Ergenissen bij supermarkt

quote:rosanna08 schreef op 07 maart 2015 @ 20:45:

[...]



de gemiddelde vakkenvuller is 14, 15 jaar. Die hebben over het algemeen niet zoveel zicht op wat er bij de kassa gebeurt hoor Hoort bij hun werk en even erop letten of er al dan geen barcode op een product zit, kan zelfs een 14/15-jarige, lijkt me.

quote:pejeka schreef op 07 maart 2015 @ 20:46:

[...]





Hoort bij hun werk en even erop letten of er al dan geen barcode op een product zit, kan zelfs een 14/15-jarige, lijkt me.joh als het je zo hoog zit, spreek dan de volgende keer de bedrijfsleider aan

Als zij op die barcode moeten gaan letten extra... kost meer tijd.... kost meer geld... geld moet ergens vandaan komen en opeens is dat halfje brood 2 euro... dus ja

Heerlijk de AH xl op zaterdagmiddag...



Verscjillende standjes om dingen te proberen... OMG mensen stonden zelfs bekende te seinen om het gratis goed te pakken... Om vervolgens nog 3 maal langs te lopen haha!



En een moeder die dr 10 (schat ik) jarige dochter naar de kookdame stuurt... Ze staat alleen met grote ogen de dame aan te kijken, Vervolgens schept ze een bakje voor het meisje waarop de moeder hard roept 'oh dat kust je toch niet , is met spekjes!' Grrr vraag t dan eerst beleefd !

En nog een hele kleine ergenis maar mn bloed gaat er soms van koken. Als bij de broodafdeling of de snoepschep afdeling zo'n apparaatje staat om je zakje dicht te maken (met zon plakdingetje waar je je zakje door heen haalt) en dat die dan kapot/leeg is.



Ja gaat nergens over maar aaarggghhh wat vind ik dat dus irritant.

Ik reageer even op het barcode verhaal. Ik heb een aantal jaren in een supermarkt gewerkt.

De prijs kan wel los aangeslagen worden maar dan kloppen de tellingen niet meer.

Dus dan krijg je bijvoorbeeld lege schappen omdat er volgens het systeem nog 10 producten zijn. Maar die zijn er niet meer omdat het geregistreerd word.

En als er lege schappen zijn zijn klanten ook weer boos.

En ik kan er nog meer redenen voor geven

Was deze al voorbij gekomen? Leuke spaaractie bij de Appie.



http://www.speld.nl/2015/ ... or-vriendelijk-personeel/

Ik erger me aan mannen die overduidelijk met me flirten in de supermarkt terwijl ze hun kind ook nog eens bij zich hebben. Omdat ik in dit kleine dorp op zaterdag dezelfde kerels tegenkom in de supermarkt maar dan vergezeld van hun vrouw. Ja ik loop op hoge hakken meestal. En ja daar mag je best naar kijken. Maar die halfbakken praatjes hoeft van mij dus echt niet. Ik loop er niet sletterig bij. Maar wel heel vrouwelijk.

Het aller aller leukste is om de desbetreffende mannen tegen te komen op momenten dat ik mijn eigen man bij me heb.

Leuk én zeer herkenbaar topic!

Ik heb zelf jarenlang als caissière gewerkt, was mijn bijbaan.

Heb nog niet alles gelezen, dus misschien ook dubbel, maar echt bijzondere dingen die me bijgebleven zijn (en irritant waren):



* ik zei vriendelijk tegen elke klant: 'fijn weekend' en kreeg dan geregeld als reactie: 'dat bepaal ik zelf wel'.

Waarop ik dan zei: 'okee, veel sterke/succes ermeee'. Ik heb nooit een reactie terug gekregen daarop. Wél van mensen die erachter stonden en over die klant gingen praten en het voor me opnamen, vond ik wel leuk.



* vergelijkbaar zei ik rond kerst altijd: 'fijne feestdagen' en kreeg dan soms als reactie dat het geen FEEST dagen waren, maar kerstdagen. Of ik daar wel even rekening mee wilde houden, want zij waren religieus en feestdagen hoorde ik niet te zeggen.



Dus vanaf dat moment zei ik tegen iedereen: 'fijne kerstdagen en een goed uiteinde'. Waarop weer nieuwe mensen zeiden: 'je vergeet me dan nog een fijn nieuwjaar te wensen.'

Toen ik uiteindelijk maar gewoon zei: 'fijne dagen' was dat voor bijna iedereen goed. Alleen werd er toen nog 1 bejaarde vrouw boos op mij: 'hoezo fijne dagen? Wat is er fijn aan kerst alleen te vieren, zonder familie en vrienden? Ja meisje, als je zo oud bent als ik, dan zijn het geen fijne dagen meer, dan is het een uitputtingsslag'.



Ik vond dat laatste erg zielig voor die mevrouw en ging met haar in gesprek. Maar kreeg daar dus commentaar van van mijn leidinggevende, omdat andere mensen daardoor langer moesten wachten. Heel terecht dat hij commentaar gaf, heb toen wel geleerd niet teveel tegen klanten te zeggen, want soms kwam echt (écht!) hun hele levensverhaal eruit Wat ik nog steeds erg verdrietig vind, dat die mensen dus verder niemand hebben, behalve de caissière, maar ik snapte (op een gegeven moment ) wel dat dat niet bij mijn werk hoorde.



* ouders die hun kind alvast een banaan gegeven hadden, die ik dus niet meer kon afwegen. Wat ik dan deed was de grootste banaan van de tros die ze wel op de band hadden gelegd eraf pakken en 2 keer wegen. Vond het zelf een slimme oplossing, maar kreeg vaak commentaar

Als ze verder geen bananen kochten, liet ik een collega komen en een banaan ophalen die ik dan ging wegen. Ja, ik kon de schil wel wegen die ze me gaven, maar ik wilde natuurlijk wel mijn werk eerlijk en goed uitvoeren..



* als ik de kassa dicht deed en er kwam nog iemand aanlopen met een handjevol spullen, dan zei ik altijd dat dat er nog wel bij kon. Dacht klantvriendelijk te zijn, maar bleek altijd een grote fout te zijn, want vervolgens kwam in 50% v/d gevallen een persoon met een overvolle kar aangereden om aan te geven dat zij ook nog wel bij mij kon. Als ik dan aangaf te willen sluiten (om andere werkzaamheden te gaan doen) wees diegene naar de klant met het handjevol spullen: 'je helpt hem/haar toch ook nog?!'



* als 'mijn' kassa open ging, zei ik (veel ervaringen wijzer) dat de eerstvolgende wel bij mij mocht komen. Ik keek de eerstvolgende dan ook nadrukkelijk aan en wees naar die persoon, want anders drongen andere mensen echt altijd voor...die net aan kwamen lopen bijvoorbeeld



* als het druk was en alle kassa's waren open, kreeg ik soms nog de vraag of ik iets rustiger wilde werken, want anders konden zij niet rustig hun boodschappen in de tas stoppen. Ja sorry, daar is de inpaktafel toch voor?

Wat ik dan vaak deed is extreem rustig de rest van de boodschappen scannen, echt 1 voor 1 en een extra kassa bellen voor de andere klanten



* als ik mensen vroeg of ze de bon ook wilden, kreeg ik soms te horen: 'ja, ik wil die bon wel, dan kan ik jou eens even controleren'. Dan zei ik: 'goed idee, ieder mens maakt wel eens fouten he'. Waarop de klant zijn/haar bon (bijna in al die gevallen) extra goed ging controleren



Overigens heb ik ook heel veel leuke, lieve klanten in die 5 jaren mogen helpen. Veel begripvolle en geduldige mensen, wat toch wel het merendeel geweest is



Als klant heb ik helaas laatst iets heel naars meegemaakt en heeft me meer gedaan dan ik stiekem toe wil geven (maar hier durf ik dat wel). Ik heb reuma en daarom een gehandicapten parkeerkaart. Door de reuma slijt mijn kraakbeen weg en krijg ik ontstekingen. Het is vaak niet aan mij te zien en ik wil ook liever niet dat iemand het ziet. Ik gebruik mijn parkeerkaart alleen als ik veel pijn heb, maar dat zul je niet snel aan mij zien (mensen die mij kennen, zien het wel).



Ik gebruikte mijn parkeerkaart die dag en liep de winkel in. Ik was bij de kaas aan het kijken en opeens werd ik op mijn schouder getikt door een bejaarde meneer. Hij begon met de volgende zin: 'hee, jij bent een grote fraudeur he? Jij bent helemaal niet gehandicapt, ik zie je nu toch vrolijk in deze winkel rondhuppelen?' Ik was totaal verbouwereerd en achteraf kon ik 100 dingen bedenken om te zeggen. Op dat moment niet en ging ik me ook nog verdedigen. Ik zei: 'die kaart is wel van mij, omdat ik reuma heb. Dat kun je inderdaad niet aan mij zien'. Waarop die man nog bozer werd: 'ja, je kunt mij meer vertellen, maar die kaart is helemaal niet van jou he? Geef nou maar toe!' Dus ik zei: 'nou ja, ik heb die kaart toch echt van de gemeente gekregen en je ziet het verder niet, maar het is wel zo'.



Toen ben ik weggelopen, gelukkig kreeg ik mijn verstand wat terug. Waarop die man mij achterna loopt en zegt: 'je loopt nu toch ook snel weg? Hoe kan dat dan he, leg dat eens uit?' Toen ben ik met tranen in mijn ogen naar een medewerker gelopen. Die oude man liep toen weg en ik heb niks tegen de medewerker gezegd. Maar ik voelde me zo ongelukkig met de situatie. Sinds dat moment durf ik mijn kaart bijna niet meer te gebruiken. Ik schaamde me er al voor, om op mijn leeftijd dat te hebben (ik ben 28), maar dit heeft me toch wel meer gedaan dan ik vooraf had kunnen bedenken.

Ohja, nog een ergernis waren 16 jarige meiden die ik moest inwerken.

Daar zaten soms hele bijzondere exemplaren tussen



Één keer was ik een meisje aan het inwerken en ik dacht dat ik wel even weg kon lopen.

Werd ik opgeroepen door haar, omdat haar klant met kleingeld wilde betalen.

Zij had net haar kunstnagels (van 10 cm) laten bijwerken die ochtend en kon het kleingeld dus niet oppakken en in haar lade doen.

Of ik dat wel even voor haar wilde doen



Klanten die pinden gingen haar beter af

@ Jufmevrouw



Wat een ontiegelijke tering hufter die man! Sorry voor mijn taalgebruik maar ik hou me nog in.

Jij hebt die kaart niet voor niks. Gewoon gebruiken dus. Je staat in je recht!

Als iemand nog zoiets durft te zeggen gewoon zeggen "ja goed he, lekker frauderen. Had je wat?"

Stel hij gaat er dan op hoge poten werk van maken (kleine kans) dan staat hij mooi voor lul.

Want jij hebt die kaart terecht.

@Audrey-Parker: bedankt voor je reactie, dat doet me goed Ik weet dat ik die kaart terecht heb, dat ik het ook vaak nodig heb, maar heb daar zelf nog wel eens moeite mee. Daarnaast ben ik echt heel erg geschrokken van de woorden van die man, dat helpt ook niet erg. Vooral het feit dat ik ontspannen aan het boodschappen was en opeens me zo moest verdedigen. Maar je hebt natuurlijk helemaal gelijk, hij zit verkeerd en ik heb niks te verdedigen. Thanks!

@ jufmevrouw

Bij sommige mensen moet je je afvragen waar ze waren op de dag dat het verstand werd uitgedeeld.

Ik heb zelf ook een onzichtbare beperking waar ik GPK voor heb. Ook ben ik pas 31 en krijg dus regelmatig de meest rare dingen naar me geroepen, en boze blikken als ik op een invalideplek parkeer.

Eerder verdedigde ik mezelf nog, maar heb nu besloten me het het ene oor in te laten gaan en het andere net zo hard weer uit.

Het is het niet waard, al snap ik heel goed dat je je naar door voelde. Zo'n vent spoort gewoon niet.

@jufmevrouw, sommige mensen zijn wat kortzichtig, die denken dat alleen ouderen en zichtbaar gehandicapte mensen een handicap hebben. Dat er vele onzichtbare handicapts/ziektes zijn, waardoor iemand onzichtbaar veel pijn kan hebben of iets met de luchtwegen oid. komt niet in ze op. Als iemand dan ook nog jong is enof een lach op het gezicht heeft, dan is het helemaal ondenkbaar voor ze.

Wat een ongeloofelijk klojo zeg die vent.

Die durft!! Hij is je blijkbaar ook nog gewoon gevolgd anders wist hij niet dat jij het was.

Niks van aantrekken en die kaart gewoon gebruiken hoor. Jij hebt daar recht op.

He wat een nare mensen zijn er toch.

@Dicha: wow, wat heftig om te lezen dat mensen zelfs dingen naar je roepen. Die boze blikken herken ik wel, daarom durf ik dus vaak de kaart niet te gebruiken. Ik loop hard (nou ja 'hard' 7 km/u op de sportschool) onder begeleiding van een fysio en die wil in de lente/zomer wel eens buiten trainen. Maar voor mij is dat echt een stap te ver (nog). Mensen begrijpen niet dat ik de ene dag verga van de pijn en moeite heb naar de wc te lopen en de andere dag aan het sporten ben. Terwijl mijn reumatoloog mij juist op de goede dagen sporten adviseert. En natuurlijk weet ik dat hij de professional is en ik naar hem moet luisteren, maar de schaamte is wel groot.

Bedankt voor je reactie



@vla-flip: het is precies zoals jij zegt. Ik heb daar best nog wel begrip voor, want ik denk dat het ook moeilijk voor te stellen is voor mensen die gezond zijn. Maar wat deze man deed was natuurlijk wel een heel ander verhaal. Kortzichtigheid noem jij het, ben ik met je eens.



@MadameQetesh: nou, dat hij mij blijkbaar gevolgd is, vond ik één van de naarste dingen, want daardoor voel ik me gewoon helemaal niet meer op mijn gemak als ik die kaart gebruik.

Maar ook jij hebt gelijk, ik moet me er niks van aantrekken. Bedankt



Sorry voor het off-topic gepraat, maar even goed maken met een on-topic ergernisje :



Mensen die aan mij gaan vragen, terwijl ik boodschappen aan het doen ben, of ik weet waar bijv. de aanbieding van de pindakaas te vinden is. Als ik nou pindakaas in mijn karretje zou hebben, zou ik het begrijpen. Als ik een shirtje van die supermarkt aan zou hebben ook. Maar niks van dat alles en toch mij vragen naar die aanbieding.

Vind het niet heel erg (ergernisJE), maar wel bijzonder.



Oh ja, en toen ik nog caissière was kreeg ik soms de vraag of ik het product dat op het boodschappenlijst stond geschreven kon lezen, haha. Waren altijd mannen die van hun vrouw/vriendin nog even boodschappen moesten halen en geen idee hadden wat ze nou eigenlijk moesten halen. Als ik het druk had, was het een ergernis, maar meestal kon ik er wel om lachen

Ik erger me aan het feit dat bij er Aldi en Lidl in mijn buurt er van de 4 kassa's er meestal maar 2 open zijn als het kei druk is. En dat er bij Aldi en Lidl geen opvangbak is aan het eind. Bij AH is dat er wel en is er ook een tussenschotje. Handig als je niet zo snel bent en veel boodschappen hebt. Maar bij de eerste twee winkels moet je het er direct afpakken. Vind dat bar onhandig als je staat af te rekenen en ik kan maar 1 ding tegelijk. Ik doe eerst mijn geld terug in mijn portemonnee voor mijn spullen weg pak. Bij AH krijg ik daar nooit commentaar op. Maar bij de Aldi wel een keer. Toen keek de cassiére me geërgerd aan en zei: "Wil je het er alsjeblieft nu afpakken?"

Ik vond het zo'n akelig mens. In Luxemburg wachten de cassiéres gewoon tot je al je spullen ingepakt hebt en dan reken je af.



Cassiëres die met hun vingers trommelen als ik kleingeld aan het zoeken ben, maar die met mijn voorganger wel een heel gesprek gaan voeren over hun bejaarde moeder.



Het riedeltje van: "Goedemiddag... Koopzegels erbij? Bonnetje erbij? Fijne dag nog." En dan 1 seconde later alweer Goedemiddag....

Ik zou gek worden als ik dat de hele dag moest zeggen.

Ik ben 1x in mijn leven naar de Aldi geweest, een vriendin zei dat ze daar lekkere thee hadden, aardbeien met slagroom... Dus ik op zoek naar die thee, in de rij bij de kassa, had nog wat meer dingetjes te pakken en moest 11,38 ofzo betalen, weet niet meer precies. Maar daar duurde het ook zo bizar lang dat ik 11,50 in mijn hand had en dat aan de cassiere gaf en mijn spullen pakte en weg wilde lopen. Wordt ze BOOS op me, omdat ik die 12 cent niet terug hoefde (had echt haast, was al onderweg naar buiten). Roept ze me na: "Je doet geen boodschappen bij de Aldi om 12 cent te laten zitten?!!" Naaaaahhh.....

Leuk topic! Maar als je eens in een Italiaanse supermarkt bent geweest, vind je de Nederlanders en hun supers een toonbeeld van efficientie. Beurtbalkjes? Hebben ze, maar niemand gebruikt ze. Meteen inpakken terwijl de caissiere nog scant? Waarom zou je, met de caissiere ouwehoeren is veel leuker! En dan zijn er ook altijd ingewikkelde spaaracties waarover van alles gevraagd moet worden en waarbij langdurig in boekjes en foldertjes getuurd. Omdat ik dan vakantie heb en toch de tijd, vind ik het niet vervelend, ik verwonder me er slechts over. En denk dat Italianen zich verschrikkelijk opgejaagd moeten voelen in onze winkels.

quote:hondenmens schreef op 07 maart 2015 @ 23:04:

Ik erger me aan het feit dat bij er Aldi en Lidl in mijn buurt er van de 4 kassa's er meestal maar 2 open zijn als het kei druk is. En dat er bij Aldi en Lidl geen opvangbak is aan het eind. Bij AH is dat er wel en is er ook een tussenschotje. Handig als je niet zo snel bent en veel boodschappen hebt. Maar bij de eerste twee winkels moet je het er direct afpakken. Vind dat bar onhandig als je staat af te rekenen en ik kan maar 1 ding tegelijk. Ik doe eerst mijn geld terug in mijn portemonnee voor mijn spullen weg pak. Bij AH krijg ik daar nooit commentaar op. Maar bij de Aldi wel een keer. Toen keek de cassiére me geërgerd aan en zei: "Wil je het er alsjeblieft nu afpakken?"

Ik vond het zo'n akelig mens. In Luxemburg wachten de cassiéres gewoon tot je al je spullen ingepakt hebt en dan reken je af.



Cassiëres die met hun vingers trommelen als ik kleingeld aan het zoeken ben, maar die met mijn voorganger wel een heel gesprek gaan voeren over hun bejaarde moeder.



Het riedeltje van: "Goedemiddag... Koopzegels erbij? Bonnetje erbij? Fijne dag nog." En dan 1 seconde later alweer Goedemiddag....

Ik zou gek worden als ik dat de hele dag moest zeggen.

Dat hebben ze zo gemaakt, juist voor types als jij. Je staat onderwijl niet af te rekenen als ze de boodschappen doorschuift, dus je kan gewoon vast inpakken. Erg prettig ook voor de persoon die na je komt.

Dus ideaal zoals Aldi en Lidl dat doen, je moet gewoon gelijk inpakken zodra je spullen gescand zijn. En aangezien je je spullen dus ook niet even kan laten liggen, kan je je ook niet bezig houden met je portemonnee of je mobieltje, of de buurvrouw die ook boodschappen komt doen. Hop, doorwerken en buiten kwekken.

Dochter en ik hebben collectief een hekel aan het Fossielenuur.



Normaal ga ik naar het centrum, daar heb je een grote AH. Maar soms heb ik daar geen zin in en dan gaan dochter en ik effe naar de supermarkt in de wijk. Nu zijn er dus 2 bejaardentehuizen en een blok aanleuners in de wijk en die bejaarden schijnen dus allemaal op het moment dat de moeders en de werkenden die nog even snel een boodschap gaan doen ook voor hun halfje wit en voorgegrilde gehaktbal naar de super te moeten.



De hele dag zit je als bejaarde vanachter je geraniums de wereld te bekijken, en op het moment dat het druk is dan pak je dus je rollator, scootmobiel of ouwe wijventas op wieltjes en besluit je met zijn allen het winkelcentrum te bezetten.



Echt, ongelooflijk. De zebrapaden worden vastgezet met trillend overstekende oudjes die dan vastzitten met wieltjes of lege accu's. De paden en de winkels worden bezet met ouwehoerende opa's, kleine keffertjes met jasjes aan die meeliften op de scootmobiel en oma's die eindeloos in hun handtasje graaien naar losgeld en snoepjes voor kinderen. Van alle kanten wordt je als jong mens belaagd om vooral even hoge pakjes drinken en karnemelk voor ze te pakken. Bij de kassa moet je eindeloos geduld hebben omdat ze, ondanks dat PIN al zeker 20 jaar bestaat, nog steeds niet weten hoe zo'n apparaat werkt.



Dat noem ik het Fossielenuurtje. En volgens mij doen die oudjes het om te treiteren. Op de winkel staat ook een bord met een Rode Haas en een Groene Slak. Omdat ze mensen de vouwen uit de broek scheurden met hun scootmobieltjes. Nu worden de bejaarden bij ons de toegang ontzegd als ze niet normaal rijden.



Helaas vertelde mijn dochter laatst op de fiets dat het zo jammer was dat ik op een dag ook een Fossiel zou worden.



En waar ik nog meer een hekel aan heb is dat mensen eerst hun boodschapjes op de band leggen, alles laten scannen, vervolgens doodleuk hun boodschappen in tassen gaan stoppen, als de boodschappen allemaal in de tas zitten gaan ze op zoek in hun tas naar de portemonnee, tellen dan rustig in muntjes van 5ct of 10ct het bedrag uit, moeten alle bonnetjes hebben en gaan die (terwijl de rij groter wordt) helemaal nalopen om vervolgens met de kassamevrouw een discussie aan te gaan over iets dat in de bonus is, maar wel volledig is aangeslagen. Of nog ff flessen inleveren en dan terugkomen met de flessenbon. Zucht. Of mensen die hun kar in de rij pleuren en dan boodschappen gaan doen. Die schuif ik trouwens gewoon aan de kant.



Maar het langdurig afrekenen en inladen snap ik niet. Ik flikker alles op de band, pleur tassen op het uiteinde, heb pasjes, bonuskaart en flessenbon al in de hand voor de kassamevrouw het bedrag noemt en laad alles in als ik afgerekend heb. Zo moeilijk is dat toch niet?

Fossielen? Wat afschuwelijk denigrerend... Je zal je stukje waarschijnlijk humoristisch bedoelen, maar het komt op mij echt heel naar over.

quote:OlympeMaxime schreef op 08 maart 2015 @ 08:20:

Fossielen? Wat afschuwelijk denigrerend... Je zal je stukje waarschijnlijk humoristisch bedoelen, maar het komt op mij echt heel naar over.Ja, erg hè? Ik vind het zo'n leuk woord. Fossielen, Bakvismeisjes, Aldiproleten, Hangsnollen, Puistenbekken ik geef alles een denigerende naam. Mijn eigen haar noem ik Snollenblond. Kweet niet, het is een levensstijl.

quote:vla-flip schreef op 07 maart 2015 @ 13:20:

[...]





Maar bovenstaande vind ik dan wel weer schattig.



Maar aan een ukkepup die amper kan praten, vragen (als in overleggen) wat hij/zij wil eten die avond vind ik dan weer iets anders.



Gelukkig .

Maar wat een vervelend topic is dit Gisteren zei mijn dochter weer iets en ik betrapte me erop dat ik naar haar toe liep en op beduidend zachtere toon dan normaal "goed gezien lieverd" tegen haar zei....... En ik keek meteen weer naar mijn boodschappenlijstje. Volgens mij mompelde ik daarna: "stomme Viva"

Leuk, gelukkig!

Als moeders/vaders allemaal ijzig zwijgend en met grimmige trefzekerheid met hun kind de boodschappen doen, gaat het op een surrealistische film lijken. En als je kind dan het lef heeft om iets te zeggen zeker sissen: ssshhhhht! We zijn in een winkel?[/quote]



Leuke reactie