Kinderen
alle pijlers
Wie vindt borstvoeden nou echt, écht leuk..?
maandag 28 mei 2007 om 18:10
Eerlijk, wie vindt borstvoeden nou eigenlijk echt, écht leuk? Wie zwijmelt over het feit dat je lieverdje elke 2 tot 3 uur (als je geluk hebt!) voor minstens een half uur (als je geluk hebt!) aan je borst hangt? Inclusief 's nachts.. 'omdat het zo lekker :? licht verteerbaar is'?
En dan die pijnlijke tepels. Kloofjes. Stuwing. Bij tijd en wijle aan flarden gezogen tepels omdat je lieverdje een regeldag heeft. Wel goed aanleggen hoor anders heb je risico op borstontstekingen. Je lieverdje trekt soms, uit ballorigheid lijkt het (maar meestal omdat hij last heeft van gepoep tijdens het eten, 'laden en lossen' noemen we dat hier thuis) zijn hoofdje fluks naar achter met jouw tepel in zijn mond ... en dan krijg je bij wijze van dankjewel ook nog hangtieten aan het eind van de borstvoedingsperiode.
En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat je als regel (murphy) bij elke kraamvisite half uit de kleren moet omdat de kleine honger heeft en je tegenwoordig niet preuts hoeft te doen over zoiets moois als borstvoeding.. Het is toch zo natuurlijk allemaal.. en dus moet de visite daar ook van meegenieten.
En dan ben ik nog niet eens begónnen over de geneugtes van het kolven, dat je toch moet doen als je nog een beetje een leven naast je lieverdje wilt voeren.
Wie vindt dat nou echt leuk .. ?
(R heeft vandaag een regeldagje, een krampdagje, een groeistuip een een huildag tegelijkertijd.)
En dan die pijnlijke tepels. Kloofjes. Stuwing. Bij tijd en wijle aan flarden gezogen tepels omdat je lieverdje een regeldag heeft. Wel goed aanleggen hoor anders heb je risico op borstontstekingen. Je lieverdje trekt soms, uit ballorigheid lijkt het (maar meestal omdat hij last heeft van gepoep tijdens het eten, 'laden en lossen' noemen we dat hier thuis) zijn hoofdje fluks naar achter met jouw tepel in zijn mond ... en dan krijg je bij wijze van dankjewel ook nog hangtieten aan het eind van de borstvoedingsperiode.
En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat je als regel (murphy) bij elke kraamvisite half uit de kleren moet omdat de kleine honger heeft en je tegenwoordig niet preuts hoeft te doen over zoiets moois als borstvoeding.. Het is toch zo natuurlijk allemaal.. en dus moet de visite daar ook van meegenieten.
En dan ben ik nog niet eens begónnen over de geneugtes van het kolven, dat je toch moet doen als je nog een beetje een leven naast je lieverdje wilt voeren.
Wie vindt dat nou echt leuk .. ?
(R heeft vandaag een regeldagje, een krampdagje, een groeistuip een een huildag tegelijkertijd.)
zaterdag 2 juni 2007 om 22:44
quote:
quote: La India reageerde
Q,...ik geloof mijn ogen niet. Dit kan je toch niet menen? Uit welke folder heb je deze wijsheid? Er gaan jaarlijks kinderen dood omdat ze geen borstvoeding krijgen! En dit schrijf ik niet om iemand ook maar een schuld gevoel aan te praten want daar geloof ik helemaal niet in. Iemand die bewust ergens voor kiest zal daar wel goede reden voor hebben als snap ik hem niet altijd,...
Ik snap ook nooit de discussie van de keuze. Waarom denken moeders dat ze een keuze moeten maken en uberhaupt ergens voor moeten kiezen? Voor mij is borstvoeding helemaal geen keuze geweest. Je bent zwanger,..er wordt een baby geboren en die moet eten. Wordt er daarna een fysiek probleem geconstateerd, en is borstvoeding niet mogelijk, dan is daar een alternatief. Maar om dit alternatief als keuze aan te bieden kan alleen maar verzonnen zijn door de kunstvoedingsindustrie.
Ik las laatst ergens, ( zal zo even zoeken waar,..) dat het geven van kunstvoeding het groots expiriment kan worden genoemd van deze eeuw,...zonder controlegroep weliswaar,...!
Vaak is kunstvoeding geven ook geen keuze. Er is dan gewoonweg geen alternatief.
Geen discussie dus.
Ik bied me aan als controlegroep.
Ik heb geen druppel borstvoeding gekregen. Ik heb mijn kinderjaren overleefd. Ik heb geen allergieen. Noch andersoortige ernstige afwijkingen.
Zo ook mijn nageslacht.
Nu jij weer. Roken is gezond omdat mijn opa er 90 mee geworden is?
quote: La India reageerde
Q,...ik geloof mijn ogen niet. Dit kan je toch niet menen? Uit welke folder heb je deze wijsheid? Er gaan jaarlijks kinderen dood omdat ze geen borstvoeding krijgen! En dit schrijf ik niet om iemand ook maar een schuld gevoel aan te praten want daar geloof ik helemaal niet in. Iemand die bewust ergens voor kiest zal daar wel goede reden voor hebben als snap ik hem niet altijd,...
Ik snap ook nooit de discussie van de keuze. Waarom denken moeders dat ze een keuze moeten maken en uberhaupt ergens voor moeten kiezen? Voor mij is borstvoeding helemaal geen keuze geweest. Je bent zwanger,..er wordt een baby geboren en die moet eten. Wordt er daarna een fysiek probleem geconstateerd, en is borstvoeding niet mogelijk, dan is daar een alternatief. Maar om dit alternatief als keuze aan te bieden kan alleen maar verzonnen zijn door de kunstvoedingsindustrie.
Ik las laatst ergens, ( zal zo even zoeken waar,..) dat het geven van kunstvoeding het groots expiriment kan worden genoemd van deze eeuw,...zonder controlegroep weliswaar,...!
Vaak is kunstvoeding geven ook geen keuze. Er is dan gewoonweg geen alternatief.
Geen discussie dus.
Ik bied me aan als controlegroep.
Ik heb geen druppel borstvoeding gekregen. Ik heb mijn kinderjaren overleefd. Ik heb geen allergieen. Noch andersoortige ernstige afwijkingen.
Zo ook mijn nageslacht.
Nu jij weer. Roken is gezond omdat mijn opa er 90 mee geworden is?
zaterdag 2 juni 2007 om 22:46
zaterdag 2 juni 2007 om 22:51
quote:Voor het volledige artikel zie:
www.babyreference.com/InfantDeaths.htm Ja, zo kan ik het ook. Flesvoeding kan dodelijk zijn.
Twee voorbeelden die genoemd worden zijn wiegedood (toch al niet verklaarbaar) en prematuurtjes (die sowieso al een groter risico op van alles en nog wat lopen).
Even kijken of er nog iets staan over 'normale', gezonde babies zonder afwijkingen bij geboorte of voorkomend in de familie.
www.babyreference.com/InfantDeaths.htm Ja, zo kan ik het ook. Flesvoeding kan dodelijk zijn.
Twee voorbeelden die genoemd worden zijn wiegedood (toch al niet verklaarbaar) en prematuurtjes (die sowieso al een groter risico op van alles en nog wat lopen).
Even kijken of er nog iets staan over 'normale', gezonde babies zonder afwijkingen bij geboorte of voorkomend in de familie.
'It could be lupus'
zaterdag 2 juni 2007 om 22:56
quote:
Tang en varken La India.
Ik bied me aan. Kom maar op met de onderzoeken. Onderzoeken? Waarover? Dat roken slecht voor de gezondheid is? Nou,....mocht je die info echt gemist hebben ben je blijven steken in de jaren vijtfig Kjong. Zoals mensen die echt geloven dat "volledige zuigelingenvoeding" zoals het ookwel genoemd wordt ook maar enigszins kan worden vergeleken met norstvoeding zijn blijven steken in de jaren zeventig.
Daar heb je geen onderzoek voor nodig maar gewoon gezond verstand lijkt me,...
Tang en varken La India.
Ik bied me aan. Kom maar op met de onderzoeken. Onderzoeken? Waarover? Dat roken slecht voor de gezondheid is? Nou,....mocht je die info echt gemist hebben ben je blijven steken in de jaren vijtfig Kjong. Zoals mensen die echt geloven dat "volledige zuigelingenvoeding" zoals het ookwel genoemd wordt ook maar enigszins kan worden vergeleken met norstvoeding zijn blijven steken in de jaren zeventig.
Daar heb je geen onderzoek voor nodig maar gewoon gezond verstand lijkt me,...
zaterdag 2 juni 2007 om 22:57
quote:
quote: kjong reageerde
Tang en varken La India.
Ik bied me aan. Kom maar op met de onderzoeken. Onderzoeken? Waarover? Dat roken slecht voor de gezondheid is? Nou,....mocht je die info echt gemist hebben ben je blijven steken in de jaren vijtfig Kjong. Zoals mensen die echt geloven dat "volledige zuigelingenvoeding" zoals het ookwel genoemd wordt ook maar enigszins kan worden vergeleken met norstvoeding zijn blijven steken in de jaren zeventig.
Daar heb je geen onderzoek voor nodig maar gewoon gezond verstand lijkt me,...
norstvoeding moet zijn borstvoeding,....vanzelfsprekend,...
quote: kjong reageerde
Tang en varken La India.
Ik bied me aan. Kom maar op met de onderzoeken. Onderzoeken? Waarover? Dat roken slecht voor de gezondheid is? Nou,....mocht je die info echt gemist hebben ben je blijven steken in de jaren vijtfig Kjong. Zoals mensen die echt geloven dat "volledige zuigelingenvoeding" zoals het ookwel genoemd wordt ook maar enigszins kan worden vergeleken met norstvoeding zijn blijven steken in de jaren zeventig.
Daar heb je geen onderzoek voor nodig maar gewoon gezond verstand lijkt me,...
norstvoeding moet zijn borstvoeding,....vanzelfsprekend,...
zaterdag 2 juni 2007 om 23:04
quote:
Jij begint over roken. Ik niet.
Sterker nog. Jij gaat er ook nog over door.
Jij leest echt alleen wat je wilt lezen. Bij deze ben jij met je artikel een onbetrouwbare bron voor me. Wat wil je onderzocht hebben dan? Dat flesvoeding gezondheidsrisico's met zich meebrengt? Dat de kans van een baby in het eerste jaar om in een ziekenhuis te worden opgenomen als hij flesvoedng krijgt 5x zo groot is dan als hij borstvoeding krijgt? Vertel het maar,..wat wil je weten?
Dan vraag ik me af wie wil lezen wat ie wil lezen,..... Jij hebt je vast geinformeerd via de verschillende reclame folders van Nutricia?
Jij begint over roken. Ik niet.
Sterker nog. Jij gaat er ook nog over door.
Jij leest echt alleen wat je wilt lezen. Bij deze ben jij met je artikel een onbetrouwbare bron voor me. Wat wil je onderzocht hebben dan? Dat flesvoeding gezondheidsrisico's met zich meebrengt? Dat de kans van een baby in het eerste jaar om in een ziekenhuis te worden opgenomen als hij flesvoedng krijgt 5x zo groot is dan als hij borstvoeding krijgt? Vertel het maar,..wat wil je weten?
Dan vraag ik me af wie wil lezen wat ie wil lezen,..... Jij hebt je vast geinformeerd via de verschillende reclame folders van Nutricia?
zaterdag 2 juni 2007 om 23:17
quote:
Hup. Toe maar. Nog een reeks onwaarheden erachteraan.
Meer? Onwaarheden? Dit is algemeen bekend hoor,..
Mocht je even hebben, vers van de pers,....:
http://ww
w.lalecheleague.org/
docs/Outcomes
_of_breastfeeding
_June_2007.pdf
de link weer even aan elkaar plakken,....
Hup. Toe maar. Nog een reeks onwaarheden erachteraan.
Meer? Onwaarheden? Dit is algemeen bekend hoor,..
Mocht je even hebben, vers van de pers,....:
http://ww
w.lalecheleague.org/
docs/Outcomes
_of_breastfeeding
_June_2007.pdf
de link weer even aan elkaar plakken,....
zaterdag 2 juni 2007 om 23:30
LLL?
De club die tegen mij, tot op het randje van leven en dood van mijn pasgeborene, bleef volhouden dat het allemaal normaal was wat ons overkwam, de baby heel veel afviel, dat we moesten wennen en daar álle tijd voor konden nemen?
Terwijl ik gelukkig mijn onderbuikgevoel volgde, aan de bel trok bij iemand anders, en vervolgens alles en iedereen mijn baby vol kunstvoeding propte omdat hij het anders niet overleefd zou hebben?
Dié LLL?
Dat zijn pas bijna-moordenaars.
Gestoord zooitje. Met hun kind van 6 en 8 onder het Tshirt voor een slokje. Yak.
De club die tegen mij, tot op het randje van leven en dood van mijn pasgeborene, bleef volhouden dat het allemaal normaal was wat ons overkwam, de baby heel veel afviel, dat we moesten wennen en daar álle tijd voor konden nemen?
Terwijl ik gelukkig mijn onderbuikgevoel volgde, aan de bel trok bij iemand anders, en vervolgens alles en iedereen mijn baby vol kunstvoeding propte omdat hij het anders niet overleefd zou hebben?
Dié LLL?
Dat zijn pas bijna-moordenaars.
Gestoord zooitje. Met hun kind van 6 en 8 onder het Tshirt voor een slokje. Yak.
zaterdag 2 juni 2007 om 23:34
En deze om de humor er maar weer in te gooien,..anders wordt het wel heel droog met al die wetenschappelijke artikelen,...Weltrusten!
Natuurlijke zwangerschap
Ik heb de knoop doorgehakt. Ik ga voor een natuurlijke zwangerschap. Maandenlang willen we al zwanger worden, maar eerst moesten we besluiten of ik mijn kind zelf zou gaan dragen of toch zou kiezen voor een kunstbaarmoeder, of moedernest zoals ze tegenwoordig heten. Het leek me aanvankelijk een nogal kunstmatige oplossing: een zwangerschap is tenslotte iets heel natuurlijks waar elk vrouwenlichaam in principe op berekend is. Dat moest ik toch ook kunnen? Bovendien sprak het idee dat mijn kindje na de bevruchting in zo'n glazen kastje zou worden geplaatst me allerminst aan. Ook al weet ik dat de moedernesten van tegenwoordig van uitstekende kwaliteit zijn. Met een zwangerschap geef je je kind toch de beste start... ik moest het toch in elk geval proberen?
Moedernest
Toch twijfelde ik door alle verhalen die ik hoorde over mislukte zwangerschappen van moeders die uiteindelijk toch waren overgestapt op het moedernest. Voordat ik deze belangrijke beslissing zou nemen, wilde ik alle feiten weten. Daarom maakte ik een afspraak met mijn verloskundige. Zij legde mij uit dat moedernesten voldoen aan de nieuwste wetenschappelijke inzichten en aan hoge kwaliteitseisen en dus een prima alternatief zijn als je niet zwanger wilt of kunt worden. 'Je kindje wordt er heus niet slechter van', verzekerde ze mij, 'dus je moet je vooral niet schuldig voelen als je kiest voor een moedernest. Het is een heel persoonlijke keuze.' Ze gaf me een folder mee van een moedernestfabrikant, waarin de voor- en nadelen van een zwangerschap versus een moedernest overzichtelijk naast elkaar waren geplaatst. Ik kende het lijstje uit mijn zwangerschapsboeken en -tijdschriften en het stelde me gerust te weten dat ik over objectieve informatie beschikte om een goed geïnformeerde beslissing te kunnen nemen.
Mijn figuur
In de daaropvolgende weken bleef het bewuste lijstje door mijn hoofd spelen. Ik voelde weinig voor alle genoemde zwangerschapskwalen en het idee dat een zwangerschap mijn figuur zou kunnen ruïneren sprak me ook niet echt aan. Bovendien wist ik dat mijn man zich zorgen maakte of ik nog wel zin zou hebben in seks als ik zwanger werd, ook al sprak hij dit niet uit. En natuurlijk is het handig dat je gedurende die hele negen maanden vrij bent om te gaan en staan waar je wilt, zonder rekening te hoeven houden met een dikke buik of met wat je mag eten of drinken. Het argument dat een zwangerschap gratis is, vond ik wel aantrekkelijk maar mocht van mij niet doorslaggevend zijn. Het ging tenslotte om de gezondheid van mijn kind. Mijn man hield zich op de vlakte: 'Het is jouw lichaam', zei hij, 'ik steun jouw beslissing, welke dat ook is'.
Ik besloot op een verjaardag de meningen van een aantal moeders eens te peilen. Naast een medische kant had deze beslissing immers een belangrijk emotioneel aspect. Een zwangerschap draagt bij tot een goede band tussen moeder en kind, had ik gelezen. Wie kon me daar beter over vertellen dan ervaren moeders?
Ervaringen van andere moeders
Het bleek een emotioneel onderwerp te zijn. Eén moeder vertelde dat ze in de eerste maanden van haar zwangerschap zó moe was geweest dat ze toch was overgestapt op een moedernest. Haar dochter had het er prima op gedaan en daarom had ze besloten bij een tweede meteen voor een moedernest te kiezen. 'De volgende keer ga ik niet meer tobben.' Een andere had ook aanvankelijk voor een natuurlijke zwangerschap gekozen, maar werd onzeker omdat ze niet wist of haar kindje wel genoeg voeding kreeg, omdat zijzelf heel tenger was. Deze onzekerheid had bij haar tot zo veel spanningen geleid dat de huisarts haar had geadviseerd alsnog over te stappen op het moedernest. 'Je doet je baby hier geen plezier mee. Je kindje is gebaat bij een blije, ontspannen moeder', zei hij. 'Je moet voor jezelf kiezen. Je hebt je kind toch zes maanden zwangerschap meegegeven, dat is mooi meegenomen.' Een derde moeder had een natuurlijke zwangerschap zelfs niet overwogen: ze was er geen type voor, zei ze.
De enige zwangere vrouw in het gezelschap hield zich afzijdig tijdens het gesprek. Ze voelde zich schijnbaar wat ongemakkelijk bij het horen van de verhalen van mislukte zwangerschappen. Maar tegelijkertijd straalde ze een kalmte en zelfverzekerdheid uit die diepe indruk op me maakten. Bij het weggaan nam ze me even apart en fluisterde me toe: 'Laat iedereen maar kletsen. Volg je gevoel, dan neem je vanzelf de juiste beslissing'.
De natuurlijke zwangerschap
Op dat moment wist ik het: ik kies voor een natuurlijke zwangerschap. Voor het eerst in maanden kwam er een gevoel van rust over me. Ik besefte dat dit mijn beslissing was, niet die van mijn verloskundige, mijn man, mijn moeder, mijn kennissen, of de maatschappij. Gevoelsmatig wist ik dat dit de juiste beslissing was, voor mij en mijn kind. Eventuele problemen zouden we sámen overwinnen. Vanaf dat moment beantwoordde ik de vraag of ik koos voor een zwangerschap met een stralend: 'Natuurlijk!'.
Ik begreep wel dat het verstandig was een zwangerschap voor te bereiden door goede informatie te zoeken. Ik kocht het Handboek Zwangerschap en bezocht informatieavonden van de Vereniging Zwangerschap Natuurlijk. Op deze avonden leerde ik andere vrouwen kennen die zwanger waren of wilden worden. Van hen leerde ik dat zwanger zijn iets heel gewoons en natuurlijks is, waar je geen twee keer over na hoeft te denken. Tegelijk kwam ik – tot mijn grote schok – tot de ontdekking dat alle informatie die ik in de afgelopen maanden had verslonden, lang niet zo objectief was als ik dacht. Veel van de informatiebronnen werden gesponsord door moedernestfabrikanten. Geen wonder dat moedernesten daarin als de beste keuze naar voren kwamen. Bij het bestuderen van wetenschappelijk onderzoek over moedernesten, bleken deze allerlei risico's voor de gezondheid op te leveren (niet alleen voor mijn kind, maar ook voor mij!). Ik was kwaad. Waarom had niemand mij verteld dat een kunstbaarmoeder leidde tot een verhoogd risico op allergie, eczeem, diabetes mellitus, astma, spijsverteringsstoornissen, wiegendood, diarree, hersenvliesontsteking, infecties aan de ademhalingswegen, bepaalde vormen van kanker en nog veel meer aandoeningen? Dát was de informatie die ik nodig had om mijn beslissing te nemen. Waarom was mij die ontzegd?
En nu: zwanger
Ik ben nu acht maanden zwanger. Het gevoel dat mijn lichaam een heel nieuw wezen aan het produceren is, dat ik nu twéé mensen ben, is onbeschrijflijk en overweldigend. Ik ben trots op mezelf, op mijn lichaam en op mijn kind. Mijn man vertelt tegen iedereen die het maar horen wil dat ik mijn kind zélf draag. Ik lach om de complimenten die ik krijg omdat ik 'het zo lang volhoud'.
Maar soms huil ik om al die moeders die dit essentiële deel van het moederschap niet hebben meegemaakt. Nee, niet eens een deel: het is de kern van het moederschap. De twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wat is er met ons gebeurd dat wij onze baby's van ons hebben laten scheiden? De commercie heeft ons veranderd van producenten in consumenten. En wij moeders... hoe hebben we ons zó kunnen laten flessen?
En als ze me vragen of ik denk borstvoeding te gaan geven, antwoord ik met een stralende glimlach: Natuurlijk!
Natuurlijke zwangerschap
Ik heb de knoop doorgehakt. Ik ga voor een natuurlijke zwangerschap. Maandenlang willen we al zwanger worden, maar eerst moesten we besluiten of ik mijn kind zelf zou gaan dragen of toch zou kiezen voor een kunstbaarmoeder, of moedernest zoals ze tegenwoordig heten. Het leek me aanvankelijk een nogal kunstmatige oplossing: een zwangerschap is tenslotte iets heel natuurlijks waar elk vrouwenlichaam in principe op berekend is. Dat moest ik toch ook kunnen? Bovendien sprak het idee dat mijn kindje na de bevruchting in zo'n glazen kastje zou worden geplaatst me allerminst aan. Ook al weet ik dat de moedernesten van tegenwoordig van uitstekende kwaliteit zijn. Met een zwangerschap geef je je kind toch de beste start... ik moest het toch in elk geval proberen?
Moedernest
Toch twijfelde ik door alle verhalen die ik hoorde over mislukte zwangerschappen van moeders die uiteindelijk toch waren overgestapt op het moedernest. Voordat ik deze belangrijke beslissing zou nemen, wilde ik alle feiten weten. Daarom maakte ik een afspraak met mijn verloskundige. Zij legde mij uit dat moedernesten voldoen aan de nieuwste wetenschappelijke inzichten en aan hoge kwaliteitseisen en dus een prima alternatief zijn als je niet zwanger wilt of kunt worden. 'Je kindje wordt er heus niet slechter van', verzekerde ze mij, 'dus je moet je vooral niet schuldig voelen als je kiest voor een moedernest. Het is een heel persoonlijke keuze.' Ze gaf me een folder mee van een moedernestfabrikant, waarin de voor- en nadelen van een zwangerschap versus een moedernest overzichtelijk naast elkaar waren geplaatst. Ik kende het lijstje uit mijn zwangerschapsboeken en -tijdschriften en het stelde me gerust te weten dat ik over objectieve informatie beschikte om een goed geïnformeerde beslissing te kunnen nemen.
Mijn figuur
In de daaropvolgende weken bleef het bewuste lijstje door mijn hoofd spelen. Ik voelde weinig voor alle genoemde zwangerschapskwalen en het idee dat een zwangerschap mijn figuur zou kunnen ruïneren sprak me ook niet echt aan. Bovendien wist ik dat mijn man zich zorgen maakte of ik nog wel zin zou hebben in seks als ik zwanger werd, ook al sprak hij dit niet uit. En natuurlijk is het handig dat je gedurende die hele negen maanden vrij bent om te gaan en staan waar je wilt, zonder rekening te hoeven houden met een dikke buik of met wat je mag eten of drinken. Het argument dat een zwangerschap gratis is, vond ik wel aantrekkelijk maar mocht van mij niet doorslaggevend zijn. Het ging tenslotte om de gezondheid van mijn kind. Mijn man hield zich op de vlakte: 'Het is jouw lichaam', zei hij, 'ik steun jouw beslissing, welke dat ook is'.
Ik besloot op een verjaardag de meningen van een aantal moeders eens te peilen. Naast een medische kant had deze beslissing immers een belangrijk emotioneel aspect. Een zwangerschap draagt bij tot een goede band tussen moeder en kind, had ik gelezen. Wie kon me daar beter over vertellen dan ervaren moeders?
Ervaringen van andere moeders
Het bleek een emotioneel onderwerp te zijn. Eén moeder vertelde dat ze in de eerste maanden van haar zwangerschap zó moe was geweest dat ze toch was overgestapt op een moedernest. Haar dochter had het er prima op gedaan en daarom had ze besloten bij een tweede meteen voor een moedernest te kiezen. 'De volgende keer ga ik niet meer tobben.' Een andere had ook aanvankelijk voor een natuurlijke zwangerschap gekozen, maar werd onzeker omdat ze niet wist of haar kindje wel genoeg voeding kreeg, omdat zijzelf heel tenger was. Deze onzekerheid had bij haar tot zo veel spanningen geleid dat de huisarts haar had geadviseerd alsnog over te stappen op het moedernest. 'Je doet je baby hier geen plezier mee. Je kindje is gebaat bij een blije, ontspannen moeder', zei hij. 'Je moet voor jezelf kiezen. Je hebt je kind toch zes maanden zwangerschap meegegeven, dat is mooi meegenomen.' Een derde moeder had een natuurlijke zwangerschap zelfs niet overwogen: ze was er geen type voor, zei ze.
De enige zwangere vrouw in het gezelschap hield zich afzijdig tijdens het gesprek. Ze voelde zich schijnbaar wat ongemakkelijk bij het horen van de verhalen van mislukte zwangerschappen. Maar tegelijkertijd straalde ze een kalmte en zelfverzekerdheid uit die diepe indruk op me maakten. Bij het weggaan nam ze me even apart en fluisterde me toe: 'Laat iedereen maar kletsen. Volg je gevoel, dan neem je vanzelf de juiste beslissing'.
De natuurlijke zwangerschap
Op dat moment wist ik het: ik kies voor een natuurlijke zwangerschap. Voor het eerst in maanden kwam er een gevoel van rust over me. Ik besefte dat dit mijn beslissing was, niet die van mijn verloskundige, mijn man, mijn moeder, mijn kennissen, of de maatschappij. Gevoelsmatig wist ik dat dit de juiste beslissing was, voor mij en mijn kind. Eventuele problemen zouden we sámen overwinnen. Vanaf dat moment beantwoordde ik de vraag of ik koos voor een zwangerschap met een stralend: 'Natuurlijk!'.
Ik begreep wel dat het verstandig was een zwangerschap voor te bereiden door goede informatie te zoeken. Ik kocht het Handboek Zwangerschap en bezocht informatieavonden van de Vereniging Zwangerschap Natuurlijk. Op deze avonden leerde ik andere vrouwen kennen die zwanger waren of wilden worden. Van hen leerde ik dat zwanger zijn iets heel gewoons en natuurlijks is, waar je geen twee keer over na hoeft te denken. Tegelijk kwam ik – tot mijn grote schok – tot de ontdekking dat alle informatie die ik in de afgelopen maanden had verslonden, lang niet zo objectief was als ik dacht. Veel van de informatiebronnen werden gesponsord door moedernestfabrikanten. Geen wonder dat moedernesten daarin als de beste keuze naar voren kwamen. Bij het bestuderen van wetenschappelijk onderzoek over moedernesten, bleken deze allerlei risico's voor de gezondheid op te leveren (niet alleen voor mijn kind, maar ook voor mij!). Ik was kwaad. Waarom had niemand mij verteld dat een kunstbaarmoeder leidde tot een verhoogd risico op allergie, eczeem, diabetes mellitus, astma, spijsverteringsstoornissen, wiegendood, diarree, hersenvliesontsteking, infecties aan de ademhalingswegen, bepaalde vormen van kanker en nog veel meer aandoeningen? Dát was de informatie die ik nodig had om mijn beslissing te nemen. Waarom was mij die ontzegd?
En nu: zwanger
Ik ben nu acht maanden zwanger. Het gevoel dat mijn lichaam een heel nieuw wezen aan het produceren is, dat ik nu twéé mensen ben, is onbeschrijflijk en overweldigend. Ik ben trots op mezelf, op mijn lichaam en op mijn kind. Mijn man vertelt tegen iedereen die het maar horen wil dat ik mijn kind zélf draag. Ik lach om de complimenten die ik krijg omdat ik 'het zo lang volhoud'.
Maar soms huil ik om al die moeders die dit essentiële deel van het moederschap niet hebben meegemaakt. Nee, niet eens een deel: het is de kern van het moederschap. De twee zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Wat is er met ons gebeurd dat wij onze baby's van ons hebben laten scheiden? De commercie heeft ons veranderd van producenten in consumenten. En wij moeders... hoe hebben we ons zó kunnen laten flessen?
En als ze me vragen of ik denk borstvoeding te gaan geven, antwoord ik met een stralende glimlach: Natuurlijk!
zaterdag 2 juni 2007 om 23:47
quote:
LLL?
De club die tegen mij, tot op het randje van leven en dood van mijn pasgeborene, bleef volhouden dat het allemaal normaal was wat ons overkwam, de baby heel veel afviel, dat we moesten wennen en daar álle tijd voor konden nemen?
Terwijl ik gelukkig mijn onderbuikgevoel volgde, aan de bel trok bij iemand anders, en vervolgens alles en iedereen mijn baby vol kunstvoeding propte omdat hij het anders niet overleefd zou hebben?
Dié LLL?
Dat zijn pas bijna-moordenaars.
Gestoord zooitje. Met hun kind van 6 en 8 onder het Tshirt voor een slokje. Yak. Da's duidelijke taal Kjong. Lijkt me logisch dat je aan de bel trok als je baby veel afvalt. Dat is natuurlijk niet de bedoeling en inderdaad levensgevaarlijk.
Maar ik neem niet aan dat jezelf als norm neemt en dus borstvoeding maar niets vind door deze ervaring? Ik steek mijn hand in eigen (borstvoedings) boesem en sluit af met een laatste column:
Cognitieve dissonantie
Fanatiekelingen, maffia, fundamentalisten, extremisten... Je zou niet denken dat deze woorden regelmatig in combinatie met een zo vreedzaam begrip als borstvoeding worden gebruikt. Toch heb ik het allemaal voorbij zien komen in hoog oplopende discussies op Internet. Met name als je net moeder bent, verbaas je je erover dat borstvoeding zo'n heet hangijzer kan zijn.
Nu hebben discussies op Internet natuurlijk vaak een veel feller karakter dan persoonlijke gesprekken, maar misschien worden in die discussies met volslagen vreemden wel juist de gevoelens geuit die men 'In Real Life' liever voor zich houdt. De discussies vertonen vaak een voorspelbaar verloop. Iemand beklaagt zich over de wijze waarop borstvoeding moeders wordt opgedrongen, waarop vervolgens de voorstanders van borstvoeding reageren door erop te wijzen hoe belangrijk borstvoeding is. De 'fv-moeders' hameren vervolgens op het recht op een vrije keuze en gaan in de verdediging, want ook zij hebben natuurlijk het beste voor met hun kind. Al gauw graven beide partijen zich in en verzandt de discussie in gekrakeel, persoonlijke aanvallen en zelfs gescheld.
Meestal manifesteert zich in zo'n discussie een fenomeen uit de psychologie: cognitieve dissonantie. Dat komt erop neer dat men feiten negeert of ontkent die strijdig zijn met een al aanwezig idee of vooroordeel. Je zou het ook 'in je eigen straatje denken' kunnen noemen. Dit verschijnsel valt onder beide groepen waar te nemen. Het zijn vooral de 'fv-moeders' die worden overspoeld met feiten die hen moeten overtuigen van de voordelen van borstvoeding. Maar zelfs objectieve en wetenschappelijk bewezen argumenten vegen ze met het grootste gemak van tafel. Vaak halen zij anekdotisch bewijs aan om het tegendeel aan te tonen. Zo ontkrachten zij het argument dat borstvoeding allergieën helpt voorkomen met voorbeelden uit hun omgeving van borstgevoede kinderen die een allergie ontwikkelden of juist flesgevoede kinderen die allergievrij zijn gebleven.
Het lijkt wel of niets de flesvoedingmoeder ervan kan overtuigen dat borstvoeding de voorkeur verdient. Dat is opvallend als je bedenkt dat velen van hen in eerste instantie graag borstvoeding hadden willen geven. Blijkbaar willen ze hun (al dan niet vrijwillige) keuze voor flesvoeding achteraf goedpraten. Dat is een duidelijk staaltje van cognitieve dissonantie. Zij bestrijden met volle overtuiging de argumenten die hen ooit zelf motiveerden de voorkeur te geven aan borstvoeding.
Maar de 'borstvoedingsfanaten' zijn zeker niet immuun voor dit verschijnsel. Zij interpreteren onderzoeksresultaten graag in hun eigen voordeel, vegen de vloer aan met fout gesponsorde studies en citeren selectief artikelen en websites. Zij staan vaak niet open voor rationele argumenten van hun gesprekspartners, of het nu gaat om voordelen van flesvoeding of nadelen van borstvoeding. Ze lijken te willen beweren dat moedermelk zulk goddelijk nectar is dat het misdadig is je kind dit te ontzeggen. De flesvoedende moeders krijgen hierdoor soms het gevoel dat ze als minder goede moeders worden gezien. Als ze het beste voor hun kind zouden willen, zouden ze toch borstvoeding geven?
Het is een bedekte beschuldiging die bij veel moeders die flesvoeding verdedigen hard aankomt. Zij hadden hun redenen voor hun keuze, maar daar wordt niet naar geluisterd. Geen enkele reden om van borstvoeding af te zien, wordt geaccepteerd. Gestopt op doktersadvies? Dat was vast niet nodig geweest, want artsen weten meestal te weinig van borstvoeding. Ondanks intensieve begeleiding van een lactatiekundige overgegaan op de fles? Was die lactatiekundige wel IBCLC-gecertificeerd? Medicijngebruik? Had maar meer informatie gezocht, want de meeste medicijnen gaan prima samen met borstvoeding.
De borstvoedingsadepten lijken een oplossing te hebben voor elk probleem. Maar verblind als ze zijn door cognitieve dissonantie, gaan ze voorbij aan de essentie van het probleem. Hun gesprekspartners zijn niet op zoek naar oplossingen achteraf, maar naar acceptatie van hun keuze. Zeker als flesvoeding een min of meer gedwongen keuze was, hebben ze het daar soms nog steeds moeilijk mee. Deze moeders hebben geen behoefte aan een zedenpreek: ze hebben behoefte aan begrip. Maar, ook zij worden gehinderd door cognitieve dissonantie. Ze zetten zich af tegen de mensen en de feiten die hun keuze – impliciet of expliciet – bekritiseren, omdat ze die keuze feitelijk zelf nog niet kunnen accepteren.
Het zou de 'bv-moeders' sieren als ze daadwerkelijk zouden proberen begrip op te brengen voor de keuze van de flesvoedingmoeders.
LLL?
De club die tegen mij, tot op het randje van leven en dood van mijn pasgeborene, bleef volhouden dat het allemaal normaal was wat ons overkwam, de baby heel veel afviel, dat we moesten wennen en daar álle tijd voor konden nemen?
Terwijl ik gelukkig mijn onderbuikgevoel volgde, aan de bel trok bij iemand anders, en vervolgens alles en iedereen mijn baby vol kunstvoeding propte omdat hij het anders niet overleefd zou hebben?
Dié LLL?
Dat zijn pas bijna-moordenaars.
Gestoord zooitje. Met hun kind van 6 en 8 onder het Tshirt voor een slokje. Yak. Da's duidelijke taal Kjong. Lijkt me logisch dat je aan de bel trok als je baby veel afvalt. Dat is natuurlijk niet de bedoeling en inderdaad levensgevaarlijk.
Maar ik neem niet aan dat jezelf als norm neemt en dus borstvoeding maar niets vind door deze ervaring? Ik steek mijn hand in eigen (borstvoedings) boesem en sluit af met een laatste column:
Cognitieve dissonantie
Fanatiekelingen, maffia, fundamentalisten, extremisten... Je zou niet denken dat deze woorden regelmatig in combinatie met een zo vreedzaam begrip als borstvoeding worden gebruikt. Toch heb ik het allemaal voorbij zien komen in hoog oplopende discussies op Internet. Met name als je net moeder bent, verbaas je je erover dat borstvoeding zo'n heet hangijzer kan zijn.
Nu hebben discussies op Internet natuurlijk vaak een veel feller karakter dan persoonlijke gesprekken, maar misschien worden in die discussies met volslagen vreemden wel juist de gevoelens geuit die men 'In Real Life' liever voor zich houdt. De discussies vertonen vaak een voorspelbaar verloop. Iemand beklaagt zich over de wijze waarop borstvoeding moeders wordt opgedrongen, waarop vervolgens de voorstanders van borstvoeding reageren door erop te wijzen hoe belangrijk borstvoeding is. De 'fv-moeders' hameren vervolgens op het recht op een vrije keuze en gaan in de verdediging, want ook zij hebben natuurlijk het beste voor met hun kind. Al gauw graven beide partijen zich in en verzandt de discussie in gekrakeel, persoonlijke aanvallen en zelfs gescheld.
Meestal manifesteert zich in zo'n discussie een fenomeen uit de psychologie: cognitieve dissonantie. Dat komt erop neer dat men feiten negeert of ontkent die strijdig zijn met een al aanwezig idee of vooroordeel. Je zou het ook 'in je eigen straatje denken' kunnen noemen. Dit verschijnsel valt onder beide groepen waar te nemen. Het zijn vooral de 'fv-moeders' die worden overspoeld met feiten die hen moeten overtuigen van de voordelen van borstvoeding. Maar zelfs objectieve en wetenschappelijk bewezen argumenten vegen ze met het grootste gemak van tafel. Vaak halen zij anekdotisch bewijs aan om het tegendeel aan te tonen. Zo ontkrachten zij het argument dat borstvoeding allergieën helpt voorkomen met voorbeelden uit hun omgeving van borstgevoede kinderen die een allergie ontwikkelden of juist flesgevoede kinderen die allergievrij zijn gebleven.
Het lijkt wel of niets de flesvoedingmoeder ervan kan overtuigen dat borstvoeding de voorkeur verdient. Dat is opvallend als je bedenkt dat velen van hen in eerste instantie graag borstvoeding hadden willen geven. Blijkbaar willen ze hun (al dan niet vrijwillige) keuze voor flesvoeding achteraf goedpraten. Dat is een duidelijk staaltje van cognitieve dissonantie. Zij bestrijden met volle overtuiging de argumenten die hen ooit zelf motiveerden de voorkeur te geven aan borstvoeding.
Maar de 'borstvoedingsfanaten' zijn zeker niet immuun voor dit verschijnsel. Zij interpreteren onderzoeksresultaten graag in hun eigen voordeel, vegen de vloer aan met fout gesponsorde studies en citeren selectief artikelen en websites. Zij staan vaak niet open voor rationele argumenten van hun gesprekspartners, of het nu gaat om voordelen van flesvoeding of nadelen van borstvoeding. Ze lijken te willen beweren dat moedermelk zulk goddelijk nectar is dat het misdadig is je kind dit te ontzeggen. De flesvoedende moeders krijgen hierdoor soms het gevoel dat ze als minder goede moeders worden gezien. Als ze het beste voor hun kind zouden willen, zouden ze toch borstvoeding geven?
Het is een bedekte beschuldiging die bij veel moeders die flesvoeding verdedigen hard aankomt. Zij hadden hun redenen voor hun keuze, maar daar wordt niet naar geluisterd. Geen enkele reden om van borstvoeding af te zien, wordt geaccepteerd. Gestopt op doktersadvies? Dat was vast niet nodig geweest, want artsen weten meestal te weinig van borstvoeding. Ondanks intensieve begeleiding van een lactatiekundige overgegaan op de fles? Was die lactatiekundige wel IBCLC-gecertificeerd? Medicijngebruik? Had maar meer informatie gezocht, want de meeste medicijnen gaan prima samen met borstvoeding.
De borstvoedingsadepten lijken een oplossing te hebben voor elk probleem. Maar verblind als ze zijn door cognitieve dissonantie, gaan ze voorbij aan de essentie van het probleem. Hun gesprekspartners zijn niet op zoek naar oplossingen achteraf, maar naar acceptatie van hun keuze. Zeker als flesvoeding een min of meer gedwongen keuze was, hebben ze het daar soms nog steeds moeilijk mee. Deze moeders hebben geen behoefte aan een zedenpreek: ze hebben behoefte aan begrip. Maar, ook zij worden gehinderd door cognitieve dissonantie. Ze zetten zich af tegen de mensen en de feiten die hun keuze – impliciet of expliciet – bekritiseren, omdat ze die keuze feitelijk zelf nog niet kunnen accepteren.
Het zou de 'bv-moeders' sieren als ze daadwerkelijk zouden proberen begrip op te brengen voor de keuze van de flesvoedingmoeders.
zondag 3 juni 2007 om 01:01
Ik vind borstvoeding geven een van de mooiste dingen die er is. Maar ook een van de natuurlijkste dingen. Het is voor mij gewoon de normaalste zaak van de wereld, je krijgt een kindje en je wil je kindje toch het beste geven. (daarmee zeg ik niet dat kunstvoeding geven slecht is, soms kan het niet anders!)
Bij mij ging het niet over rozen, omdat mijn dochtertje te vroeg geboren was en ze eerst niet uit de borst kon drinken. 8 weken lang hebben we erover gedaan voor ze volledig alles uit de borst dronk. Wat was ik blij! Daarna nog wel spruw gehad maar toen dat eenmaal weg was kon het grote genieten beginnen. Ik heb haar tot ruim 9 maanden aan de borst gehad. Tot ze bijna 2 weken terug begon te weigeren. In eerste instantie door tandjespijn (de eerste 2 tandjes zijn inmiddels door!) maar ze wil nog niet terug aan de borst. Ik heb alles geprobeerd, maar het is huilen, hoofd wegdraaien of gewoon spelen. Het lijkt alsof ze gewoon niet meer weet hoe het ook al weer moest:(.
Ik ben nu op een punt aanbeland dat ik moet kiezen.....als ik door wil gaan zal ik nog een tijdje ft moeten blijven kolven. (en dat vind ik dus wel een van de mindere dingen van bv geven!) of stap ik over op kunstvoeding? Ik wil graag het jaar van bv geven volmaken, desnoods door de kolf en flesjes....maar daarna ga ik toch echt afbouwen, want dan is het genoeg geweest. Ik heb mijn meisje het beste gegeven wat ik kon. Ik kan gelukkig ook op een mooie bv periode terugkijken. Ik had graag wat langer willen voeden, maar ik wil niet koste wat kost doorgaan in dit geval.
Ik vind eigenlijk wel dat iedere moeder op z'n minst zou moeten proberen met bv geven te starten.
Maar je bepaald toch zelf waar de grens ligt. Tuurlijk wil iedere moeder het beste voor haar kind. Maar als je tegen zoveel problemen aanloopt moet je niet over je grenzen heen willen gaan. Als het echt niet lukt, bestaat er gelukkig ook nog een alternatief.
Maar please moeders......maak elkaar niet af om de keuzes die gemaakt worden!
Bij mij ging het niet over rozen, omdat mijn dochtertje te vroeg geboren was en ze eerst niet uit de borst kon drinken. 8 weken lang hebben we erover gedaan voor ze volledig alles uit de borst dronk. Wat was ik blij! Daarna nog wel spruw gehad maar toen dat eenmaal weg was kon het grote genieten beginnen. Ik heb haar tot ruim 9 maanden aan de borst gehad. Tot ze bijna 2 weken terug begon te weigeren. In eerste instantie door tandjespijn (de eerste 2 tandjes zijn inmiddels door!) maar ze wil nog niet terug aan de borst. Ik heb alles geprobeerd, maar het is huilen, hoofd wegdraaien of gewoon spelen. Het lijkt alsof ze gewoon niet meer weet hoe het ook al weer moest:(.
Ik ben nu op een punt aanbeland dat ik moet kiezen.....als ik door wil gaan zal ik nog een tijdje ft moeten blijven kolven. (en dat vind ik dus wel een van de mindere dingen van bv geven!) of stap ik over op kunstvoeding? Ik wil graag het jaar van bv geven volmaken, desnoods door de kolf en flesjes....maar daarna ga ik toch echt afbouwen, want dan is het genoeg geweest. Ik heb mijn meisje het beste gegeven wat ik kon. Ik kan gelukkig ook op een mooie bv periode terugkijken. Ik had graag wat langer willen voeden, maar ik wil niet koste wat kost doorgaan in dit geval.
Ik vind eigenlijk wel dat iedere moeder op z'n minst zou moeten proberen met bv geven te starten.
Maar je bepaald toch zelf waar de grens ligt. Tuurlijk wil iedere moeder het beste voor haar kind. Maar als je tegen zoveel problemen aanloopt moet je niet over je grenzen heen willen gaan. Als het echt niet lukt, bestaat er gelukkig ook nog een alternatief.
Maar please moeders......maak elkaar niet af om de keuzes die gemaakt worden!
zondag 3 juni 2007 om 08:47
Wat wil je onderzocht hebben dan? Dat flesvoeding gezondheidsrisico's met zich meebrengt? Dat de kans van een baby in het eerste jaar om in een ziekenhuis te worden opgenomen als hij flesvoedng krijgt 5x zo groot is dan als hij borstvoeding krijgt? Vertel het maar,..wat wil je weten?
Dan vraag ik me af wie wil lezen wat ie wil lezen,..... Jij hebt je vast geinformeerd via de verschillende reclame folders van Nutricia?
Hmm, mijn zoontje van een maand ligt al 3,5 week in het ziekenhuis én krijgt flesvoeding. De reden dat hij in het ziekenhuis ligt is een aangeboren afwijking, dus ik zal me dan maar niet aangesproken voelen ...
Mijn nichtje en neefje hebben allebei borstvoeding gekregen en die hebben al de gekste ziektes gehad tot nu toe en neefje heeft daar bovenop astma, eczeem en vele allergieën, dus borstvoeding wil niet altijd zeggen dat ze helemaal beschermd blijven van allergieën en ziektes...
En nu zal ik wel te horen krijgen dat de kans op die allergieën en ziektes met flesvoeding vele malen groter is
Dan vraag ik me af wie wil lezen wat ie wil lezen,..... Jij hebt je vast geinformeerd via de verschillende reclame folders van Nutricia?
Hmm, mijn zoontje van een maand ligt al 3,5 week in het ziekenhuis én krijgt flesvoeding. De reden dat hij in het ziekenhuis ligt is een aangeboren afwijking, dus ik zal me dan maar niet aangesproken voelen ...
Mijn nichtje en neefje hebben allebei borstvoeding gekregen en die hebben al de gekste ziektes gehad tot nu toe en neefje heeft daar bovenop astma, eczeem en vele allergieën, dus borstvoeding wil niet altijd zeggen dat ze helemaal beschermd blijven van allergieën en ziektes...
En nu zal ik wel te horen krijgen dat de kans op die allergieën en ziektes met flesvoeding vele malen groter is
zondag 3 juni 2007 om 08:51
Echt Angela, wil je dat echt?
Ik heb wel een drogreden in een andere categorie voor je, maar je moet maar zien hoor, wat je daar verder mee doet.
"Als je dronken in de auto stapt, is de kans op een ongeluk groter. Maar mijn broer doet dat elke zaterdag en die heeft nog nooit wat gehad, terwijl mij neefje al twee keer tegen een boom gereden is - en die nota bene geheelonthouder!"
Ik heb wel een drogreden in een andere categorie voor je, maar je moet maar zien hoor, wat je daar verder mee doet.
"Als je dronken in de auto stapt, is de kans op een ongeluk groter. Maar mijn broer doet dat elke zaterdag en die heeft nog nooit wat gehad, terwijl mij neefje al twee keer tegen een boom gereden is - en die nota bene geheelonthouder!"
zondag 3 juni 2007 om 09:08
Het was eerder sarcastisch bedoeld...
Maar het is goed om te weten dat ik mijn kind niet het beste van het beste kan geven en dat ik nu gewoon riskeer om vaker in het ziekenhuis te zitten met hem...Moet goed voelen voor die paar procent waar borstvoeding echt niet bij lukt...
En ja, dat is ook sarcastisch bedoeld...
Maar het is goed om te weten dat ik mijn kind niet het beste van het beste kan geven en dat ik nu gewoon riskeer om vaker in het ziekenhuis te zitten met hem...Moet goed voelen voor die paar procent waar borstvoeding echt niet bij lukt...
En ja, dat is ook sarcastisch bedoeld...
zondag 3 juni 2007 om 10:00
Qwertu,
Met alle respect, maar volgens mij beweer jij nu juist allerlei kolder. Bij mijn weten is bijvoorbeeld een van de grootste oorzaken van zuigelingensterfte in ontwikkelingslanden juist het feit dat babies kunstvoeding krijgen die gemaakt wordt met vervuild water. Juist vanwege het hoge percentage zuigelingen dat in ontwikkelingslanden sterft omdat ze GEEN borstvoeding krijgen, zijn organisaties als de WHO en Unicef zo heftig campagne aan het voeren voor borstvoeding.
Met alle respect, maar volgens mij beweer jij nu juist allerlei kolder. Bij mijn weten is bijvoorbeeld een van de grootste oorzaken van zuigelingensterfte in ontwikkelingslanden juist het feit dat babies kunstvoeding krijgen die gemaakt wordt met vervuild water. Juist vanwege het hoge percentage zuigelingen dat in ontwikkelingslanden sterft omdat ze GEEN borstvoeding krijgen, zijn organisaties als de WHO en Unicef zo heftig campagne aan het voeren voor borstvoeding.
Am Yisrael Chai!
zondag 3 juni 2007 om 10:03
Borstvoeding redt jaarlijks zes miljoen levens
29 november 2005, Geneve / Florence -
Een pasgeboren kind dat in alle rust drinkt aan de borst van z'n moeder. Voor velen is dit het beeld van liefde en vertedering. Maar achter het beeld van een sabbelende kind zit een wereldwijde successtory. Dankzij het geven van borstvoeding worden jaarlijks zes miljoen babylevens gered. De basis van dit succes ligt in het Italiaanse Florence van 1990.
Vijftien jaar geleden werd de Innocenti verklaring opgesteld ter bescherming, promotie en ondersteuning van borstvoeding. Er is veel bereikt, maar er zijn nog genoeg problemen te overwinnen.
Borstvoeding is basis
Moedermelk voor baby's is heel belangrijk. Het bevat veel stoffen die essentieel zijn in de eerste levensjaren van een kind. Het is de basis voor de ontwikkeling van baby's en peuters. Helaas geven nog relatief weinig moeder hun kinderen borstvoeding in ontwikkelingslanden.
Daarom besloten verschillende regeringen en ontwikkelingsorganisaties, waaronder Unicef, in 1990 borstvoeding meer te promoten en ondersteunen. Op deze manier konden op een relatief makkelijke manier veel kinderlevens worden gered. Vijftien jaar later wordt in ontwikkelingslanden ruim 15 procent meer de borst gegeven, met alle positieve gevolgen van dien. Hierdoor worden jaarlijks 6 miljoen kinderlevens gespaard.
Borstvoeding en millenniumdoelen
"Borstvoeding is een van de meest krachtige middelen om honger en sterfte onder kinderen tegen te gaan", vertelt Unicef-directeur Ann Veneman. "De Innocenti verklaring was de start van een beweging die miljoenen levens heeft gered. Het is ook een goede basis bij het bereiken van de Millenniumdoelen." Geschat wordt dat 1 op de 5 kinderen door borstvoeding van de dood kan worden gered.
Alle gegevens staan in een rapport dat vorige week is gepubliceerd na aanleiding van de 15e verjaardag van de Innocenti verklaring. Een feestje en blije gezichten lijkt op zijn plaats. Maar het rapport signaleert echter ook een negatieve ontwikkeling.
Een gebrek aan kennis over borstvoeding bij moeders en gezondheidswerkers is een groot probleem. Het is de reden dat nog steeds bijna 60% van de moeders geen borstvoeding geeft. Daarnaast komt het vaak voor dat vrouwen die besmet zijn met hiv-virus hun kinderen (onbewust) besmetten door een gebrek aan voorlichting en medicijnen.
Toekomst positief
Toch kijkt Veneman positief naar de toekomst. "De Innocenti verklaring moet ons inspireren om nog meer te doen voor baby's en moeders." De afgelopen jaren zijn er in 150 landen ruim 20.000 'babyvriendelijke' ziekenhuizen verrezen en hebben meer dan zestig landen wetten aangenomen die de overheid een stem geven in het promoten van de veilige borstvoeding. Dat is een goede ontwikkeling." Met als resultaat 6 miljoen kinderen die daardoor overleven.
Bron: unicef
29 november 2005, Geneve / Florence -
Een pasgeboren kind dat in alle rust drinkt aan de borst van z'n moeder. Voor velen is dit het beeld van liefde en vertedering. Maar achter het beeld van een sabbelende kind zit een wereldwijde successtory. Dankzij het geven van borstvoeding worden jaarlijks zes miljoen babylevens gered. De basis van dit succes ligt in het Italiaanse Florence van 1990.
Vijftien jaar geleden werd de Innocenti verklaring opgesteld ter bescherming, promotie en ondersteuning van borstvoeding. Er is veel bereikt, maar er zijn nog genoeg problemen te overwinnen.
Borstvoeding is basis
Moedermelk voor baby's is heel belangrijk. Het bevat veel stoffen die essentieel zijn in de eerste levensjaren van een kind. Het is de basis voor de ontwikkeling van baby's en peuters. Helaas geven nog relatief weinig moeder hun kinderen borstvoeding in ontwikkelingslanden.
Daarom besloten verschillende regeringen en ontwikkelingsorganisaties, waaronder Unicef, in 1990 borstvoeding meer te promoten en ondersteunen. Op deze manier konden op een relatief makkelijke manier veel kinderlevens worden gered. Vijftien jaar later wordt in ontwikkelingslanden ruim 15 procent meer de borst gegeven, met alle positieve gevolgen van dien. Hierdoor worden jaarlijks 6 miljoen kinderlevens gespaard.
Borstvoeding en millenniumdoelen
"Borstvoeding is een van de meest krachtige middelen om honger en sterfte onder kinderen tegen te gaan", vertelt Unicef-directeur Ann Veneman. "De Innocenti verklaring was de start van een beweging die miljoenen levens heeft gered. Het is ook een goede basis bij het bereiken van de Millenniumdoelen." Geschat wordt dat 1 op de 5 kinderen door borstvoeding van de dood kan worden gered.
Alle gegevens staan in een rapport dat vorige week is gepubliceerd na aanleiding van de 15e verjaardag van de Innocenti verklaring. Een feestje en blije gezichten lijkt op zijn plaats. Maar het rapport signaleert echter ook een negatieve ontwikkeling.
Een gebrek aan kennis over borstvoeding bij moeders en gezondheidswerkers is een groot probleem. Het is de reden dat nog steeds bijna 60% van de moeders geen borstvoeding geeft. Daarnaast komt het vaak voor dat vrouwen die besmet zijn met hiv-virus hun kinderen (onbewust) besmetten door een gebrek aan voorlichting en medicijnen.
Toekomst positief
Toch kijkt Veneman positief naar de toekomst. "De Innocenti verklaring moet ons inspireren om nog meer te doen voor baby's en moeders." De afgelopen jaren zijn er in 150 landen ruim 20.000 'babyvriendelijke' ziekenhuizen verrezen en hebben meer dan zestig landen wetten aangenomen die de overheid een stem geven in het promoten van de veilige borstvoeding. Dat is een goede ontwikkeling." Met als resultaat 6 miljoen kinderen die daardoor overleven.
Bron: unicef
Am Yisrael Chai!
zondag 3 juni 2007 om 10:07
Wereld Borstvoedingsweek: moedermelk redt kinderlevens
01 augustus 2006, New York -
Kinderen in ontwikkelingslanden die in de eerste zes maanden van hun leven borstvoeding krijgen, hebben drie keer meer kans om hun kindertijd te overleven dan kinderen die dat niet krijgen. Unicef meldt dit feit in het kader van de Wereld Borstvoedingsweek, die vandaag begint.
Foto: Unicef/2006/Caminha (TiLPA)Hoewel steeds meer vrouwen hun kind borstvoeding geven, krijgt de meerderheid van de kinderen in ontwikkelingslanden geen moedermelk. "Circa 63 procent van de kinderen onder de zes maanden krijgt geen borstvoeding. Daardoor beginnen miljoenen kinderen hun leven met een achterstand," zegt Ann M. Veneman, directeur van Unicef Internationaal.
Moedermelk beschermt
Unicef en haar partners, waaronder de World Alliance for Breastfeeding Action en de Wereldgezondheidsorganisatie, promoten het geven van uitsluitend borstvoeding tijdens de eerste zes maanden van een kinderleven. Moedermelk geeft een kind de voedingsstoffen die het nodig heeft, beschermt het tegen ziektes en stimuleert de groei en ontwikkeling. Na die zes maanden vormen moedermelk en aanvullende goede voeding voor baby's en peuters een optimale combinatie.
Unicef werkt samen met andere hulporganisaties, regeringen en gemeenschappen om het geven van borstvoeding te promoten en te beschermen. Bijvoorbeeld in Gambia, waar Unicef in gemeenschappen het geven van borstvoeding stimuleert en ondersteunt.
Moedermelk is levensreddend
In noodsituaties is schoon water schaars, waardoor kinderen door besmet water bijvoorbeeld diarree kunnen krijgen. In deze omstandigheden is het geven van borstvoeding levensreddend. Daarom promoot Unicef sinds de recente aardbeving op het Indonesische eiland Java het geven van borstvoeding. Honderd vrouwen uit het aardbevingsgebied zijn opgeleid tot adviseuses. Zij bezoeken moeders met kinderen die een groot risico lopen om ziek te worden en raden hen aan om over te gaan op het geven van moedermelk.
Code tegen vervangers van moedermelk
De Wereld Borstvoedingsweek markeert dit jaar de 25ste verjaardag van de 'Internationale Code voor de Marketing van Vervangers van Moedermelk'. Tot nu toe hebben meer dan 60 regeringen de bepalingen in de Code in hun beleid opgenomen. In deze Code wordt het adverteren voor en een agressieve marketing van vervangers voor borstvoeding, voedingsflessen en spenen verboden. Op deze manier kan het geven van borstvoeding beter worden gestimuleerd. Er is sinds 1981, toen de Code door de World Health Assembly werd aangenomen vooruitgang geboekt, maar nog lang niet overal wordt de Code in de praktijk toegepast. "Vooral in ontwikkelingslanden zien we wat er gebeurt als de Code niet wordt nageleefd. De helft van alle sterfgevallen bij kinderen tot vijf jaar wordt door ondervoeding veroorzaakt," zegt Veneman.
Millenniumdoelen
Borstvoeding en goede voeding voor kinderen zijn cruciaal voor het bereiken van de Millenniumdoelen. Het gaat dan met name om het met tweederde terugdringen van de sterfte onder kinderen tot 5 jaar en het uitbannen van extreme armoede en honger.
In 1996 heeft Unicef Nederland de stichting Zorg voor Borstvoeding opgericht, om ook in ons land het geven van borstvoeding te promoten. Sinds 2003 worden de werkzaamheden van de stichting gefinancierd door het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
Bron: unicef
01 augustus 2006, New York -
Kinderen in ontwikkelingslanden die in de eerste zes maanden van hun leven borstvoeding krijgen, hebben drie keer meer kans om hun kindertijd te overleven dan kinderen die dat niet krijgen. Unicef meldt dit feit in het kader van de Wereld Borstvoedingsweek, die vandaag begint.
Foto: Unicef/2006/Caminha (TiLPA)Hoewel steeds meer vrouwen hun kind borstvoeding geven, krijgt de meerderheid van de kinderen in ontwikkelingslanden geen moedermelk. "Circa 63 procent van de kinderen onder de zes maanden krijgt geen borstvoeding. Daardoor beginnen miljoenen kinderen hun leven met een achterstand," zegt Ann M. Veneman, directeur van Unicef Internationaal.
Moedermelk beschermt
Unicef en haar partners, waaronder de World Alliance for Breastfeeding Action en de Wereldgezondheidsorganisatie, promoten het geven van uitsluitend borstvoeding tijdens de eerste zes maanden van een kinderleven. Moedermelk geeft een kind de voedingsstoffen die het nodig heeft, beschermt het tegen ziektes en stimuleert de groei en ontwikkeling. Na die zes maanden vormen moedermelk en aanvullende goede voeding voor baby's en peuters een optimale combinatie.
Unicef werkt samen met andere hulporganisaties, regeringen en gemeenschappen om het geven van borstvoeding te promoten en te beschermen. Bijvoorbeeld in Gambia, waar Unicef in gemeenschappen het geven van borstvoeding stimuleert en ondersteunt.
Moedermelk is levensreddend
In noodsituaties is schoon water schaars, waardoor kinderen door besmet water bijvoorbeeld diarree kunnen krijgen. In deze omstandigheden is het geven van borstvoeding levensreddend. Daarom promoot Unicef sinds de recente aardbeving op het Indonesische eiland Java het geven van borstvoeding. Honderd vrouwen uit het aardbevingsgebied zijn opgeleid tot adviseuses. Zij bezoeken moeders met kinderen die een groot risico lopen om ziek te worden en raden hen aan om over te gaan op het geven van moedermelk.
Code tegen vervangers van moedermelk
De Wereld Borstvoedingsweek markeert dit jaar de 25ste verjaardag van de 'Internationale Code voor de Marketing van Vervangers van Moedermelk'. Tot nu toe hebben meer dan 60 regeringen de bepalingen in de Code in hun beleid opgenomen. In deze Code wordt het adverteren voor en een agressieve marketing van vervangers voor borstvoeding, voedingsflessen en spenen verboden. Op deze manier kan het geven van borstvoeding beter worden gestimuleerd. Er is sinds 1981, toen de Code door de World Health Assembly werd aangenomen vooruitgang geboekt, maar nog lang niet overal wordt de Code in de praktijk toegepast. "Vooral in ontwikkelingslanden zien we wat er gebeurt als de Code niet wordt nageleefd. De helft van alle sterfgevallen bij kinderen tot vijf jaar wordt door ondervoeding veroorzaakt," zegt Veneman.
Millenniumdoelen
Borstvoeding en goede voeding voor kinderen zijn cruciaal voor het bereiken van de Millenniumdoelen. Het gaat dan met name om het met tweederde terugdringen van de sterfte onder kinderen tot 5 jaar en het uitbannen van extreme armoede en honger.
In 1996 heeft Unicef Nederland de stichting Zorg voor Borstvoeding opgericht, om ook in ons land het geven van borstvoeding te promoten. Sinds 2003 worden de werkzaamheden van de stichting gefinancierd door het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
Bron: unicef
Am Yisrael Chai!
zondag 3 juni 2007 om 10:10
Goed betoog, Q.
Wat ik alleen moeilijk vind aan deze discussies zijn de emoties. Of, zoals Angela22 net zo typerend en sarcastisch zegt "Moet goed voelen voor die paar procent waar borstvoeding echt niet bij lukt..."
Dat snap ik niet.
Als je borstvoeding wilt geven en dat lukt niet, is dat erg naar. Dan baal je even flink. Misschien ook wel langer dan even. En dan geef je kunstvoeding. En dat er dan cijfers zijn die aangeven dat er een verband is tussen deze voeding en een aantal negatieve verschijnselen, dan is dat zo.
Daar hoef je je niet schuldiger om te voelen, of rotter, of verdrietiger...
Baal, en ga verder. En ga niet wentelen in het schuldbeklag als het over de verschillen tussen bv en kv gaat. Dat is nergens voor nodig!
Ik ben te vroeg gestopt met borstvoeding naar mijn gevoel. Ontwetendheid, onkunde..dacht dat het "op" was. Nooit een lactatiedeskundige geconsulteerd, nooit doorgezet, dus ik zou niet weten of dat werkelijk zo was (hoogstwaarschijnlijk niet). Ik heb flink gebaald, gehuild en getreurd en ben verder gegaan. En nog vind ik het jammer, maar dergelijke cijfers doen me dus niets. Ik weet ze namelijk al, en ze mogen gezegd worden. Het is geen persoonlijke aanval, want het is een beslissing die ik heb genomen en waar ik toen met de kennis die ik had volledig achter stond.
Nee, de kunstvoeding die ik bij Mopsey naar binnen goot, was niet zo goed als de borstvoeding van de periode daarvoor.
Niet het beste voor mijn kind.
Iaar ik hoef niet in bescherming te worden genomen voor de cijfers.
Ik wéét namelijk ook dat ik zielsveel van mijn kind hou. Ik wéét namelijk ook dat ik fouten maken, of dingen doe die mogelijk minder goed voor haar zijn. Dat je altijd het beste wilt, wil niet zeggen dat je altijd het beste doet of kan. That's life.
Maar daarom hoef ik niet iedere keer als het over de minder goede dingen gaat, me persoonlijk aangevallen te voelen. Ik ben een volwassen vrouw (tenminste, qua kalenderjaren) die goed voor haar kind zorgt. En dat het altijd beter zou kunnen, 'tuurlijk. Realitiviteitszin is me niet vreemd.
De meeste vrouwen die ik hier lees, komen op mij over als goede, liefdevolle moeders (al dan niet in wording). En sommige geven bv, en dat vind ik positief, en sommige kv en dat vind ik in sommige gevallen (erg)jammer. Maar dat ik iets jammer vind, maakt ze geen mindere moeders.
Wat ik alleen moeilijk vind aan deze discussies zijn de emoties. Of, zoals Angela22 net zo typerend en sarcastisch zegt "Moet goed voelen voor die paar procent waar borstvoeding echt niet bij lukt..."
Dat snap ik niet.
Als je borstvoeding wilt geven en dat lukt niet, is dat erg naar. Dan baal je even flink. Misschien ook wel langer dan even. En dan geef je kunstvoeding. En dat er dan cijfers zijn die aangeven dat er een verband is tussen deze voeding en een aantal negatieve verschijnselen, dan is dat zo.
Daar hoef je je niet schuldiger om te voelen, of rotter, of verdrietiger...
Baal, en ga verder. En ga niet wentelen in het schuldbeklag als het over de verschillen tussen bv en kv gaat. Dat is nergens voor nodig!
Ik ben te vroeg gestopt met borstvoeding naar mijn gevoel. Ontwetendheid, onkunde..dacht dat het "op" was. Nooit een lactatiedeskundige geconsulteerd, nooit doorgezet, dus ik zou niet weten of dat werkelijk zo was (hoogstwaarschijnlijk niet). Ik heb flink gebaald, gehuild en getreurd en ben verder gegaan. En nog vind ik het jammer, maar dergelijke cijfers doen me dus niets. Ik weet ze namelijk al, en ze mogen gezegd worden. Het is geen persoonlijke aanval, want het is een beslissing die ik heb genomen en waar ik toen met de kennis die ik had volledig achter stond.
Nee, de kunstvoeding die ik bij Mopsey naar binnen goot, was niet zo goed als de borstvoeding van de periode daarvoor.
Niet het beste voor mijn kind.
Iaar ik hoef niet in bescherming te worden genomen voor de cijfers.
Ik wéét namelijk ook dat ik zielsveel van mijn kind hou. Ik wéét namelijk ook dat ik fouten maken, of dingen doe die mogelijk minder goed voor haar zijn. Dat je altijd het beste wilt, wil niet zeggen dat je altijd het beste doet of kan. That's life.
Maar daarom hoef ik niet iedere keer als het over de minder goede dingen gaat, me persoonlijk aangevallen te voelen. Ik ben een volwassen vrouw (tenminste, qua kalenderjaren) die goed voor haar kind zorgt. En dat het altijd beter zou kunnen, 'tuurlijk. Realitiviteitszin is me niet vreemd.
De meeste vrouwen die ik hier lees, komen op mij over als goede, liefdevolle moeders (al dan niet in wording). En sommige geven bv, en dat vind ik positief, en sommige kv en dat vind ik in sommige gevallen (erg)jammer. Maar dat ik iets jammer vind, maakt ze geen mindere moeders.
Wat wilde ik nou toch typen?
