Kinderen
alle pijlers
Zoontje (3) kan zichzelf niet vermaken
maandag 26 januari 2009 om 12:13
Momenteel word ik even helemaal gek van mijn zoontje van 3..
Hij vermaakt zich zelf nog geen 2 minuten, zeurt constant om eten, vraagt of hij tv mag kijken. Ik weet het even niet meer.
Zijn oudere broer van 7 kon (en kan) zichzelf altijd prima vermaken dus ik ken het ook niet zo goed. Ik merk dat het een beetje op mijn zenuwen werkt en ik meer dat ik wil uitval tegen mijn zoontje. En dat wil ik niet! Misschien is het ons laatste kindje ik wil genieten van hem. Uit deze negatieve cirkel komen. Maar ik weet even niet hoe.
Hij zit duidelijk niet lekker in zijn vel. Het is niet dat ik niets met hem doe. Ik lees vaak voor of speel met hem. Maar het lijkt niets te helpen want daarna vraagt hij ook continu mijn aandacht. Of vraagt om snoep/eten. Ik zeg wel conseqent nee, maar hij blijft gerust een uur zeuren en dan is het weer etenstijd. Hij heeft geen honger want hij doet dit ook vlak na het eten.
Ook kijkt hij eigenlijk te vaak tv. Vraagt er ook vaak om.
En spelen met zijn eigen speelgoed doet hij niet. Hij hangt dan wat, of doet ondeugende dingen. Ik weet dat hij zijn grenzen aan het verkennen is maar phoe..wat vermoeiend.
Het lijkt wel of hij niet alleen kan spelen.
Zo, dat is er even uit!
Beetje negatief allemaal, dat is het beslist niet want ik hou zielsveel van hem en hij is een slim en lief mannetje.
Hebben jullie nog tips of herkenning?
Hij vermaakt zich zelf nog geen 2 minuten, zeurt constant om eten, vraagt of hij tv mag kijken. Ik weet het even niet meer.
Zijn oudere broer van 7 kon (en kan) zichzelf altijd prima vermaken dus ik ken het ook niet zo goed. Ik merk dat het een beetje op mijn zenuwen werkt en ik meer dat ik wil uitval tegen mijn zoontje. En dat wil ik niet! Misschien is het ons laatste kindje ik wil genieten van hem. Uit deze negatieve cirkel komen. Maar ik weet even niet hoe.
Hij zit duidelijk niet lekker in zijn vel. Het is niet dat ik niets met hem doe. Ik lees vaak voor of speel met hem. Maar het lijkt niets te helpen want daarna vraagt hij ook continu mijn aandacht. Of vraagt om snoep/eten. Ik zeg wel conseqent nee, maar hij blijft gerust een uur zeuren en dan is het weer etenstijd. Hij heeft geen honger want hij doet dit ook vlak na het eten.
Ook kijkt hij eigenlijk te vaak tv. Vraagt er ook vaak om.
En spelen met zijn eigen speelgoed doet hij niet. Hij hangt dan wat, of doet ondeugende dingen. Ik weet dat hij zijn grenzen aan het verkennen is maar phoe..wat vermoeiend.
Het lijkt wel of hij niet alleen kan spelen.
Zo, dat is er even uit!
Beetje negatief allemaal, dat is het beslist niet want ik hou zielsveel van hem en hij is een slim en lief mannetje.
Hebben jullie nog tips of herkenning?
woensdag 28 januari 2009 om 09:33
bedankt voor jullie reacties! Sorry dat ik nu pas reageer, ik was even druk.
Samen met mijn man hebben we hem eens goed geobserveerd en zijn tot de conclusie gekomen dat hij zijn speelgoed gewoon echt niet leuk vind. Niet meer uitdagend. En de dingen die hij wel graag doet; kliederen, klimmen, klauteren, samen met kinderen spelen lieten we vaak niet toe. Daar gaan we dus verandering in brengen.
Ik heb het aan zijn peuterspeelzaaljuf gevraagd en zij herkende het niet echt. Daar is hij heel gezellig, zegt ze en speelt ook.
Hij zoekt zijn oudere broer wel altijd op, ze spelen ook wel eens leuk samen maar vaker is het toch ruzie. Vooral omdat mijn oudste soms rust wil en n iet altijd met zijn kleine broertje wil spelen. Die is daar dan heel boos en teleurgesteld om.
Ook het leeftijdsverschil en karakterverschil ik gewoon te groot.
Net hebben we samen de keuken opgeruimd (hij aan de gootsteen kopjes wassen) en hij vond het geweldig!
Dat zeuren om snoep en eten, daar ben ik nog niet uit hoe we dat moeten aanpakken.
Daarbij is het ook zo dat ik best vaak moe ben en daardoor ook minder kan hebben.
Samen met mijn man hebben we hem eens goed geobserveerd en zijn tot de conclusie gekomen dat hij zijn speelgoed gewoon echt niet leuk vind. Niet meer uitdagend. En de dingen die hij wel graag doet; kliederen, klimmen, klauteren, samen met kinderen spelen lieten we vaak niet toe. Daar gaan we dus verandering in brengen.
Ik heb het aan zijn peuterspeelzaaljuf gevraagd en zij herkende het niet echt. Daar is hij heel gezellig, zegt ze en speelt ook.
Hij zoekt zijn oudere broer wel altijd op, ze spelen ook wel eens leuk samen maar vaker is het toch ruzie. Vooral omdat mijn oudste soms rust wil en n iet altijd met zijn kleine broertje wil spelen. Die is daar dan heel boos en teleurgesteld om.
Ook het leeftijdsverschil en karakterverschil ik gewoon te groot.
Net hebben we samen de keuken opgeruimd (hij aan de gootsteen kopjes wassen) en hij vond het geweldig!
Dat zeuren om snoep en eten, daar ben ik nog niet uit hoe we dat moeten aanpakken.
Daarbij is het ook zo dat ik best vaak moe ben en daardoor ook minder kan hebben.
woensdag 28 januari 2009 om 09:56
Hé joh, wat fijn dat je iig al een beetje antwoorden hebt op je vragen. Dat is dan nog vrij makkelijk op te lossen door hem meer dingen aan te bieden die wél bij hem passen. Waarom liet je het trouwens eerst niet toe? Vanwege rotzooi?
Dat van de creche is wel bekend hoor. Maar dat is ook zo'n andere situatie; die is moeilijk met thuis te vergelijken. Dochter is daar ook meestal veel makkelijker dan thuis. De kinderen hebben daar veel meer afleiding, prikkels, ander speelgoed, etc. en ze gedragen zich onder vreemde ogen toch vaker net wat gezelliger.
Maar goed, het zegt iig dat hij het wel kán (gezellig spelen en zichzelf vermaken bedoel ik).
Over je moeheid, ik kan me voorstellen dat het een drempel is. Maar mijn ervaring is juist dat dat stukje investeren ondanks je moeheid je juist meer oplevert en op de lange baan minder energie kost dan altijd in de clinch liggen met een peutertje. Bovendien wordt jullie omgaan/band met elkaar waarschijnlijk zoveel positiever en dat is veel waard, voor jou en hem!
Is het mogelijk voor jou om het spelen/zelf spelen/samen spelen/aandacht geven een beetje te verdelen? Zodat je samen speelmomenten hebt en even rustmomentjes waarbij de kinderen -niet heel zwart wit niks meer mogen vragen, maar genuanceerder even niet mama moeten roepen maar het zelf proberen te doen- even zichzelf moeten vermaken en jij andere dingen kan doen?
Je kunt bijvoorbeeld op een dag wat terugkerende rustmomentjes creëren, die voor de kinderen ook al snel duidelijk zijn als mama tijd. Even dat vaste half uurtje forummen voor de boterhammen, eventjes dat rustige kopje koffie/thee in de middag, eventjes dat kleine half uurtje soapie (geen idee wat er overdag op is haha, maar om effe een cliche huisvrouw beeld erbij te trekken) waarbij de kinderen in een hoekie wat zachtjes spelen. Als je kinderen niet meer slapen een rustuurtje in de middag inbouwen, waarbij ze boekjes lezen of filmpje kijken. Maak het jezelf ook niet te moeilijk he! Als je je veel moe voelt, kunnen dat soort kleine rustmomentjes -naast de gezellige samen activiteiten- je misschien wel heel veel opleveren!
Dat van de creche is wel bekend hoor. Maar dat is ook zo'n andere situatie; die is moeilijk met thuis te vergelijken. Dochter is daar ook meestal veel makkelijker dan thuis. De kinderen hebben daar veel meer afleiding, prikkels, ander speelgoed, etc. en ze gedragen zich onder vreemde ogen toch vaker net wat gezelliger.
Maar goed, het zegt iig dat hij het wel kán (gezellig spelen en zichzelf vermaken bedoel ik).
Over je moeheid, ik kan me voorstellen dat het een drempel is. Maar mijn ervaring is juist dat dat stukje investeren ondanks je moeheid je juist meer oplevert en op de lange baan minder energie kost dan altijd in de clinch liggen met een peutertje. Bovendien wordt jullie omgaan/band met elkaar waarschijnlijk zoveel positiever en dat is veel waard, voor jou en hem!
Is het mogelijk voor jou om het spelen/zelf spelen/samen spelen/aandacht geven een beetje te verdelen? Zodat je samen speelmomenten hebt en even rustmomentjes waarbij de kinderen -niet heel zwart wit niks meer mogen vragen, maar genuanceerder even niet mama moeten roepen maar het zelf proberen te doen- even zichzelf moeten vermaken en jij andere dingen kan doen?
Je kunt bijvoorbeeld op een dag wat terugkerende rustmomentjes creëren, die voor de kinderen ook al snel duidelijk zijn als mama tijd. Even dat vaste half uurtje forummen voor de boterhammen, eventjes dat rustige kopje koffie/thee in de middag, eventjes dat kleine half uurtje soapie (geen idee wat er overdag op is haha, maar om effe een cliche huisvrouw beeld erbij te trekken) waarbij de kinderen in een hoekie wat zachtjes spelen. Als je kinderen niet meer slapen een rustuurtje in de middag inbouwen, waarbij ze boekjes lezen of filmpje kijken. Maak het jezelf ook niet te moeilijk he! Als je je veel moe voelt, kunnen dat soort kleine rustmomentjes -naast de gezellige samen activiteiten- je misschien wel heel veel opleveren!
