Overig
alle pijlers
Spulletjes van vroeger
woensdag 18 november 2009 om 16:57
Van de week kwam mijn moeder mij een hele doos vol spullen van vroeger brengen. Allerlei dingen van toen ik nog thuis woonde (een eeuwigheid geleden). Een hoop kon ik zo wegdoen; oude kleding, uitgedroogd pennen etc. Ik vond echter ook een hoop brieven en kaarten die ik vroeger veel met vriendinnen schreef. Maar, tijdens het doorlezen kon ik bij het merendeel geen gezicht of herinnering meer plaatsen. Bovendien zijn de onderwerpen ook niet echt interessant (wie welk cijfer voor een proefwerk had gehaald, wie met wie ging en welke verkering uit was, welke muziek gaaf was en wat er in GTST gebeurde).
Leuk tijdsbeeld uit de vroege jaren 90 hoor, maar het hadden net zo goed brieven van vreemden kunnen zijn.
Wat zouden jullie doen? Bewaren als souvenir uit 1991-1995 (zoveel ruimte neemt het nou ook weer niet in, een schoenendoos vol ongeveer) of gewoon wegtieften.
Leuk tijdsbeeld uit de vroege jaren 90 hoor, maar het hadden net zo goed brieven van vreemden kunnen zijn.
Wat zouden jullie doen? Bewaren als souvenir uit 1991-1995 (zoveel ruimte neemt het nou ook weer niet in, een schoenendoos vol ongeveer) of gewoon wegtieften.
woensdag 18 november 2009 om 17:05
Ik ben dol op dat soort dingen, ik heb dan ook een memorybox hiervoor. Wat erin zit? Mijn eerste beha, steentjes van vakanties, briefjes, sleutelhangers, wat foto's uit van die stationpasfotohokjes, van die kneuterige cadeautjes van pubervriendjes etc. Echt een puberbox. Het lijkt me leuk om die later aan mijn dochter te laten zien en dan verhalen te vertellen (nou ja, niet alle details). Maar goed, of ze daarop zit te wachten weet ik ook niet. Ik zou het wel leuk vinden als mijn moeder zoiet zou hebben. Ik kan ook slecht weggooien en heb op deze manier de boel een vast plekje gegeven, en kan met die doos helemaal back to memorylane. Ik heb onlangs uit de erfenis van mijn omaatje al haar agenda's van vroeger meegekregen. Wat moet je ermee? zegt mijn kerel dan. Nou, ik vind dat leuk, zo'n tijdsbeeld. Maar ja, het is ook een beetje een afwijking, geef ik toe.
woensdag 18 november 2009 om 17:13
Ik zou de brieven gewoon weggooien. Je geeft zelf al aan dat je je de namen en gezichten van de afzenders nauwelijks kan herinneren. Dus veel emotionele waarde hebben ze niet voor je.
Al die tijd dat ze bij je moeder stonden heb je ze ook niet gemist dus ik denk niet dat je ooit nog de behoefte voelt om ze door te bladeren. Zorgen dus alleen maar voor een vol huis en of je daar op zit te wachten......
Al die tijd dat ze bij je moeder stonden heb je ze ook niet gemist dus ik denk niet dat je ooit nog de behoefte voelt om ze door te bladeren. Zorgen dus alleen maar voor een vol huis en of je daar op zit te wachten......
woensdag 18 november 2009 om 18:02
quote:lolapaloeza schreef op 18 november 2009 @ 17:35:
Wat denk je er in vredesnaam nog mee te gaan doen? Weggooien dus. Wat de moeite waard is van je verleden heb je vast onthouden.
Oh wat hard. Heb je zelf helemaal niets meer? En foto's dan?
Ik heb nog wat schriftjes van de lagere school en een schoolagenda van de middelbare school, dat soort dingen. Het belangrijkste echter is een brief die ik heb geschreven toen ik een jaar of 7, 8 was denk ik. Een brief aan mijn opa, vanwege prostaatkanker kwam hij nooit meer mee op visite als oma kwam. Ik wist alleen dat hij ziek was en niet wat. In die brief schrijf ik o.a. dat ik hem mis en of hij zich al beter voelt en dat hij maar snel beter moet worden zodat hij weer snel mee kan komen naar ons. Niet lang daarna is hij overleden, middels euthanasie maar dat wist ik dan toen weer niet.
Wat denk je er in vredesnaam nog mee te gaan doen? Weggooien dus. Wat de moeite waard is van je verleden heb je vast onthouden.
Oh wat hard. Heb je zelf helemaal niets meer? En foto's dan?
Ik heb nog wat schriftjes van de lagere school en een schoolagenda van de middelbare school, dat soort dingen. Het belangrijkste echter is een brief die ik heb geschreven toen ik een jaar of 7, 8 was denk ik. Een brief aan mijn opa, vanwege prostaatkanker kwam hij nooit meer mee op visite als oma kwam. Ik wist alleen dat hij ziek was en niet wat. In die brief schrijf ik o.a. dat ik hem mis en of hij zich al beter voelt en dat hij maar snel beter moet worden zodat hij weer snel mee kan komen naar ons. Niet lang daarna is hij overleden, middels euthanasie maar dat wist ik dan toen weer niet.
woensdag 18 november 2009 om 19:45
Dank voor de reacties.
Het is ook niet zo dat geen enkele brievenschrijver meer kan herinneren, er zijn er een paar die niet bij mij op school zaten en waar ik ook niet lang mee geschreven heb, die ik niet meer herinner. Je kent het wel, je leert iemand kennen op vakantie en schrijft een tijdje over en weer tot het verwatert.
Ik denk dat ik inderdaad de brieven van degenen die ik nog wel ken bewaar en de rest weg doe.
Grappig eigenlijk, ik heb tot mijn 16de heel veel geschreven met mensen. Daarna werden mensen in het echie interessanter en is het gestopt. Tegenwoordig schrijf ik nooit meer een brief (en ik ben ook geen beroepskrabbelaar op hyves). Nou ja, ik kan veel kwijt op het forum .
Maar goed, elke verjaardag en elke sinterklaas vroeg en kreeg ik briefpapier er is heel wat doorheen gegaan.
Het is ook niet zo dat geen enkele brievenschrijver meer kan herinneren, er zijn er een paar die niet bij mij op school zaten en waar ik ook niet lang mee geschreven heb, die ik niet meer herinner. Je kent het wel, je leert iemand kennen op vakantie en schrijft een tijdje over en weer tot het verwatert.
Ik denk dat ik inderdaad de brieven van degenen die ik nog wel ken bewaar en de rest weg doe.
Grappig eigenlijk, ik heb tot mijn 16de heel veel geschreven met mensen. Daarna werden mensen in het echie interessanter en is het gestopt. Tegenwoordig schrijf ik nooit meer een brief (en ik ben ook geen beroepskrabbelaar op hyves). Nou ja, ik kan veel kwijt op het forum .
Maar goed, elke verjaardag en elke sinterklaas vroeg en kreeg ik briefpapier er is heel wat doorheen gegaan.
