Trots op coming out zoon.

02-06-2020 17:17 280 berichten
Alle reacties Link kopieren
Afbeelding

Happy pride month :-)

Ik ben enorm trots op mijn zoon! Hij is (paar maanden terug) uit de kast gekomen en eindelijk gelukkig met zichzelf! Hij heeft een lastige tijd gehad en nu valt alles op zijn plek.Wat een opluchting!

Voor mij was het geen verrassing, voorgevoel ? Geen idee. Toen hij het mij vertelde was ik iig niet verrast.

Ik hoop dat de buitenwereld ook zo blij is voor hem :-) Dat is het enige waar ik me zorgen om maak; de intolerantie die er helaas nog steeds is naar LGBTQ community.

Voor mij veranderd er niets. Zijn broer en zus reageerden ook positief en de mensen die het zo langzamerhand weten ook.

Hij vroeg mij vandaag of ik het oke vond als hij de vlag op zou hangen (regenboog vlag) . En ik ben daar compleet oke mee.. En wat de rest (lees buren en alles wat er bij komt) ervan zal vinden, zal me een zorg zijn..

Dus nu wappert de vlag trots aan mijn gevel.

Wat ik hiermee wil ? Niets.. ben gewoon trots op mijn zoon dat hij zo blij is en zo open tegen mij. De goede gesprekken die we hebben..zo waardevol.
poldervrouw wijzigde dit bericht op 02-06-2020 17:18
0.83% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
03-06-2020 19:28
Maar het feit dát ze dat nodig vinden (niet willen, maar nódig vinden) is gewoon afkomstig vanuit het feit dat ze hetzij bij hun ouders, hetzij elders in hun nabije omgeving, daartoe gedreven worden omdat ze donders goed aanvoelen dat hun ouders of wie dan ook hun geaardheid nog steeds als "niet normaal", "een mogelijk probleem", "een streep door hun verwachtingen", of wat dan ook vinden. Iedereen dóet nu wel alsof het hem of haar niks uitmaakt, maar de waarheid in de praktijk is vaak anders. Als de 12-jarige zoon een kusje steelt van het buurmeisje, vindt iedereen het schattig en soms zijn ze zelfs trots ("Dat wordt een hartenbreker"). Als de 12-jarige zoon opeens knuffelt met de buurjóngen, is het opeens een probleem dat besproken dient te worden...
Maar ik geloof echt dat dat voor een groot deel van de mensen verandert. En dan is jouw boze commentaar ook nodig. Net als Luci's reacties op familie, als ze zeggen dat haar kinderen met iemand van het andere geslacht thuis zal komen. (was toch Luci?)

Ondertussen is het voor veel jongeren nog een hele stap, om ermee voor de dag te komen. En gelukkig hebben de meesten tegenwoordig ouders, die hier geen problemen mee hebben. En ook vrienden, die dit gewoon accepteren. En dat zorgt dan hopelijk voor een volgende generatie, ooit, die niet meer uit de kast hoeft te komen.

Maar dan nog...
Mijn kind vertelde me dat ze verliefd was op een meisje. Ik heb dat nooit als 'uit de kast komen' gezien. We hebben het meer over het probleem "valt dit meisje ook op meisjes en spreek je haar daarop aan" gehad, dan over het feit dat ze op meisjes viel. Maar je kunt het dus wel benoemen als 'uit de kast komen'. Of niet.
Ik vind dat als een kind dit zo wil doen en zo voelt, dan moet dat er ook kunnen zijn.
Later is nu
Het is ook een soort culturele verwachting geworden die nu een beetje in de weg gaat zitten. Ik had een jongen in de klas waarvan ik en de anderen met wie hij omging wel wisten dat er een grote kans was dat hij op mannen viel, maar die een gedwongen coming out moest gaan doen omdat pesters erachter kwamen en het gingen openbaren. Die hele "onthulling" heeft voor mij gewoon een negatieve bijsmaak.
Alle reacties Link kopieren
Verdrietig Murrmurr :(
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
03-06-2020 19:12
Ik huiver al van het hele woord "coming-out". Alsof je een publieke bekentenis moet doen van je seksuele "zijn" en dat je dan hoera moet roepen als je omgeving aangeeft het "niet erg" te vinden en je nog steeds "een toffe gozer" te vinden en van die idiote schouderklopjes hoe moedig en stoer het allemaal is. Rot op. Waarom is dat nodig? Je ziet vanzelf of je zoon met een jongen of een meid thuiskomt. Als je hetero bent, ga je toch ook niet schoorvoetend aan je alto-ouders die helemaal into modern-zijn zijn, vertellen dat je eigenlijk gewoon hetero bent en een gezinnetjes wilt stichten, waarna je met schaamrood op de kaken moet wegduiken achter de bank om je onzekerheid te verbergen?
Schamen voor je burgerlijkheid bedoel je? :proud:
Frankly my dear, I don"t give a damn
Dreamer schreef:
03-06-2020 19:59
Verdrietig Murrmurr :(
Hij kreeg daarna wel in 1 klap een veel leuker leven want het was zo'n soort school waar de pesters dan voor lul staan en hij alleen maar als een held werd binnengehaald (want dapper!). Toch zeg ik: weg met die verwachting.
Alle reacties Link kopieren
We kunnen het trouwens ook omkeren: Poldervrouws zoon mag trots zijn op zijn ouders. Trots is misschien niet het goede woord, maar dankbaar?

Voorgaande jaren waren er ouders op Pride's met t-shirts "als jouw ouders je niet accepteren, kom dan hier voor een knuffel van een ouder" Er waren volwassenen, die huilend bij deze mensen in de armen vielen, vanwege het gemis van een accepterende ouder.

Hartverscheurend.

De zoon van Poldervrouw wist wel dat zijn ouders zouden accepteren. Ik lees hier vooral ouders, die accepteren. Ik heb ook wel eens reacties gelezen met 'je schrikt toch, als ouder'. Daar heb ik gelukkig geen last van gehad.

Zolang dit soort mensen er zijn, is het niet makkelijk, voor je geaardheid uit te komen. En dat is klote.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
03-06-2020 19:39
Maar waarom moeten kinderen er wel officieel voor uitkomen dat ze homo zijn en niet dat ze hetero zijn?
Hij moet niets. Ik heb niet aan mijn kind gevraagd of hij mij op de hoogte wil houden van zijn seksuele voorkeur. Daar kiest hij zelf voor. Deels omdat hij een periode enorm slecht in zijn vel zat en nu happy is en deels omdat hij het met mij wilde delen.

Ik vind de term uit de kast komen ook beetje raar eigenlijk.

En idd. Who cares what je voorkeur is.
Alle reacties Link kopieren
Dreamer schreef:
03-06-2020 19:56
Maar ik geloof echt dat dat voor een groot deel van de mensen verandert. En dan is jouw boze commentaar ook nodig. Net als Luci's reacties op familie, als ze zeggen dat haar kinderen met iemand van het andere geslacht thuis zal komen. (was toch Luci?)

Ondertussen is het voor veel jongeren nog een hele stap, om ermee voor de dag te komen. En gelukkig hebben de meesten tegenwoordig ouders, die hier geen problemen mee hebben. En ook vrienden, die dit gewoon accepteren. En dat zorgt dan hopelijk voor een volgende generatie, ooit, die niet meer uit de kast hoeft te komen.

Maar dan nog...
Mijn kind vertelde me dat ze verliefd was op een meisje. Ik heb dat nooit als 'uit de kast komen' gezien. We hebben het meer over het probleem "valt dit meisje ook op meisjes en spreek je haar daarop aan" gehad, dan over het feit dat ze op meisjes viel. Maar je kunt het dus wel benoemen als 'uit de kast komen'. Of niet.
Ik vind dat als een kind dit zo wil doen en zo voelt, dan moet dat er ook kunnen zijn.

Precies.
Sorry maar zelfs van woorden als 'accepteren' of 'tolerant' krijg ik de kriebels. Hij is toch niet ongeneeslijk ziek of crimineel?
Alle reacties Link kopieren
Murrmurr schreef:
03-06-2020 19:57
Het is ook een soort culturele verwachting geworden die nu een beetje in de weg gaat zitten. Ik had een jongen in de klas waarvan ik en de anderen met wie hij omging wel wisten dat er een grote kans was dat hij op mannen viel, maar die een gedwongen coming out moest gaan doen omdat pesters erachter kwamen en het gingen openbaren. Die hele "onthulling" heeft voor mij gewoon een negatieve bijsmaak.

Eens hoor. Gelukkig kan het ook anders. Een tijdje terug kwam een leerling uit een van mijn klassen terug van vakantie en toen we bespraken wat iedereen in de tussentijd gedaan had vertelde hij tussen neus en lippen door dat hij naar Frankrijk was geweest en dat hij daar zijn vriend had ontmoet. Klasgenoten zeiden "oh, leuk" en gingen over tot de orde van de dag. Zo gaat het niet heel vaak, maar zo zou het wel moeten gaan.

Overigens was ik ook blij met mijn werkgever, die normaal nogal eens om de hete brij heen draait; normaal zijn ze altijd heel voorzichtig om Christelijke ouders niet voor het hoofd te stoten (de school heeft een Christelijke identiteit maar slechts iets van 15% van de leerlingen gaat met enige regelmaat naar de kerk), maar toen die stomme Nashville-verklaring in het nieuws was waren ze ineens heel duidelijk en lieten een mail uitgaan naar ouders met de boodschap dat zij als Christelijke school iedereen met respect wilden behandelen en duidelijk afstand namen van die verklaring, en dat de komende week de regenboogvlag uit zou hangen.

Dat vond ik toch wel heel prettig.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
Astromeria schreef:
02-06-2020 17:21
Persoonlijk vind ik het jammer dat kinderen nog steeds "uit de kast" moeten komen. Ik zou liever willen dat het gewoon vanzelfsprekend was; dat ze op een gegeven moment net zo makkelijk met een vriendje als met een vriendinnetje aan zouden komen.
Dit ik zeg ook altijd hij is niet uit de kast gekomen want hij zat er nooit in.

Maar to begrijp je hoor en wat fijn dat jullie er zo in staan , zijn geluk staat voorop .
Helaas hoor je ook wel andere verhalen . Genoeg vrienden/vriendinnen van mijn zoon die thuis minder warme reacties krijgen .
Alle reacties Link kopieren
Murrmurr schreef:
03-06-2020 20:43
Sorry maar zelfs van woorden als 'accepteren' of 'tolerant' krijg ik de kriebels. Hij is toch niet ongeneeslijk ziek of crimineel?
Of je legt op alle slakken zout :roll:

Nee, hij is niet ongeneeslijk ziek of crimineel. Maar er zijn dus mensen die het niet accepteren, terwijl er ook mensen zijn die r geen problemen mee hebben. Of het accepteren, zonder moeilijk doen.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
poldervrouw schreef:
02-06-2020 17:31
ik kan ook haast niet begrijpen dat je er als ouder zoveel moeite mee hebt.. je wil toch alleen maar dat je kind gelukkig is ? Zijn geaardheid doet er voor mij niet toe. Ik hoop dat ik straks een leuke schoonzoon erbij krijg :-)
Veel ouders vinden het toch wel leuk om terzijnertijd opa en oma te worden.

Voor lesbiennes is kinderen krijgen toch wel makkelijker dan voor homo mannen.

Dus ik kan mij wel voorstellen dat ouders er in eerste instantie dus best wel een beetje moeite mee hebben.
Alle reacties Link kopieren
sugarmiss schreef:
03-06-2020 21:26
Veel ouders vinden het toch wel leuk om terzijnertijd opa en oma te worden.

Voor lesbiennes is kinderen krijgen toch wel makkelijker dan voor homo mannen.

Dus ik kan mij wel voorstellen dat ouders er in eerste instantie dus best wel een beetje moeite mee hebben.
Ik dus totaal niet. Alsof opa en oma worden een doel op zich is ? En daarbij ; tegenwoordig kunnen ook homo stellen kinderen adopteren en via draagmoeder constructie een kindje krijgen.

En als ik ergens niet bij stil stond was het dat wel.

Dat niet krijgen van kleinkinderen is toch niet voorbehouden aan het hebben van homo seksuele kinderen ? ! Zat hetero paren die geen kinderen willen of geen kinderen kunnen krijgen. Dus het hebben van hetero kinderen wil niet zeggen dat je dan wel klein kinderen krijgt !
Alle reacties Link kopieren
Dreamer schreef:
03-06-2020 21:12
Of je legt op alle slakken zout :roll:

Nee, hij is niet ongeneeslijk ziek of crimineel. Maar er zijn dus mensen die het niet accepteren, terwijl er ook mensen zijn die r geen problemen mee hebben. Of het accepteren, zonder moeilijk doen.
Precies. En helaas. Tolerantie is helaas nog ver te zoeken soms.
sugarmiss schreef:
03-06-2020 21:26
Veel ouders vinden het toch wel leuk om terzijnertijd opa en oma te worden.
Voor lesbiennes is kinderen krijgen toch wel makkelijker dan voor homo mannen.
Dus ik kan mij wel voorstellen dat ouders er in eerste instantie dus best wel een beetje moeite mee hebben.
Tsja, als dat je grootste tegenslag is ben je een gezegend mens. Ook (steeds meer) hetero's kiezen ervoor om kindloos te blijven, ook enorm teleurstellend voor de ouders.
Alle reacties Link kopieren
Yildizlar schreef:
03-06-2020 20:52
Dit ik zeg ook altijd hij is niet uit de kast gekomen want hij zat er nooit in.

Maar to begrijp je hoor en wat fijn dat jullie er zo in staan , zijn geluk staat voorop .
Helaas hoor je ook wel andere verhalen . Genoeg vrienden/vriendinnen van mijn zoon die thuis minder warme reacties krijgen .

Het is eigenlijk soort van standaard iets. Als je er niet voor uit komt zit je in de kast ;). Slaat nergens op eigenlijk.

Uiteraard staat zijn geluk voorop !
sugarmiss schreef:
03-06-2020 21:26
Veel ouders vinden het toch wel leuk om terzijnertijd opa en oma te worden.

Voor lesbiennes is kinderen krijgen toch wel makkelijker dan voor homo mannen.

Dus ik kan mij wel voorstellen dat ouders er in eerste instantie dus best wel een beetje moeite mee hebben.
Je kunt ook bewustkindvrije lesbiennes hebben! Of uberhaupt bewustvrije kinderen.
Vind het nogal wat als je een kind neemt omdat jij de wens hebt om oma te worden.
Heb een kennisje en zij en haar zus zijn bewust kindvrij en haar broer is geemigreerd naar de andere kant van de wereld dus daar zagen opa en oma de kleinkinderen maar eens in de 2 jaar.
Ik zou het juist als voordeel van homo's zien dat die doorgaans juist géén kind nemen omdat dat teveel gedoe is met adoptie/draagmoeders enzo.
Alle reacties Link kopieren
Murrmurr schreef:
03-06-2020 22:31
Tsja, als dat je grootste tegenslag is ben je een gezegend mens. Ook (steeds meer) hetero's kiezen ervoor om kindloos te blijven, ook enorm teleurstellend voor de ouders.
Dat zeg ik.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
03-06-2020 22:36
Je kunt ook bewustkindvrije lesbiennes hebben! Of uberhaupt bewustvrije kinderen.
Vind het nogal wat als je een kind neemt omdat jij de wens hebt om oma te worden.
Heb een kennisje en zij en haar zus zijn bewust kindvrij en haar broer is geemigreerd naar de andere kant van de wereld dus daar zagen opa en oma de kleinkinderen maar eens in de 2 jaar.
Ik zou het juist als voordeel van homo's zien dat die doorgaans juist géén kind nemen omdat dat teveel gedoe is met adoptie/draagmoeders enzo.

Een kind “nemen “ zodat ik oma kan worden. Goh zo heb ik nooit naar het moeder willen worden gekeken :)

En ik ken zat homo paren die wél kinderen willen en hele lange adem moeten hebben voordat dat gelukt is.

Jij wil geen kinderen en snapt niet dat iemand ze wel wil. Homo of hetero ;)
Alle reacties Link kopieren
Mijn ouders hebben het altijd over een "vriend of vriendin" gehad, gingen er nooit vanuit dat wij wel hetero zouden zijn. Ik vind uit de kast komen ook echt onzin.

De zoon van TO dacht daar blijkbaar anders over. Nou dat kan. Heel fijn dat hij ouders heeft die hem zo steunen, waar hij goed mee kan praten en die het toestaan dat hij een vlag ophangt. Leuk om hier te lezen dat iedereen er zo positief tegenover staat, maar dat is helaas echt nog niet de realiteit.
Alle reacties Link kopieren
Wennas schreef:
03-06-2020 23:02
Mijn ouders hebben het altijd over een "vriend of vriendin" gehad, gingen er nooit vanuit dat wij wel hetero zouden zijn. Ik vind uit de kast komen ook echt onzin.

De zoon van TO dacht daar blijkbaar anders over. Nou dat kan. Heel fijn dat hij ouders heeft die hem zo steunen, waar hij goed mee kan praten en die het toestaan dat hij een vlag ophangt. Leuk om hier te lezen dat iedereen er zo positief tegenover staat, maar dat is helaas echt nog niet de realiteit.
Hoe je het ook wil noemen, blijkbaar voelen veel kinderen de behoefte om het te melden bij hun ouders/vrienden of wat dan ook .. En dat jij het onzin vind.. dat mag.. Maar het is voor hen toch wel belangrijk blijkbaar dus om het dan af te doen als onzin..
poldervrouw schreef:
03-06-2020 22:41


En ik ken zat homo paren die wél kinderen willen .

Jij wil geen kinderen en snapt niet dat iemand ze wel wil. Homo of hetero ;)
Inderdaad mijn (hetero)kind zegt nu ik wil echt nooit kinderen terwijl mijn andere kind het vroeger al over adopteren had . Maar wat is het toch dat je in elk kindertopic het voordeel van geen kinderen Moet benoemen .

En oma zijn is geen ultiem doel als moeder zijnde hoor . Het komt zoals het komt . En vooral hopelijk zoals mijn kinderen het graag willen .
Alle reacties Link kopieren
pejeka schreef:
03-06-2020 19:12
Ik huiver al van het hele woord "coming-out". Alsof je een publieke bekentenis moet doen van je seksuele "zijn" en dat je dan hoera moet roepen als je omgeving aangeeft het "niet erg" te vinden en je nog steeds "een toffe gozer" te vinden en van die idiote schouderklopjes hoe moedig en stoer het allemaal is. Rot op. Waarom is dat nodig? Je ziet vanzelf of je zoon met een jongen of een meid thuiskomt. Als je hetero bent, ga je toch ook niet schoorvoetend aan je alto-ouders die helemaal into modern-zijn zijn, vertellen dat je eigenlijk gewoon hetero bent en een gezinnetjes wilt stichten, waarna je met schaamrood op de kaken moet wegduiken achter de bank om je onzekerheid te verbergen?
Echt helemaal mee eens. Ik weet nog dat mijn beste vriendin ooit aan mij “op biechte” lesbisch te zijn. Het voelde echt alsof ze iets verschrikkelijks toe moest geven. Ik heb haar urenlang huilend aan de telefoon gehad voordat het er uit kwam. In die tussentijd dacht ik al lang dat haar ouders ongeneeslijk ziek waren, ze was verkracht, ongewenst zwanger of wat dan ook. Toen ze eenmaal vertelde dat ze verliefd was geworden op een vrouw was dat zo’n opluchting, ze bracht het namelijk als een grote biecht. Ik vond dat toen wel heel erg, dat ze kennelijk zo onzeker was over hoe mensen zouden reageren, dat het toch als iets “fouts” voelde.
Alle reacties Link kopieren
Het accepteren van je seksuele geaardheid is voor jongeren een proces wat ingewikkeld kan zijn en gepaard kan gaan met vele onzekerheden. Zeker helpt het wanneer je als ouders mee geeft dat het niet uitmaakt of je kind thuis komt met een man of een vrouw. Maar hoe ruimdenkend je ook bent, dit hoeft niet te betekenen dat je kind niet worstelt met deze gevoelens. Een mooi en ontroerend fragment uit de DWDD deel ik dan ook graag, waarin Splinter Chabot, zoon van Bart, openhartig vertelt over zijn coming out.

https://www.ad.nl/den-haag/kijkers-in-t ... ~a7d4fea0/

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven