
Vrijwillige keizersnede
zondag 20 februari 2011 om 20:24
Beste allemaal,
Mijn vriend en ik zijn bezig te proberen zwanger te worden van een 1e. Graag zou ik eens informeren bij jullie wie er ervaring heeft met een vrijwillige keizersnede, dus zonder medische indicatie.
Nu weet ik dat er zeer veel verschillende meningen hierover zijn - met name tegen - maar daar ben ik niet benieuwd naar. Ik ben op zoek naar mensen die ervaring hebben met een keizersnede door eigen keuze, hoe zij dit geregeld hebben/hoe zij een gynaecoloog zo ver hebben gekregen, waar dit heeft plaatsgevonden en hoe het met diegene is gegaan tijdens en na de keizersnede. Valt het mee, tegen? Zou je het een 2e keer weer doen?
Ik ben benieuwd.
Mijn vriend en ik zijn bezig te proberen zwanger te worden van een 1e. Graag zou ik eens informeren bij jullie wie er ervaring heeft met een vrijwillige keizersnede, dus zonder medische indicatie.
Nu weet ik dat er zeer veel verschillende meningen hierover zijn - met name tegen - maar daar ben ik niet benieuwd naar. Ik ben op zoek naar mensen die ervaring hebben met een keizersnede door eigen keuze, hoe zij dit geregeld hebben/hoe zij een gynaecoloog zo ver hebben gekregen, waar dit heeft plaatsgevonden en hoe het met diegene is gegaan tijdens en na de keizersnede. Valt het mee, tegen? Zou je het een 2e keer weer doen?
Ik ben benieuwd.
woensdag 13 april 2011 om 03:00
Ik zou eerlijk gezegd niet weten waarom je vrijwillig voor een keizersnede zou kiezen. Mijn bevalling was lang en vrij zwaar (alleen maar rugweeën en zoon was een sterrenkijker), maar toen de gyn na 33 uur begon over een eventuele keizersnede was ik echt niet blij. Ik was dan ook opgelucht dat ik hem er na 48 uur toch nog zelf uit heb weten te werken. Een keizersnede is een grote buikoperatie en over het algemeen duurt het herstel veel langer dan bij een vaginale bevalling. Ik heb meerdere vrouwen gehoord over de complicaties naderhand (ontstekingen e.d.) en het feit dat ze gewoon vrijwel niks konden, zelf hun kindjes niet optillen.
Ja, een vaginale bevalling brengt ongemakken met zich mee. Maar die overleef je ook wel weer. Soms pies ik in mijn broek als ik hard moet niezen, maar dat is eigenlijk het enige dat ik eraan 'overgehouden' heb. De eerste dagen na de bevalling was zitten een beetje moeilijk en poepen ook, maar ach. Seks gaat nog steeds prima, geen pijn of weet ik veel.
Ik stond na een dagje gewoon alweer op m'n benen en dat is na een keizersnede vaak wel anders. Dan moet je echt revalideren en dat lijkt me nou niet iets waar je voor moet kiezen.
Natuurlijk ervaart iedereen het anders, dus wat dat betreft is er weinig over te zeggen. Maar ik zou toch niet vrijwillig onder het mes gaan, als er in principe geen reden is om aan te nemen dat het niet anders kan.
Ja, een vaginale bevalling brengt ongemakken met zich mee. Maar die overleef je ook wel weer. Soms pies ik in mijn broek als ik hard moet niezen, maar dat is eigenlijk het enige dat ik eraan 'overgehouden' heb. De eerste dagen na de bevalling was zitten een beetje moeilijk en poepen ook, maar ach. Seks gaat nog steeds prima, geen pijn of weet ik veel.
Ik stond na een dagje gewoon alweer op m'n benen en dat is na een keizersnede vaak wel anders. Dan moet je echt revalideren en dat lijkt me nou niet iets waar je voor moet kiezen.
Natuurlijk ervaart iedereen het anders, dus wat dat betreft is er weinig over te zeggen. Maar ik zou toch niet vrijwillig onder het mes gaan, als er in principe geen reden is om aan te nemen dat het niet anders kan.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
woensdag 13 april 2011 om 13:01
Beste TO. Je moet zelf de keuze maken waar jij je goed bij voelt maar ik wil wel graag mijn ervaring en idee delen. Ik ben vaginaal bevallen mbv een gel die de weeën opwekte en ik heb gebruik gemaakt van pijnbestrijding. Ik moest bevallen in het zh vanwege verwachte complicaties die overigens uitbleven.
De volgende keer doe ik het helemaal anders. Want juist deze bevalling heeft mij geleerd hoe natuurlijk bevallen is. Het is net zo normaal als eten,poepen en een kind maken. Daar heb ik ook geen hulp bij nodig zolang ik gezond ben! Ik wil dan ook thuis bevallen, vaginaal, met zo min mogelijk hulp. Ik wil de vk dan ook graag bij de hand hebben indien nodig maar ze hoeft er niet boven op te zitten. Een keizersnede is wel een erg grote medische ingreep voor zoiets puurs, natuurlijks en moois. Ik denk oprecht dat je de risico's voor moeder en kind sterkt vergroot wanneer er sprake is van onnodig medisch ingrijpen, op welke manier dan ook.
Tot slot, een vriendin van mij heeft een onvrijwillge ks gehad. Niet alleen heeft zij veel moeite gehad met de ks zelf, het verdriet van niet zelf gebaard te hebben. Maar ook is zij nooit volledig hersteld. Haar litteken is nog pijnlijk en ontsierd haar lijf. Ik ben daarintegen snel hersteld van mijn bevalling, heb geen litteken en kan niet zeggen dat ik een ruimere vagina heb oid. Juist eerder het tegenovergesteld (ws door wat littekenweefsel aan de binnenzijde). Het seksleven van mijn vriendin is door de ks juist wel enorm verranderd (en niet ten goede).
Succes met het maken van je keuze, want het blijft bovenal jouw bevalling waarvan je er maar één van mee gaat maken en die je niet over kan doen. Zorg dat je er met een goed gevoel op terug kan kijken! Wat niet wil zeggen dat het zo moet lopen als je op voorhand voor ogen hebt want dat lukt denk ik niemand.
De volgende keer doe ik het helemaal anders. Want juist deze bevalling heeft mij geleerd hoe natuurlijk bevallen is. Het is net zo normaal als eten,poepen en een kind maken. Daar heb ik ook geen hulp bij nodig zolang ik gezond ben! Ik wil dan ook thuis bevallen, vaginaal, met zo min mogelijk hulp. Ik wil de vk dan ook graag bij de hand hebben indien nodig maar ze hoeft er niet boven op te zitten. Een keizersnede is wel een erg grote medische ingreep voor zoiets puurs, natuurlijks en moois. Ik denk oprecht dat je de risico's voor moeder en kind sterkt vergroot wanneer er sprake is van onnodig medisch ingrijpen, op welke manier dan ook.
Tot slot, een vriendin van mij heeft een onvrijwillge ks gehad. Niet alleen heeft zij veel moeite gehad met de ks zelf, het verdriet van niet zelf gebaard te hebben. Maar ook is zij nooit volledig hersteld. Haar litteken is nog pijnlijk en ontsierd haar lijf. Ik ben daarintegen snel hersteld van mijn bevalling, heb geen litteken en kan niet zeggen dat ik een ruimere vagina heb oid. Juist eerder het tegenovergesteld (ws door wat littekenweefsel aan de binnenzijde). Het seksleven van mijn vriendin is door de ks juist wel enorm verranderd (en niet ten goede).
Succes met het maken van je keuze, want het blijft bovenal jouw bevalling waarvan je er maar één van mee gaat maken en die je niet over kan doen. Zorg dat je er met een goed gevoel op terug kan kijken! Wat niet wil zeggen dat het zo moet lopen als je op voorhand voor ogen hebt want dat lukt denk ik niemand.
woensdag 13 april 2011 om 13:39
Mmm, ik ga het toch vertellen...
Dochter is na een bevalling van 18 uur thuis bevallen. Lange bevalling, maar niet zwaar. Heus wel pijnlijk, maar niet heel erg.
Zoon is met keizersnede ter wereld gekomen. Een moetje met 38 weken. Meneer lag compleet dwars, zelfs na 2 succesvolle draaipogingen. De keizersnede en het hele traject daarna is me een miljoen procent meegevallen! Al moet ik zeggen dat mijn bijnadoodervaring door immens lage bloeddruk (door ruggeprik) me nog helder op het netvlies staat.
Lichamelijk dus een makkie (voor mij dan)... Geestelijk daarentegen ben ik nog steeds niet helemaal de oude. Nou had ik me van te voren ook ingesteld op een natuurlijke bevalling. Als dat dan niet haalbaar is is dat sowieso een domper. Maar ik miste het werken, de oerkracht, de adrenaline. Nu werd mijn buik opengesneden en hopla daar heb je je kind. In het begin moest ik echt wennen aan mijn zoon. Is hij wel van mij. Ik voelde me nog zwanger en had het idee dat ik nog moest bevallen. (Heb ik trouwens nog). Het ging voor mij allemaal veel te makkelijk. Er komt hier waarschijnlijk geen derde kindje, maar als die er wel komt en ik mag kiezen.... Dan kies ik voor de volle 100 procent voor een normale vaginale bevalling. Ook al kon het nu niet anders, bevredigend is het niet...
Dochter is na een bevalling van 18 uur thuis bevallen. Lange bevalling, maar niet zwaar. Heus wel pijnlijk, maar niet heel erg.
Zoon is met keizersnede ter wereld gekomen. Een moetje met 38 weken. Meneer lag compleet dwars, zelfs na 2 succesvolle draaipogingen. De keizersnede en het hele traject daarna is me een miljoen procent meegevallen! Al moet ik zeggen dat mijn bijnadoodervaring door immens lage bloeddruk (door ruggeprik) me nog helder op het netvlies staat.
Lichamelijk dus een makkie (voor mij dan)... Geestelijk daarentegen ben ik nog steeds niet helemaal de oude. Nou had ik me van te voren ook ingesteld op een natuurlijke bevalling. Als dat dan niet haalbaar is is dat sowieso een domper. Maar ik miste het werken, de oerkracht, de adrenaline. Nu werd mijn buik opengesneden en hopla daar heb je je kind. In het begin moest ik echt wennen aan mijn zoon. Is hij wel van mij. Ik voelde me nog zwanger en had het idee dat ik nog moest bevallen. (Heb ik trouwens nog). Het ging voor mij allemaal veel te makkelijk. Er komt hier waarschijnlijk geen derde kindje, maar als die er wel komt en ik mag kiezen.... Dan kies ik voor de volle 100 procent voor een normale vaginale bevalling. Ook al kon het nu niet anders, bevredigend is het niet...
woensdag 13 april 2011 om 13:48
Ik moet toch nog even ingaan op wat mijn voorgangster schrijft.
Haar lichaam is ontsiert door het litteken? Is zij door een slager terug inelkaar genaaid dan? Je ziet bij mij nu (8 weken terug KS gehad) heus het litteken wel, maar een ontsiering?
Ik noem het mijn souverniertje aan het mooiste jochie van de wereld! Een hele smalle, nette streep onder de bikinilijn. (Zeer doet het gedeelte boven de snee nog wel een beetje ja)
Ik vind het in ieder geval geen ontsiering van mijn lichaam.
Haar lichaam is ontsiert door het litteken? Is zij door een slager terug inelkaar genaaid dan? Je ziet bij mij nu (8 weken terug KS gehad) heus het litteken wel, maar een ontsiering?
Ik noem het mijn souverniertje aan het mooiste jochie van de wereld! Een hele smalle, nette streep onder de bikinilijn. (Zeer doet het gedeelte boven de snee nog wel een beetje ja)
Ik vind het in ieder geval geen ontsiering van mijn lichaam.
woensdag 13 april 2011 om 13:50
Heb niet alles gelezen, dus wie weet volledig mosterd....
Ik heb ook een KS en een normale (wel ingeleide-) bevalling gehad.
Herstel van KS viel me echt vies tegen! Je hertselt van een vaginale bevalling echt veel sneller.
Als tegen de pijn van de bevalling opziet, is pijnstilling misschien een beter idee dan een KS.
Ik heb ook een KS en een normale (wel ingeleide-) bevalling gehad.
Herstel van KS viel me echt vies tegen! Je hertselt van een vaginale bevalling echt veel sneller.
Als tegen de pijn van de bevalling opziet, is pijnstilling misschien een beter idee dan een KS.
woensdag 13 april 2011 om 13:57
quote:Chryssa schreef op 13 april 2011 @ 03:00:
De eerste dagen na de bevalling was zitten een beetje moeilijk en poepen ook, maar ach. Seks gaat nog steeds prima, geen pijn of weet ik veel.
Ik stond na een dagje gewoon alweer op m'n benen en dat is na een keizersnede vaak wel anders. Dan moet je echt revalideren en dat lijkt me nou niet iets waar je voor moet kiezen.
Nou, dat zitten is na een KS ook niet makkelijk, en naar het toilet gaan? Crime vond ik het. En niezen na een KS? Zeer pijnlijk. Hoesten en lachen ook. Op je zij liggen ook. Na een vaginale bevalling is dat allemaal veel en veel makkelijker.
Heb een natuurlijke bevalling mee gemaakt en een KS. Als ik mag kiezen? Een natuurlijke bevalling....
De eerste dagen na de bevalling was zitten een beetje moeilijk en poepen ook, maar ach. Seks gaat nog steeds prima, geen pijn of weet ik veel.
Ik stond na een dagje gewoon alweer op m'n benen en dat is na een keizersnede vaak wel anders. Dan moet je echt revalideren en dat lijkt me nou niet iets waar je voor moet kiezen.
Nou, dat zitten is na een KS ook niet makkelijk, en naar het toilet gaan? Crime vond ik het. En niezen na een KS? Zeer pijnlijk. Hoesten en lachen ook. Op je zij liggen ook. Na een vaginale bevalling is dat allemaal veel en veel makkelijker.
Heb een natuurlijke bevalling mee gemaakt en een KS. Als ik mag kiezen? Een natuurlijke bevalling....
woensdag 13 april 2011 om 14:02
Oh mijn god jaaaaa! Lachen na een KS. Wat een hel. Ik kreeeg de slappe lach, maar dat deed zo zeer! Ik heb met beide armen mijn lijf omklemt en kon niet stoppen met lachen. Maar meeeeeeeeeeen wat deed dat zeer!
Oh ja op je zij liggen. Wat wilde ik dat graag. No way! Eerst twee weken op mijn rug geslapen. Niet fijn!
Oh ja op je zij liggen. Wat wilde ik dat graag. No way! Eerst twee weken op mijn rug geslapen. Niet fijn!
woensdag 13 april 2011 om 14:26
hi ik heb ook een ks gehad omdat dochterlief in stuit lag, het zou een geplande zijn maar een dag eerder dan gepland braken mn vliezen en begonnen de (rug)ween al. het toeval is dat ik toen al op het parkeerdek van het zh was voor een intakegesprek. en mn moeder was erbij,
de artsen waren eerst heel traag en wilde eerst ckecken of t wel vruchtwater was en vonden het nog niet nodig om mn man te bellen, eenmaal gecheckt reden ze me meteen naar de ok. mn moeder belde mn man en hij was nog net optijd, hijgend in de ok was hij optijd om mn hand vast te houden voor de ruggenprik. de rugween werden snel hevig en met dat idee ben ik ik dus eigenlijk heeeeeel blij dat het snel over was en dat ik het niet zelf heb hoeven doen.
na de geboorte ging mn man met baby naar de afdeling waar zij in de couveuze moest omdat ze t koud had, ik moest nog dicht gemaakt worden en daarna op de verkoever kamer wachten. thnk gd mocht mn moeder bij mij blijven wachten, wat normaal dus niet mag! en pas 2 uur na haar geboorte kon mn dochter bij mij knuffelen. en de bv kwam pas na 5 dagen op gang. mn herstel ging gelukkig heel vlot en mocht een dag eerder naar huis, helaas bleek ik een darm infectie te hebben waardoor ik 2 weken diarree heb gehad. ik kon babe niet zelf in bad doen, soms niet eens verschonen omdat ik zelf snel naar wc moest...
pfff
t is dat ik heel nuchter ben en alles lekker "liet gebeuren" zo dat ik er zonder pijn aan terug kan denken, maar om nou te zeggen een ks is lekker makkelijk, zonder pijn en stress en beter voor moe en kind...hmmmneuj
de artsen waren eerst heel traag en wilde eerst ckecken of t wel vruchtwater was en vonden het nog niet nodig om mn man te bellen, eenmaal gecheckt reden ze me meteen naar de ok. mn moeder belde mn man en hij was nog net optijd, hijgend in de ok was hij optijd om mn hand vast te houden voor de ruggenprik. de rugween werden snel hevig en met dat idee ben ik ik dus eigenlijk heeeeeel blij dat het snel over was en dat ik het niet zelf heb hoeven doen.
na de geboorte ging mn man met baby naar de afdeling waar zij in de couveuze moest omdat ze t koud had, ik moest nog dicht gemaakt worden en daarna op de verkoever kamer wachten. thnk gd mocht mn moeder bij mij blijven wachten, wat normaal dus niet mag! en pas 2 uur na haar geboorte kon mn dochter bij mij knuffelen. en de bv kwam pas na 5 dagen op gang. mn herstel ging gelukkig heel vlot en mocht een dag eerder naar huis, helaas bleek ik een darm infectie te hebben waardoor ik 2 weken diarree heb gehad. ik kon babe niet zelf in bad doen, soms niet eens verschonen omdat ik zelf snel naar wc moest...
pfff
t is dat ik heel nuchter ben en alles lekker "liet gebeuren" zo dat ik er zonder pijn aan terug kan denken, maar om nou te zeggen een ks is lekker makkelijk, zonder pijn en stress en beter voor moe en kind...hmmmneuj
woensdag 13 april 2011 om 15:09
quote:Marielle1410 schreef op 13 april 2011 @ 13:43:
En praktische zaken als littekens... Dat is me helemaal meegvallen. Een klein streepje onder de bikini grens. Geen mens die het ziet.
Maar wat ik me afvraag... Zijn er echt gyneacologen die vrijwillige keizersnedes doen??Zit mee te lezen en (hoewel ik zelf nog niet gebaard heb), ik lees dat veel vrouwen een lelijk litteken eraan overhouden? Waarom? Mijn schoonmoeder heeft 3 keizersnedes gehad, allemaal met een keurig klein/dun litteken ook onder de bikini-grens, je ziet er helemaal Niks van! Vraag me toch af: Zijn onnodige, lelijke littekens onkunde van de arts in kwestie?
En praktische zaken als littekens... Dat is me helemaal meegvallen. Een klein streepje onder de bikini grens. Geen mens die het ziet.
Maar wat ik me afvraag... Zijn er echt gyneacologen die vrijwillige keizersnedes doen??Zit mee te lezen en (hoewel ik zelf nog niet gebaard heb), ik lees dat veel vrouwen een lelijk litteken eraan overhouden? Waarom? Mijn schoonmoeder heeft 3 keizersnedes gehad, allemaal met een keurig klein/dun litteken ook onder de bikini-grens, je ziet er helemaal Niks van! Vraag me toch af: Zijn onnodige, lelijke littekens onkunde van de arts in kwestie?
woensdag 13 april 2011 om 15:47
Beste Olli, alseerste gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik wilde naar aanleiding van je vraag eerst adoptie suggereren, maar je bent inmiddels al zwanger.
Geen ervaring met het gevraagde, maar wel een suggestie voor je: laat je niet zo leiden door angst(en). Zoals je in de vele voorbije posts hebt kunnen lezen is geen enkele uitkomst gegarandeerd, niet bij een keizersnede en evenmin als bij een natuurlijke bevalling. Maar angst bepaalt wel voor het grootste deel je belevenis van een bevalling en misschien zelfs ook zwangerschap. Geplande keizersnede of niet.
Geen ervaring met het gevraagde, maar wel een suggestie voor je: laat je niet zo leiden door angst(en). Zoals je in de vele voorbije posts hebt kunnen lezen is geen enkele uitkomst gegarandeerd, niet bij een keizersnede en evenmin als bij een natuurlijke bevalling. Maar angst bepaalt wel voor het grootste deel je belevenis van een bevalling en misschien zelfs ook zwangerschap. Geplande keizersnede of niet.

woensdag 13 april 2011 om 15:51
Ik vond mijn keizersnee een eitje na de drie voorgaande vaginale bevallingen. En dat waren geen ondoenlijke loodzware bevallingen, maar ik was veel sneller op de been.
En heerlijk, gewoon kunnen plassen en poepen zonder hele ritsen hechtingen in mijn doos.
De eerste dagen waren pijnlijk ja, maar best te doen. Ik heb 1 keer een shot morfine gehad toen de ruggenprik uitgewerkt was(en als ik de keus heb nooit weer, ik werd er helemaal waus van, rotspul), daarna moest ik het doen met paracetamol.
Mijn litteken is inderdaad lelijk. Maar daar kan geen mens wat aan doen, ik heb blijkbaar een huidtype wat lelijk heelt, ik heb meerdere lelijke littekens. Zelfs een miniscuul sneetje van een weggehaalde moedervlek is een groot lelijk litteken, een uitgeschoten aardappelmesje op mijn duim net zo.
Maar het zit keurig onder mijn bikinilijn, geen last van verder.
En heerlijk, gewoon kunnen plassen en poepen zonder hele ritsen hechtingen in mijn doos.
De eerste dagen waren pijnlijk ja, maar best te doen. Ik heb 1 keer een shot morfine gehad toen de ruggenprik uitgewerkt was(en als ik de keus heb nooit weer, ik werd er helemaal waus van, rotspul), daarna moest ik het doen met paracetamol.
Mijn litteken is inderdaad lelijk. Maar daar kan geen mens wat aan doen, ik heb blijkbaar een huidtype wat lelijk heelt, ik heb meerdere lelijke littekens. Zelfs een miniscuul sneetje van een weggehaalde moedervlek is een groot lelijk litteken, een uitgeschoten aardappelmesje op mijn duim net zo.
Maar het zit keurig onder mijn bikinilijn, geen last van verder.
woensdag 13 april 2011 om 18:23
Weet je, ik was bij voorbaat ook bang voor de pijn, het uitscheuren, de flubberdoos, permanente incontinentie en ga zo maar door. Heb tijdens de laatste weken van mijn zwangerschap nog huilend tegen mijn man liggen roepen dat ik het vast niet aankon en dat ik nooooooit meer mooi zou zijn. Echt grote onzin.
Die 48 uur weeën deden godsgruwelijk pijn, ik heb liggen roepen dat ik het niet meer wilde en dat ik echt naar huis ging . Oh ja, en dat ik nog een appeltje te schillen had met dat rotjoch zodra hij eruit was (heel erg, ik weet het). Maar toen hij er eenmaal uit was zei mijn moeder (die erbij was): "Nou meid, dat was wel een ellende!" en toen schijn ik gezegd te hebben: "Nou, viel best mee". Haha, ik was het dus echt meteen vergeten.
En het viel ook best mee, want ik ben niet uitgescheurd, heb maar twee kleine hechtinkjes gehad (niks van gevoeld) en ik ben nu ook niet flubberig van onderen. Dus qua seks is er echt niks aan de hand. Sterker nog, een orgasme krijgen is sinds de bevalling een stuk makkelijker! Waarom weet ik niet, maar 't is nou eenmaal zo.
En als ik dan de verhalen hoor over revalideren na een keizersnede, ben ik blij dat ik niet onder het mes heb gehoeven.
Die 48 uur weeën deden godsgruwelijk pijn, ik heb liggen roepen dat ik het niet meer wilde en dat ik echt naar huis ging . Oh ja, en dat ik nog een appeltje te schillen had met dat rotjoch zodra hij eruit was (heel erg, ik weet het). Maar toen hij er eenmaal uit was zei mijn moeder (die erbij was): "Nou meid, dat was wel een ellende!" en toen schijn ik gezegd te hebben: "Nou, viel best mee". Haha, ik was het dus echt meteen vergeten.
En het viel ook best mee, want ik ben niet uitgescheurd, heb maar twee kleine hechtinkjes gehad (niks van gevoeld) en ik ben nu ook niet flubberig van onderen. Dus qua seks is er echt niks aan de hand. Sterker nog, een orgasme krijgen is sinds de bevalling een stuk makkelijker! Waarom weet ik niet, maar 't is nou eenmaal zo.
En als ik dan de verhalen hoor over revalideren na een keizersnede, ben ik blij dat ik niet onder het mes heb gehoeven.
What if I fall? Oh but my darling, what if you fly?
woensdag 13 april 2011 om 19:54
quote:Marielle1410 schreef op 13 april 2011 @ 13:48:
Ik moet toch nog even ingaan op wat mijn voorgangster schrijft.
Haar lichaam is ontsiert door het litteken? Is zij door een slager terug inelkaar genaaid dan? Je ziet bij mij nu (8 weken terug KS gehad) heus het litteken wel, maar een ontsiering?
Ik noem het mijn souverniertje aan het mooiste jochie van de wereld! Een hele smalle, nette streep onder de bikinilijn. (Zeer doet het gedeelte boven de snee nog wel een beetje ja)
Ik vind het in ieder geval geen ontsiering van mijn lichaam.Ik persoonlijk vind het ook niet heel storend maar zijzelf wel. Moet wel zeggen dat het bij haar niet om een smal net streepje gaat... Hij is vrij groot, loopt erg scheeft en je ziet duidelijk de sporen van de hechtingen, de man/vrouw in kwestie was duidelijk geen kei in hechten. Ik begrijp dat jij het ziet als souvenier aan je jochie, ik zou er denk ik ook niet veel problemen mee hebben. Zo heb ik ook geen problemen met m'n minder volle en ietwat hangende borsten na de bevalling en mijn buik die nooit meer zo strak is geworden. Maar andere vrouwen zijn nu eenmaal meer gevoelig voor dit soort zaken, zo ook mijn vriendin. Aangezien ik begreep dat TO bang was dat na een vaginale bevalling eea niet meer "de oude" werd wilde ik aangeven dat dit ook het geval is/kan zijn na een ks. In geen geval wil ik iemand voor het hoofd stoten, ik vind ieder lijf met sporen van het leven mooi, het hoort erbij. Of dat nu littekens, hang borsten of rimpels zijn!
Ik moet toch nog even ingaan op wat mijn voorgangster schrijft.
Haar lichaam is ontsiert door het litteken? Is zij door een slager terug inelkaar genaaid dan? Je ziet bij mij nu (8 weken terug KS gehad) heus het litteken wel, maar een ontsiering?
Ik noem het mijn souverniertje aan het mooiste jochie van de wereld! Een hele smalle, nette streep onder de bikinilijn. (Zeer doet het gedeelte boven de snee nog wel een beetje ja)
Ik vind het in ieder geval geen ontsiering van mijn lichaam.Ik persoonlijk vind het ook niet heel storend maar zijzelf wel. Moet wel zeggen dat het bij haar niet om een smal net streepje gaat... Hij is vrij groot, loopt erg scheeft en je ziet duidelijk de sporen van de hechtingen, de man/vrouw in kwestie was duidelijk geen kei in hechten. Ik begrijp dat jij het ziet als souvenier aan je jochie, ik zou er denk ik ook niet veel problemen mee hebben. Zo heb ik ook geen problemen met m'n minder volle en ietwat hangende borsten na de bevalling en mijn buik die nooit meer zo strak is geworden. Maar andere vrouwen zijn nu eenmaal meer gevoelig voor dit soort zaken, zo ook mijn vriendin. Aangezien ik begreep dat TO bang was dat na een vaginale bevalling eea niet meer "de oude" werd wilde ik aangeven dat dit ook het geval is/kan zijn na een ks. In geen geval wil ik iemand voor het hoofd stoten, ik vind ieder lijf met sporen van het leven mooi, het hoort erbij. Of dat nu littekens, hang borsten of rimpels zijn!

woensdag 13 april 2011 om 19:59
Een litteken van de keizersnede wordt pas ontsierend (voor mij dan) wanneer het verticaal is. Dwz super-spoed, geen tijd om netjes te doen. Een gewoon litteken, onder de bikinilijn, daar is niets mis mee.
Keuze tussen bevalling of keizersnede: ik heb allebei gehad, stond bij bevalling met lege handen, met keizersnede dochter in couveuse.
Na 10 dagen thuis, maar nog erg slapjes, fijn dat dochter toen nog in ziekenhuis lag (vroeggeboorte, 32 weken). Ik zal niemand aanraden om vrijwillig een keizersnede te ondergaan, het is gewoon een zware operatie, niets makkelijks aan. Terwijl je met een gewone bevalling gelukt kunt hebben, een klein kindje en niet ingeknipt hoeven worden, dan ben je er snel weer bovenop (wanneer je kindje tenminste in leven blijft)
Keuze tussen bevalling of keizersnede: ik heb allebei gehad, stond bij bevalling met lege handen, met keizersnede dochter in couveuse.
Na 10 dagen thuis, maar nog erg slapjes, fijn dat dochter toen nog in ziekenhuis lag (vroeggeboorte, 32 weken). Ik zal niemand aanraden om vrijwillig een keizersnede te ondergaan, het is gewoon een zware operatie, niets makkelijks aan. Terwijl je met een gewone bevalling gelukt kunt hebben, een klein kindje en niet ingeknipt hoeven worden, dan ben je er snel weer bovenop (wanneer je kindje tenminste in leven blijft)
woensdag 13 april 2011 om 20:04
quote:Chryssa schreef op 13 april 2011 @ 18:23:
Weet je, ik was bij voorbaat ook bang voor de pijn, het uitscheuren, de flubberdoos, permanente incontinentie en ga zo maar door. Heb tijdens de laatste weken van mijn zwangerschap nog huilend tegen mijn man liggen roepen dat ik het vast niet aankon en dat ik nooooooit meer mooi zou zijn. Echt grote onzin.
Ik zei binnen 1 minuut na de bevalling - tot grote consternatie van het ziekenhuispersoneel - doe mij er maar nog een!
Niet dat het geen pijn oid deed (integendeel, had alleen maar rugweeen) of dat het binnen een uurtje gepiept was. Maar ik richtte me op het resultaat ipv het proces. Die bevalling moet je eenmaal doormaken als je een kind wilt en dat het niet pijnloos zal zijn, weet je. Was dus ook helemaal niet gericht op de pijn, maar meer op het doorstaan van de pijn.
Kies anders voor draagmoederschap of adoptie o.i.d. als je niet wilt lijden...
Weet je, ik was bij voorbaat ook bang voor de pijn, het uitscheuren, de flubberdoos, permanente incontinentie en ga zo maar door. Heb tijdens de laatste weken van mijn zwangerschap nog huilend tegen mijn man liggen roepen dat ik het vast niet aankon en dat ik nooooooit meer mooi zou zijn. Echt grote onzin.
Ik zei binnen 1 minuut na de bevalling - tot grote consternatie van het ziekenhuispersoneel - doe mij er maar nog een!
Niet dat het geen pijn oid deed (integendeel, had alleen maar rugweeen) of dat het binnen een uurtje gepiept was. Maar ik richtte me op het resultaat ipv het proces. Die bevalling moet je eenmaal doormaken als je een kind wilt en dat het niet pijnloos zal zijn, weet je. Was dus ook helemaal niet gericht op de pijn, maar meer op het doorstaan van de pijn.
Kies anders voor draagmoederschap of adoptie o.i.d. als je niet wilt lijden...
woensdag 13 april 2011 om 20:07
Maar ik geloof dat de pijn niet de reden is van TO om een keizersnede te willen. Meer de mogelijke fysieke gevolgen.
Mogelijke... het is geen vaststaand feit. Ik weet niet hoe oud TO is, maar hoe jonger je bent hoe groter de kans op snel en probleemloos herstel natuurlijk! Bij een natuurlijke bevalling.
@Nic1983: Tja, als iemand daar gevoelig voor zal zijn zijn er toch altijd nog zaken als corrigerende (plastisch) chirurgie? Neem aan dat als je vrijwillig voor een keizersnede kiest, je ook geen problemen zult hebben met nog meer chirurgie...
Mogelijke... het is geen vaststaand feit. Ik weet niet hoe oud TO is, maar hoe jonger je bent hoe groter de kans op snel en probleemloos herstel natuurlijk! Bij een natuurlijke bevalling.
@Nic1983: Tja, als iemand daar gevoelig voor zal zijn zijn er toch altijd nog zaken als corrigerende (plastisch) chirurgie? Neem aan dat als je vrijwillig voor een keizersnede kiest, je ook geen problemen zult hebben met nog meer chirurgie...
woensdag 13 april 2011 om 20:41
quote:AQua9Girl schreef op 13 april 2011 @ 20:07:
@Nic1983: Tja, als iemand daar gevoelig voor zal zijn zijn er toch altijd nog zaken als corrigerende (plastisch) chirurgie? Neem aan dat als je vrijwillig voor een keizersnede kiest, je ook geen problemen zult hebben met nog meer chirurgie...mmm tja, je hebt een punt. Kan me dat gewoon niet goed voorstellen, maarja zou dan zelf ook nooit kiezen voor een ks wanneer ik de keus zou hebben... maarja ieder z'n ding.
@Nic1983: Tja, als iemand daar gevoelig voor zal zijn zijn er toch altijd nog zaken als corrigerende (plastisch) chirurgie? Neem aan dat als je vrijwillig voor een keizersnede kiest, je ook geen problemen zult hebben met nog meer chirurgie...mmm tja, je hebt een punt. Kan me dat gewoon niet goed voorstellen, maarja zou dan zelf ook nooit kiezen voor een ks wanneer ik de keus zou hebben... maarja ieder z'n ding.
woensdag 13 april 2011 om 20:41
Ik ben van de eerste met een spoedks bevallen, zoonlief en ik allebei zo ziek dat we op het randje balanceerden. Nu 32 wk zwanger en ik ga weer voor een ks. Ik kan het niet aan om dit nog een keer te moeten doorstaan, ben bang dat ik doodga.
Werkelijk alles viel me tegen aan de bevalling, behalve de ks. Na enkele dagen stond ik gewoon weer op mijn voetjes, waar ik vriendinnen had die ontstekingen hadden, niet meer konden plassen, totaalrupturen etc.
Je vraag mbt het zover krijgen vd gyn: als de eerste een ks was, mag je dit eisen bij de tweede. Als je voor het eerst zwanger bent, krijg je dit voor zover ik weet niet voor elkaar. Behalve bij een stuit of als je een verklaring van een psycholoog/psychiater kunt overleggen waaruit blijkt dat je een gewone bevalling niet aankunt. Als het om de pijn gaat al helemaal niet aangezien je gewoon om pijnbestrijding kunt vragen. Succes!
Werkelijk alles viel me tegen aan de bevalling, behalve de ks. Na enkele dagen stond ik gewoon weer op mijn voetjes, waar ik vriendinnen had die ontstekingen hadden, niet meer konden plassen, totaalrupturen etc.
Je vraag mbt het zover krijgen vd gyn: als de eerste een ks was, mag je dit eisen bij de tweede. Als je voor het eerst zwanger bent, krijg je dit voor zover ik weet niet voor elkaar. Behalve bij een stuit of als je een verklaring van een psycholoog/psychiater kunt overleggen waaruit blijkt dat je een gewone bevalling niet aankunt. Als het om de pijn gaat al helemaal niet aangezien je gewoon om pijnbestrijding kunt vragen. Succes!
woensdag 13 april 2011 om 20:46
quote:Marielle1410 schreef op 13 april 2011 @ 15:39:
Nou AJ... Je maakt me nieuwsgierig!Het lijkt me zo fijn als er nog een derde optie zou zijn. Maar die is nog niet bedacht he? Balen Ik wil echt geen keizersnee de volgende keer, maar ik ben als de dood voor de gevolgen van een vaginale bevalling. Iets met door de buikwand ofzo, net als dat meisje bij X-men. Dat lijkt me wel wat
Nou AJ... Je maakt me nieuwsgierig!Het lijkt me zo fijn als er nog een derde optie zou zijn. Maar die is nog niet bedacht he? Balen Ik wil echt geen keizersnee de volgende keer, maar ik ben als de dood voor de gevolgen van een vaginale bevalling. Iets met door de buikwand ofzo, net als dat meisje bij X-men. Dat lijkt me wel wat