(Speciaal) basisonderwijs overleg - wat mogen we verwachten?

13-11-2019 19:38 39 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn zoontje is 7 - bijna 8 - en zit op het speciaal basisonderwijs. Hij zit in een voor SBO begrippen grote klas van 14 kinderen. Allemaal met een ander soort beperking. Sommige kinderen hebben volgens mij alleen een ontwikkelingsachterstand, anderen echt een verstandelijke beperking. Ik schat bij een aantal kindjes ook ASS.

Mijn zoontje is denk ik de enige met een ernstige lichamelijke beperking, zit qua IQ ook het laagst (IQ rond de 50) en heeft ook ASS. Hij is non verbaal nog, begint nu wel met woordjes, zal nooit zindelijk worden en krijgt deels sondevoeding en wordt deels gevoerd.

Ze staan elke dag met 2 op de klas. De leraar en een assistent. Er is groepstherapie en de kinderen worden ook uit de klas gehaald voor individuele therapie (mijn zoontje heeft 3x per week fysio, 2x logo en 2x ergo bijvoorbeeld).

Sinds hij in deze klas zit heb ik weinig gevoel meer wat er speelt. Als ik hem in de ochtend kom brengen (maar 1x per week) is er eigenlijk geen tijd want dan komen alle kindjes aan en in de middag komen alle klassen naar buiten om de kindjes naar de bussen te brengen (meesten gaan met leerlingenvervoer naar school) en is er ook geen tijd.

Mijn zoontje kan het nog niet vertellen wat hij heeft gedaan. Het enige dat hij nog weleens zegt is de naam van de meester en de naam van de assistent. We hebben vlak voor de herfstvakantie 1x een gesprekje gehad over hoe het ging maar toen was het ook duidelijk dat de leraar en assistenten hem ook nog moesten leren kennen.

De eerste 2-3 jaar zat hij in een hele kleine klas en was er altijd tijd om in de ochtend en middag even kort over te dragen. Vorig jaar zat hij in een klas met 10 kindjes en was dat al een stuk minder. Nu nog minder. Maar voorheen werden er wel elke dag foto's gepost op de online tool voor de klas. Nu geeft de leraar aan daar, begrijpelijk, geen tijd voor te hebben.

Man zei dat ik gewoon aan de leraar moet vragen of we maandelijks even kort kunnen bijpraten buiten schooltijd. Maar ik wil ook niet die lastige ouder zijn die teveel aandacht vraagt van de leerkracht die het toch al veel te druk heeft.

Wat ik me afvraag is hoe dat op een 'normale' basisschool gaat voor groep 1-2-3. Hoe vaak spreek je dan met de leerkracht? Met 30 kindjes in de klas neem ik aan dat hij/zij ook geen tijd heeft om elk kind over te dragen.

Wat denken jullie? Wat mag ik verwachten?
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
Bij ons op school heb je 2x per jaar een 10-minuten gesprek en dat is het. Als je echt wat wil bespreken kan je een afspraak maken met de leraar. Na school kan je ook wel binnen lopen, maar moeten ze maar net tijd hebben voor je.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je sowieso mag vragen om terugkoppeling. Je zou ook aan de leraar kunnen vragen hoe vaak er normaliter wordt teruggekoppeld. Ik vind je vraag heel normaal.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Je zoon zit denk ik op het SO niet op het SBO? Op een normale school heb je inderdaad niet elke dag overdracht en spreek je de leerkracht ook niet iedere dag.

Ik vind in jullie geval een maandelijks gesprek niet onredelijk, zeker omdat er vanuit jullie zoon nog maar heel weinig communicatie mogelijk is.
Wat is de reden van het gesprek dat jullie nu hebben?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben kleuterleerkracht (en groep 3 leerkracht geweest) in het reguliere onderwijs en ik heb 1x per jaar een kennismakingsgesprek en 2x per jaar een rapportgesprek.
Als ouders tussendoor vragen hebben, plannen we daarvoor gewoon een momentje na schooltijd.

Daarnaast vind ik het zelf fijn om de ouders te laten weten dat ik het kind heb gezien: oh pietje heeft vandaag zo'n hoge toren gebouwd in de bouwhoek en hij heeft zich heel goed geconcentreerd daarbij.. Of: nou we zongen een nieuw liedje en Sanne wist bijna gelijk alle woorden, zingen jullie thuis veel?
Bijvoorbeeld. Als je dat niet krijgt van de leerkracht EN je zoontje kan je zelf niet vertellen hoe het op school gaat, vind ik dat jij alle recht hebt om een afspraak te maken met de juf en dan ben je echt geen lastige ouder hoor.
Dan sprak ik de docent aan, of ik vroeg of hij/zij middags even tijd had.

Mijn ervaring met speciaal onderwijs (twee leerkrachten op 16 kinderen) is dat er bij de jonge kinderen dagelijks een kort verslagje in een schriftje werd geschreven, bij oudere kinderen wekelijks of soms een enkele opmerking of leuke mededeling als daar aanleiding voor was.
Mailen kon altijd.
Ik zou niet gaan vergelijken met normaal onderwijs.
Daar heb je meestal maar een oudergesprek of 2 à 3 per jaar.
Tenzij het echt fout gaat.



Jullie situatie lijkt mij gewoon totaal anders met een kind dat nauwelijks kan spreken, zware handicaps heeft, ...
Dan zou ik toch ook gewoon willen weten hoe het gaat en of het wel loopt zoals het moet / ze verwachten.

Is er een reden dat hij telkens overgeplaatst wordt naar grotere klassen en met doelgroepen die gigantisch uiteen lopen?
Lijkt mij voor meester en assistent ook zo'n beetje onbegonnen werk qua differentiatie, aanpak, iedereen meekrijgen, nodige zorgen bij bepaalde kinderen, ...

Ik zou in jullie geval dus echt wel af en toe een gesprek hebben / verlangen met als voornaamste onderwerp "wat leert kind en gaat hij vooruit en past hij nog in de groep".
En als hij niet vooruitgaat "wat zijn de alternatieven".
anoniem_387728 wijzigde dit bericht op 13-11-2019 19:49
1.63% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Wat goed van je dat je zoveel begrip hebt voor de meester.
Mijn kleuter bracht ik s morgens de klas in, en als er wat bijzonders was kon je dat kort melden bij juf.
Meestal was het contact niet langer dan ‘goedemorgen, kijk ik heb een nieuwe broek’ oid.

Mijn kleuter kon duidelijk vertellen wat er gebeurde op een dag, dus daar had ik weinig vragen over.

In jullie geval is dat natuurlijk anders, als zoon niks kan vertellen.
Je zou een heen-en-weer-schriftje kunnen overwegen, waar jij en meester In kunnen schrijven als er iets gebeurd is.
Je kan het de leerkracht ook gewoon vragen: ‘is het mogelijk dat je wekelijks belt met me. Ik heb begrip voor te weinig tijd, maar wel behoefte aan contact’
Whomi schreef:
13-11-2019 19:43
Bij ons op school heb je 2x per jaar een 10-minuten gesprek en dat is het. Als je echt wat wil bespreken kan je een afspraak maken met de leraar. Na school kan je ook wel binnen lopen, maar moeten ze maar net tijd hebben voor je.

Dit, maar bij ons worden bijzonderheden, zeker in groep 1 en 2, nog wel even gemeld.

Bijzonderheden zijn dan bijvoorbeeld grotere verwondingen, maar ook bijzonder leuke dingen.
Normale school: 2x met het rapport. Vaker wanneer nodig.
Is een mytylschool niet fijner voor hem?

Natuurlijk kan je om een regelmatig gesprek vragen. Ik spreek idd sommige ouders 1x per maand, andere mail ik af en toe etc. Beetje wat de ouders willen en wat binnen mijn mogelijkheden past.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat regulier onderwijs niet te vergelijken is met jouw situatie, vooral omdat jouw kind (nog) niet praat. Kan me goed voorstellen dat er voor jou meer nood is om met de leerkracht te bespreken wat er zoal gebeurt, aangezien jouw kind het niet kan vertellen.
Ga eens op een rustig moment het gesprek met de leerkracht aan of vraag de leerkracht om een gesprekje in te plannen, zodat jullie kunnen overleggen hoe je beter op de hoogte kunt blijven. Een leerkracht wil het beste voor kinderen én ouders, dus vraag er gerust naar!
Alle reacties Link kopieren
Maak duidelijk dat je behoefte hebt aan informatie en overleg of jullie een wekelijkse een vaste telefoonafspraak kunnen maken. Juist in het geval van een kind dat niet goed in staat is om te vertellen lijkt me dat niet gek.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Ook kun je vragen of de school geen Parro app (oid) wil gaan overwegen. Dan kan een leerkracht bijvoorbeeld een foto maken en alleen naar jou sturen. Zo krijg je toch een indruk van de dagelijkse gang van zaken.

Daarnaast weet ik niet of jij tijd hebt om te gaan helpen op school? Bijvoorbeeld door in de oudercommissie te gaan? Zo ben je met momenten ook direct betrokken bij de school en in de school situatie.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben een tijd begeleiding geweest bij een gezin met een (toen nog) non verbaal kindje met ASS. Vanuit school was er een heen-en-weer schriftje. De ene keer wat uitgebreider dan de andere keer (volstrekt logisch om meerdere redenen), maar elke dag stond er wat en werd ook verwacht dat er enkele zinnen mee terug naar school gingen.
Alle reacties Link kopieren
Sorry ik bedoel idd SO/tyltylschool. Haal die 2 altijd door elkaar.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
boannan schreef:
13-11-2019 20:15
Sorry ik bedoel idd SO/tyltylschool. Haal die 2 altijd door elkaar.
Dan moeten ze intensievere oudercontacten echt wel gewend zijn hoor! En zolang jij er niet om vraagt weet de leerkracht niet dat hij die behoefte hebt.
Alle reacties Link kopieren
Marnamai schreef:
13-11-2019 19:47

Is er een reden dat hij telkens overgeplaatst wordt naar grotere klassen en met doelgroepen die gigantisch uiteen lopen?
Lijkt mij voor meester en assistent ook zo'n beetje onbegonnen werk qua differentiatie, aanpak, iedereen meekrijgen, nodige zorgen bij bepaalde kinderen, ...

Ik zou in jullie geval dus echt wel af en toe een gesprek hebben / verlangen met als voornaamste onderwerp "wat leert kind en gaat hij vooruit en past hij nog in de groep".
En als hij niet vooruitgaat "wat zijn de alternatieven".
Aan het einde van het jaar worden de kinderen weer opnieuw verdeeld in groepen en kijken ze naar welke kinderen bij elkaar passen. Dit is al de 4e klas waar hij in zit. Hij zit nu in het middenkader (er zijn ook groepen voor kinderen met een lager IQ maar die zijn niet op leeftijd ingedeeld).
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou een heen- en weerschrift willen. Niet alleen zodat je zelf weet wat er speelt maar ook zodat je erover kunt praten tegen je zoon. Raar dat ze dat nog niet hebben, vooral bij kinderen die weinig tot niks zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken twee soorten ouders die zeggen “ik wil niet die lastige ouder zijn die te veel aandacht vraagt”.

De ene vraagt inderdaad te veel aandacht. Weet dat ook van zichzelf en dekt zich met deze uitspraak in om vervolgens per direct heeeeeeel veeeel compleet overbodige aandacht te vragen.

De ander vraagt juist te laat en te weinig aandacht.

Jij lijkt mij de laatste.
Je zou de meester een mail kunnen sturen met veel van de dingen uit je OP er in.
Sluit af met dat je niet weet wat gebruikelijk en/of haalbaar is. Maar dat jij iets meer contact prettig zou vinden en de vraag of de meester een voorstel wil doen.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
Heeft school toevallig niet familienet? Daarin kunnen jullie als ouders schrijven, maar ook school kan daarin wat schrijven over hoe de dag was.
Mijn kind heeft een beperking maar gaat wel naar een reguliere basisschool.

De overdracht is minimaal, net als bij de andere kinderen. Al hadden wij aan het begin van het jaar (na 2 weken) een extra 10 minuten gesprek. Toen was de juf gewend en ook ons kind, en konden we eventuele extra bijzonderheden bespreken. Hij heeft in zoverre dus wel iets aan extra aandacht gekregen tov de rest van de kinderen.

Wat bij jou kind meespeelt is dat het zelf niet goed kan vertellen. Dat lijkt me een groot verschil. Ondanks dat het nog kleuter-verhalen zijn kan ik ook zonder de juf wel een klein beetje inschatten of het goed met hem gaat in de klas.
Het helpt wellicht als jij dat aan de leerkracht laat weten. Die is zich misschien niet eens bewust van het feit dat jij wel erg weinig weet als hij het jou niet verteld.

Heb je de mogelijkheid om te mailen met de leerkracht of met de therapeuten? Is er een maatschappelijk werker aan de school verbonden? Die kan jullie als ouders hier misschien beter in begeleiden? Aangeven wat mogelijk is en wat niet?
Alle reacties Link kopieren
We hebben tijdens dat gesprekje vlak voor de herfstvakantie gevraagd wat gebruikelijk is en toen gaf de leraar aan 2x per jaar inclusief dat gesprek. Dat zijn we ook van voorgaande jaren gewend trouwens.

Maar wat nu gewoon anders is is dat er a. geen tijd is bij het brengen en halen en b. dat er ook geen foto's en verhaaltjes online gezet worden. De leraar gaf aan dat wel te willen maar er niet aan toe te komen. Vorig jaar in de vorige klas was dat wel dagelijks een kort verhaaltje met wat ze die dag hadden gedaan en wat foto's. Niet individueel per leerling maar voor alle ouders. Ik wist dan wel wat ze hadden gedaan die dag.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
Alle reacties Link kopieren
Als moeder van een zoon van 9 in het regulier: startgesprek en 2x per jaar 10 minuten gesprek. Daar kun je je voor inschrijven, hoeft niet. Verder krijgen er af en toe een algemene mail, dingen als: volgende week beginnen we met een nieuw thema.
We kunnen altijd na schooltijd de Meester aanspreken en laatst, toen ik ergens een vraag over had, had ik gevraagd om een bel afspraak. Kon dezelfde dag nog.


Als teamleider in het SO: Grote groepen zijn herkenbaar, ook wij hebben hiermee te maken. Helaas. Standaard zijn de start gesprekken, een huisbezoek en 2x per jaar een 10 minuten gesprek (Die duren bij ons wel een half uur).
Voor kinderen die therapie hebben is er 2x per jaar een groot overleg met ouders, school en therapie.
Voor de dagelijkse dingen is er Social Schools, daar wordt minimaal 2x per week iets opgezet, dus wat ze die dag(en) gedaan hebben, met foto's erbij. Individuele bijzonderheden worden in een schriftje geschreven.

Ik zou als ik jou was contact opnemen met de leerkracht en aangeven dat je meer informatie op prijs zou stellen en of dat kan? Als je vraag eigenlijk meer is of hij wel op zijn plek zit in de klas dan zou ik een gesprek aanvragen met de betrokken IB'er of orthopedagoog.
Alle reacties Link kopieren
fryskefaam schreef:
13-11-2019 20:27
Ik zou een heen- en weerschrift willen. Niet alleen zodat je zelf weet wat er speelt maar ook zodat je erover kunt praten tegen je zoon. Raar dat ze dat nog niet hebben, vooral bij kinderen die weinig tot niks zeggen.
De tijd die de juf nodig heeftom in de schriftjes te schrijven kan ze niet aan de kinderen besteden.

Heb je liever een schriftje of een juf die aandacht besteed aan je kind?
Alle reacties Link kopieren
Twee keer per jaar een 15 minuten gesprek.
Verder vraag ik wel eens iets na school.
Wij zijn net gescheiden en ik heb de juffen gevraagd of ze de kinderen ook een beetje in de gaten willen houden.
Bij zoon, Gr. 5, heb ik 1x een mailtje naar juf gestuurd voor 10 minuten na school, kort gesprekje.
Één keer was hij verdrietig en heeft juf ons gemaild en even heen en weer.
Bij dochter, Gr. 8, heb ik 2x met juf gemaild over kleine dingen. Een echt gesprek was niet nodig.

Ik kan me in jouw geval heel goed voorstellen dat je iets meer contact wilt. Misschien ook mailen om dit aan te geven. Ik vind mail fijn omdat ik ze dan niet op een verkeerd moment stoor.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven