Kinderen
alle pijlers
Zwanger maar vriend weet niet of hij dit wel wil
zondag 3 mei 2009 om 14:27
Hallo,
Ik ben er een paar dagen geleden achter gekomen dat ik zwanger ben. Aan de ene kant was dit een ontzettende schok, want niet gepland, niet verwacht, eigenlijk ook niet handig, maar aan de andere kant ben ik er ( inmiddels) heel blij mee.
Maar mijn vriend is totaal van de leg. Dit past voor geen meter in zijn toekomstplannen, en zijn mindstate stuitert van ' ik kan het niet geloven' naar ' ik wil dit niet'. Probleem is dat door te zeggen dat hij 'het niet wil' mij heel erg kwetst, want ik wil het wel, en ik wil er blij om zijn, maar het doet mij ook pijn om te zien dat hij verdriet heeft.
Hij weet dat mijn besluit vast staat, abortus is geen optie. En hij wil ook blij zijn voor mij, maar ja, dat zit er (nog) niet in.
Ik hoop dat zijn angst voornamelijk koudwatervrees is, en is dit misschien heel herkenbaar voor velen. Maar heeft iemand tips hoe ik hier het beste mee om kan gaan? Ik zoek nu vooral steun bij vriendinnen enzo, ook fijn, maar zij zijn de vader niet.
Dank jullie wel alvast.
Ik ben er een paar dagen geleden achter gekomen dat ik zwanger ben. Aan de ene kant was dit een ontzettende schok, want niet gepland, niet verwacht, eigenlijk ook niet handig, maar aan de andere kant ben ik er ( inmiddels) heel blij mee.
Maar mijn vriend is totaal van de leg. Dit past voor geen meter in zijn toekomstplannen, en zijn mindstate stuitert van ' ik kan het niet geloven' naar ' ik wil dit niet'. Probleem is dat door te zeggen dat hij 'het niet wil' mij heel erg kwetst, want ik wil het wel, en ik wil er blij om zijn, maar het doet mij ook pijn om te zien dat hij verdriet heeft.
Hij weet dat mijn besluit vast staat, abortus is geen optie. En hij wil ook blij zijn voor mij, maar ja, dat zit er (nog) niet in.
Ik hoop dat zijn angst voornamelijk koudwatervrees is, en is dit misschien heel herkenbaar voor velen. Maar heeft iemand tips hoe ik hier het beste mee om kan gaan? Ik zoek nu vooral steun bij vriendinnen enzo, ook fijn, maar zij zijn de vader niet.
Dank jullie wel alvast.
Today is a good day
zondag 3 mei 2009 om 15:33
zondag 3 mei 2009 om 15:33
@ elninjoo: mbt het eerste punt heb je absoluut gelijk (vind ik dan) maar het tweede punt vind ik twijfelachtig. Iemand die ooit met de juiste vrouw kinderen wil, moet een ongelukje bij een scharrel dan maar accepteren? Dat vind ik dus niet!!! Want zou dat dan ook voor de vrouw moeten gelden, zoals in sommige landen waarin je je niet mag laten aborteren omdat je door verkrachting zwanger bent geworden...
(reactie op 15:28... ik zei al dat ik te lang en laat was)
(reactie op 15:28... ik zei al dat ik te lang en laat was)
anoniem_77648 wijzigde dit bericht op 03-05-2009 15:35
Reden: Altijd te laat
Reden: Altijd te laat
% gewijzigd
zondag 3 mei 2009 om 15:35
quote:elninjoo schreef op 03 mei 2009 @ 15:33:
[...]
ja en terecht
als een man 'n kind wil zal 't niet moeilijk te zijn om iemand met rammelende eierstokken op te duikelen
en de vrouw beslist dus ook om het te houden, wat volgens de wet dus onderhoudsplicht met zich meebrengt.
zoals iemand al aangaf, liever op pa verhalen dan op de maatschappij.
[...]
ja en terecht
als een man 'n kind wil zal 't niet moeilijk te zijn om iemand met rammelende eierstokken op te duikelen
en de vrouw beslist dus ook om het te houden, wat volgens de wet dus onderhoudsplicht met zich meebrengt.
zoals iemand al aangaf, liever op pa verhalen dan op de maatschappij.
zondag 3 mei 2009 om 15:36
quote:vivastudent schreef op 03 mei 2009 @ 15:33:
@ elninjoo: mbt het eerste punt heb je absoluut gelijk (vind ik dan) maar het tweede punt vind ik twijfelachtig. Iemand die ooit met de juiste vrouw kinderen wil, moet een ongelukje bij een scharrel dan maar accepteren? Dat vind ik dus niet!!! Want zou dat dan ook voor de vrouw moeten gelden, zoals in sommige landen waarin je je niet mag laten aborteren omdat je door verkrachting zwanger bent geworden...als je niet op het moment van neuken denkt dat je met de juiste vrouw in bed ligt, dan moet je dus idd maar niet neuken of je dubbel beschermen door ook 'n condoom te gebruiken naast het vbm van de vrouw
@ elninjoo: mbt het eerste punt heb je absoluut gelijk (vind ik dan) maar het tweede punt vind ik twijfelachtig. Iemand die ooit met de juiste vrouw kinderen wil, moet een ongelukje bij een scharrel dan maar accepteren? Dat vind ik dus niet!!! Want zou dat dan ook voor de vrouw moeten gelden, zoals in sommige landen waarin je je niet mag laten aborteren omdat je door verkrachting zwanger bent geworden...als je niet op het moment van neuken denkt dat je met de juiste vrouw in bed ligt, dan moet je dus idd maar niet neuken of je dubbel beschermen door ook 'n condoom te gebruiken naast het vbm van de vrouw
zondag 3 mei 2009 om 15:37
@Glitterbom: ik heb dit in mijn omgeving drie keer gezien, met drie keer een totaal andere uitwerking. Een stel is bij elkaar gebleven, hebben er inmiddels drie, bij een heeft de vader een weekendrelatie en betaalt alimentatie en bij de derde doet de vader werkelijk helemaal niks. Heeft het kind ook niet erkend dus. Daar heb je wat jouw situatie betreft dus eigenlijk helemaal niks aan.
En zover is het bij jou nog lang niet. Het nieuws is nog maar net bekend. Je weet niet wat er de komende maanden gaat gebeuren. Iig sterkte.
En zover is het bij jou nog lang niet. Het nieuws is nog maar net bekend. Je weet niet wat er de komende maanden gaat gebeuren. Iig sterkte.
zondag 3 mei 2009 om 15:47
Ik weet niet of glitterbom nog in de buurt is, maar ik zou willen weten:
Gebruik(te) je anticonceptie?
Hoe lang zijn jullie bij elkaar, hadden jullie het er uberhaupt al een keer over gehad?
Laat je vriend er vooral even rustig aan wennen. Natuurlijk wil je meteen dat hij er blij mee kan zijn, maar als je er nog helemaal niet bij stil gestaan hebt of je het wel zou willen of wanneer, is het een behoorlijke klap natuurlijk.
Ik hoop voor je dat hij nu in shock is en binnenkort, als het een beetje tot hem doorgedrongen is, er samen met jou van kan genieten.
Als hij dit echt niet wil: vooral niet proberen te overtuigen. Dat is zo pijnlijk voor jullie allebei en uiteindelijk kun je dan beter je energie positief gebruiken voor jou en je baby.
Gebruik(te) je anticonceptie?
Hoe lang zijn jullie bij elkaar, hadden jullie het er uberhaupt al een keer over gehad?
Laat je vriend er vooral even rustig aan wennen. Natuurlijk wil je meteen dat hij er blij mee kan zijn, maar als je er nog helemaal niet bij stil gestaan hebt of je het wel zou willen of wanneer, is het een behoorlijke klap natuurlijk.
Ik hoop voor je dat hij nu in shock is en binnenkort, als het een beetje tot hem doorgedrongen is, er samen met jou van kan genieten.
Als hij dit echt niet wil: vooral niet proberen te overtuigen. Dat is zo pijnlijk voor jullie allebei en uiteindelijk kun je dan beter je energie positief gebruiken voor jou en je baby.
zondag 3 mei 2009 om 15:48
Wow!
Wat een heftige reacties allemaal!
Even wat opheldering:
-Ik ben 27, vriend 29. Ik studeer nog (1 jaar master te gaan) vriend is afgestudeerd, werkt pt in dienst en pt eigen bedrijf
-Wij hebben beiden 'schuld' aan de zwangerschap, want we hebben gevreeen zonder condoom toen ik ongesteld was. Ja idd, kleine kans en daar hadden we rekening mee moeten houden. Maar inmiddels heeft het vrij weinig zin om daar nog dagen over te gaan discussieren.
-Ik ben al 4 jaar heel gelukkig met vriend, en tot nu toe is onze relatie zonder grote crises gebleven. Tot nu toe ja, dit is onze eerste crisis. Vriend en ik hebben het in het verleden over kinderen gehad, en we hebben beide een kinderwens. En vooral ook samen, omdat we samen stokoud willen worden.
-Ik was ook in shock, maar heb het vrij snel geaccepteerd dat ik zwanger was. Misschien omdat het kind (of, nou ja, ondefinieerbaar hoopje cellen) in mijn lichaam zit. Misschien omdat ik me heel snel best wel blij voelde.
-Ik begrijp verstandelijk heel goed dat vriend hier verdrietig over is, en ik denk dat het goed is dat hij er ook vooral veel over praat met vrienden. Maar het is heel lullig, in deze kwestie vind ik dat ik het laatste woord heb. Ik ga het kindje van mijn allerliefste vriend absoluut niet laten weghalen. Want als ik dat doe dan weet ik dat ik voor de rest van m'n leven doodongelukkig zal zijn.
-Eerlijk gezegd denk ik/hoop ik dat vriend wel zal bijdraaien. Reacties van o.a. Poezewoes en Yoels doen me dan ook goed, omdat ze me bevestigen in dat idee. Maar als dat niet zo is, dan kies ik inderdaad voor het alleenstaande moederschap. C' est la vie. Ik ben niet op m'n achterhoofd gevallen, er mankeert niks aan m'n handjes en heb veel lieve familieleden en vrienden, dus ik red mezelf (en de kleine) wel.
Overigens iedereen bedankt voor de reacties! Wat ik me wel afvraag: ik heb mijn OP nog eens overgelezen, en die oogde toch vrij neutraal: Hoe komen sommigen van jullie er in Godsnaam bij dat ik mijn vriend erin heb geluisd? Of dat het een slappe zak is die zijn verantwoordelijkheden niet na wil komen?
Ik vind dat nogal grove en onsmakelijke beschuldigingen, maar goed.
Wat een heftige reacties allemaal!
Even wat opheldering:
-Ik ben 27, vriend 29. Ik studeer nog (1 jaar master te gaan) vriend is afgestudeerd, werkt pt in dienst en pt eigen bedrijf
-Wij hebben beiden 'schuld' aan de zwangerschap, want we hebben gevreeen zonder condoom toen ik ongesteld was. Ja idd, kleine kans en daar hadden we rekening mee moeten houden. Maar inmiddels heeft het vrij weinig zin om daar nog dagen over te gaan discussieren.
-Ik ben al 4 jaar heel gelukkig met vriend, en tot nu toe is onze relatie zonder grote crises gebleven. Tot nu toe ja, dit is onze eerste crisis. Vriend en ik hebben het in het verleden over kinderen gehad, en we hebben beide een kinderwens. En vooral ook samen, omdat we samen stokoud willen worden.
-Ik was ook in shock, maar heb het vrij snel geaccepteerd dat ik zwanger was. Misschien omdat het kind (of, nou ja, ondefinieerbaar hoopje cellen) in mijn lichaam zit. Misschien omdat ik me heel snel best wel blij voelde.
-Ik begrijp verstandelijk heel goed dat vriend hier verdrietig over is, en ik denk dat het goed is dat hij er ook vooral veel over praat met vrienden. Maar het is heel lullig, in deze kwestie vind ik dat ik het laatste woord heb. Ik ga het kindje van mijn allerliefste vriend absoluut niet laten weghalen. Want als ik dat doe dan weet ik dat ik voor de rest van m'n leven doodongelukkig zal zijn.
-Eerlijk gezegd denk ik/hoop ik dat vriend wel zal bijdraaien. Reacties van o.a. Poezewoes en Yoels doen me dan ook goed, omdat ze me bevestigen in dat idee. Maar als dat niet zo is, dan kies ik inderdaad voor het alleenstaande moederschap. C' est la vie. Ik ben niet op m'n achterhoofd gevallen, er mankeert niks aan m'n handjes en heb veel lieve familieleden en vrienden, dus ik red mezelf (en de kleine) wel.
Overigens iedereen bedankt voor de reacties! Wat ik me wel afvraag: ik heb mijn OP nog eens overgelezen, en die oogde toch vrij neutraal: Hoe komen sommigen van jullie er in Godsnaam bij dat ik mijn vriend erin heb geluisd? Of dat het een slappe zak is die zijn verantwoordelijkheden niet na wil komen?
Ik vind dat nogal grove en onsmakelijke beschuldigingen, maar goed.
Today is a good day
zondag 3 mei 2009 om 15:54
quote:zusenzo schreef op 03 mei 2009 @ 15:36:
Ontopic: Glitterbom, geef het tijd, hij ziet nu zijn leven voorbij flitsen en neemt op zijn manier afscheid van zijn leven voorheen.
Hi zusenzo,
Ja, dat denk ik ook. We hadden het met elkaar erover, en ik zei dat het verdriet wat hij voelt ook met een soort rouwen te maken heeft: afscheid nemen van zijn oude vertrouwde leventje.
Ontopic: Glitterbom, geef het tijd, hij ziet nu zijn leven voorbij flitsen en neemt op zijn manier afscheid van zijn leven voorheen.
Hi zusenzo,
Ja, dat denk ik ook. We hadden het met elkaar erover, en ik zei dat het verdriet wat hij voelt ook met een soort rouwen te maken heeft: afscheid nemen van zijn oude vertrouwde leventje.
Today is a good day
zondag 3 mei 2009 om 15:55
Je klinkt haske nuchter en hebt de boel volgens mij goed op een rij, Glitter. Je gaat het ook wel redden in je eentje, al zal dat niet je eerste keuze zijn. Alleenstaand ouderschap is niet het einde van de wereld, het heeft zelfs ook hele leuke en goede kanten. Hou er rekening mee dat ook als je vriend besluit mee te doen, dit nog steeds een optie is. Door de zwangerschap en de manier waarop, zal jullie relatie hoe dan ook onder druk komen te staan.
Maar geef het nu eerst maar tijd. Komt tijd komt raad.
De beschuldiging dat jij hem er in geluisd zou hebben moet je gewoon naast je neer leggen. Die ga je vaker horen, trust me. En ik weet hoe onterecht dat is en hoe pijn dat kan doen. het is me nogal een veronderstelling dat je zoiets met opzet zou doen. Niet naar luisteren meid. Dat gaat niet over jou.
Maar geef het nu eerst maar tijd. Komt tijd komt raad.
De beschuldiging dat jij hem er in geluisd zou hebben moet je gewoon naast je neer leggen. Die ga je vaker horen, trust me. En ik weet hoe onterecht dat is en hoe pijn dat kan doen. het is me nogal een veronderstelling dat je zoiets met opzet zou doen. Niet naar luisteren meid. Dat gaat niet over jou.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 3 mei 2009 om 15:56
quote:Britannia schreef op 03 mei 2009 @ 15:47:
Laat je vriend er vooral even rustig aan wennen. Natuurlijk wil je meteen dat hij er blij mee kan zijn, maar als je er nog helemaal niet bij stil gestaan hebt of je het wel zou willen of wanneer, is het een behoorlijke klap natuurlijk.
Ik hoop voor je dat hij nu in shock is en binnenkort, als het een beetje tot hem doorgedrongen is, er samen met jou van kan genieten.
Als hij dit echt niet wil: vooral niet proberen te overtuigen. Dat is zo pijnlijk voor jullie allebei en uiteindelijk kun je dan beter je energie positief gebruiken voor jou en je baby.Dank Brittania, misschien loop ik ook al veel te ver op de zaken vooruit itt hem. Ik zou het bij wijze van spreke al over de kinderkamer willen hebben, en hij zit nog steeds hoofdschuddend op de bank.
Laat je vriend er vooral even rustig aan wennen. Natuurlijk wil je meteen dat hij er blij mee kan zijn, maar als je er nog helemaal niet bij stil gestaan hebt of je het wel zou willen of wanneer, is het een behoorlijke klap natuurlijk.
Ik hoop voor je dat hij nu in shock is en binnenkort, als het een beetje tot hem doorgedrongen is, er samen met jou van kan genieten.
Als hij dit echt niet wil: vooral niet proberen te overtuigen. Dat is zo pijnlijk voor jullie allebei en uiteindelijk kun je dan beter je energie positief gebruiken voor jou en je baby.Dank Brittania, misschien loop ik ook al veel te ver op de zaken vooruit itt hem. Ik zou het bij wijze van spreke al over de kinderkamer willen hebben, en hij zit nog steeds hoofdschuddend op de bank.
Today is a good day
zondag 3 mei 2009 om 15:59
quote:Poezewoes schreef op 03 mei 2009 @ 15:55:
Je klinkt haske nuchter en hebt de boel volgens mij goed op een rij, Glitter. Je gaat het ook wel redden in je eentje, al zal dat niet je eerste keuze zijn. Alleenstaand ouderschap is niet het einde van de wereld, het heeft zelfs ook hele leuke en goede kanten. Hou er rekening mee dat ook als je vriend besluit mee te doen, dit nog steeds een optie is. Door de zwangerschap en de manier waarop, zal jullie relatie hoe dan ook onder druk komen te staan.
Maar geef het nu eerst maar tijd. Komt tijd komt raad.
De beschuldiging dat jij hem er in geluisd zou hebben moet je gewoon naast je neer leggen. Die ga je vaker horen, trust me. En ik weet hoe onterecht dat is en hoe pijn dat kan doen. het is me nogal een veronderstelling dat je zoiets met opzet zou doen. Niet naar luisteren meid. Dat gaat niet over jou.
Dank lieve Poezewoes..pfff..gedoe allemaal.
Uiteindelijk komt het allemaal goed, I know.
Je klinkt haske nuchter en hebt de boel volgens mij goed op een rij, Glitter. Je gaat het ook wel redden in je eentje, al zal dat niet je eerste keuze zijn. Alleenstaand ouderschap is niet het einde van de wereld, het heeft zelfs ook hele leuke en goede kanten. Hou er rekening mee dat ook als je vriend besluit mee te doen, dit nog steeds een optie is. Door de zwangerschap en de manier waarop, zal jullie relatie hoe dan ook onder druk komen te staan.
Maar geef het nu eerst maar tijd. Komt tijd komt raad.
De beschuldiging dat jij hem er in geluisd zou hebben moet je gewoon naast je neer leggen. Die ga je vaker horen, trust me. En ik weet hoe onterecht dat is en hoe pijn dat kan doen. het is me nogal een veronderstelling dat je zoiets met opzet zou doen. Niet naar luisteren meid. Dat gaat niet over jou.
Dank lieve Poezewoes..pfff..gedoe allemaal.
Uiteindelijk komt het allemaal goed, I know.
Today is a good day
zondag 3 mei 2009 om 15:59
Als jullie toch al samen kinden wilden dan denk ik dat je je hier maar bij neer moet leggen (je vriend dan). Jullie zijn geen 16 meer, hebben een stabiele relatie en zijn volgens mij wel in staat een kind het een en ander te bieden.
Dat je vriend afscheid moet nemen van zijn oude leventje zal misschien even een schok zijn, maar anders had hij dat misschien over twee jaar ook gemoeten.
Overigens denk ik niet dat de beschuldigingen zo zeer in jouw richting waren bedoeld hoor Glitterbom. Meestal ontaarden dit soort topics wel in een algemene voor- en tegendiscussie. Wordt al snel of topic en er wordt al snel in algemeenheden vervallen of in aannames.
Ik hoop voor jou ook dat je vriend zich neerlegt bij het feit dat het vaderschap hem iets eerder in de schoot wordt geworpen dan hij in de planning had. Zo is het nou eenmaal, sommige zaken laten zich niet (zo goed) plannen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Dat je vriend afscheid moet nemen van zijn oude leventje zal misschien even een schok zijn, maar anders had hij dat misschien over twee jaar ook gemoeten.
Overigens denk ik niet dat de beschuldigingen zo zeer in jouw richting waren bedoeld hoor Glitterbom. Meestal ontaarden dit soort topics wel in een algemene voor- en tegendiscussie. Wordt al snel of topic en er wordt al snel in algemeenheden vervallen of in aannames.
Ik hoop voor jou ook dat je vriend zich neerlegt bij het feit dat het vaderschap hem iets eerder in de schoot wordt geworpen dan hij in de planning had. Zo is het nou eenmaal, sommige zaken laten zich niet (zo goed) plannen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap!
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
zondag 3 mei 2009 om 16:02
Bedenk je dat er maar weinig dingen in je leven zo zullen gaan als je ze van te voren in gedachten had. Zo is het leven nu eenmaal. Je doet het met wat er op je pad komt, stuurt waar je sturen kan en maakt er gewoon het beste van.
Ik hoop dat je vriend en jij tot goede gesprekken kunnen komen en een weg kunnen vinden hierin waar jullie beiden gelukkig van worden. Veel sterkte daarmee.
Enne, gefeliciteerd met je zwangerschap. Kinderen zijn kadootjes....
Ik hoop dat je vriend en jij tot goede gesprekken kunnen komen en een weg kunnen vinden hierin waar jullie beiden gelukkig van worden. Veel sterkte daarmee.
Enne, gefeliciteerd met je zwangerschap. Kinderen zijn kadootjes....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 3 mei 2009 om 16:06
quote:Poezewoes schreef op 03 mei 2009 @ 15:55:
Je klinkt haske nuchter en hebt de boel volgens mij goed op een rij, Glitter. Je gaat het ook wel redden in je eentje, al zal dat niet je eerste keuze zijn. Alleenstaand ouderschap is niet het einde van de wereld, het heeft zelfs ook hele leuke en goede kanten. Hou er rekening mee dat ook als je vriend besluit mee te doen, dit nog steeds een optie is. Door de zwangerschap en de manier waarop, zal jullie relatie hoe dan ook onder druk komen te staan.
Maar geef het nu eerst maar tijd. Komt tijd komt raad.
De beschuldiging dat jij hem er in geluisd zou hebben moet je gewoon naast je neer leggen. Die ga je vaker horen, trust me. En ik weet hoe onterecht dat is en hoe pijn dat kan doen. het is me nogal een veronderstelling dat je zoiets met opzet zou doen. Niet naar luisteren meid. Dat gaat niet over jou.
Compleet eens met je Poez!!
Jij red het wel meid, zeker weten.
Maar het lijkt me sowieso aannemelijker dat je vriend bij zal draaien, jullie hadden al een kinderwens.
En idd nog proficiat
Je klinkt haske nuchter en hebt de boel volgens mij goed op een rij, Glitter. Je gaat het ook wel redden in je eentje, al zal dat niet je eerste keuze zijn. Alleenstaand ouderschap is niet het einde van de wereld, het heeft zelfs ook hele leuke en goede kanten. Hou er rekening mee dat ook als je vriend besluit mee te doen, dit nog steeds een optie is. Door de zwangerschap en de manier waarop, zal jullie relatie hoe dan ook onder druk komen te staan.
Maar geef het nu eerst maar tijd. Komt tijd komt raad.
De beschuldiging dat jij hem er in geluisd zou hebben moet je gewoon naast je neer leggen. Die ga je vaker horen, trust me. En ik weet hoe onterecht dat is en hoe pijn dat kan doen. het is me nogal een veronderstelling dat je zoiets met opzet zou doen. Niet naar luisteren meid. Dat gaat niet over jou.
Compleet eens met je Poez!!
Jij red het wel meid, zeker weten.
Maar het lijkt me sowieso aannemelijker dat je vriend bij zal draaien, jullie hadden al een kinderwens.
En idd nog proficiat
Ja, dat vind ik echt.
zondag 3 mei 2009 om 16:10
Wát zegt het dan over hem , Lindy ?
En wat zeggen jouw reacties over jou ? ik kan altijd zo weinig met dat soort - imo - nietszeggende zinnetjes , wat dan vast weer wat over mij zegt .
Glitterbom , 99 % van mijn postingen waren hypothetisch , zo gaat dat vaak als TO niet gelijk aan het toetsenbord zit vastgekleefd
En wat zeggen jouw reacties over jou ? ik kan altijd zo weinig met dat soort - imo - nietszeggende zinnetjes , wat dan vast weer wat over mij zegt .
Glitterbom , 99 % van mijn postingen waren hypothetisch , zo gaat dat vaak als TO niet gelijk aan het toetsenbord zit vastgekleefd
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 3 mei 2009 om 16:11
Hij is zich waarschijnlijk rot geschrokken. Al had hij natuurlijk wel kunnen weten dat dit kan gebeuren!!
Jullie wilden toch al samen kinderen. Ik zou het dan ook zeker niet weg laten halen! Ik ken meerdere mannen die ineens schrik kregen toen het zover was. Wat dat betreft komt het nooit goed uit. Er is altijd wel iets waardoor een zwangerschap beter zou kunnen wachten. Maar hij heeft nog minstens 8 maanden de tijd om te wennen aan het idee dat hij vader wordt. Ik voorspel dat het wel goed komt!
Jullie wilden toch al samen kinderen. Ik zou het dan ook zeker niet weg laten halen! Ik ken meerdere mannen die ineens schrik kregen toen het zover was. Wat dat betreft komt het nooit goed uit. Er is altijd wel iets waardoor een zwangerschap beter zou kunnen wachten. Maar hij heeft nog minstens 8 maanden de tijd om te wennen aan het idee dat hij vader wordt. Ik voorspel dat het wel goed komt!
zondag 3 mei 2009 om 16:13
Ik ken ook een man die zowat tot het laatst niemand vertelde dat zn vriendin zwanger was. En er minimaal op inging als iemand naar haar zwangerschap vroeg. Hij wilde geen kinderen, maar nam er meer eentje met haar omdat zij anders vertrok.
Toen het kind eenmaal geboren was, is hij 180 graden veranderd. Dit was de mooiste dag van zn leven, hij had dit niet willen missen, en hij is dol op zn kind.
Geef m nog even de tijd, komt vast wel goed.
Toen het kind eenmaal geboren was, is hij 180 graden veranderd. Dit was de mooiste dag van zn leven, hij had dit niet willen missen, en hij is dol op zn kind.
Geef m nog even de tijd, komt vast wel goed.
