Kinderen
alle pijlers
Overgewicht
zaterdag 22 juni 2019 om 17:17
Mijn dochter heeft overgewicht en wat we ook doen, het wordt steeds erger.
Ze is al 2 jaar op dieet. Ze weet wat gezond eten is, eet vanwege het lekker puh dieet nauwelijks koolhydraten als tussendoortje. Eet ook niet heel veel. Verder 1x per 2 weken ongezond avond eten en de rest gezond. Nooit frisdrank. 1 glas diksap op een dag en verder water. En geen brood maar suikervrije crackers (die eet ze zelf liever dan brood).
Ik zou niet weten wat er nog kunnen veranderen aan haar eetpatroon.
Wat verder wel een dingetje is, ze is traag. Super traag. Alles gaat op zijn half acht. Maar dat zit in haar karakter. Ze is gewoon heel sociaal en super lief voor iedereen. Maar niet actief. Ze danst 2x per week maar ook dat gaat niet heel actief. Verder fietst ze minimaal 20 minuten per dag.
Al met al weet ik het gewoon niet meer. Ik heb de laatste tijd af en toe de boel laten vieren. Dus ze eet wel weer die traktaties op school die ze al anderhalf jaar liet staan. En soms een crackertje tussendoor (nog steeds geen snoep). Maar ik zie nu hoe dik ze wordt. Het gaat vanaf nu af aan weer rigoureus.
Huisarts en ziekenhuis zeggen puur dat ze moet diëten, ze heeft verder geen lichamelijk probleem.
Nu sta ik voor de keuze: gaan we het nog strenger aanpakken (5x in de week gaan sporten ofzo)? Of ook gewoon accepteren dat dit is wie ze is. Ik vind het zo sneu voor haar maar ik maak me ook echt zorgen. Met name als ze over een jaar naar de middelbare school gaat. Kinderen zijn hard daar.
Iemand nog tips?
Ze is al 2 jaar op dieet. Ze weet wat gezond eten is, eet vanwege het lekker puh dieet nauwelijks koolhydraten als tussendoortje. Eet ook niet heel veel. Verder 1x per 2 weken ongezond avond eten en de rest gezond. Nooit frisdrank. 1 glas diksap op een dag en verder water. En geen brood maar suikervrije crackers (die eet ze zelf liever dan brood).
Ik zou niet weten wat er nog kunnen veranderen aan haar eetpatroon.
Wat verder wel een dingetje is, ze is traag. Super traag. Alles gaat op zijn half acht. Maar dat zit in haar karakter. Ze is gewoon heel sociaal en super lief voor iedereen. Maar niet actief. Ze danst 2x per week maar ook dat gaat niet heel actief. Verder fietst ze minimaal 20 minuten per dag.
Al met al weet ik het gewoon niet meer. Ik heb de laatste tijd af en toe de boel laten vieren. Dus ze eet wel weer die traktaties op school die ze al anderhalf jaar liet staan. En soms een crackertje tussendoor (nog steeds geen snoep). Maar ik zie nu hoe dik ze wordt. Het gaat vanaf nu af aan weer rigoureus.
Huisarts en ziekenhuis zeggen puur dat ze moet diëten, ze heeft verder geen lichamelijk probleem.
Nu sta ik voor de keuze: gaan we het nog strenger aanpakken (5x in de week gaan sporten ofzo)? Of ook gewoon accepteren dat dit is wie ze is. Ik vind het zo sneu voor haar maar ik maak me ook echt zorgen. Met name als ze over een jaar naar de middelbare school gaat. Kinderen zijn hard daar.
Iemand nog tips?
boobie77 wijzigde dit bericht op 24-06-2019 12:17
3.71% gewijzigd
zondag 23 juni 2019 om 13:51
En ga je dan wel bloed laten prikken bij haar? Daar begin je toch mee? Hoe kun je nu een trage schildklier uitsluiten als er niet eens bloedonderzoek gedaan is? Het is toch ook vreemd dat je dochter niet actief en zo traag is op die leeftijd? Je kunt als moeder aan een kind van 11 toch wel uitleggen waarom bloedprikken belangrijk is? Heb je haar ook nooit laten vaccineren?
zondag 23 juni 2019 om 14:07
Ik vind het van de zotte dat je geen bloed laat prikken omdat dochter bang is. Voor de duidelijkheid, ik ben zelf extreem angstig en hierdoor mijd ik vaak zorg die ik eigenlijk nodig heb. Ik ben dan ook echt van mening dat je dit moet gaan aanpakken, juist om ervoor te zorgen dat dochter normaal leert omgaan met dingen die ze eng vind maar wel noodzakelijk zijn. Dat heeft ze echt nodig om het later zelf te kunnen.
Verder vind jou best apart overkomen in wat je zegt. Ik zou zelf eens met iemand gaan praten als ik jou was.
Verder vind jou best apart overkomen in wat je zegt. Ik zou zelf eens met iemand gaan praten als ik jou was.
zondag 23 juni 2019 om 14:21
Ik begrijp de conclusies van mensen niet helemaal. Niemand die weet hoe ik mijn dochter aanspreek of behandel en toch ben ik geobsedeerd en een slechte moeder?
Ik heb een vrolijke lieve dochter en toch zijn mensen hun conclusie dat ik haar leven verziek.
Meerdere doktoren die aangeven dat ze niets mankeert en dat ze alleen naar een diëtiste moet. Anderhalf jaar diëtiste haalt weinig uit. En toch trekt men mijn woorden in twijfel.
Ik ga haar bloed laten prikken onder een roesje. Gaat goed komen. Ik ben benieuwd wat eruit komt.
Ik heb een vrolijke lieve dochter en toch zijn mensen hun conclusie dat ik haar leven verziek.
Meerdere doktoren die aangeven dat ze niets mankeert en dat ze alleen naar een diëtiste moet. Anderhalf jaar diëtiste haalt weinig uit. En toch trekt men mijn woorden in twijfel.
Ik ga haar bloed laten prikken onder een roesje. Gaat goed komen. Ik ben benieuwd wat eruit komt.
zondag 23 juni 2019 om 14:25
Wat is er dan apart?GinnyJones schreef: ↑23-06-2019 14:07Ik vind het van de zotte dat je geen bloed laat prikken omdat dochter bang is. Voor de duidelijkheid, ik ben zelf extreem angstig en hierdoor mijd ik vaak zorg die ik eigenlijk nodig heb. Ik ben dan ook echt van mening dat je dit moet gaan aanpakken, juist om ervoor te zorgen dat dochter normaal leert omgaan met dingen die ze eng vind maar wel noodzakelijk zijn. Dat heeft ze echt nodig om het later zelf te kunnen.
Verder vind jou best apart overkomen in wat je zegt. Ik zou zelf eens met iemand gaan praten als ik jou was.
zondag 23 juni 2019 om 14:28
BOOBIE77 schreef: ↑23-06-2019 14:21Ik begrijp de conclusies van mensen niet helemaal. Niemand die weet hoe ik mijn dochter aanspreek of behandel en toch ben ik geobsedeerd en een slechte moeder?
Ik heb een vrolijke lieve dochter en toch zijn mensen hun conclusie dat ik haar leven verziek.
Meerdere doktoren die aangeven dat ze niets mankeert en dat ze alleen naar een diëtiste moet. Anderhalf jaar diëtiste haalt weinig uit. En toch trekt men mijn woorden in twijfel.
Ik ga haar bloed laten prikken onder een roesje. Gaat goed komen. Ik ben benieuwd wat eruit komt.
Als er al een roesje nodig is voor bloed prikken, is het tijd voor serieuze therapie hoor.
.
zondag 23 juni 2019 om 14:38
Mensen hier willen dat ik mijn schreeuwende dochter bij de bloedpoli onder dwang laat prikken omdat een kind van 11 jaar niets te zeggen heeft. Zo een moeder ben ik dus niet. Als ze geprikt wordt gaat dat dus met hulpmiddelen in de hoop dat de angst daarna afneemt.
Ze heeft trouwens altijd inentingen gehad. Deze angst is iets nieuws. Angsten heeft ze altijd al gehad vanaf geboorte af aan. Krijsen om water, gras, beestjes, wandelen enz. Ik heb haar hele bestaan haar met zeer veel geduld en respect voor haar wensen en angsten behandeld, dat zal in de toekomst niet anders zijn.
Ze heeft trouwens altijd inentingen gehad. Deze angst is iets nieuws. Angsten heeft ze altijd al gehad vanaf geboorte af aan. Krijsen om water, gras, beestjes, wandelen enz. Ik heb haar hele bestaan haar met zeer veel geduld en respect voor haar wensen en angsten behandeld, dat zal in de toekomst niet anders zijn.
boobie77 wijzigde dit bericht op 23-06-2019 14:40
3.44% gewijzigd
zondag 23 juni 2019 om 14:41
Ik bedoel met lachgas. Alleen moet ik daarvoor een heel eind rijden. Ze doen dat niet in de buurt.
zondag 23 juni 2019 om 14:43
BOOBIE77 schreef: ↑23-06-2019 14:38Mensen hier willen dat ik mijn schreeuwende dochter bij de bloedpoli onder dwang laat prikken omdat een kind van 11 jaar niets te zeggen heeft. Zo een moeder ben ik dus niet. Als ze geprikt wordt gaat dat dus met hulpmiddelen in de hoop dat de angst daarna afneemt.
Ze heeft trouwens altijd inentingen gehad. Deze angst is iets nieuws. Angsten heeft ze altijd al gehad vanaf geboorte af aan. Krijsen om water, gras, beestjes, wandelen enz. Ik heb haar hele bestaan haar met zeer veel geduld behandeld, dat zal in de toekomst niet anders zijn.
Een roesje gaat haar echt niet van die angst af helpen. Wie gaat dat roesje geven eigenlijk? Gebruikelijker is bij kinderen om Emla crème te smeren vantevoren (al vind ik dat persoonlijk rotspul omdat de vaten minder goed voelbaar worden en het risico op misprikken en daarmee drama alleen maar groter wordt).
.
zondag 23 juni 2019 om 14:44
Roesje is een rekbaar begrip. Als het je maar een beetje van de wereld helpt.
.
zondag 23 juni 2019 om 14:51
Sorry maar je maakt er een veel te groot ding van. Juist door al die hulpmiddelen in te schakelen voedt je het idee dat bloedprikken iets heel engs en verschrikkelijks is.BOOBIE77 schreef: ↑23-06-2019 14:38Mensen hier willen dat ik mijn schreeuwende dochter bij de bloedpoli onder dwang laat prikken omdat een kind van 11 jaar niets te zeggen heeft. Zo een moeder ben ik dus niet. Als ze geprikt wordt gaat dat dus met hulpmiddelen in de hoop dat de angst daarna afneemt.
Ze heeft trouwens altijd inentingen gehad. Deze angst is iets nieuws. Angsten heeft ze altijd al gehad vanaf geboorte af aan. Krijsen om water, gras, beestjes, wandelen enz. Ik heb haar hele bestaan haar met zeer veel geduld en respect voor haar wensen en angsten behandeld, dat zal in de toekomst niet anders zijn.
Niemand zegt dat een kind van 11 niets te vertellen heeft, ze is bang, dat snapt iedereen. Echter hoe je daarmee omgaat is belangrijk. Geef aan dat je dochter angstig is, vraag om iemand met ervaring hiermee en die de rust en tijd heeft om je dochter goed te begeleiden. Dan laat je je dochter zien dat het allemaal niet zo eng is als ze nu denkt en dan zal het steeds makkelijker gaan. Maar wel op eigen kracht, dat is zo vreselijk belangrijk bij angsten.
zondag 23 juni 2019 om 14:55
Ik ging voor een verwijzing voor de angst poli met haar naar de kinderarts maar die vond het niet nodig dat ze geprikt werd. Haar vader legde zich daar ook bij neer. Er is behalve haar gewicht ook geen reden om aan te nemen dat ze iets aan het schildklier mankeert.
Het enige wat ik zelf zou willen is dat kritisch eens gekeken werd naar welke voeding ze eventueel niet goed tegen kan. Ik denk zelf dus brood en lactose. Maar haar vader vindt het onzin. En de ene week lactose vrij en de andere week niet heeft ook weinig zin.
Ze heeft ooit om andere redenen suikervrij en lactose vrij geleefd en daar werd ze slank van. Ging ook hard. Maar in deze maatschappij is suikervrij bijna onmogelijk. En nogmaals, ik ben niet alleen in dit verhaal. Haar vader vindt het allemaal onzin.
Het enige wat ik zelf zou willen is dat kritisch eens gekeken werd naar welke voeding ze eventueel niet goed tegen kan. Ik denk zelf dus brood en lactose. Maar haar vader vindt het onzin. En de ene week lactose vrij en de andere week niet heeft ook weinig zin.
Ze heeft ooit om andere redenen suikervrij en lactose vrij geleefd en daar werd ze slank van. Ging ook hard. Maar in deze maatschappij is suikervrij bijna onmogelijk. En nogmaals, ik ben niet alleen in dit verhaal. Haar vader vindt het allemaal onzin.
zondag 23 juni 2019 om 15:05
BOOBIE77 schreef: ↑23-06-2019 14:55Ik ging voor een verwijzing voor de angst poli met haar naar de kinderarts maar die vond het niet nodig dat ze geprikt werd. Haar vader legde zich daar ook bij neer. Er is behalve haar gewicht ook geen reden om aan te nemen dat ze iets aan het schildklier mankeert.
Het enige wat ik zelf zou willen is dat kritisch eens gekeken werd naar welke voeding ze eventueel niet goed tegen kan. Ik denk zelf dus brood en lactose. Maar haar vader vindt het onzin. En de ene week lactose vrij en de andere week niet heeft ook weinig zin.
Ze heeft ooit om andere redenen suikervrij en lactose vrij geleefd en daar werd ze slank van. Ging ook hard. Maar in deze maatschappij is suikervrij bijna onmogelijk. En nogmaals, ik ben niet alleen in dit verhaal. Haar vader vindt het allemaal onzin.
Als ze de ene week wel bij jou is, de andere week niet én vader doet het kennelijk niet zoveel.. dan lijkt 1 en 1 me toch 2? Hoogstwaarschijnlijk eet ze daar dan heel anders dan bij jou.
Over dat prikken, dat de artsen nu geen noodzaak zien lijkt me toch geen reden om niet aan die angst te werken (en dus niet vermijden door een roesje). Sowieso omdat ze al gevoelig is voor angst zoals je zegt.
.
zondag 23 juni 2019 om 15:59
BOOBIE77 schreef: ↑23-06-2019 14:21Ik begrijp de conclusies van mensen niet helemaal. Niemand die weet hoe ik mijn dochter aanspreek of behandel en toch ben ik geobsedeerd en een slechte moeder?
Ik heb een vrolijke lieve dochter en toch zijn mensen hun conclusie dat ik haar leven verziek.
Meerdere doktoren die aangeven dat ze niets mankeert en dat ze alleen naar een diëtiste moet. Anderhalf jaar diëtiste haalt weinig uit. En toch trekt men mijn woorden in twijfel.
Ik ga haar bloed laten prikken onder een roesje. Gaat goed komen. Ik ben benieuwd wat eruit komt.
Een roesje
zondag 23 juni 2019 om 16:11
Serieuze vraag to: heb je zelf een angststoornis?
Want hoe jij met haar angst omgaat, is niet normaal en zelfs schadelijk.
Ik quote ginny even:
Want hoe jij met haar angst omgaat, is niet normaal en zelfs schadelijk.
Ik quote ginny even:
GinnyJones schreef: ↑23-06-2019 14:07Ik vind het van de zotte dat je geen bloed laat prikken omdat dochter bang is. Voor de duidelijkheid, ik ben zelf extreem angstig en hierdoor mijd ik vaak zorg die ik eigenlijk nodig heb. Ik ben dan ook echt van mening dat je dit moet gaan aanpakken, juist om ervoor te zorgen dat dochter normaal leert omgaan met dingen die ze eng vind maar wel noodzakelijk zijn. Dat heeft ze echt nodig om het later zelf te kunnen.
Verder vind jou best apart overkomen in wat je zegt. Ik zou zelf eens met iemand gaan praten als ik jou was.
.
zondag 23 juni 2019 om 16:24
Fles whiskey.Anoniem262821034 schreef: ↑23-06-2019 14:44Roesje is een rekbaar begrip. Als het je maar een beetje van de wereld helpt.
zondag 23 juni 2019 om 16:31
zondag 23 juni 2019 om 16:43
Hier moest dochter van 10 ook prikken. Ze wilde niet. Helder en duidelijk uitgelegd dat niet willen geen optie is. Ze had klachten en we willen zaken uitsluiten. Ja je voelt het prikje maar het doet niet enorm zeer. Het zal nog wel vaker voorkomen en het hoort er even bij.
Bij het lab behandelden ze haar als kleuter en toen was het klaar
...ze hoefde niet bij papa op schoot en al helemaal geen prikdiploma toen de assistente het vroeg. Opgelost.
zondag 23 juni 2019 om 16:45
BOOBIE77 schreef: ↑23-06-2019 14:55Ik ging voor een verwijzing voor de angst poli met haar naar de kinderarts maar die vond het niet nodig dat ze geprikt werd. Haar vader legde zich daar ook bij neer. Er is behalve haar gewicht ook geen reden om aan te nemen dat ze iets aan het schildklier mankeert.
Het enige wat ik zelf zou willen is dat kritisch eens gekeken werd naar welke voeding ze eventueel niet goed tegen kan. Ik denk zelf dus brood en lactose. Maar haar vader vindt het onzin. En de ene week lactose vrij en de andere week niet heeft ook weinig zin.
Ze heeft ooit om andere redenen suikervrij en lactose vrij geleefd en daar werd ze slank van. Ging ook hard. Maar in deze maatschappij is suikervrij bijna onmogelijk. En nogmaals, ik ben niet alleen in dit verhaal. Haar vader vindt het allemaal onzin.
Suikervrij onmogelijk? Mijn kinderen eten zonder veel moeite praktisch suikervrij (100% natuurlijk niet maar dat is voor e dochter ook niet nodig denk ik, maar 90% is heel haalbaar hoor). We koken vers, halen geen toetjes of yoghurtjes met suiker, of zoet beleg. En klaar ben je. Het enige wat dan nog overblijft zijn traktaties, thuis en op school (wij hebben bewust gekozen voor een school met een strikt voedingsbeleid dus traktaties zijn hier beperkt zoet).
Verder vind ik de aanvallende toon tegen jou de laatste pagina’s vrij overdreven, je doet je best en als de vader niet meewerkt dan heb je inderdaad wel een probleem. Ik neem aan dat jullie gescheiden zijn?
Wat wel belangrijk is om zelf wel actief te leven met je kind, dus op zondag samen gaan zwemmen, wandelen in het bos na school met een picknick in plaats van thuis achter een scherm gaan zitten. Allemaal dat soort dingen. Als er een keus is, kies dan als ouder het actieve. Je zei eerder dat je dat eigenlijk niet doet en er wel 1,5 uur schermtijd per dag is, dat helpt natuurlijk niet mee als je weet dat schermtijd een belangrijke dikmaker is.
Dat haar vader fanatiek sport is niet wat bedoeld wordt met een actieve levensstijl voorleven als ouder. Het idee is natuurlijk dat je alledaags actief bent sámen. Dus niet je kind allerlei sporten opdringen of zelf naar de sportschool gaan terwijl zij in bed ligt ‘s avonds, maar samen spontaan geregeld een fietstochtje maken. Laten zien dat bewgen leuk is en normaal is en bij de dagelijkse routine hoort. Ze zal er niet dieect van afvallen maar ze zal de rest van haar leven profijt hebben van een actieve levensstijl als ze die nu leert.
anoniem_381495 wijzigde dit bericht op 23-06-2019 16:47
0.16% gewijzigd
