Overig
alle pijlers
Het Indo-topic
vrijdag 13 april 2012 om 17:16
In 2007 is er al eens een dergelijk topic geweest, maar dat ging over Indo’s. Het zou leuk zijn als dit een topic werd VAN Indo’s.
Ik heb wel eens het gevoel dat bij veel Belanda’s de Indo-cultuur een beetje uit zicht begint te raken. De eerste generatie is natuurlijk aan het uitsterven, daarom wordt het steeds moeilijker nog verhalen uit de eerste hand te pakken te krijgen. De fameuze ‘tantes’ (die overigens, ook zo Indo, lang niet altijd familie hoeven te zijn) verdwijnen langzamerhand van het toneel en dat is ontzettend jammer, want velen van hen waren een soort bewakers van de cultuur.
Gelukkig wordt die cultuur toch nog wel op veel manieren overgedragen. Via de toko en de keuken, kijk maar in het Toko-topic op de Eten-pijler. Maar ook via festivals, zoals de jaarlijkse TongTong, lokaal georganiseerde pasars, die soms ware kumpulans worden van families, vrienden en kennissen. Of via mijn geliefde Werkgroep Indisch-Nederlandse Letteren van de letterenfaculteit in Leiden.
Maar er is niets zo ‘Indo’ (of Indonesisch for that matter) dan geschiedenis(sen) doorgeven door middel van verhalen. Ik vind het altijd leuk om te lezen dat de moeder van Yvonne Keuls haar nooit Yvonne noemde, maar ‘Angin’. “Want angin betekent wind, en de wind neemt de verhalen met zich mee”.
Het zou leuk zijn deze echt Indische traditie hier voort te zetten door hier je verhalen neer te zetten. Hoe gaat het toe in de Indo-families, de Indo-cultuur. Wat vind je leuk of juist niet leuk aan de muziek? Griezel je ook van line-dancen, of vind je het heerlijk?
Ik ben persoonlijk erg geïnteresseerd in WOII in Indonesië (toen nog Indië) en de bersiap.
Recepten en allerlei kook-wederwaardigheden en -vragen zijn ook zeer welkom, want de keuken, de dapur, is het hart van de Indo-cultuur.
Het spreekt natuurlijk vanzelf dat iedereen die iets met dit onderwerp heeft, van harte welkom is om mee te schrijven. Daar hoef je echt geen Indo voor te zijn. Dus voor iedereen: selamat datang!
Ik heb wel eens het gevoel dat bij veel Belanda’s de Indo-cultuur een beetje uit zicht begint te raken. De eerste generatie is natuurlijk aan het uitsterven, daarom wordt het steeds moeilijker nog verhalen uit de eerste hand te pakken te krijgen. De fameuze ‘tantes’ (die overigens, ook zo Indo, lang niet altijd familie hoeven te zijn) verdwijnen langzamerhand van het toneel en dat is ontzettend jammer, want velen van hen waren een soort bewakers van de cultuur.
Gelukkig wordt die cultuur toch nog wel op veel manieren overgedragen. Via de toko en de keuken, kijk maar in het Toko-topic op de Eten-pijler. Maar ook via festivals, zoals de jaarlijkse TongTong, lokaal georganiseerde pasars, die soms ware kumpulans worden van families, vrienden en kennissen. Of via mijn geliefde Werkgroep Indisch-Nederlandse Letteren van de letterenfaculteit in Leiden.
Maar er is niets zo ‘Indo’ (of Indonesisch for that matter) dan geschiedenis(sen) doorgeven door middel van verhalen. Ik vind het altijd leuk om te lezen dat de moeder van Yvonne Keuls haar nooit Yvonne noemde, maar ‘Angin’. “Want angin betekent wind, en de wind neemt de verhalen met zich mee”.
Het zou leuk zijn deze echt Indische traditie hier voort te zetten door hier je verhalen neer te zetten. Hoe gaat het toe in de Indo-families, de Indo-cultuur. Wat vind je leuk of juist niet leuk aan de muziek? Griezel je ook van line-dancen, of vind je het heerlijk?
Ik ben persoonlijk erg geïnteresseerd in WOII in Indonesië (toen nog Indië) en de bersiap.
Recepten en allerlei kook-wederwaardigheden en -vragen zijn ook zeer welkom, want de keuken, de dapur, is het hart van de Indo-cultuur.
Het spreekt natuurlijk vanzelf dat iedereen die iets met dit onderwerp heeft, van harte welkom is om mee te schrijven. Daar hoef je echt geen Indo voor te zijn. Dus voor iedereen: selamat datang!
zaterdag 14 april 2012 om 09:15
Nee, niet alleen denk ik hoor. Als ik zeg luiheid, bedoel ik het niet als in laid back style. Maar meer het gevoel van dat de moeite niet veel zin heeft.
(klinkt nu nog vreemder...)
Eeeehm, mijn ervaring is dat je je als indo zijnde altijd de buitenlander voelt.
Bij een groep Nederlanders als bij een groep Indonesiërs.
Hoewel ze allemaal zeggen: jij bent als wij. Voor t gevoel is dat niet helemaal zo.
Bij andere Indo's voel je je dan meer "hetZelfde".
In die zin is het makkelijker om op andere Indo's af te stappen.
Vandaar dat ik t als luiheid omschreef.
(klinkt nu nog vreemder...)
Eeeehm, mijn ervaring is dat je je als indo zijnde altijd de buitenlander voelt.
Bij een groep Nederlanders als bij een groep Indonesiërs.
Hoewel ze allemaal zeggen: jij bent als wij. Voor t gevoel is dat niet helemaal zo.
Bij andere Indo's voel je je dan meer "hetZelfde".
In die zin is het makkelijker om op andere Indo's af te stappen.
Vandaar dat ik t als luiheid omschreef.
zaterdag 14 april 2012 om 09:24
quote:pasta schreef op 14 april 2012 @ 08:49:
Weet je mij opvalt, ik vind het lieve mensen hoor en heel gastvrij, dat ze toch moeite hebben met Nederlanders. Ik kan het niet goed uitleggen maar zo voelt het voor mij, mijn vriendin (indo) stapt vrijwel nooit op mijn Nederlandse vrienden af voor een praatje. Mijn Nederlandse vrienden stappen gelukkig wel snel op haar af.
Komt me vreemd voor. Ik stap op iedereen af, ongacht kleur of whatever.
Wel snap ik dat Indo's zich minder NL voelen, ondanks het feit dat ze hier gewoon geboren zijn, hun ouders zich moeiteloos hebben aangepast in de jaren 50, en ze zelfs vaak in een Nederlandse wijk woonden. Mijn roots liggen in Bandung, daar spraken de kinderen NL op school en de straatnamen waren in het Nederlands.
Weet je mij opvalt, ik vind het lieve mensen hoor en heel gastvrij, dat ze toch moeite hebben met Nederlanders. Ik kan het niet goed uitleggen maar zo voelt het voor mij, mijn vriendin (indo) stapt vrijwel nooit op mijn Nederlandse vrienden af voor een praatje. Mijn Nederlandse vrienden stappen gelukkig wel snel op haar af.
Komt me vreemd voor. Ik stap op iedereen af, ongacht kleur of whatever.
Wel snap ik dat Indo's zich minder NL voelen, ondanks het feit dat ze hier gewoon geboren zijn, hun ouders zich moeiteloos hebben aangepast in de jaren 50, en ze zelfs vaak in een Nederlandse wijk woonden. Mijn roots liggen in Bandung, daar spraken de kinderen NL op school en de straatnamen waren in het Nederlands.
zaterdag 14 april 2012 om 09:29
quote:missy_acy schreef op 14 april 2012 @ 09:15:
Nee, niet alleen denk ik hoor. Als ik zeg luiheid, bedoel ik het niet als in laid back style. Maar meer het gevoel van dat de moeite niet veel zin heeft.
(klinkt nu nog vreemder...)
Eeeehm, mijn ervaring is dat je je als indo zijnde altijd de buitenlander voelt.
Bij een groep Nederlanders als bij een groep Indonesiërs.
Hoewel ze allemaal zeggen: jij bent als wij. Voor t gevoel is dat niet helemaal zo.
Bij andere Indo's voel je je dan meer "hetZelfde".
In die zin is het makkelijker om op andere Indo's af te stappen.
Vandaar dat ik t als luiheid omschreef.Dat heb ik idd vaker gehoord van Indo's..
Nee, niet alleen denk ik hoor. Als ik zeg luiheid, bedoel ik het niet als in laid back style. Maar meer het gevoel van dat de moeite niet veel zin heeft.
(klinkt nu nog vreemder...)
Eeeehm, mijn ervaring is dat je je als indo zijnde altijd de buitenlander voelt.
Bij een groep Nederlanders als bij een groep Indonesiërs.
Hoewel ze allemaal zeggen: jij bent als wij. Voor t gevoel is dat niet helemaal zo.
Bij andere Indo's voel je je dan meer "hetZelfde".
In die zin is het makkelijker om op andere Indo's af te stappen.
Vandaar dat ik t als luiheid omschreef.Dat heb ik idd vaker gehoord van Indo's..
zaterdag 14 april 2012 om 09:29
Oepil
We stonden een keer met een groep indo-collega's op de kerstborrel op het werk allerlei maleise woorden op te halen. Kelek: iedereen met de neus naar de oksel. Oepil: ja hoor, allemaal de vinger in de neus.
Indo kesassar hier, mijn vader vond het niet nodig om me maleis te leren, 'want je woont toch in nederland'.
We stonden een keer met een groep indo-collega's op de kerstborrel op het werk allerlei maleise woorden op te halen. Kelek: iedereen met de neus naar de oksel. Oepil: ja hoor, allemaal de vinger in de neus.
Indo kesassar hier, mijn vader vond het niet nodig om me maleis te leren, 'want je woont toch in nederland'.
zaterdag 14 april 2012 om 09:47
quote:sri schreef op 13 april 2012 @ 21:28:
[...]
Ach appeltje, wat mooi om te lezen. Ik ben geen echte belanda, maar in mijn familie was de indo-tak zo taboe, dat ik alles wat je noemt pas veel later zelf heb moeten opgraven en ontdekken. Jij zat er echt in. Een scheiding is afschuwelijk natuurlijk, maar ik benijd je wel de achtergrond. Heb je er nog contact mee?Niet zoveel meer na mijn scheiding helaas. Ik was initiatiefnemer, dus dat maakte het gecompliceerd. Ik denk dat het wel weer komt. Ik hoop dat wel. Ik heb zo'n mooie tijd met hun gehad. We hebben samen een vakantiehuis gehad op Java en ben maanden met hun door de kampungs getrokken, gewassen in de kali en zelf mangA (niet mangO ) geplukt. Ik was echt hun dochter... zo'n warm bad daar en meteen ook de reden dat ik zolang in deze relatie ben gebleven. Ik hield zoveel van mijn schoonmoeder, heb zelf geen ouders meer dus hechtte er veel waarde aan. Maar ik blijf altijd met hun verbonden (door mijn kinderen) en voel me nog steeds erg 'senang' in de cultuur. Heb me er veel in verdiept, omdat het ook het culturele erfgoed is van mijn kinderen. Ben ook echt trots dat ik twee van die mooie kindjes heb die overduidelijk de looks hebben van de indotak. Op familiebijeenkomsten van mijn kant lopen er allemaal blondharige en blauwogige kindjes, lange dunne kindjes rond en dan smelt ik van mijn kleine, mooie indootjes (3e generatie, dus die term mag ik dan eigenlijk niet meer gebruiken hè?! ) die er tussendoor scharrelen.
[...]
Ach appeltje, wat mooi om te lezen. Ik ben geen echte belanda, maar in mijn familie was de indo-tak zo taboe, dat ik alles wat je noemt pas veel later zelf heb moeten opgraven en ontdekken. Jij zat er echt in. Een scheiding is afschuwelijk natuurlijk, maar ik benijd je wel de achtergrond. Heb je er nog contact mee?Niet zoveel meer na mijn scheiding helaas. Ik was initiatiefnemer, dus dat maakte het gecompliceerd. Ik denk dat het wel weer komt. Ik hoop dat wel. Ik heb zo'n mooie tijd met hun gehad. We hebben samen een vakantiehuis gehad op Java en ben maanden met hun door de kampungs getrokken, gewassen in de kali en zelf mangA (niet mangO ) geplukt. Ik was echt hun dochter... zo'n warm bad daar en meteen ook de reden dat ik zolang in deze relatie ben gebleven. Ik hield zoveel van mijn schoonmoeder, heb zelf geen ouders meer dus hechtte er veel waarde aan. Maar ik blijf altijd met hun verbonden (door mijn kinderen) en voel me nog steeds erg 'senang' in de cultuur. Heb me er veel in verdiept, omdat het ook het culturele erfgoed is van mijn kinderen. Ben ook echt trots dat ik twee van die mooie kindjes heb die overduidelijk de looks hebben van de indotak. Op familiebijeenkomsten van mijn kant lopen er allemaal blondharige en blauwogige kindjes, lange dunne kindjes rond en dan smelt ik van mijn kleine, mooie indootjes (3e generatie, dus die term mag ik dan eigenlijk niet meer gebruiken hè?! ) die er tussendoor scharrelen.
zaterdag 14 april 2012 om 10:08
Ik ben niet zo van het plaatsen van fotos', maar dit filmpje was ak bekend bij delen van het forum. Ik heb aan een programma meegewerkt over opvoeden / borstvoeding waar mijn jongste in schittert. Vergeet het onderwerp en check mijn droppie,,, (indo peseh) http://youtu.be/NGJ1TIo68t0 oudste is nog meer indo
zaterdag 14 april 2012 om 10:16
1 hele kip
3ippebouillonblokjes
knoflook of knoflookpoeder
fijngesneden selderij
fijngesneden prei
gebakken uitjes
uitgebakken spekjes
rijst
5 cupjes rijst
1 liter bouillon
Hulpmiddelen
Grote soepppan
Bereidingswijze
Vel kip afstropen en kip in bouillon gaar koken.
Kip eruit halen een beetjes aflaten koelen en het kippevlees van het been ontdoen.
Bouillon zeven en laten opkoken.
Rijst erin doen en tot bijna pap laten koken, de rijststructuur moet wel te zien zijn en je moet geen houten lepel in de pap kunnen laten staan.Misschien moet je er af en toe water bij doen. Als je een mooie rijstepap hebt gekregen doe je het kippevlees erbij en maak je de "bubur" op smaak met knoflookpoeder, peper en zout.
Serveertips
En zo dien je het op.
Rijstepap in diep bord doen (zeer heet opdienen) fijngesneden ringetjes prei en selderij eroverheen doen en wat gebakken uitjes (toko) en uitgebakken spekjes.
Deze vond ik op smulweb, alleen deden wij er geen spekjes, prei en selderij op. En m'n moeder kookte er kangkung door vaak.
3ippebouillonblokjes
knoflook of knoflookpoeder
fijngesneden selderij
fijngesneden prei
gebakken uitjes
uitgebakken spekjes
rijst
5 cupjes rijst
1 liter bouillon
Hulpmiddelen
Grote soepppan
Bereidingswijze
Vel kip afstropen en kip in bouillon gaar koken.
Kip eruit halen een beetjes aflaten koelen en het kippevlees van het been ontdoen.
Bouillon zeven en laten opkoken.
Rijst erin doen en tot bijna pap laten koken, de rijststructuur moet wel te zien zijn en je moet geen houten lepel in de pap kunnen laten staan.Misschien moet je er af en toe water bij doen. Als je een mooie rijstepap hebt gekregen doe je het kippevlees erbij en maak je de "bubur" op smaak met knoflookpoeder, peper en zout.
Serveertips
En zo dien je het op.
Rijstepap in diep bord doen (zeer heet opdienen) fijngesneden ringetjes prei en selderij eroverheen doen en wat gebakken uitjes (toko) en uitgebakken spekjes.
Deze vond ik op smulweb, alleen deden wij er geen spekjes, prei en selderij op. En m'n moeder kookte er kangkung door vaak.
zaterdag 14 april 2012 om 10:32
quote:missy_acy schreef op 14 april 2012 @ 10:06:
O, en kregen jullie ook bubur ajam als jullie ziek waren?
Nee, bij ons was het nasi tim, hoewel dat me iets steviger lijkt dan bubur.
Indische afkomst was bij ons dan wel taboe (behalve bij mij zeer Nederlandse moeder ), maar Indisch eten zeer zeker niet! En mijn moeder is (nog steeds) dol op Indisch koken.
O, en kregen jullie ook bubur ajam als jullie ziek waren?
Nee, bij ons was het nasi tim, hoewel dat me iets steviger lijkt dan bubur.
Indische afkomst was bij ons dan wel taboe (behalve bij mij zeer Nederlandse moeder ), maar Indisch eten zeer zeker niet! En mijn moeder is (nog steeds) dol op Indisch koken.
