Kinderen
alle pijlers
Stiefzoon wil hier niet meer komen
woensdag 1 januari 2020 om 22:46
Ik heb deze gebruikersnaam aan gemaakt, omdat ik mij onderhand de boze stiefmoeder ga voelen...
Ik heb een stiefzoon van 12. Ik zorg in de weekenden voor hem, in de week woont hij bij zijn moeder. De verhouding tussen de moeder en vader is moeizaam te noemen.
Ik zit de laatste tijd weer echt met de handen in mn haar - wanneer hij bij ons is, is het gezellig zo lang hij zijn zin krijgt, we leuke dingen doen of wanneer hij wat krijgt. Wanneer je wat vraagt aan hem, bijvoorbeeld hulp in het huis bij klusjes, dan wordt hij boos en is hij sjagrijnig. Afspraken die we maken, komt hij niet na, en hij liegt veel. Eigenlijk steeds meer.
Zijn vader (mijn man) en ik dien ons best voor hem, zijn consequent maar geven ook vrijheid wanneer wij denken dat hij het aan kan. Het is bij ons geen hotel, en hij heeft zich te houden aan de regels binnen ons gezin.
Hij heeft het daar dus kennelijk heel moeilijk mee, en alhoewel we dezelfde lijn trekken en daarin 1 front vormen, merken we dat hij ons tegen elkaar probeert uit te spelen.
Via zijn moeder krijgen we allerlei terugkoppelingen, dat hij het niet naar de zin heeft bij ons. En dat hij eigenlijk niet meer naar papa wil. Hier thuis zegt hij juist dat hij ons gemist heeft en dat hij graag hier is.
Het vervelende is, dat we niet meer weten wat te geloven, omdat zijn woorden zijn daden weer tegen spreken.
Wij zijn erg van de open communicatie, plannen veel tijd in om te praten, geven mogelijkheid genoeg om te delen wat dwars zit. Maar het liegen, twee gezichten en bedriegen gaat ons zo langzaam aan opbreken. Onzekerheid, wat moet je nu geloven? Vooral zijn vader verliest nu een beetje het vertrouwen, en voelt zich - terecht denk ik - belazerd.
Vraag je er naar, krijgen we als antwoord dat het hem spijt. En dat hij het niet meent. Maar ondertussen gaat het door.
Welke aan pak kunnen we proberen, om de vertrouwensband weer te verbeteren?
We hadden het leuk met de kerst, cadeautjes, spelletjes spelen, lol gehad... En de dag er na was ik weer een gemeen mens omdat ik vroeg te helpen met de tafel dekken, en zijn vader werd uitgescholden omdat hij "mijn kant koos" (lees: hij vond ook dat hij kon helpen met de tafel). Ik zorg als stiefmoeder nu 7 jaar voor hem, het is dus niet zo dat ons samengesteld gezin nog "nieuw" is.
Lang verhaal, hoop dat het duidelijk is
Ik heb een stiefzoon van 12. Ik zorg in de weekenden voor hem, in de week woont hij bij zijn moeder. De verhouding tussen de moeder en vader is moeizaam te noemen.
Ik zit de laatste tijd weer echt met de handen in mn haar - wanneer hij bij ons is, is het gezellig zo lang hij zijn zin krijgt, we leuke dingen doen of wanneer hij wat krijgt. Wanneer je wat vraagt aan hem, bijvoorbeeld hulp in het huis bij klusjes, dan wordt hij boos en is hij sjagrijnig. Afspraken die we maken, komt hij niet na, en hij liegt veel. Eigenlijk steeds meer.
Zijn vader (mijn man) en ik dien ons best voor hem, zijn consequent maar geven ook vrijheid wanneer wij denken dat hij het aan kan. Het is bij ons geen hotel, en hij heeft zich te houden aan de regels binnen ons gezin.
Hij heeft het daar dus kennelijk heel moeilijk mee, en alhoewel we dezelfde lijn trekken en daarin 1 front vormen, merken we dat hij ons tegen elkaar probeert uit te spelen.
Via zijn moeder krijgen we allerlei terugkoppelingen, dat hij het niet naar de zin heeft bij ons. En dat hij eigenlijk niet meer naar papa wil. Hier thuis zegt hij juist dat hij ons gemist heeft en dat hij graag hier is.
Het vervelende is, dat we niet meer weten wat te geloven, omdat zijn woorden zijn daden weer tegen spreken.
Wij zijn erg van de open communicatie, plannen veel tijd in om te praten, geven mogelijkheid genoeg om te delen wat dwars zit. Maar het liegen, twee gezichten en bedriegen gaat ons zo langzaam aan opbreken. Onzekerheid, wat moet je nu geloven? Vooral zijn vader verliest nu een beetje het vertrouwen, en voelt zich - terecht denk ik - belazerd.
Vraag je er naar, krijgen we als antwoord dat het hem spijt. En dat hij het niet meent. Maar ondertussen gaat het door.
Welke aan pak kunnen we proberen, om de vertrouwensband weer te verbeteren?
We hadden het leuk met de kerst, cadeautjes, spelletjes spelen, lol gehad... En de dag er na was ik weer een gemeen mens omdat ik vroeg te helpen met de tafel dekken, en zijn vader werd uitgescholden omdat hij "mijn kant koos" (lees: hij vond ook dat hij kon helpen met de tafel). Ik zorg als stiefmoeder nu 7 jaar voor hem, het is dus niet zo dat ons samengesteld gezin nog "nieuw" is.
Lang verhaal, hoop dat het duidelijk is
donderdag 2 januari 2020 om 09:50
Gooohhh... Gek he?
Ik had voorheen geen zin om alles uit te moeten gaan leggen mbt deze situatie, omdat ik niet vond dat het nodig was. Maar nu WORD IK aangevallen, en gepakt op woorden en dingen die kant noch wal raken!
Maar ter info dan: kijken of er dan nog zo geoordeeld wordt - (vast wel
) - zijn moeder heeft al een dossier liggen bij veilig thuis en wordt in de gaten gehouden. Er is sprake van stekstelmatig geestelijk en lichamelijk mishandelen, maar voor alsnog niet "ernstig" genoeg om de ouderlijke macht te ontzeggen
- kind heeft al meerdere keren hier langere tijd hierdoor gewoond. Toch gaat hij vanwege loyaliteitsconflict steeds terug naar moeder.
- op school is hij al twee keer geschorst vanwege ver grensoverschrijdend gedrag.
- hij heeft al diverse therapeuten versleten.
donderdag 2 januari 2020 om 09:51
EvilStepMom schreef: ↑02-01-2020 09:50Gooohhh... Gek he?
Ik had voorheen geen zin om alles uit te moeten gaan leggen mbt deze situatie, omdat ik niet vond dat het nodig was. Maar nu WORD IK aangevallen, en gepakt op woorden en dingen die kant noch wal raken!
Maar ter info dan: kijken of er dan nog zo geoordeeld wordt - (vast wel)
- zijn moeder heeft al een dossier liggen bij veilig thuis en wordt in de gaten gehouden. Er is sprake van stekstelmatig geestelijk en lichamelijk mishandelen, maar voor alsnog niet "ernstig" genoeg om de ouderlijke macht te ontzeggen
- kind heeft al meerdere keren hier langere tijd hierdoor gewoond. Toch gaat hij vanwege loyaliteitsconflict steeds terug naar moeder.
- op school is hij al twee keer geschorst vanwege ver grensoverschrijdend gedrag.
- hij heeft al diverse therapeuten versleten.
Tuuuuurlijk.
donderdag 2 januari 2020 om 09:52
Je kan ook luisteren naar de tips, maar jij hebt een stiefzoon die niet meer wil komen. Dat is niet zomaar.. Ik herhaal nog even de belangrijkste punten; lokaliteit problemen, blijf stoppen met gesprekken voeren met die jongen. Over waar hij wil zijn en waar niet. Relax. Hij is geen loge maar een volwaardige zoon van vader, laat het thuis een veilige situatie zijn, waar van hem gehouden wordt zoals hij is. Ook wanneer hij pubert. Steeds je excuses moeten aanbieden betekent onveilige liefde. En nogmaals RELAX. Het is een puber die opgroeit in gebroken gezinnen. Hou er rekening mee.. Hij heeft het vast niet makkelijk.
donderdag 2 januari 2020 om 09:54
Nee nee... Dat werd hier door iemand anders gesteld.. Dat hij maar een logeetje was in de weekenden... Vandaar dat ik het tussen "" gezet heb.SEM72 schreef: ↑02-01-2020 09:50Dat jochie komt dus al 7 jaar bij jullie en dan noem je hem een logeeEn de rest van jou reactie.....
. Kind kan best een taak doen en zijn reactie is normaal puber gedrag en een reactie op de moeizame relatie tussen vader en moeder denk ik. Hoe lastig dat ook is....
Kijk, wederom aannames.
donderdag 2 januari 2020 om 09:55
Als dit waar is, moet je de gegeven tips nog opvolgen. Die jongen weet niet wat liefde is. Bij moeder mishandeld en bij vader mag je niet jezelf zijn inclusief puberbuien. En waarom blijven jullie dan gesprekken voeren als je weet dat een loyaliteit probleem is? Triest jochie.EvilStepMom schreef: ↑02-01-2020 09:50Gooohhh... Gek he?
Ik had voorheen geen zin om alles uit te moeten gaan leggen mbt deze situatie, omdat ik niet vond dat het nodig was. Maar nu WORD IK aangevallen, en gepakt op woorden en dingen die kant noch wal raken!
Maar ter info dan: kijken of er dan nog zo geoordeeld wordt - (vast wel
- zijn moeder heeft al een dossier liggen bij veilig thuis en wordt in de gaten gehouden. Er is sprake van stekstelmatig geestelijk en lichamelijk mishandelen, maar voor alsnog niet "ernstig" genoeg om de ouderlijke macht te ontzeggen
- kind heeft al meerdere keren hier langere tijd hierdoor gewoond. Toch gaat hij vanwege loyaliteitsconflict steeds terug naar moeder.
- op school is hij al twee keer geschorst vanwege ver grensoverschrijdend gedrag.
- hij heeft al diverse therapeuten versleten.
donderdag 2 januari 2020 om 09:55
Dit TO.Sjulia schreef: ↑02-01-2020 09:52Je kan ook luisteren naar de tips, maar jij hebt een stiefzoon die niet meer wil komen. Dat is niet zomaar.. Ik herhaal nog even de belangrijkste punten; lokaliteit problemen, blijf stoppen met gesprekken voeren met die jongen. Over waar hij wil zijn en waar niet. Relax. Hij is geen loge maar een volwaardige zoon van vader, laat het thuis een veilige situatie zijn, waar van hem gehouden wordt zoals hij is. Ook wanneer hij pubert. Steeds je excuses moeten aanbieden betekent onveilige liefde. En nogmaals RELAX. Het is een puber die opgroeit in gebroken gezinnen. Hou er rekening mee.. Hij heeft het vast niet makkelijk.
donderdag 2 januari 2020 om 10:00
Ja heel naar. Ik word er erg verdrietig van. Dat is een houding die een kind zeker aanvoelt.Luci_Morgenster schreef: ↑02-01-2020 09:58Ja maar ja maar ja maar.. stiefzoon is echt een eikel.
Ligt echt niet aan pa en mij.
Kijk hier maar waarom:
Echt hoor. Bah.
donderdag 2 januari 2020 om 10:01
Indien hij bij moeder in een slechte situatie zit maar hij wil haar niet afvallen terwijl jullie over zijn hoofd met haar in gevecht zijn dan kun je wel gelijk hebben maar zo ziet het kind het niet. Hij is bang dat hij zijn zekerheden kwijt raakt. Dan moet hij ook nog de hele tijd zeggen dat hij het leuk vindt maar natuurlijk vindt hij de situatie niet leuk. Ff weg van alles ontspannen bij pa zit er ook niet in want daar is hij de logee tussen kinderen die wel de hele week blijven en word hij uitgemaakt voor nietsnut en leugenaar... .Ik ken kinderen die van minder raar gedrag gaan vertonen. Hij is nergens geliefd en veilig.
viva-amber wijzigde dit bericht op 02-01-2020 10:02
0.32% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 2 januari 2020 om 10:01
EvilStepMom schreef: ↑02-01-2020 09:50- zijn moeder heeft al een dossier liggen bij veilig thuis en wordt in de gaten gehouden. Er is sprake van stekstelmatig geestelijk en lichamelijk mishandelen, maar voor alsnog niet "ernstig" genoeg om de ouderlijke macht te ontzeggen
- kind heeft al meerdere keren hier langere tijd hierdoor gewoond. Toch gaat hij vanwege loyaliteitsconflict steeds terug naar moeder.
- op school is hij al twee keer geschorst vanwege ver grensoverschrijdend gedrag.
- hij heeft al diverse therapeuten versleten.
Ach, wat een kutsituatie voor die jongen
. En dan heeft ie ook nog een vader die zich belazerd door hem voelt, vreselijk. En vader en stiefmoeder die zich het gedrag persoonlijk aantrekken 
. Waar zijn de gezonde volwassenen hier?Ik lees dat het kind al diverse malen in therapie geweest is (althans, jij schrijft het wat negatiever), ik lees echter niet dat vader en jij ondersteuning/therapie hebben. Ga dat doen! Alsjeblieft! Ga beiden empathie kweken voor dit kind, ga hem leren begrijpen en hem leren begeleiden! Ga leren hoe het om te gaan met het gedrag dat jullie vervelend vinden en leren hoe om te gaan met jullie eigen emoties zonder dat bij dat arme kind te leggen. Leer om hem niet als de boeman/verantwoordelijke hierin te zien.
s-groot wijzigde dit bericht op 02-01-2020 10:03
0.19% gewijzigd
donderdag 2 januari 2020 om 10:02
Zo zeg, na je OP voelde ik nog wel wat empathie voor je. Maar na je reacties heb ik het gevoel dat je nick steeds beter bij je past.
Dat jij in een rolstoel zit is heel vervelend voor je. Heb je zelf ook niet voor gekozen. Maar dat hij DAAROM maar van alles moet doen is, in de ogen van een puber, natuurlijk flauwekul! Op de dagen dat hij er niet is red je je ook zonder hem. Tip: zet dat dus ook niet in als reden. We wonen hier samen dus doet ieder zijn deel is prima, maar niet OMDAT jij in een rolstoel zit.
Zijn die andere kinderen jouw kinderen? Of van jou en zijn vader? En hoe oud zijn ze?
Opvallend ook, dat alle terzake doende details altijd later volgen, als TO haar gelijk niet krijgt.
Nee, geen aardig bericht helaas, maar ik vind ook wel dat je enorm uitvalt!
Dat jij in een rolstoel zit is heel vervelend voor je. Heb je zelf ook niet voor gekozen. Maar dat hij DAAROM maar van alles moet doen is, in de ogen van een puber, natuurlijk flauwekul! Op de dagen dat hij er niet is red je je ook zonder hem. Tip: zet dat dus ook niet in als reden. We wonen hier samen dus doet ieder zijn deel is prima, maar niet OMDAT jij in een rolstoel zit.
Zijn die andere kinderen jouw kinderen? Of van jou en zijn vader? En hoe oud zijn ze?
Opvallend ook, dat alle terzake doende details altijd later volgen, als TO haar gelijk niet krijgt.
Nee, geen aardig bericht helaas, maar ik vind ook wel dat je enorm uitvalt!
donderdag 2 januari 2020 om 10:06
Gut, nou dan ga je toch lekker zo door. Je komt hier om tips vragen omdat het niet zo lekker loopt toch? Dat ligt echt niet alleen aan je stiefzoon, pardon logee, hoor. Wat zal die jongen zich thuisvoelen bij jullie als je zo over hem denkt.EvilStepMom schreef: ↑02-01-2020 09:38Zo dan.....
Wat een hoop aannames worden er hier gedaan
Iemand letterlijk op woorden pakken heet dat, terwijl de waarheid een heel stuk genuanceerder ligt :
"in de weekenden zorg ik voor hem"... Uiteraard is dat "wij", maar ik had het over mezelf.
Vader heeft veel 1:1 tijd met hem, iets wat ik erg aanmoedig overigens. Ik sta daar bewust buiten.
Verder "bemoei" ik mij niet met de opvoeding, maar ik ben wel van mening, dat er ook door de "logee" mee geholpen mag worden - ik zit zelf in een rolstoel en kan bij bepaalde dingen hulp gebruiken. Zoiets heet imo empathie en behulpzaam zijn, maar wellicht zijn jullie hier van mening dat ik ook maar niet moet zeiken, en dat het mijn eigen schuld is dat ik in een rolstoel zit en het "dus" maar zelf moet uit zoeken, want God verhoedde dat je stiefzoon eens iets voor JOU doet?
Er wonen hier nog andere kinderen ja. En die hebben ook hun taken. Dat maakt ze geen personeelsleden, maar wij willen geen luie donders hier in huis die niks uit vreten. Dat is onze regel, zoals iedereen regels in huis heeft. Of mogen jullie kinderen alles doen waar ze zelf zin in hebben?
Kamer op ruimen na het spelen, glas op het aanrecht zetten na gebruik, effe die tafel dekken inderdaad.. Gut, bel de kinderbescherming, want ik put ze uit met kinderarbeid.
Vader is net zo betrokken, en doet veel. Hij voedt (mede) op, ik sluit mij aan bij zijn beslissing. Maar ik weiger een rol in te nemen dat ik als stiefmoeder indd alleen maar mag doen, geven en verzorgen, en voor de rest mn bek moet houden. Goed genoeg om te koken, poetsen en wassen. Ja doeiiii.
De verhouding tussen vader en moeder is slecht, ja. Maar dat ligt niet aan vader. Vader heeft diverse keren getracht via mediation duidelijke, nieuwe afspraken te maken, wil in gesprek blijven, maar moeder kapt dit af. Zal ook wel niet waar zijn in jullie ogen, want vaders zijn per definitie de hufter in het verhaal....
Ik dacht Echt even serieuze antwoorden te krijgen hier, maar het enige wat ik hier uit kan concluderen is - hou je bek, geef, geef geef en stel vooral geen regels! Je bent, ook na 7 jaar, helemaal niks binnen het gezin, hoe DURF je iets van het kind te vragen, en je bent een kutwijf, omdat je samen met de vader 1 lijn vormt qua opvoeding en regels.
En interessant dat je alle adviezen zo interpreteert. Maar goed, zoals gezegd, dan ga vooral zo door. Komt die knul vanzelf niet meer langs.
donderdag 2 januari 2020 om 10:07
Geweldig bericht dit! TO! Luister hierna. Dit zijn wat goede tips.S-Groot schreef: ↑02-01-2020 10:01Ach, wat een kutsituatie voor die jongen
Ik lees dat het kind al diverse malen in therapie geweest is (althans, jij schrijft het wat negatiever), ik lees echter niet dat vader en jij ondersteuning/therapie hebben. Ga dat doen! Alsjeblieft! Ga beiden empathie kweken voor dit kind, ga hem leren begrijpen en hem leren begeleiden! Ga leren hoe het om te gaan met het gedrag dat jullie vervelend vinden en leren hoe om te gaan met jullie eigen emoties zonder dat bij dat arme kind te leggen. Leer om hem niet als de boeman/verantwoordelijke hierin te zien.
donderdag 2 januari 2020 om 10:07
Maar het liegen, twee gezichten en bedriegen gaat ons zo langzaam aan opbreken. Onzekerheid, wat moet je nu geloven? Vooral zijn vader verliest nu een beetje het vertrouwen, en voelt zich - terecht denk ik - belazerd.
Vraag je er naar, krijgen we als antwoord dat het hem spijt. En dat hij het niet meent. Maar ondertussen gaat het door.
Welke aan pak kunnen we proberen, om de vertrouwensband weer te verbeteren?
Ga hulp zoeken. Alsjeblieft! Zoals jullie het nu aanpakken werkt het toch duidelijk niet? Je zit met je handen in het haar, pa voelt zich belazerd en jij vindt dat terecht en ondertussen raken jullie steeds verder van dat kind verwijderd terwijl hij geborgenheid en veiligheid nodig heeft. Zoek hulp. Vandaag nog. Voor JULLIE dan hè, niet weer (enkel) een therapeut voor dat kind.
donderdag 2 januari 2020 om 10:12
Dit dit dit. Ik zit er zelf al helemaal onrustig onder te wezen. Die jongen heeft veiligheid nodig. Als hij een puberbui heeft moet hij weten dat er (ondanks alles) nog van hem gehouden wordt. Een puber zet zich af tegen zijn ouders, niet andersom. Wees er voor hem, door de zwaarste tijden. Met liefde en begrip.S-Groot schreef: ↑02-01-2020 10:07Ga hulp zoeken. Alsjeblieft! Zoals jullie het nu aanpakken werkt het toch duidelijk niet? Je zit met je handen in het haar, pa voelt zich belazerd en jij vindt dat terecht en ondertussen raken jullie steeds verder van dat kind verwijderd terwijl hij geborgenheid en veiligheid nodig heeft. Zoek hulp. Vandaag nog. Voor JULLIE dan hè, niet weer (enkel) een therapeut voor dat kind.
donderdag 2 januari 2020 om 10:28
Djeez, hoe oud ben je zelf zeg? Wat een kinderachtige reactie. Jij voelt je ook snel aangevallen en kan dan blijkbaar niet meer normaal antwoorden, ook al ben jij geen puber.EvilStepMom schreef: ↑02-01-2020 09:38Zo dan.....
Wat een hoop aannames worden er hier gedaan
Iemand letterlijk op woorden pakken heet dat, terwijl de waarheid een heel stuk genuanceerder ligt :
"in de weekenden zorg ik voor hem"... Uiteraard is dat "wij", maar ik had het over mezelf.
Vader heeft veel 1:1 tijd met hem, iets wat ik erg aanmoedig overigens. Ik sta daar bewust buiten.
Verder "bemoei" ik mij niet met de opvoeding, maar ik ben wel van mening, dat er ook door de "logee" mee geholpen mag worden - ik zit zelf in een rolstoel en kan bij bepaalde dingen hulp gebruiken. Zoiets heet imo empathie en behulpzaam zijn, maar wellicht zijn jullie hier van mening dat ik ook maar niet moet zeiken, en dat het mijn eigen schuld is dat ik in een rolstoel zit en het "dus" maar zelf moet uit zoeken, want God verhoedde dat je stiefzoon eens iets voor JOU doet?
Er wonen hier nog andere kinderen ja. En die hebben ook hun taken. Dat maakt ze geen personeelsleden, maar wij willen geen luie donders hier in huis die niks uit vreten. Dat is onze regel, zoals iedereen regels in huis heeft. Of mogen jullie kinderen alles doen waar ze zelf zin in hebben?
Kamer op ruimen na het spelen, glas op het aanrecht zetten na gebruik, effe die tafel dekken inderdaad.. Gut, bel de kinderbescherming, want ik put ze uit met kinderarbeid.
Vader is net zo betrokken, en doet veel. Hij voedt (mede) op, ik sluit mij aan bij zijn beslissing. Maar ik weiger een rol in te nemen dat ik als stiefmoeder indd alleen maar mag doen, geven en verzorgen, en voor de rest mn bek moet houden. Goed genoeg om te koken, poetsen en wassen. Ja doeiiii.
De verhouding tussen vader en moeder is slecht, ja. Maar dat ligt niet aan vader. Vader heeft diverse keren getracht via mediation duidelijke, nieuwe afspraken te maken, wil in gesprek blijven, maar moeder kapt dit af. Zal ook wel niet waar zijn in jullie ogen, want vaders zijn per definitie de hufter in het verhaal....
Ik dacht Echt even serieuze antwoorden te krijgen hier, maar het enige wat ik hier uit kan concluderen is - hou je bek, geef, geef geef en stel vooral geen regels! Je bent, ook na 7 jaar, helemaal niks binnen het gezin, hoe DURF je iets van het kind te vragen, en je bent een kutwijf, omdat je samen met de vader 1 lijn vormt qua opvoeding en regels.
Er staan ook wel andere reacties tussen.
Hij is een puber en ik vind ook dat het niet teveel gevraagd is mee te helpen met bv de tafel dekken of zijn eigen supllen opruimen, maar ik denk dat weinig pubers dat zonder tegenstribbelen doen.
Het is (denk ik) een fase, die voor zowel hem als voor jullie lastiger is, en dat zijn ouders gescheiden zijn helpt daarin niet mee, maar is nu eenmaal zo.
