Kinderen
alle pijlers
'U' zeggen tegen ouders
vrijdag 27 december 2019 om 19:56
De kinderen van een kennis van mij (basisschoolleeftijd) spreken hun ouders aan met u. Mijn ouders hebben dat mij, toen ik jong was, ook geprobeerd aan te leren, maar op een gegeven moment viel me op dat ik echt nog de enige was die haar ouders 'vousvoyeerde'. Ik begon me ervoor te schamen en ben er zelf mee gestopt. En dan heb ik het over ruim 30 jaar geleden.
Dacht echt dat het nu zéker niet meer voorkwam.
Dus ik ben gewoon even benieuwd.. spreken jouw kinderen je aan met u? En zo ja, waarom?
Teken van respect, een 'cultuurding' of iets anders?
Dacht echt dat het nu zéker niet meer voorkwam.
Dus ik ben gewoon even benieuwd.. spreken jouw kinderen je aan met u? En zo ja, waarom?
Teken van respect, een 'cultuurding' of iets anders?
vrijdag 27 december 2019 om 20:19
Ken een aantal gezinnen. Een daarvan is gereformeerd, maar daar vind ik het u zeggen nergens op slaan, in ieder geval geen respect tonen maar de ouders. Inderdaad schept het eerder een afstand.
Bij mijn dochter op school ook een paar gezinnen. Voor hen is u hetzelfde als je en jij. In dit geval net wat er aangeleerd is.
Bij mijn dochter op school ook een paar gezinnen. Voor hen is u hetzelfde als je en jij. In dit geval net wat er aangeleerd is.
vrijdag 27 december 2019 om 20:20
Alleen voornaam voor oom, tante, ouders of grootouders werd en wordt in België nooit gedaan.
vrijdag 27 december 2019 om 20:24
vrijdag 27 december 2019 om 20:24
Nee, ik vind het afstandelijk en niets met respect te maken hebben.
Ik ken trouwens een gezin waar de kinderen hun ouders met u aanspreken en zij zijn een zeer liefdevol gezin.
Ik heb er zelf gewoon echt helemaal niets mee.
Maar wat vinden jullie van ouders met de voornaam aanspreken?
Ikzelf heb graag dat mijn kinderen mij met (meerdere) vorm(en) van mama aanspreken. Ze spreken mij niet bij mijn voornaam aan, en dat wil ik eigenlijk ook echt niet.
Er zijn maar 2 mensen die mij met mama mogen aanspreken en dat zie ik als een grote eer.
Ik ken trouwens een gezin waar de kinderen hun ouders met u aanspreken en zij zijn een zeer liefdevol gezin.
Ik heb er zelf gewoon echt helemaal niets mee.
Maar wat vinden jullie van ouders met de voornaam aanspreken?
Ikzelf heb graag dat mijn kinderen mij met (meerdere) vorm(en) van mama aanspreken. Ze spreken mij niet bij mijn voornaam aan, en dat wil ik eigenlijk ook echt niet.
Er zijn maar 2 mensen die mij met mama mogen aanspreken en dat zie ik als een grote eer.
vrijdag 27 december 2019 om 20:25
Nee absoluut niet. Ik zeg het zelf alleen tegen mensen die ik niet goed ken.
Ik ken één gezin waar de meisjes verplicht zijn u tegen zeggen tegen iedereen die ouder is dan zijzelf. Dus als zijzelf 10 zijn en iemand die ze kennen 11 moeten ze daar ook u tegen zeggen. Erg vreemd, maar moeder is erg overtuigd van haar eigen regel.
Ik ken één gezin waar de meisjes verplicht zijn u tegen zeggen tegen iedereen die ouder is dan zijzelf. Dus als zijzelf 10 zijn en iemand die ze kennen 11 moeten ze daar ook u tegen zeggen. Erg vreemd, maar moeder is erg overtuigd van haar eigen regel.
vrijdag 27 december 2019 om 20:26
Ik noem mijn ooms en tantes ook nog altijd oom naam en tante naam.Andersom schreef: ↑27-12-2019 20:16Onze kinderen noemden toen ze klein waren mijn zussen en zwagers ook om en tante en mijn nichtjes/neefjes noemden mij ook tante.
Inmiddels hebben we dat allang afgeschaft behalve mijn ene zus. Die zegt gisteren tegen haar dochter: 'Vraag maar even aan tante Andersom.' Nichtje is 18
Ik benoem de oom en tante van mijn kind ook altijd als oom naam en tante naam tegen mijn kind. Hij noemt ze bij de voornaam omdat ze dat graag willen.
Ik vind oom en tante wel een beetje een eretitel. Het geeft familiebanden aan. Je bent niet zomaar een willekeurige kennis.
Ik ben zelf geen tante Masr zou het wel leuk hebben gevonden als ik tante werd genoemd als ik dat zou zijn. Maar zouden ze mij liever bij de voornaam noemen dan zou ik dat ook prima vinden.
Mijn kind noemt mij wel eens bij de voornaam als ik niet snel genoeg reageer op mama in een drukke omgeving.
Dat vind ik oké maar ik heb mijn Kind wel verzocht om daar geen gewoonte van te maken. Daarvoor waardeer ik mama genoemd te worden te veel.
sugarmiss wijzigde dit bericht op 27-12-2019 20:28
0.13% gewijzigd
vrijdag 27 december 2019 om 20:27
Het is voor heel veel mensen alleen maar afstandelijk omdat ze het zelf niet gewend zijn. Je kunt daarbij niet aannemen dat het ook daadwerkelijk afstandelijk ís in gezinnen waar men wel 'u' als aanspreekvorm gebruikt. Zoals ik al zei is daar bij ons bijvoorbeeld dus absoluut geen sprake van.
Here am I in my little bubble
vrijdag 27 december 2019 om 20:28
Nee. In Duitsland spreek je je familie met du aan. Iedereen met Sie, de buurman, je collega's, maar je familie (zelfs je oma van 90) en God met u.
(Leuk stukje in dit verband: https://www.buurtaal.de/blog/duzen-und-siezen)
anoniem_378854 wijzigde dit bericht op 27-12-2019 20:30
9.40% gewijzigd
vrijdag 27 december 2019 om 20:28
Mijn ooms en tantes hebben dat oom en tante ook al lang geleden afgeschaft behalve mijn vaders oudste zussen. Die heten nog tante inderdaad.
En geloof mij. Sommige kinderen kunnen brutaler u zeggen dan andere kinderen die jij zeggen. Juf Andersom wordt ook meestal jij genoemd. Gaat prima!
vrijdag 27 december 2019 om 20:28
Dochter spreekt ons met je aan. Soms gebruikt ze onze voornaam, maar dat is dan vooral praktisch in dat ik eerder reageer op kind dat mijn voornaam roept ipv mama in een binnenspeeltuin oid. Dochter vond dat destijds interessant dat papa en mama ook een gewone voornaam hebben. 
Gezinnen waar u tegen ouders wordt gezegd die ik ken, zijn gelivige gezinnen.
Gezinnen waar u tegen ouders wordt gezegd die ik ken, zijn gelivige gezinnen.
vrijdag 27 december 2019 om 20:29
Precies. Echt een vreemde generalisatie.RainyDays schreef: ↑27-12-2019 20:27Het is voor heel veel mensen alleen maar afstandelijk omdat ze het zelf niet gewend zijn. Je kunt daarbij niet aannemen dat het ook daadwerkelijk afstandelijk ís in gezinnen waar men wel 'u' als aanspreekvorm gebruikt. Zoals ik al zei is daar bij ons bijvoorbeeld dus absoluut geen sprake van.
vrijdag 27 december 2019 om 20:30
Kinderen mogen mij aanspreken met je maar ik merk zelf dat ik ouderen en nieuwe mensen die ik net leren kennen aanspreek met u totdat zij zeggen dat ik je kan zeggen of tot het een vriendschap is....best lastig eigenlijk zeker nu ik zelf ouder wordt. Ik ben geen moeder maar wel een tante. Ik zou het heel raar vinden wanneer mijn nichtje u zou zeggen. Zij noemt mij bij de voornaam. Ik had laatst een etentje/feestje georganiseerd toen zei mijn nichtje (4). Jij bent mijn vriend en wanneer ik een feestje geef dan mag je ook komen. Dat is 100X meer waard dan een kind dat u zegt.
viva-amber wijzigde dit bericht op 27-12-2019 20:33
39.76% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 27 december 2019 om 20:31
De dag dat ik mijn moeder met haar voornaam aanspreek word ik onterfdFelidaes schreef: ↑27-12-2019 20:24Nee, ik vind het afstandelijk en niets met respect te maken hebben.
Ik ken trouwens een gezin waar de kinderen hun ouders met u aanspreken en zij zijn een zeer liefdevol gezin.
Ik heb er zelf gewoon echt helemaal niets mee.
Maar wat vinden jullie van ouders met de voornaam aanspreken?
Ikzelf heb graag dat mijn kinderen mij met (meerdere) vorm(en) van mama aanspreken. Ze spreken mij niet bij mijn voornaam aan, en dat wil ik eigenlijk ook echt niet.
Er zijn maar 2 mensen die mij met mama mogen aanspreken en dat zie ik als een grote eer.
.Ze mag ook niet horen dat ik het - tegen anderen bijvoorbeeld - over "mijn moeder" heb en niet over "mama".
Die term "mijn moeder" vindt ze hatelijk.
Het zullen dus forever mama en papa (of mamie en papie voor de kleinkinderen) blijven.
vrijdag 27 december 2019 om 20:32
vrijdag 27 december 2019 om 20:32
Ja maar, ja maar jij, sorry, u, spreekt zelfs uw collega’s aan met ‘Mr Humphries, are you free?’Betty_Slocombe schreef: ↑27-12-2019 20:28Nee. In Duitsland spreek je je familie met du aan. Iedereen met Sie, de buurman, je collega's, maar je familie (zelfs je oma van 90) en God met u.
(Leuk stukje in dit verband: https://www.buurtaal.de/blog/duzen-und-siezen)
Ik vind dat zo een ontzettend hilarische serie, hou sowieso ontzettend van de onderkoelde Britse humor en de tegenstrijdigheid tussen het ontzettend ‘nette’ en beleefde en de grove grappen die ze ook vaak maken. Heerlijk
vrijdag 27 december 2019 om 20:33
Over je mama hebben tegen anderen? Serieus?Marnamai schreef: ↑27-12-2019 20:31De dag dat ik mijn moeder met haar voornaam aanspreek word ik onterfd
Ze mag ook niet horen dat ik het - tegen anderen bijvoorbeeld - over "mijn moeder" heb en niet over "mama".
Die term "mijn moeder" vindt ze hatelijk.
Het zullen dus forever mama en papa (of mamie en papie voor de kleinkinderen) blijven.
vrijdag 27 december 2019 om 20:33
Mijn kinderen spreken me aan met 'je'.
Tegen hun opa en oma zeggen ze 'u'. Net als tegen onbekenden die ouder zijn dan zij zeg maar.
In mijn werk als juf word ik ook met u aangesproken door de meeste kinderen. En dat schept in mijn geval echt geen afstand. De één doet het wel de ander niet. En het is allemaal prima als we met respect met elkaar omgaan.
Tegen hun opa en oma zeggen ze 'u'. Net als tegen onbekenden die ouder zijn dan zij zeg maar.
In mijn werk als juf word ik ook met u aangesproken door de meeste kinderen. En dat schept in mijn geval echt geen afstand. De één doet het wel de ander niet. En het is allemaal prima als we met respect met elkaar omgaan.
vrijdag 27 december 2019 om 20:33
Waarom gebeurt het daar dan?RainyDays schreef: ↑27-12-2019 20:27Het is voor heel veel mensen alleen maar afstandelijk omdat ze het zelf niet gewend zijn. Je kunt daarbij niet aannemen dat het ook daadwerkelijk afstandelijk ís in gezinnen waar men wel 'u' als aanspreekvorm gebruikt. Zoals ik al zei is daar bij ons bijvoorbeeld dus absoluut geen sprake van.
vrijdag 27 december 2019 om 20:35
Als ze mijn ouders persoonlijk kennen? Why not?
Gebeurt ook vaak automatisch zonder nadenken.
vrijdag 27 december 2019 om 20:36
sugarmiss schreef: ↑27-12-2019 20:26Ik noem mijn ooms en tantes ook nog altijd oom naam en tante naam.
Ik benoem de oom en tante van mijn kind ook altijd als oom naam en tante naam tegen mijn kind. Hij noemt ze bij de voornaam omdat ze dat graag willen.
Ik vind oom en tante wel een beetje een eretitel. Het geeft familiebanden aan. Je bent niet zomaar een willekeurige kennis.
Ik ben zelf geen tante Masr zou het wel leuk hebben gevonden als ik tante werd genoemd als ik dat zou zijn. Maar zouden ze mij liever bij de voornaam noemen dan zou ik dat ook prima vinden.
Mijn kind noemt mij wel eens bij de voornaam als ik niet snel genoeg reageer op mama in een drukke omgeving.
Dat vind ik oké maar ik heb mijn Kind wel verzocht om daar geen gewoonte van te maken. Daarvoor waardeer ik mama genoemd te worden te veel.
Kinderen van zus zijn hier kind aan huis, wij zijn een beetje hun reserve ouders, zeg maar. Helaas denken vooral zwager en wij daar heel anders over. Kinderen moeten tegen de ouders van zwager ook u zeggen.
vrijdag 27 december 2019 om 20:36
Dat moet ons kind nog leren, maar lijkt me hilarisch. Ons kind zit nu in de fase dat er dagelijks nieuwe woorden bij komen in het repertoire. Afgelopen week een plaatje van een papegaai in een boekje, ‘papa’ heet nu ineens ‘paai’ en in het boekje heet die gekke vogel papa.Mugske schreef: ↑27-12-2019 20:28Dochter spreekt ons met je aan. Soms gebruikt ze onze voornaam, maar dat is dan vooral praktisch in dat ik eerder reageer op kind dat mijn voornaam roept ipv mama in een binnenspeeltuin oid. Dochter vond dat destijds interessant dat papa en mama ook een gewone voornaam hebben.
Gezinnen waar u tegen ouders wordt gezegd die ik ken, zijn gelivige gezinnen.
Ook zo’n leuke trouwens; ik zeg iets over de teentjes en dan ineens hard ‘kwaaaak kwaaaak’ roepen (ja mama je had het ineens over eendjes toch?)
vrijdag 27 december 2019 om 20:37
Ik heb altijd alleen maar geleerd dat je u zegt tegen ouderen. Uit respect. Maar dat vind ik onzin.
Ik ken een gezin waarbij de kinderen hun eigen ouders inderdaad met 'u' moeten aanspreken en het is een hartstikke leuk en fijn gezin. Alleen dat stukje vind ik altijd wat vreemd.
Ik vind 'u' niks met respect te maken hebben en ik zeg het niet. Ik vind het een elitair iets en niemand staat onder of boven mij. Als leerlingen mij aanspreken met u dan krijg ik een beetje de kriebels.
Mijn kinderen spreken me met je aan. En soms als ze boos zijn gooien ze mijn voornaam erbij.
Ik ken een gezin waarbij de kinderen hun eigen ouders inderdaad met 'u' moeten aanspreken en het is een hartstikke leuk en fijn gezin. Alleen dat stukje vind ik altijd wat vreemd.
Ik vind 'u' niks met respect te maken hebben en ik zeg het niet. Ik vind het een elitair iets en niemand staat onder of boven mij. Als leerlingen mij aanspreken met u dan krijg ik een beetje de kriebels.
Mijn kinderen spreken me met je aan. En soms als ze boos zijn gooien ze mijn voornaam erbij.
anoniem_182272 wijzigde dit bericht op 27-12-2019 20:39
16.67% gewijzigd
