen éénmaal een bedhekje vergat dicht te doen en het kindje viel uit bed. De ouders reageerden heel rustig, ze waren geschrokken maar gaven ook aan dat hen dat ook had kunnen overkomen (moeder gaf zelfs aan dat ze ook wel eens het traphekje vergeten was dicht te doen, kind had toen dus ook van de trap kunnen vallen)
Natuurlijk was het niet goed van die collega, maar helaas gebeuren dat soort dingen.
Maar goed, er werd vervolgens op mij gereageerd of ik ik-weet-niet-wat had gezegd.
dan denk ik; ben ik nou zo'n nuchtere kip of reageren anderen nou zo over-emotioneel?
ik heb ook een baby en natuurlijk wil ik ook dat er goed voor hem gezorgd wordt. Maar ik kan niet uitsluiten dat ik ook niet een keer een fout zal maken bij hem. En dat ik dus ook niet kan verwachten dat anderen die voor hem zorgen helemaal perfect die verzorging doen. En als ik dat niet trek, dan moet ik hem niet naar een oppas/kdv brengen.
Toch??
zondag 1 maart 2009 om 11:07
quote:Flauwegeit schreef op 01 maart 2009 @ 10:54:
[...]
Dan krijg je dus dit. Komt uit Little Britain, erg grappig.
Niet per se. Mijn dochter heeft tot haar derde jaar bv gekregen. Ze was allergisch voor vanalles en nog wat dus ik was dolblij dat ik bv ben gaan geven. Tot anderhalf heeft ze niets anders gewild (we probeerden wel andere dingen maar met allergische reacties en een kind dat bang was voor vast voedsel als gevolg).
Tussen anderhalf en 3 is ze langzaam maar zeker wat gaan eten. Toen dat genoeg was ben ik gestopt met de bv. Ze had geen afkickverschijnselen en ze hangt tegenwoordig met haar 5 jaar niet meer aan mijn borst als er wat is .
Ik ben nog steeds blij dat mijn huisarts mij toen goed begeleid heeft, het is echt moeilijk wanneer je met een klein kind zit dat niet wil eten. Veroorzaakt nogal wat stress. Reacties als dat het raar zou zijn, daar had ik bijzonder weinig aan. En uiteindelijk, mijn borst, mijn melk, mijn kind. Ik oordeel ook niet over hoe anderen dat doen en waarom.
[...]
Dan krijg je dus dit. Komt uit Little Britain, erg grappig.
Niet per se. Mijn dochter heeft tot haar derde jaar bv gekregen. Ze was allergisch voor vanalles en nog wat dus ik was dolblij dat ik bv ben gaan geven. Tot anderhalf heeft ze niets anders gewild (we probeerden wel andere dingen maar met allergische reacties en een kind dat bang was voor vast voedsel als gevolg).
Tussen anderhalf en 3 is ze langzaam maar zeker wat gaan eten. Toen dat genoeg was ben ik gestopt met de bv. Ze had geen afkickverschijnselen en ze hangt tegenwoordig met haar 5 jaar niet meer aan mijn borst als er wat is .
Ik ben nog steeds blij dat mijn huisarts mij toen goed begeleid heeft, het is echt moeilijk wanneer je met een klein kind zit dat niet wil eten. Veroorzaakt nogal wat stress. Reacties als dat het raar zou zijn, daar had ik bijzonder weinig aan. En uiteindelijk, mijn borst, mijn melk, mijn kind. Ik oordeel ook niet over hoe anderen dat doen en waarom.
zondag 1 maart 2009 om 11:12
quote:Banba schreef op 01 maart 2009 @ 11:02:
[...]
Zoiets heet horrormonen. Dezelfde als die moeders ertoe aanzet om zo'n borstvoedinghulpset aan te schaffen.
Check.
En de verloskundige te vragen om een curretage (14 dagen na de bevalling) omdat de lactatiekundige heeft gezegd dat het zou kunnen dat er nog een 'tweelinghelft' is achtergebleven waardoor je lijf nog denkt dat het zwanger is.
Oh, én om voetreflexdinges te laten doen.
Achteraf kun je er wel om lachen. Heb ook wel respect voor m'n man die me maar gewoon heeft laten begaan.
*pixymama van zoon 12/01/2008 die inmiddels alweer twee maanden halfvolle melk drinkt en graag frikandellen lust*
[...]
Zoiets heet horrormonen. Dezelfde als die moeders ertoe aanzet om zo'n borstvoedinghulpset aan te schaffen.
Check.
En de verloskundige te vragen om een curretage (14 dagen na de bevalling) omdat de lactatiekundige heeft gezegd dat het zou kunnen dat er nog een 'tweelinghelft' is achtergebleven waardoor je lijf nog denkt dat het zwanger is.
Oh, én om voetreflexdinges te laten doen.
Achteraf kun je er wel om lachen. Heb ook wel respect voor m'n man die me maar gewoon heeft laten begaan.
*pixymama van zoon 12/01/2008 die inmiddels alweer twee maanden halfvolle melk drinkt en graag frikandellen lust*
zondag 1 maart 2009 om 11:34
Mijn zus heeft borstvoeding gekregen, mijn moeder heeft er al 16 jaar niet meer gezien, op t moment dat ze namelijk kanker kreeg zei ze : rot voor je , maar mij zie je niet meer, zus (biologisch aanverwant is beter woord) is hele leven al recalcitrant, ondanks borstvoeding dus een hele emotionele band, maar niet die bedoeld is.
Ik ben een fleskind,
mijn kinderen ook.
fuck die discussies over borstvoeding.
als ik ergens kwaad om kan worden
ga ook bewust niet kijken.
misschien als ik ongesteld moet worden, haha
Ik ben een fleskind,
mijn kinderen ook.
fuck die discussies over borstvoeding.
als ik ergens kwaad om kan worden
ga ook bewust niet kijken.
misschien als ik ongesteld moet worden, haha
zondag 1 maart 2009 om 13:13
Wat mij trouwens opvalt...Moeders nemen zo snel het woord 'honger' in de mond...Waarom is dat? Kinderen die een keer een voeding overslaan lijden toch niet gelijk honger? Al zouden ze brullen....dan brullen ze van de trek lijkt me....Honger vind ik zo'n zwaar woord.
Of ben ik nu aan het woordneuken?
Of ben ik nu aan het woordneuken?
zondag 1 maart 2009 om 14:24
quote:pixymama schreef op 01 maart 2009 @ 11:12:
[...]
Check.
En de verloskundige te vragen om een curretage (14 dagen na de bevalling) omdat de lactatiekundige heeft gezegd dat het zou kunnen dat er nog een 'tweelinghelft' is achtergebleven waardoor je lijf nog denkt dat het zwanger is.
Heeeel eerlijk gezegd vind ik dat niet eens zo heel raar, al is een tweelinghelft misschien wat ver gezocht. Lactatiekundige heeft mij ook doorgestuurd voor een echo en er bleek nog wel placenta te zitten...
Lieve mensen, heeft iemand dat topic van bv-forum onder favorieten opgeslagen? Toevallig gezien wat voor icoontje er dan komt te staan?
[...]
Check.
En de verloskundige te vragen om een curretage (14 dagen na de bevalling) omdat de lactatiekundige heeft gezegd dat het zou kunnen dat er nog een 'tweelinghelft' is achtergebleven waardoor je lijf nog denkt dat het zwanger is.
Heeeel eerlijk gezegd vind ik dat niet eens zo heel raar, al is een tweelinghelft misschien wat ver gezocht. Lactatiekundige heeft mij ook doorgestuurd voor een echo en er bleek nog wel placenta te zitten...
Lieve mensen, heeft iemand dat topic van bv-forum onder favorieten opgeslagen? Toevallig gezien wat voor icoontje er dan komt te staan?
zondag 1 maart 2009 om 16:52
Mijn god wat een triestheid hier.
Logisch dat die moeder over de zeik is, haar kind heeft geen eten gekregen. Dan is je primaire reactie toch niet 'whatever, het is maar een kind?'.
Natuurlijk denk je in de 2e instantie dat dit soort dingen kunnen gebeuren en dat er geen man overboord is . In haar latere postings is ze dan ook rationeler dan het openingsbericht.
En voor mijn mening over het naar het desbetreffende forum te gaan om daar te stangen verwijs ik naar mijn eerste zin; wat een triestheid.
Als je wil rellen op een ander forum ga dan naar Stormfront. Dát is pas kansloos.
Logisch dat die moeder over de zeik is, haar kind heeft geen eten gekregen. Dan is je primaire reactie toch niet 'whatever, het is maar een kind?'.
Natuurlijk denk je in de 2e instantie dat dit soort dingen kunnen gebeuren en dat er geen man overboord is . In haar latere postings is ze dan ook rationeler dan het openingsbericht.
En voor mijn mening over het naar het desbetreffende forum te gaan om daar te stangen verwijs ik naar mijn eerste zin; wat een triestheid.
Als je wil rellen op een ander forum ga dan naar Stormfront. Dát is pas kansloos.
zondag 1 maart 2009 om 19:12
