Overig
alle pijlers
Huisvrouw
maandag 24 juli 2017 10:46
Wat vinden jullie van een huisvrouw en als je daar bewust voor kiest?
Not done, afhankelijk van cultuur of achtergrond, ouderwets?
Ben zelf nu inmiddels voor een groot deel huisvrouw maar niet altijd geweest.
Zelf vind ik het fijn maar merk natuurlijk wel dat dit soms eigenlijk moeilijk wordt begrepen.
Not done, afhankelijk van cultuur of achtergrond, ouderwets?
Ben zelf nu inmiddels voor een groot deel huisvrouw maar niet altijd geweest.
Zelf vind ik het fijn maar merk natuurlijk wel dat dit soms eigenlijk moeilijk wordt begrepen.
woensdag 23 augustus 2017 14:33
Ik kan me je keuzes goed voorstellen. Het sluit ook een beetje aan op wat ik al probeerde te schrijven: het is vaak de omgeving die een grote invloed heeft op je keuzes, of omstandigheden of hoe je het ook noemt. Jij bent van een generatie boven mij als ik het zo uitreken en in die tijd mochten inderdaad nog lang niet alle vrouwen doorleren. Op die manier word je dan door je ouders / omgeving al voorgesorteerd richting het huisvrouwenschap. Fijn dat het je goed bevallen is en leuk dat je straks een kleinkind krijgt en daarmee ook weer een leuke nieuwe invulling van je tijd.BriannaF schreef: ↑23-08-2017 14:17Min of meer door omstandigheden gedwongen ben ik huisvrouw geworden. Zoals gezegd mocht ik niet doorleren, want dat was alleen bedoeld voor mijn 2 broers. Dus had ik na de MAVO een baan die ik nu niet meer zou kunnen uitoefenen. (Iemand nog een telexiste nodig?) Toen de eerste kwam, studeerde mijn man, hij zat hele dagen ver weg op school, ik had geen familie in de naaste omgeving en kinderopvang moest in onze gemeente nog uitgevonden worden. Dus stopte ik met werken. En dat beviel goed. Tweede kind kwam en man studeerde af en vond meteen een goede baan. De noodzaak om te gaan werken voor het geld verviel. Om te gaan werken omdat het anders zonde was van je opleiding was ook niet aan de orde en zoals gezegd, ik verveelde me geen moment, had geen strakke planning nodig om het allemaal rondgebreid te krijgen en voor mijn eigenwaarde hoefde ik echt niet te werken. Wel heb ik 11 jaar lang kinderen opgevangen bij mij thuis, je zou kunnen zeggen dat ik in de kinderopvang zat. Hoewel het wel betaalde arbeid was, zag ik het voornamelijk als hobby. Ik vond kinderen leuk, had er graag nog veel meer gekregen, maar 3 vond mijn man genoeg. Dan maar zorgen voor kinderen van anderen. Toen de eisen aangeschroefd werden en je allerlei diploma's nodig had voor hetzelfde werk wat ik al jaren deed ben ik gestopt. En nu mag ik binnenkort mijn eerste kleinkind verwelkomen, mijn dagen blijven gevuld.
Ik weet van mijn oma's dat zij het achteraf heel jammer vonden dat ze in hun tijd geen mogelijkheid hebben gehad om verder te leren en een beroep uit te oefenen. Mijn ene oma had graag arts willen worden, maar dat was echt geen optie in die tijd. Zelfs de oma van mijn man, die het nog steeds eigenlijk maar een schande vindt als moeders werken (en die als mijn man koffie zet altijd meteen roept: "Oh wat fijn toch voor je dat je een man hebt die zo vreselijk handig is in het huishouden!"), praat nog altijd vol enthousiasme over de paar jaar dat ze heeft gewerkt voordat ze trouwde. Ik denk dat ze dat diep in haar hart eigenlijk een heel stuk leuker vond dan het opvoeden van haar 10 kinderen daarna, daar praat ze namelijk nooit zo enthousiast over.
Tegenwoordig krijgen meisjes gelukkig veel meer kansen al, maar ik denk dat nog altijd psychisch en sociaal meisjes meer worden voorgesorteerd richting het gezin en jongens richting werk.
nicole123 wijzigde dit bericht op 23-08-2017 15:34
0.25% gewijzigd
woensdag 23 augustus 2017 15:30
Nee, mijn moeder is nog van de generatie die ontslagen werd bij een zwangerschap. Maar ze heeft mij wel altijd heel erg gestimuleerd om mijn capaciteiten zo goed mogelijk te benutten: door een zo hoog mogelijke opleiding te volgen zodat ik daarmee een goede en leuke baan zou kunnen vinden. In zowel de familie van vaders kant als in de familie van moeders kant was ik de eerste ooit die ging studeren. Vooral de moeder van mijn moeder was daar supertrots op, en verzuchtte regelmatig dat ze het zo jammer vond dat ze zelf niet in mijn tijd geboren was, omdat meisjes en vrouwen zoveel meer mogelijkheden hadden dan in haar tijd.
woensdag 23 augustus 2017 18:51
.Tr0tter schreef: ↑23-08-2017 15:30Nee, mijn moeder is nog van de generatie die ontslagen werd bij een zwangerschap. Maar ze heeft mij wel altijd heel erg gestimuleerd om mijn capaciteiten zo goed mogelijk te benutten: door een zo hoog mogelijke opleiding te volgen zodat ik daarmee een goede en leuke baan zou kunnen vinden. In zowel de familie van vaders kant als in de familie van moeders kant was ik de eerste ooit die ging studeren. Vooral de moeder van mijn moeder was daar supertrots op, en verzuchtte regelmatig dat ze het zo jammer vond dat ze zelf niet in mijn tijd geboren was, omdat meisjes en vrouwen zoveel meer mogelijkheden hadden dan in haar tijd.
Dat was bij mij dus niet, keuze mavo of havo was al dat we gewoon lekker makkelijk naar de plaatselijke mavo gingen.
En nu nog steeds, mijn moeder vraagt zich regelmatig af hoe ik dat nu weer ga doen met werk en huishouden als ik weer eens een nieuwe uitdaging heb. En als ik dan zeg dat we allebei een stapje extra moeten doen, dan bof ik maar dat ik zo'n handige man heb die dat nog wil ook.
Ze heeft inmiddels wel ongeveer geaccepteerd dat twee van haar drie dochters werken, maar diep van binnen klopt het voor haar nog steeds niet. Ze is 75 een vindt eigenlijk dat mijn zus die niet werkt de beste keuze heeft gedaan. Dat merk ik als ik met haar over zulke dingen praat.
En als ze hulp met iets nodig heeft komt ze bij mij, want dan is het altijd snel gedaan. Voordeel van druk zijn, ik plan meteen een datum en tijd, mijn zus zegt dan dat ze volgende week wel een keer langskomt of de week erna.
woensdag 23 augustus 2017 19:03
Andersom schreef: ↑22-08-2017 19:54.
Ook in stabiele relaties, waar in verhouding pas laat kinderen komen en één van de twee stopt met werken gaan dingen soms behoorlijk scheef lopen. Dat de één huisvrouw wordt en de ander kostwinner en dat er dan toch baalmomenten ontstaan waarom de kostwinner nou nooit eens iets doet in het huishouden. Dat ze het daar in beginsel over eens waren blijkt later erg vaak een struikelblok.
Als ik na het eten direct weg moet, vind/vond ik bij thuiskomst de vaat in de vaatwasser, de keuken aan kant, de kinderen gedoucht en in bed, en mijn man op de bank met koffie of thee. Als mijn zus dat overkomt mag ze blij zijn als de kinderen in bed liggen, de rest laat mijn zwager voor haar staan. Aan de ene kant vind ik dat vreselijk van zwager en heel vervelend voor zus, maar aan de andere kant is dit wel een gevolg van hun verdeling. Hij kostwinner en zij huisvrouw.
In mijn tijdelijke huisvrouwen bestaan, leefden wij gelukkig voort zoals wij deden toen ik nog werkte. Ik pakte wel meer echt huishouden op op dat moment, maar dingen als de vaat en zo bleven een gedeelde verantwoordelijkheid.
Maar even los van het feit of nou de man of de vrouw de kostwinner is (want dat vind ik niet zo bar interessant), waarom vindt degene die dan niét in loondienst werkt en dus thuis het huishouden, de kinderen en andere dingen doet overdag, dan tóch dat degene die wél de hele dag in loondienst werk, alsnog ná zijn/haar werk huishoudelijke klussen moet doen? Als je toch 8-10 uur per dag niks anders te doen hebt dan te zorgen dat de boel aan kant is, waarom moet die ánder dan, na zijn/haar werkdag van 8-10 uur, alsnog een was opruimen, of een vaat doen? Dat snap ik oprecht niet.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 23 augustus 2017 19:23
.pejeka schreef: ↑23-08-2017 19:03Maar even los van het feit of nou de man of de vrouw de kostwinner is (want dat vind ik niet zo bar interessant), waarom vindt degene die dan niét in loondienst werkt en dus thuis het huishouden, de kinderen en andere dingen doet overdag, dan tóch dat degene die wél de hele dag in loondienst werk, alsnog ná zijn/haar werk huishoudelijke klussen moet doen? Als je toch 8-10 uur per dag niks anders te doen hebt dan te zorgen dat de boel aan kant is, waarom moet die ánder dan, na zijn/haar werkdag van 8-10 uur, alsnog een was opruimen, of een vaat doen? Dat snap ik oprecht niet.
Nou, de vaat van het avondeten kun je simpelweg niet vóór het avondeten doen. Wij snappen dan niet dat de een op de bank gaat zitten terwijl de ander die vaat doet. En toen ik fulltime niet werkte, was die vaat echt het enige dat nog gedaan moest worden hoor!
Meestal deden we dat samen, maar als ik vroeg weg moest deed man dat.
Jij bent zo van de persoonlijke keuzes, dit is onze keuze. Wat is er mis mee?
woensdag 23 augustus 2017 19:31
Niks. Maar die vaat kan je ook afspoelen en tot de volgende ochtend laten staan als het niet anders kan. Jouw man kwam toch ook niet thuis met een taak waar hij die dag niet aan toe gekomen was van zijn werk, en die zei dan toch ook niet tegen jou "Joh, doe jij dat even vanavond terwijl ik met mijn maten naar de kroeg ga"...Andersom schreef: ↑23-08-2017 19:23.
Nou, de vaat van het avondeten kun je simpelweg niet vóór het avondeten doen. Wij snappen dan niet dat de een op de bank gaat zitten terwijl de ander die vaat doet. En toen ik fulltime niet werkte, was die vaat echt het enige dat nog gedaan moest worden hoor!
Meestal deden we dat samen, maar als ik vroeg weg moest deed man dat.
Jij bent zo van de persoonlijke keuzes, dit is onze keuze. Wat is er mis mee?
Sorry hoor, maar ik zou er behoorlijk van balen als mijn partner de hele dag thuis was, en ik kon/moest dan in de avond alsnog een deel van het huishouden doen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 23 augustus 2017 19:48
.pejeka schreef: ↑23-08-2017 19:31Niks. Maar die vaat kan je ook afspoelen en tot de volgende ochtend laten staan als het niet anders kan. Jouw man kwam toch ook niet thuis met een taak waar hij die dag niet aan toe gekomen was van zijn werk, en die zei dan toch ook niet tegen jou "Joh, doe jij dat even vanavond terwijl ik met mijn maten naar de kroeg ga"...
Sorry hoor, maar ik zou er behoorlijk van balen als mijn partner de hele dag thuis was, en ik kon/moest dan in de avond alsnog een deel van het huishouden doen.
Tja, in die tijd waren mijn kinderen 2, 5 en 7. Die moesten nog naar bed gebracht, douchen etc. Hoe leuk is het dan als je dat samen doet en samen de afwas zodat je samen om acht uur het journaal kunt kijken en om half negen een leuke film kunt kijken oid.
woensdag 23 augustus 2017 19:54
Tuurlijk is dat leuk en tuurlijk zou ik daar als partner aan meedoen. Maar als je als thuisblijfpartner van je werkende partner verwacht dat hij/zij alsnog een aandeel in het huishouden levert, ben je verkeerd bezig, vind ik dan. Daar heb je dan heel de dag de tijd voor en nergens voor nodig dat degene die dan al de hele dag gewerkt heeft, na zijn of haar werk alsnog de badkamer zou moeten poetsen of de keuken, of mee zou moeten helpen met andere dingen in het huishouden.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 23 augustus 2017 20:03
.pejeka schreef: ↑23-08-2017 19:54Tuurlijk is dat leuk en tuurlijk zou ik daar als partner aan meedoen. Maar als je als thuisblijfpartner van je werkende partner verwacht dat hij/zij alsnog een aandeel in het huishouden levert, ben je verkeerd bezig, vind ik dan. Daar heb je dan heel de dag de tijd voor en nergens voor nodig dat degene die dan al de hele dag gewerkt heeft, na zijn of haar werk alsnog de badkamer zou moeten poetsen of de keuken, of mee zou moeten helpen met andere dingen in het huishouden.
Wat zit je nou te drammen? Dat zeg ik toch helemaal nergens. Het ging bij ons toen puur om de dingen die je simpelweg niet kunt doen voor de ander thuis komt. Afwassen, koffie maken voor bij het journaal.
woensdag 23 augustus 2017 20:05
Niks mis mee, zou ik ook normaal vinden. Waar het mij om ging is dat er vrouwen zijn die dan alsnog vinden dat een deel van de huishoudelijke klussen door hun man moet worden gedaan, ook al werkt hij heel de dag en zij niet, want anders is het "niet eerlijk verdeeld" ofzo. En dat vind ik dus onzin met een verlengsnoer.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 23 augustus 2017 20:18
.pejeka schreef: ↑23-08-2017 20:05Niks mis mee, zou ik ook normaal vinden. Waar het mij om ging is dat er vrouwen zijn die dan alsnog vinden dat een deel van de huishoudelijke klussen door hun man moet worden gedaan, ook al werkt hij heel de dag en zij niet, want anders is het "niet eerlijk verdeeld" ofzo. En dat vind ik dus onzin met een verlengsnoer.
Nou, soms snap ik dat ook nog wel. Als je als vrouw echt alles alleen doet, naast het huishouden ook de tuin, klein onderhoud aan huis, de administratie, zwemles met je kinderen, clubjes van je kinderen, tandarts/dokter/consultatiebureau/schoolarts etc. Naar de kapper, schoenen kopen, kleren kopen met je kinderen. Dan is 40 uur werken maar lullig weinig.
woensdag 23 augustus 2017 20:46
Voor mij is het een van de belangrijkste redenen waarom ik geen huisvrouw zou willen zijn, dat je met een zeer gespecialiseerde verdeling in zorgen veel minder begrijpt van de ander en in veel stellen men gewoon nauwelijks doorheeft wat de ander eigenlijk doet en wat dat met hem/haar doet. Omdat je nooit in elkaars schoenen staat. Dat de kostwinner a la Pejeka denkt: "Ja hallo, ik heb de hele dag gewerkt hoor!" en thuisgekomen direct neerploft op de bank met de krant en een biertje, want dat heeft hij wel verdiend na een vermoeiende dag. Terwijl de huisvrouw na 10 uur in haar eentje tussen het babygejank, de peuterdriftbuien en het kleutergedrein ernaar snakt om even de kinderen niet aan haar benen te hebben hangen en zo graag zou willen dat hij even de tafel dekt terwijl zij kookt. En dat die vrouw dan al heel blij mag zijn als haar man 'meehelpt' met de kinderen als hij thuis is of 'oppast'. Misschien kunnen anderen in zo'n situatie zich perfect inleven in de ander en aanvoelen wat die nodig heeft, maar bij mijn man en mij zou het geheid tot irritatie leiden.
woensdag 23 augustus 2017 21:02
Als ik de meeste vrouwen hier moet geloven, hebben ze met 4 uurtjes werk hun hele huis spic en span. Nou, dan heb je dus (ten opzichte van je werkende partner) nog 36 uur over om naar de tandarts te gaan, schoenen en kleren te kopen en ze een keer naar de zwemclub te brengen, of niet?Andersom schreef: ↑23-08-2017 20:18.
Nou, soms snap ik dat ook nog wel. Als je als vrouw echt alles alleen doet, naast het huishouden ook de tuin, klein onderhoud aan huis, de administratie, zwemles met je kinderen, clubjes van je kinderen, tandarts/dokter/consultatiebureau/schoolarts etc. Naar de kapper, schoenen kopen, kleren kopen met je kinderen. Dan is 40 uur werken maar lullig weinig.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 23 augustus 2017 21:21
.pejeka schreef: ↑23-08-2017 21:02Als ik de meeste vrouwen hier moet geloven, hebben ze met 4 uurtjes werk hun hele huis spic en span. Nou, dan heb je dus (ten opzichte van je werkende partner) nog 36 uur over om naar de tandarts te gaan, schoenen en kleren te kopen en ze een keer naar de zwemclub te brengen, of niet?
Lekker hè selectief lezen. Een kind van vijf breng je niet naar de zwemclub. Kind gaat naar zwemles. Daar blijf je min of meer bij, want dat ruime half uur dat dat kind in het water ligt, kun je bijna nergens heen. Zwemles kostte mij destijds anderhalf uur. Per keer, twee keer in de week.
En huishouden kost mij meer dan vier uur. Ook als ik werk. Koken, keuken opruimen etc kost mij al zeker zeven uur per week.
woensdag 23 augustus 2017 21:22
.nicole123 schreef: ↑23-08-2017 20:46Voor mij is het een van de belangrijkste redenen waarom ik geen huisvrouw zou willen zijn, dat je met een zeer gespecialiseerde verdeling in zorgen veel minder begrijpt van de ander en in veel stellen men gewoon nauwelijks doorheeft wat de ander eigenlijk doet en wat dat met hem/haar doet. Omdat je nooit in elkaars schoenen staat. Dat de kostwinner a la Pejeka denkt: "Ja hallo, ik heb de hele dag gewerkt hoor!" en thuisgekomen direct neerploft op de bank met de krant en een biertje, want dat heeft hij wel verdiend na een vermoeiende dag. Terwijl de huisvrouw na 10 uur in haar eentje tussen het babygejank, de peuterdriftbuien en het kleutergedrein ernaar snakt om even de kinderen niet aan haar benen te hebben hangen en zo graag zou willen dat hij even de tafel dekt terwijl zij kookt. En dat die vrouw dan al heel blij mag zijn als haar man 'meehelpt' met de kinderen als hij thuis is of 'oppast'. Misschien kunnen anderen in zo'n situatie zich perfect inleven in de ander en aanvoelen wat die nodig heeft, maar bij mijn man en mij zou het geheid tot irritatie leiden.
Mooie post!
woensdag 23 augustus 2017 21:24
Dat ligt toch helemaal aan de hoeveelheid kinderen en hun leeftijd en karakter? Als je 1 rustig kind van 10 hebt die de halve dag buiten of op zijn kamer speelt is de situatie toch totaal anders dan wanneer je bijv. 3 of 4 drukke kinderen hebt in de leeftijd van pasgeboren tot 6 jaar? In dat eerste geval geef ik je groot gelijk, in het tweede geval geef ik het je te doen om met die kinderen onder je hoede kleding te gaan kopen, de badkamer te soppen, het gras te maaien zonder dat er een baby- of peuterarmpje tussen komt, de ramen te wassen, de auto naar de garage te brengen, etc etc. Ik zou in zo'n geval al heel blij zijn als iedereen de dag heelhuids is doorgekomen, de kamer niet bezaaid ligt met duplo, de eettafel afgenomen is en de vaatwasser heeft gedraaid. Het puur zorgen voor die kinderen is dan al een hele dagtaak, een leidster op een kdv doet hetzelfde en die gaat tijdens haar werk ook niet de ramen lappen of kleding kopen.pejeka schreef: ↑23-08-2017 21:02Als ik de meeste vrouwen hier moet geloven, hebben ze met 4 uurtjes werk hun hele huis spic en span. Nou, dan heb je dus (ten opzichte van je werkende partner) nog 36 uur over om naar de tandarts te gaan, schoenen en kleren te kopen en ze een keer naar de zwemclub te brengen, of niet?
woensdag 23 augustus 2017 21:32
Vind het dan toch raar dat mijn moeder gewoon kans zag met twee kleuters haar hele huis spic en span te hebben, de was gedaan en gestreken en gevouwen, de keuken elke week een goede beurt, de bedden elke week verschoont, de huiskamer elke week een goede beurt (en tussendoor nog een kleine), het eten voor te bereiden, boodschappen te doen, de ramen te lappen en de deuren af te nemen, enz. en dát allemaal zonder mét ons in huis. En niet alleen mijn moeder, de meeste moeders konden dat gewoon. Waren dat dan wondermensen of zijn er andere dingen aan de hand?nicole123 schreef: ↑23-08-2017 21:24Dat ligt toch helemaal aan de leeftijd van je kinderen? Als je 1 kind van 10 hebt is de situatie toch totaal anders dan wanneer je bijv. 3 of 4 drukke kinderen hebt in de leeftijd van pasgeboren tot 6 jaar? In dat eerste geval geef ik je groot gelijk, in het tweede geval geef ik het je te doen om met die kinderen onder je hoede kleding te gaan kopen, de badkamer te soppen, het gras te maaien zonder dat er een baby- of peuterarmpje tussen komt, de ramen te wassen, de auto naar de garage te brengen, etc etc. Ik zou in zo'n geval al heel blij zijn als iedereen de dag heelhuids is doorgekomen, de kamer niet bezaaid ligt met duplo, de eettafel afgenomen is en de vaatwasser heeft gedraaid. Het puur zorgen voor die kinderen is dan al een hele dagtaak, een leidster op een kdv doet hetzelfde en die gaat tijdens haar werk ook niet de ramen lappen of kleding kopen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 23 augustus 2017 21:37
Ja, jouw moeder was een wondermens, jij het ideale kind en twee kleuters is precies hetzelfde als 3 of 4 kinderen van pasgeboren tot 6 jaar...pejeka schreef: ↑23-08-2017 21:32Vind het dan toch raar dat mijn moeder gewoon kans zag met twee kleuters haar hele huis spic en span te hebben, de was gedaan en gestreken en gevouwen, de keuken elke week een goede beurt, de bedden elke week verschoont, de huiskamer elke week een goede beurt (en tussendoor nog een kleine), het eten voor te bereiden, boodschappen te doen, de ramen te lappen en de deuren af te nemen, enz. en dát allemaal zonder mét ons in huis. En niet alleen mijn moeder, de meeste moeders konden dat gewoon. Waren dat dan wondermensen of zijn er andere dingen aan de hand?
woensdag 23 augustus 2017 21:43
Mijn moeder was geen wondermens, of je moet vinden dat álle moeders toen wondermensen waren, want op de één of andere manier speelden ze het allemaal klaar op die manier. Mijn moeder dan met twee peuters/kleuters, maar destijds ook genoeg met 3 of 4 jonge kinderen...
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 23 augustus 2017 21:44
Die oma van mijn man waar ik het vandaag al over had die kon het trouwens zelfs met 10 kinderen, dat was pas echt een supervrouw. We laten dan maar even buiten beschouwing dat die kinderen altijd maar elkaar moesten vermaken en voor elkaar moesten zorgen, gerust een uur jankend in de tuin gezet werden en ze het hun ouders 60 jaar na dato nog kwalijk nemen dat ze nooit eens even lekker geknuffeld of op schoot genomen werden omdat het huis spin en span moest. Want die goede oude tijd toen de vrouwen nog hun huishouden tot in de puntjes op orde hadden terwijl de kinderen om hen heen dartelden, dat was me toch een partijtje ideaal!
woensdag 23 augustus 2017 21:46
Mijn moeder werkte niet, maar mijn vader stofzuigde bijvoorbeeld in het weekend, ruimde op, deed samen met mijn moeder de afwas, hield de tuin bij en deed heel veel met mij en mijn broer en zus. In bad doen, naar bed brengen, later mee naar sport etc.pejeka schreef: ↑23-08-2017 21:32Vind het dan toch raar dat mijn moeder gewoon kans zag met twee kleuters haar hele huis spic en span te hebben, de was gedaan en gestreken en gevouwen, de keuken elke week een goede beurt, de bedden elke week verschoont, de huiskamer elke week een goede beurt (en tussendoor nog een kleine), het eten voor te bereiden, boodschappen te doen, de ramen te lappen en de deuren af te nemen, enz. en dát allemaal zonder mét ons in huis. En niet alleen mijn moeder, de meeste moeders konden dat gewoon. Waren dat dan wondermensen of zijn er andere dingen aan de hand?
Ik ben anderhalf jaar thuis geweest terwijl mijn man 60 uur werkte en regelmatig met zijn kinderen uit een vorige relatie dingen moest doen, dus hij deed die dingen niet die mijn vader wel deed en ik vond het best pittig. Het is minder zwaar dan werken én al deze dingen doen, maar je bent nooit klaar. Om 6:15 ging de wekker en hoewel ik heus wel eens even tussendoor ging zitten of eens in de zoveel tijd met vriendinnen ging lunchen, ik was pas klaar tegen 21:15 uur. Het ligt er natuurlijk ook aan hoe groot je huis is, dat van ons is een stuk meer werk dan waar wij vroeger woonden. Om over de tuin maar niet te spreken. In ieder geval heb en had ik makkelijk een dagtaak aan alles wat moet gebeuren.
woensdag 23 augustus 2017 21:48
woensdag 23 augustus 2017 21:52
Toen moesten kinderen veel meer zichzelf bezig houden, mochten ze zich ook zo nu en dan vervelen. Tegenwoordig moeten de kinderen geëntertaind worden.pejeka schreef: ↑23-08-2017 21:32Vind het dan toch raar dat mijn moeder gewoon kans zag met twee kleuters haar hele huis spic en span te hebben, de was gedaan en gestreken en gevouwen, de keuken elke week een goede beurt, de bedden elke week verschoont, de huiskamer elke week een goede beurt (en tussendoor nog een kleine), het eten voor te bereiden, boodschappen te doen, de ramen te lappen en de deuren af te nemen, enz. en dát allemaal zonder mét ons in huis. En niet alleen mijn moeder, de meeste moeders konden dat gewoon. Waren dat dan wondermensen of zijn er andere dingen aan de hand?
"Boring conversation anyway"
