Kinderen
alle pijlers
Studeren: wel of geen kind?
zondag 15 februari 2009 om 16:47
Hoi allemaal,
IK ben benieuwd of er meiden zijn die studeren, maar ook een kind hebben of zwanger zijn of dat misschien willen worden.
Ik ben 22, studeer nog en woon samen.
Als het onderwerp baby's ergens valt krijg ik er weer zin in. Steeds besluiten we dan samen heel verstandig dat ik eerst mijn opleiding moet afmaken, maar toch komt het onderwerp steeds terug. Mijn vriend heeft al wel een baan en zou er eigenlijk ook wel zin in hebben.
Heeft iemand tips, ervaringen?
IK ben benieuwd of er meiden zijn die studeren, maar ook een kind hebben of zwanger zijn of dat misschien willen worden.
Ik ben 22, studeer nog en woon samen.
Als het onderwerp baby's ergens valt krijg ik er weer zin in. Steeds besluiten we dan samen heel verstandig dat ik eerst mijn opleiding moet afmaken, maar toch komt het onderwerp steeds terug. Mijn vriend heeft al wel een baan en zou er eigenlijk ook wel zin in hebben.
Heeft iemand tips, ervaringen?
zondag 15 februari 2009 om 21:59
quote:bibi_kiwi schreef op 15 februari 2009 @ 21:46:
Ik moet inderdaad nog maar twee jaar, maar dan? Dan ben je zwanger en heb je geen baan en ook geen inkomen. Als je wel een beginnende baan hebt. Wie zeg dat je dan parttime kan werken? Dan heb ik uiteindelijk een kind 4 dagen op kdv in plaats van 3. Als je een kind neemt voor je een vast contract hebt lig je er ook zo weer uit. Ik denk soms dat ik een kind nu meer tijd kan geven dan straks.
Mijn vraag is puur en alleen maar: wat studeer je en waarom wilde je ook alweer studeren? Zodat je je kind meer tijd kan geven dan met een baan? Daar ben je toch geen studie voor begonnen om tijd te hebben voor een kind. Zet je dan je stufie soms ook stop? Want kennelijk ben je helemaal niet van plan om te studeren, maar wil je gewoon kindjes. Noem het dan ook niet zo lijkt me...en wees gewoon fair en stop met je studie.
Wat studeer je eigenlijk? Want daar ben ik nu wel benieuwd naar.
Ik moet inderdaad nog maar twee jaar, maar dan? Dan ben je zwanger en heb je geen baan en ook geen inkomen. Als je wel een beginnende baan hebt. Wie zeg dat je dan parttime kan werken? Dan heb ik uiteindelijk een kind 4 dagen op kdv in plaats van 3. Als je een kind neemt voor je een vast contract hebt lig je er ook zo weer uit. Ik denk soms dat ik een kind nu meer tijd kan geven dan straks.
Mijn vraag is puur en alleen maar: wat studeer je en waarom wilde je ook alweer studeren? Zodat je je kind meer tijd kan geven dan met een baan? Daar ben je toch geen studie voor begonnen om tijd te hebben voor een kind. Zet je dan je stufie soms ook stop? Want kennelijk ben je helemaal niet van plan om te studeren, maar wil je gewoon kindjes. Noem het dan ook niet zo lijkt me...en wees gewoon fair en stop met je studie.
Wat studeer je eigenlijk? Want daar ben ik nu wel benieuwd naar.
zondag 15 februari 2009 om 22:02
quote:Eowynn_ schreef op 15 februari 2009 @ 21:51:
Heb jij een diploma Intiem? En hoe nuttig is dat voor jou op dit moment? Ik bedoel maar....
Dat diploma komt er wel, ik was 22 toen dochter kwam, heb inmiddels een leuke baan die uitdagend genoeg is, ben nog maar 25 en voor mijn 30 heb ik écht dat diploma wel, plus een paar jaar werkervaring.Nee Eowyn, ik heb geen diploma. Ik ben tijdens mijn laatste jaar ziek geworden en zal ook nooit meer een diploma gaan halen. Ik zal voor de rest van mijn leven ongeschoold werk moeten gaan doen met bijbehorend salaris. Hoezo?
Heb jij een diploma Intiem? En hoe nuttig is dat voor jou op dit moment? Ik bedoel maar....
Dat diploma komt er wel, ik was 22 toen dochter kwam, heb inmiddels een leuke baan die uitdagend genoeg is, ben nog maar 25 en voor mijn 30 heb ik écht dat diploma wel, plus een paar jaar werkervaring.Nee Eowyn, ik heb geen diploma. Ik ben tijdens mijn laatste jaar ziek geworden en zal ook nooit meer een diploma gaan halen. Ik zal voor de rest van mijn leven ongeschoold werk moeten gaan doen met bijbehorend salaris. Hoezo?
zondag 15 februari 2009 om 22:03
quote:bibi_kiwi schreef op 15 februari 2009 @ 21:46:
Ik moet inderdaad nog maar twee jaar, maar dan? Dan ben je zwanger en heb je geen baan en ook geen inkomen. Als je wel een beginnende baan hebt. Wie zeg dat je dan parttime kan werken? Dan heb ik uiteindelijk een kind 4 dagen op kdv in plaats van 3. Als je een kind neemt voor je een vast contract hebt lig je er ook zo weer uit. Ik denk soms dat ik een kind nu meer tijd kan geven dan straks.Ik denk het niet. Als je werkt heb je maar één bezigheid die nooit eindigt, namelijk je kind. Zo lang je studeert heb je twee van zulke bezigheden. Je kunt je studie niet zoals je werk achter je laten zodra je de deur van kantoor dichttrekt. Je hebt nooit vrij van je studie. Bij je kind werkt dat net zo. Je hebt ook nooit vrij van je kind. Je hebt dus twee dingen waar je je nooit ècht aan kunt onttrekken. Aandacht aan je kind geven gaat dus altijd ten koste van je studie en omgekeerd. Terwijl de aandacht die je aan je werk geeft normaal gesproken afgebakend is tot je werkzame uren. Alle andere tijd kun je je 100% op je kind richten.
Ik moet inderdaad nog maar twee jaar, maar dan? Dan ben je zwanger en heb je geen baan en ook geen inkomen. Als je wel een beginnende baan hebt. Wie zeg dat je dan parttime kan werken? Dan heb ik uiteindelijk een kind 4 dagen op kdv in plaats van 3. Als je een kind neemt voor je een vast contract hebt lig je er ook zo weer uit. Ik denk soms dat ik een kind nu meer tijd kan geven dan straks.Ik denk het niet. Als je werkt heb je maar één bezigheid die nooit eindigt, namelijk je kind. Zo lang je studeert heb je twee van zulke bezigheden. Je kunt je studie niet zoals je werk achter je laten zodra je de deur van kantoor dichttrekt. Je hebt nooit vrij van je studie. Bij je kind werkt dat net zo. Je hebt ook nooit vrij van je kind. Je hebt dus twee dingen waar je je nooit ècht aan kunt onttrekken. Aandacht aan je kind geven gaat dus altijd ten koste van je studie en omgekeerd. Terwijl de aandacht die je aan je werk geeft normaal gesproken afgebakend is tot je werkzame uren. Alle andere tijd kun je je 100% op je kind richten.
zondag 15 februari 2009 om 22:06
quote:Tsara schreef op 15 februari 2009 @ 21:53:
[...]
Wat heeft het nou weer te maken met leeftijd. Wat een onzin zeg. Er is nooit een goed moment om aan kinderen te beginnen. Straks is TO afgestudeerd en dan is het weer niet goed, 'want je hebt toch niet voor niets gestudeerd'?
Er bestaat denk ik niet zoiets als het perfecte moment voor kinderen. Maar als je nu studeert en over twee jaar klaar bent, zeg ik: het betere moment is vanaf over twee jaar en verder. Dat heeft dus vanalles met leeftijd te maken, omdat TO nu 22 is en over 2 jaar 24 is en dan ook nog waarschijnlijk met een papiertje op zak. Dus straks afgestudeerd en weer niet goed?? Ik zeg, haske goed, vooral zo doen . Niks mis mee met eerst afstuderen.
[...]
Wat heeft het nou weer te maken met leeftijd. Wat een onzin zeg. Er is nooit een goed moment om aan kinderen te beginnen. Straks is TO afgestudeerd en dan is het weer niet goed, 'want je hebt toch niet voor niets gestudeerd'?
Er bestaat denk ik niet zoiets als het perfecte moment voor kinderen. Maar als je nu studeert en over twee jaar klaar bent, zeg ik: het betere moment is vanaf over twee jaar en verder. Dat heeft dus vanalles met leeftijd te maken, omdat TO nu 22 is en over 2 jaar 24 is en dan ook nog waarschijnlijk met een papiertje op zak. Dus straks afgestudeerd en weer niet goed?? Ik zeg, haske goed, vooral zo doen . Niks mis mee met eerst afstuderen.
zondag 15 februari 2009 om 22:07
Hoi bibi,
Ik wil even reageren, ik heb niet alle reacties gelezen.
Ik heb bewust 2 kindjes gekregen tijdens mijn studie en ik heb over de studie gewoon 4 jaar gedaan. Met een goede planning en veel doorzettingsvermogen kan het best. Van de 1e raakte ik zwanger in het 1e jaar en van de 2e in het 3e jaar.
Het voordeel is ook dat ik lekker vaak thuis bij de kinderen kon zijn. Ik heb wel 2 makkelijke zwangerschappen en bevallingen gehad.
Bij de eerste was ik na 1,5 week weer op school voor een verplicht onderdeel
. De eerste maanden heb ik de rest thuis bijgehouden waardoor ik de tentamens gewoon haalde. Bij de tweede ben ik eerder begonnen (in de zwangerschap) met de scriptie, waardoor ik er 3,5 maand tussenuit kon gaan. Het is dus echt wel mogelijk.
Mijn studie was superbelangrijk en was een bewuste keuze, ik wilde daar helemaal voor gaan. Mijn moedergevoelens waren ook serieus. Ik wilde gewoon niet langer wachten. Een kindje krijgen is een wonder. Succes met je keuze!
P.S: Ik heb de kinderen ook beide langer dan een jaar borstvoeding gegeven. Waar een wil is...
Ik wil even reageren, ik heb niet alle reacties gelezen.
Ik heb bewust 2 kindjes gekregen tijdens mijn studie en ik heb over de studie gewoon 4 jaar gedaan. Met een goede planning en veel doorzettingsvermogen kan het best. Van de 1e raakte ik zwanger in het 1e jaar en van de 2e in het 3e jaar.
Het voordeel is ook dat ik lekker vaak thuis bij de kinderen kon zijn. Ik heb wel 2 makkelijke zwangerschappen en bevallingen gehad.
Bij de eerste was ik na 1,5 week weer op school voor een verplicht onderdeel
. De eerste maanden heb ik de rest thuis bijgehouden waardoor ik de tentamens gewoon haalde. Bij de tweede ben ik eerder begonnen (in de zwangerschap) met de scriptie, waardoor ik er 3,5 maand tussenuit kon gaan. Het is dus echt wel mogelijk. Mijn studie was superbelangrijk en was een bewuste keuze, ik wilde daar helemaal voor gaan. Mijn moedergevoelens waren ook serieus. Ik wilde gewoon niet langer wachten. Een kindje krijgen is een wonder. Succes met je keuze!
P.S: Ik heb de kinderen ook beide langer dan een jaar borstvoeding gegeven. Waar een wil is...
zondag 15 februari 2009 om 22:09
quote:koeka schreef op 15 februari 2009 @ 21:57:
Qwertu, mijn vriendin is 4,5 jaar geleden afgestudeerd (met toen dus een peuter en een 2e op spoedige komst), dus dat is nog geen eeuwigheid geleden. Even surfen op de website van de Uni leert me echter dat er in de tussentijd inderdaad veel veranderd is.
Omdat TO een werkende vriend heeft (net als mijn vriendin destijds), ging ik ervan uit dat het financiële deel wellicht geen groot probleem zou vormen. Kinderopvang is een ander verhaal: dat dat goed geregeld is, lijkt me wel een vereiste.
Die aanwezigheidsplicht en beperkte herkansingsmogelijkheid binnen het semester, is dat inmiddels standaard geworden? Een andere vriendin van mij, heeft nu een baby en is ook nog bezig met een master (is ook al een eind in de dertig; ik behoor inderdaad nog tot een generatie die geen haast had met afstuderen
!); ik zal bij haar ook eens informeren hoe zij dat regelt.
Ik had me daar helemaal nog niet in verdiept, maar zou zelf ook nog eens een destijds half afgeronde master (nu ja, doctoraal3 heette dat destijds nog ;-0) willen afmaken, en aanwezigheidsplicht en andere flauwekul zou een en ander wel wat bemoeilijken.
Ik ben in dezelfde tijd begonnen met studeren, dus ik heb het zien veranderen. De rendementsmaatregelen zijn hier in Amsterdam intussen standaard ja, voor zover ik heb begrepen zowel aan de UvA als aan de VU. Kinderopvang is als student lastig te regelen, omdat je dus in aanmerking moet komen voor tegemoetkoming via de gemeente. Dat staat er in de rekenmodule van de belanstingdienst niet bij, dus daar hadden wij ons in eerste instantie op verkeken. Ik moest dus opeens aan de slag om in aanmerking te komen voor tegemoetkoming. Inkomen is in ons geval gelukkig geen issue: ik kan studeren van het inkomen van mijn man. Was dat niet het geval geweest, dan zou het wel erg moeilijk zijn geworden. Met de verhoogde studiedruk is het alleen maar moeilijker om een bijbaan naast je studie te doen, zo hoor ik van mijn medestudenten.
Maar goed, als jij je masterdiploma nog eens wilt halen, dan kan ik je aanraden om vooral eens te informeren. Ik zit zelf bij een kleine opleiding, daar is altijd meer mogelijk dan bij een grotere opleiding, zo heb ik in de afgelopen jaren althans ervaren.
Qwertu, mijn vriendin is 4,5 jaar geleden afgestudeerd (met toen dus een peuter en een 2e op spoedige komst), dus dat is nog geen eeuwigheid geleden. Even surfen op de website van de Uni leert me echter dat er in de tussentijd inderdaad veel veranderd is.
Omdat TO een werkende vriend heeft (net als mijn vriendin destijds), ging ik ervan uit dat het financiële deel wellicht geen groot probleem zou vormen. Kinderopvang is een ander verhaal: dat dat goed geregeld is, lijkt me wel een vereiste.
Die aanwezigheidsplicht en beperkte herkansingsmogelijkheid binnen het semester, is dat inmiddels standaard geworden? Een andere vriendin van mij, heeft nu een baby en is ook nog bezig met een master (is ook al een eind in de dertig; ik behoor inderdaad nog tot een generatie die geen haast had met afstuderen
!); ik zal bij haar ook eens informeren hoe zij dat regelt.Ik had me daar helemaal nog niet in verdiept, maar zou zelf ook nog eens een destijds half afgeronde master (nu ja, doctoraal3 heette dat destijds nog ;-0) willen afmaken, en aanwezigheidsplicht en andere flauwekul zou een en ander wel wat bemoeilijken.
Ik ben in dezelfde tijd begonnen met studeren, dus ik heb het zien veranderen. De rendementsmaatregelen zijn hier in Amsterdam intussen standaard ja, voor zover ik heb begrepen zowel aan de UvA als aan de VU. Kinderopvang is als student lastig te regelen, omdat je dus in aanmerking moet komen voor tegemoetkoming via de gemeente. Dat staat er in de rekenmodule van de belanstingdienst niet bij, dus daar hadden wij ons in eerste instantie op verkeken. Ik moest dus opeens aan de slag om in aanmerking te komen voor tegemoetkoming. Inkomen is in ons geval gelukkig geen issue: ik kan studeren van het inkomen van mijn man. Was dat niet het geval geweest, dan zou het wel erg moeilijk zijn geworden. Met de verhoogde studiedruk is het alleen maar moeilijker om een bijbaan naast je studie te doen, zo hoor ik van mijn medestudenten.
Maar goed, als jij je masterdiploma nog eens wilt halen, dan kan ik je aanraden om vooral eens te informeren. Ik zit zelf bij een kleine opleiding, daar is altijd meer mogelijk dan bij een grotere opleiding, zo heb ik in de afgelopen jaren althans ervaren.
zondag 15 februari 2009 om 22:13
quote:Moonlight82 schreef op 15 februari 2009 @ 21:58:
Qwertu, persoonlijke vraag, maar zou je het achteraf anders gedaan hebben?
Was het bij jou een bewuste keuze? En was je ook al jong moeder?In omgekeerde volgorde: nee, ik was 32 toen Qtie geboren werd. Ja, het was een bewuste keuze. En achteraf hadden er niet veel dingen anders gekund. Ik heb te maken met chronische ziektes, die mijn studietempo enorm vertraagd hebben, maar die er ook voor zorgden dat ik niet langer kon wachten met zwanger worden. Ik ben dus achteraf op voor mij precies het juiste moment zwanger geraakt. Maar had ik ergens keuze in gehad, dan had ik liever eerst mijn studie afgerond. Jaren geleden al.
Qwertu, persoonlijke vraag, maar zou je het achteraf anders gedaan hebben?
Was het bij jou een bewuste keuze? En was je ook al jong moeder?In omgekeerde volgorde: nee, ik was 32 toen Qtie geboren werd. Ja, het was een bewuste keuze. En achteraf hadden er niet veel dingen anders gekund. Ik heb te maken met chronische ziektes, die mijn studietempo enorm vertraagd hebben, maar die er ook voor zorgden dat ik niet langer kon wachten met zwanger worden. Ik ben dus achteraf op voor mij precies het juiste moment zwanger geraakt. Maar had ik ergens keuze in gehad, dan had ik liever eerst mijn studie afgerond. Jaren geleden al.
zondag 15 februari 2009 om 22:20
Okee bedankt voor je antwoord. Het gaat me allemaal niks aan natuurlijk, maar omdat ik je al vaker in andere topics 'gelezen' had vroeg ik me dat af.
Eigenlijk niet te vergelijken met de situatie van TO dus.
Knap dat je toch een manier vindt om je chronische ziekte, studie en moederschap te combineren.
Eigenlijk niet te vergelijken met de situatie van TO dus.
Knap dat je toch een manier vindt om je chronische ziekte, studie en moederschap te combineren.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 15 februari 2009 om 22:29
quote:qwertu schreef op 15 februari 2009 @ 22:03:
[...]
Ik denk het niet. Als je werkt heb je maar één bezigheid die nooit eindigt, namelijk je kind. Zo lang je studeert heb je twee van zulke bezigheden. Je kunt je studie niet zoals je werk achter je laten zodra je de deur van kantoor dichttrekt. Je hebt nooit vrij van je studie. Bij je kind werkt dat net zo. Je hebt ook nooit vrij van je kind. Je hebt dus twee dingen waar je je nooit ècht aan kunt onttrekken. Aandacht aan je kind geven gaat dus altijd ten koste van je studie en omgekeerd. Terwijl de aandacht die je aan je werk geeft normaal gesproken afgebakend is tot je werkzame uren. Alle andere tijd kun je je 100% op je kind richten.
Hmmm, dit is heel erg afhankelijk van het soort werk dat je gaat doen. Zowel mijn vriend als ik hebben allebei een baan (nu ja baan: vriend is zelfstandig, ik ben aan een werkgever gebonden, maar we hebben desalniettemin een vergelijkbare verhouding tot ons werk), waarbij we de deur 's avonds niet achter ons dicht trekken. In principe zijn er altijd dingen waaraan we 's avonds door zouden kunnen werken. Soms is dat ook nodig, vaak ook niet.
Dat betekent echter helemaal niet dat we geen onverdeelde aandacht voor onze kinderen hebben, hooguit dat we iets flexibeler omgaan met het onderscheid werk-privé.
De beschikbaarheid voor onze kinderen is -denk ik- minstens zo groot als bij andere ouders die wel een vaste werkweek draaien. Wij hebben allebei in principe één (min of meer) vaste weekdag thuis bij de kinderen; daarbij is één van de 2 ook een middag in de week thuis. In geval van een ziek kind, is er ook altijd wel een van ons twee die zijn afspraken kan verzetten en thuis kan blijven (-al dan niet- werken). Die flexibiliteit is ook hard nodig, want wij hebben helaas geen backupsysteem waarop we een beroep kunnen doen in geval van ziekte e.d.
Om te zorgen dat ik op zulke momenten geen al te grote achterstanden oploop, werk ik dan door op tijdstippen waarop ik me wél goed op mijn werk kan concentreren, bijvoorbeeld wanneer de kinderen naar bed zijn.
[...]
Ik denk het niet. Als je werkt heb je maar één bezigheid die nooit eindigt, namelijk je kind. Zo lang je studeert heb je twee van zulke bezigheden. Je kunt je studie niet zoals je werk achter je laten zodra je de deur van kantoor dichttrekt. Je hebt nooit vrij van je studie. Bij je kind werkt dat net zo. Je hebt ook nooit vrij van je kind. Je hebt dus twee dingen waar je je nooit ècht aan kunt onttrekken. Aandacht aan je kind geven gaat dus altijd ten koste van je studie en omgekeerd. Terwijl de aandacht die je aan je werk geeft normaal gesproken afgebakend is tot je werkzame uren. Alle andere tijd kun je je 100% op je kind richten.
Hmmm, dit is heel erg afhankelijk van het soort werk dat je gaat doen. Zowel mijn vriend als ik hebben allebei een baan (nu ja baan: vriend is zelfstandig, ik ben aan een werkgever gebonden, maar we hebben desalniettemin een vergelijkbare verhouding tot ons werk), waarbij we de deur 's avonds niet achter ons dicht trekken. In principe zijn er altijd dingen waaraan we 's avonds door zouden kunnen werken. Soms is dat ook nodig, vaak ook niet.
Dat betekent echter helemaal niet dat we geen onverdeelde aandacht voor onze kinderen hebben, hooguit dat we iets flexibeler omgaan met het onderscheid werk-privé.
De beschikbaarheid voor onze kinderen is -denk ik- minstens zo groot als bij andere ouders die wel een vaste werkweek draaien. Wij hebben allebei in principe één (min of meer) vaste weekdag thuis bij de kinderen; daarbij is één van de 2 ook een middag in de week thuis. In geval van een ziek kind, is er ook altijd wel een van ons twee die zijn afspraken kan verzetten en thuis kan blijven (-al dan niet- werken). Die flexibiliteit is ook hard nodig, want wij hebben helaas geen backupsysteem waarop we een beroep kunnen doen in geval van ziekte e.d.
Om te zorgen dat ik op zulke momenten geen al te grote achterstanden oploop, werk ik dan door op tijdstippen waarop ik me wél goed op mijn werk kan concentreren, bijvoorbeeld wanneer de kinderen naar bed zijn.
zondag 15 februari 2009 om 22:33
Hoi,
Ik ben ook nog een studerende (jonge) mama. Ik heb 2 kinderen gekregen tijdens m'n studie. Het is niet altijd makkelijk om te combineren met m'n gezin. Ik heb 2 x een pauze genomen ivm zwangerschap en baby en nu ga ik aan het laatste deel van m'n opleiding beginnen (heb vertraging van ong. een jaar). Ik moet nu nog 1 a 1,5 jaar. Hangt een beetje van het tempo af waarin ik m'n opleiding kan volgen.
Denk er wel aan dat het tegen kan zitten als je een vervelende zwangerschap hebt (veel ziek), of een kindje wat weinig slaapt, veel huilt, ziek is enz...dan is het nog lastiger. Ik vind het al lastig soms met 2 vrij makkelijke kinderen.
Succes met je keuze!
Ik ben ook nog een studerende (jonge) mama. Ik heb 2 kinderen gekregen tijdens m'n studie. Het is niet altijd makkelijk om te combineren met m'n gezin. Ik heb 2 x een pauze genomen ivm zwangerschap en baby en nu ga ik aan het laatste deel van m'n opleiding beginnen (heb vertraging van ong. een jaar). Ik moet nu nog 1 a 1,5 jaar. Hangt een beetje van het tempo af waarin ik m'n opleiding kan volgen.
Denk er wel aan dat het tegen kan zitten als je een vervelende zwangerschap hebt (veel ziek), of een kindje wat weinig slaapt, veel huilt, ziek is enz...dan is het nog lastiger. Ik vind het al lastig soms met 2 vrij makkelijke kinderen.
Succes met je keuze!
maandag 16 februari 2009 om 08:49
Als ik sommige reacties lees krijg ik het idee dat jullie denken dat mijn studie ( maatschappelijk werk) niet belangrijk voor mij is. Zoals ik al eerder aangaf is dat het wel!
Mijn ideaal is straks 24 uur werken ( in de richting van mijn opleiding) en inderdaad kindjes.
Ik heb me gewoon vaak afgevraagd wanneer de beste tijd is. Ik probeer er dan ook achter te komen of het mogelijk is terwijl mijn studie nog niet afgerond is.
De ideale situatie zoals ik die hierboven beschrijf kan zeker nog wel vier jaar duren. Ik weet niet of ik wel zo lang wil wachten.
Mijn ideaal is straks 24 uur werken ( in de richting van mijn opleiding) en inderdaad kindjes.
Ik heb me gewoon vaak afgevraagd wanneer de beste tijd is. Ik probeer er dan ook achter te komen of het mogelijk is terwijl mijn studie nog niet afgerond is.
De ideale situatie zoals ik die hierboven beschrijf kan zeker nog wel vier jaar duren. Ik weet niet of ik wel zo lang wil wachten.
maandag 16 februari 2009 om 08:59
quote:intiem schreef op 15 februari 2009 @ 21:23:
Geneeskunde duurt bijvoorbeeld in eerste instantie 4 jaar. Maar wil je ook echt wat kunnen/worden, dan ben je een stuk langer bezig. Ik snap dat je dan een kinderwens niet tot in eeuwigheid in de koelkast zet bijvoorbeeld.
Geneeskunde duurt 6 jaar heur! Tenminste, basisartsdiploma dan, specialiseren duurt inderdaad langer.
*gaat nu verder lezen*
Geneeskunde duurt bijvoorbeeld in eerste instantie 4 jaar. Maar wil je ook echt wat kunnen/worden, dan ben je een stuk langer bezig. Ik snap dat je dan een kinderwens niet tot in eeuwigheid in de koelkast zet bijvoorbeeld.
Geneeskunde duurt 6 jaar heur! Tenminste, basisartsdiploma dan, specialiseren duurt inderdaad langer.
*gaat nu verder lezen*
maandag 16 februari 2009 om 09:05
quote:bibi_kiwi schreef op 16 februari 2009 @ 08:49:
Als ik sommige reacties lees krijg ik het idee dat jullie denken dat mijn studie ( maatschappelijk werk) niet belangrijk voor mij is.
De ideale situatie zoals ik die hierboven beschrijf kan zeker nog wel vier jaar duren. Ik weet niet of ik wel zo lang wil wachten.
Wat nou 4 jaar? Over anderhalf tot twee jaar zit je in de (bijna) afstudeermodus. Vanaf dan kunnen jullie er toch voor gaan? Niemand heeft het over vier jaar. Dat maak je er zelf van.
En nee, ik denk inderdaad niet dat je studie belangrijk genoeg voor je is als je middenin een studie besluit om aan kindjes te beginnen zodat je ook lekker de tijd hebt voor je kindje. Klinkt mij als een valse noot in de oren.
Als ik sommige reacties lees krijg ik het idee dat jullie denken dat mijn studie ( maatschappelijk werk) niet belangrijk voor mij is.
De ideale situatie zoals ik die hierboven beschrijf kan zeker nog wel vier jaar duren. Ik weet niet of ik wel zo lang wil wachten.
Wat nou 4 jaar? Over anderhalf tot twee jaar zit je in de (bijna) afstudeermodus. Vanaf dan kunnen jullie er toch voor gaan? Niemand heeft het over vier jaar. Dat maak je er zelf van.
En nee, ik denk inderdaad niet dat je studie belangrijk genoeg voor je is als je middenin een studie besluit om aan kindjes te beginnen zodat je ook lekker de tijd hebt voor je kindje. Klinkt mij als een valse noot in de oren.
maandag 16 februari 2009 om 09:07
quote:Minie86 schreef op 16 februari 2009 @ 08:59:
[...]
Geneeskunde duurt 6 jaar heur! Tenminste, basisartsdiploma dan, specialiseren duurt inderdaad langer.
*gaat nu verder lezen*Kijk aan, kijk aan, wist ik zelf nog niet eens dat het 6 ipv 4 jaar duurt tot basisarts. Mijn achting stijgt alsmaar meer ahum.
[...]
Geneeskunde duurt 6 jaar heur! Tenminste, basisartsdiploma dan, specialiseren duurt inderdaad langer.
*gaat nu verder lezen*Kijk aan, kijk aan, wist ik zelf nog niet eens dat het 6 ipv 4 jaar duurt tot basisarts. Mijn achting stijgt alsmaar meer ahum.
maandag 16 februari 2009 om 09:09
maandag 16 februari 2009 om 09:12
Ik heb al eerder uitgelegd waarom ik van 4 jaar uitga. Als ik klaar ben met mijn studie moet ik eerst gaan werken en dan nog een vaste baan hebben en dat moet ook nog eens parttime zijn. We hebben wel nagedacht over direct na mijn studie. Het is ook wel een optie. Alleen is het lastig aan werk komen als je zwanger bent.
Wat betreft hoe belangrijk het voor me is:
Voor mij is het totale plaatje belangrijk. Als mijn studie niet belangrijk was had ik deze vraag nooit hier neergelegd, maar was ik nu bezig in bed
Wat betreft hoe belangrijk het voor me is:
Voor mij is het totale plaatje belangrijk. Als mijn studie niet belangrijk was had ik deze vraag nooit hier neergelegd, maar was ik nu bezig in bed
maandag 16 februari 2009 om 09:18
Aan werk komen als je zwanger bent is lastig, maar ik ben 4 maanden na de bevalling van de oudste aan mijn eerste MWD baan begonnen (zonder diploma), voor 32 uur per week. Werk vinden als je bevallen bent is best te doen, als je je gewoon laat inschrijven voor het KDV, actief solliciteert en zoekt tijdens je verlof. Desnoods begin je eerst in een uitzendbaantje voor de inkomsten en zoek je van daaruit naar werk. Werk en kinderen zijn vele malen makkelijker te combineren dan studie en kinderen.
Een vast contract hoef je niet te hebben voor een baby, een diploma eigenlijk wel. Je weet namelijk niet welke impact het heeft, een kind. Een baan vinden is makkelijker dan een diploma halen. Van dat diploma kun je je hele leven profijt hebben, en ook je hele leven last als je het níet haalt.
Een vast contract hoef je niet te hebben voor een baby, een diploma eigenlijk wel. Je weet namelijk niet welke impact het heeft, een kind. Een baan vinden is makkelijker dan een diploma halen. Van dat diploma kun je je hele leven profijt hebben, en ook je hele leven last als je het níet haalt.
maandag 16 februari 2009 om 09:25
Ik vind ook dat TO extra hindernissen verzint. Je zoekt een excuus of reden om het legitiem te maken nu die pil door de plee te spoelen, onder het mom dat 4 jaar erg lang duurt. Terwijl niemand behalve jijzelf het over 4 jaar hebt. Ik dacht dat het uitgangspunt diploma was nl. en die heb je zo als je je schouders er even onder zet. Die baan komt daarna wel, maar dan heb je ten minste altijd iets om op terug te vallen.
Voor mij zal het altijd ongeschoold werk blijven en dat zijn echt wel minder leuke baantjes met minder leuke salarissen hoor. Tis dat het niet kon om mijn studie af te maken, maar ik heb er aan getrokken als ik weet niet wat om het af te kunnen maken. Helaas hebben ze bij mijn opleiding ingegrepen om mezelf te beschermen zeg maar (ik was ziek) en dat was ook wel goed. Maar ik had graag dat diploma gehad!!
Voor mij zal het altijd ongeschoold werk blijven en dat zijn echt wel minder leuke baantjes met minder leuke salarissen hoor. Tis dat het niet kon om mijn studie af te maken, maar ik heb er aan getrokken als ik weet niet wat om het af te kunnen maken. Helaas hebben ze bij mijn opleiding ingegrepen om mezelf te beschermen zeg maar (ik was ziek) en dat was ook wel goed. Maar ik had graag dat diploma gehad!!
maandag 16 februari 2009 om 09:27
Ik weet niet of het goed over komt, maar ik ben echt niet van plan morgen met een baby te beginnen.
Die 4 jaar is voor mij geen smoes ofzo. Ik probeer echt na te denken wat voor mij, mijn vriend en een kind het beste zou zijn. Het is toch het meest ideaal als je gewoon zwangerschapsverlof krijgt en dat duurt minstens 4 jaar. Misschien is het idd een idee om te proberen halverwege het laatste jaar zwanger te worden en na de bevalling pas te gaan werken. Daar had ik het gisteren ook al met mijn vriend over.
Die 4 jaar is voor mij geen smoes ofzo. Ik probeer echt na te denken wat voor mij, mijn vriend en een kind het beste zou zijn. Het is toch het meest ideaal als je gewoon zwangerschapsverlof krijgt en dat duurt minstens 4 jaar. Misschien is het idd een idee om te proberen halverwege het laatste jaar zwanger te worden en na de bevalling pas te gaan werken. Daar had ik het gisteren ook al met mijn vriend over.
maandag 16 februari 2009 om 09:28
quote:bibi_kiwi schreef op 16 februari 2009 @ 09:12:
Ik heb al eerder uitgelegd waarom ik van 4 jaar uitga. Als ik klaar ben met mijn studie moet ik eerst gaan werken en dan nog een vaste baan hebben en dat moet ook nog eens parttime zijn. We hebben wel nagedacht over direct na mijn studie. Het is ook wel een optie. Alleen is het lastig aan werk komen als je zwanger bent.
Wat betreft hoe belangrijk het voor me is:
Voor mij is het totale plaatje belangrijk. Als mijn studie niet belangrijk was had ik deze vraag nooit hier neergelegd, maar was ik nu bezig in bed
Grappig dat je beren en leeuwen op de weg ziet als het gaat om een baan vinden (mét diploma) icm kind/zwanger. Maar als het gaat om studeren icm kind/zwanger zie je geen enkele hindernis.
Terwijl dit laatste veel lastiger te combineren is dan een baan en kinderen.
Van baan kan je wisselen om het e.e.a. beter op elkaar aan te laten sluiten, je studie zal je moeten afmaken.
je kletst jezelf een periode van 4 jaar aan, want ineens is een vaste parttime baan een must voor het hebben van een kind. Je hebt nu toch ook geen vaste baan en je studie is ook niet parttime? En als je kinderwens zoooo enorm is dan kan je toch ook zolang parttime werken in een baan die niet 100% aansluit op je studie? Heb je én een diplom én een kind...
Maar het klinkt mij in de oren dat je je keuze al hebt gemaakt en NU persé een kind wil, ook al gaat dit ten koste van je studie. Ik denk dat je je er vies op verkijkt.
Ik heb al eerder uitgelegd waarom ik van 4 jaar uitga. Als ik klaar ben met mijn studie moet ik eerst gaan werken en dan nog een vaste baan hebben en dat moet ook nog eens parttime zijn. We hebben wel nagedacht over direct na mijn studie. Het is ook wel een optie. Alleen is het lastig aan werk komen als je zwanger bent.
Wat betreft hoe belangrijk het voor me is:
Voor mij is het totale plaatje belangrijk. Als mijn studie niet belangrijk was had ik deze vraag nooit hier neergelegd, maar was ik nu bezig in bed
Grappig dat je beren en leeuwen op de weg ziet als het gaat om een baan vinden (mét diploma) icm kind/zwanger. Maar als het gaat om studeren icm kind/zwanger zie je geen enkele hindernis.
Terwijl dit laatste veel lastiger te combineren is dan een baan en kinderen.
Van baan kan je wisselen om het e.e.a. beter op elkaar aan te laten sluiten, je studie zal je moeten afmaken.
je kletst jezelf een periode van 4 jaar aan, want ineens is een vaste parttime baan een must voor het hebben van een kind. Je hebt nu toch ook geen vaste baan en je studie is ook niet parttime? En als je kinderwens zoooo enorm is dan kan je toch ook zolang parttime werken in een baan die niet 100% aansluit op je studie? Heb je én een diplom én een kind...
Maar het klinkt mij in de oren dat je je keuze al hebt gemaakt en NU persé een kind wil, ook al gaat dit ten koste van je studie. Ik denk dat je je er vies op verkijkt.
maandag 16 februari 2009 om 09:30
maandag 16 februari 2009 om 09:32
