Kinderen
alle pijlers
Stiefzoon wil hier niet meer komen
woensdag 1 januari 2020 om 22:46
Ik heb deze gebruikersnaam aan gemaakt, omdat ik mij onderhand de boze stiefmoeder ga voelen...
Ik heb een stiefzoon van 12. Ik zorg in de weekenden voor hem, in de week woont hij bij zijn moeder. De verhouding tussen de moeder en vader is moeizaam te noemen.
Ik zit de laatste tijd weer echt met de handen in mn haar - wanneer hij bij ons is, is het gezellig zo lang hij zijn zin krijgt, we leuke dingen doen of wanneer hij wat krijgt. Wanneer je wat vraagt aan hem, bijvoorbeeld hulp in het huis bij klusjes, dan wordt hij boos en is hij sjagrijnig. Afspraken die we maken, komt hij niet na, en hij liegt veel. Eigenlijk steeds meer.
Zijn vader (mijn man) en ik dien ons best voor hem, zijn consequent maar geven ook vrijheid wanneer wij denken dat hij het aan kan. Het is bij ons geen hotel, en hij heeft zich te houden aan de regels binnen ons gezin.
Hij heeft het daar dus kennelijk heel moeilijk mee, en alhoewel we dezelfde lijn trekken en daarin 1 front vormen, merken we dat hij ons tegen elkaar probeert uit te spelen.
Via zijn moeder krijgen we allerlei terugkoppelingen, dat hij het niet naar de zin heeft bij ons. En dat hij eigenlijk niet meer naar papa wil. Hier thuis zegt hij juist dat hij ons gemist heeft en dat hij graag hier is.
Het vervelende is, dat we niet meer weten wat te geloven, omdat zijn woorden zijn daden weer tegen spreken.
Wij zijn erg van de open communicatie, plannen veel tijd in om te praten, geven mogelijkheid genoeg om te delen wat dwars zit. Maar het liegen, twee gezichten en bedriegen gaat ons zo langzaam aan opbreken. Onzekerheid, wat moet je nu geloven? Vooral zijn vader verliest nu een beetje het vertrouwen, en voelt zich - terecht denk ik - belazerd.
Vraag je er naar, krijgen we als antwoord dat het hem spijt. En dat hij het niet meent. Maar ondertussen gaat het door.
Welke aan pak kunnen we proberen, om de vertrouwensband weer te verbeteren?
We hadden het leuk met de kerst, cadeautjes, spelletjes spelen, lol gehad... En de dag er na was ik weer een gemeen mens omdat ik vroeg te helpen met de tafel dekken, en zijn vader werd uitgescholden omdat hij "mijn kant koos" (lees: hij vond ook dat hij kon helpen met de tafel). Ik zorg als stiefmoeder nu 7 jaar voor hem, het is dus niet zo dat ons samengesteld gezin nog "nieuw" is.
Lang verhaal, hoop dat het duidelijk is
Ik heb een stiefzoon van 12. Ik zorg in de weekenden voor hem, in de week woont hij bij zijn moeder. De verhouding tussen de moeder en vader is moeizaam te noemen.
Ik zit de laatste tijd weer echt met de handen in mn haar - wanneer hij bij ons is, is het gezellig zo lang hij zijn zin krijgt, we leuke dingen doen of wanneer hij wat krijgt. Wanneer je wat vraagt aan hem, bijvoorbeeld hulp in het huis bij klusjes, dan wordt hij boos en is hij sjagrijnig. Afspraken die we maken, komt hij niet na, en hij liegt veel. Eigenlijk steeds meer.
Zijn vader (mijn man) en ik dien ons best voor hem, zijn consequent maar geven ook vrijheid wanneer wij denken dat hij het aan kan. Het is bij ons geen hotel, en hij heeft zich te houden aan de regels binnen ons gezin.
Hij heeft het daar dus kennelijk heel moeilijk mee, en alhoewel we dezelfde lijn trekken en daarin 1 front vormen, merken we dat hij ons tegen elkaar probeert uit te spelen.
Via zijn moeder krijgen we allerlei terugkoppelingen, dat hij het niet naar de zin heeft bij ons. En dat hij eigenlijk niet meer naar papa wil. Hier thuis zegt hij juist dat hij ons gemist heeft en dat hij graag hier is.
Het vervelende is, dat we niet meer weten wat te geloven, omdat zijn woorden zijn daden weer tegen spreken.
Wij zijn erg van de open communicatie, plannen veel tijd in om te praten, geven mogelijkheid genoeg om te delen wat dwars zit. Maar het liegen, twee gezichten en bedriegen gaat ons zo langzaam aan opbreken. Onzekerheid, wat moet je nu geloven? Vooral zijn vader verliest nu een beetje het vertrouwen, en voelt zich - terecht denk ik - belazerd.
Vraag je er naar, krijgen we als antwoord dat het hem spijt. En dat hij het niet meent. Maar ondertussen gaat het door.
Welke aan pak kunnen we proberen, om de vertrouwensband weer te verbeteren?
We hadden het leuk met de kerst, cadeautjes, spelletjes spelen, lol gehad... En de dag er na was ik weer een gemeen mens omdat ik vroeg te helpen met de tafel dekken, en zijn vader werd uitgescholden omdat hij "mijn kant koos" (lees: hij vond ook dat hij kon helpen met de tafel). Ik zorg als stiefmoeder nu 7 jaar voor hem, het is dus niet zo dat ons samengesteld gezin nog "nieuw" is.
Lang verhaal, hoop dat het duidelijk is
donderdag 2 januari 2020 om 10:29
Nog steeds geen oordeel van mij over of jij het goed of slecht doet, TO. Uit een topic komt altijd maar heel beperkt informatie over hoe dingen echt lopen.
Maar ik sluit me er wel bij aan dat je echt begeleiding moet vragen: de situatie van jouw stiefzoon is veel te ingewikkeld om je te beperken tot een forum bij het zoeken naar oplossingen. Deze vragen zou je moeten bespreken met hulpverleners die je zoon kennen en met wie je langdurig contact kan opbouwen. Die een keer thuis kunnen komen kijken om daarna praktische tips te geven. Die de hele situatie kunnen overzien; ook de impact op- en wisselwerking met andere kinderen in jullie gezin. Zij hebben er ook baat bij dat hun weekends gezellig zijn zonder dat de sfeer altijd omslaat als halfbroer er is.
En het kan dus deels ook pubertijd zijn; dat is niet te corrigeren maar een fase waar je samen doorheen moet. Lastig voor ouders maar ook voor kind; dat moet zich deels kunnen ontwikkelen tot iemand die zelfstandige keuzes maakt om later mee verder te komen. Maar in de puberteit zijn die keuzes nog erg basaal; ze willen vooral een heleboel NIET. Dat lijkt niet de bagage waar ze later hun voordeel mee gaan doen, en daar moet je mee schipperen. De “oude” manier van “doen omdat je ouders het zeggen” zal ook niet de juiste bagage zijn voor later. Dus niet gek om hulp bij te vragen: ieder kind vergt maatwerk.
Maar ik sluit me er wel bij aan dat je echt begeleiding moet vragen: de situatie van jouw stiefzoon is veel te ingewikkeld om je te beperken tot een forum bij het zoeken naar oplossingen. Deze vragen zou je moeten bespreken met hulpverleners die je zoon kennen en met wie je langdurig contact kan opbouwen. Die een keer thuis kunnen komen kijken om daarna praktische tips te geven. Die de hele situatie kunnen overzien; ook de impact op- en wisselwerking met andere kinderen in jullie gezin. Zij hebben er ook baat bij dat hun weekends gezellig zijn zonder dat de sfeer altijd omslaat als halfbroer er is.
En het kan dus deels ook pubertijd zijn; dat is niet te corrigeren maar een fase waar je samen doorheen moet. Lastig voor ouders maar ook voor kind; dat moet zich deels kunnen ontwikkelen tot iemand die zelfstandige keuzes maakt om later mee verder te komen. Maar in de puberteit zijn die keuzes nog erg basaal; ze willen vooral een heleboel NIET. Dat lijkt niet de bagage waar ze later hun voordeel mee gaan doen, en daar moet je mee schipperen. De “oude” manier van “doen omdat je ouders het zeggen” zal ook niet de juiste bagage zijn voor later. Dus niet gek om hulp bij te vragen: ieder kind vergt maatwerk.
anoniem_327275 wijzigde dit bericht op 02-01-2020 10:37
29.20% gewijzigd
donderdag 2 januari 2020 om 10:32
Gut het wordt steeds gekker. Nou wat een rotjoch. Je hebt helemaal gelijk hoor TO. Jij en je man zijn de enigen die deugen in dit verhaalEvilStepMom schreef: ↑02-01-2020 09:50Gooohhh... Gek he?
Ik had voorheen geen zin om alles uit te moeten gaan leggen mbt deze situatie, omdat ik niet vond dat het nodig was. Maar nu WORD IK aangevallen, en gepakt op woorden en dingen die kant noch wal raken!
Maar ter info dan: kijken of er dan nog zo geoordeeld wordt - (vast wel)
- zijn moeder heeft al een dossier liggen bij veilig thuis en wordt in de gaten gehouden. Er is sprake van stekstelmatig geestelijk en lichamelijk mishandelen, maar voor alsnog niet "ernstig" genoeg om de ouderlijke macht te ontzeggen
- kind heeft al meerdere keren hier langere tijd hierdoor gewoond. Toch gaat hij vanwege loyaliteitsconflict steeds terug naar moeder.
- op school is hij al twee keer geschorst vanwege ver grensoverschrijdend gedrag.
- hij heeft al diverse therapeuten versleten.
) 
donderdag 2 januari 2020 om 10:33
Denk je dat het je helpt om in de slachtofferrol te gaan en je zo aanvallend op te stellen?EvilStepMom schreef: ↑02-01-2020 09:50Gooohhh... Gek he?
Ik had voorheen geen zin om alles uit te moeten gaan leggen mbt deze situatie, omdat ik niet vond dat het nodig was. Maar nu WORD IK aangevallen, en gepakt op woorden en dingen die kant noch wal raken!
Maar ter info dan: kijken of er dan nog zo geoordeeld wordt - (vast wel
- zijn moeder heeft al een dossier liggen bij veilig thuis en wordt in de gaten gehouden. Er is sprake van stekstelmatig geestelijk en lichamelijk mishandelen, maar voor alsnog niet "ernstig" genoeg om de ouderlijke macht te ontzeggen
- kind heeft al meerdere keren hier langere tijd hierdoor gewoond. Toch gaat hij vanwege loyaliteitsconflict steeds terug naar moeder.
- op school is hij al twee keer geschorst vanwege ver grensoverschrijdend gedrag.
- hij heeft al diverse therapeuten versleten.
Je eigen houding is ook niet echt helpend hoor.
Je laatste stuk is waarschijnlijk bedoeld om aan te geven hoe 'lastig' deze jongen is, maar geeft voor mij alleen een beter beeld waarom hij zich 'zo' gedraagt.
Er is dus blijkbaar sprake van geestelijke en lichamelijke mishandeling bij moeder, en jij maakt je vooral druk om zijn gedrag bij jullie.. oké..
donderdag 2 januari 2020 om 10:37
Ja dat hij de tafel niet wil dekken. Dát is het probleem. En dat het bij TO geen hotel is he.glitglam schreef: ↑02-01-2020 10:33Denk je dat het je helpt om in de slachtofferrol te gaan en je zo aanvallend op te stellen?
Je eigen houding is ook niet echt helpend hoor.
Je laatste stuk is waarschijnlijk bedoeld om aan te geven hoe 'lastig' deze jongen is, maar geeft voor mij alleen een beter beeld waarom hij zich 'zo' gedraagt.
Er is dus blijkbaar sprake van geestelijke en lichamelijke mishandeling bij moeder, en jij maakt je vooral druk om zijn gedrag bij jullie.. oké..
donderdag 2 januari 2020 om 10:42
Okee reaguurders.
Nu wordt het gewoon TO bashen. Is ook een hobby, maar zeg niet dat je dat doet uit bestwil voor de stiefzoon want die schiet daar totaal niets mee op.
Als je echt zo verontwaardigd bent, houd dan op de stiefmoeder tegen haar haren in te strijken en denk na wat de situatie WEL kan helpen...
En ga anders gewoon lekker door naar het volgende topic, want hier is “de spiegel” nu wel voorgehouden, en in herhaling vallen is saaaaaaaai.
Nu wordt het gewoon TO bashen. Is ook een hobby, maar zeg niet dat je dat doet uit bestwil voor de stiefzoon want die schiet daar totaal niets mee op.
Als je echt zo verontwaardigd bent, houd dan op de stiefmoeder tegen haar haren in te strijken en denk na wat de situatie WEL kan helpen...
En ga anders gewoon lekker door naar het volgende topic, want hier is “de spiegel” nu wel voorgehouden, en in herhaling vallen is saaaaaaaai.
donderdag 2 januari 2020 om 10:43
Doe even normaal joh.blijmetmij schreef: ↑02-01-2020 10:42Okee reaguurders.
Nu wordt het gewoon TO bashen. Is ook een hobby, maar zeg niet dat je dat doet uit bestwil voor de stiefzoon want die schiet daar totaal niets mee op.
Als je echt zo verontwaardigd bent, houd dan op de stiefmoeder tegen haar haren in te strijken en denk na wat de situatie WEL kan helpen...
En ga anders gewoon lekker door naar het volgende topic, want hier is “de spiegel” nu wel voorgehouden, en in herhaling vallen is saaaaaaaai.
donderdag 2 januari 2020 om 10:44
Ja, dat is een probleem inderdaad, want verder lijkt die jongen het fijn te hebbenSallySpectra* schreef: ↑02-01-2020 10:37Ja dat hij de tafel niet wil dekken. Dát is het probleem. En dat het bij TO geen hotel is he.
Blijkbaar zijn alle 'volwassenen' teveel bezig met wat zíj belangrijk vinden en de strijd aan te gaan om dit soort kleine dingen, terwijl er in het leven van deze jongen blijkbaar veel lijkt te spelen.
Zijn gedrag is niet leuk en prettig, maar misschien kan dat ook niet anders gezien zijn thuissituatie.
ik ben benieuwd hoe hij later gaat terugkijken op zijn jeugd en de rol van beide ouders.
donderdag 2 januari 2020 om 10:44
blijmetmij schreef: ↑02-01-2020 10:42Okee reaguurders.
Nu wordt het gewoon TO bashen. Is ook een hobby, maar zeg niet dat je dat doet uit bestwil voor de stiefzoon want die schiet daar totaal niets mee op.
Als je echt zo verontwaardigd bent, houd dan op de stiefmoeder tegen haar haren in te strijken en denk na wat de situatie WEL kan helpen...
En ga anders gewoon lekker door naar het volgende topic, want hier is “de spiegel” nu wel voorgehouden, en in herhaling vallen is saaaaaaaai.
Verkeerde forum mop.
donderdag 2 januari 2020 om 10:44
Ik betwijfel alleen of TO wel in die spiegel gekeken heeftblijmetmij schreef: ↑02-01-2020 10:42
En ga anders gewoon lekker door naar het volgende topic, want hier is “de spiegel” nu wel voorgehouden, en in herhaling vallen is saaaaaaaai.
donderdag 2 januari 2020 om 10:46
Laat mij raden dat vinden jij en je man allemaal de schuld van moeder.EvilStepMom schreef: ↑02-01-2020 09:50
- op school is hij al twee keer geschorst vanwege ver grensoverschrijdend gedrag.
- hij heeft al diverse therapeuten versleten.
Het is ook de schuld van moeder dat het contact tussen vader en moeder slecht verloopt.
Ik zou ook geen zin hebben om in gesprek te gaan met een vader en stiefmoeder die niet bereid zijn naar oplossingen te zoeken maar alleen maar beschuldigend kunnen wijzen dat alles wat zoon verkeerd doet haar schuld is en dat zij het perfect doen.
Een vader en stiefmoeder die geen oog hebben voor het welbevinden van het kind naar alleen kunnen zaniken over hij doet zijn takjes niet en dat komt doordat moeder hem niet goed opvoedt.
Alsof er geen belangrijkere problemen zijn op dit moment.
donderdag 2 januari 2020 om 10:54
Dus dat kind word 5 dagen per week mishandelt. En in plaats van dat je man als parttime ouder ervoor zorgt dat die 2 dagen een veilige haven zijn, gaan jullie de strijd aan om onzinnige dingen.
Die jongen krijgt al genoeg te verduren, en leert al levenslessen die zijn leeftijdsgenoten over het algemeen nog niet leren. Die jongen heeft op langere termijn meer aan onvoorwaardelijke liefde en veiligheid in deze situatie. En ik ben een groot voorstander van kinderen taken geven hoor. Maar niet als het constante strijd kost en het kind al in een uiterst verdrietige situatie zit. Misschien kunnen jullie wat boeken lezen over de ontwikkeling van pubers.
Die jongen krijgt al genoeg te verduren, en leert al levenslessen die zijn leeftijdsgenoten over het algemeen nog niet leren. Die jongen heeft op langere termijn meer aan onvoorwaardelijke liefde en veiligheid in deze situatie. En ik ben een groot voorstander van kinderen taken geven hoor. Maar niet als het constante strijd kost en het kind al in een uiterst verdrietige situatie zit. Misschien kunnen jullie wat boeken lezen over de ontwikkeling van pubers.
anoniem_388067 wijzigde dit bericht op 02-01-2020 10:55
2.26% gewijzigd
donderdag 2 januari 2020 om 10:59
Feitelijk gezien is hij dat ook.
Zijn thuis is bij zijn moeder. In het weekend logeert hij daar.
Hij maakt gewoon geen deel uit van dat gezin maar moet wel de takjes doen. Dat wringt.
Zeker als het in het weekend altijd zijn beurt is want de dagen dat de andere kinderen aan de buurt zijn is hij er niet..
Op je werk ga je ook klagen als je als part timer net zoveel moet doen als een full timer.
donderdag 2 januari 2020 om 11:03
De felle reacties zijn mi een reactie op de harde houding van TO richting haar stiefzoon, iig op het forum komt die houding wel zo over voordat er weer over aannames gejankt gaat worden.
Ik hoop in ieder geval van harte dat ze in haar oren knoopt dat het gedrag van deze jongen voortkomt uit een benarde situatie en bepaalde behoeftes die daaruit voortkomen, zoals een stukje extra erkenning. En hoe destructief ook, maar dat kan recalcitrant gedrag in de hand werken.
Ik raad dus aan bij deze jongen te blijven kijken naar wat er achter zit. Feit is dat hij zich nergens echt thuis en gezien voelt. Zoals dat met die tafel dekken, laat het op dat moment gewoon even en kom (en dan niet jij, maar het liefst vaders) er op een later moment rustig op terug, gewoon vragen 'Wat was er nou? Waarom wilde je niet helpen met de tafel dekken?'
Dat je dat bij de niet-logés anders aan zou pakken doet er niet toe.
Ik hoop in ieder geval van harte dat ze in haar oren knoopt dat het gedrag van deze jongen voortkomt uit een benarde situatie en bepaalde behoeftes die daaruit voortkomen, zoals een stukje extra erkenning. En hoe destructief ook, maar dat kan recalcitrant gedrag in de hand werken.
Ik raad dus aan bij deze jongen te blijven kijken naar wat er achter zit. Feit is dat hij zich nergens echt thuis en gezien voelt. Zoals dat met die tafel dekken, laat het op dat moment gewoon even en kom (en dan niet jij, maar het liefst vaders) er op een later moment rustig op terug, gewoon vragen 'Wat was er nou? Waarom wilde je niet helpen met de tafel dekken?'
Dat je dat bij de niet-logés anders aan zou pakken doet er niet toe.
donderdag 2 januari 2020 om 11:04
Klopt helemaal. Heb het bij mijn eigen kinderen ook gezien.sugarmiss schreef: ↑02-01-2020 10:59Feitelijk gezien is hij dat ook.
Zijn thuis is bij zijn moeder. In het weekend logeert hij daar.
Hij maakt gewoon geen deel uit van dat gezin maar moet wel de takjes doen. Dat wringt.
Zeker als het in het weekend altijd zijn beurt is want de dagen dat de andere kinderen aan de buurt zijn is hij er niet..
Op je werk ga je ook klagen als je als part timer net zoveel moet doen als een full timer.
In elk opzicht geen deel uitmaken van het "gezin" behalve als het op taken aankomt.
donderdag 2 januari 2020 om 11:12
In normale situaties zouden taakjes helemaal geen probleem moeten zijn. Maar dit kind vertoont afwijkend gedrag door zijn instabiele situatie.
Doordrammen op taakjes heeft hier weinig zin lijkt mij, hij heeft het nodig dat iemand echt naar hem kijkt en dat er iemand echt naar hem luistert.
Een kind tussen 3 vuren is gewoon niet goed voor het kind.
Één van de ouders zou dit moeten zien en het moeten oppakken, hem veiligheid bieden en het beter maken.
In plaats daarvan is moeder volgens jou niet stabiel en jij en vader vormen een front tegen hem. Maar juist dat kind heeft het nodig dat iemand met hem een front vormt.
Probeer eens eerst uit de negatieve spiraal te komen en echt te kijken naar wat dit kind nodig heeft.
donderdag 2 januari 2020 om 11:27
Zo eens on topic, jemig wat wordt er gehakt op TO, ze heeft zo summier mogelijk geprobeerd om haar probleem neer te leggen. En daar gaan aannames op los,
blijmetmij geeft mijns insziens goede tips, zonder kleuring door clichee vooroordelen over de standaard boze stiefmoeder en het onbegrepen stiefkind.
To the point je eerste posting:
Hij is gigantisch aan het puberen (heb het hier in huis ook) jantje huilt/jantje lacht/jante is boos en jantje is volwassen en nee toch nog een kind en dat gevoelsmatig binnen een minuut.
Dus die reacties en het weigeren mee te helpen, en ook het veranderen van perspectief al naar gelang met wie hij spreekt zou ik toch echt ook onder de hormonen scharen.
Ben je daarmee geholpen, nou nee niet echt, want je hebt geen oplossing. Dan moet je - zo zeggen mijn vrienden met oudere kinderen- toch echt nog wachten tot ze jaar of 20 zijn. Schijnbaar wordt het dan beter, voor ons nog 4 jaar tot oudste zover is en dan begint jongste met hetzelfde verhaal. Maar sommige situaties, dan verlang ik ook wel eens naar behangplaksel.
Wat je daarna allemaal schrijft is echter andere koek.
Ik denk echt dat jullie samen met Veilig Thuis een gesprek aan moeten gaan hoe jullie met de situatie om kunnen gaan en hulp te krijgen om hem op zijn beurt dan te helpen. Als je geestelijk/lichamelijk "een beetje" (want schijnbaar is het "niet genoeg"om hem uit huis te plaatsen -> belachelijk mijns inziens) mishandelt wordt, dan zwank je tussen ik test of de anderen dat ook bij mij doen, ik test of de anderen mij wel lief/leuk/aardig vinden of dat dat ook aan voorwaarden gebonden is.
Een hele stressige en energievretende situatie een puber die voor grootste deel in een enigszins emotioneel onveilige omgeving opgroeid en al die dingen spelen mee in zijn gedrag.
Maar dat betekent niet dat je hier niet zo mogen schrijven en zo je gedachten kunt ordenen, maar ik zou denk ik voor psychologische ondersteuning gaan om iedereen hierin beter te kunnen begeleiden.
blijmetmij geeft mijns insziens goede tips, zonder kleuring door clichee vooroordelen over de standaard boze stiefmoeder en het onbegrepen stiefkind.
To the point je eerste posting:
Hij is gigantisch aan het puberen (heb het hier in huis ook) jantje huilt/jantje lacht/jante is boos en jantje is volwassen en nee toch nog een kind en dat gevoelsmatig binnen een minuut.
Dus die reacties en het weigeren mee te helpen, en ook het veranderen van perspectief al naar gelang met wie hij spreekt zou ik toch echt ook onder de hormonen scharen.
Ben je daarmee geholpen, nou nee niet echt, want je hebt geen oplossing. Dan moet je - zo zeggen mijn vrienden met oudere kinderen- toch echt nog wachten tot ze jaar of 20 zijn. Schijnbaar wordt het dan beter, voor ons nog 4 jaar tot oudste zover is en dan begint jongste met hetzelfde verhaal. Maar sommige situaties, dan verlang ik ook wel eens naar behangplaksel.
Wat je daarna allemaal schrijft is echter andere koek.
Ik denk echt dat jullie samen met Veilig Thuis een gesprek aan moeten gaan hoe jullie met de situatie om kunnen gaan en hulp te krijgen om hem op zijn beurt dan te helpen. Als je geestelijk/lichamelijk "een beetje" (want schijnbaar is het "niet genoeg"om hem uit huis te plaatsen -> belachelijk mijns inziens) mishandelt wordt, dan zwank je tussen ik test of de anderen dat ook bij mij doen, ik test of de anderen mij wel lief/leuk/aardig vinden of dat dat ook aan voorwaarden gebonden is.
Een hele stressige en energievretende situatie een puber die voor grootste deel in een enigszins emotioneel onveilige omgeving opgroeid en al die dingen spelen mee in zijn gedrag.
Maar dat betekent niet dat je hier niet zo mogen schrijven en zo je gedachten kunt ordenen, maar ik zou denk ik voor psychologische ondersteuning gaan om iedereen hierin beter te kunnen begeleiden.
donderdag 2 januari 2020 om 11:33
Of To dikt het allemaal een beetje aan en is er geen sprake van mishandeling en is hij daarom niet uit huis geplaatstLivingston schreef: ↑02-01-2020 11:27
Als je geestelijk/lichamelijk "een beetje" (want schijnbaar is het "niet genoeg"om hem uit huis te plaatsen -> belachelijk mijns inziens) mishandelt wordt,
donderdag 2 januari 2020 om 11:37
Het zijn luie donders, het is hier geen hotel, iedereen heeft taken.
Sommige mensen hebben gewoon echt hun leven en opvoeding zo ingericht. Ik ken gezinnen waar de kinderen het zakgeld moeten verdienen, en pubers ook algemene schoonmaaktaken moeten doen.
Voor mij klinkt dat heel vreemd en een beetje liefdeloos, maar met mijn opvoeding heb ik inderdaad luie donders gecreëerd, die naast hun eigen kamer bijhouden hooguit eens een vaatwasser uitruimen of op verzoek stofzuigen.
Ik snap wel dat zo’n kind dan liever niet meer komt, als het altijd zo’n nare sfeer is. Ik snap ook dat hij dat niet toe durft te geven in ‘familieberaad’ waar hij kennelijk niet als volwaardig gezinslid wordt gezien.
Sommige mensen hebben gewoon echt hun leven en opvoeding zo ingericht. Ik ken gezinnen waar de kinderen het zakgeld moeten verdienen, en pubers ook algemene schoonmaaktaken moeten doen.
Voor mij klinkt dat heel vreemd en een beetje liefdeloos, maar met mijn opvoeding heb ik inderdaad luie donders gecreëerd, die naast hun eigen kamer bijhouden hooguit eens een vaatwasser uitruimen of op verzoek stofzuigen.
Ik snap wel dat zo’n kind dan liever niet meer komt, als het altijd zo’n nare sfeer is. Ik snap ook dat hij dat niet toe durft te geven in ‘familieberaad’ waar hij kennelijk niet als volwaardig gezinslid wordt gezien.
donderdag 2 januari 2020 om 11:41
Tot ze een vriendje/vriendinnetje krijgen of op zichzelf gaan wonen. Dan blijkt ineens dat ze de troep in hun eigen huis wel zien en prima in staat zijn hun huishouden te runnen.MinkeDeWit schreef: ↑02-01-2020 11:37Voor mij klinkt dat heel vreemd en een beetje liefdeloos, maar met mijn opvoeding heb ik inderdaad luie donders gecreëerd, die naast hun eigen kamer bijhouden hooguit eens een vaatwasser uitruimen of op verzoek stofzuigen.
