Kinderen
alle pijlers
scoliose
vrijdag 24 juli 2009 om 15:10
Hallo,
Begin juli is mijn dochter van bijna 10 geopereerd i.v.m. scoliose. Er is een growing rod aangebracht. De operatie is prima verlopen, na 1 week mocht ze weer naar huis. Ze zit wel volop is het verwerkingsproces van de ziekenhuisopname en de operatie, hetgeen zich uit in veel boosheid, huilen, eng dromen 's nachts en weinig eetlust. Is er iemand die iets vergelijkbaars heeft meegemaakt en wil vertellen hoe het bij jullie is gegaan? Door al deze boosheid en alles wat er bij komt komen mijn 2 andere kinderen ook tijd en aandacht te kort, wat zich ook weer uit in mopperen, huilen, niet willen slapen.
Alvast bedankt voor je reactie.
Begin juli is mijn dochter van bijna 10 geopereerd i.v.m. scoliose. Er is een growing rod aangebracht. De operatie is prima verlopen, na 1 week mocht ze weer naar huis. Ze zit wel volop is het verwerkingsproces van de ziekenhuisopname en de operatie, hetgeen zich uit in veel boosheid, huilen, eng dromen 's nachts en weinig eetlust. Is er iemand die iets vergelijkbaars heeft meegemaakt en wil vertellen hoe het bij jullie is gegaan? Door al deze boosheid en alles wat er bij komt komen mijn 2 andere kinderen ook tijd en aandacht te kort, wat zich ook weer uit in mopperen, huilen, niet willen slapen.
Alvast bedankt voor je reactie.
vrijdag 24 juli 2009 om 15:22
Hallo Star,
De pedagogisch medewerker van het ziekenhuis heeft ons voorbereid op de reactie die thuis zou gaan komen. Als het enstige vormen aan gaat nemen, kunnen we zelf maatschappelijk werk om advies/begeleiding vragen. Zo erg is het gelukkig niet. Soms gaat het een heel tijdje goed, maar werkt broer of zus op haar zenuwen, en dan is het huilen, niet eten enzo. Ook vermoeidheid speelt een grote rol. Ik was eigenlijk benieuwd hoel lang het verwerkinsproces bij andere kinderen heeft geduurd, hoewel dat niets zegt over hoe lang dat bij mijn dochter zal gaan duren.
De pedagogisch medewerker van het ziekenhuis heeft ons voorbereid op de reactie die thuis zou gaan komen. Als het enstige vormen aan gaat nemen, kunnen we zelf maatschappelijk werk om advies/begeleiding vragen. Zo erg is het gelukkig niet. Soms gaat het een heel tijdje goed, maar werkt broer of zus op haar zenuwen, en dan is het huilen, niet eten enzo. Ook vermoeidheid speelt een grote rol. Ik was eigenlijk benieuwd hoel lang het verwerkinsproces bij andere kinderen heeft geduurd, hoewel dat niets zegt over hoe lang dat bij mijn dochter zal gaan duren.
vrijdag 24 juli 2009 om 15:45
Voelt ze zich niet heel erg geisoleerd zo thuis terwijl ze niet veel kan doen, alle vriendinnen op vakantie ed? Ik weet niet of het bij jouw dochter past, maar ik zou eens kijken of je wat vriendinnen uit kan nodigen om op bezoek te komen. Niet te lang ivm vermoeidheid, maar om te laten zien dat ze niet vergeten is en ook vanuit bed lol kan hebben.
Dit is een beetje wat ik zelf fijn vond toen ik lang geleden op mijn 12e lang op bed lag ivm een operatie, filmpjes kijken met vriendinnen, beetje tutten enz. En tja, ook ik ben een bitch geweest tegenover mijn ouders... tis een beetje de leeftijd he
Dit is een beetje wat ik zelf fijn vond toen ik lang geleden op mijn 12e lang op bed lag ivm een operatie, filmpjes kijken met vriendinnen, beetje tutten enz. En tja, ook ik ben een bitch geweest tegenover mijn ouders... tis een beetje de leeftijd he
We dont make mistakes here, we just have happy accidents. We want happy, happy paintings. If you want sad things, watch the news. Everything is possible here. This is your little universe -Bob Ross
vrijdag 24 juli 2009 om 16:09
Hallo Singalala,
Er komt regelmatig een vriendin langs. Helaas blijft het nu nog even bij samen tv kijken omdat ze niet mag fietsen enzo. Ze is erg actief, houdt van buiten spelen, fietsen, zwemmen enzo. Zodra het litteken goed genezen is, mag ze wel weer gaan zwemmen, dus gaan we zeker doen, als het kan op een rustig tijdstip, dus met zo weinig mogelijk rennende en in het water springende kinderen. Als het iets mooier weer is, kan ze ook wel een stukje wandelen, dus het gaat de goede kant op. Gelukkig wonen opa en oma vlakbij, dus die brengen ook af en toe wat afleiding, ook voor broer en zus.
Er komt regelmatig een vriendin langs. Helaas blijft het nu nog even bij samen tv kijken omdat ze niet mag fietsen enzo. Ze is erg actief, houdt van buiten spelen, fietsen, zwemmen enzo. Zodra het litteken goed genezen is, mag ze wel weer gaan zwemmen, dus gaan we zeker doen, als het kan op een rustig tijdstip, dus met zo weinig mogelijk rennende en in het water springende kinderen. Als het iets mooier weer is, kan ze ook wel een stukje wandelen, dus het gaat de goede kant op. Gelukkig wonen opa en oma vlakbij, dus die brengen ook af en toe wat afleiding, ook voor broer en zus.
