Psyche
alle pijlers
ADD / ADHD.....
dinsdag 8 mei 2007 om 09:16
Weet niet of dit de goede pijler is....
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
Maar wie heeft er ADD of ADHD of denkt dat hij / zij het heeft? Hoe ga je ermee om, wat is de reden om je wel of niet te laten diagnosticeren, weet jouw omgeving het en en en en.....
Ik denk zelf ADD te hebben, maar weet nog niet of en hoe ik dit wil laten onderzoeken. Sinds de puberteit ben ik ermee gaan worstelen en ik krijg er steeds meer last van, tegen dingen aanlopen en niet weten hoe je het moet aanpakken....
Dus.... laat weten of je mensen kent die dit ook hebben of dat jij zelf er last van hebt en hoe je ermee om kan gaan!
Alvast bedankt forummers!
donderdag 20 maart 2008 om 11:42
jee, wat een hoop reacties! Wil overal op reageren, maar weet dan dus niet meer wie precies wat vroeg.
Mieper, ik kan je zeggen dat je niet perse via de huisarts evt diagnosestelling in gang hoeft te zetten. Je kunt via psyq website gewoon jezelf aanmelden. Ik heb dat ook gedaan. Mijn huisarts stuurt nog wel een brief na, maar dat hoeft volgens mij niet perse. Je kunt het dus ieder moment van de dag gewoon zelf regelen via internet.
Zelf ben ik gister netjes volgens afspraak gebeld door psyq voor een telefonische intake. Nu zal ik binnen een week gebeld worden voor een 'real-life' intake. Spannend!
Biebeltje, hoe is het met de ritalin?
Lolotte, ik vindt het ook heel vervelend als mensen roepen dat ADHD een mode verschijnsel is. Tuurlijk zijn er mensen die roepen dat ze het hebben omdat ze wat druk zijn ed, maar de mensen die het echt hebben weten dat het probleem er is en het juist geen modeverschijnsel is. Ik heb het maar aan weinig mensen verteld dat ik me laat testen. Heb ook al wel te horen gekregen dat het wel een beetje meevalt en iedereen zijn dingen heeft ed.....maar zelf weet ik dat het juist eigenlijk niet meevalt en dat ik voor de buitenwereld altijd de dingen mooier maak.
Wat betreft het in je hoofd hele gesprekken voeren met jezelf en anderen...dat heb ik ook heel erg! Merk trouwens wel dat het wel of niet gebruiken van de anticonceptiepil hier ook invloed op heeft. (bij geen gebruik, veel meer fantaseren ed) En het gebruik van anti-depr. maakt dit fantaseren ook minder. Wel zo rustig, maar ook wel beetje saaier.
Hebben jullie ook dat als je computer traag doet of bijna vast loopt je zooooo giftig kunt worden dat je hem wel uit het raam wilt gooien?
En wat ik nog wil vragen aan mensen die al gediagnostiseerd zijn met AD(H)D: hebben jullie ook de neiging dat als je geen structuur hebt (vakantie o.i.d.) en geen verplichtingen, je dag-nacht ritme heel makkeljk verschuift naar vreselijk laat naar bed gaan en heeeeeeeeeeeeeel laat opstaan?
Karin, hoe is het me jou en je eerste ritalin gegaan?
Ansje, je klinkt helemaal niet saai, dus wat dat betreft zal dat wel meevallen...
(geeft mij weer hoop!)
En nog een vraag: Ik wordt altijd verliefd op oudere mensen (niet ALTIJD, maar voel me er wel sterk tot aangetrokken) en andersom vallen zij ook snel op mij. Klinkt stom hoor, maar voel me daar ook altijd zo anders in. Ik heb geen relatie en ga vaak onmogelijke relaties aan. En omdat ik zo vaak op oudere mannen val maakt dit het niet makkelijker. Maar kan het niet anders krijgen. Zij vinden mij vaak heel volwassen voor mijn leeftijd (hoewel ik mijzelf soms juist zo kinderlijk vind, maar goed). Mag ik vragen hoe dit bij jullie zit met verliefd worden enzo?
liefs Maasje
Mieper, ik kan je zeggen dat je niet perse via de huisarts evt diagnosestelling in gang hoeft te zetten. Je kunt via psyq website gewoon jezelf aanmelden. Ik heb dat ook gedaan. Mijn huisarts stuurt nog wel een brief na, maar dat hoeft volgens mij niet perse. Je kunt het dus ieder moment van de dag gewoon zelf regelen via internet.
Zelf ben ik gister netjes volgens afspraak gebeld door psyq voor een telefonische intake. Nu zal ik binnen een week gebeld worden voor een 'real-life' intake. Spannend!
Biebeltje, hoe is het met de ritalin?
Lolotte, ik vindt het ook heel vervelend als mensen roepen dat ADHD een mode verschijnsel is. Tuurlijk zijn er mensen die roepen dat ze het hebben omdat ze wat druk zijn ed, maar de mensen die het echt hebben weten dat het probleem er is en het juist geen modeverschijnsel is. Ik heb het maar aan weinig mensen verteld dat ik me laat testen. Heb ook al wel te horen gekregen dat het wel een beetje meevalt en iedereen zijn dingen heeft ed.....maar zelf weet ik dat het juist eigenlijk niet meevalt en dat ik voor de buitenwereld altijd de dingen mooier maak.
Wat betreft het in je hoofd hele gesprekken voeren met jezelf en anderen...dat heb ik ook heel erg! Merk trouwens wel dat het wel of niet gebruiken van de anticonceptiepil hier ook invloed op heeft. (bij geen gebruik, veel meer fantaseren ed) En het gebruik van anti-depr. maakt dit fantaseren ook minder. Wel zo rustig, maar ook wel beetje saaier.
Hebben jullie ook dat als je computer traag doet of bijna vast loopt je zooooo giftig kunt worden dat je hem wel uit het raam wilt gooien?
En wat ik nog wil vragen aan mensen die al gediagnostiseerd zijn met AD(H)D: hebben jullie ook de neiging dat als je geen structuur hebt (vakantie o.i.d.) en geen verplichtingen, je dag-nacht ritme heel makkeljk verschuift naar vreselijk laat naar bed gaan en heeeeeeeeeeeeeel laat opstaan?
Karin, hoe is het me jou en je eerste ritalin gegaan?
Ansje, je klinkt helemaal niet saai, dus wat dat betreft zal dat wel meevallen...
(geeft mij weer hoop!)En nog een vraag: Ik wordt altijd verliefd op oudere mensen (niet ALTIJD, maar voel me er wel sterk tot aangetrokken) en andersom vallen zij ook snel op mij. Klinkt stom hoor, maar voel me daar ook altijd zo anders in. Ik heb geen relatie en ga vaak onmogelijke relaties aan. En omdat ik zo vaak op oudere mannen val maakt dit het niet makkelijker. Maar kan het niet anders krijgen. Zij vinden mij vaak heel volwassen voor mijn leeftijd (hoewel ik mijzelf soms juist zo kinderlijk vind, maar goed). Mag ik vragen hoe dit bij jullie zit met verliefd worden enzo?
liefs Maasje
donderdag 20 maart 2008 om 12:52
Anticonceptie: Kan dat probleemloos samen met Ritalin? Dat was ik even vergeten te vragen aan de Psychiater...
Ik voer ook altijd hele gesprekken in mijn hoofd. Soort voorbereiding op iets. meestal komt er uiteindelijk weinig van die gesprekken terecht, maar het gaat wel altijd door. De vreemdste vind ik als ik in gedachten ben, me bedenk: Wat zeg ik nu als iemand vraagt waar ik aan denk? En dan ga ik daar weer een tijdje op door... Heb ook een hele asociatieve geest, zie iets en ga dan aan iets denken waardoor er een hele gedachtetrein komt (van vaak nog verschillende onderwerpen die toch wel weer ergens aan elkaar gelinkt zijn).
Ik ben ronduit allergisch voor trage computers (ga dan op allemaal dingen drukken waardoor hij natuurlijk nog trager wordt). En voor trage mensen... Mijn man kan soms zo traag zijn in een verhaal vertellen (of aan de computer). Hij kan blijkbaar niet een verhaal vertellen en zich ondertussen omkleden voor bed... Dan stopt hij gewoon met zijn verhaal!!!
Als ik niets hoef, doe ik ook helemaal niets en slaap ik het grootste deel van de ochtend. Blijf dan inderdaad vaker hangen 's avonds.
Mijn relatie is 3 jaar ouder en gaat hartstikke goed (gelukkig). Omdat ik dit ook zo wil houden ben ik onder andere op zoek gegaan naar hulp. Kan je daar dus niets over vertellen verder...
En de Ritalin... Ik neem ze in. Maar weet niet of ik er veel van merk eigenlijk. Ben vandaag erg werkontwijkend bezig (vakantie uitzoeken). Zodra mijn manager er niet is verslap ik altijd, dus daar is nog niet echt iets aan veranderd.
Ik voer ook altijd hele gesprekken in mijn hoofd. Soort voorbereiding op iets. meestal komt er uiteindelijk weinig van die gesprekken terecht, maar het gaat wel altijd door. De vreemdste vind ik als ik in gedachten ben, me bedenk: Wat zeg ik nu als iemand vraagt waar ik aan denk? En dan ga ik daar weer een tijdje op door... Heb ook een hele asociatieve geest, zie iets en ga dan aan iets denken waardoor er een hele gedachtetrein komt (van vaak nog verschillende onderwerpen die toch wel weer ergens aan elkaar gelinkt zijn).
Ik ben ronduit allergisch voor trage computers (ga dan op allemaal dingen drukken waardoor hij natuurlijk nog trager wordt). En voor trage mensen... Mijn man kan soms zo traag zijn in een verhaal vertellen (of aan de computer). Hij kan blijkbaar niet een verhaal vertellen en zich ondertussen omkleden voor bed... Dan stopt hij gewoon met zijn verhaal!!!
Als ik niets hoef, doe ik ook helemaal niets en slaap ik het grootste deel van de ochtend. Blijf dan inderdaad vaker hangen 's avonds.
Mijn relatie is 3 jaar ouder en gaat hartstikke goed (gelukkig). Omdat ik dit ook zo wil houden ben ik onder andere op zoek gegaan naar hulp. Kan je daar dus niets over vertellen verder...
En de Ritalin... Ik neem ze in. Maar weet niet of ik er veel van merk eigenlijk. Ben vandaag erg werkontwijkend bezig (vakantie uitzoeken). Zodra mijn manager er niet is verslap ik altijd, dus daar is nog niet echt iets aan veranderd.
donderdag 20 maart 2008 om 15:42
quote:Biebeltje schreef op 20 maart 2008 @ 09:23:
Klein beetje last van hartkloppingen, maar niet heel erg. Wilde gisteren naar bed want was moe, maar was veels te rusteloos. Continu draaien en andere dingen doen. Was toch al rond 10 uur. Ben uiteindelijk maar weer uit bed gegaan en heb vliegtickets geboekt voor mijn vakantie in Juni (3 weken backpacken in China!!!). Om 12 uur weer naar bed, maar uiteindelijk pas tegen 3 uur echt in slaap gevallen.
Voel me gelukkig niet al te moe momenteel.
Ik neem die pillen in om 8, 12 en 16. Alleen zit ik om 8 uur altijd in de metro, maar goed, het moet maar zo.
Om die pil om 8 uur onderweg in te nemen is een flesje water in je tas natuurlijk simpel te regelen, toch? Ik heb dat standaard bij me, aangezien ik om de drie uur slik en nogal uithuizig ben.
Als ik zie hoe laat je je laatste dosis inneemt en wanneer je naar bed gaat zou het weleens kunnen zijn dat je midden in een rebound zit. Logisch dat je niet kunt slapen als je hoofd alweer op hol slaat. Mijn laatste dosis gaat er rond 20 uur in en dan moet ik eigenlijk zorgen dat ik voor 23 uur slaap. Soms lukt dat niet en dan slaap ik inderdaad waardeloos, eigenlijk net als voorheen. Werkt de Ritalin nog dan slaap ik makkelijker in en lekkerder door. Mijn man valt het direct op, want die wordt gek van mijn onrust.
Was gisteren wel behoorlijk scherp moet ik zeggen. Bracht mezelf daardoor wel een paar keer in een situatie waardoor ik moest blozen... Ik werk op een kamer met vrijwel alleen mannen en kan dus ook wel behoorlijk dubbelzinnige opmerkingen maken. Dat ging gisteren zo'n beetje de hele dag door.
Ohhh, bekend! Ik kan ook zo vreselijk uit de hoek komen. Gelukkig hebben daar weinig mensen in mijn omgeving commentaar op. Die "harde/scherpe" humor had ik al wel, maar als ik nu op dreef ben.....X-D
Over twee weekjes evalueren hoe het gaat...
Klein beetje last van hartkloppingen, maar niet heel erg. Wilde gisteren naar bed want was moe, maar was veels te rusteloos. Continu draaien en andere dingen doen. Was toch al rond 10 uur. Ben uiteindelijk maar weer uit bed gegaan en heb vliegtickets geboekt voor mijn vakantie in Juni (3 weken backpacken in China!!!). Om 12 uur weer naar bed, maar uiteindelijk pas tegen 3 uur echt in slaap gevallen.
Voel me gelukkig niet al te moe momenteel.
Ik neem die pillen in om 8, 12 en 16. Alleen zit ik om 8 uur altijd in de metro, maar goed, het moet maar zo.
Om die pil om 8 uur onderweg in te nemen is een flesje water in je tas natuurlijk simpel te regelen, toch? Ik heb dat standaard bij me, aangezien ik om de drie uur slik en nogal uithuizig ben.
Als ik zie hoe laat je je laatste dosis inneemt en wanneer je naar bed gaat zou het weleens kunnen zijn dat je midden in een rebound zit. Logisch dat je niet kunt slapen als je hoofd alweer op hol slaat. Mijn laatste dosis gaat er rond 20 uur in en dan moet ik eigenlijk zorgen dat ik voor 23 uur slaap. Soms lukt dat niet en dan slaap ik inderdaad waardeloos, eigenlijk net als voorheen. Werkt de Ritalin nog dan slaap ik makkelijker in en lekkerder door. Mijn man valt het direct op, want die wordt gek van mijn onrust.
Was gisteren wel behoorlijk scherp moet ik zeggen. Bracht mezelf daardoor wel een paar keer in een situatie waardoor ik moest blozen... Ik werk op een kamer met vrijwel alleen mannen en kan dus ook wel behoorlijk dubbelzinnige opmerkingen maken. Dat ging gisteren zo'n beetje de hele dag door.
Ohhh, bekend! Ik kan ook zo vreselijk uit de hoek komen. Gelukkig hebben daar weinig mensen in mijn omgeving commentaar op. Die "harde/scherpe" humor had ik al wel, maar als ik nu op dreef ben.....X-D
Over twee weekjes evalueren hoe het gaat...
donderdag 20 maart 2008 om 16:05
quote:Mieper schreef op 20 maart 2008 @ 09:26:
Dank voor alle lieve woorden. Ik geloof dat ik nog zelf aan het idee moet wennen dat ik misschien anders in elkaar zit dan anderen... zo vraag ik me nu bv af of niet iedereen dan constant nadenkt, en dan bedoel ik: praten in je hoofd tegen jezelf. Niet hardop, maar wel echt praten. Ik ben er altijd vanuit gegaan dat iedereen op die manier denkt, maar nu begin ik daar wel aan te twijfelen???!!!
Mijn oma deed dat, mijn moeder doet het en ik zei de gek heb het bij vlagen zo erg (gehad) dat ik mijn mobieltje maar in de hand nam en zelfs met zo'n oortje rondliep om maar niet voor gek verklaard te worden. . Soms kon/kan ik het namelijk niet onderdrukken en aangezien ik niet meer achter een kinderwagen loop valt het dus wel op als ik hardop bezig ben. Hele to-do lijstjes opsommend, gesprekken doornemend, de hele rambam komt voorbij. Ergste is als ik ergens boos of verontwaardigd over ben, dan is het moeilijker te onderdrukken. Hoe drukker in mijn hoofd, hoe meer kans dat het eruit floept.
Begint de weg naar onderzoek perse bij de huisarts? Of kun je ook anders beginnen??? Weet niet of ik het bij onze huisarts wel zie zitten. Voorbeeldje: omdat ik altijd zo moe ben en ooit een pfeiffer niet heb herkend, dus totaal verwaarloosd heb, zei ik tegen de HA dat dat misschien heeft geleid tot chronische vermoeidheid. Het antwoord was: Nou, daar geloof ik niet in, en als je al chronische vermoeidheid hebt, dan is het enige wat je kunt doen aanpassen, dus tja....
Je snapt misschien dat ik niet sta te springen om daar nu met deze vraag aan te komen. Kan ik ergens anders zonder doorverwijzing van de HA mijn route beginnen???
Volgens mij heb je een verwijzing van je HA nodig. Bij PsyQ wordt daar in ieder geval om gevraagd. Als je je onzeker voelt bij je HA kun je misschien iemand meenemen als je dit gaat bespreken. Liefst iemand die je lang kent, de verschijnselen kan beschrijven en kan beamen dat dit al langer zo is.
Tja, en of ik eventueel coaching of medicijnen zou willen? Moeilijk hoor. Op zich denk ik dat als ik weet waarom het is zoals het is, ik al een stuk meer vrede zal hebben met het feit dat die stapels er liggen en ik het huishouden niet echt bij kan houden. Dus dan zou alleen een diagnose ook okee zijn. Aan de andere kant, wat meer geduld tegenover mijn kind zou ook wel lekker zijn. Nu grijp ik als het me te veel word allemaal en ik super ongeduldig ben naar de valeriaan.... of het helpt? geen idee.
Kun je dit aankaarten bij de hulpverlener van je kind? Zelf gaan mijn man en ik binnenkort een ADHDoudercursus volgen om met mijn donderstenen om te gaan. Als ouder zonder ADHD valt het soms al niet mee, maar met maakt het er niet gemakkelijker op. En zo krijgt mijn man, die zich tot nu toe wat op de vlakte houdt, ook meer inzicht in wat het nu eigenlijk inhoud.
Als jij er verder vrede mee hebt om tussen stapels en dozen te leven is dat natuurlijk niet echt een probleem. Risico is wel dat je kind ook minder zal leren opruimen en inzicht krijgt hoe je dat aanpakt. Zelf zag ik dat nooit als een probleem, mijn moeder was net zo. Maar nu ik zelf mijn huishouden niet kan doen en er vier rommelkonten bij heb had ik het toch wel graag anders gehad. Dit is geen verwijt, geen slinkse manier om je aan te sporen, maar puur eigen ondervinding.
Heb je het vaak/vaker nodig om naar de valeriaan te grijpen? Dat vind ik toch wel een belangrijk punt. Het kan de bedoeling niet zijn dat je de dingen straks niet meer zonder aan kunt. En dat zou ik ook zeker gebruiken bij de HA als ik jou was.Mieper
Dank voor alle lieve woorden. Ik geloof dat ik nog zelf aan het idee moet wennen dat ik misschien anders in elkaar zit dan anderen... zo vraag ik me nu bv af of niet iedereen dan constant nadenkt, en dan bedoel ik: praten in je hoofd tegen jezelf. Niet hardop, maar wel echt praten. Ik ben er altijd vanuit gegaan dat iedereen op die manier denkt, maar nu begin ik daar wel aan te twijfelen???!!!
Mijn oma deed dat, mijn moeder doet het en ik zei de gek heb het bij vlagen zo erg (gehad) dat ik mijn mobieltje maar in de hand nam en zelfs met zo'n oortje rondliep om maar niet voor gek verklaard te worden. . Soms kon/kan ik het namelijk niet onderdrukken en aangezien ik niet meer achter een kinderwagen loop valt het dus wel op als ik hardop bezig ben. Hele to-do lijstjes opsommend, gesprekken doornemend, de hele rambam komt voorbij. Ergste is als ik ergens boos of verontwaardigd over ben, dan is het moeilijker te onderdrukken. Hoe drukker in mijn hoofd, hoe meer kans dat het eruit floept.
Begint de weg naar onderzoek perse bij de huisarts? Of kun je ook anders beginnen??? Weet niet of ik het bij onze huisarts wel zie zitten. Voorbeeldje: omdat ik altijd zo moe ben en ooit een pfeiffer niet heb herkend, dus totaal verwaarloosd heb, zei ik tegen de HA dat dat misschien heeft geleid tot chronische vermoeidheid. Het antwoord was: Nou, daar geloof ik niet in, en als je al chronische vermoeidheid hebt, dan is het enige wat je kunt doen aanpassen, dus tja....
Je snapt misschien dat ik niet sta te springen om daar nu met deze vraag aan te komen. Kan ik ergens anders zonder doorverwijzing van de HA mijn route beginnen???
Volgens mij heb je een verwijzing van je HA nodig. Bij PsyQ wordt daar in ieder geval om gevraagd. Als je je onzeker voelt bij je HA kun je misschien iemand meenemen als je dit gaat bespreken. Liefst iemand die je lang kent, de verschijnselen kan beschrijven en kan beamen dat dit al langer zo is.
Tja, en of ik eventueel coaching of medicijnen zou willen? Moeilijk hoor. Op zich denk ik dat als ik weet waarom het is zoals het is, ik al een stuk meer vrede zal hebben met het feit dat die stapels er liggen en ik het huishouden niet echt bij kan houden. Dus dan zou alleen een diagnose ook okee zijn. Aan de andere kant, wat meer geduld tegenover mijn kind zou ook wel lekker zijn. Nu grijp ik als het me te veel word allemaal en ik super ongeduldig ben naar de valeriaan.... of het helpt? geen idee.
Kun je dit aankaarten bij de hulpverlener van je kind? Zelf gaan mijn man en ik binnenkort een ADHDoudercursus volgen om met mijn donderstenen om te gaan. Als ouder zonder ADHD valt het soms al niet mee, maar met maakt het er niet gemakkelijker op. En zo krijgt mijn man, die zich tot nu toe wat op de vlakte houdt, ook meer inzicht in wat het nu eigenlijk inhoud.
Als jij er verder vrede mee hebt om tussen stapels en dozen te leven is dat natuurlijk niet echt een probleem. Risico is wel dat je kind ook minder zal leren opruimen en inzicht krijgt hoe je dat aanpakt. Zelf zag ik dat nooit als een probleem, mijn moeder was net zo. Maar nu ik zelf mijn huishouden niet kan doen en er vier rommelkonten bij heb had ik het toch wel graag anders gehad. Dit is geen verwijt, geen slinkse manier om je aan te sporen, maar puur eigen ondervinding.
Heb je het vaak/vaker nodig om naar de valeriaan te grijpen? Dat vind ik toch wel een belangrijk punt. Het kan de bedoeling niet zijn dat je de dingen straks niet meer zonder aan kunt. En dat zou ik ook zeker gebruiken bij de HA als ik jou was.Mieper
donderdag 20 maart 2008 om 21:05
biebeltje, ik dacht precies hetzelfde als lolotte, als je om 16 u de laatste neemt kun je 's avonds bij het slapen gaan net in de rebound zitten en daar kun je heel onrustig van worden... slapen kan je dan wel vergeten (in mijn geval dan). Daarom neem ik altijd rond half 7 nog een halfje en als ik dan rond 22u ga slapen gaat dat goed, maar soms ook niet en daarom heb ik ook melatonine. Dat is geen slaapmiddel, maar een lichaamseigen stofje wat de slaap opwekt en daarom dus niet verslavend, maar helpt wel bij inslapen (niet voor het doorslapen). Mijn psychiater heeft ze in een dosis van 5 mg. voorgeschreven en ik neem ze ook alleen als ik het idee heb niet te kunnen slapen, zo'n 2 a 3 keer per week. Misschien een tip als je er last van blijft houden?
En tja, of het werkt en of je er baat bij hebt kun je pas na een paar weken zeggen als je de effecten echt merkt.. tenminste zo was het bij mij.
Succes!
En tja, of het werkt en of je er baat bij hebt kun je pas na een paar weken zeggen als je de effecten echt merkt.. tenminste zo was het bij mij.
Succes!
donderdag 20 maart 2008 om 21:17
Mieper, tja ik kan niet voor jou spreken.. maar het feit dat ik veel meer rust in mijn hoofd heb, beter kan concentreren en meer geduld heb... nou dan ben ik wel blij met de pillen, ook al roepen mensen dat het chemische troep is wat je in je lijf stopt..
En de doorverwijzing.. tja ik weet het niet zeker, maar dacht dat alleen een ha die kan geven (ivm verzekering). En als jij het graag wilt onderzoeken, wie is de ha dan om dat te weigeren? En niet geschoten is altijd mis toch? Daarbij.. het feit dat je kind het heeft maakt de kans dat jij het hebt natuurlijk veel groter (geloof dat de erfelijkheid rond de 50% ligt).. dus lijkt me een goede reden om doorverwezen te worden hoor!
Succes ook!
En de doorverwijzing.. tja ik weet het niet zeker, maar dacht dat alleen een ha die kan geven (ivm verzekering). En als jij het graag wilt onderzoeken, wie is de ha dan om dat te weigeren? En niet geschoten is altijd mis toch? Daarbij.. het feit dat je kind het heeft maakt de kans dat jij het hebt natuurlijk veel groter (geloof dat de erfelijkheid rond de 50% ligt).. dus lijkt me een goede reden om doorverwezen te worden hoor!
Succes ook!
donderdag 20 maart 2008 om 21:22
oohja dat constante nadenken.. heel herkenbaar! Hele gesprekken kan ik voeren met mezelf in mijn hoofd. Ik had het een keer met een collega over en die zei: och ik zet mijn gedachten soms gewoon even stop en dan denk ik er niet meer aan.. HUH???? dacht ik toen... hoe doe je zoiets??? Lijkt me geweldig hahahaa.. maar ja typisch adhd om dat dus niet te kunnen hihi.. en tja, toch weer die ritalin die er wel voor zorgt dat het stukken minder is, in elk geval gestructureerder.. en dat is wel rustiger hoor.. en dat straal ik vervolgens ook weer uit, dus iedereen blij
donderdag 20 maart 2008 om 21:32
hahaha 3 berichtjes later (tja anders begreep ik het zelf allemaal niet meer wat ik wilde zeggen hihih)..
Maasje, binnenkort dus een 'echte' intake.. spannend hoor, dus ik hoop voor je dat ze snel bellen!
En ach dat modeverschijnsel... tja dat roepen mensen makkelijk en ook dat het wel meevalt en dat ze sommige dingen ook heus wel hebben.. ja hahaha, maar dan mogen ze wel een dagje mijn hersenspinsels lenen, weet ik zeker dat ze ervan terugkomen! Ik zeg dus dan: tja, maar wordt het niet anders als je het altijd hebt? En ook nog x,y,z,.. erbij?
Dan zijn ze wel stil hoor!
en verliefd worden op oudere mannen? nee geen last van! Maar ja, ook al 4 jaar vrijgezel dus misschien beetje kwijt waar ik eigenlijk op val hahaha..
nou ik ga nu lekker tv kijken.. te lang voor de computer en dan meteen gaan slapen werkt bij mij ook niet bevordelijk..
Maasje, binnenkort dus een 'echte' intake.. spannend hoor, dus ik hoop voor je dat ze snel bellen!
En ach dat modeverschijnsel... tja dat roepen mensen makkelijk en ook dat het wel meevalt en dat ze sommige dingen ook heus wel hebben.. ja hahaha, maar dan mogen ze wel een dagje mijn hersenspinsels lenen, weet ik zeker dat ze ervan terugkomen! Ik zeg dus dan: tja, maar wordt het niet anders als je het altijd hebt? En ook nog x,y,z,.. erbij?
Dan zijn ze wel stil hoor!
en verliefd worden op oudere mannen? nee geen last van! Maar ja, ook al 4 jaar vrijgezel dus misschien beetje kwijt waar ik eigenlijk op val hahaha..
nou ik ga nu lekker tv kijken.. te lang voor de computer en dan meteen gaan slapen werkt bij mij ook niet bevordelijk..
donderdag 20 maart 2008 om 21:38
Hallo meiden,
Ik heb heel erg zitten twijfelen of ik hier wat wilde/durfde schrijven en na een paar keer wegklikken van het scherm toch maar gedaan.
Ik herken zoveel dingen in de punten die onder ADD genoemd worden dat het gewoon eng is.
Ik had ooit wel een ADHD online test gedaan, maar omdat ik de hyperactiviteit niet herkende heb ik het altijd laten liggen. En ook omdat ik gewoon bang ben voor zo'n diagnose, voor de stempel die je krijgt.
Ik snap ook wel iedereen wel herkenning in deze online testen zal vinden, maar ik weet stiekem in mijn achterhoofd echt wel weet dat ik trekjes vertoon van AD(H)D.
Ik weet van mezelf dat ik echt niet aan de medicijnen hiervoor zal gaan (want ik ga echt niet naar een huisarts), want ik functioneer nog gewoon en ik ben bang dat ik een ander mens wordt hierdoor.
Maar aan de andere kant lijkt die rust me zooo heerlijk...
Ik heb heel erg zitten twijfelen of ik hier wat wilde/durfde schrijven en na een paar keer wegklikken van het scherm toch maar gedaan.
Ik herken zoveel dingen in de punten die onder ADD genoemd worden dat het gewoon eng is.
Ik had ooit wel een ADHD online test gedaan, maar omdat ik de hyperactiviteit niet herkende heb ik het altijd laten liggen. En ook omdat ik gewoon bang ben voor zo'n diagnose, voor de stempel die je krijgt.
Ik snap ook wel iedereen wel herkenning in deze online testen zal vinden, maar ik weet stiekem in mijn achterhoofd echt wel weet dat ik trekjes vertoon van AD(H)D.
Ik weet van mezelf dat ik echt niet aan de medicijnen hiervoor zal gaan (want ik ga echt niet naar een huisarts), want ik functioneer nog gewoon en ik ben bang dat ik een ander mens wordt hierdoor.
Maar aan de andere kant lijkt die rust me zooo heerlijk...
donderdag 20 maart 2008 om 21:40
Ik heb nog amper gereageerd hier. Maar ik moet ff zeggen dat ik dat ook heb, dat vooruit denken.....Ik word er soms echt moe en gek van :S...Dan denk ik dat ik denk enzo en dan wil ik er mee stoppen, maar dat lukt dan weer niet.....
Hebben jullie dat ook dat jullie soms maar de helft vertellen/zeggen tegen iemand, waardoor het heel vaag word? En dat dat vaak kan komen, door dat je vooruit denkt of omdat je impulsief iets zegt? Omdat je iets bedenkt en het dan opeens verrteld, maar dan midden in een gedachte?
Lekker vaag geschreven....!!! Sorry....
Hebben jullie dat ook dat jullie soms maar de helft vertellen/zeggen tegen iemand, waardoor het heel vaag word? En dat dat vaak kan komen, door dat je vooruit denkt of omdat je impulsief iets zegt? Omdat je iets bedenkt en het dan opeens verrteld, maar dan midden in een gedachte?
Lekker vaag geschreven....!!! Sorry....
donderdag 20 maart 2008 om 21:42
quote:ansje25 schreef op 20 maart 2008 @ 21:32:
nou ik ga nu lekker tv kijken.. te lang voor de computer en dan meteen gaan slapen werkt bij mij ook niet bevordelijk.. Dat heb ik ook ja, dat ik niet gelijk na bed moet gaan als ik net heb gecomputerd......maar goed vaak genoeg gebeurd het wel.....haha...
nou ik ga nu lekker tv kijken.. te lang voor de computer en dan meteen gaan slapen werkt bij mij ook niet bevordelijk.. Dat heb ik ook ja, dat ik niet gelijk na bed moet gaan als ik net heb gecomputerd......maar goed vaak genoeg gebeurd het wel.....haha...
donderdag 20 maart 2008 om 21:44
quote:MMR schreef op 20 maart 2008 @ 21:40:
Ik heb nog amper gereageerd hier. Maar ik moet ff zeggen dat ik dat ook heb, dat vooruit denken.....Ik word er soms echt moe en gek van :S...Dan denk ik dat ik denk enzo en dan wil ik er mee stoppen, maar dat lukt dan weer niet.....
Hebben jullie dat ook dat jullie soms maar de helft vertellen/zeggen tegen iemand, waardoor het heel vaag word? En dat dat vaak kan komen, door dat je vooruit denkt of omdat je impulsief iets zegt? Omdat je iets bedenkt en het dan opeens verrteld, maar dan midden in een gedachte?
Lekker vaag geschreven....!!! Sorry....
Haha misschien vaag, maar ik snap precies wat je bedoeld
Ik ben 'aan t leren' met de tv aan, met dit forum aan en ik heb in de afgelopen anderhalf uur al zeker 6 pagina's gelezen
Ik heb nog amper gereageerd hier. Maar ik moet ff zeggen dat ik dat ook heb, dat vooruit denken.....Ik word er soms echt moe en gek van :S...Dan denk ik dat ik denk enzo en dan wil ik er mee stoppen, maar dat lukt dan weer niet.....
Hebben jullie dat ook dat jullie soms maar de helft vertellen/zeggen tegen iemand, waardoor het heel vaag word? En dat dat vaak kan komen, door dat je vooruit denkt of omdat je impulsief iets zegt? Omdat je iets bedenkt en het dan opeens verrteld, maar dan midden in een gedachte?
Lekker vaag geschreven....!!! Sorry....
Haha misschien vaag, maar ik snap precies wat je bedoeld
Ik ben 'aan t leren' met de tv aan, met dit forum aan en ik heb in de afgelopen anderhalf uur al zeker 6 pagina's gelezen
donderdag 20 maart 2008 om 21:51
@Mirjam:
Ook wel herkenbaar.....10 dingen tegelijk willen doen, ff dit ff dat.......
Fijn btw dat je het snapte
Schrijven jullie ook in een dagboek oid? Ik wel. Alleen loop ik erg achter, maar wil de afgelopen +/- 2 weken wel op schrijven, ook erg irri....Want daardoor kom je niet toe aan wat er nu speelt....Wat je voelt ed......Zoiezo heb ik daar moeite mee, om mijn gevoelens op papier te zetten, want dat vind ik erg confronterend.
Ook wel herkenbaar.....10 dingen tegelijk willen doen, ff dit ff dat.......
Fijn btw dat je het snapte
Schrijven jullie ook in een dagboek oid? Ik wel. Alleen loop ik erg achter, maar wil de afgelopen +/- 2 weken wel op schrijven, ook erg irri....Want daardoor kom je niet toe aan wat er nu speelt....Wat je voelt ed......Zoiezo heb ik daar moeite mee, om mijn gevoelens op papier te zetten, want dat vind ik erg confronterend.
donderdag 20 maart 2008 om 21:54
quote:MMR schreef op 20 maart 2008 @ 21:51:
@Mirjam:
Ook wel herkenbaar.....10 dingen tegelijk willen doen, ff dit ff dat.......
Fijn btw dat je het snapte
Schrijven jullie ook in een dagboek oid? Ik wel. Alleen loop ik erg achter, maar wil de afgelopen +/- 2 weken wel op schrijven, ook erg irri....Want daardoor kom je niet toe aan wat er nu speelt....Wat je voelt ed......Zoiezo heb ik daar moeite mee, om mijn gevoelens op papier te zetten, want dat vind ik erg confronterend.
Ik ben al meerdere keren aan dagboeken enzo begonnen, maar ik stop daar altijd vrij snel weer mee. Ik begin met dagelijks schrijven, maar al snel ben ik t gewoon zat.
Ik vind t altijd leuk om een weblog bij te houden en op t forum mee te schrijven, maar heb altijd mooie verhalen in mijn hoofd, maar die krijg ik niet echt duidelijk getypt, zodat mijn verhaal totaal aan iedereen voorbij gaat
@Mirjam:
Ook wel herkenbaar.....10 dingen tegelijk willen doen, ff dit ff dat.......
Fijn btw dat je het snapte
Schrijven jullie ook in een dagboek oid? Ik wel. Alleen loop ik erg achter, maar wil de afgelopen +/- 2 weken wel op schrijven, ook erg irri....Want daardoor kom je niet toe aan wat er nu speelt....Wat je voelt ed......Zoiezo heb ik daar moeite mee, om mijn gevoelens op papier te zetten, want dat vind ik erg confronterend.
Ik ben al meerdere keren aan dagboeken enzo begonnen, maar ik stop daar altijd vrij snel weer mee. Ik begin met dagelijks schrijven, maar al snel ben ik t gewoon zat.
Ik vind t altijd leuk om een weblog bij te houden en op t forum mee te schrijven, maar heb altijd mooie verhalen in mijn hoofd, maar die krijg ik niet echt duidelijk getypt, zodat mijn verhaal totaal aan iedereen voorbij gaat
donderdag 20 maart 2008 om 22:07
Goed idd dat je er over begint Mirjam. Mag ik vragen wat voor opmerking dat was, van je vriend?
Het kan goed zijn dat je AD(H)D hebt......Ik kan me voorstellen dat het confronterend kan zijn als je gediagnostiseerd word en dan blijkt dat je AD(H)D hebt.
Maar in feiten is het maar een naam....Zeg ik nu heel makkelijk hoor, maar ik baal er soms ook erg van...Vooral als ik niet lekker in me vel zit...Maar het kan je rust geven, als je weet dat je het hebt...je kan medicijnen slikken of dingen anders aanpakken.....
Ik heb het gehoord toen ik 17 was, ben nu 20, ik schrok, had het totaal niet verwacht, vooral omdat mijn ex buurjongen ADHD heeft en dat toen in mijn ogen heel erg had/heeft...maar er zijn natuurlijk verschillende gradaties van AD(H)D......
Ik wil voor mijn gevoel nog zo veel meer vertellen/zeggen, maar ik weet niet goed wat
Ik zit niet lekker in mijn vel, twijfel aan mezelf, baal van mezelf. Dat ik steeds maar overal op reageer, ik wil dat niet en toch gebeurd het..Zinloze reacties in mijn ogen, maar voor de persoon misschien niet, maar ik zit er mee....Voel me gewoon onzeker........Maandag naar familie, gezellig, leuk enz. Maar ergens zie ik er tegen op....
Ik heb soms ook het idee dat mensen mij niet nemen zoals ik ben, maar aan de andere kant, is het ook dat ik mezelf niet altijd neem zoals ik ben, mezelf accepteer en daardoor denk dat mensen mij ook niet leuk vinden, of zich soms ergeren, maar eigenlijk doe ik dat meer aan mezelf......GRRR......Ik weet ook wel dat ik ben zoals ik ben, uniek en goed enz, maar soms is dat moeilijk te accepteren....
Het kan goed zijn dat je AD(H)D hebt......Ik kan me voorstellen dat het confronterend kan zijn als je gediagnostiseerd word en dan blijkt dat je AD(H)D hebt.
Maar in feiten is het maar een naam....Zeg ik nu heel makkelijk hoor, maar ik baal er soms ook erg van...Vooral als ik niet lekker in me vel zit...Maar het kan je rust geven, als je weet dat je het hebt...je kan medicijnen slikken of dingen anders aanpakken.....
Ik heb het gehoord toen ik 17 was, ben nu 20, ik schrok, had het totaal niet verwacht, vooral omdat mijn ex buurjongen ADHD heeft en dat toen in mijn ogen heel erg had/heeft...maar er zijn natuurlijk verschillende gradaties van AD(H)D......
Ik wil voor mijn gevoel nog zo veel meer vertellen/zeggen, maar ik weet niet goed wat
Ik zit niet lekker in mijn vel, twijfel aan mezelf, baal van mezelf. Dat ik steeds maar overal op reageer, ik wil dat niet en toch gebeurd het..Zinloze reacties in mijn ogen, maar voor de persoon misschien niet, maar ik zit er mee....Voel me gewoon onzeker........Maandag naar familie, gezellig, leuk enz. Maar ergens zie ik er tegen op....
Ik heb soms ook het idee dat mensen mij niet nemen zoals ik ben, maar aan de andere kant, is het ook dat ik mezelf niet altijd neem zoals ik ben, mezelf accepteer en daardoor denk dat mensen mij ook niet leuk vinden, of zich soms ergeren, maar eigenlijk doe ik dat meer aan mezelf......GRRR......Ik weet ook wel dat ik ben zoals ik ben, uniek en goed enz, maar soms is dat moeilijk te accepteren....
donderdag 20 maart 2008 om 22:25
quote:MMR schreef op 20 maart 2008 @ 22:07:
Goed idd dat je er over begint Mirjam. Mag ik vragen wat voor opmerking dat was, van je vriend?
Het kan goed zijn dat je AD(H)D hebt......Ik kan me voorstellen dat het confronterend kan zijn als je gediagnostiseerd word en dan blijkt dat je AD(H)D hebt.
Maar in feiten is het maar een naam....Zeg ik nu heel makkelijk hoor, maar ik baal er soms ook erg van...Vooral als ik niet lekker in me vel zit...Maar het kan je rust geven, als je weet dat je het hebt...je kan medicijnen slikken of dingen anders aanpakken.....
Ik heb het gehoord toen ik 17 was, ben nu 20, ik schrok, had het totaal niet verwacht, vooral omdat mijn ex buurjongen ADHD heeft en dat toen in mijn ogen heel erg had/heeft...maar er zijn natuurlijk verschillende gradaties van AD(H)D......
Ik wil voor mijn gevoel nog zo veel meer vertellen/zeggen, maar ik weet niet goed wat
Ik zit niet lekker in mijn vel, twijfel aan mezelf, baal van mezelf. Dat ik steeds maar overal op reageer, ik wil dat niet en toch gebeurd het..Zinloze reacties in mijn ogen, maar voor de persoon misschien niet, maar ik zit er mee....Voel me gewoon onzeker........Maandag naar familie, gezellig, leuk enz. Maar ergens zie ik er tegen op....
Ik heb soms ook het idee dat mensen mij niet nemen zoals ik ben, maar aan de andere kant, is het ook dat ik mezelf niet altijd neem zoals ik ben, mezelf accepteer en daardoor denk dat mensen mij ook niet leuk vinden, of zich soms ergeren, maar eigenlijk doe ik dat meer aan mezelf......GRRR......Ik weet ook wel dat ik ben zoals ik ben, uniek en goed enz, maar soms is dat moeilijk te accepteren....
Al je twijfels enz die je beschrijft, t is alsof ik t zelf had kunnen schrijven.
Ik was gister heel onrustig in mijn hoofd, ik heb nog wel eens gevoel dat ik even rondje wil rennen ofzo en ik zat gewoon beetje raar te doen op de bank. Toen maakte hij een opmerking dat ik eens normaal moest doen.
Omdat ik weet van mezelf dat ik nogal chaotisch ben probeer ik alles meer in banen te leiden dmv overzichtjes. To Do lijstjes, schoonmaakoverzichten. Mijn agenda probeer ik echt heel strak bij te houden.. Probleem is alleen dat ik mijn To Do lijstjes altijd kwijt raak, want ik leg ze overal en nergens neer.. Als ik veel drukte in mijn hoofd heb leg ik ook altijd een kladblok naast bed neer om dingen op te schrijven, anders val ik echt niet in slaap.
Maar of ik nou wel of niet een diagnose zou krijgen maakt me eigenlijk weinig uit, ik wil niet dat het een excuus wordt voor mijn gedrag. Daarom probeer ik structuur aan te brengen, ik merk dat ik dat heel erg nodig heb.
MMR, slik jij medicijnen dan?
Goed idd dat je er over begint Mirjam. Mag ik vragen wat voor opmerking dat was, van je vriend?
Het kan goed zijn dat je AD(H)D hebt......Ik kan me voorstellen dat het confronterend kan zijn als je gediagnostiseerd word en dan blijkt dat je AD(H)D hebt.
Maar in feiten is het maar een naam....Zeg ik nu heel makkelijk hoor, maar ik baal er soms ook erg van...Vooral als ik niet lekker in me vel zit...Maar het kan je rust geven, als je weet dat je het hebt...je kan medicijnen slikken of dingen anders aanpakken.....
Ik heb het gehoord toen ik 17 was, ben nu 20, ik schrok, had het totaal niet verwacht, vooral omdat mijn ex buurjongen ADHD heeft en dat toen in mijn ogen heel erg had/heeft...maar er zijn natuurlijk verschillende gradaties van AD(H)D......
Ik wil voor mijn gevoel nog zo veel meer vertellen/zeggen, maar ik weet niet goed wat
Ik zit niet lekker in mijn vel, twijfel aan mezelf, baal van mezelf. Dat ik steeds maar overal op reageer, ik wil dat niet en toch gebeurd het..Zinloze reacties in mijn ogen, maar voor de persoon misschien niet, maar ik zit er mee....Voel me gewoon onzeker........Maandag naar familie, gezellig, leuk enz. Maar ergens zie ik er tegen op....
Ik heb soms ook het idee dat mensen mij niet nemen zoals ik ben, maar aan de andere kant, is het ook dat ik mezelf niet altijd neem zoals ik ben, mezelf accepteer en daardoor denk dat mensen mij ook niet leuk vinden, of zich soms ergeren, maar eigenlijk doe ik dat meer aan mezelf......GRRR......Ik weet ook wel dat ik ben zoals ik ben, uniek en goed enz, maar soms is dat moeilijk te accepteren....
Al je twijfels enz die je beschrijft, t is alsof ik t zelf had kunnen schrijven.
Ik was gister heel onrustig in mijn hoofd, ik heb nog wel eens gevoel dat ik even rondje wil rennen ofzo en ik zat gewoon beetje raar te doen op de bank. Toen maakte hij een opmerking dat ik eens normaal moest doen.
Omdat ik weet van mezelf dat ik nogal chaotisch ben probeer ik alles meer in banen te leiden dmv overzichtjes. To Do lijstjes, schoonmaakoverzichten. Mijn agenda probeer ik echt heel strak bij te houden.. Probleem is alleen dat ik mijn To Do lijstjes altijd kwijt raak, want ik leg ze overal en nergens neer.. Als ik veel drukte in mijn hoofd heb leg ik ook altijd een kladblok naast bed neer om dingen op te schrijven, anders val ik echt niet in slaap.
Maar of ik nou wel of niet een diagnose zou krijgen maakt me eigenlijk weinig uit, ik wil niet dat het een excuus wordt voor mijn gedrag. Daarom probeer ik structuur aan te brengen, ik merk dat ik dat heel erg nodig heb.
MMR, slik jij medicijnen dan?
vrijdag 21 maart 2008 om 13:32
Ok, ik ga even proberen te reageren zonder iets te vergeten:
Ansje, ik houd me nu nog maar even aan wat de psychiater hefet gezegd. Dan mag hij over twee weekjes wel gaan kijken hoe het beter kan. Dus ik hou het nog wel even vol zo met dat moeilijk inslapen, vooral omdat ik in de ochtend gelukkig niet al te moe ben (in tegenstelling tot voordat ik aan de Ritalin gign, toen was ik continu moe, maar sliep dan wel weer goed in).
Mirjam, je kunt best hulp zoeken en eventueel voor een diagnose gaan. Dat wil helemaal niet zeggen dat je dan ook aan de medicijnen moet gaan, dat is je eigen keus. Je kunt ook kijken of er bepaalde coachingsprogramma's zijn die voor jou van nut zijn.
Ik heb/had mijn leven ook prima op orde. Alles ging eigenlijk best goed. Maar het kostte me wel heel erg veel energie en ik was bang dat door mijn soms toch wel irrationele en onverantwoorde gedrag ik mijn mooie leventje in gevaar zou brengen. Daarom ben ik op zoek gegaan naar hulp, om te voorkomen dat ik mijn mooie leventje zelf kapot maak.
MMR, ik herken het helemaal. Ik vertel inderdaad vaak maar de helft. Voor mij is het dan helemaal duidelijk, maar een anders snapt er dan niets van. Ik spring heel erg van de hak op de tak. Begin aan een zin en ben halverwege alweer vergeten hoe ik hem ook al weer af wilde maken omdat ik ondertussen in mijn hoofd alweer een heel stuk verder ben. Ik kan ook heel goed het ergens over hebben. Over gaan op een volgend onderwerp. En dan ineens nog even een opmerking maken met betrekking tot het vorige onderwerp. Voor mij heel logisch, maar voor de meeste mensen komt het ineens uit de lucht vallen en dan zitten ze je raar aan te kijken. Gelukkig heb ik een collega die mijn hersenkronkels wel kan volgen (en ik die van hem. Hij vertoont ook wel aardig wat ADHD gedrag).
Ik heb dan ook heel veel moeite om naar andere mensen te luisteren. Het gaat me vaak te langzaam. Of ik weet al waar ze met hun verhaal naar toe willen (maak dan ook vaak het punt af), maar dan moeten ze toch nog het hele verhaal vertellen... GRRR..... Mensen moeten gewoon doorpraten, niet zo treuzelen. Met een beetje pech dwaal ik geestelijk dan ook echt helemaal af, tune ik uit (ook wel mijn stand-by modus. Die pas ik heel vaak toe als ik bij familie of vrienden van mijn man ben wanneer ze continu een vreemde taal spreken). Bij presentaties of cursussen kan dat best vervelend zijn, dan dwalen mijn gedachten af en hoor ik ook echt niet meer wat iemand zegt.
Ik doe niet aan een dagboek, ooit eens geprobeerd, maar daar haak ik gelijk weer mee af.
MMR, ik herken ook wat je schrijft in je voorgaande bericht. Ik ben momenteel zo automatisch bezig met sociaal wenselijk gedrag te vertonen... Me zo neer te zetten zoals ik denk dat andere mensen mij (willen) zien... Ik weet niet eens wie ik zelf eigenlijk ben of wat ik zelf eigenlijk wil. En het vreet energie!!! Waar het vandaan komt? Vanaf de basischool al... Volgens mijn moeder had ik altijd heel veel vriendinnetjes. Tot groep 3 of 4 ofzo, toen hield het ineens op. Ik kan me heel goed herinneren dat ik me altijd het 5e wiel aan de wagen vond, wel getolereerd, maar niet echt geaccepteerd, alsof iedereen achter mijn rug om over me praatte...
gecombineerd met toch altijd hoge punten halen en de beste rapporten mee naar huis krijgen... Geen wonder dat ik nu met een sociale fobie rond loop... Mijn zelfvertrouwen ligt op de zeebodem!!!
Vandaag wel lekker het hele huis opgeruimd (doe ik normaal dus echt alleen als m'n man me al een paar weken achter de broek zit).
(En het sneeuwt weer!!!!! behoorlijk serieus ook zeg!)
Ansje, ik houd me nu nog maar even aan wat de psychiater hefet gezegd. Dan mag hij over twee weekjes wel gaan kijken hoe het beter kan. Dus ik hou het nog wel even vol zo met dat moeilijk inslapen, vooral omdat ik in de ochtend gelukkig niet al te moe ben (in tegenstelling tot voordat ik aan de Ritalin gign, toen was ik continu moe, maar sliep dan wel weer goed in).
Mirjam, je kunt best hulp zoeken en eventueel voor een diagnose gaan. Dat wil helemaal niet zeggen dat je dan ook aan de medicijnen moet gaan, dat is je eigen keus. Je kunt ook kijken of er bepaalde coachingsprogramma's zijn die voor jou van nut zijn.
Ik heb/had mijn leven ook prima op orde. Alles ging eigenlijk best goed. Maar het kostte me wel heel erg veel energie en ik was bang dat door mijn soms toch wel irrationele en onverantwoorde gedrag ik mijn mooie leventje in gevaar zou brengen. Daarom ben ik op zoek gegaan naar hulp, om te voorkomen dat ik mijn mooie leventje zelf kapot maak.
MMR, ik herken het helemaal. Ik vertel inderdaad vaak maar de helft. Voor mij is het dan helemaal duidelijk, maar een anders snapt er dan niets van. Ik spring heel erg van de hak op de tak. Begin aan een zin en ben halverwege alweer vergeten hoe ik hem ook al weer af wilde maken omdat ik ondertussen in mijn hoofd alweer een heel stuk verder ben. Ik kan ook heel goed het ergens over hebben. Over gaan op een volgend onderwerp. En dan ineens nog even een opmerking maken met betrekking tot het vorige onderwerp. Voor mij heel logisch, maar voor de meeste mensen komt het ineens uit de lucht vallen en dan zitten ze je raar aan te kijken. Gelukkig heb ik een collega die mijn hersenkronkels wel kan volgen (en ik die van hem. Hij vertoont ook wel aardig wat ADHD gedrag).
Ik heb dan ook heel veel moeite om naar andere mensen te luisteren. Het gaat me vaak te langzaam. Of ik weet al waar ze met hun verhaal naar toe willen (maak dan ook vaak het punt af), maar dan moeten ze toch nog het hele verhaal vertellen... GRRR..... Mensen moeten gewoon doorpraten, niet zo treuzelen. Met een beetje pech dwaal ik geestelijk dan ook echt helemaal af, tune ik uit (ook wel mijn stand-by modus. Die pas ik heel vaak toe als ik bij familie of vrienden van mijn man ben wanneer ze continu een vreemde taal spreken). Bij presentaties of cursussen kan dat best vervelend zijn, dan dwalen mijn gedachten af en hoor ik ook echt niet meer wat iemand zegt.
Ik doe niet aan een dagboek, ooit eens geprobeerd, maar daar haak ik gelijk weer mee af.
MMR, ik herken ook wat je schrijft in je voorgaande bericht. Ik ben momenteel zo automatisch bezig met sociaal wenselijk gedrag te vertonen... Me zo neer te zetten zoals ik denk dat andere mensen mij (willen) zien... Ik weet niet eens wie ik zelf eigenlijk ben of wat ik zelf eigenlijk wil. En het vreet energie!!! Waar het vandaan komt? Vanaf de basischool al... Volgens mijn moeder had ik altijd heel veel vriendinnetjes. Tot groep 3 of 4 ofzo, toen hield het ineens op. Ik kan me heel goed herinneren dat ik me altijd het 5e wiel aan de wagen vond, wel getolereerd, maar niet echt geaccepteerd, alsof iedereen achter mijn rug om over me praatte...
gecombineerd met toch altijd hoge punten halen en de beste rapporten mee naar huis krijgen... Geen wonder dat ik nu met een sociale fobie rond loop... Mijn zelfvertrouwen ligt op de zeebodem!!!
Vandaag wel lekker het hele huis opgeruimd (doe ik normaal dus echt alleen als m'n man me al een paar weken achter de broek zit).
(En het sneeuwt weer!!!!! behoorlijk serieus ook zeg!)
vrijdag 21 maart 2008 om 14:02
vrijdag 21 maart 2008 om 14:32
quote:Biebeltje schreef op 21 maart 2008 @ 13:32:
Mirjam, je kunt best hulp zoeken en eventueel voor een diagnose gaan. Dat wil helemaal niet zeggen dat je dan ook aan de medicijnen moet gaan, dat is je eigen keus. Je kunt ook kijken of er bepaalde coachingsprogramma's zijn die voor jou van nut zijn.
Ik heb/had mijn leven ook prima op orde. Alles ging eigenlijk best goed. Maar het kostte me wel heel erg veel energie en ik was bang dat door mijn soms toch wel irrationele en onverantwoorde gedrag ik mijn mooie leventje in gevaar zou brengen. Daarom ben ik op zoek gegaan naar hulp, om te voorkomen dat ik mijn mooie leventje zelf kapot maak.
Het kost mij ook onwijs veel energie om alles te doen zoals ik wil doen. Ben vaak heel moe, na de lunchpauze al. Dit heb ik al vanaf kinds af aan en daarom dacht ik altijd dat ik dus nooit adhd kon hebben, omdat ik aan veel criteria wel voldeed, maar dus altijd moe was.
Ik heb altijd gevoel dat collega's me niet leuk vinden, omdat ik zoveel praat en nogal direct ben. Maar ondanks dat heb ik altijd wel vriendinnen, zowel op t werk als privé.
Maar hebben jullie nu meer rust nu je een diagnose hebt gekregen? Ik weet niet of het voor mij wat toevoegt, omdat ik het stiekem al heel lang wel weet, maar er niks mee doe.
Ik ga dit topic ook zeker even helemaal proberen te lezen, omdat ik dan wat beter weet hoe anderen hier mee omgaan en wat medicijnen bij jullie hebben gedaan.
Mirjam, je kunt best hulp zoeken en eventueel voor een diagnose gaan. Dat wil helemaal niet zeggen dat je dan ook aan de medicijnen moet gaan, dat is je eigen keus. Je kunt ook kijken of er bepaalde coachingsprogramma's zijn die voor jou van nut zijn.
Ik heb/had mijn leven ook prima op orde. Alles ging eigenlijk best goed. Maar het kostte me wel heel erg veel energie en ik was bang dat door mijn soms toch wel irrationele en onverantwoorde gedrag ik mijn mooie leventje in gevaar zou brengen. Daarom ben ik op zoek gegaan naar hulp, om te voorkomen dat ik mijn mooie leventje zelf kapot maak.
Het kost mij ook onwijs veel energie om alles te doen zoals ik wil doen. Ben vaak heel moe, na de lunchpauze al. Dit heb ik al vanaf kinds af aan en daarom dacht ik altijd dat ik dus nooit adhd kon hebben, omdat ik aan veel criteria wel voldeed, maar dus altijd moe was.
Ik heb altijd gevoel dat collega's me niet leuk vinden, omdat ik zoveel praat en nogal direct ben. Maar ondanks dat heb ik altijd wel vriendinnen, zowel op t werk als privé.
Maar hebben jullie nu meer rust nu je een diagnose hebt gekregen? Ik weet niet of het voor mij wat toevoegt, omdat ik het stiekem al heel lang wel weet, maar er niks mee doe.
Ik ga dit topic ook zeker even helemaal proberen te lezen, omdat ik dan wat beter weet hoe anderen hier mee omgaan en wat medicijnen bij jullie hebben gedaan.
vrijdag 21 maart 2008 om 15:49
quote:ansje25 schreef op 19 maart 2008 @ 19:44:
heej hallo, hier kom ik ook weer eens binnenvallen. Poos geleden wel eens wat gepost hier, en ineens bedacht ik me dat ik weer bij wilde lezen.. hahhaha
Ik ben ook weer helemaal op dreef. Wel leuk want het topic loopt gelijk weer als een trein. Dus gewoon lekker meelezen en schrijven Ansje. Die herkenbaarheid en uitwisselen van info is altijd leuk.
Nou patcy.. ik ben nu 10 kg kwijt in 3 maanden door de ritalin.. de rest mag jij best hebben , want ik vind het wel goed zo. Ben juist bang dat ik nog meer ga afvallen, want heb ff geen geld over om hele nieuwe gaderobe aan te schaffen hahaha. Hoe het komt dat ik afval.. geen idee! Ik denk dat ik ongemerkt toch minder eet, maar niet eens bewust.
Ik eet nu ook minder en ik at al zo weinig. Als je geen geld hebt voor een nieuwe garderobe is het misschien wel mogenlijk om bij een familielid of vriendin eens te kijken of ze iets over hebben. Misschien heeft er iemand in de buurt net een maatje meer en kun je ruilen. Ik koop ook regelmatig iets goedkoops wat ik dan combineer. Niemand die dat ziet, joh. En ik heb de geweldige de mazzel dat dochter héél veel kleding heeft, waaronder veel gekregen kleding, die ik nu ook pas. Haar skatebroeken mag ze zelf dragen, daar voel ik me toch te oud voor.
Hoe gaat het opbouwen biebeltje? Ik kreeg toen van de psychiater dat ik meteen met 3x10 kon beginnen, maar dat ging bij mij niet goed, dus veel langzamer opgebouwd en nu op zo'n beetje 40 mg per dag (dus eigenlijk niet zo veel).
Heerlijk dat je met zo weinig toe kunt. Ik slik 20mg om de drie uur. Gelukkig heb ik wel direct door als het begint uit te werken, hoef dus geen pieper te zetten ofzo. Voor de kids hou ik in de weekenden de tijd wel bij. Lekker hoor, drie kinderen die elk een eigen dosis en tijdstip van slikken hebben. Ook leuk is als we bij de apotheek komen. Dat doen we al enigzins verspreid, want er zijn niet altijd genoeg doosjes voor het hele gezin. Het is een kleine apotheek en meestal staat de rest de dag erna klaar. Thuis heeft ieder een eigen plankje in de kast om vooral niet van elkaar te gebruiken. Op mijn plankje staan momenteel wat meer doosjes met gele stickertjes. Als het niet serieus was zou je het nog fleurig kunnen noemen.
Maasje, ja ik was ook wel bang dat ik een saaier persoon zou worden door de ritalin, het is misschien ook wel een beetje zo, maar geloof dat de omgeving dat eigenlijk wel fijn vindt hahahaha. En mijn kort-door-de-bocht reacties zijn er nog steeds wel, maar minder of misschien anders. Een aantal mensen vindt mij juist sterker overkomen nu en de oogopslag helderder.. ach, het is voor iedereen anders en voor iedereen zelf te bepalen of de voordelen opwegen tegen de nadelen.
Ik ben er ook zeker niet saaier door geworden. Kan nog ontzettend uit de hoek komen en de clown uit hangen.Maar ik kan nu eindelijk ook serieus zijn op momenten dat het moet en dingen in me opnemen. Ook van mij word gezegd dat ik sterker ben en helderder kijk. Logisch, want in mijn drukke tijd schakelde ik over in een soort screensave modus als het teveel werd.
Sorry.. beetje lang verhaal geworden geloof ik ..
Maak ik het nog langer met quoten. Maar ja als ik dat niet doe kan ik het niet meer volgen.
heej hallo, hier kom ik ook weer eens binnenvallen. Poos geleden wel eens wat gepost hier, en ineens bedacht ik me dat ik weer bij wilde lezen.. hahhaha
Ik ben ook weer helemaal op dreef. Wel leuk want het topic loopt gelijk weer als een trein. Dus gewoon lekker meelezen en schrijven Ansje. Die herkenbaarheid en uitwisselen van info is altijd leuk.
Nou patcy.. ik ben nu 10 kg kwijt in 3 maanden door de ritalin.. de rest mag jij best hebben
, want ik vind het wel goed zo. Ben juist bang dat ik nog meer ga afvallen, want heb ff geen geld over om hele nieuwe gaderobe aan te schaffen hahaha. Hoe het komt dat ik afval.. geen idee! Ik denk dat ik ongemerkt toch minder eet, maar niet eens bewust. Ik eet nu ook minder en ik at al zo weinig. Als je geen geld hebt voor een nieuwe garderobe is het misschien wel mogenlijk om bij een familielid of vriendin eens te kijken of ze iets over hebben. Misschien heeft er iemand in de buurt net een maatje meer en kun je ruilen. Ik koop ook regelmatig iets goedkoops wat ik dan combineer. Niemand die dat ziet, joh. En ik heb de geweldige de mazzel dat dochter héél veel kleding heeft, waaronder veel gekregen kleding, die ik nu ook pas. Haar skatebroeken mag ze zelf dragen, daar voel ik me toch te oud voor.
Hoe gaat het opbouwen biebeltje? Ik kreeg toen van de psychiater dat ik meteen met 3x10 kon beginnen, maar dat ging bij mij niet goed, dus veel langzamer opgebouwd en nu op zo'n beetje 40 mg per dag (dus eigenlijk niet zo veel).
Heerlijk dat je met zo weinig toe kunt. Ik slik 20mg om de drie uur. Gelukkig heb ik wel direct door als het begint uit te werken, hoef dus geen pieper te zetten ofzo. Voor de kids hou ik in de weekenden de tijd wel bij. Lekker hoor, drie kinderen die elk een eigen dosis en tijdstip van slikken hebben. Ook leuk is als we bij de apotheek komen. Dat doen we al enigzins verspreid, want er zijn niet altijd genoeg doosjes voor het hele gezin. Het is een kleine apotheek en meestal staat de rest de dag erna klaar. Thuis heeft ieder een eigen plankje in de kast om vooral niet van elkaar te gebruiken. Op mijn plankje staan momenteel wat meer doosjes met gele stickertjes. Als het niet serieus was zou je het nog fleurig kunnen noemen.
Maasje, ja ik was ook wel bang dat ik een saaier persoon zou worden door de ritalin, het is misschien ook wel een beetje zo, maar geloof dat de omgeving dat eigenlijk wel fijn vindt hahahaha. En mijn kort-door-de-bocht reacties zijn er nog steeds wel, maar minder of misschien anders. Een aantal mensen vindt mij juist sterker overkomen nu en de oogopslag helderder.. ach, het is voor iedereen anders en voor iedereen zelf te bepalen of de voordelen opwegen tegen de nadelen.
Ik ben er ook zeker niet saaier door geworden. Kan nog ontzettend uit de hoek komen en de clown uit hangen.Maar ik kan nu eindelijk ook serieus zijn op momenten dat het moet en dingen in me opnemen. Ook van mij word gezegd dat ik sterker ben en helderder kijk. Logisch, want in mijn drukke tijd schakelde ik over in een soort screensave modus als het teveel werd.
Sorry.. beetje lang verhaal geworden geloof ik ..
Maak ik het nog langer met quoten. Maar ja als ik dat niet doe kan ik het niet meer volgen.
vrijdag 21 maart 2008 om 16:17
quote:maasje schreef op 20 maart 2008 @ 11:42:
Wat betreft het in je hoofd hele gesprekken voeren met jezelf en anderen...dat heb ik ook heel erg! Merk trouwens wel dat het wel of niet gebruiken van de anticonceptiepil hier ook invloed op heeft. (bij geen gebruik, veel meer fantaseren ed)
Het is bekend dat vrouwen met AD(H)D vaker last hebben van behoorlijke PMS. Mijn dochterlief was niet te harden voor ze aan de pil ging. Intussen is ze een keer zowat een half jaar gestopt geweest en had ze weer die ellende....wij dus ook. Door de Ritalin is ze nu ook consequenter met haar pil en dat is echt een verbetering.
Hebben jullie ook dat als je computer traag doet of bijna vast loopt je zooooo giftig kunt worden dat je hem wel uit het raam wilt gooien?
Euhhh, ja. Ik heb net een "nieuwe" pc en iets zit er niet goed. Heb nog nooit zoveel ellende gehad en dat haat ik. Gelukkig heb ik er enigzins verstand van en nu ook de tijd om het eens aan te pakken. Maar ik heb het ook met andere dingen die niet gaan zoals ik wel. Maar echt gooioen doe ik nog maar zelden. Het heeft me inmiddels wel heel wat gekost aan servies, een raam en veel opruim/schoonmaakwerk. En dat laatste is dan nog irritanter.
En wat ik nog wil vragen aan mensen die al gediagnostiseerd zijn met AD(H)D: hebben jullie ook de neiging dat als je geen structuur hebt (vakantie o.i.d.) en geen verplichtingen, je dag-nacht ritme heel makkeljk verschuift naar vreselijk laat naar bed gaan en heeeeeeeeeeeeeel laat opstaan?
Yep, alles dat je aangeleerd hebt om het makkelijker te maken verzand ongelooflijk. En zo verval je in je oude routines met als gevolg dat je je weer niet happy voelt. Na een vakantie moet ik dus ook eerst bijkomen en in een ritme raken.
En nog een vraag: Ik wordt altijd verliefd op oudere mensen (niet ALTIJD, maar voel me er wel sterk tot aangetrokken) en andersom vallen zij ook snel op mij. Klinkt stom hoor, maar voel me daar ook altijd zo anders in. Ik heb geen relatie en ga vaak onmogelijke relaties aan. En omdat ik zo vaak op oudere mannen val maakt dit het niet makkelijker. Maar kan het niet anders krijgen. Zij vinden mij vaak heel volwassen voor mijn leeftijd (hoewel ik mijzelf soms juist zo kinderlijk vind, maar goed). Mag ik vragen hoe dit bij jullie zit met verliefd worden enzo?
Ohh ja, heel herkenbaar. Veel vrouwen met AD(H)D komen volwassener over, terwijl ze ook iets speels blijven houden. Dat heeft natuurlijk aantrekkingskracht naar mannen. Het heeft natuurlijk ook wel zo z'n charme.
Zelf was ik altijd heel snel verliefd, heb ook heel wat vriendjes gehad. Vaak inderdaad ouder dan ik was. En mijn dochter trekt ook eerder naar oudere jongens/mannen. Met jongens van haar eigen leeftijd kon ze gewoon niet praten vond ze. Die zijn leuk voor de gein, maar serieus zijn ze (nog) niet.
Dat is voor mij als moeder weleens angstig geweest. Vooral omdat zij hierdoor een nare ervaring heeft opgedaan en ik zelf vroeger meermaals in de problemen ben gekomen.
Wat betreft het in je hoofd hele gesprekken voeren met jezelf en anderen...dat heb ik ook heel erg! Merk trouwens wel dat het wel of niet gebruiken van de anticonceptiepil hier ook invloed op heeft. (bij geen gebruik, veel meer fantaseren ed)
Het is bekend dat vrouwen met AD(H)D vaker last hebben van behoorlijke PMS. Mijn dochterlief was niet te harden voor ze aan de pil ging. Intussen is ze een keer zowat een half jaar gestopt geweest en had ze weer die ellende....wij dus ook. Door de Ritalin is ze nu ook consequenter met haar pil en dat is echt een verbetering.
Hebben jullie ook dat als je computer traag doet of bijna vast loopt je zooooo giftig kunt worden dat je hem wel uit het raam wilt gooien?
Euhhh, ja. Ik heb net een "nieuwe" pc en iets zit er niet goed. Heb nog nooit zoveel ellende gehad en dat haat ik. Gelukkig heb ik er enigzins verstand van en nu ook de tijd om het eens aan te pakken. Maar ik heb het ook met andere dingen die niet gaan zoals ik wel. Maar echt gooioen doe ik nog maar zelden. Het heeft me inmiddels wel heel wat gekost aan servies, een raam en veel opruim/schoonmaakwerk. En dat laatste is dan nog irritanter.
En wat ik nog wil vragen aan mensen die al gediagnostiseerd zijn met AD(H)D: hebben jullie ook de neiging dat als je geen structuur hebt (vakantie o.i.d.) en geen verplichtingen, je dag-nacht ritme heel makkeljk verschuift naar vreselijk laat naar bed gaan en heeeeeeeeeeeeeel laat opstaan?
Yep, alles dat je aangeleerd hebt om het makkelijker te maken verzand ongelooflijk. En zo verval je in je oude routines met als gevolg dat je je weer niet happy voelt. Na een vakantie moet ik dus ook eerst bijkomen en in een ritme raken.
En nog een vraag: Ik wordt altijd verliefd op oudere mensen (niet ALTIJD, maar voel me er wel sterk tot aangetrokken) en andersom vallen zij ook snel op mij. Klinkt stom hoor, maar voel me daar ook altijd zo anders in. Ik heb geen relatie en ga vaak onmogelijke relaties aan. En omdat ik zo vaak op oudere mannen val maakt dit het niet makkelijker. Maar kan het niet anders krijgen. Zij vinden mij vaak heel volwassen voor mijn leeftijd (hoewel ik mijzelf soms juist zo kinderlijk vind, maar goed). Mag ik vragen hoe dit bij jullie zit met verliefd worden enzo?
Ohh ja, heel herkenbaar. Veel vrouwen met AD(H)D komen volwassener over, terwijl ze ook iets speels blijven houden. Dat heeft natuurlijk aantrekkingskracht naar mannen. Het heeft natuurlijk ook wel zo z'n charme.
Zelf was ik altijd heel snel verliefd, heb ook heel wat vriendjes gehad. Vaak inderdaad ouder dan ik was. En mijn dochter trekt ook eerder naar oudere jongens/mannen. Met jongens van haar eigen leeftijd kon ze gewoon niet praten vond ze. Die zijn leuk voor de gein, maar serieus zijn ze (nog) niet.
Dat is voor mij als moeder weleens angstig geweest. Vooral omdat zij hierdoor een nare ervaring heeft opgedaan en ik zelf vroeger meermaals in de problemen ben gekomen.
vrijdag 21 maart 2008 om 16:28
quote:Mirjam82 schreef op 20 maart 2008 @ 21:38:
Hallo meiden,
Ik heb heel erg zitten twijfelen of ik hier wat wilde/durfde schrijven en na een paar keer wegklikken van het scherm toch maar gedaan.
Niet bang zijn hoor, we bijten niet. Kan ook niet want tussen jouw pc en die van ons zitten heel veel kabeltjes waardoor we er nét niet bij kunnen.
Ik herken zoveel dingen in de punten die onder ADD genoemd worden dat het gewoon eng is.
Ik had ooit wel een ADHD online test gedaan, maar omdat ik de hyperactiviteit niet herkende heb ik het altijd laten liggen. En ook omdat ik gewoon bang ben voor zo'n diagnose, voor de stempel die je krijgt.
Waarom zou je bang zijn? Het stempel staat niet op je voorhoofd, dus niemand die het ziet. Je wordt er ook niet echt anders van. En het fijne is het is niet besmettelijk dus als de mensen die echt om je geven het weten hoeven ze je niet te ontwijken.
Ik weet van mezelf dat ik echt niet aan de medicijnen hiervoor zal gaan (want ik ga echt niet naar een huisarts), want ik functioneer nog gewoon en ik ben bang dat ik een ander mens wordt hierdoor.
Maar aan de andere kant lijkt die rust me zooo heerlijk...
Die rust is echt heel prettig. En je hebt ook niet continue rust, je ligt niet plat, bent beslist niet uitgeschakeld. Je kunt wel voor jou rustiger, overzichtelijker en daardoor voor je omgeving en werk gaan functioneren.
Hallo meiden,
Ik heb heel erg zitten twijfelen of ik hier wat wilde/durfde schrijven en na een paar keer wegklikken van het scherm toch maar gedaan.
Niet bang zijn hoor, we bijten niet. Kan ook niet want tussen jouw pc en die van ons zitten heel veel kabeltjes waardoor we er nét niet bij kunnen.
Ik herken zoveel dingen in de punten die onder ADD genoemd worden dat het gewoon eng is.
Ik had ooit wel een ADHD online test gedaan, maar omdat ik de hyperactiviteit niet herkende heb ik het altijd laten liggen. En ook omdat ik gewoon bang ben voor zo'n diagnose, voor de stempel die je krijgt.
Waarom zou je bang zijn? Het stempel staat niet op je voorhoofd, dus niemand die het ziet. Je wordt er ook niet echt anders van. En het fijne is het is niet besmettelijk dus als de mensen die echt om je geven het weten hoeven ze je niet te ontwijken.
Ik weet van mezelf dat ik echt niet aan de medicijnen hiervoor zal gaan (want ik ga echt niet naar een huisarts), want ik functioneer nog gewoon en ik ben bang dat ik een ander mens wordt hierdoor.
Maar aan de andere kant lijkt die rust me zooo heerlijk...
Die rust is echt heel prettig. En je hebt ook niet continue rust, je ligt niet plat, bent beslist niet uitgeschakeld. Je kunt wel voor jou rustiger, overzichtelijker en daardoor voor je omgeving en werk gaan functioneren.
vrijdag 21 maart 2008 om 16:34
quote:MMR schreef op 20 maart 2008 @ 21:40:
Ik heb nog amper gereageerd hier. Maar ik moet ff zeggen dat ik dat ook heb, dat vooruit denken.....Ik word er soms echt moe en gek van :S...Dan denk ik dat ik denk enzo en dan wil ik er mee stoppen, maar dat lukt dan weer niet.....
Hebben jullie dat ook dat jullie soms maar de helft vertellen/zeggen tegen iemand, waardoor het heel vaag word? En dat dat vaak kan komen, door dat je vooruit denkt of omdat je impulsief iets zegt? Omdat je iets bedenkt en het dan opeens verrteld, maar dan midden in een gedachte?
Lekker vaag geschreven....!!! Sorry....
Oh ja, dan zit je in gedachten en moet een gesprek voeren....heel onhandig. Want je verteld de helft, omdat de andere helft al in je hoofd gezegd is en het dus voor jou op dat moment niet meer aan de orde is. Halverwege een zin stoppen, of halverwege een gesprek ineens terugschakelen naar iets van eerder of juist helemaal een nieuw punt aanhalen. Ontzettend vermoeiend voor jezelf en soms echt onbegrijpelijk voor een ander.
In bed nog bedenken wat je die dag gedaan hebt en vooral had willen/moeten doen of zeggen om vervolgens over te schakelen naar een gedetailleerde to-do lijst voor de volgende dag/week/maand. Een killer voor je nachtrust.
Ik heb nog amper gereageerd hier. Maar ik moet ff zeggen dat ik dat ook heb, dat vooruit denken.....Ik word er soms echt moe en gek van :S...Dan denk ik dat ik denk enzo en dan wil ik er mee stoppen, maar dat lukt dan weer niet.....
Hebben jullie dat ook dat jullie soms maar de helft vertellen/zeggen tegen iemand, waardoor het heel vaag word? En dat dat vaak kan komen, door dat je vooruit denkt of omdat je impulsief iets zegt? Omdat je iets bedenkt en het dan opeens verrteld, maar dan midden in een gedachte?
Lekker vaag geschreven....!!! Sorry....
Oh ja, dan zit je in gedachten en moet een gesprek voeren....heel onhandig. Want je verteld de helft, omdat de andere helft al in je hoofd gezegd is en het dus voor jou op dat moment niet meer aan de orde is. Halverwege een zin stoppen, of halverwege een gesprek ineens terugschakelen naar iets van eerder of juist helemaal een nieuw punt aanhalen. Ontzettend vermoeiend voor jezelf en soms echt onbegrijpelijk voor een ander.
In bed nog bedenken wat je die dag gedaan hebt en vooral had willen/moeten doen of zeggen om vervolgens over te schakelen naar een gedetailleerde to-do lijst voor de volgende dag/week/maand. Een killer voor je nachtrust.
vrijdag 21 maart 2008 om 16:44
quote:MMR schreef op 20 maart 2008 @ 22:07:
Ik heb het gehoord toen ik 17 was, ben nu 20, ik schrok, had het totaal niet verwacht, vooral omdat mijn ex buurjongen ADHD heeft en dat toen in mijn ogen heel erg had/heeft...maar er zijn natuurlijk verschillende gradaties van AD(H)D......
Er zijn inderdaad verschillende gradaties, maar die verschillen ook nog eens per geslacht. Jongens en mannen hebben toch vaker de hyperactieve beweeglijkheid. Deels schijnt dat ook wel door onze manier van opvoeden te komen. Van jongens wordt het normaler gevonden als ze druk zijn, meisjes worden geacht en daarom aangeleerd zich meer in te houden. Daarom zit bij vrouwen de drukte meer in hun hoofd. Al ken ik sinds kort een mannelijke ADHD'er die zijn hoofd echt omloopt van de gedachten. Zijn verhalen tijdens de G-training was dan ook vaak hilarisch.
Ik wil voor mijn gevoel nog zo veel meer vertellen/zeggen, maar ik weet niet goed wat
Ik zit niet lekker in mijn vel, twijfel aan mezelf, baal van mezelf. Dat ik steeds maar overal op reageer, ik wil dat niet en toch gebeurd het..Zinloze reacties in mijn ogen, maar voor de persoon misschien niet, maar ik zit er mee....Voel me gewoon onzeker........Maandag naar familie, gezellig, leuk enz. Maar ergens zie ik er tegen op....
Ik heb soms ook het idee dat mensen mij niet nemen zoals ik ben, maar aan de andere kant, is het ook dat ik mezelf niet altijd neem zoals ik ben, mezelf accepteer en daardoor denk dat mensen mij ook niet leuk vinden, of zich soms ergeren, maar eigenlijk doe ik dat meer aan mezelf......GRRR......Ik weet ook wel dat ik ben zoals ik ben, uniek en goed enz, maar soms is dat moeilijk te accepteren....
Je zegt net dat je al sinds je 17de de diagnose hebt. Heb je nog begeleiding? Want zoals je nu van je afschrijft lijkt het me dat je wel even een steuntje kunt gebruiken.
Ik heb het gehoord toen ik 17 was, ben nu 20, ik schrok, had het totaal niet verwacht, vooral omdat mijn ex buurjongen ADHD heeft en dat toen in mijn ogen heel erg had/heeft...maar er zijn natuurlijk verschillende gradaties van AD(H)D......
Er zijn inderdaad verschillende gradaties, maar die verschillen ook nog eens per geslacht. Jongens en mannen hebben toch vaker de hyperactieve beweeglijkheid. Deels schijnt dat ook wel door onze manier van opvoeden te komen. Van jongens wordt het normaler gevonden als ze druk zijn, meisjes worden geacht en daarom aangeleerd zich meer in te houden. Daarom zit bij vrouwen de drukte meer in hun hoofd. Al ken ik sinds kort een mannelijke ADHD'er die zijn hoofd echt omloopt van de gedachten. Zijn verhalen tijdens de G-training was dan ook vaak hilarisch.
Ik wil voor mijn gevoel nog zo veel meer vertellen/zeggen, maar ik weet niet goed wat
Ik zit niet lekker in mijn vel, twijfel aan mezelf, baal van mezelf. Dat ik steeds maar overal op reageer, ik wil dat niet en toch gebeurd het..Zinloze reacties in mijn ogen, maar voor de persoon misschien niet, maar ik zit er mee....Voel me gewoon onzeker........Maandag naar familie, gezellig, leuk enz. Maar ergens zie ik er tegen op....
Ik heb soms ook het idee dat mensen mij niet nemen zoals ik ben, maar aan de andere kant, is het ook dat ik mezelf niet altijd neem zoals ik ben, mezelf accepteer en daardoor denk dat mensen mij ook niet leuk vinden, of zich soms ergeren, maar eigenlijk doe ik dat meer aan mezelf......GRRR......Ik weet ook wel dat ik ben zoals ik ben, uniek en goed enz, maar soms is dat moeilijk te accepteren....
Je zegt net dat je al sinds je 17de de diagnose hebt. Heb je nog begeleiding? Want zoals je nu van je afschrijft lijkt het me dat je wel even een steuntje kunt gebruiken.
