
Katten vergiftigd? Wie denkt er mee?

woensdag 10 oktober 2007 om 00:44
Hallo allemaal,
Ik open even een nieuw topic in plaats van mijn bericht te plaatsen in het kattentopic.
De afgelopen dagen heb ik op katten gepast van mijn zus. Haar katten zijn 5,5 jaar oud. Naja, zijn... er is er nog 1, de ander is eergister overleden.
Mijn zus is op vakantie. Ik zou het weekend op de katten komen passen zodat er even een paar dagen iemand in huis was. Op het moment dat ik binnenkom vertrouw ik het niet zo.
De katten waren allebei lusteloos, slap op de benen, niet eten, niet drinken en weinig aandacht voor wat er om hen heen gebeurde. Beiden hebben ze het hele weekend in een verhuisdoos (op zijn kant zodat ze er wel uit en in konden) liggen snoozen, want echt slapen leken ze niet te doen. Vergrote pupillen, en 1 heeft iets wat lijkt op andere neurologische klachten; ze zakt door haar achterpootjes heen.
Nu is er 1 overleden. De ander is bij de dierenarts opgenomen. Uiteraard ben ik, na het vrijdagavond (ik kwam rond een uur of half negen daar aan) even aangekeken te hebben zaterdagochtend gelijk naar de dierenarts gegaan, zondag weer. Die kon niets vinden anders dan dat die kat die nu is overleden anemie had, ijzertekort.Uitgedroogd.. beiden een spuit gehad met glucosewater om het bloedsuiker iets omhoog te brengen en een coctail met allerlei vitamines ed. Maandag wederom naar (eigen) dierenarts geweest waar de een is overleden. De ene kat die is overleden had:
- Verhoogd eiwitgehalte in het bloed
- IJzertekort (Te zien aan bleke mondslijmvliezen, wit oogslijmvlies en bleke kussenjes onder de pootjes)
- Uitdroging (een dag of 6 niet of nauwelijks gegeten of gedronken)
- lusteloosheid
- Vergrote pupillen
- Laag bloedsuiker (again.. weinig eten of drinken...)
- Coordinatieproblemen (slap op de pootjes, krachteloosheid)
- Iets verhoogde leverwaarden, maar niet dramatisch hoog
- goede nierfunctie
De ander, die dus nog leeft:
- Vergrote pupillen (reageren wel op licht, maar lijkt toch niet goed te zijn)
- Verhoogd eiwit in het bloed
- Geen anemie (ijzertekort)
- neurologische problemen -> Zakt door achterpootjes heen, en trilt (alsof het spierspanning is)
- lusteloosheid
- goede nierfunctie
Bij een rattengif/muizengif reactie hadden er inwenidge bloedingen op moeten treden, maar dat was niet het geval. Dat is het dus niet geweest.
Uiteraard het hele huis over de kop gehad op zoek naar wat het nou geweest kan zijn. Ze kunnen niet bij schoonmaakmiddelen, planten zijn niet anders dan ze de afgelopen jaren in huis hebben gehad, al zeker een week niet buiten geweest omdat baasjes weg waren. We staan voor een raadsel. Ook de dierenarts en de katteninternist staan voor een raadsel en kunnen de andere niet anders helpen dan symptoombestrijding toe te passen.
Ik heb gevraagd of er op de overleden kat nog sectie toegepast kan/moet worden. De dierenarts zei dat dat waarschijnlijk weinig nut had omdat er negen van de tien keer niets uitkomt. Ik leg het wel voor aan mijn zus als ze overmorgen terugkomt van vakantie. De overleden kat ligt nu in het mortuarium van de dierenambulance, zodat ze zelf afscheid kan nemen en hem kan begraven. Ze had dit (uiteraard) niet verwacht en was vanmiddag aan de telefoon ook flink overstuur..
Wie herkent deze klachten bij katten of heeft een idee wat het kan zijn?
Ik open even een nieuw topic in plaats van mijn bericht te plaatsen in het kattentopic.
De afgelopen dagen heb ik op katten gepast van mijn zus. Haar katten zijn 5,5 jaar oud. Naja, zijn... er is er nog 1, de ander is eergister overleden.
Mijn zus is op vakantie. Ik zou het weekend op de katten komen passen zodat er even een paar dagen iemand in huis was. Op het moment dat ik binnenkom vertrouw ik het niet zo.
De katten waren allebei lusteloos, slap op de benen, niet eten, niet drinken en weinig aandacht voor wat er om hen heen gebeurde. Beiden hebben ze het hele weekend in een verhuisdoos (op zijn kant zodat ze er wel uit en in konden) liggen snoozen, want echt slapen leken ze niet te doen. Vergrote pupillen, en 1 heeft iets wat lijkt op andere neurologische klachten; ze zakt door haar achterpootjes heen.
Nu is er 1 overleden. De ander is bij de dierenarts opgenomen. Uiteraard ben ik, na het vrijdagavond (ik kwam rond een uur of half negen daar aan) even aangekeken te hebben zaterdagochtend gelijk naar de dierenarts gegaan, zondag weer. Die kon niets vinden anders dan dat die kat die nu is overleden anemie had, ijzertekort.Uitgedroogd.. beiden een spuit gehad met glucosewater om het bloedsuiker iets omhoog te brengen en een coctail met allerlei vitamines ed. Maandag wederom naar (eigen) dierenarts geweest waar de een is overleden. De ene kat die is overleden had:
- Verhoogd eiwitgehalte in het bloed
- IJzertekort (Te zien aan bleke mondslijmvliezen, wit oogslijmvlies en bleke kussenjes onder de pootjes)
- Uitdroging (een dag of 6 niet of nauwelijks gegeten of gedronken)
- lusteloosheid
- Vergrote pupillen
- Laag bloedsuiker (again.. weinig eten of drinken...)
- Coordinatieproblemen (slap op de pootjes, krachteloosheid)
- Iets verhoogde leverwaarden, maar niet dramatisch hoog
- goede nierfunctie
De ander, die dus nog leeft:
- Vergrote pupillen (reageren wel op licht, maar lijkt toch niet goed te zijn)
- Verhoogd eiwit in het bloed
- Geen anemie (ijzertekort)
- neurologische problemen -> Zakt door achterpootjes heen, en trilt (alsof het spierspanning is)
- lusteloosheid
- goede nierfunctie
Bij een rattengif/muizengif reactie hadden er inwenidge bloedingen op moeten treden, maar dat was niet het geval. Dat is het dus niet geweest.
Uiteraard het hele huis over de kop gehad op zoek naar wat het nou geweest kan zijn. Ze kunnen niet bij schoonmaakmiddelen, planten zijn niet anders dan ze de afgelopen jaren in huis hebben gehad, al zeker een week niet buiten geweest omdat baasjes weg waren. We staan voor een raadsel. Ook de dierenarts en de katteninternist staan voor een raadsel en kunnen de andere niet anders helpen dan symptoombestrijding toe te passen.
Ik heb gevraagd of er op de overleden kat nog sectie toegepast kan/moet worden. De dierenarts zei dat dat waarschijnlijk weinig nut had omdat er negen van de tien keer niets uitkomt. Ik leg het wel voor aan mijn zus als ze overmorgen terugkomt van vakantie. De overleden kat ligt nu in het mortuarium van de dierenambulance, zodat ze zelf afscheid kan nemen en hem kan begraven. Ze had dit (uiteraard) niet verwacht en was vanmiddag aan de telefoon ook flink overstuur..
Wie herkent deze klachten bij katten of heeft een idee wat het kan zijn?
vrijdag 12 oktober 2007 om 23:02
De verschijnselen lijken niet op FIP. Iemand schreef dat je je kat daartegen moet vaccineren, maar dat is onzin. Het vaccin dat op de markt is (of misschien is het er inmiddels al niet eens meer) heeft geen enkel nut.
Ik vind dat de verschijnselen veel meer in de richting van FELV (infectieuze kattenleukemie) wijzen. Ook daarvoor is geen doeltreffend vaccin, maar de kat kan er wel op getest worden en dat kan met FIP weer niet. Ook zou het nog kattenaids kunnen zijn en ook daar kom je met een simpele bloedtest achter. Het lijkt totaal niet op kattenziekte.
Ik vind dat de verschijnselen veel meer in de richting van FELV (infectieuze kattenleukemie) wijzen. Ook daarvoor is geen doeltreffend vaccin, maar de kat kan er wel op getest worden en dat kan met FIP weer niet. Ook zou het nog kattenaids kunnen zijn en ook daar kom je met een simpele bloedtest achter. Het lijkt totaal niet op kattenziekte.
vrijdag 12 oktober 2007 om 23:05
O, en over die sectie; inderdaad komt er meestal niets uit als je de sectie door een huis-tuin- en keukendierenarts laat doen. Voor een 'echte' sectie moet de kat worden opgestuurd naar de faculteit voor diergeneeskunde in Utrecht. Veel mensen doen dit niet, omdat het een paar centen kost en het huisdier is toch al dood. Degenen die het soms wél doen, zijn fokkers. Zij zouden het echter veel vaker moeten doen, maar dat is een héél andere discussie. Ikzelf heb er als fokster in ieder geval goede ervaringen mee,ondanks de nare omstandigheden.
vrijdag 12 oktober 2007 om 23:15
Hi, bedankt allemaal. Infectueze kattenleukemie vond ik ook op mijn zoektocht op internet. Onze kat kwam echter nooit in aanraking met andere katten, ze kwam alleen in onze tuin die helemaal afgeschermd is. De ureumwaarden in het bloed duidden toch op nierfalen met bloedarmoede als gevolg. Ik heb haar net begraven, ze was weliswaar nog niet helemaal koud (zo'n dikke poes houdt de warmte lang vast) maar ze begon vocht uit haar holtes te verliezen en dat kon ik niet aanzien. Nogmaals bedankt dat ik hier mijn verhaal cq. verdriet kwijt kon en voor de steun van mede kattenliefhebbers.
vrijdag 12 oktober 2007 om 23:37
Het spijt me dat je je kat kwijt bent. Ik weet helaas maar al te goed hoe je je voelt. Een kat met nierfalen is op het moment van zijn dood meestal erg mager. Alhoewel, als het gaat om acuut nierfalen, dan niet denk ik. Ik heb alleen ervaring met chronisch nierfalen. Mijn dieren (en degenen die ik bij anderen heb gezien) werden steeds magerder en ze zijn al niet zo dik als ze gezond zijn. Sterkte gewenst , in ieder geval.
zaterdag 13 oktober 2007 om 02:31
vaccineren had vooral betrekking op kattenziekte en was een reactie op TO. Voor FelV zijn de vaccins misschien niet waterdicht, toch is het aan te raden ze toe te passen.
Klausito sterkte, het is wel merkwaardig dat ze FelV heeft als ze niet in contact kwam met andere katten, dit virus wordt echt overgedragen van kat op kat en ook door intensief contact (bijten, likken)
Klausito sterkte, het is wel merkwaardig dat ze FelV heeft als ze niet in contact kwam met andere katten, dit virus wordt echt overgedragen van kat op kat en ook door intensief contact (bijten, likken)
zaterdag 13 oktober 2007 om 10:05
quote:meds schreef op 13 oktober 2007 @ 02:31:
het is wel merkwaardig dat ze FelV heeft als ze niet in contact kwam met andere katten, dit virus wordt echt overgedragen van kat op kat en ook door intensief contact (bijten, likken)Ze had geen FeIV. Hoogstwaarschijnlijk "gewoon" acuut nierfalen. Wat het ook was, Zoë is niet meer.
het is wel merkwaardig dat ze FelV heeft als ze niet in contact kwam met andere katten, dit virus wordt echt overgedragen van kat op kat en ook door intensief contact (bijten, likken)Ze had geen FeIV. Hoogstwaarschijnlijk "gewoon" acuut nierfalen. Wat het ook was, Zoë is niet meer.

zondag 14 oktober 2007 om 00:58
de kat is weer thuis. Ze is wel behoorlijk opgeknapt maar nog niet dat wat ze was. Er lopen nog bloedonderzoeken naar FIV, die kattenziekte die hier is genoemd.
DA vind het er niet ech top wijzen maar hij kan bijna niet tot een andere conclusie okmen dan of dat of vergiftiging. het blijft een vreemde zaak. dat ze opknapt past ook niet echt bij het beeld van FIV, maarja. We weten het niet. heb zus opties nog aangegeven zoals hier genoemd.
Zus is inmiddels thuis, haar opgevangen en de beide katjes symbolisch overgedragen zeg maar. de een mocht mee naar huis, en we zijn samen (met haar vriend erbij) naar de andere kat wezen kijken. Zo was het voor mij ook een afronding van een stressvolle week met een hoop geregel en zorgen...
Heel erg bedankt voor het meedenken allemaal!!
DA vind het er niet ech top wijzen maar hij kan bijna niet tot een andere conclusie okmen dan of dat of vergiftiging. het blijft een vreemde zaak. dat ze opknapt past ook niet echt bij het beeld van FIV, maarja. We weten het niet. heb zus opties nog aangegeven zoals hier genoemd.
Zus is inmiddels thuis, haar opgevangen en de beide katjes symbolisch overgedragen zeg maar. de een mocht mee naar huis, en we zijn samen (met haar vriend erbij) naar de andere kat wezen kijken. Zo was het voor mij ook een afronding van een stressvolle week met een hoop geregel en zorgen...
Heel erg bedankt voor het meedenken allemaal!!

zondag 18 november 2007 om 00:07
Als laatste update.. De nog levende kat werd maar niet echt beter. Het leek of ze opgeknapt was maar na een paar dagen zakte ze weer terug. Dierenarts met handen in het haar, contact gehad met een internist, internist met handen in het haar.. en gister is er eindelijk een diagnose gesteld, na 5 weken..
De kat heeft Myasthenie. Een zeer zeldzaam voorkomende spierziekte waarbij er een miscommunicatie is tussen zenuw en spier, de overdracht (die via chemische stofjes gaat) is verstoord door een auto-immuunreactie van het lichaam. Die chemische stofjes die zorgen voor de overdracht worden dus beschouwd als 'indringers' en worden afgebroken door het eigen lijfje.
Om dit aan het licht te brengen is er een injectie gegeven met deze missende chemische stofjes. Na een paar seconden stond ze op en liep ze weg... Terwijl ze op een gegeven moment zelfs haar eigen kopje niet meer omhoog kon houden! Echt heel erg bizar!
Het koppie is nog helder, is in gedrag (behalve bewegingen dan natuurlijk) gewoon haarzelf. En buiten de Myasthenie om gewoon gezond.
De dierenarts is nu bezig om haar in te stellen op een juiste dosis medicatie die ze voor de rest van haar leventje slikken moet, maar dan kan ze wel een gewoon normaal leventje leiden waarschijnlijk. Nog een paar dagen..en dan mag ze naar huis.
Geen wonder dat niemand wist wat er aan de hand was, zelfs de professor van de (toch al tientallen jaren dierenarts/internist) behandelend dierenarts-internist had nog maar 2 gevallen in zijn carriere voorbij zien komen.
Naja, moest even zoeken, maar wilde de uiteindelijke diagnose toch ook nog even hier neerzetten.
Nogmaals heel erg bedankt voor het meedenken in de afgelopen periode, dat heb ik erg op prijs gesteld!
De kat heeft Myasthenie. Een zeer zeldzaam voorkomende spierziekte waarbij er een miscommunicatie is tussen zenuw en spier, de overdracht (die via chemische stofjes gaat) is verstoord door een auto-immuunreactie van het lichaam. Die chemische stofjes die zorgen voor de overdracht worden dus beschouwd als 'indringers' en worden afgebroken door het eigen lijfje.
Om dit aan het licht te brengen is er een injectie gegeven met deze missende chemische stofjes. Na een paar seconden stond ze op en liep ze weg... Terwijl ze op een gegeven moment zelfs haar eigen kopje niet meer omhoog kon houden! Echt heel erg bizar!
Het koppie is nog helder, is in gedrag (behalve bewegingen dan natuurlijk) gewoon haarzelf. En buiten de Myasthenie om gewoon gezond.
De dierenarts is nu bezig om haar in te stellen op een juiste dosis medicatie die ze voor de rest van haar leventje slikken moet, maar dan kan ze wel een gewoon normaal leventje leiden waarschijnlijk. Nog een paar dagen..en dan mag ze naar huis.
Geen wonder dat niemand wist wat er aan de hand was, zelfs de professor van de (toch al tientallen jaren dierenarts/internist) behandelend dierenarts-internist had nog maar 2 gevallen in zijn carriere voorbij zien komen.
Naja, moest even zoeken, maar wilde de uiteindelijke diagnose toch ook nog even hier neerzetten.
Nogmaals heel erg bedankt voor het meedenken in de afgelopen periode, dat heb ik erg op prijs gesteld!
zondag 18 november 2007 om 00:53