Kinderen
alle pijlers
Zoontje (3jr) wil meisje zijn
zondag 12 april 2020 om 19:52
Hoihoi! Ik weet het de titel klinkt een beetje heftig en voor ik begin wil ik even zeggen dat ik er zeker nog niet te zwaar aan til en het ook lekker rustig aankijk maar het zit me toch niet helemaal lekker en wil vooral weten hoe ik er het beste mee om kan gaan.
Zoontje is al zeker een jaar veel bezig met meisjes dingen. Hij is geen typische jongen die houd van ruige dingen. Hij heeft echt een afkeur van zn piemel, wil het liefst een jurk dragen (en dan niet alleen verkleden maar liever een jurk als een broek), zn lievelingskleur is roze en hij wil het liefst ook alles in het roze , hij wil lang haar, praat met een hoog stemmetje (want dat doen meisjes) en zegt nu sinds een paar maanden dat hij later een meisje wil zijn. Als het echt zo zou zijn, dan is het zo. En hoewel ik het zeker even een schok zou vinden zou ik hem nooit afkeuren en altijd laten zijn wie hij wil zijn. Maar goed hij is 3 jaar ! Wellicht is dit een fase ? Herkent iemand dit ? Ik zou zo graag eens praten met iemand die dit herkent. Maar ik weet ook niet goed hoe erop t reageren. Moet ik er niks op zeggen, moet ik er wel wat op zeggen en zo ja wat dan. Moet ik bijvoorbeeld een jurkje aan willen of lang haar gewoon laten begaan of niet in mee gaan. Ik vind dit echt heel lastig. Graag jullie hulp:)
Zoontje is al zeker een jaar veel bezig met meisjes dingen. Hij is geen typische jongen die houd van ruige dingen. Hij heeft echt een afkeur van zn piemel, wil het liefst een jurk dragen (en dan niet alleen verkleden maar liever een jurk als een broek), zn lievelingskleur is roze en hij wil het liefst ook alles in het roze , hij wil lang haar, praat met een hoog stemmetje (want dat doen meisjes) en zegt nu sinds een paar maanden dat hij later een meisje wil zijn. Als het echt zo zou zijn, dan is het zo. En hoewel ik het zeker even een schok zou vinden zou ik hem nooit afkeuren en altijd laten zijn wie hij wil zijn. Maar goed hij is 3 jaar ! Wellicht is dit een fase ? Herkent iemand dit ? Ik zou zo graag eens praten met iemand die dit herkent. Maar ik weet ook niet goed hoe erop t reageren. Moet ik er niks op zeggen, moet ik er wel wat op zeggen en zo ja wat dan. Moet ik bijvoorbeeld een jurkje aan willen of lang haar gewoon laten begaan of niet in mee gaan. Ik vind dit echt heel lastig. Graag jullie hulp:)
anoniem_387360 wijzigde dit bericht op 12-04-2020 20:07
8.21% gewijzigd
zondag 12 april 2020 om 20:54
Dankjewel voor je reactie ! Je hebt helemaal gelijkLillybit schreef: ↑12-04-2020 20:22Houd het neutraal, dus beide kanten zijn prima. Je wilt hem kunnen laten zien en voelen dat hij kan zijn wie hij wil en tegelijk weet je niet of het een fase is of niet.
Ik snap dat het lastig is om daar mee om te gaan maar zolang hij zich maar veilig en vertrouwd voelt om er altijd over te kunnen praten, het zal zich vanzelf uitwijzen.
zondag 12 april 2020 om 20:55
Stop met erover nadenken en laat hem zijn zoals hij is. Laat die genderrollen los en accepteer het zoals het is.
Ik zei op die leeftijd ook dat ik een jongen was en heb een paar jaar gesmeekt aan mijn vader om voor mij een piemeltje te maken. Later als puber zelfs weer een periode gedacht dat ik in het verkeerde lichaam zat. Ding is dat ik ben opgegroeid in een omgeving met hele strikte genderrollen. Meisjes breien en poetsen en jongens spelen met auto's en ravotten. Dat verwarde mij want 'een meisje' zijn paste niet bij mij. Ik kreeg zelfs een hekel aan meisjes en wilde nooit een vrouw worden. Gelukkig is het helemaal goed gekomen.
Ik zei op die leeftijd ook dat ik een jongen was en heb een paar jaar gesmeekt aan mijn vader om voor mij een piemeltje te maken. Later als puber zelfs weer een periode gedacht dat ik in het verkeerde lichaam zat. Ding is dat ik ben opgegroeid in een omgeving met hele strikte genderrollen. Meisjes breien en poetsen en jongens spelen met auto's en ravotten. Dat verwarde mij want 'een meisje' zijn paste niet bij mij. Ik kreeg zelfs een hekel aan meisjes en wilde nooit een vrouw worden. Gelukkig is het helemaal goed gekomen.
zondag 12 april 2020 om 20:55
Sinds 2 jaar weet ze dat wat ze voelt dat dat een naam heeft: genderkind. Ze staat op de wachtlijst bij de genderpoli. Niet omdat ze het nu als probleem ervaart, maar wel omdat ze niet weet of ze nu een jongen of een meisje is. We hopen dat, zodra ze daarmee worstelt, open blijft naar ons toe en dat ze daar hulp bij kan krijgen via de genderpoli of een gespecialiseerde psycholoog.
zondag 12 april 2020 om 20:56
Die heeft helaas wat meer de neiging om ze de wereld op te leggen zoals hij hem ziet. De kinderen zijn wel echte mama's kinderen en komen met problemen en communicatie dingen ook eogenlijk altijd naar mij. Hij ziet dit gelukkig wel in en probeert hier wel in te veranderen.
zondag 12 april 2020 om 20:58
Oordelen en dan met name pesten ben ik bang voor op school. En dat hij niet geaccepteerd wordt zoals hij is. Komen uit een klein dorp waar dat nog wat meer taboe is en kom zelf uit een redelijk streng kerkelijk gezin. Maar goed ik zie wellicht al veel beren op de weg die nog lang niet aan de orde zijnMevrouw75 schreef: ↑12-04-2020 20:27Wat doet die buitenwereld dan?
Nu was mijn dochter niet echt op haar mond gevallen, dus ze riep gewoon: IK BEN EEN JONGEN, als iemand het niet geloofde op basis van haar naam.
Ik ken wel een iets ouder jongetje die altijd voluit in de make up en zo naar feestjes gaat en daar doet de buitenwereld redelijk spastisch ‘goed’ over.
zondag 12 april 2020 om 21:00
Ik heb wel eens reacties gehad dat iemand zijn kind er echt niet zo liet bijlopen zoals ik dat deed. Toen heb ik duidelijk gezegd dat dit niet mijn keuze was, maar de keuze van mijn dochter en dat als zij dat wil, dat het goed. Niet omdat ik mijn keuze wil opdringen, maar omdat ik wil dat mijn kind de vrijheid voelt om zich te gedragen en te kleden zoals zij dat wil. En dat ik hoop dat ze nog heel lang zich niks van anderen aantrekt.
zondag 12 april 2020 om 21:00
Je hebt helemaal gelijk! Dankjewel! Voel me er al veel meer in gesterkt nu ik hier deze dingen lees.Jufjoke schreef: ↑12-04-2020 20:28Misschien wil hij zelf wel geen jurk meer aan als andere kinderen er gek op reageren. Of misschien juist wel. En natuurlijk hoeft je niet in álles precies mee te gaan in wat hij wil. Maar op zich vind ik het een fantastische les die jij je kind wil leren: het gaat niet altijd om wat de buitenwereld zal denken. Het gaat erom dat je blij bent met wie je bent.
Geweldige kans om hem daar wat mooie voorbeelden van mee te geven.
zondag 12 april 2020 om 21:02
Ik zou hem gewoon laten kiezen wat hij aan wil en hoe hij zijn haar wil. Goed voor de ontwikkeling van zijn identiteit en dat is in onze maatschappij een belangrijk iets.
Hij gaat dan vanzelf wel horen wat anderen daar van vinden. Mijn kinderen kregen ook wel eens kritiek op hun outfits.
Het is denk ik wel belangrijk om daar als ouder goed mee om te gaan. In mijn ogen is dat het belang van wat anderen van je vinden relativeren. Ik bleef altijd loyaal naar mijn kinderen, ze mogen zijn hoe ze zijn. Ze mogen tegen de mening van anderen in gaan, maar als ze daar geen zin in hebben en zich liever aanpassen, ook prima.
Ik stelde daarom meer vragen dan zelf iets op te leggen. Als ze bijvoorbeeld commentaar hadden gekregen van ene Jelle. Wat vind jij van Jelle en hoe hij doet, zou je het zelf ook zo doen? Vind je het belangrijk dat Jelle jou leuk vindt, vind jij Jelle zelf leuk etc.
Dan kwamen ze al pratend vaak wel op een standpunt waar ze mee verder konden.
Hij gaat dan vanzelf wel horen wat anderen daar van vinden. Mijn kinderen kregen ook wel eens kritiek op hun outfits.
Het is denk ik wel belangrijk om daar als ouder goed mee om te gaan. In mijn ogen is dat het belang van wat anderen van je vinden relativeren. Ik bleef altijd loyaal naar mijn kinderen, ze mogen zijn hoe ze zijn. Ze mogen tegen de mening van anderen in gaan, maar als ze daar geen zin in hebben en zich liever aanpassen, ook prima.
Ik stelde daarom meer vragen dan zelf iets op te leggen. Als ze bijvoorbeeld commentaar hadden gekregen van ene Jelle. Wat vind jij van Jelle en hoe hij doet, zou je het zelf ook zo doen? Vind je het belangrijk dat Jelle jou leuk vindt, vind jij Jelle zelf leuk etc.
Dan kwamen ze al pratend vaak wel op een standpunt waar ze mee verder konden.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zondag 12 april 2020 om 21:03
Juist de angsten van volwassen maken dat kinderen het moeilijker hebben. Kinderen accepteren veel makkelijker, vooral tegenwoordig. Zat jongens die roze mooi vinden of meisjeskleding dragen.Mamavan2schatjesss schreef: ↑12-04-2020 20:58Oordelen en dan met name pesten ben ik bang voor op school. En dat hij niet geaccepteerd wordt zoals hij is. Komen uit een klein dorp waar dat nog wat meer taboe is en kom zelf uit een redelijk streng kerkelijk gezin. Maar goed ik zie wellicht al veel beren op de weg die nog lang niet aan de orde zijn
zondag 12 april 2020 om 21:05
Wauw wat fijn om dit te lezen ! En wat goed dat je er zo nuchter instaat. Voel me er al een stuk meer in gesterkt nu ik dit allemaal zo lees. Misschien til ik er ook te zwaar aan. Maar wil dat hij zich veilig en fijn voelt.Erdal schreef: ↑12-04-2020 20:43Hier ook een driejarige zoon die een meisje wil zijn. Hij wil ook graag lang haar, dus laten we nu zijn haar groeien. Ik heb zelf niet echt het idee dat hij echt een meisje wil zijn, maar zijn beste vriendje is een meisje, het is ook een moederskindje, dus volgens mij wil hij graag daarom een meisje zijn. Hij heeft trouwens niet dat hij jurken wil dragen, laatst zei hij wel dat hij geen piemel meer wil.
Mij maakt het helemaal niks uit, ik reageer overal neutraal op. Wil hij zijn haren laten groeien, prima. Zou hij een jurk of rok aan willen, prima. Geen piemel willen is lastiger, maar ik maak er geen ding van. Ik zie over 10 jaar wel weer verder...
Hoe reageer jij erop als je zoontje bijvoorbeeld zegt dat ie een meisje wil zijn. Laat je dit dan een beetje in het midden of zeg je dan van we kijken later wel of wat dan ook? Ik laat hem hier gewoon in jurken lopen enzo als hij dat wil en dat hij van roze houd vind ik helemaal prima maar vind het lastig hoe te antwoorden als hij er dus echt iets over zegt zoals dat hij geen piemel wil of dat hij een meisje wil zijn.
zondag 12 april 2020 om 21:08
Mijn broer droeg vroeger toen hij 4 was graag een balletpakje. Mocht hij niet van mijn vader. (Werd toen nog niet zo ruim over gedacht als tegenwoordig). Maar het was een ontdekkingsfase waar hij doorheen moest denk ik. Bovendien had hij mij als oudere zus als voorbeeld...
libe wijzigde dit bericht op 12-04-2020 21:09
10.98% gewijzigd
Groetjes!
zondag 12 april 2020 om 21:08
Ik wilde als kind altijd een jongetje zijn. Ik kleedde me als een jongetje, speelde alleen met jongetjes en gedroeg me als een jongetje. Ik wilde ook graag een piemel, maar daar kwam het helaas niet van 
.
Zou je denken dat ik het heel erg vond toen ik borsten kreeg en ongesteld werd en zo, maar dat viel alles mee. Het was nou eenmaal niet anders. Inmiddels ben ik vijftig en heb volle vrede met het feit dat ik geen piemel heb en wel borsten. Alleen die voorkeur voor mannenkleding en 'mannelijk' gedrag is nooit weggegaan maar daar valt prima mee te leven.
Waarmee ik maar zeggen wil: ik zou nou niet meteen naar een genderkliniek hollen, maar je zoon gewoon laten zijn zoals hij is, met roze jurkjes en al. Die genderkliniek loopt heus niet weg en voor hetzelfde geld is het een Fase, of is er net als bij mij wel degelijk iets van genderverwarring maar vindt hij een modus om ermee om te gaan. Maar maak er vooral geen ding van.
. Zou je denken dat ik het heel erg vond toen ik borsten kreeg en ongesteld werd en zo, maar dat viel alles mee. Het was nou eenmaal niet anders. Inmiddels ben ik vijftig en heb volle vrede met het feit dat ik geen piemel heb en wel borsten. Alleen die voorkeur voor mannenkleding en 'mannelijk' gedrag is nooit weggegaan maar daar valt prima mee te leven.
Waarmee ik maar zeggen wil: ik zou nou niet meteen naar een genderkliniek hollen, maar je zoon gewoon laten zijn zoals hij is, met roze jurkjes en al. Die genderkliniek loopt heus niet weg en voor hetzelfde geld is het een Fase, of is er net als bij mij wel degelijk iets van genderverwarring maar vindt hij een modus om ermee om te gaan. Maar maak er vooral geen ding van.
anoniem_648c663507eb3 wijzigde dit bericht op 12-04-2020 21:15
10.80% gewijzigd
zondag 12 april 2020 om 21:15
Er is al veel gezegd. Ik denk dat je de situatie moet laten zijn zoals hij is. Je komt er vanzelf achter of het een fase is of niet. Komt tijd komt raad. Het mooiste is als je hem kunt laten zijn en accepteren zoals hij is. Dat doe je al. Zo weet hij dat je een veilige haven bent om zich te uiten wanneer het we serieus zou zijn. Ik zou niet in termen praten van blauw is voor jongens, stoere dingen voor jongens, meisjes dit... gewoon neutraal in blijven.
Laat hem zichzelf maar ontdekken.
Mijn zoontje is zachtaardig, houd van roze en glitters, kiest kroontjes en roze glitterdingen als hij iets uit mag kiezen en draagt graag roze nagellak net als mama.
Het is bizar hoeveel opmerkingen ik daarover heb gekregen. Al is het maar voor de grap. Over transgender en homoseksualiteit.
Het is een kind, van 3. Die weet ( gelukkig) nog niks af van wat wij voor jongens of voor meisjes bestempelen. Tuurlijk is gekleurde nagels gaaf en spreken dingen als glitters aan. Ik probeer hem mee te geven dat hij mag doen wat hij wil zonder hem ergens in te sturen zodat hij in een plaatje past.
Je klinkt als een liefdevolle moeder. En nogmaals komt tijd komt raad
Laat hem zichzelf maar ontdekken.
Mijn zoontje is zachtaardig, houd van roze en glitters, kiest kroontjes en roze glitterdingen als hij iets uit mag kiezen en draagt graag roze nagellak net als mama.
Het is bizar hoeveel opmerkingen ik daarover heb gekregen. Al is het maar voor de grap. Over transgender en homoseksualiteit.
Het is een kind, van 3. Die weet ( gelukkig) nog niks af van wat wij voor jongens of voor meisjes bestempelen. Tuurlijk is gekleurde nagels gaaf en spreken dingen als glitters aan. Ik probeer hem mee te geven dat hij mag doen wat hij wil zonder hem ergens in te sturen zodat hij in een plaatje past.
Je klinkt als een liefdevolle moeder. En nogmaals komt tijd komt raad
zondag 12 april 2020 om 22:06
Mijn dochter van 7 is ook zo. Al zie ik het niet als genderverwarring, maar meer dat ze niet past in door de maatschappij opgelegde normen voor meisjes of jongens. Dus loopt ze het liefst in joggingbroeken en heeft ze een hekel aan roze en jurken. Ze zit op voetbal en houdt van auto's maar haar paardenstaart is heilig en haar pop ook die dan wel weer een jongen is. Zij is gelukkig en daarom ik ook. Al denk ik wel dat dit bij meisjes meer geaccepteerd is dan bij jongens vooral buiten de Randstad.Lady*Voldemort schreef: ↑12-04-2020 21:08Ik wilde als kind altijd een jongetje zijn. Ik kleedde me als een jongetje, speelde alleen met jongetjes en gedroeg me als een jongetje. Ik wilde ook graag een piemel, maar daar kwam het helaas niet van
Zou je denken dat ik het heel erg vond toen ik borsten kreeg en ongesteld werd en zo, maar dat viel alles mee. Het was nou eenmaal niet anders. Inmiddels ben ik vijftig en heb volle vrede met het feit dat ik geen piemel heb en wel borsten. Alleen die voorkeur voor mannenkleding en 'mannelijk' gedrag is nooit weggegaan maar daar valt prima mee te leven.
Waarmee ik maar zeggen wil: ik zou nou niet meteen naar een genderkliniek hollen, maar je zoon gewoon laten zijn zoals hij is, met roze jurkjes en al. Die genderkliniek loopt heus niet weg en voor hetzelfde geld is het een Fase, of is er net als bij mij wel degelijk iets van genderverwarring maar vindt hij een modus om ermee om te gaan. Maar maak er vooral geen ding van.
zondag 12 april 2020 om 22:08
Hij praat met een hoog stemmetje? 
Roze is zijn lievelings kleur maar weten kinderen op die leeftijd wel het verschil tussen kleuren dat ze zelfs een lievelingskleur kunnen hebben?
Ik ben er nog niet over uit of dit een reltopic is of niet, wat ik wel wil zeggen is dat ik vaak ouders zie die er teveel op ingaan omdat ze denken dat dit de manier is om het kind te steunen.
Ik las ergens iets over een genderpoli voor een peuter van 2. Serieus is dit allemaal wel nodig op die leeftijd?
Straks wordt het kind van alles aangepraat terwijl het maar een fase is. Een beetje bizar vind ik het soms wel.
Roze is zijn lievelings kleur maar weten kinderen op die leeftijd wel het verschil tussen kleuren dat ze zelfs een lievelingskleur kunnen hebben? Ik ben er nog niet over uit of dit een reltopic is of niet, wat ik wel wil zeggen is dat ik vaak ouders zie die er teveel op ingaan omdat ze denken dat dit de manier is om het kind te steunen.
Ik las ergens iets over een genderpoli voor een peuter van 2. Serieus is dit allemaal wel nodig op die leeftijd?
Straks wordt het kind van alles aangepraat terwijl het maar een fase is. Een beetje bizar vind ik het soms wel.
zondag 12 april 2020 om 22:27
Volgens mij is het vrij normaal gedrag op die leeftijd.
Mijn dochter heeft 2 jaar geroepen dat ze een jongen is en wilde alleen broeken aan en kort haar hebben.
Nu is ze een meisje en wil ze alleen jurkjes aan, haar haar moet lang en het liefst speelt ze met poppen en make-up. Ze is heel verontwaardigd als ik zeg dat meisjes ook kort haar kunnen hebben en broeken dragen, want dat klopt absoluut niet. Geen idee waar ze dat vandaan heeft.
Wij hebben nooit rollen opgelegd, altijd in meegegaan wat ze wilde, welk speelgoed ze wilde.
Mijn zoon droeg op die leeftijd trouwens geregeld nagellak, vond hij mooi.
Ik zou er gewoon heel relaxed instaan, het zegt nog helemaal niks.
Mijn dochter heeft 2 jaar geroepen dat ze een jongen is en wilde alleen broeken aan en kort haar hebben.
Nu is ze een meisje en wil ze alleen jurkjes aan, haar haar moet lang en het liefst speelt ze met poppen en make-up. Ze is heel verontwaardigd als ik zeg dat meisjes ook kort haar kunnen hebben en broeken dragen, want dat klopt absoluut niet. Geen idee waar ze dat vandaan heeft.
Wij hebben nooit rollen opgelegd, altijd in meegegaan wat ze wilde, welk speelgoed ze wilde.
Mijn zoon droeg op die leeftijd trouwens geregeld nagellak, vond hij mooi.
Ik zou er gewoon heel relaxed instaan, het zegt nog helemaal niks.
zondag 12 april 2020 om 22:54
Als de maatschappij zou ophouden met bepaalde gedragingen alleen maar voor jongens of voor meisjes "normaal" te vinden dan was er dus niet eens een probleem in dit geval. Is een meisje minder meisje als ze voetbal speelt? Helemaal niet, dan is ze gewoon een meisje dat voetbal speelt.
Behalve de afkeer voor zijn piemel dan, dat is inderdaad wel iets om ooit eens een professional voor te raadplegen als dat blijft.
Behalve de afkeer voor zijn piemel dan, dat is inderdaad wel iets om ooit eens een professional voor te raadplegen als dat blijft.
maandag 13 april 2020 om 00:14
Ik zou er niet in meegaan. Zou zeggen jij bent nu eenmaal een jongetje.
Ik zou wel vragen waarom hij een meisje wil zijn en dan aangeven dat kunnen jongens ook.
Dus wil hij lang haar, roze kleding, nagellak op zijn nagels en met poppen spelen helemaal prima.
In een jurk over straat of naar school zou mij dan weer wel te ver gaan.
Een jurk in de verkleedkist met prinsessen uiltjes zou ik dan weer wel oké vinden.
Ik zou wel vragen waarom hij een meisje wil zijn en dan aangeven dat kunnen jongens ook.
Dus wil hij lang haar, roze kleding, nagellak op zijn nagels en met poppen spelen helemaal prima.
In een jurk over straat of naar school zou mij dan weer wel te ver gaan.
Een jurk in de verkleedkist met prinsessen uiltjes zou ik dan weer wel oké vinden.
maandag 13 april 2020 om 08:48
Een kind van 2 wordt nog niet aangenomen bij de genderpoli. Daarnaast werken ze uiterst zorgvuldig. Dus het kind wordt niks aangepraat. Het idee dat je daarover hebt vind ik eigenlijk vreemd.FlowerBomb19 schreef: ↑12-04-2020 22:08Ik las ergens iets over een genderpoli voor een peuter van 2. Serieus is dit allemaal wel nodig op die leeftijd?
Straks wordt het kind van alles aangepraat terwijl het maar een fase is. Een beetje bizar vind ik het soms wel.
maandag 13 april 2020 om 09:03
Hier een vierjarig meisje dat zegt een jongen te zijn en dat ze een piemel heeft. Haar kamer staat vol met een garage met auto's, en met verzinspelletjes speelt ze altijd de papa.
Maar ze wil wel mooie staartjes in haar haar.
Auto's, jongenskleren etc gaan we gewoon in mee. Wat zij wil, haar speelgoed, haar kleren.
Ik zeg soms wel dat ze geen piemel heeft als ze dat loopt te verkondigen, zodat duidelijk blijft wat waarheid is en wat niet. Ze kan/mag wel spelen dat ze een piemel heeft.
Maar ze wil wel mooie staartjes in haar haar.
Auto's, jongenskleren etc gaan we gewoon in mee. Wat zij wil, haar speelgoed, haar kleren.
Ik zeg soms wel dat ze geen piemel heeft als ze dat loopt te verkondigen, zodat duidelijk blijft wat waarheid is en wat niet. Ze kan/mag wel spelen dat ze een piemel heeft.
maandag 13 april 2020 om 09:18
Ik zou hem volledig zich (of haar)zelf laten zijn. Hoog stemmetje, dagelijks een roze jurk, lange haren laten groeien, nagellak, alles. Het kind kiest hier nu eenmaal (onbewust) duidelijk voor en wil gewoon op dit moment zo zijn. Het probleem onder de bevolking zelf is alleen dat cultureel gezien nog steeds wordt geleerd dat iedereen die zich anders gedraagt, anders van soort of kleur is, een ander uiterlijk heeft of een ander geluid laat horen dan de ‘rest’ standaard als “minder” wordt bestempeld en het daarom als zodanig behandeld mag worden. Het begon ooit met de vervolging van vrouwen, zwarten, joden en andere groepen, de homo’s, lesbo’s, transmensen, en nu nog steeds massaal het misbruiken en doden van dieren in industrieën. Maar wie zijn wij om te beslissen wie mag leven en vrij zijn net als wij, en wie niet?
Terwijl iedereen zijn geboorterecht heeft gekregen ontneemt het gros van de bevolking ”uit gewoonte en cultuur” nog steeds andermans geboorterecht zoals hen dat onbewust ‘uitkomt’, op allerlei manieren.
Alleen zal er op deze manier nooit iets veranderen en zal de mensheid van nature en altijd een vernietigend volk blijven.
We moeten dus juist met zijn allen alles wat anders is bewust leren omarmen, respecteren en met rust te laten. Alleen dan zal deze vraag in de toekomst niet meer nodig zijn en zul je überhaupt nooit meer enige ongelijkheid of vrees hebben, onder wie of wat dan ook.
Dus ja laat het kind volledig zichzelf zijn (en niet alleen maar ‘gedeeltelijk’). Alleen dat is oprechte liefde en respect voor een ander leven. En als iedereen zichzelf en hun kinderen dat nou aanleert dan ziet de wereld de komende generatie er veel beter uit en kun je je kinderen met een gerust hart veilig op deze planeet achterlaten.
Terwijl iedereen zijn geboorterecht heeft gekregen ontneemt het gros van de bevolking ”uit gewoonte en cultuur” nog steeds andermans geboorterecht zoals hen dat onbewust ‘uitkomt’, op allerlei manieren.
Alleen zal er op deze manier nooit iets veranderen en zal de mensheid van nature en altijd een vernietigend volk blijven.
We moeten dus juist met zijn allen alles wat anders is bewust leren omarmen, respecteren en met rust te laten. Alleen dan zal deze vraag in de toekomst niet meer nodig zijn en zul je überhaupt nooit meer enige ongelijkheid of vrees hebben, onder wie of wat dan ook.
Dus ja laat het kind volledig zichzelf zijn (en niet alleen maar ‘gedeeltelijk’). Alleen dat is oprechte liefde en respect voor een ander leven. En als iedereen zichzelf en hun kinderen dat nou aanleert dan ziet de wereld de komende generatie er veel beter uit en kun je je kinderen met een gerust hart veilig op deze planeet achterlaten.
