Kinderen
alle pijlers
Studeren: wel of geen kind?
zondag 15 februari 2009 om 16:47
Hoi allemaal,
IK ben benieuwd of er meiden zijn die studeren, maar ook een kind hebben of zwanger zijn of dat misschien willen worden.
Ik ben 22, studeer nog en woon samen.
Als het onderwerp baby's ergens valt krijg ik er weer zin in. Steeds besluiten we dan samen heel verstandig dat ik eerst mijn opleiding moet afmaken, maar toch komt het onderwerp steeds terug. Mijn vriend heeft al wel een baan en zou er eigenlijk ook wel zin in hebben.
Heeft iemand tips, ervaringen?
IK ben benieuwd of er meiden zijn die studeren, maar ook een kind hebben of zwanger zijn of dat misschien willen worden.
Ik ben 22, studeer nog en woon samen.
Als het onderwerp baby's ergens valt krijg ik er weer zin in. Steeds besluiten we dan samen heel verstandig dat ik eerst mijn opleiding moet afmaken, maar toch komt het onderwerp steeds terug. Mijn vriend heeft al wel een baan en zou er eigenlijk ook wel zin in hebben.
Heeft iemand tips, ervaringen?
zondag 15 februari 2009 om 20:03
Mijn oudste kinderen (nu 16 en 14) zijn geboren toen ik nog studeerde (mijn eerste studie was bijna klaar, met de tweede was ik net begonnen). De eerste baby was niet gepland, voor de tweede hebben we bewust gekozen in het kader: als we dan toch een gezin vormen, dan ook maar gelijk die tweede erachteraan, dan is het leeftijdsverschil klein.
Maar ik dwaal af. Natuurlijk kan het, studeren en een kind hebben. Maar terugkijkend op die periode, zou ik het nooit iemand aanraden. Ik vond het gewoon géén leuke periode. Een fulltime studie, af en toe een bijbaantje, een huishouden, de zorg voor kleintjes - ik kon het allemaal maar nét bolwerken. Uiteindelijk lukte dat wel en toen ik mijn bul ontving, stonden mijn kinderen naast me en daar was ik retetrots op, maar nogmaals: ik zou het niemand aanraden, want ook al redde ik het prima, tijd om bewust te genieten was er niet.
Toevallig keek ik vanochtend wat filmpjes van de babytijd van de oudsten terug, en ik realiseerde me dat ik me daar héél erg weinig van herinnerde. Niet leuk. Dus om op jouw vraag terug te komen: natuurlijk kan het, studeren en jong aan kinderen beginnen, maar is het ook leuk? Ik vind van niet.
Maar ik dwaal af. Natuurlijk kan het, studeren en een kind hebben. Maar terugkijkend op die periode, zou ik het nooit iemand aanraden. Ik vond het gewoon géén leuke periode. Een fulltime studie, af en toe een bijbaantje, een huishouden, de zorg voor kleintjes - ik kon het allemaal maar nét bolwerken. Uiteindelijk lukte dat wel en toen ik mijn bul ontving, stonden mijn kinderen naast me en daar was ik retetrots op, maar nogmaals: ik zou het niemand aanraden, want ook al redde ik het prima, tijd om bewust te genieten was er niet.
Toevallig keek ik vanochtend wat filmpjes van de babytijd van de oudsten terug, en ik realiseerde me dat ik me daar héél erg weinig van herinnerde. Niet leuk. Dus om op jouw vraag terug te komen: natuurlijk kan het, studeren en jong aan kinderen beginnen, maar is het ook leuk? Ik vind van niet.
.
zondag 15 februari 2009 om 20:21
Hoe meer verhalen ik lees, hoe meer ik achter onze keuze sta om er niet aan te beginnen voor ik afgestudeerd ben. Ik wil niet op mijn tenen hoeven te lopen om het allemaal te redden. Ik wil mijn kinderen geen 3/4 dagen in de week uitbesteden aan een kinderdagverblijf. Ik wil er ook gewoon zelf van kunnen genieten. En het niet nu al doen om het willen en omdat het wel kan. Het kan ook wel, maar of het zo leuk en verstandig is? Ik denk van niet.
zondag 15 februari 2009 om 20:40
Ik heb netjes gewacht tot ik afgestudeerd ben en omdat ik werken en een kind in het eerste jaar echt niet kon combineren (mede door een altijd ziek kind en een post natale depressie) besloot ik nog een studierichting erbij te doen. Het was dus geen must, die extra richting, wat enorm veel druk scheelde. Want leren voor tentamens? Vergeet het maar. Kom je niet aan toe. Papers? Met heel veel moeite. Nee, als je niet afgestudeerd bent, zou ik dit zeker niet aanraden want de kans dat je enorm veel vertraging oploopt is honderd keer groter dan dat je maar een paar maanden achter loopt.
Hoe voorbereid je ook bent, je weet nooit hoe het is met een kind van tevoren en de omstandigheden zullen denk ik bijna altijd zwaarder uitvallen. Als je de keus hebt, zou ik zeggen: wachten.
Hoe voorbereid je ook bent, je weet nooit hoe het is met een kind van tevoren en de omstandigheden zullen denk ik bijna altijd zwaarder uitvallen. Als je de keus hebt, zou ik zeggen: wachten.
zondag 15 februari 2009 om 20:46
Een oud-studiegenote/vriendin van mij is bevallen van haar eerste kind halverwege haar studie, studeerde af hoogzwanger van de tweede, en heeft haar derde kind tijdens het 2e jaar van haar AIO-schap gekregen. Ik weet dat zij dit als heel fijn heeft ervaren. De omstandigheden waren wel optimaal: stabiele relatie, afgestudeerde werkende partner, geen studie met veel of verplichte contacturen en -above all!- een beschikbare plaats op het gratis KDV van de universiteit.
Tijdens het hele traject tot haar promotie hebben de geboortes van haar 3 kinderen misschien voor hooguit 2 a 3 jaar vertraging gezorgd. Eind volgens jaar zal ze, als alles goed verloopt, promoveren. Ze is dan 33, haar jongste gaat dan net naar de basisschool, haar gezinswens is vervuld en ze kan zich fulltime en zonder onderbreking op haar academische carriere storten.
Destijds, toen zij haar eerste verwachtte, was ik behoorlijk verbaasd over haar keuze (ik moest zelf toen nog niet aan kinderen dénken). Maar achteraf vind ik haar timing helemaal zo gek nog niet..
Tijdens het hele traject tot haar promotie hebben de geboortes van haar 3 kinderen misschien voor hooguit 2 a 3 jaar vertraging gezorgd. Eind volgens jaar zal ze, als alles goed verloopt, promoveren. Ze is dan 33, haar jongste gaat dan net naar de basisschool, haar gezinswens is vervuld en ze kan zich fulltime en zonder onderbreking op haar academische carriere storten.
Destijds, toen zij haar eerste verwachtte, was ik behoorlijk verbaasd over haar keuze (ik moest zelf toen nog niet aan kinderen dénken). Maar achteraf vind ik haar timing helemaal zo gek nog niet..
zondag 15 februari 2009 om 21:08
Als jullie heel graag nu een kind willen... dan is er geen enkele reactie hier die jullie kan tegenhouden...
Ik vind dat gepland of ongepland ook totaal geen verschil maakt in de keuze voor nu een kind. Het lijkt me wel dat als je gepland een kind krijgt (zoals in jullie geval) dat de beginomstandigheden en de situatie meestal beter is dan bij een ongeplande zwangerschap. Jullie zouden dus extra goed moeten weten waar je aan begint.
De VU heeft een kolfruimte, een mamagroep, een eigen creche en kan zorgen voor 3 maanden zwangerschapsverlof...
Alleen tijdens dit verlof is er natuurlijk niemand die jouw taken even waarneemt en alles wat je dus gemist hebt is achterstand...
Hoe zit dat binnen jouw opleiding? Wat hebben ze hier voor mogelijkheden?
Ik zei toen ik zwanger was dat ik na 6 weken weer aan de studie zou beginnen...het werden 8 maanden...
Ik was zo ppd-erig als wat en ook echt niet in staat om te studeren... naast de lichamelijke klachten kun je ook psychische klachten krijgen van een zwangerschap.
Ik ben dus weer begonnen toen mijn dochter zo'n 8 maanden was en toen sliep ze 's avonds nog steeds voor geen meter... Dat vraagt om een hele strakke planning. (Lukte mij niet goed in het begin)
Ik ben dan ongepland zwanger geworden (en alleenstaand) en nu begin ik pas weer echt alle vakken te halen.
Mijn dochter gaat 3, 4 en soms 5 (maar meestal geen 9 tot 6 dagen) naar een gastouder. Deze mensen zijn heel flexibel, ze wonen bij mij om de hoek en ik zou echt niet weten wat ik zonder ze gemoeten had.
Toch is het mij wel eens gebeurd dat ik dochter daar in pyjama afleverde als alles een beetje tegen zat en ik een tentamen had dat om 8.45 begon.
Het gaat hier dus niet altijd even vlekkeloos maar nu gelukkig wel steeds beter
Ik vind dat gepland of ongepland ook totaal geen verschil maakt in de keuze voor nu een kind. Het lijkt me wel dat als je gepland een kind krijgt (zoals in jullie geval) dat de beginomstandigheden en de situatie meestal beter is dan bij een ongeplande zwangerschap. Jullie zouden dus extra goed moeten weten waar je aan begint.
De VU heeft een kolfruimte, een mamagroep, een eigen creche en kan zorgen voor 3 maanden zwangerschapsverlof...
Alleen tijdens dit verlof is er natuurlijk niemand die jouw taken even waarneemt en alles wat je dus gemist hebt is achterstand...
Hoe zit dat binnen jouw opleiding? Wat hebben ze hier voor mogelijkheden?
Ik zei toen ik zwanger was dat ik na 6 weken weer aan de studie zou beginnen...het werden 8 maanden...
Ik was zo ppd-erig als wat en ook echt niet in staat om te studeren... naast de lichamelijke klachten kun je ook psychische klachten krijgen van een zwangerschap.
Ik ben dus weer begonnen toen mijn dochter zo'n 8 maanden was en toen sliep ze 's avonds nog steeds voor geen meter... Dat vraagt om een hele strakke planning. (Lukte mij niet goed in het begin)
Ik ben dan ongepland zwanger geworden (en alleenstaand) en nu begin ik pas weer echt alle vakken te halen.
Mijn dochter gaat 3, 4 en soms 5 (maar meestal geen 9 tot 6 dagen) naar een gastouder. Deze mensen zijn heel flexibel, ze wonen bij mij om de hoek en ik zou echt niet weten wat ik zonder ze gemoeten had.
Toch is het mij wel eens gebeurd dat ik dochter daar in pyjama afleverde als alles een beetje tegen zat en ik een tentamen had dat om 8.45 begon.
Het gaat hier dus niet altijd even vlekkeloos maar nu gelukkig wel steeds beter
zondag 15 februari 2009 om 21:16
Ik heb mijn oudste gekregen toen ik in het laatste jaar van mijn studie zat. Was al getrouwd, enzovoorts. Maar nu zijn we 2,5 jaar verder en ik heb nóg geen diploma. Dochter heeft een tijdje in de couveuse gelegen, ik moest vroeg stoppen met studeren vanwege complicaties. Ik vond een baan, deeltijdstudie schoot niet op, werd weer zwanger omdat we toch graag weinig leeftijdsverschil wilden, en inmiddels dus nog steeds geen diploma.
Ik was dan niet gepland zwanger bij de eerste, en we hadden geen geschikte woonruimte. Maar als ik het over had kunnen doen had ik éérst mijn diploma gehaald. Dat had zoveel meer rust en zekerheid gegeven, zoveel meer kans op een leuke baan, enzovoorts.
Het ligt ook enorm aan de instelling waar je studeert. Mijn opleiding deed níets om me te helpen, dacht niet mee, had totaal geen regeling voor zwangere studentes, moest alles zelf uitzoeken en kreeg geen medewerking. Ik heb me dit schooljaar opnieuw ingeschreven, maar vanwege een totaal gebrek aan wat voor beleid dan ook en geen zin om mee te denken vanuit de opleiding heb ik het moeten opgeven en moet ik iets totaal anders verzinnen. Dit diploma gaat er in ieder geval niet komen. En dat terwijl ik nog maar 10 maanden moest toen ik zwanger werd....
Intussen was de hele opleiding veranderd, ik moest enorm veel inhalen en overdoen vanwege veranderde inhoud en zou dus nu 1,5 jaar ipv 10 maanden erover doen om mijn diploma te halen.
Ik denk dat het zéker kan, maar het is loeizwaar. Klasgenoten zijn niet gewend aan mensen met baby's, gaan er vanuit dat je altijd beschikbaar bent voor school, KDV is lastig te regelen als je studeert, want je hebt geen vast rooster, thuis studeren lukt met ijzeren discipline, en dit dus alleen in het beste geval, dat je dus een probleemloze zwangerschap hebt en een makkelijk kind. Als je zoals in mijn geval lastige zwangerschappen met ziekenhuisopnames en baby's in het ziekenhuis na de bevalling hebt dan wordt het alweer moeilijker.
Mijn jongste mócht de eerste tijd niet eens naar een KDV of opvang, heeft 2 maanden in het ziekenhuis gelegen en pas toen hij 8 maanden was kon ik weer iets beginnen. Dat is een zeldzaamheid, maar het kan allemaal heel anders lopen dan je denkt of wilt en dan is het wel zo fijn om een diploma te hebben.
Ik was dan niet gepland zwanger bij de eerste, en we hadden geen geschikte woonruimte. Maar als ik het over had kunnen doen had ik éérst mijn diploma gehaald. Dat had zoveel meer rust en zekerheid gegeven, zoveel meer kans op een leuke baan, enzovoorts.
Het ligt ook enorm aan de instelling waar je studeert. Mijn opleiding deed níets om me te helpen, dacht niet mee, had totaal geen regeling voor zwangere studentes, moest alles zelf uitzoeken en kreeg geen medewerking. Ik heb me dit schooljaar opnieuw ingeschreven, maar vanwege een totaal gebrek aan wat voor beleid dan ook en geen zin om mee te denken vanuit de opleiding heb ik het moeten opgeven en moet ik iets totaal anders verzinnen. Dit diploma gaat er in ieder geval niet komen. En dat terwijl ik nog maar 10 maanden moest toen ik zwanger werd....
Intussen was de hele opleiding veranderd, ik moest enorm veel inhalen en overdoen vanwege veranderde inhoud en zou dus nu 1,5 jaar ipv 10 maanden erover doen om mijn diploma te halen.
Ik denk dat het zéker kan, maar het is loeizwaar. Klasgenoten zijn niet gewend aan mensen met baby's, gaan er vanuit dat je altijd beschikbaar bent voor school, KDV is lastig te regelen als je studeert, want je hebt geen vast rooster, thuis studeren lukt met ijzeren discipline, en dit dus alleen in het beste geval, dat je dus een probleemloze zwangerschap hebt en een makkelijk kind. Als je zoals in mijn geval lastige zwangerschappen met ziekenhuisopnames en baby's in het ziekenhuis na de bevalling hebt dan wordt het alweer moeilijker.
Mijn jongste mócht de eerste tijd niet eens naar een KDV of opvang, heeft 2 maanden in het ziekenhuis gelegen en pas toen hij 8 maanden was kon ik weer iets beginnen. Dat is een zeldzaamheid, maar het kan allemaal heel anders lopen dan je denkt of wilt en dan is het wel zo fijn om een diploma te hebben.
zondag 15 februari 2009 om 21:17
Koeka, gratis kdv van de universiteit is niet meer aan de orde sinds de nieuwe regels voor kinderdagverblijven. Ik heb daar ook naar gekeken, maar het kdv dat bij mijn universiteit hoorde, is nu gewoon een zelfstandig, duurbetaald kdv met een lange wachtlijst.
Je hebt wel recht op tegemoetkoming als je student bent en stufi ontvangt, maar dat is via de gemeente en elke gemeente heeft daar z'n eigen regels voor. Als je geen recht meer hebt op stufi (bijvoorbeeld door studievertraging), dan blijft alleen de optie om te werken over.
Overigens is het ook qua studie een andere tijd intussen. Ik val er niet meer onder, omdat ik geen colleges meer hoef te volgen, maar bij mijn faculteit hebben alle colleges aanwezigheidsplicht en heb je te maken met veel toetsmomenten en alleen nog maar herkansing binnen het semester. De studiedruk is een stuk hoger en je kunt je eigen tijd niet meer zo makkelijk indelen.
Al die dingen maken de optie om tijdens je studie kinderen te krijgen wel een stuk minder aantrekkelijk dan pak 'm beet een jaar of tien geleden, toen jouw vriendin ervoor stond.
Je hebt wel recht op tegemoetkoming als je student bent en stufi ontvangt, maar dat is via de gemeente en elke gemeente heeft daar z'n eigen regels voor. Als je geen recht meer hebt op stufi (bijvoorbeeld door studievertraging), dan blijft alleen de optie om te werken over.
Overigens is het ook qua studie een andere tijd intussen. Ik val er niet meer onder, omdat ik geen colleges meer hoef te volgen, maar bij mijn faculteit hebben alle colleges aanwezigheidsplicht en heb je te maken met veel toetsmomenten en alleen nog maar herkansing binnen het semester. De studiedruk is een stuk hoger en je kunt je eigen tijd niet meer zo makkelijk indelen.
Al die dingen maken de optie om tijdens je studie kinderen te krijgen wel een stuk minder aantrekkelijk dan pak 'm beet een jaar of tien geleden, toen jouw vriendin ervoor stond.
zondag 15 februari 2009 om 21:23
Ik denk overigens wel dat het een stúk makkelijker zou zijn als mijn inkomen niet nodig was. Als je vriend/man zoveel verdient dat hij jullie kan onderhouden als jij studeert zou het te doen moeten zijn. Maar in mijn geval: als ik wil studeren zal ik moeten werken om dat te bekostigen en als ik werk wordt het weer lastiger om een studie te volgen.... Al met al herken ik me heel erg in het verhaal van Mariannanas. Ik geniet me suf van mijn kinderen en ook met diploma zou ik gewoon 4 dagen per week werken, dus voor de opvang maakt het niet uit, ze gaan toch 3 dagen. Maar ik heb weleens het gevoel dat ik zó druk ben met alles regelen en alles voor elkaar krijgen met betrekking tot studie, ander huis, financieen, werk, relatie en sociaal leven dat ik vergeet om te genieten van de kinderen.
zondag 15 februari 2009 om 21:23
Ik snap echt niet waarom iemand (net?) studeert en een kind wil. Waarom begin je dan uberhaupt aan een studie, als je die vervolgens toch zo goed als wil weggooien? Mag ik vragen wat je studie is TO? Want je hebt studeren en studeren. Geneeskunde duurt bijvoorbeeld in eerste instantie 4 jaar. Maar wil je ook echt wat kunnen/worden, dan ben je een stuk langer bezig. Ik snap dat je dan een kinderwens niet tot in eeuwigheid in de koelkast zet bijvoorbeeld. En zo zijn er wel meer studies die lang duren als je een specialisme volgt. Ik begrijp nogmaals dat je daar niet alles voor opzij wilt zetten.
Maar mensen die een HBO studie volgen, noemen zichzelf ook studerende. Toen ik HBO-V deed, zei ik ook dat ik studeerde. Dit was echter een overzichtelijke studie van 4 jaar met zo goed als baangarantie. Ik zie niet in waarom je een HBO studie niet nog 2 jaar kunt uitzitten om die af te maken en dan aan de kindjes te beginnen.
Dus TO, wat studeer je eigenlijk?
Maar mensen die een HBO studie volgen, noemen zichzelf ook studerende. Toen ik HBO-V deed, zei ik ook dat ik studeerde. Dit was echter een overzichtelijke studie van 4 jaar met zo goed als baangarantie. Ik zie niet in waarom je een HBO studie niet nog 2 jaar kunt uitzitten om die af te maken en dan aan de kindjes te beginnen.
Dus TO, wat studeer je eigenlijk?
zondag 15 februari 2009 om 21:24
Is het ook Q, maar deze studie was het daarnaast ook niet voor mij. Als het dat wél was had ik er een andere draai aan gegeven. Maar nu mag ik een opleiding vanuit mijn werk gaan volgen in de richting die ik leuk vind, betaald. Dus ik twijfel er niet aan dat dat diploma er ooit komt, alleen was het zóveel makkelijker geweest als dat 2,5 jaar geleden was geweest.
zondag 15 februari 2009 om 21:25
zondag 15 februari 2009 om 21:30
Omdat, Eowyn, ik nogal weinig vertrouwen heb in de slagingskans van een studie als een meisje van 22 zo nodig NU aan de kindjes moet beginnen. Dat is romantiek die spreekt en heeft weinig te maken met de wens en wil om een studie Af te maken. Tuurlijk kan ze daarna gaan werken, maar dan wel zonder dat diploma waarvan ik aannam dat ze dat op een bepaald moment in haar leven toch wel als zinvol zag. Zo mega erg is het niet om je studie nog die twee jaartjes te geven die het nodig heeft. Anders had je net zo goed niet kunnen beginnen is mijn mening.
zondag 15 februari 2009 om 21:32
zondag 15 februari 2009 om 21:41
Nou Intiem ik was ook 22 toen ik ongepland zwanger werd... Ik doe toch echt mijn uiterste best om gewoon netjes af te studeren... Het is zwaar en ik haal geen supercijfers maar met een beetje medewerking van de opleiding moet het toch lukken. Gelukkig hebben ze hier wel allerlei regelingen en voorzieningen...
zondag 15 februari 2009 om 21:46
Ik moet inderdaad nog maar twee jaar, maar dan? Dan ben je zwanger en heb je geen baan en ook geen inkomen. Als je wel een beginnende baan hebt. Wie zeg dat je dan parttime kan werken? Dan heb ik uiteindelijk een kind 4 dagen op kdv in plaats van 3. Als je een kind neemt voor je een vast contract hebt lig je er ook zo weer uit. Ik denk soms dat ik een kind nu meer tijd kan geven dan straks.
zondag 15 februari 2009 om 21:51
zondag 15 februari 2009 om 21:53
Oh, en Intiem, ik heb haar juist afgeraden om nu zwanger te worden. Maar om nu direct te doen alsof een jonge moeder zonder diploma geen enkele ambitie heeft en nergens meer komt... Ik denk dat er net zoveel moeders van 30 zijn die stoppen met werken na hun studie en na de kinderen en gewoon ook nergens meer komen. Heeft niet zo gek veel met leeftijd te maken, wel met de doelen die je jezelf stelt en je ambitie.
zondag 15 februari 2009 om 21:57
Qwertu, mijn vriendin is 4,5 jaar geleden afgestudeerd (met toen dus een peuter en een 2e op spoedige komst), dus dat is nog geen eeuwigheid geleden. Even surfen op de website van de Uni leert me echter dat er in de tussentijd inderdaad veel veranderd is.
Omdat TO een werkende vriend heeft (net als mijn vriendin destijds), ging ik ervan uit dat het financiële deel wellicht geen groot probleem zou vormen. Kinderopvang is een ander verhaal: dat dat goed geregeld is, lijkt me wel een vereiste.
Die aanwezigheidsplicht en beperkte herkansingsmogelijkheid binnen het semester, is dat inmiddels standaard geworden? Een andere vriendin van mij, heeft nu een baby en is ook nog bezig met een master (is ook al een eind in de dertig; ik behoor inderdaad nog tot een generatie die geen haast had met afstuderen
!); ik zal bij haar ook eens informeren hoe zij dat regelt.
Ik had me daar helemaal nog niet in verdiept, maar zou zelf ook nog eens een destijds half afgeronde master (nu ja, doctoraal3 heette dat destijds nog ;-0) willen afmaken, en aanwezigheidsplicht en andere flauwekul zou een en ander wel wat bemoeilijken.
Omdat TO een werkende vriend heeft (net als mijn vriendin destijds), ging ik ervan uit dat het financiële deel wellicht geen groot probleem zou vormen. Kinderopvang is een ander verhaal: dat dat goed geregeld is, lijkt me wel een vereiste.
Die aanwezigheidsplicht en beperkte herkansingsmogelijkheid binnen het semester, is dat inmiddels standaard geworden? Een andere vriendin van mij, heeft nu een baby en is ook nog bezig met een master (is ook al een eind in de dertig; ik behoor inderdaad nog tot een generatie die geen haast had met afstuderen
!); ik zal bij haar ook eens informeren hoe zij dat regelt.Ik had me daar helemaal nog niet in verdiept, maar zou zelf ook nog eens een destijds half afgeronde master (nu ja, doctoraal3 heette dat destijds nog ;-0) willen afmaken, en aanwezigheidsplicht en andere flauwekul zou een en ander wel wat bemoeilijken.
