Kinderen
alle pijlers
Pittige kleuter, herkenning?
zondag 18 oktober 2020 om 11:31
Van baby; "het wordt wel makkelijker als de tandjes doorzijn/ ze kunnen kruipen/lopen/praten"
Naar peuter; "ik ben twee, dus ik zeg nee - ik ben drie dus ik wil niet - ja ze is zooo toe aan school"
Naar kleuter; "als ze gewend is aan school gaat het echt beter..."
Zijn we nu al 5,5 jaar met onze slimme, vlotte maar pittige oudste dame aan het stoeien.
Op school gaat het prima, veel vrienden, sportief, leergierig, lief, beleefd. Thuis gaat het echter mis zodra ze iets 'moet'. Dat proberen we te voorkomen, maar ja, soms moet ze toch echt even zelf haar broek aandoen/ uit bad / iets uit haar kamer pakken... Keuzes geven daarbij heeft nooit gewerkt (vragen wij; wil je a of b, zij zegt; ik wil c). Dat resulteert in krijsbuien van een half uur tot een uur, waar we allemaal (ook papa) gevangen zitten in koppigheid. Dit gebeurt gemiddeld 1 keer per dag, maar dagen 2-3 keer, soms dagen niet.
Haar jongere zusje (3,5) gaat het nu af en toe voor haar oplossen (opruimen, ook preventief uit zichzelf) en dat breekt echt mijn hart.
Boeken over gevoelige pittige kinderen geven wel herkenning, maar de handvatten helpen maar beperkt. Als ik google op pittige kleuter wordt ik doorverwezen naar peuter tips. Is er iemand die dit op 'latere' leeftijd nog kent?
Naar peuter; "ik ben twee, dus ik zeg nee - ik ben drie dus ik wil niet - ja ze is zooo toe aan school"
Naar kleuter; "als ze gewend is aan school gaat het echt beter..."
Zijn we nu al 5,5 jaar met onze slimme, vlotte maar pittige oudste dame aan het stoeien.
Op school gaat het prima, veel vrienden, sportief, leergierig, lief, beleefd. Thuis gaat het echter mis zodra ze iets 'moet'. Dat proberen we te voorkomen, maar ja, soms moet ze toch echt even zelf haar broek aandoen/ uit bad / iets uit haar kamer pakken... Keuzes geven daarbij heeft nooit gewerkt (vragen wij; wil je a of b, zij zegt; ik wil c). Dat resulteert in krijsbuien van een half uur tot een uur, waar we allemaal (ook papa) gevangen zitten in koppigheid. Dit gebeurt gemiddeld 1 keer per dag, maar dagen 2-3 keer, soms dagen niet.
Haar jongere zusje (3,5) gaat het nu af en toe voor haar oplossen (opruimen, ook preventief uit zichzelf) en dat breekt echt mijn hart.
Boeken over gevoelige pittige kinderen geven wel herkenning, maar de handvatten helpen maar beperkt. Als ik google op pittige kleuter wordt ik doorverwezen naar peuter tips. Is er iemand die dit op 'latere' leeftijd nog kent?
kleinezon wijzigde dit bericht op 18-10-2020 16:28
0.55% gewijzigd
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 18 oktober 2020 om 11:37
Excuus, 1 keer per dag. Aangepast in op.Gatinmijnsok schreef: ↑18-10-2020 11:33Gemiddeld 1 keer per week vind ik heel normaal en heb ik nooit ervaren als een pittig kind.
Ook 2 tot 3 keer op een dag dat ze niet lekker in hun vel zitten, bij alle drie mijn meiden.
kleinezon wijzigde dit bericht op 18-10-2020 11:38
3.05% gewijzigd
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 18 oktober 2020 om 11:40
Gelezen, werkt niet (of misschien deels, geen idee hoe het zonder is) bij mijn oudste.
Omkoping doen we niet aan, dat zou dan iedere dag meerdere keren moeten
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 18 oktober 2020 om 11:42
zondag 18 oktober 2020 om 11:43
Onvoldoende herkenning op internet bij vrienden/familie, daardoor (gechargeerd) een 'is zij gek of ben ik het' gevoel.
Zorgen hoe dit uitwerkt als ze ouder is.
Zorgen over de invloed op mijn jongste.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 18 oktober 2020 om 11:47
okee maar wat doet dochter precies.
krijsen omdat zij iets moet ?
zondag 18 oktober 2020 om 11:48
Hier wel. Werkt prima. Ik wil iets van mijn kind (bijv speelgoed opruimen) en hij wil ook vast iets van mij. Dat betekent niet dat ik niet dat ik mijn kind hele dag omkoop met snoep oid. Ik koop gewoon mijn kind om met de dingen die hij graag wil. Als je je aangekleed hebt kunnen we samen wel een eitje bakken. Gewoon dingen die het kind leuk vind. Wie het eerste boven is, krijgt een dikke kus! (En wie het tweede is ook!)
zondag 18 oktober 2020 om 11:49
Maak alles zo voorspelbaar mogelijk. Indien nodig met picto’s: zo weet je dochter altijd wat er komt. Wees ook voorspelbaar in je reactie, die moet min of meer altijd hetzelfde zijn. Hoe beter ze weet wat er komt hoe minder nodig is om te proberen het gevecht aan te gaan.
Erken haar emoties: vaak hoor je ouders zeggen dat het raar/ onnodig/ vervelend is dat ene kind zo reageert. Door de
Emotie te erkennen en te benoemen laat je zien dat je je kind wel hoort. Na het erkennen volgt dan weer de voorspelbare reactie.
Geef haar een plek waar ze boos
Mag zijn. Mijn dochter kan er er ook wat van en die mag boos zijn wat ze wil.... op een aangewezen plek. Niet als straf he, ze heeft een keuze. Dit belast het gezin minder dan als we haar in de kamer laten, anders worden we echt krankzinnig van dat geluid...
Erken haar emoties: vaak hoor je ouders zeggen dat het raar/ onnodig/ vervelend is dat ene kind zo reageert. Door de
Emotie te erkennen en te benoemen laat je zien dat je je kind wel hoort. Na het erkennen volgt dan weer de voorspelbare reactie.
Geef haar een plek waar ze boos
Mag zijn. Mijn dochter kan er er ook wat van en die mag boos zijn wat ze wil.... op een aangewezen plek. Niet als straf he, ze heeft een keuze. Dit belast het gezin minder dan als we haar in de kamer laten, anders worden we echt krankzinnig van dat geluid...
zondag 18 oktober 2020 om 11:50
Mijn ervaring is ook dat bij slimme kinderen een keuze uit 2 niet werkt. Die weten echt wel dat in de kast keuzes 3 tm 7 hangen. En wat maakt het uit wat ze aan trekken? Ik heb dat allemaal al vroeg losgelaten, en de regel gemaakt dat ze ‘s morgen kleren aan moesten. Prima als je in november in een korte broek met sandalen naar school wilt. Idem voor het eten. Eet je niet, dan eet je niet.
Met name de jongste had een enorm kort lontje voor dingen die niet naar wens gingen. Je leert vanzelf om dat voor te zijn. Nog steeds let ik op haar gezichtsuitdrukking, en eventuele milde uitingen van ongemak. Haar metertje kan nog steeds uitslaan van 0 tot 100 in tien seconden, maar tegenwoordig stampt ze dan alleen nog maar even op de trap en knalt haar kamerdeur dicht.
Met name de jongste had een enorm kort lontje voor dingen die niet naar wens gingen. Je leert vanzelf om dat voor te zijn. Nog steeds let ik op haar gezichtsuitdrukking, en eventuele milde uitingen van ongemak. Haar metertje kan nog steeds uitslaan van 0 tot 100 in tien seconden, maar tegenwoordig stampt ze dan alleen nog maar even op de trap en knalt haar kamerdeur dicht.
zondag 18 oktober 2020 om 11:54
Hoi Kleinezon, allereerst wat herkenning hier. Onze oudste zoon is 4,5 en heeft ook moeite met iets moeten, en ik hoor het ook van vriendinnen (bv een vriendin haar zoon is bijna 6 en vindt het ook lastig). Mijn zoon verzucht bv vaak: waarom moet ik zoveel ????? Met bijbehorende tranen in zijn ogen. " Ik moet altijd alles van jou "
Dus ik denk dat het aan de ene kant wel 'normaal' is en niet meteen perse een pittige kleuter... Maar vervelend is het wel. Vooral als het een koppige kleuter is.
Hier helpen meerdere opties ook niet.
Ik probeer er idd wel een spelletje van te maken, of bv 'doe jij de ene sok dan doe ik de andere' Maar dit werkt soms wel en soms niet. Aankleden is altijd een drama (of uitkleden). Ik probeer het bij voorbaat al te incasseren als het ware...
Sorry geen andere tips.
Dus ik denk dat het aan de ene kant wel 'normaal' is en niet meteen perse een pittige kleuter... Maar vervelend is het wel. Vooral als het een koppige kleuter is.
Hier helpen meerdere opties ook niet.
Ik probeer er idd wel een spelletje van te maken, of bv 'doe jij de ene sok dan doe ik de andere' Maar dit werkt soms wel en soms niet. Aankleden is altijd een drama (of uitkleden). Ik probeer het bij voorbaat al te incasseren als het ware...
Sorry geen andere tips.
zondag 18 oktober 2020 om 12:00
Het krijsen geeft altijd aan dat er een voorwaarde niet is voldaan. Voorbeelden:
'ik was nog niet klaar in bad' (wij als ouders 'mogen' dat niet bepalen)
'ik kan niet meer lopen' (uit school, als ik haar te moe vind om af te spreken met andere kinderen)
'ik kan dat/durf/wil niet alleen' (haar jas ophangen bijvoorbeeld, dingen die zelf al 4 jaar kan)
'papaaaaaa' (als die aan het werk is of aan het koken ofzo).
X 1.000
Ze is nu schor van gisteren
. Maar vandaag weer super gezellig.Zo min mogelijk doen helpt, maar ze wil zelf heel veel en nee zeggen is een risico op zichzelf. Op tijd eten en slapen is een randvoorwaarde. Anders is het nog vaker bal. Heel erg balanceren.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
zondag 18 oktober 2020 om 12:00
Zo herkenbaar; kleuter is hier nu 4,5.
Zo rond maart was het echt heel erg en heb ik eens gebeld met een pedagoog van het CJG. Die had wel goede tips moet ik zeggen.
Hier helpt het om hem anders te benaderen. We hebben het vooral gezocht in hoe je omgaat met intelligente kinderen, dus richting ontwikkelingsvoorsprong/hb. Hem autonomie geven, voorspelbaarheid (een planbord met pictogrammen). Er waren wat boeken die we aangeraden kregen; tessa kieboom (uit mijn hoofd) over hb, how2talk2kids, en we hebben er zelf nog wat bijgekocht. Uitdaging bieden helpt ook. En al die gedachten. Dus aandacht hebben voor vragen, ideeen, en er ook actief naar vragen.
We merken echt dat wanneer wij het laten verslappen, het weer erger wordt. En we dan ook komen in ‘ben je nou alweer... doe je alweer, je doet altijd’ en komen dan erg in een negatieve flow.
Succes!
Zo rond maart was het echt heel erg en heb ik eens gebeld met een pedagoog van het CJG. Die had wel goede tips moet ik zeggen.
Hier helpt het om hem anders te benaderen. We hebben het vooral gezocht in hoe je omgaat met intelligente kinderen, dus richting ontwikkelingsvoorsprong/hb. Hem autonomie geven, voorspelbaarheid (een planbord met pictogrammen). Er waren wat boeken die we aangeraden kregen; tessa kieboom (uit mijn hoofd) over hb, how2talk2kids, en we hebben er zelf nog wat bijgekocht. Uitdaging bieden helpt ook. En al die gedachten. Dus aandacht hebben voor vragen, ideeen, en er ook actief naar vragen.
We merken echt dat wanneer wij het laten verslappen, het weer erger wordt. En we dan ook komen in ‘ben je nou alweer... doe je alweer, je doet altijd’ en komen dan erg in een negatieve flow.
Succes!
zondag 18 oktober 2020 om 12:00
Laat je niet meeslepen door emoties. Het is ontzettend lastig om er mee om te gaan. Maar jullie boosheid, verdriet, onmacht is olie op het vuur. Soms moet je het even laten gaan als dat veilig is en er pas op terug komen als ze is gekalmeerd.
Probeer te achterhalen wanneer ze die buien heeft en of daar een patroon in zit. Ze is 5,5 en ervaart misschien frustratie maar kan je nog niet uitleggen waarom. Is het als ze uit school komt en wat heeft ze op school dan gedaan of wat had ze willen doen? Verveelt ze zich of is iets te moeilijk? Is het een volle, drukke groep met veel prikkels? Wat zegt juf over haar; doet ze goed mee, komt het aanwaaien? Hoe gaat ze op school om met "moeten"? Heeft ze de buien meer of minder in vakanties?
Wat wellicht helpt, is regelmaat en structuur. Net als de dagritmekaarten op school, een planbord met wat ze wanneer moet doen. Ze heeft dan wellicht meer overzicht en voelt ze zich minder overvallen.
Als je echt denkt dat er meer aan de hand is of er niet uit komt dan kun je via de huisarts verwijzing vragen naar een kinderpsycholoog/orthopedagoog voor observatie, testen en advies. Laat je alleen niet alles aanpraten en blijf op je intuïtie vertrouwen. Zij zijn expert op het gebied maar jullie zijn de expert van dat ene kind en binnen jullie gezin.
Probeer te achterhalen wanneer ze die buien heeft en of daar een patroon in zit. Ze is 5,5 en ervaart misschien frustratie maar kan je nog niet uitleggen waarom. Is het als ze uit school komt en wat heeft ze op school dan gedaan of wat had ze willen doen? Verveelt ze zich of is iets te moeilijk? Is het een volle, drukke groep met veel prikkels? Wat zegt juf over haar; doet ze goed mee, komt het aanwaaien? Hoe gaat ze op school om met "moeten"? Heeft ze de buien meer of minder in vakanties?
Wat wellicht helpt, is regelmaat en structuur. Net als de dagritmekaarten op school, een planbord met wat ze wanneer moet doen. Ze heeft dan wellicht meer overzicht en voelt ze zich minder overvallen.
Als je echt denkt dat er meer aan de hand is of er niet uit komt dan kun je via de huisarts verwijzing vragen naar een kinderpsycholoog/orthopedagoog voor observatie, testen en advies. Laat je alleen niet alles aanpraten en blijf op je intuïtie vertrouwen. Zij zijn expert op het gebied maar jullie zijn de expert van dat ene kind en binnen jullie gezin.
zondag 18 oktober 2020 om 12:05
Luister heel goed naar je kind. Wat is precies het probleem? Waarom wil ze de broek niet zelf aandoen? Lukt het haar niet? Wat lukt er dan niet? Vindt ze de stof niet fijn? Zit de broek niet lekker? Het is zo belangrijk om te weten te komen of ze echt een probleem heeft met iets of dat ze een grens aan het opzoeken is.
zondag 18 oktober 2020 om 12:31
Dingen vermijden om boze buien te voorkomen werkt echt averechts op de lange termijn. Dat krijgt ze door en dan krijgt ze regie door boosheid in te zetten.
Zoek hulp bij het centrum jeugd en gezin in je gemeente als je je echt zorgen maakt.
En idd goed luisteren, duidelijke grenzen hanteren consequent zijn opletten dat je haar niet overvraagd vaste structuur en voorspelbaarheid en veel liefde
Zoek hulp bij het centrum jeugd en gezin in je gemeente als je je echt zorgen maakt.
En idd goed luisteren, duidelijke grenzen hanteren consequent zijn opletten dat je haar niet overvraagd vaste structuur en voorspelbaarheid en veel liefde
where ever you go, go with your heart
zondag 18 oktober 2020 om 12:34
Op dit soort vragen krijg ik altijd gillend/schreeuwend/huilend als antwoord: dat weet ik niet. Dus dat werkt niet voor ieder kind. Misschien wel als ze 6+ zijn?Lizzy75 schreef: ↑18-10-2020 12:05Luister heel goed naar je kind. Wat is precies het probleem? Waarom wil ze de broek niet zelf aandoen? Lukt het haar niet? Wat lukt er dan niet? Vindt ze de stof niet fijn? Zit de broek niet lekker? Het is zo belangrijk om te weten te komen of ze echt een probleem heeft met iets of dat ze een grens aan het opzoeken is.
Hier ook zo’n pittige, vanaf dag 1. Nu kleuter en nog steeds, hoewel de fases dat het beter gaat wel steeds langer duren. Dus ik lees mee. Wat hier goed helpt is grenzen en duidelijkheid. Ik waarschuw 1 keer en ga daarna over tot actie. Bij een enorme driftbui mag ze dat even ergens anders doen en dat mag dat met een van ons erbij of alleen. Slaan en schoppen is óf naar bed óf in de tuin afkoelen. Maar dat gebeurt gelukkig nauwelijks meer.
We sluiten altijd af met ‘praten’ (vragen bijvoorbeeld waarom ze zo boos werd en hoe we dat de volgende keer kunnen oplossen, zoiets) en een knuffel.
Honger is een enorme trigger voor haar, net als moe zijn. Dat voorkomt niet alles maar als we er alert op zijn dan kan het helpen. Voor doordeweekse dagen hebben we een behoorlijk vast stramien, waardoor er duidelijk is wat er gebeurt en wat er van haar wordt verwacht. De meeste driftbuien zijn in het weekend en ik hou m’n hart een beetje vast voor de komende vakantie.
zondag 18 oktober 2020 om 12:36
Dat kan, maar het omgekeerde kan ook. Mijn oudste was juist een stuk gezelliger bij veel activiteiten waar hij bij uitgedaagd werd. Hoe hoger de lat lag, hoe beter.Gatinmijnsok schreef: ↑18-10-2020 11:42Meer slaap en minder activiteiten? Vermoeidheidheid was hier in huis een grote trigger. Dus heel saai rust en regelmaat. Voorspelbaarheid en veel tijd thuis om gewoon te spelen.
zondag 18 oktober 2020 om 12:43
Onze jongste zoon met dezelfde leeftijd heeft hetzelfde. Wij gaan eind van de maand een traject in om te onderzoeken of er meer achter zit. We vermoeden autisme en/of ADHD. Hij geeft zelf aan dat hij er last van heeft, hij snapt niet waarom hij na school helemaal over de rooie is en de hele weg naar huis moet krijsen. Hij snapt niet waarom zijn wereld vergaat als de ranja op is. Wij lopen af en toe op onze tenen om de sfeer goed te houden en dat werkt op de lange termijn gewoon niet.
Man en ik hebben overigens zelf ook ASS en ADHD en de oudste ADHD, dus we herkennen ons kind als niet alleen maar pittig. Mocht er nu geen diagnose uitkomen, krijgen we in ieder geval hulp en handvatten om alles in goede banen te leiden.
Als je dochter zelf geen last ervaart en jullie er zelf ook goed mee om kunnen gaan, zou ik het gewoon laten.
Man en ik hebben overigens zelf ook ASS en ADHD en de oudste ADHD, dus we herkennen ons kind als niet alleen maar pittig. Mocht er nu geen diagnose uitkomen, krijgen we in ieder geval hulp en handvatten om alles in goede banen te leiden.
Als je dochter zelf geen last ervaart en jullie er zelf ook goed mee om kunnen gaan, zou ik het gewoon laten.
zondag 18 oktober 2020 om 12:53
Van proberen te voorkomen dat een kind iets moet krijg je kleine dictatortjes. Dat is iets anders dan een gevoelig pittig kind.Kleinezon schreef: ↑18-10-2020 11:31Thuis gaat het echter mis zodra ze iets 'moet'. Dat proberen we te voorkomen, maar ja, soms moet ze toch echt even zelf haar broek aandoen/ uit bad / iets uit haar kamer pakken... Keuzes geven daarbij heeft nooit gewerkt (vragen wij; wil je a of b, zij zegt; ik wil c).
Boeken over gevoelige pittige kinderen geven wel herkenning, maar de handvatten helpen maar beperkt.
Stel je de keuze die ze krijgt in vraagvorm zoals hierboven? Wil je A of wil je B? Dan zou het kunnen helpen om te zeggen: Je kiest A of B. Zo geef je namelijk minder ruimte voor discussie.
Het klinkt alsof je kind gewend is om haar zin te krijgen, omdat jij je in bochten wringt om drama te voorkomen. Consequent zijn is belangrijk. Ze is nog te jong om zeggenschap over alles te hebben en haar gedrag wil je ingedamd hebben toch? Dan krijst ze maar even of een halve dag.
