Kinderen
alle pijlers
'U' zeggen tegen ouders
vrijdag 27 december 2019 om 19:56
De kinderen van een kennis van mij (basisschoolleeftijd) spreken hun ouders aan met u. Mijn ouders hebben dat mij, toen ik jong was, ook geprobeerd aan te leren, maar op een gegeven moment viel me op dat ik echt nog de enige was die haar ouders 'vousvoyeerde'. Ik begon me ervoor te schamen en ben er zelf mee gestopt. En dan heb ik het over ruim 30 jaar geleden.
Dacht echt dat het nu zéker niet meer voorkwam.
Dus ik ben gewoon even benieuwd.. spreken jouw kinderen je aan met u? En zo ja, waarom?
Teken van respect, een 'cultuurding' of iets anders?
Dacht echt dat het nu zéker niet meer voorkwam.
Dus ik ben gewoon even benieuwd.. spreken jouw kinderen je aan met u? En zo ja, waarom?
Teken van respect, een 'cultuurding' of iets anders?
vrijdag 27 december 2019 om 21:02
Je hebt er als kind niet voor gekozen; de keuze is voor jou gemaakt toen je klein was. Een kind weet niet beter. Ik vind er ook weinig van dat een kind het doet. Ik probeer me in de ouders te verplaatsen.RainyDays schreef: ↑27-12-2019 20:56Dat tutoyeren steeds normaler wordt wil natuurlijk niet zeggen dat alle mensen die nu nog vousvoyeren daar ineens direct mee zouden gaan stoppen omdat ze met de tijd mee moeten gaan. Zoiets gaat geleidelijk. Ik vind overigens niet dat ik meer respect heb voor mijn ouders dan anderen voor hun ouders, puur omdat ik ze met u aanspreek. Respect zit 'm niet in de aanspreekvorm (hoewel dat er wel onderdeel van kán zijn, ligt eraan wat je gewend bent). Ik vind overigens ook niet dat mensen die hun ouders tutoyeren minder respect hebben voor hun ouders dan mensen die vousvoyeren. Nogmaals, het is maar net wat je gewend bent.
Ik neem aan dat je ouders er toen een idee bij hadden. Om een bepaalde reden wilden zij met 'u' aangesproken worden. Maar omdat respect inderdaad niet in de aanspreekvorm zit, vraag ik me af wat iemand dan denkt die zijn beginnende prater aanleert om 'u' te zeggen. Je weet als ouder nog niet hoe je het gaat doen als je kind zo klein is, dus of je wel respect verdient als ouder als je kind wat groter is. Je kind 'u' laten zeggen is geen garantie. Je kunt nog altijd een slechte ouder worden
vrijdag 27 december 2019 om 21:02
AeonOfWinter schreef: ↑27-12-2019 20:52De eerste keer dat ik dat hoorde als jonge uit de klei getrokken Noord-Hollandse viel ik stiekem bijna van mijn campingkrukje van het lachen, sorry!
Ik vind het ook altijd wat vreemd klinken.
vrijdag 27 december 2019 om 21:02
vrijdag 27 december 2019 om 21:06
Toen ik Bomma/Bompa voor het eerst hoorde viel ik letterlijk van de bank (beelddenker)
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
vrijdag 27 december 2019 om 21:06
Daar ben ik het grotendeels mee eens in familie- en vriendenkring. Maar ik vind het altijd wel erg onbeleefd en onopgevoed overkomen als een kind of puber aan het jij-en is tegen een onbekende oudere.
vrijdag 27 december 2019 om 21:07
AeonOfWinter schreef: ↑27-12-2019 21:06Toen ik Bomma/Bompa voor het eerst hoorde viel ik letterlijk van de bank (beelddenker)
Ja, dat is inderdaad ook een mooi voorbeeld!
vrijdag 27 december 2019 om 21:07
Sjulia schreef: ↑27-12-2019 21:02Het is heel ouderwets en gelovige gezinnen doen dat soms nog. Ik vergeet het nooit meer, in mijn tienerjaren had ik een christelijk vriendinnetje die haar moeder met u aansprak. Ik hoor haar nog zo roepen; u moet gewoon uw bek houden!Zo geschokt. Dat u maakte het zoveel erger.
vrijdag 27 december 2019 om 21:11
Die is ook euhhh, erg/leuk tegelijkSjulia schreef: ↑27-12-2019 21:02Het is heel ouderwets en gelovige gezinnen doen dat soms nog. Ik vergeet het nooit meer, in mijn tienerjaren had ik een christelijk vriendinnetje die haar moeder met u aansprak. Ik hoor haar nog zo roepen; u moet gewoon uw bek houden!
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
vrijdag 27 december 2019 om 21:16
Hier noemt oma zichzelf oma
Die praat tegen haar naasten al decennia in derde persoon. Geen idee waar dat vandaan komt overigens, ze is de enige die het doet.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
vrijdag 27 december 2019 om 21:18
Mijn broer en ik noemen onze ouders bij hun voornaam. Altijd gedaan. Mn broertje zegt wel 'pap' en 'mam'. Ook altijd al gedaan. Ik denk omdat mijn ouders elkaar ook gewoon bij de voornamen noemen. Mijn dochtertje van bijna 2 noemt haar opa 'Opa -voornaam-' en haar oma '-voornaam-'. Is zo ontstaan, mijn moeder vindt het prima. 'Zo heet ik toch ook?'
Een vroeger vriendinnetje heeft wel eens aan mn moeder gevraagd of ze het niet vervelend en onrespectvol vond dat ik haar bij haar voornaam noem. Mijn moeders reactie: 'Nee. Ik zou niet weten waarom. Ik heet toch ook gewoon -voornaam-? En onrespectvol? Absoluut niet. Respect verdien je omdat je een goed mens bent, niet door hoe je wel of niet genoemd wordt.' Go mamsie!
Wat mijn moeder wel vreselijk vindt; als we haar (om te plagen) 'moeders' noemen. Doet haar denken aan de 'dolle' moeders op het plein...
Mijn dochtertje noemt mij mama, papa 'papa'. Maar als ik vraag: 'Hoe heet ik?' weet ze m'n voornaam en die van papa ook
Een vroeger vriendinnetje heeft wel eens aan mn moeder gevraagd of ze het niet vervelend en onrespectvol vond dat ik haar bij haar voornaam noem. Mijn moeders reactie: 'Nee. Ik zou niet weten waarom. Ik heet toch ook gewoon -voornaam-? En onrespectvol? Absoluut niet. Respect verdien je omdat je een goed mens bent, niet door hoe je wel of niet genoemd wordt.' Go mamsie!
Wat mijn moeder wel vreselijk vindt; als we haar (om te plagen) 'moeders' noemen. Doet haar denken aan de 'dolle' moeders op het plein...
Mijn dochtertje noemt mij mama, papa 'papa'. Maar als ik vraag: 'Hoe heet ik?' weet ze m'n voornaam en die van papa ook
vrijdag 27 december 2019 om 21:20
Ik ben opgevoed met 'u' zeggen tegen mijn ouders. En tegen alle ouderen, bekende en onbekende. Vanaf mijn 12de (ongeveer) mocht ik mijn moeder tutoyeren. Was op het moment dat mijn ouders uit elkaar gingen.
Ik spreek nog steeds iedereen die ouder is dan ik aan met u. Mensen geven zelf snel genoeg aan of je ze mag tutoyeren. Als je meteen al begint met tutoyeren zal men minder snel aangeven dat het niet op prijs gesteld wordt.
Mijn ooms en tantes spreek ik nog steeds aan met u.
Ik spreek nog steeds iedereen die ouder is dan ik aan met u. Mensen geven zelf snel genoeg aan of je ze mag tutoyeren. Als je meteen al begint met tutoyeren zal men minder snel aangeven dat het niet op prijs gesteld wordt.
Mijn ooms en tantes spreek ik nog steeds aan met u.
vrijdag 27 december 2019 om 21:24
Overigens vind ik het niet heel fijn als vrienden en vriendinnen van mijn kinderen mij bij mijn voornaam aanspreken. Bij tieners vind ik dat niet zo vervelend, maar een kind van 8 dat mij Betty noemt in plaats van "mama van Adelheid" (of het mooi-Groningse "Adelheid-zijn-moeder, mogen we buiten spelen?" Heel genderneutraal, uiteraard). Ze mogen me wel jij noemen, dat boeit me verder niet.
vrijdag 27 december 2019 om 21:25
In het Twents zeg je oe en ie. Oe zeg je als je jou en jouw zegt. En ie zege je als je jij bedoelt.Betty_Slocombe schreef: ↑27-12-2019 20:03
In de Noord- en Oost-Nederlandse dialecten is er ook een u-vorm, die een stuk vriendelijker en laagdrempeliger voelt dan u.
Voor u is niet direct een aanspreekvorm, of voor jij/jouw niet. Net als in het Engels.
vrijdag 27 december 2019 om 21:29
Dat wordt bij ons in West-Friesland ook zo gezegdBetty_Slocombe schreef: ↑27-12-2019 21:24Overigens vind ik het niet heel fijn als vrienden en vriendinnen van mijn kinderen mij bij mijn voornaam aanspreken. Bij tieners vind ik dat niet zo vervelend, maar een kind van 8 dat mij Betty noemt in plaats van "mama van Adelheid" (of het mooi-Groningse "Adelheid-zijn-moeder, mogen we buiten spelen?" Heel genderneutraal, uiteraard). Ze mogen me wel jij noemen, dat boeit me verder niet.
vrijdag 27 december 2019 om 21:30
Sjulia schreef: ↑27-12-2019 21:02Het is heel ouderwets en gelovige gezinnen doen dat soms nog. Ik vergeet het nooit meer, in mijn tienerjaren had ik een christelijk vriendinnetje die haar moeder met u aansprak. Ik hoor haar nog zo roepen; u moet gewoon uw bek houden!
Geweldig! Zelfs als dwarse puber nog de beleefdheidsvorm aanhouden.
Verder geen echte input voor dit topic, kinderen spreken mij aan met mama of je/jij. Of soms mama <voornaam>. Vind t wel prima zo
vrijdag 27 december 2019 om 21:30
In het Gronings en in het Drents gebruik je "joe" voor onbekenden en oudere mensen en "doe" voor mensen die even oud zijn of heel erg dichtbij je staan. Er hoort dan "joen" en "dien" als bezittelijk voornaamwoord bij. Het voelt veel minder groots dan u, maar dat is ook gewenning, natuurlijk.
Mijn schoonvader spreekt mijn opa bijvoorbeeld met "joe" aan en opa schoonvader met "doe." Toen mijn mans oma nog leefde, spraken mijn opa en zijn oma elkaar met "joe" aan. Het is heel grappig om te zien hoe makkelijk en logisch dat gaat. Ik heb de indruk dat die duidelijkheid in het Nederlands vaak ontbreekt.
vrijdag 27 december 2019 om 21:31
Betty_Slocombe schreef: ↑27-12-2019 21:24Overigens vind ik het niet heel fijn als vrienden en vriendinnen van mijn kinderen mij bij mijn voornaam aanspreken. Bij tieners vind ik dat niet zo vervelend, maar een kind van 8 dat mij Betty noemt in plaats van "mama van Adelheid" (of het mooi-Groningse "Adelheid-zijn-moeder, mogen we buiten spelen?" Heel genderneutraal, uiteraard). Ze mogen me wel jij noemen, dat boeit me verder niet.
Dat zeggen kinderen hier in het westen ook.
Vandaag zei een teammaat van middelste (20) dat ook nog tegen mij. Ik was boodschappen doen met zoon en kwam deze jongen (25) tegen. Zei hij: 'Hè Joep, oh hallo Joep zijn moeder.'
Ik kwam niet meer bij.
vrijdag 27 december 2019 om 21:33
Ook wanneer het eigenlijk "haar" zou moeten zijn? Want dat verschil wordt hier niet gemaakt, dus.
vrijdag 27 december 2019 om 21:35
Bij ons was het vroeger altijd 'dinges-ze moeder', ongeacht of dinges meisje of jongen was. Ik hoor het nu niet in deze buurt.Betty_Slocombe schreef: ↑27-12-2019 21:33Ook wanneer het eigenlijk "haar" zou moeten zijn? Want dat verschil wordt hier niet gemaakt, dus.
vrijdag 27 december 2019 om 21:38
Ja, interessant!Betty_Slocombe schreef: ↑27-12-2019 20:28Nee. In Duitsland spreek je je familie met du aan. Iedereen met Sie, de buurman, je collega's, maar je familie (zelfs je oma van 90) en God met u.
(Leuk stukje in dit verband: https://www.buurtaal.de/blog/duzen-und-siezen)
Hier ook geen u binnen de familie. Ik ben het niet gewend en daarom klinkt het mij heel raar toe.
Mijn ouders zeiden echter 'ge' en 'gij' tegen mijn opa en oma, dus dat heb ik overgenomen. U vind ik te afstandelijk voor familie, maar 'je' voor mijn oma klonk ook wat popiejopie zegmaar.
De ooms en tantes die ik vroeger oom en tante noemde noem ik nogsteeds zo. Vaak zijn de aangetrouwde partners gewoon 'voornaam' trouwens, vaak omdat die later kwamen, eerst als 'vriend van' en later trouwden ze dan, maar dan bleef het 'voornaam'.
vrijdag 27 december 2019 om 21:38
Betty_Slocombe schreef: ↑27-12-2019 21:33Ook wanneer het eigenlijk "haar" zou moeten zijn? Want dat verschil wordt hier niet gemaakt, dus.
Joep-ze-moeder of Lisa-ze-moeder maakt inderdaad bij/voor kleuters niet uit. Dochters vriendinnen (trouw clubje) zeiden al heel snel mevrouw of Andersom. Dus ik weet niet of zij, haar, zouden zijn van gebruiken.
Voor vriendjes van de jongens bleef ik ze-moeder.
vrijdag 27 december 2019 om 21:40
Mijn kinderen van rond zeggen ook (meestal) U tegen ons. Wij vonden het toen ze klein waren makkelijker voor hun dat alle volwassenen met U aangesproken worden. Ik hoorwel eens een 16 jarige cassierre aan een bejaarde vragen: “wil je zegels?’. Ik vind dat echt niet klinken.
Ik vind het raar dat mensen het afstandelijk of kil en koud vinden als kinderen U tegen hun ouders zeggen. Dat zegt toch niets over de band die je met je kinderen hebt. Overigens zeggen partners en vrienden van mijn kinderen en nichtjes gewoon je en jij tegen ons.
Kinderen zijn t zo gewend dat ze u blijven zeggen tegen ons.
Ik vind het raar dat mensen het afstandelijk of kil en koud vinden als kinderen U tegen hun ouders zeggen. Dat zegt toch niets over de band die je met je kinderen hebt. Overigens zeggen partners en vrienden van mijn kinderen en nichtjes gewoon je en jij tegen ons.
Kinderen zijn t zo gewend dat ze u blijven zeggen tegen ons.
