Kinderen
alle pijlers
Zoon (13) met zweetvoeten
dinsdag 16 april 2013 om 13:36
Hallo allemaal,
Mijn zoon (13 jaar) heeft ontzettende stink- en zweetvoeten. Ik ben d’r inmiddels aan gewend, maar voor andere mensen is de lucht echt niet te harden. Bovendien weet ik dat bij hem er bijna niemand wat van durft te zeggen. Ik ben zelf al helemaal naar Amsterdam en Den Haag gegaan om katoenen sokken in zijn maat te kopen. Ik weet ook dat een ex van hem een of ander smeersel of zalfje had gekocht, een andere ex had ook spul om in een voetbad te doen voor hem gehaald en weer een andere ex had voetdeodorant voor hem gekocht. Maar hij is een “stoere bink” en hij is echt geen jongen die iedere dag een voetbadje gaat nemen of allerlei smeerseltjes gebruikt. Hij zegt zelf dat als mensen zich storen aan zijn zweetvoeten, dat dat hun eigen probleem is. Hebben jullie nog wat tips of trucs?
Groeten, Marieke
Mijn zoon (13 jaar) heeft ontzettende stink- en zweetvoeten. Ik ben d’r inmiddels aan gewend, maar voor andere mensen is de lucht echt niet te harden. Bovendien weet ik dat bij hem er bijna niemand wat van durft te zeggen. Ik ben zelf al helemaal naar Amsterdam en Den Haag gegaan om katoenen sokken in zijn maat te kopen. Ik weet ook dat een ex van hem een of ander smeersel of zalfje had gekocht, een andere ex had ook spul om in een voetbad te doen voor hem gehaald en weer een andere ex had voetdeodorant voor hem gekocht. Maar hij is een “stoere bink” en hij is echt geen jongen die iedere dag een voetbadje gaat nemen of allerlei smeerseltjes gebruikt. Hij zegt zelf dat als mensen zich storen aan zijn zweetvoeten, dat dat hun eigen probleem is. Hebben jullie nog wat tips of trucs?
Groeten, Marieke
donderdag 18 april 2013 om 13:02
quote:zoembaya schreef op 18 april 2013 @ 12:05:
Heb je vriendinnen met kinderen in dezelfde leeftijdscategorie?
Dit vind ik wel een interessante vraag. Zelf hou ik bij het bepalen van onze opvoedkoers in de gaten: mijn eigen ervaringen van vroeger, vrienden/familieleden met kinderen die ongeveer in de zelfde leeftijdscategorie zitten en soms tips van de oma's en opa's. Verder lees ik een ouder/kind/opvoed-tijdschrift en heb ik de kans zo nu en dan een seminar bij te wonen van een opvoedkundige. Opvoedprogramma's op tv kijk ik wel eens om goede tips op te doen. Ook op de website van ouders.nl zoek ik nog wel eens naar informatie.
Waarop baseer jij je koers, TO?
Heb je vriendinnen met kinderen in dezelfde leeftijdscategorie?
Dit vind ik wel een interessante vraag. Zelf hou ik bij het bepalen van onze opvoedkoers in de gaten: mijn eigen ervaringen van vroeger, vrienden/familieleden met kinderen die ongeveer in de zelfde leeftijdscategorie zitten en soms tips van de oma's en opa's. Verder lees ik een ouder/kind/opvoed-tijdschrift en heb ik de kans zo nu en dan een seminar bij te wonen van een opvoedkundige. Opvoedprogramma's op tv kijk ik wel eens om goede tips op te doen. Ook op de website van ouders.nl zoek ik nog wel eens naar informatie.
Waarop baseer jij je koers, TO?
donderdag 18 april 2013 om 15:44
Misschien komt het, omdat ik zelf nogal streng ben opgevoed, dat ik mijn kinderen zoveel mogelijk vrij wil laten. Mijn ex-man was vroeger ook een behoorlijke 'eigenheimer', die bijvoorbeeld op z'n 14e in z'n eentje twee weken naar Frankrijk vertrok en die duidelijk allerlei grenzen opzocht. Toen we nog samen waren, wilde hij ook dat onze kinderen zo vrij mogelijk op konden groeien. En geloof het of niet, maar ik was dan degene die nog allerlei regels afkondigde in huis.
Na onze scheiding hebben de kinderen vooral bij mijn ex-man thuis nog meer vrijheden gekregen. Onze dochter is altijd al huiselijk geweest, dus die deed er verder niet zo veel mee, maar onze zoon vond het ideaal. Natuurlijk wilde hij hier thuis ook al die vrijheden en dat is langzamerhand zo gegroeid. Ik heb wel een aantal vriendinnen met kinderen in dezelfde leeftijd, maar die prijzen onze zoon altijd juist om zijn zelfstandigheid. Ik zie ook wel enorme verschillen tussen onze zoon en andere 13-jarige kinderen. Hij kan ook best al veel; als ik hem bijvoorbeeld vraag of hij z'n zusje ergens op wil halen dan doet hij dat altijd prima en hij is echt heel beschermend naar haar toe.
Hij heeft echter wel ook behoefte aan zijn vader, dus als mijn ex-man weer terug is, dan weet ik al dat zoonlief daar ook weer veel tijd wil doorbrengen. Deze zomer ga ik met onze dochter lekker twee weekjes naar Frankrijk op vakantie en onze zoon gaat met zijn vader drie weken naar Egypte. Lekker stoere mannendingen doen enzo. Zoals ik in elk geval al een aantal keren aangaf, wil ik wel met mijn ex-man als hij weer terug is uit het buitenland een gesprek voeren over de opvoeding en eens zien waar het beter kan.
Na onze scheiding hebben de kinderen vooral bij mijn ex-man thuis nog meer vrijheden gekregen. Onze dochter is altijd al huiselijk geweest, dus die deed er verder niet zo veel mee, maar onze zoon vond het ideaal. Natuurlijk wilde hij hier thuis ook al die vrijheden en dat is langzamerhand zo gegroeid. Ik heb wel een aantal vriendinnen met kinderen in dezelfde leeftijd, maar die prijzen onze zoon altijd juist om zijn zelfstandigheid. Ik zie ook wel enorme verschillen tussen onze zoon en andere 13-jarige kinderen. Hij kan ook best al veel; als ik hem bijvoorbeeld vraag of hij z'n zusje ergens op wil halen dan doet hij dat altijd prima en hij is echt heel beschermend naar haar toe.
Hij heeft echter wel ook behoefte aan zijn vader, dus als mijn ex-man weer terug is, dan weet ik al dat zoonlief daar ook weer veel tijd wil doorbrengen. Deze zomer ga ik met onze dochter lekker twee weekjes naar Frankrijk op vakantie en onze zoon gaat met zijn vader drie weken naar Egypte. Lekker stoere mannendingen doen enzo. Zoals ik in elk geval al een aantal keren aangaf, wil ik wel met mijn ex-man als hij weer terug is uit het buitenland een gesprek voeren over de opvoeding en eens zien waar het beter kan.
donderdag 18 april 2013 om 17:32
Je hebt een zoon die 13 is, snachts thuis komt, jij zegt daar geen controle over te hebben, zelfs niet over zijn sokken.
Kind drinkt alcohol etc.
En dan ga jij kijken of er hulp nodig is?
Die is noodzakelijk, de basis staat nog niet en met al die vrijheden komt ie er ook niet en dat is gewoon zeer zorgelijk.
Natuurlijk heeft ieder kind zijn nukken, maar je zoon maar lekker vrij laten is eigenlijk gewoon gemakzucht.
Nee zeggen is moeilijker dan toegeven.
Je zoon schreeuwt om grenzen en jij gaat eens eventjes kijken of dat wel nodig is!
Moet ie eerst nog verder over de scheef gaan voordat je gaat ingrijpen?
Kind drinkt alcohol etc.
En dan ga jij kijken of er hulp nodig is?
Die is noodzakelijk, de basis staat nog niet en met al die vrijheden komt ie er ook niet en dat is gewoon zeer zorgelijk.
Natuurlijk heeft ieder kind zijn nukken, maar je zoon maar lekker vrij laten is eigenlijk gewoon gemakzucht.
Nee zeggen is moeilijker dan toegeven.
Je zoon schreeuwt om grenzen en jij gaat eens eventjes kijken of dat wel nodig is!
Moet ie eerst nog verder over de scheef gaan voordat je gaat ingrijpen?
donderdag 18 april 2013 om 17:34
En geloof mij, ik ben echt niet perfect, maar sommige zaken kunnen gewoon echt niet en als jij dat niet ziet mankeert er ook gewoon wat aan je eigen norm.
Jij vindt het blijkbaar normaal dat kinderen met 13 jaar drinken en snachts op straat of ergens in een bar hangen.
Dat is het dus niet, dat is zelfs bij de wet verboden.
Jij vindt het blijkbaar normaal dat kinderen met 13 jaar drinken en snachts op straat of ergens in een bar hangen.
Dat is het dus niet, dat is zelfs bij de wet verboden.
donderdag 18 april 2013 om 17:54
Marieke, hij is 13!! Je hebt ontzettend veel geluk dat je blijkbaar een verstandig kind hebt die tot nu toe goed omgaat met de vrijheid die hij rijgt. Of eigenlijk heeft je kind ontzettend veel geluk dat hij op het goede spoor weet te blijven terwijl hij nog zo jong is en geen sturing krijgt. Ik hoop van harte dat het goed blijft gaan maar ik vind het enorm onverantwoord om zo'n jonge knul zo aan zijn lot over te laten.
Het is niet zielig om de vrijheid van een kind te begrenzen. Hij is nog veel te jong voor de verantwoordelijkheid die jullie hem geven. Zijn hersenen zijn nog volop in ontwikkeling en hij kan nog geen weloverwogen beslissingen nemen waarin hij ook aan de lange termijngevolgen denkt.
Denk je nu werkelijk dat het zielig isvoor een kind van 13 als het niet tot diep in de nacht mag uitgaan, op tijd naar bed moet en elke dag schone sokken aanmoet?
Het is niet zielig om de vrijheid van een kind te begrenzen. Hij is nog veel te jong voor de verantwoordelijkheid die jullie hem geven. Zijn hersenen zijn nog volop in ontwikkeling en hij kan nog geen weloverwogen beslissingen nemen waarin hij ook aan de lange termijngevolgen denkt.
Denk je nu werkelijk dat het zielig isvoor een kind van 13 als het niet tot diep in de nacht mag uitgaan, op tijd naar bed moet en elke dag schone sokken aanmoet?
donderdag 18 april 2013 om 22:02
quote:m_sehrjon schreef op 18 april 2013 @ 15:44:
Misschien komt het, omdat ik zelf nogal streng ben opgevoed, dat ik mijn kinderen zoveel mogelijk vrij wil laten.
Ken je familieverhalen, waarbij supervrije generaties en strenge generaties elkaar steeds afwisselen?! Juist vanwege dat afzetten. Je toekomstige kleinkind gaat dus mogelijk weer erg strak gehouden worden...
Vrijheid is ook prima te genieten binnen vastgestelde grenzen. En die grenzen zijn dan met de leeftijd beetje bij beetje te verruimen.
Dat jij schrijft dat je zoon al regelmatig allerlei verantwoordelijkheid op zich neemt/krijgt t.o.v. zijn zusje, springt mij in het oog. Let je ook zelf eens goed erop dat je jouw verantwoorlijkheden bij jezelf houdt en dat je je zoon kind laat zijn?
Misschien komt het, omdat ik zelf nogal streng ben opgevoed, dat ik mijn kinderen zoveel mogelijk vrij wil laten.
Ken je familieverhalen, waarbij supervrije generaties en strenge generaties elkaar steeds afwisselen?! Juist vanwege dat afzetten. Je toekomstige kleinkind gaat dus mogelijk weer erg strak gehouden worden...
Vrijheid is ook prima te genieten binnen vastgestelde grenzen. En die grenzen zijn dan met de leeftijd beetje bij beetje te verruimen.
Dat jij schrijft dat je zoon al regelmatig allerlei verantwoordelijkheid op zich neemt/krijgt t.o.v. zijn zusje, springt mij in het oog. Let je ook zelf eens goed erop dat je jouw verantwoorlijkheden bij jezelf houdt en dat je je zoon kind laat zijn?
donderdag 18 april 2013 om 23:35
Zoon is 13, zit in 2 VWO. Slim joch dus.
Vrienden zijn dan natuurlijk veel ouder.
Dan heeft ie ook nog mee (of tegen, net hoe je 't bekijkt) dat ie 't postuur van een volwassen kerel heeft.
TO lijkt dus gewoon niet te zien dat het in feite nog een kind is en is trots dat ie zo verantwoordelijk is.
Dat zoon een loopje met haar neemt, ziet ze gewoon echt niet.
Vrienden zijn dan natuurlijk veel ouder.
Dan heeft ie ook nog mee (of tegen, net hoe je 't bekijkt) dat ie 't postuur van een volwassen kerel heeft.
TO lijkt dus gewoon niet te zien dat het in feite nog een kind is en is trots dat ie zo verantwoordelijk is.
Dat zoon een loopje met haar neemt, ziet ze gewoon echt niet.
vrijdag 19 april 2013 om 00:34
Belachelijk hoe hard TO hier wordt aangepakt. Tuurlijk, ze kan meer regels proberen te maken, maar de zoon van TO komt niet over als iemand die ook iets met die regels gaat doen.
Misschien waren jullie allemaal lief en groen tot jullie 16e, en zijn jullie kinderen ook lief en naief en schattig. Ik ben opgegroeid in een nette buurt (grachtengordel), zat op het VWO en blowde vanaf mijn 13e. En een heleboel kinderen uit de buurt met mij hoor! Nette, lieve kinderen, met slimme, nette ouders. Wij waren sneaky as hell. Drinken, blowen, uitgaan op ons 13e. En ja, de portiers op de bekende pleinen in Amsterdam lieten ons ook gewoon binnen hoor.
En echt, geen huisarrest of whatever kon deze gang van zaken veranderen.
Nu zijn we dertigers, hebben we allemaal een HBO of WO opleiding, goede banen. En dat terwijl we toch al op ons 12e of 13e begonnen met roken, blowen, uitgaan en drinken. Niet helemaal zoals het hoort, maar wel zoals het is gegaan (en nog steeds op zeer grote schaal gebeurt). Kinderen zijn soms lieverdjes die zich houden aan regels van hun ouders, maar soms ook niet. En ik vermoed dat de zoon van TO er eentje is zoals ik, en mijn vrienden, was. Tegendraads en rebels haha.
To, je klinkt als een superlieve moeder. Natuurlijk doorgaan met aandacht geven! En laat je niet gek maken door de reacties hier!
Misschien waren jullie allemaal lief en groen tot jullie 16e, en zijn jullie kinderen ook lief en naief en schattig. Ik ben opgegroeid in een nette buurt (grachtengordel), zat op het VWO en blowde vanaf mijn 13e. En een heleboel kinderen uit de buurt met mij hoor! Nette, lieve kinderen, met slimme, nette ouders. Wij waren sneaky as hell. Drinken, blowen, uitgaan op ons 13e. En ja, de portiers op de bekende pleinen in Amsterdam lieten ons ook gewoon binnen hoor.
En echt, geen huisarrest of whatever kon deze gang van zaken veranderen.
Nu zijn we dertigers, hebben we allemaal een HBO of WO opleiding, goede banen. En dat terwijl we toch al op ons 12e of 13e begonnen met roken, blowen, uitgaan en drinken. Niet helemaal zoals het hoort, maar wel zoals het is gegaan (en nog steeds op zeer grote schaal gebeurt). Kinderen zijn soms lieverdjes die zich houden aan regels van hun ouders, maar soms ook niet. En ik vermoed dat de zoon van TO er eentje is zoals ik, en mijn vrienden, was. Tegendraads en rebels haha.
To, je klinkt als een superlieve moeder. Natuurlijk doorgaan met aandacht geven! En laat je niet gek maken door de reacties hier!
vrijdag 19 april 2013 om 07:18
@ all-inclusive: Je reactie is inderdaad een verademing na alle kritiek die ik hier gehad heb. Soms was het wellicht terecht, maar je hebt gelijk dat mijn zoon inderdaad een rebels type is, die zich van regels weinig aantrekt. Blijkbaar hebben de meeste forummers kinderen die braaf zijn en netjes alle regels volgen. Mijn zoon niet dus.
Ik ga hem extra aandacht geven, blijf zijn dampende sokken confisqueren en in de wasmand gooien en ga met mijn ex-man praten als die weer terug is uit het buitenland. Maar uithuisplaatsing, het inschakelen van allerlei instanties etc etc lijkt me niet aan de orde!
Ik ga hem extra aandacht geven, blijf zijn dampende sokken confisqueren en in de wasmand gooien en ga met mijn ex-man praten als die weer terug is uit het buitenland. Maar uithuisplaatsing, het inschakelen van allerlei instanties etc etc lijkt me niet aan de orde!
vrijdag 19 april 2013 om 10:29
Volgens mij bedoelen forummers ook niet 'allerlei instanties', maar de zeer praktische opvoedondersteuning. Je kan daar terecht met gewone, alledaagse opvoedingsvragen. Hetzelfde als je nu op het forum hebt gedaan, maar dan bij mensen die er hun vak van hebben gemaakt om bij dit soort vragen mee te denken. Vrijblijvend en zonder het hele 'instanties'-idee.
Afgaande op wat ik hier lees over je ex-man: denk je niet dat hij vooral aangeeft dat het goed gaat en dat zoon nu eenmaal die vrijheid nodig heeft, zich al zo volwassen opstelt en dat er dus feitelijk niets is om je zorgen over te maken? Dat er hoogstens nog een keer een goed gesprek wordt gevoerd over de stinkvoeten? Terwijl het probleem in JOUW huishouden groter is.
Zelf vind ik het schokkend om te lezen dat er zo makkelijk wordt gedaan over alcohol (af en toe een biertje) terwijl het gaat om kind van 13, volop in ontwikkeling. Alcohol helpt daar absoluut niet bij. Dat hier mensen zeggen dat zij ook dronken/blowden op die leeftijd en toch goed terecht zijn gekomen, doet niets af aan het feit dat het gewoon razend slecht is voor een kind/puber (lijf en brein).
Afgaande op wat ik hier lees over je ex-man: denk je niet dat hij vooral aangeeft dat het goed gaat en dat zoon nu eenmaal die vrijheid nodig heeft, zich al zo volwassen opstelt en dat er dus feitelijk niets is om je zorgen over te maken? Dat er hoogstens nog een keer een goed gesprek wordt gevoerd over de stinkvoeten? Terwijl het probleem in JOUW huishouden groter is.
Zelf vind ik het schokkend om te lezen dat er zo makkelijk wordt gedaan over alcohol (af en toe een biertje) terwijl het gaat om kind van 13, volop in ontwikkeling. Alcohol helpt daar absoluut niet bij. Dat hier mensen zeggen dat zij ook dronken/blowden op die leeftijd en toch goed terecht zijn gekomen, doet niets af aan het feit dat het gewoon razend slecht is voor een kind/puber (lijf en brein).
We gon' boogie oogie oggi, jiggle, wiggle and dance. Like the roof on fire.
vrijdag 19 april 2013 om 10:35
quote:infinity schreef op 19 april 2013 @ 10:29:
Zelf vind ik het schokkend om te lezen dat er zo makkelijk wordt gedaan over alcohol (af en toe een biertje) terwijl het gaat om kind van 13, volop in ontwikkeling. Alcohol helpt daar absoluut niet bij. Dat hier mensen zeggen dat zij ook dronken/blowden op die leeftijd en toch goed terecht zijn gekomen, doet niets af aan het feit dat het gewoon razend slecht is voor een kind/puber (lijf en brein).Precies, na 1 keer overmatig alcoholgebruik kunnen ze op deze leeftijd blijvend hun hersenen beschadigen wat zich kan uiten in verminderde intelligentie, concentratie en geheugenproblemen. Dat wordt helaas nog te vaak onderschat. Voor de rest vind ik het ook echt schokkend om een kind van 13! tot 2 uur in de nacht buiten te laten zonder ook maar enig toezicht!
Zelf vind ik het schokkend om te lezen dat er zo makkelijk wordt gedaan over alcohol (af en toe een biertje) terwijl het gaat om kind van 13, volop in ontwikkeling. Alcohol helpt daar absoluut niet bij. Dat hier mensen zeggen dat zij ook dronken/blowden op die leeftijd en toch goed terecht zijn gekomen, doet niets af aan het feit dat het gewoon razend slecht is voor een kind/puber (lijf en brein).Precies, na 1 keer overmatig alcoholgebruik kunnen ze op deze leeftijd blijvend hun hersenen beschadigen wat zich kan uiten in verminderde intelligentie, concentratie en geheugenproblemen. Dat wordt helaas nog te vaak onderschat. Voor de rest vind ik het ook echt schokkend om een kind van 13! tot 2 uur in de nacht buiten te laten zonder ook maar enig toezicht!
vrijdag 19 april 2013 om 10:37
vrijdag 19 april 2013 om 13:04
De grap is, de kinderen van de de ouders die dénken dat ze hun kinderen in het gareel hebben (regels, aandacht etc) zijn van het "ergste soort" is mijn ervaring. Nogmaals, er zijn absoluut heel veel lieve kinderen die naar hun ouders luisteren en niet heel moeilijk doen over regels. Dat is het grootste gedeelte van de kinderen. Maar dan heb je de druktemakers, die zichtbaar en duidelijk tegen hun ouders in gaan, en de kinderen die gewoon s nachts/ in de avonduren het huis uit sneaken. Die zijn het ergst, die gaan gewoon naar school (en blowen onder schooltijd haha), naar sport en muziekles. Maar tussendoor wordt er echt wel flink gerookt, geblowd en gedronken, en dat zijn echt geen bijzondere kinderenofzo. Het zijn er meer dan je denkt!
En als we dan een keer gepakt werden met blowen op school, werden de ouders gebeld en was het vaak "Oh maar mijn kind doet dat niet, mijn kind is blaaablablabalbalblaa". Dat waren vaak de ouders van de kinderen die het meeste konden drinken zonder te kotsen.
Het maakt dus echt niets uit wat je doet en wat je zegt, die kinderen doen toch wel wat ze willen. Wat je wel kunt doen is zorgen dat je ze niet tegen je in het harnas jaagt. Dus indd TO, lekkker met zn tweeen bezig zijn, koken bijv, eten, film kijken, eventueel terrasje pakken ofzo. Vriendelijk blijven, want dan is er wel vetrouwen en komt hij echt wel naar je toe als er iets ergs is. Want dan vertrouwt hij jou!
En als we dan een keer gepakt werden met blowen op school, werden de ouders gebeld en was het vaak "Oh maar mijn kind doet dat niet, mijn kind is blaaablablabalbalblaa". Dat waren vaak de ouders van de kinderen die het meeste konden drinken zonder te kotsen.
Het maakt dus echt niets uit wat je doet en wat je zegt, die kinderen doen toch wel wat ze willen. Wat je wel kunt doen is zorgen dat je ze niet tegen je in het harnas jaagt. Dus indd TO, lekkker met zn tweeen bezig zijn, koken bijv, eten, film kijken, eventueel terrasje pakken ofzo. Vriendelijk blijven, want dan is er wel vetrouwen en komt hij echt wel naar je toe als er iets ergs is. Want dan vertrouwt hij jou!
vrijdag 19 april 2013 om 13:27
quote:all-inclusive schreef op 19 april 2013 @ 13:04:
..., en de kinderen die gewoon s nachts/ in de avonduren het huis uit sneaken. Die zijn het ergst, die gaan gewoon naar school (en blowen onder schooltijd haha), naar sport en muziekles. Maar tussendoor wordt er echt wel flink gerookt, geblowd en gedronken, en dat zijn echt geen bijzondere kinderenofzo. Het zijn er meer dan je denkt!
En als we dan een keer gepakt werden met blowen op school, werden de ouders gebeld en was het vaak "Oh maar mijn kind doet dat niet, mijn kind is blaaablablabalbalblaa". Dat waren vaak de ouders van de kinderen die het meeste konden drinken zonder te kotsen.
Jij bent echt opgevoed in een andere wereld dan die van mij. Waar ik woonde (als ik uberhaupt al op het idee gekomen zou zou zijn gekomen om uit huis te sluipen, en als dat al mogelijk zou zijn geweest, en als ik al een netwerk gehad zou hebben waarin die neiging bestond) was er gewoon geen ruk te doen. De eerstvolgende stad was ver weg. En roken, drinken, blowen, daar had ik niet eens behoefte aan (en heb ik ook nog steeds niet).
Er gaat toch een proces vooraf hieraan, waarin je kind hierin interesse begint te krijgen. En dan ligt er een taak bij de ouders om dit waar te nemen, en te sturen, en voor te lichten. Dat laatste het best al in een veel eerder stadium, overigens. (Net zoals sexuele voorlichting, als je daar pas mee begint als je kind een vriendje/vriendinnetje heeft, ben je eigenlijk al te laat). Waar waren jouw ouders in jouw verhaal? En hoeveel paar oogkleppen hadden die op voorraad liggen in hun klerenkast?
..., en de kinderen die gewoon s nachts/ in de avonduren het huis uit sneaken. Die zijn het ergst, die gaan gewoon naar school (en blowen onder schooltijd haha), naar sport en muziekles. Maar tussendoor wordt er echt wel flink gerookt, geblowd en gedronken, en dat zijn echt geen bijzondere kinderenofzo. Het zijn er meer dan je denkt!
En als we dan een keer gepakt werden met blowen op school, werden de ouders gebeld en was het vaak "Oh maar mijn kind doet dat niet, mijn kind is blaaablablabalbalblaa". Dat waren vaak de ouders van de kinderen die het meeste konden drinken zonder te kotsen.
Jij bent echt opgevoed in een andere wereld dan die van mij. Waar ik woonde (als ik uberhaupt al op het idee gekomen zou zou zijn gekomen om uit huis te sluipen, en als dat al mogelijk zou zijn geweest, en als ik al een netwerk gehad zou hebben waarin die neiging bestond) was er gewoon geen ruk te doen. De eerstvolgende stad was ver weg. En roken, drinken, blowen, daar had ik niet eens behoefte aan (en heb ik ook nog steeds niet).
Er gaat toch een proces vooraf hieraan, waarin je kind hierin interesse begint te krijgen. En dan ligt er een taak bij de ouders om dit waar te nemen, en te sturen, en voor te lichten. Dat laatste het best al in een veel eerder stadium, overigens. (Net zoals sexuele voorlichting, als je daar pas mee begint als je kind een vriendje/vriendinnetje heeft, ben je eigenlijk al te laat). Waar waren jouw ouders in jouw verhaal? En hoeveel paar oogkleppen hadden die op voorraad liggen in hun klerenkast?
vrijdag 19 april 2013 om 13:53
Tof jouw jeugd klinkt voor mij echt idyllisch. Ik heb weleens gedroomd over het opgroeien in een dorp, tot ik een vriendin sprrak die in het Westland is opgegroeid en waar ze zgn "schuurfeesten" hadden, waar zij comazopen. Of nou ja, niet tot comateuze toestanden, maar wel ERG VEEL zopen. Dus dat gezuip gebeurt ook in kleine (juist in kleine!) plaatsjes! Ik was er niet echt mee bekend iig.
En ik ben opgegroeid in het centrum van onze hoofdstad en zat op een gymnasium in het zuiden van diezelfde stad! Coffeeshops op loopafstand enzo (dat willen ze nu weer gaan verbieden).
Mijn ouders waren juist best streng hoor, ik was dus zo'n kind dat op sport zat, en op muziekles, en ik moest op mijn dertiende voor 21:00 thuis zijn. En ik haalde het gymnasium, weliswaar met zesjes en een keer doubleren, wel gewoon. Dus ik was nog best netjes haha. En als je kind 13 is, gaat het buiten spelen voordat het thuis komt. Maar ja, dan blijven er dus alsnog uuuuuuren over waarin je god-weet-wat kan doen.
Ik ben me ervan bewust dat dit niet normaal is, maar anderzijds, wat is normaal? Voor mij en mijn vrienden was het normaal. Net als we bijna allemaal een jaar weggegaan zijn na het gymnasium, lekker reizen. Ik ben overigens gestopt met blowen toen ik 16 was (iets verkeerds gerookt, erg beangstigende ervaring, dacht dat ik doodging destijds) maar een aantal van mijn klasgenoten uit de brugklas blowt nog steeds hoor. En die werken (op behoorlijk hoge posten) in de politiek en in het bedrijfsleven, dus op zich valt het met de hersenbeschadiging wel mee.
Natuurlijk is het "beter" om je kind wat beschermder op te laten groeien, met geldende, duidelijke regels. Maar nogmaals, sommige kinderen zijn daar niet voor geschikt. Dat heeft m.i. weinig met ouders te maken, meer met karakter en vrienden (en in hoeverre die vrienden invloed hebben). Natuurlijk is het vervelend dat de zoon van TS zo is, en niet wat "rustiger". Maar het is nu eenmaal zo. Nu kun je echt niet je ouderlijke macht terugkrijgen ofzo. Net zoals je je kind ook niet kunt verbieden om te roken. Ja, thuis. Maar buiten? Hoe dan?
Anderzijds zullen er vast ouders zijn van te dikke, gameverslaafde jongens van 13 die de TO benijden met zo'n ontzettend sociale zoon met zo veel vrienden. Het mes snijdt altijd aan twee kanten. En het gaat VEEEEL te ver om TO zo aan te vallen.
En ik ben opgegroeid in het centrum van onze hoofdstad en zat op een gymnasium in het zuiden van diezelfde stad! Coffeeshops op loopafstand enzo (dat willen ze nu weer gaan verbieden).
Mijn ouders waren juist best streng hoor, ik was dus zo'n kind dat op sport zat, en op muziekles, en ik moest op mijn dertiende voor 21:00 thuis zijn. En ik haalde het gymnasium, weliswaar met zesjes en een keer doubleren, wel gewoon. Dus ik was nog best netjes haha. En als je kind 13 is, gaat het buiten spelen voordat het thuis komt. Maar ja, dan blijven er dus alsnog uuuuuuren over waarin je god-weet-wat kan doen.
Ik ben me ervan bewust dat dit niet normaal is, maar anderzijds, wat is normaal? Voor mij en mijn vrienden was het normaal. Net als we bijna allemaal een jaar weggegaan zijn na het gymnasium, lekker reizen. Ik ben overigens gestopt met blowen toen ik 16 was (iets verkeerds gerookt, erg beangstigende ervaring, dacht dat ik doodging destijds) maar een aantal van mijn klasgenoten uit de brugklas blowt nog steeds hoor. En die werken (op behoorlijk hoge posten) in de politiek en in het bedrijfsleven, dus op zich valt het met de hersenbeschadiging wel mee.
Natuurlijk is het "beter" om je kind wat beschermder op te laten groeien, met geldende, duidelijke regels. Maar nogmaals, sommige kinderen zijn daar niet voor geschikt. Dat heeft m.i. weinig met ouders te maken, meer met karakter en vrienden (en in hoeverre die vrienden invloed hebben). Natuurlijk is het vervelend dat de zoon van TS zo is, en niet wat "rustiger". Maar het is nu eenmaal zo. Nu kun je echt niet je ouderlijke macht terugkrijgen ofzo. Net zoals je je kind ook niet kunt verbieden om te roken. Ja, thuis. Maar buiten? Hoe dan?
Anderzijds zullen er vast ouders zijn van te dikke, gameverslaafde jongens van 13 die de TO benijden met zo'n ontzettend sociale zoon met zo veel vrienden. Het mes snijdt altijd aan twee kanten. En het gaat VEEEEL te ver om TO zo aan te vallen.
vrijdag 19 april 2013 om 14:13
Ik ben er natuurlijk ook geen voorstander van dat mijn zoon af en toe een biertje drinkt. Ik haal ook geen drank in huis. Maar wat hij daarbuiten doet, zie ik natuurlijk niet altijd. En nee, ook niet als hij tot 2.00 uur aan het stappen is en ook niet als hij bij vrienden thuis is. Ik kan hem inderdaad niet overal tegen beschermen en overal van weghouden. Ik hoop dat hij bij problemen naar mijn ex-man of naar mij toe komt en ik heb ook het gevoel dat hij ons wat dat betreft wel vertrouwt.
En ja, ik ben heel blij met zo'n sociale zoon die zich praktisch nooit verveelt. Hij zit op voetbal, gaat naar de sportschool, zit op muziekles, speelt in een bandje en heeft ontzettend veel vrienden en vriendinnen. Hij zit hooguit een half uurtje per dag achter de computer, dus overgewicht, gameverslaving en urenlang bankhangen komen echt niet in zijn woordenboek voor. Hij doet VWO en haalt goede cijfers.
Mijn ex-man is behoorlijk autoritair (ook vanuit zijn werk) en vaart behoorlijk zijn eigen koers, maar hij zegt dat hij het een verademing vindt dat onze zoon een van de weinige mensen is die hem echt tegengas kan bieden. Als die twee discussiëren dan gaat het hard tegen hard, maar ze zijn de beste maatjes en komen er altijd uit met z'n tweeën.
Vanavond ga ik samen met m'n zoon koken, dus ik ben benieuwd hoe dat gaat. Zijn vriendin en haar nichtje komen vanavond eten, dus hij moet goed zijn best gaan doen!
En ja, ik ben heel blij met zo'n sociale zoon die zich praktisch nooit verveelt. Hij zit op voetbal, gaat naar de sportschool, zit op muziekles, speelt in een bandje en heeft ontzettend veel vrienden en vriendinnen. Hij zit hooguit een half uurtje per dag achter de computer, dus overgewicht, gameverslaving en urenlang bankhangen komen echt niet in zijn woordenboek voor. Hij doet VWO en haalt goede cijfers.
Mijn ex-man is behoorlijk autoritair (ook vanuit zijn werk) en vaart behoorlijk zijn eigen koers, maar hij zegt dat hij het een verademing vindt dat onze zoon een van de weinige mensen is die hem echt tegengas kan bieden. Als die twee discussiëren dan gaat het hard tegen hard, maar ze zijn de beste maatjes en komen er altijd uit met z'n tweeën.
Vanavond ga ik samen met m'n zoon koken, dus ik ben benieuwd hoe dat gaat. Zijn vriendin en haar nichtje komen vanavond eten, dus hij moet goed zijn best gaan doen!
vrijdag 19 april 2013 om 15:16
vrijdag 19 april 2013 om 16:05
quote:m_sehrjon schreef op 19 april 2013 @ 14:13:
Mijn ex-man is behoorlijk autoritair (ook vanuit zijn werk) en vaart behoorlijk zijn eigen koers, maar hij zegt dat hij het een verademing vindt dat onze zoon een van de weinige mensen is die hem echt tegengas kan bieden. Als die twee discussiëren dan gaat het hard tegen hard, maar ze zijn de beste maatjes en komen er altijd uit met z'n tweeën.
Als je dit zou schrijven op het moment dat de jongen volwassen is, dan zou dat mooi zijn. Op het moment dat je ex dat zegt over een 13-jarige, vind ik het eng.
Puur denkend aan gedragsleer en dominantie, maakt het op mij de indruk van een gezin dat een puppy in huis heeft gehaald, een reu. De hond groeit op en speelt nogal wild, met gebijt en gegrom en tanden laten zien, en voor iemand die verstand heeft van hondengedrag is het overduidelijk een hond die dominantie wil uitdrukken. Het gezin zelf interpreteert het gedrag van de hond echter als speelgedrag. En dat gaat heel erg lang goed, maar op een gegeven moment een keer hardstikke fout. Dan accepteert de jonge hond die langzamerhand ouder geworden is het halfzachte 'leider'gedrag van zijn 'baasje' niet meer en bijt een keer echt goed. En daarna staan ze dan opeens op het spreekuur van de dierenarts omdat de hond gecastreerd moet worden, waarbij ze werkelijk waar niet snappen waarover gesproken wordt als er vervolgens over dominantie en agressie wordt gesproken. Hoezo, de hond speelt toch gewoon?!
Mijn ex-man is behoorlijk autoritair (ook vanuit zijn werk) en vaart behoorlijk zijn eigen koers, maar hij zegt dat hij het een verademing vindt dat onze zoon een van de weinige mensen is die hem echt tegengas kan bieden. Als die twee discussiëren dan gaat het hard tegen hard, maar ze zijn de beste maatjes en komen er altijd uit met z'n tweeën.
Als je dit zou schrijven op het moment dat de jongen volwassen is, dan zou dat mooi zijn. Op het moment dat je ex dat zegt over een 13-jarige, vind ik het eng.
Puur denkend aan gedragsleer en dominantie, maakt het op mij de indruk van een gezin dat een puppy in huis heeft gehaald, een reu. De hond groeit op en speelt nogal wild, met gebijt en gegrom en tanden laten zien, en voor iemand die verstand heeft van hondengedrag is het overduidelijk een hond die dominantie wil uitdrukken. Het gezin zelf interpreteert het gedrag van de hond echter als speelgedrag. En dat gaat heel erg lang goed, maar op een gegeven moment een keer hardstikke fout. Dan accepteert de jonge hond die langzamerhand ouder geworden is het halfzachte 'leider'gedrag van zijn 'baasje' niet meer en bijt een keer echt goed. En daarna staan ze dan opeens op het spreekuur van de dierenarts omdat de hond gecastreerd moet worden, waarbij ze werkelijk waar niet snappen waarover gesproken wordt als er vervolgens over dominantie en agressie wordt gesproken. Hoezo, de hond speelt toch gewoon?!
vrijdag 19 april 2013 om 16:24
Nou, wil hem nou ook weer niet met een hond vergelijken...
Maar daarom is het denk ik zo belangrijk om goed in gesprek te blijven met hem en zoveel mogelijk te weten wat er speelt, hoewel dat niet altijd makkelijk en inzichtelijk is. Maar nogmaals, ik doe mijn best en heb zoonlief toen hij zojuist thuiskwam gevraagd om zijn stinkschuiten in de garage te zetten en schone sokken aan te doen als zijn vriendin en haar nichtje straks komen eten. Er volgde wat gebrom, maar hij deed het en hij is nu de groenten aan het snijden! Er is nog hoop!
Maar daarom is het denk ik zo belangrijk om goed in gesprek te blijven met hem en zoveel mogelijk te weten wat er speelt, hoewel dat niet altijd makkelijk en inzichtelijk is. Maar nogmaals, ik doe mijn best en heb zoonlief toen hij zojuist thuiskwam gevraagd om zijn stinkschuiten in de garage te zetten en schone sokken aan te doen als zijn vriendin en haar nichtje straks komen eten. Er volgde wat gebrom, maar hij deed het en hij is nu de groenten aan het snijden! Er is nog hoop!
zondag 21 april 2013 om 21:11
quote:m_sehrjon schreef op 20 april 2013 @ 21:04:
@ tof: Blijkbaar zijn jullie kinderen dan 'braaf' en zeggen altijd ja en amen op alles, maar mijn zoon is nou eenmaal niet zo!
Nou dit klinkt wel een beetje slachtofferig hoor, maar ik denk dat dit voor een groot deel toch bij jouw instelling van de afgelopen jaren ligt. Ik werk met 13-jarigen, en natuurlijk is school anders dan thuis, maar echt wel dat ze op die leeftijd naar mij luisteren. Het zijn namelijk nog kinderen, ze voelen zich wel heel groot maar zijn echt nog kinderen ongeacht of ze 1.90 meter of 1.50 meter zijn.
Maar goed, dat lost je probleem natuurlijk niet op. Ik zou je echt aanraden eens heel eerlijk naar je eigen aandeel te kijken. Ook de manier waarop je je opstelt richting je dochter en je zoon en de verschillen daarin. Op basis van die zaken hulp zoeken bij een Centrum voor Jeugd en Gezin en ook daar eerlijk aangeven wat er speelt. Het is namelijk nog niet te laat, maar dan moet je wel nu je schouders eronder zetten en iets gaan doen!
@ tof: Blijkbaar zijn jullie kinderen dan 'braaf' en zeggen altijd ja en amen op alles, maar mijn zoon is nou eenmaal niet zo!
Nou dit klinkt wel een beetje slachtofferig hoor, maar ik denk dat dit voor een groot deel toch bij jouw instelling van de afgelopen jaren ligt. Ik werk met 13-jarigen, en natuurlijk is school anders dan thuis, maar echt wel dat ze op die leeftijd naar mij luisteren. Het zijn namelijk nog kinderen, ze voelen zich wel heel groot maar zijn echt nog kinderen ongeacht of ze 1.90 meter of 1.50 meter zijn.
Maar goed, dat lost je probleem natuurlijk niet op. Ik zou je echt aanraden eens heel eerlijk naar je eigen aandeel te kijken. Ook de manier waarop je je opstelt richting je dochter en je zoon en de verschillen daarin. Op basis van die zaken hulp zoeken bij een Centrum voor Jeugd en Gezin en ook daar eerlijk aangeven wat er speelt. Het is namelijk nog niet te laat, maar dan moet je wel nu je schouders eronder zetten en iets gaan doen!
