Kinderen
alle pijlers
Zoontje (3) kan zichzelf niet vermaken
maandag 26 januari 2009 om 12:13
Momenteel word ik even helemaal gek van mijn zoontje van 3..
Hij vermaakt zich zelf nog geen 2 minuten, zeurt constant om eten, vraagt of hij tv mag kijken. Ik weet het even niet meer.
Zijn oudere broer van 7 kon (en kan) zichzelf altijd prima vermaken dus ik ken het ook niet zo goed. Ik merk dat het een beetje op mijn zenuwen werkt en ik meer dat ik wil uitval tegen mijn zoontje. En dat wil ik niet! Misschien is het ons laatste kindje ik wil genieten van hem. Uit deze negatieve cirkel komen. Maar ik weet even niet hoe.
Hij zit duidelijk niet lekker in zijn vel. Het is niet dat ik niets met hem doe. Ik lees vaak voor of speel met hem. Maar het lijkt niets te helpen want daarna vraagt hij ook continu mijn aandacht. Of vraagt om snoep/eten. Ik zeg wel conseqent nee, maar hij blijft gerust een uur zeuren en dan is het weer etenstijd. Hij heeft geen honger want hij doet dit ook vlak na het eten.
Ook kijkt hij eigenlijk te vaak tv. Vraagt er ook vaak om.
En spelen met zijn eigen speelgoed doet hij niet. Hij hangt dan wat, of doet ondeugende dingen. Ik weet dat hij zijn grenzen aan het verkennen is maar phoe..wat vermoeiend.
Het lijkt wel of hij niet alleen kan spelen.
Zo, dat is er even uit!
Beetje negatief allemaal, dat is het beslist niet want ik hou zielsveel van hem en hij is een slim en lief mannetje.
Hebben jullie nog tips of herkenning?
Hij vermaakt zich zelf nog geen 2 minuten, zeurt constant om eten, vraagt of hij tv mag kijken. Ik weet het even niet meer.
Zijn oudere broer van 7 kon (en kan) zichzelf altijd prima vermaken dus ik ken het ook niet zo goed. Ik merk dat het een beetje op mijn zenuwen werkt en ik meer dat ik wil uitval tegen mijn zoontje. En dat wil ik niet! Misschien is het ons laatste kindje ik wil genieten van hem. Uit deze negatieve cirkel komen. Maar ik weet even niet hoe.
Hij zit duidelijk niet lekker in zijn vel. Het is niet dat ik niets met hem doe. Ik lees vaak voor of speel met hem. Maar het lijkt niets te helpen want daarna vraagt hij ook continu mijn aandacht. Of vraagt om snoep/eten. Ik zeg wel conseqent nee, maar hij blijft gerust een uur zeuren en dan is het weer etenstijd. Hij heeft geen honger want hij doet dit ook vlak na het eten.
Ook kijkt hij eigenlijk te vaak tv. Vraagt er ook vaak om.
En spelen met zijn eigen speelgoed doet hij niet. Hij hangt dan wat, of doet ondeugende dingen. Ik weet dat hij zijn grenzen aan het verkennen is maar phoe..wat vermoeiend.
Het lijkt wel of hij niet alleen kan spelen.
Zo, dat is er even uit!
Beetje negatief allemaal, dat is het beslist niet want ik hou zielsveel van hem en hij is een slim en lief mannetje.
Hebben jullie nog tips of herkenning?
maandag 26 januari 2009 om 15:08
quote:Zwieber schreef op 26 januari 2009 @ 14:51:
Heb je ook al de positieve aanpak bij je dochter geprobeerd in zulke omstandigheden: "als jij nou even (tot ik klaar ben met douchen/koken/lezen whatever) zelf gaat spelen gaan wij hierna samen verven/kleien, kussengevecht houden etc." En werkt dat bij jullie dan altijd vraag ik me af? Ik heb bijvoorbeeld een ontzettend kletserige dochter en die komt heel veel tegen me aan babbelen en wil ook heel veel laten zien (echt iets van het afgelopen jaar. Dan roept ze de hele tijd "mama, kijk dan, mama, kijk!"). Die moet ik soms echt even uitzetten hoor, anders word ik gillend gek haha. En dan zeggen dat ze iets moet gaan doen, ja, leuk. Maar dan komt ze met haar speelgoed bij mij zitten en blíjft ze nog steeds ouwehoeren en krijg ik denkbeeldige koekjes en kopjes koffie aangereikt, moet ik haar eten proeven en ga zo maar door. Daar heb ik niet altijd zin in/ruimte voor.
Heb je ook al de positieve aanpak bij je dochter geprobeerd in zulke omstandigheden: "als jij nou even (tot ik klaar ben met douchen/koken/lezen whatever) zelf gaat spelen gaan wij hierna samen verven/kleien, kussengevecht houden etc." En werkt dat bij jullie dan altijd vraag ik me af? Ik heb bijvoorbeeld een ontzettend kletserige dochter en die komt heel veel tegen me aan babbelen en wil ook heel veel laten zien (echt iets van het afgelopen jaar. Dan roept ze de hele tijd "mama, kijk dan, mama, kijk!"). Die moet ik soms echt even uitzetten hoor, anders word ik gillend gek haha. En dan zeggen dat ze iets moet gaan doen, ja, leuk. Maar dan komt ze met haar speelgoed bij mij zitten en blíjft ze nog steeds ouwehoeren en krijg ik denkbeeldige koekjes en kopjes koffie aangereikt, moet ik haar eten proeven en ga zo maar door. Daar heb ik niet altijd zin in/ruimte voor.
maandag 26 januari 2009 om 15:08
Zoon van bijna 3 jaar laat ik vaak 'meehelpen' met dingen die ik doe. Ik ben dan weliswaar 2x zo lang bezig, maar bij hem werkt het erg goed. Ik merk dan ook dat hij na zo'n periode een stuk beter alleen speelt.
Dingen die hij erg leuk vindt:
- Badkamer zelf schoonmaken (uiteraard met veel water en sop en gespetter). Ik kan dan zelf boven wat dingen doen. Daarna de boel weer afdrogen (hij 'schaatst dan op handdoeken door de badkamer)
- Gootsteen schoonmaken en dingen afwassen (wederom veel geklieder).
- Meehelpen met de was opvouwen en in de kast leggen. Sokken bij elkaar zoeken, was op kleur sorteren.
- Meehelpen in de tuin (onkruid wieden, bollen planten, gaten in de aarde scheppen, planten water geven).
- Als ik kook krijgt hij meestal ook een taak, bijvoorbeeld iets in stukken snijden, roeren, dingen voor mij uit de kast halen.
In zijn algemeenheid:
- alleen spelen op de kamer werkt hier niet. Begint nu pas bij de oudste van 4.5 jaar een beetje te komen, maar ook die speelt het liefste gewoon bij mij in de buurt.
- hier spelen ze een stuk beter als ze elke dag buiten even uit kunnen razen. Ik loop meestal met ze naar school, dan hebben ze alweer 2 km in de benen.
Dingen die hij erg leuk vindt:
- Badkamer zelf schoonmaken (uiteraard met veel water en sop en gespetter). Ik kan dan zelf boven wat dingen doen. Daarna de boel weer afdrogen (hij 'schaatst dan op handdoeken door de badkamer)
- Gootsteen schoonmaken en dingen afwassen (wederom veel geklieder).
- Meehelpen met de was opvouwen en in de kast leggen. Sokken bij elkaar zoeken, was op kleur sorteren.
- Meehelpen in de tuin (onkruid wieden, bollen planten, gaten in de aarde scheppen, planten water geven).
- Als ik kook krijgt hij meestal ook een taak, bijvoorbeeld iets in stukken snijden, roeren, dingen voor mij uit de kast halen.
In zijn algemeenheid:
- alleen spelen op de kamer werkt hier niet. Begint nu pas bij de oudste van 4.5 jaar een beetje te komen, maar ook die speelt het liefste gewoon bij mij in de buurt.
- hier spelen ze een stuk beter als ze elke dag buiten even uit kunnen razen. Ik loop meestal met ze naar school, dan hebben ze alweer 2 km in de benen.
maandag 26 januari 2009 om 15:13
Dat werkt niet altijd Intiem, maar je vergeet af en toe dat je kind nog maar 3 jaar oud is. Daar zit geen aan en uit knop op. Natuurlijk is het logisch dat je niet áltijd kunt en wilt reageren en kinderen moeten leren zichzelf te vermaken. Maar dat constante geklets en dingen laten zien hoort er gewoon bij en is heel gezond lijkt me. En hoe afstandelijker je als ouder doet, hoe meer aandacht een kind gaat vragen, desnoods negatieve aandacht.
Ik vind dat je af en toe dingen verwacht van je kind die je van een groot kind of volwassene mag verwachten, maar niet van een 3-jarige.
Ik vind dat je af en toe dingen verwacht van je kind die je van een groot kind of volwassene mag verwachten, maar niet van een 3-jarige.
maandag 26 januari 2009 om 15:14
maandag 26 januari 2009 om 15:19
@Eowyn, ik denk dat je vergeet dat ik die dingen (aandacht enzo) ook geef. Ik weet ook wel dat een kind (niemand for that matter) geen aan/uit knop heeft. Maar ik denk wel dat je als ouder best wat mag reguleren (zeker als een kind op een gegeven moment ruim drie jaar is) in wanneer een kind ruimte krijgt voor aandacht en wanneer dat er even niet is.
En dat een kind ook geleerd krijgt dat aandacht (niet op positieve wijze en ook niet op negatieve wijze) proberen af te dwingen niet altijd gehonoreerd wordt. Ik ben van mening (opvoedtechnisch gezien ook denk ik) dat een kind gewoon niet altijd aandacht hoeft! En dat het dus ook aan de ouders is om te leren dat dat zelfs met het liefste smoeltje niet altijd standaard lukt.
Voor mij is nu even niet echt nu even niet. Of mogen jullie mannen ook onbeperkt over jullie heenhangen als je daar echt geen zin in hebt?
En dat een kind ook geleerd krijgt dat aandacht (niet op positieve wijze en ook niet op negatieve wijze) proberen af te dwingen niet altijd gehonoreerd wordt. Ik ben van mening (opvoedtechnisch gezien ook denk ik) dat een kind gewoon niet altijd aandacht hoeft! En dat het dus ook aan de ouders is om te leren dat dat zelfs met het liefste smoeltje niet altijd standaard lukt.
Voor mij is nu even niet echt nu even niet. Of mogen jullie mannen ook onbeperkt over jullie heenhangen als je daar echt geen zin in hebt?
maandag 26 januari 2009 om 15:20
quote:intiem schreef op 26 januari 2009 @ 15:08:
[...]
En werkt dat bij jullie dan altijd vraag ik me af? Ik heb bijvoorbeeld een ontzettend kletserige dochter en die komt heel veel tegen me aan babbelen en wil ook heel veel laten zien (echt iets van het afgelopen jaar. Dan roept ze de hele tijd "mama, kijk dan, mama, kijk!"). Die moet ik soms echt even uitzetten hoor, anders word ik gillend gek haha. En dan zeggen dat ze iets moet gaan doen, ja, leuk. Maar dan komt ze met haar speelgoed bij mij zitten en blíjft ze nog steeds ouwehoeren en krijg ik denkbeeldige koekjes en kopjes koffie aangereikt, moet ik haar eten proeven en ga zo maar door. Daar heb ik niet altijd zin in/ruimte voor.
Nee, niet altijd natuurlijk maar heel vaak wel. Ook heb ik Zwiepje geleerd gewoon letterlijk te vragen: mama ik wil wat aandacht, in plaats van alles maar kapot te gooien, boos te worden, verdrietig te zijn weet ik het. Werkt prima en hij maakt er geen misbruik van.
En soms werkt te positieve aanpak niet. Maar dat is vrij zelden.
[...]
En werkt dat bij jullie dan altijd vraag ik me af? Ik heb bijvoorbeeld een ontzettend kletserige dochter en die komt heel veel tegen me aan babbelen en wil ook heel veel laten zien (echt iets van het afgelopen jaar. Dan roept ze de hele tijd "mama, kijk dan, mama, kijk!"). Die moet ik soms echt even uitzetten hoor, anders word ik gillend gek haha. En dan zeggen dat ze iets moet gaan doen, ja, leuk. Maar dan komt ze met haar speelgoed bij mij zitten en blíjft ze nog steeds ouwehoeren en krijg ik denkbeeldige koekjes en kopjes koffie aangereikt, moet ik haar eten proeven en ga zo maar door. Daar heb ik niet altijd zin in/ruimte voor.
Nee, niet altijd natuurlijk maar heel vaak wel. Ook heb ik Zwiepje geleerd gewoon letterlijk te vragen: mama ik wil wat aandacht, in plaats van alles maar kapot te gooien, boos te worden, verdrietig te zijn weet ik het. Werkt prima en hij maakt er geen misbruik van.
En soms werkt te positieve aanpak niet. Maar dat is vrij zelden.
maandag 26 januari 2009 om 15:25
quote:intiem schreef op 26 januari 2009 @ 15:19:
@Eowyn, ik denk dat je vergeet dat ik die dingen (aandacht enzo) ook geef. Ik weet ook wel dat een kind (niemand for that matter) geen aan/uit knop heeft. Maar ik denk wel dat je als ouder best wat mag reguleren (zeker als een kind op een gegeven moment ruim drie jaar is) in wanneer een kind ruimte krijgt voor aandacht en wanneer dat er even niet is.
En dat een kind ook geleerd krijgt dat aandacht (niet op positieve wijze en ook niet op negatieve wijze) proberen af te dwingen niet altijd gehonoreerd wordt. Ik ben van mening (opvoedtechnisch gezien ook denk ik) dat een kind gewoon niet altijd aandacht hoeft! En dat het dus ook aan de ouders is om te leren dat dat zelfs met het liefste smoeltje niet altijd standaard lukt.
Voor mij is nu even niet echt nu even niet. Of mogen jullie mannen ook onbeperkt over jullie heenhangen als je daar echt geen zin in hebt?
Ik heb altijd zin in mijn man
Ik ben het met je eens dat kinderen niet altijd aandacht moeten krijgen en ook moeten leren alleen te spelen. Ik denk alleen dat je als ouder niet kan bepalen wanneer een kind aandacht wil. Als je koffie wil drinken staat je kind misschien te springen om aandacht en net als je in een 'kom laten we samen koekjesbakken'-bui bent heeft je kind zoiets van: straks, ik ben nu aan het spelen.
Je hoeft niet aan alle vragen om aandacht toe te geven natuurlijk maar ik kan me bijvoorbeeld weer niet voorstellen dat je je kind van schoot afzet. Zwiepje is ALTIJD welkom om bij mij op schoot te zitten omdat ik de behoefte aan zo'n intiem moment niet wil afwijzen en het gewoon gezellig vind.
@Eowyn, ik denk dat je vergeet dat ik die dingen (aandacht enzo) ook geef. Ik weet ook wel dat een kind (niemand for that matter) geen aan/uit knop heeft. Maar ik denk wel dat je als ouder best wat mag reguleren (zeker als een kind op een gegeven moment ruim drie jaar is) in wanneer een kind ruimte krijgt voor aandacht en wanneer dat er even niet is.
En dat een kind ook geleerd krijgt dat aandacht (niet op positieve wijze en ook niet op negatieve wijze) proberen af te dwingen niet altijd gehonoreerd wordt. Ik ben van mening (opvoedtechnisch gezien ook denk ik) dat een kind gewoon niet altijd aandacht hoeft! En dat het dus ook aan de ouders is om te leren dat dat zelfs met het liefste smoeltje niet altijd standaard lukt.
Voor mij is nu even niet echt nu even niet. Of mogen jullie mannen ook onbeperkt over jullie heenhangen als je daar echt geen zin in hebt?
Ik heb altijd zin in mijn man
Ik ben het met je eens dat kinderen niet altijd aandacht moeten krijgen en ook moeten leren alleen te spelen. Ik denk alleen dat je als ouder niet kan bepalen wanneer een kind aandacht wil. Als je koffie wil drinken staat je kind misschien te springen om aandacht en net als je in een 'kom laten we samen koekjesbakken'-bui bent heeft je kind zoiets van: straks, ik ben nu aan het spelen.
Je hoeft niet aan alle vragen om aandacht toe te geven natuurlijk maar ik kan me bijvoorbeeld weer niet voorstellen dat je je kind van schoot afzet. Zwiepje is ALTIJD welkom om bij mij op schoot te zitten omdat ik de behoefte aan zo'n intiem moment niet wil afwijzen en het gewoon gezellig vind.
maandag 26 januari 2009 om 15:27
Zwieber, gelukkig is mijn dochter weinig boos dan. Ze kan haar nukken zeker hebben (eerder drammen) en ze zit ook regelmatig op de gang hoor. Maar gelukkig vraagt ze weinig negatieve aandacht. Denk dat ik het ergens dan nog wel goed doe hoor, want als ze te weinig aandacht van mij zou krijgen, dan zou zij het zeker wel opeisen (terecht ook). Over het algemeen is ze een vrolijke babbelkous die heeeeel goed weet te vertellen wat ze wil (en ook wat ze niet wil haha. Soms zegt ze ook weleens tegen mij, "mama, laat mij maar even met rust") en ze stroomt veelal over van zelfvertrouwen. Dus ik krijg -als ik naar mijn dochter kijk- niet de indruk dat ik nu zoveel fout doe.
Want naast dat ik erg duidelijk ben in wanneer niet, ben ik ook duidelijk in wanneer wél. En daar hou ik me ook aan. Dus wat dat betreft ben ik heel voorspelbaar voor haar en ze krijgt écht haar portie onverdeelde aandacht van mij.
Want naast dat ik erg duidelijk ben in wanneer niet, ben ik ook duidelijk in wanneer wél. En daar hou ik me ook aan. Dus wat dat betreft ben ik heel voorspelbaar voor haar en ze krijgt écht haar portie onverdeelde aandacht van mij.
maandag 26 januari 2009 om 15:27
@intiem, bij de manier waarop je de zaken omschrijft vraag ik me soms inderdaad ook weleens af of je je kind niet teveel als volwassene ziet. Kan puur door je manier van omschrijven komen. Kan me nl een topic herinneren van jouw hand waarin zoiets ook al aan de orde kwam (iets over niet door willen lopen en jouw verwachtingen en reacties daarbij).
Om niet teveel offtopic te gaan. Ik herken het weinige zelf spelen bij mijn zoon. Man, zoon en ik zijn nog onze weg aan het zoeken hierin. Ben zelf ook niet zo enorm spelerig. Bij mij zou bijvoorbeeld een punt zijn dat ik meer met hem zelf kan gaan spelen.
@bgb, ik haal altijd zoveel energie uit de stukjes die jij schrijft over het spelen van vroeger met je kinderen. Ben laatst zelf al druk bezig geweest met een tent bouwen voor zoon. Hahaha. Hij moest me gevangen nemen, helaas snapte hij er nog geen drol van, maar komt vast wel een keer.
Om niet teveel offtopic te gaan. Ik herken het weinige zelf spelen bij mijn zoon. Man, zoon en ik zijn nog onze weg aan het zoeken hierin. Ben zelf ook niet zo enorm spelerig. Bij mij zou bijvoorbeeld een punt zijn dat ik meer met hem zelf kan gaan spelen.
@bgb, ik haal altijd zoveel energie uit de stukjes die jij schrijft over het spelen van vroeger met je kinderen. Ben laatst zelf al druk bezig geweest met een tent bouwen voor zoon. Hahaha. Hij moest me gevangen nemen, helaas snapte hij er nog geen drol van, maar komt vast wel een keer.
maandag 26 januari 2009 om 15:32
Hier hetzelfde als Zwieber. Dochter wil meestal op schoot zitten als ik even koffie drink. Ik zeg dan wel vaak 'even de koffie opdrinken, dan mag je op schoot' en dat mag dan ook.
En ik vind inderdaad ook niet dat je als ouder altijd kunt bepalen wanneer je kind aandacht wil. Soms heb ik zin om wat leuks te doen en is dochter juist toe aan een beetje hangen, of andersom.
En ik vind inderdaad ook niet dat je als ouder altijd kunt bepalen wanneer je kind aandacht wil. Soms heb ik zin om wat leuks te doen en is dochter juist toe aan een beetje hangen, of andersom.
maandag 26 januari 2009 om 15:32
quote:intiem schreef op 26 januari 2009 @ 14:47:
Opzij duwen, opzij schuiven, zoiets.
Als mijn dochter bijvoorbeeld een poging doet op mijn schoot te klimmen en ik heb al aangegeven dat ik daar geen zin in heb en ze probeert het nog steeds, dan duw/schuif ik haar weer terug op de grond en zeg ik soms best geirriteerd "ik zei toch NEE".
Of als ik dochter al twee keer heb gezegd dat het nu écht even mama tijd is en zij blijft terugkomen met dingen te vragen of te willen van mij, dan pak ik haar bij d'r armen en zet ik haar een paar meter verder weg en zeg ik, dáár mag je spelen! Of als het echt te gortig wordt, dan pak ik haar weer bij de armen en loop met haar naar haar kamer en zeg ik "hier ga jij nu lief spelen en mama komt over tien minuten kijken en jij mag nou niet meer van je kamer komen. Eerst ga je even zelf spelen" en dan loop ik weer weg (een boos en driftig kind acherlatend, wat ik binnen een paar minuten vrolijk hoor kletsen tegen haar poppen, beren of weet ik veel wat).
Maare, waarom denkt men bij opzij duwen aan dat ik mijn kind een douw zou geven? Vinnik nogal een vreemde gedachte van de moeders hier. Daar kom je zelf toch hopelijk niet op??Ik dacht ook dat je het letterlijk bedoelde hoor, mede naar aanleiding van andere postings van jou op het forum.
Opzij duwen, opzij schuiven, zoiets.
Als mijn dochter bijvoorbeeld een poging doet op mijn schoot te klimmen en ik heb al aangegeven dat ik daar geen zin in heb en ze probeert het nog steeds, dan duw/schuif ik haar weer terug op de grond en zeg ik soms best geirriteerd "ik zei toch NEE".
Of als ik dochter al twee keer heb gezegd dat het nu écht even mama tijd is en zij blijft terugkomen met dingen te vragen of te willen van mij, dan pak ik haar bij d'r armen en zet ik haar een paar meter verder weg en zeg ik, dáár mag je spelen! Of als het echt te gortig wordt, dan pak ik haar weer bij de armen en loop met haar naar haar kamer en zeg ik "hier ga jij nu lief spelen en mama komt over tien minuten kijken en jij mag nou niet meer van je kamer komen. Eerst ga je even zelf spelen" en dan loop ik weer weg (een boos en driftig kind acherlatend, wat ik binnen een paar minuten vrolijk hoor kletsen tegen haar poppen, beren of weet ik veel wat).
Maare, waarom denkt men bij opzij duwen aan dat ik mijn kind een douw zou geven? Vinnik nogal een vreemde gedachte van de moeders hier. Daar kom je zelf toch hopelijk niet op??Ik dacht ook dat je het letterlijk bedoelde hoor, mede naar aanleiding van andere postings van jou op het forum.
maandag 26 januari 2009 om 15:33
quote:Zwieber schreef op 26 januari 2009 @ 15:25:
[...]
Ik heb altijd zin in mijn man
Ja? ik niet altijd hoor .
Nee, echt. Ook voor mijn vriend geldt dat ik weleens geen plek heb in mijn hoofd voor hem. Dus kan hij van mij -naast gewoon standaard normale dingen- niet veel bonusmateriaal verwachten. Maar dat hoeft ook niet, want als ik die ruimte krijg van hem, komt er vanzelf weer plek vrij.
Je hoeft niet aan alle vragen om aandacht toe te geven natuurlijk maar ik kan me bijvoorbeeld weer niet voorstellen dat je je kind van schoot afzet. Zwiepje is ALTIJD welkom om bij mij op schoot te zitten omdat ik de behoefte aan zo'n intiem moment niet wil afwijzen en het gewoon gezellig vind.
Euh, nou. Dochter zit misschien wel het leifst de hele dag bij mij op schoot, dus intieme momenten genoeg. En een knuffel kan ze best krijgen en vaak zeg ik ook wel dat ik haar lief vindt, maar even niet wil schootzitten. Dan mag ze strakjes weer (zeg ik dan ook geregeld). Hangt er misschien vanaf hoe vaak je kind bij je op schoot wil, maar de mijne is een regelrechte schootzitter.
Net als handje vasthouden. Ik moet soms echt even tegen haar zeggen dat ze even zelf een stukje moet lopen (richting voordeur) of vanuit de winkel naar de fiets omdat ik met twee handen boodschappentassen vasthou. Want mijn dochter wil ALTIJD mijn handje vasthouden!
[...]
Ik heb altijd zin in mijn man
Ja? ik niet altijd hoor .
Nee, echt. Ook voor mijn vriend geldt dat ik weleens geen plek heb in mijn hoofd voor hem. Dus kan hij van mij -naast gewoon standaard normale dingen- niet veel bonusmateriaal verwachten. Maar dat hoeft ook niet, want als ik die ruimte krijg van hem, komt er vanzelf weer plek vrij.
Je hoeft niet aan alle vragen om aandacht toe te geven natuurlijk maar ik kan me bijvoorbeeld weer niet voorstellen dat je je kind van schoot afzet. Zwiepje is ALTIJD welkom om bij mij op schoot te zitten omdat ik de behoefte aan zo'n intiem moment niet wil afwijzen en het gewoon gezellig vind.
Euh, nou. Dochter zit misschien wel het leifst de hele dag bij mij op schoot, dus intieme momenten genoeg. En een knuffel kan ze best krijgen en vaak zeg ik ook wel dat ik haar lief vindt, maar even niet wil schootzitten. Dan mag ze strakjes weer (zeg ik dan ook geregeld). Hangt er misschien vanaf hoe vaak je kind bij je op schoot wil, maar de mijne is een regelrechte schootzitter.
Net als handje vasthouden. Ik moet soms echt even tegen haar zeggen dat ze even zelf een stukje moet lopen (richting voordeur) of vanuit de winkel naar de fiets omdat ik met twee handen boodschappentassen vasthou. Want mijn dochter wil ALTIJD mijn handje vasthouden!
maandag 26 januari 2009 om 15:36
quote:intiem schreef op 26 januari 2009 @ 15:27:
Zwieber, gelukkig is mijn dochter weinig boos dan. Ze kan haar nukken zeker hebben (eerder drammen) en ze zit ook regelmatig op de gang hoor. Maar gelukkig vraagt ze weinig negatieve aandacht. Denk dat ik het ergens dan nog wel goed doe hoor, want als ze te weinig aandacht van mij zou krijgen, dan zou zij het zeker wel opeisen (terecht ook). Over het algemeen is ze een vrolijke babbelkous die heeeeel goed weet te vertellen wat ze wil (en ook wat ze niet wil haha. Soms zegt ze ook weleens tegen mij, "mama, laat mij maar even met rust") en ze stroomt veelal over van zelfvertrouwen. Dus ik krijg -als ik naar mijn dochter kijk- niet de indruk dat ik nu zoveel fout doe.
Want naast dat ik erg duidelijk ben in wanneer niet, ben ik ook duidelijk in wanneer wél. En daar hou ik me ook aan. Dus wat dat betreft ben ik heel voorspelbaar voor haar en ze krijgt écht haar portie onverdeelde aandacht van mij.
Wat krokusje en eow zeggen over je kind als volwassene behandelen, daar hebben ze een punt maar ook weer niet. Want bij sommige kinderen werkt het gewoon prima, wellicht zelfs beter dan de kindermanier, zeg maar. Aan de andere kant, sommige zaken kunnen ze ook gewoon niet. Heeft niets met willen te maken of wat dan ook maar gewoon met de beperkingen die bij de leeftijd horen. En ik vermoed, net zoals Eow en krokusje dat jij moeite hebt die beperkingen te herkennen of wel je plaatst ze bij de verkeerde leeftijd. Maar dat kan je moeilijk zeggen vanachter het beeldscherm natuurlijk.
Ik vind wel dat je al zoveel positiever over je dochter post, dat is ook zo fijn te lezen, je straalt gewoon uit dat het goed gaat nu.
Zwieber, gelukkig is mijn dochter weinig boos dan. Ze kan haar nukken zeker hebben (eerder drammen) en ze zit ook regelmatig op de gang hoor. Maar gelukkig vraagt ze weinig negatieve aandacht. Denk dat ik het ergens dan nog wel goed doe hoor, want als ze te weinig aandacht van mij zou krijgen, dan zou zij het zeker wel opeisen (terecht ook). Over het algemeen is ze een vrolijke babbelkous die heeeeel goed weet te vertellen wat ze wil (en ook wat ze niet wil haha. Soms zegt ze ook weleens tegen mij, "mama, laat mij maar even met rust") en ze stroomt veelal over van zelfvertrouwen. Dus ik krijg -als ik naar mijn dochter kijk- niet de indruk dat ik nu zoveel fout doe.
Want naast dat ik erg duidelijk ben in wanneer niet, ben ik ook duidelijk in wanneer wél. En daar hou ik me ook aan. Dus wat dat betreft ben ik heel voorspelbaar voor haar en ze krijgt écht haar portie onverdeelde aandacht van mij.
Wat krokusje en eow zeggen over je kind als volwassene behandelen, daar hebben ze een punt maar ook weer niet. Want bij sommige kinderen werkt het gewoon prima, wellicht zelfs beter dan de kindermanier, zeg maar. Aan de andere kant, sommige zaken kunnen ze ook gewoon niet. Heeft niets met willen te maken of wat dan ook maar gewoon met de beperkingen die bij de leeftijd horen. En ik vermoed, net zoals Eow en krokusje dat jij moeite hebt die beperkingen te herkennen of wel je plaatst ze bij de verkeerde leeftijd. Maar dat kan je moeilijk zeggen vanachter het beeldscherm natuurlijk.
Ik vind wel dat je al zoveel positiever over je dochter post, dat is ook zo fijn te lezen, je straalt gewoon uit dat het goed gaat nu.
maandag 26 januari 2009 om 15:37
quote:Livre schreef op 26 januari 2009 @ 15:32:
[...]
Ik dacht ook dat je het letterlijk bedoelde hoor, mede naar aanleiding van andere postings van jou op het forum.
effe of topic, maar ik snap iets niet
Oh my god, wat voor postings in godsnaam???? Ik ben misschien niet zo bloemerig in vertellen en men eerder de ruwe versie ziet van mijn schrijven. Misschien dat ik daarom een carrière als poëet maar achterwege laat. Maar djezus, heb ik ooit gezegd dat ik mijn kind mishandel soms
[...]
Ik dacht ook dat je het letterlijk bedoelde hoor, mede naar aanleiding van andere postings van jou op het forum.
effe of topic, maar ik snap iets niet
Oh my god, wat voor postings in godsnaam???? Ik ben misschien niet zo bloemerig in vertellen en men eerder de ruwe versie ziet van mijn schrijven. Misschien dat ik daarom een carrière als poëet maar achterwege laat. Maar djezus, heb ik ooit gezegd dat ik mijn kind mishandel soms
maandag 26 januari 2009 om 15:39
quote:intiem schreef op 26 januari 2009 @ 15:37:
[...]
effe of topic, maar ik snap iets niet
Oh my god, wat voor postings in godsnaam???? Ik ben misschien niet zo bloemerig in vertellen en men eerder de ruwe versie ziet van mijn schrijven. Misschien dat ik daarom een carrière als poëet maar achterwege laat. Maar djezus, heb ik ooit gezegd dat ik mijn kind mishandel soms Intiem, je weet wel welk topic we bedoelen. Daar was ook veel reactie op en was je ook wat hardhandig voor je kleine. Daarvoor heb je hulp gezocht en dat gaat goed maar ik denk dat veel forummers je nog met het 'vakantie gaat niet zo best' topic associeren.
[...]
effe of topic, maar ik snap iets niet
Oh my god, wat voor postings in godsnaam???? Ik ben misschien niet zo bloemerig in vertellen en men eerder de ruwe versie ziet van mijn schrijven. Misschien dat ik daarom een carrière als poëet maar achterwege laat. Maar djezus, heb ik ooit gezegd dat ik mijn kind mishandel soms Intiem, je weet wel welk topic we bedoelen. Daar was ook veel reactie op en was je ook wat hardhandig voor je kleine. Daarvoor heb je hulp gezocht en dat gaat goed maar ik denk dat veel forummers je nog met het 'vakantie gaat niet zo best' topic associeren.
maandag 26 januari 2009 om 15:40
eensch met zwieber wat betreft de positieve manier waarop je over je dochter praat. Heel mooi om te lezen hoe goed het gaat met jouw en je meiske.
En Zwieber. Denk trouwens wel dat je niet helemaal begrijpt wat ik bedoel met `volwassen manier´. Heb het dan niet over verschillende aanpakken die werken. Heb het puur over dat Intiem soms dingen lijkt te verwachten die totaal niet bij de leeftijd passen. Maar goed, Nu gaat het wel heel erg in op intiem en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling.
En Zwieber. Denk trouwens wel dat je niet helemaal begrijpt wat ik bedoel met `volwassen manier´. Heb het dan niet over verschillende aanpakken die werken. Heb het puur over dat Intiem soms dingen lijkt te verwachten die totaal niet bij de leeftijd passen. Maar goed, Nu gaat het wel heel erg in op intiem en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling.
maandag 26 januari 2009 om 15:42
quote:Zwieber schreef op 26 januari 2009 @ 15:37:
[...]
Wat omgekeerd! Zwiepje wil niet supervaak op schoot, integendeel en om een handje moet ik dus ALTIJD vragen. En tassendragen, daar helpt hij bij mee.
Nou ja, hij helpt dan ten minste mee met tassen dragen. Is ook heel wat waard
Dochter draagt echt geen tassen hoor (gaat ze moeilijk kijken en zegt ze dat ze daar nog veul te klein voor is haha, ammehoela)
[...]
Wat omgekeerd! Zwiepje wil niet supervaak op schoot, integendeel en om een handje moet ik dus ALTIJD vragen. En tassendragen, daar helpt hij bij mee.
Nou ja, hij helpt dan ten minste mee met tassen dragen. Is ook heel wat waard
Dochter draagt echt geen tassen hoor (gaat ze moeilijk kijken en zegt ze dat ze daar nog veul te klein voor is haha, ammehoela)
maandag 26 januari 2009 om 15:42
quote:krokusje schreef op 26 januari 2009 @ 15:40:
eensch met zwieber wat betreft de positieve manier waarop je over je dochter praat. Heel mooi om te lezen hoe goed het gaat met jouw en je meiske.
En Zwieber. Denk trouwens wel dat je niet helemaal begrijpt wat ik bedoel met `volwassen manier´. Heb het dan niet over verschillende aanpakken die werken. Heb het puur over dat Intiem soms dingen lijkt te verwachten die totaal niet bij de leeftijd passen. Maar goed, Nu gaat het wel heel erg in op intiem en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling.Dat was mijn tweede punt, over de beperkingen die horen bij de leeftijd. Maar ik wist het niet zeker, vandaar dat ik het ook over de aanpak hebt. Het is altijd even interpreteren zo dwars door mijn schermpje.
eensch met zwieber wat betreft de positieve manier waarop je over je dochter praat. Heel mooi om te lezen hoe goed het gaat met jouw en je meiske.
En Zwieber. Denk trouwens wel dat je niet helemaal begrijpt wat ik bedoel met `volwassen manier´. Heb het dan niet over verschillende aanpakken die werken. Heb het puur over dat Intiem soms dingen lijkt te verwachten die totaal niet bij de leeftijd passen. Maar goed, Nu gaat het wel heel erg in op intiem en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling.Dat was mijn tweede punt, over de beperkingen die horen bij de leeftijd. Maar ik wist het niet zeker, vandaar dat ik het ook over de aanpak hebt. Het is altijd even interpreteren zo dwars door mijn schermpje.
